Zeven en twintigste
No. 10. Vrijdag 2 Mei 1913.
DE EEMBODE
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
UITGAVE VAN DF. VEREENIGING „DE EEMBODE" TE AMERSFOORT.
Dit blad verschijnt Dinsdag, en Vrijdagavond,
ri. vljllig cent. - Afzonderlijke nummers drie ceut.
g van abonnement moei geschieden vóór den
KANTOOR EN DRUKKERIJ: LANGEGRACHT 13 - AMERSFOORT.
advertentieprijs: van één tot vijf regels dertig cent. - Elke regel meer zes cent. -
Reclames: tien cent per regel. Advertentiën in het redactioneel gedeelte vijftien cent per regel.
Billijke tarieven bl) abonnement.
Alle medcdeelingen en advertentiën gelieve men in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte.
Epistel en Evangelie.
Zosde Zondag na Paschen.
uit den eersten brief van den H.
apostel Paulus IV. 7—11.
eer geliefden Wecst bedachtzaam
waakt in de gebeden. Maar vóór
alles hebt wederzijds bestendige liefde
elkander, want de liefde bedekt
menigte van zonden. Weest jegens
elkander gastvrij zonder morren. Staat
elkander ten diensls, een ieder naar de
gave, die hij ontving, als goede uitdce-
lers van Gods menigerlei genade.
Spreekt iemand, hij spreke als woorden
God-: oefent iemand eene bediening
uit, hij doe dit als uit eene kracht,
":e God verleent; opdat in alles
verheerlijkt worde door Jcsus
Christus onzen Heer.
EVANGELIE
volgens den II. Joannes; XV,
26—XVI, 4.
lu dien tijd sprak Jesus tot zijne leer
lingen Als de Trooster, dien lie u van
den Vader zenden zal. don Geest der
waarheid, die van den Vader voortkomt,
zal gekomen zijn. zal Hij getuigenis
van Mij geven. Eu gij zult getuigenis
geven, omdat gij van den beginne met
Mij zijl. Deze dingen heb Ik u gezegd,
opdat gij niet geërgerd wordt. Zij zullen
u uil de Synagogen bannen; ja, het
uur komt, dat al wie u doodt, meencn
zal Gode dienst te doen. En dit zullen
zij u aandoen, omdat zij noch den Va
der noch Mij kennen. Doch Ik heb u
dil gezegd, opdat, als het uur er van
gekomen is, gij gedenken moogt. dat
Ik het u gezegd heb.
WONDEREN.
Daar is al zooveel er geschreven,
dat wij er maar weinig moge
lijk, doch tevens zoo duidelijk mogelijk
over zullen mcdcdcclcn namelijk alleen
wat een andersdenkende er van dient
aan ic nemen om de overtuiging te
kunnen hebben, dat God aan den mcnsch
een bepaalden godsdienst, die niet uit
de natuur kenbaar is, kan voorschrijven.
Immers, velen meencn dat God dit
niet kan, ófwel omdat God geen won
deren kan doen, ófwel omdat een
nicnsch toch nooit achterhalen kan. of
iets een wonder is.
Welnu kort en goed.
11'. init yen si/u mogelijk.
Met wonderen bedoelen wij hier na
tuurlijk niet alles wat onze bewondering
of vei wondering gaande maakt.
Men zegt soms't is wonder, dat hij
niet doodgevallen is"t is wonder, dat
ik nog geen tijding van hem heb ont-
llicr bctcckcnt ,,'t is wonder" niets
anders dan „ik bad 't niet verwacht,
ik begrijp niet hoe," enz.
'Ye -preken hier evenmin van ge-
rtenisscn, die in gegeven omstan
digheden óók natuurlijk kunnen
Crklaard worden.
AU iemand kiespijn heeft, en bidt
tot .Ie H. Apollonia. en plotseling zijn
-pijn kwijt is, clan noemen wij, ka-
25)
FEUILLETON.
UIT VERRE TIJOEN.
falter, waar denkt gij aan? zeido
l-'uleo, terwijl een donkere wolk
zijn zachtmoedig gelaat overtoog. Meent
gij dat ook die gedachte niet in mijne
ziel is opgekomen? Dok de zucht naar
vrijheid, hel verlangen naar mijn dier
baren vader, naar mijn geliefde zuster
doel zich levendig in mij gevoelen, maar
mogen hel vertrouwen dat Ilasan
nis gesteld beeft niet te leur stellen,
wij hebben onder eed bclooid ons zonder
zijne voorkennis niet te verwijderen, wij
moeten die belofte houden en den on-
geloovigen toonen, dat een eed voor
onschendbaar en eene heilige zaak is
- Ja. hernam Walter, maar die be
lofte is ons door geweld en door samen
loop van bijzondere omstandigheden
afgeperst, en een eed onder die voor-
waaiden afgelegd is immers van gecne
waarde en behoeft niet gehouden te
worden
- Door mij wel, Walter! ik heb toen
Ik Ilasan beloofd heb, niet tc ontvluch
ten. die gelofte oprecht gemeend, hij
heeft op mijn woord gerekend en niet
gedacht dat ik hem misleiden zou. Dus
Walter! laat d.e bóft» gedachten varen,
lie iels duivelachtigs in zich bevatten,
:n breng mij niet verder in bekoring.
Walter bromde nog iets in zich zeiven
tholiekcn, dat nog geen wonder, want
liet kan een gewone gebedsveAooring
zijn, zonder ingrijpingin de natuurwetten.
Yai, wonder spreken we, als er iets
gebeurt in strijd met de natuurwetten,
en wel zóó, dat we met ons gezond
versland, na een naarstig onderzoek
moeten zeggendat gaat de krachten
der schepselen te boven, zóó iets kan
alléén van God komen.
Welnu, dat zoo iets mogelijk is, be
hoeft geen lang bewijs.
God heeft de wereld geschapen.
Maar wie zoo machtig is. dat hij dui
zenden sterren kan maken, kan ook
bijvoorbeeld van 5 brooden 5000 broo-
den maken. En dat is toch zeker een
wonder!
Het leven van planten en dieren en
mcnschen komt niet rechtstreeks van
de stof, maar moet per slot van reke
ning door God op aarde gebracht zijn.
Maar als God alle leven gemaakt
heeft, dan kan Hij toch ook een doo-
den mcnsch weer levend maken. En
dat is toch zeker een wonder.
Ja, wie cr een oogenblik over nadenkt,
hoe alle wetten van physica en chemie
God tot wetgever hebben, vindt
het de grootste dwaasheid, er ook maar
een seconde aan te twijfelen, of die
zelfde God niet nu en dan eens een
mdering op zijn wetten kan maken,
met andere woorden een wonder doen.
Pater Louwercns komt dan ook meer
in eei.s met een blijkbaat genoegen
terug op de woorden van J. J. Rous
seau Kan God wonderen doen Dat
wil zeggen, kan hij een uitzondering
maken op de wetten, die Hij zelf heeft
istgesteld?
Deze kwestie ernstig opzetten
-slecht zijn als't niet bespottelijk-
„Iemand, die deze vraag ontkennend
beantwoordt, zou men te veel eer
doen als men hem strafte't ware ge
noeg hem op te sluiten."
Wat zouden er in onze dagen vele
euwe krankzinnigengestichten moeten
bijgebouwd worden.
Zoo verzuchtte Pater Louwercns en
menig ander, die nog al eens met
rationalistische lectuur te doen heeft.
„Ja. maar", zoo fluistert iemand,
„als God elk oogenblik een uitzondering
kan maken op zijn wetten, dan weet
niet meer waar je aan toe bent, dan
alles wanorde!"
Dit is een even groote dwaasheid als
zeggende directeur van een school
mag nooit een vrijen dag geven, want
dan loopt 't lieele leerplan in de war I
Of: de koningin mag nooit vrijspraak
verkenen, want dan houdt alle rechts
pleging op I
Och, och, dat moeder Eva toch
,Gode gelijk" wilde wezen! Dat heeft
zich bij velen van haar kinderen
bloed gezet! Ze zijn maar bang. dat
God alléén 't niet goed zal doen. Hij
cl 't immers beter dan wij allen tc
nenl
„Ja. maar", ik heb er toch nog
i zwaarwichtige moeilijkheid tegen,
God is immers onveranderlijk?"
„Zeker, beste vrind."
„Nu, als God een uitzondering
te groote nauwgezetheid van g.-„.
.o., om zulk eene gelegenheid te laten
ontsnappen, toen hij plotseling zweeg,
daar zich in de verte paardengetrappel
deed hooren.
Fulco had insgelijks het geluid ver
nomen, en had door Walter gevolgd
zijne schuilplaats verlaten, en zich achter
het dichte struikgewas aan den weg ver
scholen van waar hij alles goed kon
overzien. In dc verte zag hij de helmen
en harnassen glinsterenhet rootle kruis
kon hij op de linkerborst onderscheiden
tt waren zijne strijdmakkers, die hem
uierden; ook met hen had hij gezege-
erd, met hen de gevaren van den
uorlog gedeeld, zijn hart klopte echter
angstig toen hij bedacht welk een ver
schrikkelijk lot hun stond te wachten:
verraad en list waarden met grimmigen
blik in het rond, beloerden met bloed
dorstigheid hunne prooi, en waren gereed
hunne slachtoffers met een wissen slag
verpletteren.
Wanhopend sloeg Fulco zijne blikken
het rond, en zag hoe eenigc Saracencn
„iel de grootste koelbloedigheid den
pijl op den boog legden en den nade
renden, geen erg vermoedenden vijand
afwachtten. De gedachte doonrinn.de
zijne ziel dat de geringe macht der ge
loovigen hier aan geen ontkomen kon
denken. De wegen waren smal en hob
belig. kuilen waren hier en daar gegra-
met graszoden bedekt, om tic
maakt op zijn eigen wetten, als Hij
bijvoorbeeld een ziel, die uit het
lichaam is gegaan door den dood, weer
in liet lichaam laat terugkomen, dan
verandert Hij toch zijn eerstgenomen
besluit?"
„Zoo? En als Hij nu eens, tegelijk
dat Hij de wetten bepaalde, ook de
uitzonderingen van tc voren bepaald
had, zou Hij dan van plan veranderd
zijn, als Hij eens een wonder deed?"
„O, ja! dat 's waar ook!"
Ik blijf niet langer stilstaan bij dit
eerste punt. 't Is te duidelijk, dat God
wonderen kan doen. Maar nu ten twee
de. „Ge kunt nooit weten, of iets wel
wonder is", zeggen de rationalisten,
r dan niets meer op de wereld,
r ik zekerheid van krijgen kan?...
„O, ja", zeggen ze, „met nauwkeu
rig onderzoek kan men wel vaststellen,
of iets gebeurd is, ja of neen. Maar
kan nooit te weten komen, of dat
een wonder is". Waarom
1 „Omdat men altijd kan den
ken: misschien is het een geheime
kracht in de natuur, die we nog niet
kennen",...
Nu geven we allen toe, niet waar,
dat we nog lang niet alle natuurkrach
ten kennen.
Onze Schepper heeft deze wereld zoo
mooi gemaakt, dat de mcnschen nog
wel duizend ecuwen lang er op kun
nen studeeren, en telkens weer nieuwe
ontdekkingen en uitvindingen zullen
doen.
Maar al weten we nog niet alles,
wat dc natuur wel kan. we weten toch
in sommige gevallen al heel zeker, wat
't Is juistals met den regenboog, zegt
Dr. Schmilz: de zeven kleuren liggen
zóó tegen elkaar, dat ze in elkaar over
vloeien op sommige punten is het
inderdaad moeilijk om uit te maken of
't nog rood of reeds geel is. Maar er
zijn ook zeer vele plokken, waarvan
met zekerheid kan zeggen: dat is
rood cn dit is geel.
Zoo is 'took in de natuur! 't Is voor
mij best mogelijk ik heb cr hoege
naamd geen versland vandat cr
eens gist wordt gevonden of uitgevon
den, die zóó nawerkt, dat men door
een broodje tusschcn z'n handen tc
houden het tweemaal zoo groot maakt
als 't eerst wasmaar dat men van 5
brooden, zonder behulp van wat anders,
5000 brooden maakt, dat kan de natuur
Men kan soms wel voorspellen en
met tamelijke zekerheid van te voren
weten, of er binnenkort oorlog komt
maar met zekerheid, 600 jaren te voren
voorspollen, dat een bepaalde persoon
voor 30 zilverlingen zal overgeleverd
worden, dat kan onmogelijk 't natuurlijk
verstand uit eigen kracht!
Als men dc rationalisten deze rede
neering voorlegt, dan zijn ze ten einde
raad, cn nemen hun toevlucht tot de
bewering, dat de wonderen, die in den
bijbel of heiligenlevens staan, verzon-
anderc kwestie, waar het thans niet
'er gaat.
De vraag is nu alleen maar, of een
verstandig mcnsch in bepaalde geval
len met zekerheid weten kan, of de
natuur dit of dat vermag, ja of neen.
En ten tweede, door zoo hun best
tc doen om de wonderen van liet Evan
gelie als verzonnen voor te stellen, be-
ijzen ze. hun eigen beginsel niet te
wijl ze zelf wel inzien, dat.
:r is wat dèar geschreven
natuurlijke verklaring onmo
gelijk is. geen spraak kan zijn van on
bekende natuurkrachten.
Uit dit alles blijkt dus duidelijk, dat
wonderen mogelijk zijn en God dus een
godsdienst kan openbaren, wijl Hij een
zeker teeken geven kan, dat ons over
tuigt van dc vertrouwbaarheid der per
sonen, die ons een gcopenbaarden
godsdienst komen verkondigen.
Bij 'l nagaan van wat cr zooal tegen
wonderen wordt ingebracht door anders
denkenden, komt dc gedachte op, dat
wij Katholieken, toch gelukkig zijn, in
liet Katholiek geloof te zijn groot ge-
God zij gedankt, dat onze hersens
ioit zijn gepijnigd door al die drog
redenen, al die vooroordeelen, al die
schee ve en onjuiste voorstellingen der
ongeloovigen, die opgevoed aan god-
delooze scholen, en steeds opnieuw ge
voed door slechte boeken en kranten,
ondanks al hun geleerdheid, in de meest
primitieve waarheden onbeholpen kin
deren blijven, in de bcspottelijkste
albegrippen hun leven slijten,
e zweren bij hun boeken, ze zwe-
bij hun lijfblad, nadenken doen ze
niet. Of, als ze nadenken, springen ze
zoodanig van den hak op den tak of
raken zoo verward in hun eigen rede-
necringen, dat ze ten slotte wanhopen,
of ze wel ooit de waarheid zullen vinden.
Hoe jammer is het echter, dat zelfs
nog zoovele Katholieken niet willen
inzien, wat een hersenpest ongeloovige
en lichtzinnige lectuur is.
Iiocvelen blijven maar altijd door
gaan. zoozeer het vergif in te zuigen
der quasi neutrale kranten en tijdschrif
ten dat het gezonde, katholieke denken
bij hen plaats maakt voor het losse,
ongodsdienstige, verwarde denken der
ongeloovigen.
Vergeten wij toch niet, dat daaruit
s voortgesproten: „de verslapping van
den katholieken geest bij de geloovigen
tengevolge van slechte, lichtzinnige,
ongodsdienstige lectuur".
Met pek omgaan en niet besmet wor
den in 't water vallen cn droog blij
ven, altijd maar neutrale bladen lezen
:n cr niets verkeerds van opnemen....
Jat zouden ook wonderen zijn, zij
't ook van andere soort.
JAC. J. Zeij S. J.
Uit het Buitenland.
i zijn.
Doch dit i
2 heel
Het Eucharistisch Congres.
De processie ter sluiting van liet
Eucharistisch congres op Malta werd,
begunstigd door heerlijk weer, een
christenen te verschalken. Daarenboven
had liet boscli eene groote uitgestrekt
heid, en de ruiters van Hasan met de
wegen bekend, konden den geloovigen.
met deze streken onbekend dus zonder
vrees vervolgen. Zij die het vijandelijk
zwaard ontkwamen, liepen gevaar in
liet woud te verdwalen, en daar mis
schien van honger en ellende om te
komen. Aan ontsnappen was dus geen
denken, men moest overwinnen of ster
ven. Langzamerhand hoorde men de
krijgslieden al nader en nader komen,
en kon men reeds het gerinkel der wa
penen en liet snuiven der paarden waar
nemen. toen Fulco eensklaps een dei-
voorste ruiters met zijn paard in een
lier bedekte kuilen zag storten, en de
nngeloovigcn hunne pijlen terstond naar
die plaats richtten. Het bloed stolde
hem in «Ie aderen, cn onder het uiten
van een rnuwen gil. zonk hij ter aarde.
Walter beducht dat de ongeloovigen
een onderzoek zouden instellen van waar
die kreet was opgegaan, richtte Fulco
op, nam hem in zijne gespierde armen
en met de snelheid des bliksems was
hij niet zijn last reeds achter den heuvel
verdwenen, alvorens dc Sarocenen de
plek genaderd waren, waar dc ridder
met zijn schildknaap nog een oogenblik
te voren verwijld hadden. Al wat in zijn
vermogen was, werd nu door den schild
knaap aangewend oin de bijna uitgedoof
de levensgeesten zijns meesters weder
op tc wekken. Zijne pogingen schenen
in liet eerst vruchteloos te zijn, en Walter
gaf zich reeds aan de vreeselijkste wan
hoop over, toen Fulco een zucht slaakte,
zijne oogen wijd opende, en met doffen
blik zijn schildknaap beschouwde. Deze
scheen door die plotselinge terugkeer
tol liet leven bijna waanzinnig van vreug
de hij weende en lachte te gelijkertijd,
en gelijk eene moeder die haar kind van
de poorten des grafs ziet gered, het
koestert en niet liefkozingen overlaadt,
liet hij zacht hel hoofd zijns meesters
tegen zijne borst rusten, drukte een kus
■an innige broederliefde op zijn bleek
■oorhoofd. en gevoelde zich in zijne
blijdschap onuitsprekelijk gelukkig.
„Waar ben ik wat is er met mij v
gevallen, zcide Fulco, terwijl hij zich
rcr het voorhoofd streek, om zijne
irwarde gedachten te verzamelen.
Bij mij, in veiligheid, zcide Walter,
aar hoe bevindt gij u.
Ik ben wonderlijk te moede, hoor ik
daar geen wapengekletter U. ja nu her
nor ik mij alles. Walter! brengt mij
lar mijne plaats wederIk wil mij van
:n uitslag van het gevecht overtuigen.
Om 's Hemels wil. waarde ridder!
at wilt gij beginnen? Waarom u noode-
loos blootgesteld? Blijf hier en stel u
Walter! ik verlang naar mijne
vorige schuilplaats weder le kecren cn
ontbreken mij de krachten daartoe en
indrukwekkende zegetocht en een
derlijk schouwspel. Dc kardinaal-legaat
droeg het Allerheiligste. Een 15.000-tal
personen namen aan de processie
deeleerst kwamen de Katholieke
vereenigingen, dan dc orden, het dom
kapittel en 30 bisschoppen. De balda
kijn werd door Maltezer ridders ge
dragen. Zestig straten, waar men door
trok. waren heerlijk versierd. Toen de
benedictie werd gegeven donderden 20
kanonschoten en de klokken van alle
kerken beierden.
België.
Na lang gepraat is de Belgische Ka
mer begonnen met de stemming over
de artikelen der nieuwe legerwet. Het
e artikel, waarin wordt bepaald,
dat de dienstplicht persoonlijk en alge
een zal zijn, is met 116 tegen 11
:mtnen aangenomen.
De Oorlog-
De telegrafische verbinding met
Skoetari is hersteld. Dc Montenegrijn-
sche kroonprins trok de stad binnen,
richtte tot de bevolking een procla-
e en is daarop met zijn troepen,
'ijf bataljons als garnizoen achter
latend naar Cettinje opgetrokken.
Te Cattaro is het Engelsche Roode
Kruis uit Skoetari aangekomen. Dc
leden verklaarden, dat de capitulatie
van Skoetari niet uit noodzakelijkheid
geschiedde. De nood onder de bevol
king was wel zeer groot, maar de
troepen waren nog zóó rijkelijk van
alles voorzien, dat zij bij den aftocht
eens alles konden medenemen.
Toen Essad Pacha de capitulatie be
kend maakte, brak onder de Albaneezcn
muiterij tegen hem uit, die in
bloed werd gesmoord, Essad Pacha
heeft blijkbaar valscli spel gespeeld,
Skoetari verraden en verkocht om
koning van Albanië te worden.
Minstens 100.000 man zouden noodig
geweest zijn om Skoetari te bestormen,
Onder de bevolking echter is de
ellende ontzettend. lederen dag stierven
een vijftig mcnschen van honger.
Essad Paella, dc voormalige com
mandant van Skoetari, heeft zich nu
tot koning van Albanië uitgeroepen.
Zijn leger is vereenigd met de troepen-
resten van David-Pacha en zoo acht
hij zich sterk genoeg om af te wachten
wat de Turken of de groote Mogend
heden tegen hem zullen uitrichten. Voor
de Balkanstaten behoeft hg niet te
vreezen. Alles is te voren wel afge
sproken, dat wordt nu door den loop
van zaken recht duidelijk.
De Balkan.
't Scheen dezer dagen alsof de Bal
kanoorlog door een algemeenen Euro-
pceschen oorlog zou gevolgd worden.
Oostenrijk, zoo heette het, zou niet
langer talmen en Montenegro gewapen-
der hand tot rede brengen. Het zou
daarbij op Russisch verzet stuiten en...
de gevolgen laten zich denkenalge-
ineene oorlog tusschcn de over en weer
verbonden staten van Europa.
Gelukkig is het echter zoo ver niet
gekomen.
't Zou ook al te dwaas zijn om voor
een plat geschoten gewezen Turksche
vesting een wercldkrijg te doen ont
branden.
't Is nu over en weer onderhandelen
over een oplossing der kwestie.
Montenegro heeft .aan de Mogendhe
den haar hoogachting betuigd en ver
klaard dat de inneming van Skoetarie
geenzins een uitdaging is ten opzichte
der voorgaande besluiten der mogend
heden.
De Koning van Montenegro zeide
Zelfs, wanneer ik Skoetari zou willen
afstaan, zou mijn volk en mijn leger er
zicli tegen verzetten. Mijn leger en mijn
volk willen Skoetari niet afstaan.
Maar achteraf blijkt dat voor een
redelijke schadevergoeding wel ontrui
ming van de stad te krijgen is.
Rusland heeft een nieuwe nota aan
Oostenrijk gezonden, waarin opnieuw
•crklaard wordt dat het aan zijn be
sluit om Skoetari te doen ontruimen
zal vasthouden.
Dat Skoetari bij Albanië zal inge
lijfd worden, is de eigenlijke kwestie,
toe Europa besloten heeft. Hier-
en bijgevolg over hel feit, dat
Montenegro Skoetari m
zijn alle mogendheden liet
weigert gij mij uwe hulp, welnu dan
zal ik volhouden tot ik bezwijk.
De schildknaap, die zag dat het zijn
meester ernst was, durfde zich niet langer
tegen zijn wil verzettenhij reikte dus
Fulco de hand, die haar bevende aan
nam, cn hem stevig onder den arm
vast houdende, geleidde hij hem naar
de plek, die zij zoo even verlaten hadden.
Het gevecht scheen op dit oogenblik
gestaakt tc zijn, maar men ontwaarde
dat de ruiters afgestegen waren en zich
bij de voetknechten gevoegd hadden.
Er scheen besluiteloosheid in het chris
tenleger te bestaan, en eene hevige
woordenwisseling tusschen de legerhoof
den plaats tc grijpen. Men kon liet den
krijgers, die in een eerlijken veldslag
onverschrokken den dood te gemoet
gingen, aanzien dat zij in het gezicht
van het verraad sidderden. Plotseling
echter veranderde het toonecl. en Fulco
en Walter zagen een hagelbui vat
len, als een stortvloed door onzichtbare
handen geworpen, op de christenen
dcrv.dlen die hierdoor in verwarring ge
bracht eene rugwaartsche beweging
maakten. Maar de aanvoerder scheen
zijne tegenwoordigheid van geest hier
door niet verloren te hebbenhij riep
de zijnen toe stand tc houden, en gaf
eenige bevelen, die door den afstand
waarop zich Fulco cn Walter bevonden,
niet konden waargenomen worden. Nog
eenigc oogcnblikkon. waarin de gcloo-
nog i
oer kan gebracht worden
(en dit is toch niet dc hoofdzaak).
Daarover, en daarover alleen, zijn de
mogendheden het niet eens.
De mogendheden zijn liet aldus over
de hoofdzaak eens, alleen over den
■m van optreden bestaat nog mcening-
schil. Wij gelooven niet. dat een
der inogenheden hierover de verant
woordelijkheid van een Europecschea
oorlog op zich zou durven nemen.
Essad Paella is met 20.0X' i i -n
rana binnengetrokken en he:\ liet
bestuur der stad aanvaard. De Katho
lieke bevolking heeft de vlucht gc-
Het bericht bewijst voldoende, wat
dc Katholieken van Essad Pacha te
wachten hebben. Het rechtvaardigt
keer te meer het krachtda
dige optreden van Oostenrijk voor de
belangen der Katholieke Albancezen.
Binnenlandsche berichten.
Katholieke Sociale Actie.
Ter vergadering van de Kath. Sociale
Actie te Zwolle verzocl i: het plaatselijk
comité Eist er bij de Katholieke Pers
op aan te dringen, dat zij meer aan
dacht zou schenken aan den inhoud
der advertentiën. De afgevaardigde
wees daarbij op de vele bedriegelijkc
kwakzalvers-advcrtentiën, advertentiën
der Anti-Taricfbcweging, enz., welke
in verschillende Rooinsche bladen voor
komen. Ook de voorzitter meende, dat
de Kath. Pers er zooveel mogelijk voor
moet zorgen, die advertenties weg te
laten, welke de Katholieke belangen
kunnen schaden. Uit Katholieke bladen
moet elk propagandamiddel der libe
rale partij, waaronder zeer zeker be-
vigen veel van de pijlen der vijanden
te lijden hadden, gingen voorbijtoen
de aangevallenen eene voorwaartsche
beweging maakten, cn onder den kreet
Val aan! val aan! God wil het, ver
der voorwaarts doordrongen.
Bijna te gelijktijdig hoorde men den-
zelfden oorlogskreet in het bosclt weer
galmen, cn de Saracencn onverhoeds
door hunne vijanden, die hen ongemerkt
omsingeld hadden aangevallen, verlieten
hunne schuilplaatsen. De knjgkans was
gekeerd en de aangevallenen waren nu
aanvallers geworden. Woedend was de
strijd, die van beide zijden gevoerd werd.
Men vocht bijna man tegen man, en
liet gekletter der wapenen, hel gekerm
der gekwetsten en het doffe steunen der
stervenden, wakkerde de wedcrzijdsche
wraakzucht nog heviger aan. Hasan
moedigde zijne krijgers door woorden
en daden aan. en zag thans tc laat, dat
hij door den iist van den christen-aan
voerder in (len strik gelokt was. dien
hij voor zijn vijand gespannen had. Daar
om wierp hij zich met doodsverachting
in liet midden der vijandelijke drom
men, steeds door weinigen zijner solda
ten gevolgd; dood en verderf schenen
de boden te zijn, die hem voorafgingen
en allen die de verwoesting aanschouw
den, die zijn zwaard in dc rijen der vijan
den aanrichtte, weken vol schrik voor den
geduchten vijand achteruit.
Wordt voortgezel.
