Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
jS!ryr,*Sar"t
DE ÉEMBODE
XXVII» laargang. No. 104.
UITOAVE VAN DE VEREENIOINO DE EERBODE TE AMERSFOORT
W»* v«„cHl|nt Dinsdag- Vrl]d.g.vond.
Fall. dri.
ijs.aiit! -an een nieuw k'w»riuï" in'un. doth opicgiln, van abonnemenl moei meebieden vOOr den
01
Vrijdag 27 Maart 1914.
KANTOOR EN DRUKKERIJ LANOEORACHT 13, A-. ""SFOORT. - TELEFOON No. 314.
- Elke regel meer ur cmL
ctioneel gedeelte «IfttlM seat per regel.
Billijke tarieven bij ebeaaeaent.
Alle mededecllngcn en advertentlCo gelieve men in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte.
EERSTE BLAD.
Ziekelijk.
Over tc veel menschlievendheid valt
niet te klagen. De nicnsch is meest
'n egoïst en vaak slelt hij eigen
voordeel en genoegen hoog boven dat
van zijn medeschepselen.
Neen er is eer te weinig, dan te
veil menschlievendheid.
En toch. waarde Lezer, is er een
menschlievendheid. welke dien schoo-
ncn naam eigenlijk niet verdient maar
ziekelijk medelijden moest hceten.
Wij bedoelen de ongemotiveerde
zachtheid, tegenover misdadigers en
boo.doeners, de ziekelijke menschlie
vendheid. welke hen doet beschouwen
als on gelukkigen meer dan als schul
digen, waardoor zij maar al te
vaak niet ontvangen de volle straf, die
zij verdiend hebben.
Waarschijnlijk is het u wel eens ge
gaan als zooveel anderen en hebt gij
u wel eens verwonderd, dat de een ol
andere moordenaar met zoo weinig
stral vrij kwant. En misschien is u ook
wel eens de wanverhouding opgeval
len tusschcn de straf op verschillende
misdaden gesteld en hoordet gij met
verbazing hoe iemand, die soms voor
de waarde van een paar gulden gesto
len had, meer straf kreeg dan een an
der. die een mcdcmensch bijna naar
de eeuwigheid had geholpen. En in 't
algemeen was waarschijnlijk uw indruk,
dal men tegenwoordig juist de misda
digers nog al tamelijk goedig behan
delt. dat deze er al te goed vaak af-
koi
i weten wij wel, dat men dit een
gevolg der „beschaving" noemt, doch
dan is dit geen ware beschaving, geen
blijk van echten vooruitgang, maar
van een ongeloovige wetenschap, die
■Ie grondbeginselen van het Christen
dom over boord heelt gegooid.
(■'ij moet niet denken, dat wij zou
den terugverlangen naar vroegere wree-
■le -! tallen als geeseling, brandstapel,
enz., dat toch ware al te dwaas en nie
mand zou zoo iets willen. Maar toch:
i. men tegenwoordig niet tc gemak
kelijk tegenover vele misdadigers? En
i> dat geen gevolg van verderfelijke
theorieën over misdaad en misdadigers,
welke steeds meer hun invloed doen
ge voelen, tot schade van de maatschappij
Wanneer er een vreeselijkc misdaad
gepleegd is, dan eischt 't rechtsgevoel,
dat degene, die de misdaad bedreef,
voorbeeldig gestrait wordt en wij zijl
me! tevreden voor en aletr de misda
diger zijn straf ontvangen heeft. Dit is
geen wraakgevoel, volstrekt niet, maar
de zin naar rechtvaardigheid in ons
eischt, dat de straf op de misdaad
volge.
bovendien is dit noodlg
maatschappij te beveiligen, zood.it bij
voorbeeld iemand, die een moord be
dreef, opgesloten wordt
haling te beletten, ook de gedachte
aan een flinke straf houdt nog menig
een terug van daden, die hij anders
mei schromen zou te bedrijven.
Maar toch vóór alles geldt de straf
als voldoening aan het rechtsgevoel,
vóór alles straft de rechter, omdat de
straf verdiend is.
om een voorbeeld te noemen,
zoon zijn vader vermoort, dan
zou hij zijn gerechte straf niet ontgaan
ook al had men de meest absolute
zekerheid, dat nooit of nimmer de
moordenaar opnieuw iemand zou doo-
dcn. Hij zou in de gevangenis gaan,
niet om hem af te leeren iemand te
vermoorden, ook niet omdat men de
andcic menschcn wilde beveiligen,
maar eenvoudig, omdat hij zijn straf
dubbel en dwars verdiend had. De
Staat als een bestanddeel der door
God gewilde wcreldverordening heelt
het volle recht desnoods zoo iemand
met den dood te straffen, al kunnen
veel andere beweegredenen daarvan
terughouden.
Maar het recht bezit de Staat onge
twijfeld en hij kan dus sttaffen ieder
misdadiger naar de grootte van zijn
misdrijf en naar de mate van zijn verant-
wo. irclclijkheid.
Nu zijn echter vele moderne onge
loovige geleerden een strijd begonnen
tegen de gehuldigde denkbeelden over
dc misdadigheid. Deze menschen ont
kennen eenvoudig, dat er een vrije wil
bestaat. Zij beweren, dat bijvoorbeeld
'n dief. 'n moordenaar of diel, moor
denaar is andanks zich zelf, dat dc
Ie bijvoorbeeld de moord bcdrij-
in oet en zijn wandaad niet laten
kan. Zij spreken dan van erfelijken aan
leg, van dwingende omstandigheden
zij ontkennen, dat iemand met vrij
wil iets kwaads doet of laat.
Men moet wel ver van alle positief
geloof afgedwaald zijn om zulken on
zin als groote geleerdheid aan te ne
men en 0111 te durven beweren, dat
iemand, die meent uit vrijen wil een
arme een aalmoes te geven, zulks doet,
omdat hij er door allerlei factoren toe
gedwongen wordt. Maar. zegt gij, als
ik wil. dan wil ik toch. Neen, zeggen
degenen, die den vrijen wil ontkennen,
gij verbeeldt u slechts, dat gij wilt,
inderdaad moet gij.
Deze onzinnige redeneering leidt tol
allerlei gevolgtrekkingen, de een al
vazer dan de andere.
Een moordenaar is slechts een slacht
offer. hij kon aan zijn moordlust geen
weerstand bieden, dus is hij ontoere
kenbaar.
Als dit waar is, dan mag men hem
el bestraffen, hij is een onkelukkige
i verdient alleen medelijden. Iedere
dief. iedere booswicht is dan een ar
me beklagenswaardige slumperd en aan
stral' mag met meer gedacht worden.
Dus geen gevangenissen meer, ieder
rij laten rond loopen
Dat vinden de voorstanders
dolle theorie toch ook niet goed. Zij
-eggen daarom, men moet den man
iet» misdreef, wel opsluiten, doch
is enkel om veiligheid te waarbor-
borgen, om hem onschadelijk te maken,
FEUILLETON.
DE BEVRIJDING DER ZWARTEN
Ibcrt hield er streng de hand ,i
Adat alle» binnen de grenzen
een geoorloofd genoegen bleef, ofschoon
negers nóg al wat luidruchtig va«
v' Avond* gaf Will Boy opnieuw-h.
toeken tot het algemeen gebed waa n
naar het andere.
Zoo verliepen er verscheidene
zonder dat dc aanval, waai v
,lc eerste dagen reeds gevreesd had.
plaats had.
Kolonel Zambo ging
couranten uit den bollen boom halen.
I en op een avond vond hij ze echter
„,,-t Over deze vertraging ongerust,
besloot bij naar Sommcrville ie gaan, o
V in Israel dc reden daarvan te vragc
niet gebracht?
Ik kon met, tnaar ik zal )e n
■AM» <t" a YfS!"
Hij vertrtd., «»t
\M,dd»B» Iwldcn "F'1»
vrouw een troep
hem af te schrikken misschien.
Maar zou men dan geen diep mede
lijden moeten hebben met alle boos
doeners, die het toch niet kunnen hel
pen, en in de gevangenis geduwd
worden.
En moest men van die gevangenis-
n geen prachtige woningen maken
i de gevangenen het leven zoo aan
genaam mogelijk doen zijn!
Natuurlijk.
Als een dief niet kan helpen, dat hij
ef is, als een moordenaar niet met
vrijen wil doodslag bedreef dan.... maar
:en het is immers belachelijk.
Iemand, die steelt, kan dit wel de
gelijk laten en elk normaal mensch kan
liet kwade laten.
Daarom dient de boosdoener gestraft
i is hardheid van den Staat tegen
moordenaars en dergelijke lieden een
volstrekte eisch der rechtvaardigheid.
Het spreekt echter dat er misdaden
geschieden, waarvoor de bedrijvers niet
verantwoordelijk zijn.
Iemand, die krankzinnig is, zal
niet toerekenbaar stellen voor hetgeen
hij doet. Geen sterveling zal dit
langen. I
Maar het is ook een feit. dat onder
den invloed der theorieën over hel niet
bestaan van een vrijen wil men er wel
erg vlug bij is om iemand ontoe-
ekenbaar te verklaren. Ook neemt men
allicht een gedeeltelijke ontoerekenbaar
heid aan. waardoor de straffen voor
ernstige misdrijven wel eens erg on
voldoende zijn.
Een soort zieke menschlievendheid
belet vaak den misdadiger de volle
zwaarte oer wrekende gerechtigheid
doen gevoelen.
Ie woning halt lioudci
zeide aan Israel, dat hij zijn meester
oc»t gaan roepen.
Leclcrque ging naar buiten en vroeg,
M hij verlangde.
Ik heb bevel gekregen om n
- kwartieren,
mten marsch
irmoeid
nijn troepen nier
Mijn lieden hebben
afgelegdze zi
uitgehongerd.'
„Hoeveel man *"jt gi) sterk:
Lcderque. (t
„Drie en tachtig'.
Drie en tachtig I dat veel. die
kan ,k slecht» in 't kwartier der
huisvesten.
„Mijnheer!" nep de officier woedend,
„hoe durft gij de woningen der negers
aan deze soldaten aanbieden, die hun
bloed gaan vergieten
bC'MaarCmijn hui* i» niet groot genoeg,
om allen te herbergen en dc wonwsen
mijner neger* zijn zeer inoo'.
|)c officier gewaard,gde
•on* hierop te antwoorden, nij D«v.u
lieden het luns binnen
behield voor zich de mooiste kanur.
Zijn stemming werd echter belet.
1 .i ..ni.iM tl.-v.ehen Willi
bi
j soldaten
nc&K Si—F*»»
lie officie.
heeft reden tot ontevredenheid.
De middenstand is reeds zwaar ge
noeg belast, en houdt ten deele
met groote moeite het hoofd boven
Nu zal de belastingschroef nog vaster
worden aangedraaid en nog meer knellen.
Opcenten op het bedrijf accijns op
bier, een tabaksbelasting, die niet voor
de poes zal zijn. enz. enz.
Daaraan zal ook de werkman voor
n deel mee betalen. Zeker, maar die
zal later tenminste nog van het pen
sioen kunnen profiteeren. al is het een
schraal pensioen. Maar de burgerman
zal betalen moeten en er heel weinig
in hebben.
De middenstand wordt het kind
de rekening,
De nieuwe Kiezerslijst.
De gemeentebesturen brachten ter
kennis van belanghebbenden, dat is
vastgesteld cn tot en met 21 April a.s.
ter Secretarie voor een ieder ter inza-
zal liggen en in druk tegen beta
ling der kosten verkrijgbaar is. de
Kiszarslijst voor 19141915.
leder is bevoegd tot en met den 15en
April a.s. bij het Gemeentebestuur
betering van de vastgestelde kiezers
lijst te vragen, op grond, dat hijzelf
of een ander, in strijd met de v
daarop voorkomt, niet voorkomt
'et behoorlijk voorkomt.
De ingezetenen worden met nadruk
gewezen op de wenschclijkhcid, zich
'ecretarie .Kamer no. 4: te konten
vergewissen of zij op de kiezerslijst
zijn geplaatst, daar. mocht dit verzuimd
zijn. alsdan herstel nog mogelijk
door middel van reclame.
Tevens liggen ter secretarie ter
zage de alphabetische lijsten, bevatten
de de namen en voornamen van hen
die voor het eerst op de kiezerslijst
zijn gebracht en hen, die daarvan zijn
afgevoerd.
tiet kind van de Rekening.
Dc belastingplannen van Minister
Bcrtling verwekken een algemec
mopper. Voornamelijk dc middensmnd
tafel eenige tlesschcn wijn kreeg.
•Eü'ii"1'
kunnen
htf. d»l
;3Ï.„ z"*-*»
ii alle woningen miluaireo
dat men nu werkelijk de
negers in de moerassen ging aanvallen.
Israël wilde zich verwijderen, om M.
•ciinann te waarschuwen, toen de officier
int beval de laarzen uit te trekken.
Daar Israël dit wat te hard deed,
kreeg hij een flinke klaphij zi
over deze bclccdiging tc zuilen wreken.
Maar dc officier liet hem door een
soldaat bewaken cn eerst toen hij dezen
geheel dronken gemaakt had, kon hij
in alle haast Zambo gaan waarschuw r-
Deze keerde dadelijk naar hel moei
terug om den dokter te waarschuw-
Albert had den aanval reeds sedert
eenigen tijd verwacht. Daar hij wel
begreep, dat cr 's nacht niets te vreezen
was. verbood hij Zambo aan de anderen
iets te vertellen van hetgeen hij gehoord
had.
IX.
Den volgenden dag na gezamenlijk
het gebed te hebben verricht, deelde
Albert aan de negers mede, dat de
aanval, dien zij reeds zoolang hadden
voorbereid, nu plaats zou hebben. Hij
wees ieder zijn post aan; de vrouwen
mochten slechts op zijn bevel de woning
verlaten, maar zij moesten zich bereid
houden om te vluchten, in geval de
soldaten zouden overwinnen.
Eenige mannen bleven bij haar,
haar te verdedigen en te geleiden.
Met zonsondergang begaven
het adcreoweefsel van ons volksbe
staan door, en ze beheerscht heel het
samenstel van ons volksleven, in ge-
n maatschappij, in Staat en Kerk.
Dr. Kuyper over onze samenwerking.
„De anti-these, de scheiding lusschen
geloof en ongeloof', zoo zeide Dr.
Kuyper eens „bestaat in onze weten
schap en in onze kunst, in onze juris
prudentie en in onze pa-dagogiek. Ze
drong in alles door, uit alles perst ze
i twee kanten uit.
Te zeggen dat het volk van Neder
land één van zin en één van bedoe-
are niets dan sentimenteele
fantasie.
Eén, God zij lof, zijn we als 't om
het behoud en de eere van het Va
derland gaat, cn als één man scharen
ons om het Huis van Oranje, maar
generale levensopvatting zijn
één, maar onherroepelijk twee.
Zoo is het hier, zoo is het
constitutioneel levende Staten, omdat
it in den boezem van het volk
it, in het Parlement opdoemt en
■orden Troon aan het woord komt.
In de revolutie heeft verzet tegen de
eerc Gods het rad zelf van het poli
tieke leven omgewenteld, boven ge
bracht wat omlaag hoort, en naar be
neden gekanteld wat omhoog moest
toen een strijd, een principi-
eele strijd, een levensworsteling uitge
broken, of uit den wil van den mensch,
dan wel uit den wille Gods het richt-
in ons Staatsbeleid zou wc
den afgeleid.
'I uen riep al wat den Christus
zijn Kruis losliet Ons kompas is
wil des menschcn en riep al
Christus als God geopenbaard
i lecsch, bleef knielenHem a
leidsman aan.
Vrees daarom nooit voor een duur-
am uiteenvallen der Coalitie.
Al werd ze straks tijdelijk los ge
wrikt. altoos zal ze uit natuurlijke
drift haar kracht herwinnen, en noe
voller nadruk ge op de Antithese legt,
des te vaster zal ze inwortelen.
tal van afgelegen vraagstukken
moogt ge gedeeld staan, zoodra deze
Antithese trilt, huivert de zenuw in uw
gevoel vanzelf op.
Antithese is van dc Coalitie het
cement. Wie haar omnevelt of ver-
akt. verzwakt tergelijkhct samenwer-
n dei Christelijke partijen. De stoot,
.n /.ij aan het hart geeft, trilt in heel
Binnenlandschs Berichten.
Hoog bezoek.
De Deensche Koning en Koningin
worden in Mei hier te lande verwacht.
Gedurende hun verblijf in Amsterdam
zullen ter reede aldaar 4 Nederlar.dsche
oorlogsschepen gestationneerd worden.
Legerpolitiek.
De K. K. Kiesvereeniging te Nijme
gen stelt ter Alg. Bondsvergadering vo^r
„De Bond spreke in een motie' de
wenschelijkheid uit, dat de begrootingen
Oorlog en Marine telken jare niet
r zullen worden verhoogd (eventueel
verlaagd] dan met den aanwas (even
tueel decres) der Rijksmiddelen, blijkens
derzelver opbrengst in het vorige jaar
overeenkomt."
Hoewel groote voorstanders
perking der leger- en vlootuitgaven tol
het strikt noodige, meenen we toch
dat de zorg voor 's lands weermacht
afhankelijk mag gesteld worden
schommelende belastingopbrengst,
er geld noodig voor leger en vloot,
moet het er komen, hetzij de mid
delen ruim dan wel schraal inkomen.
Militaire kleeding.
De datum van 1 Januari 1916, tot
'eiken aan de officieren was vergund
de blauwe uniform tc blijven dragen,
nader vastgesteld op 1 Jan. 1918;
de blauwe ovcrkleeding kan tot 1 Jan.
1920 worden gedragen.
Tegen dien tijd zal er wel weereen
ander kleurtje gekozen zijn.
De roode wethouder.
Heeft Zaandam zijn roode burger
vader. de Amsterdamsche raad koos
:h een socialistischen wethouder.
De kapitalist Wibaut is de uitver
korene der socialistische raadsleden. Hij
zeide vooral zijn best te zullen doen
voor verbetering van volkshuisvesting.
Waterschappen.
Watcrgraaf cn Heemraden van hel
Heemraadschap De Rivier De Eem,
brengen ter kennis van belanghebben
den, dat verkiezingen zullen plaats
hebben: 1. Van twee Hoofdingelanden
voor het 1ste district op Donderdag
April, van 1U tot 1 ure. tc Wouden
berg in het voormalig Rechthuis. 2.
Van een Hoofdingeland voor hel 4de
district op Dinsdag 14 April van 10
tot 1 ure, te Baarn in het Hotel Central.
Oe Socialisten.
Uit het verslag van de S. D. A. P.
er 1913 blijkt dat het aantal afdee-
lingen gestegen is van 284 tot 389, het
aantal leden vau 16.667 tot 25.708.
Het aantal partijgenooten, op 31 Dec.
1913 zitting hebbende in de bestuurs
colleges, is blijkens het Volk in de
Eerste Kamer 2 tegenover 0 vóór de
verkiezingenin de 2e Kamer 15 7
de Provinciale Staten van Groningen
[3]Friesland 14 9 Overijsel 3 1'
Utrecht 1 [OjNoord-Holland 16 [9J
Zuid-Holland 2 [01. Het g«al soc.-dem.
raadsleden ts bij de periodieke verkie
zingen in het land in 1913 toegenomen
van 191 tot 247.
K. S A.
Het Diocesaan Comité voor «*e K-
tholieke Sociale Actie in het
dom vergadert te Zwolle op vnoens-
ig 15 April.
De Agenda meldt
Opening. Notulen. 'Jt^rverslag v*°
den peningmeester. Jaarv.
secretaris. Rondvraag. Bespre^F^t^A1
richting van Arbeidsbeurzen. Voorstel
ZwolleHet Diocesaan Bestuur trachte,
in overleg met de overige Diocesane
Besturen, te komen tot houden van een 4
nationalen bloemendag ten bate van
het Centraal Bureau voor de K. S. A.
te Leiden.
Vrijkaarten.
Jhr. Mr. Victor de Stucrs, Kamerlid
voor Weert, heeft de voor hem be
stemde vrijkaart voor de spoorwegen
teruggezonden, met de opmerking„dat
hij geen douceurtjes aanneemt van
maatschappijen of personen, welke hij
geroepen kan worden te controleeren."
Ook Mr. de Beaufort, Kamerlid voor
Amersfoort, heeft, evenals de heeren
jhr. De Savornin Lohman en graaf
Van By landt, de kaarten voor vrij ver
ier op de spoorwegen terug gezonden.
Hat Emma-bloeapje.
Ook dit jaar zal in de maand April
het Emma-bloempje, waarvan de op
brengst strekt tot bestrijding der tuber
culose, in de verschillende Gemeenten
■n ons Vaderland worden verkocht
Naar wij met genoegen vernemen,
zal het Sanatorium „Dekkerswald" der
-ereeniging R. K. Herstellingsoorden
'oor Longlijders en Zwakke kinderen,
thans een evenredig deel der opbrengst
ontvangen.
Van Katholieke zijde is het dus ge-
wenscht. dit jaar meer dan anders, den
■erkoop van het bloempje te bevorderen.
negers zich naar de verschillende posten.
Wij hebben reeds gezegd, dat er zich
midden in de moerassen soms boomen
en struiken bevonden. Eenige mannen
werden cr als voorposten heengezonden,
leder hunner had voedsel voor drie
dagen meegenomen, opdat zij de
moerassen niet behoefden tc doortrekken
ais de soldaten er waren.
dag en een nacht waren reeds
voorbijgegaan, zonder dal zich
soldaat vertoond had. Albert zond toen
eenige flinke mannen uit, gebood hen
in de boomen te klimmen, om zoodoende
dc ingangen van hel woud tc bespieden
1 tijdig de aankomst van den vijand
kunnen berichten.
Den derden dag 's morgens was het.
alsof het woud bewoond werd door
aantal vogels, wier geluid overal
weerklonk. Na verloop van eenigen tijd
kwamen de negers, die als spionnen
uitgezonden waren, terug, zeggende,
dat de soldaten van alle zijden op 't
woud aanrukten.
Albert beval toen stilte en een paar
minuten daarna was het alsof in het woud
geen levend wezen tc bekennen w.
Op dit oogenblik trokken de soldaten
het bosch in. Zij konden evenwel slechis
langzaam voortgaan door de slinger
planten en struiken, die zij op den weg
ontmoetten. De doornen, die soms de
lengte van een vinger hadden, verscheur
den hunne kleedcren. Na duizenden
oeilijkheden bereikten zij dei
cn verbood hun elk gerucht, opdat
de negers niet zouden hooren, dat zij
aantocht waren.
Maar deze, die aan den anderen kant
tusschen het groen der boomen
de heuveltjes verborgen waren, bespied
den hen en wachtten met ongeduld hel
oogenblik at, waarop de soldaten de
moerassen zouden doortrekken.
De kolonel, die den troep aanvoerde,
wist, dat het gevaarlijk was dc moerassen
te doortrekken, als men er niet bekend
was. Dc groepen boomen.
van tijd tot lijd zag kwamen hem ook
verdacht voor. Hij besloot daarom eenige
negers, die hij als spionnen meegenomen
had, op verkenning uit te ze-iden.
Hiertoe behoorde ook Israëlzoodra
de zwarten ver genoeg waren om geen
argwaan te wekken, bootsten zij hel
geluid vaneen vogel na; uien antwoordde
hen van uit de boomen. Israël, die
overtuigd was, dat zich daar negers
verscholen hadden, ging cr heen
vroeg, wat zij moesten doen.
De negers wezem hem de plaats a
waar dokter Freimanu zich bevond
Israël ging naar hem toe, om zijne
orders ie vragen.
Albert wees hem alle posten en liet
aan zijne mannen zeggen, dat zij niet
op den vijand mochten schieteu, voordat
deze hen genaderd was.
Daarna beval hij aan Israël naar de
Amersfoortsch Nieuws.
Politiek leven.
)als wij in ons vorig
:lden. komt mr. Jan van Best hier
Vrijdag 3 April eene politieke rede
houden.
Hij zal de vraag beantwoorden:
„Rechts verloren?"
Waar aan zekere zijde niet de be-
minnelqke bescheidenheid, der vrijzin
nigheid eigen, werd beweerd dat
„Rechts is gedoemd uit de centra der
beschaving te verdwijnen", zal mr. Van
Best's rede ongetwijfeld veel belang
stellenden trekken.
Daags te voren, dus op Donderdag
2 April, zal mr. Th. Heemskerk, oud
ster van Binnenl. Zaken, daartoe
anti-rcvolutionnaire zijde uitgenoo-
digd, eveneens een politieke rede hou
den.
Een en ander moge strekken ten
bewijze dat ter Rechterzijde de veer
kracht niet is gebroken.
soldaten terug te keeren, hen in 't -
midden der moerassen te geleiden en
in te vluchten.
Israël gehoorzaamde: hij ging met
zijn makkers van groep tot groep en
bracht de bevelen van den dokter over
Toen keerde hij terug, /eggende
dal er geen onraad was.
De kolonel, die gezien had, hoe
gemakkelijk de negers door de moeras- I
trokken, begon te gelooven, dat I
het gevaar overdreven had
gaf oogenbl.kkelijk den negers bevei 1
den soldaten den weg te wijzen; deze jl
hadden last op negers te schieten zoodra Jl
zij een verdacht teeken zouden gev.
De negers zochten de plaatsen c
aar men het minst inzonk. Dc wegrol
aren kronkelig, men moest soms een I
omweg van ben minuten maken, om I
tien passen verder te komen. Weldra I
waren de moerassen overdekt
soldaten, wier wapenen in de
glinsterden. Zg gingen zonder want
wen voorwaarts, hun oog zag slee.
eentonige vlakten, waarop boom stro.
ken stonden, met lianen omwonden. 2
begrepen niet. hoe een misstap hen J
peillooze diepte kon storten. fc
pond, die eeuwenoude boomen It.
torsen, moest toch wel het gewicht v
een man kunnen dragen. Zij wisten
dat deze vergane boomen, waarom tl»
eend- nneschors zat, bij den minstens*
omvielen. Wordt voortgezet,