Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. jS!ryr,*Sar"t DE ÉEMBODE XXVII» laargang. No. 104. UITOAVE VAN DE VEREENIOINO DE EERBODE TE AMERSFOORT W»* v«„cHl|nt Dinsdag- Vrl]d.g.vond. Fall. dri. ijs.aiit! -an een nieuw k'w»riuï" in'un. doth opicgiln, van abonnemenl moei meebieden vOOr den 01 Vrijdag 27 Maart 1914. KANTOOR EN DRUKKERIJ LANOEORACHT 13, A-. ""SFOORT. - TELEFOON No. 314. - Elke regel meer ur cmL ctioneel gedeelte «IfttlM seat per regel. Billijke tarieven bij ebeaaeaent. Alle mededecllngcn en advertentlCo gelieve men in te zenden vóór drie uur op den dag van uitgifte. EERSTE BLAD. Ziekelijk. Over tc veel menschlievendheid valt niet te klagen. De nicnsch is meest 'n egoïst en vaak slelt hij eigen voordeel en genoegen hoog boven dat van zijn medeschepselen. Neen er is eer te weinig, dan te veil menschlievendheid. En toch. waarde Lezer, is er een menschlievendheid. welke dien schoo- ncn naam eigenlijk niet verdient maar ziekelijk medelijden moest hceten. Wij bedoelen de ongemotiveerde zachtheid, tegenover misdadigers en boo.doeners, de ziekelijke menschlie vendheid. welke hen doet beschouwen als on gelukkigen meer dan als schul digen, waardoor zij maar al te vaak niet ontvangen de volle straf, die zij verdiend hebben. Waarschijnlijk is het u wel eens ge gaan als zooveel anderen en hebt gij u wel eens verwonderd, dat de een ol andere moordenaar met zoo weinig stral vrij kwant. En misschien is u ook wel eens de wanverhouding opgeval len tusschcn de straf op verschillende misdaden gesteld en hoordet gij met verbazing hoe iemand, die soms voor de waarde van een paar gulden gesto len had, meer straf kreeg dan een an der. die een mcdcmensch bijna naar de eeuwigheid had geholpen. En in 't algemeen was waarschijnlijk uw indruk, dal men tegenwoordig juist de misda digers nog al tamelijk goedig behan delt. dat deze er al te goed vaak af- koi i weten wij wel, dat men dit een gevolg der „beschaving" noemt, doch dan is dit geen ware beschaving, geen blijk van echten vooruitgang, maar van een ongeloovige wetenschap, die ■Ie grondbeginselen van het Christen dom over boord heelt gegooid. (■'ij moet niet denken, dat wij zou den terugverlangen naar vroegere wree- ■le -! tallen als geeseling, brandstapel, enz., dat toch ware al te dwaas en nie mand zou zoo iets willen. Maar toch: i. men tegenwoordig niet tc gemak kelijk tegenover vele misdadigers? En i> dat geen gevolg van verderfelijke theorieën over misdaad en misdadigers, welke steeds meer hun invloed doen ge voelen, tot schade van de maatschappij Wanneer er een vreeselijkc misdaad gepleegd is, dan eischt 't rechtsgevoel, dat degene, die de misdaad bedreef, voorbeeldig gestrait wordt en wij zijl me! tevreden voor en aletr de misda diger zijn straf ontvangen heeft. Dit is geen wraakgevoel, volstrekt niet, maar de zin naar rechtvaardigheid in ons eischt, dat de straf op de misdaad volge. bovendien is dit noodlg maatschappij te beveiligen, zood.it bij voorbeeld iemand, die een moord be dreef, opgesloten wordt haling te beletten, ook de gedachte aan een flinke straf houdt nog menig een terug van daden, die hij anders mei schromen zou te bedrijven. Maar toch vóór alles geldt de straf als voldoening aan het rechtsgevoel, vóór alles straft de rechter, omdat de straf verdiend is. om een voorbeeld te noemen, zoon zijn vader vermoort, dan zou hij zijn gerechte straf niet ontgaan ook al had men de meest absolute zekerheid, dat nooit of nimmer de moordenaar opnieuw iemand zou doo- dcn. Hij zou in de gevangenis gaan, niet om hem af te leeren iemand te vermoorden, ook niet omdat men de andcic menschcn wilde beveiligen, maar eenvoudig, omdat hij zijn straf dubbel en dwars verdiend had. De Staat als een bestanddeel der door God gewilde wcreldverordening heelt het volle recht desnoods zoo iemand met den dood te straffen, al kunnen veel andere beweegredenen daarvan terughouden. Maar het recht bezit de Staat onge twijfeld en hij kan dus sttaffen ieder misdadiger naar de grootte van zijn misdrijf en naar de mate van zijn verant- wo. irclclijkheid. Nu zijn echter vele moderne onge loovige geleerden een strijd begonnen tegen de gehuldigde denkbeelden over dc misdadigheid. Deze menschen ont kennen eenvoudig, dat er een vrije wil bestaat. Zij beweren, dat bijvoorbeeld 'n dief. 'n moordenaar of diel, moor denaar is andanks zich zelf, dat dc Ie bijvoorbeeld de moord bcdrij- in oet en zijn wandaad niet laten kan. Zij spreken dan van erfelijken aan leg, van dwingende omstandigheden zij ontkennen, dat iemand met vrij wil iets kwaads doet of laat. Men moet wel ver van alle positief geloof afgedwaald zijn om zulken on zin als groote geleerdheid aan te ne men en 0111 te durven beweren, dat iemand, die meent uit vrijen wil een arme een aalmoes te geven, zulks doet, omdat hij er door allerlei factoren toe gedwongen wordt. Maar. zegt gij, als ik wil. dan wil ik toch. Neen, zeggen degenen, die den vrijen wil ontkennen, gij verbeeldt u slechts, dat gij wilt, inderdaad moet gij. Deze onzinnige redeneering leidt tol allerlei gevolgtrekkingen, de een al vazer dan de andere. Een moordenaar is slechts een slacht offer. hij kon aan zijn moordlust geen weerstand bieden, dus is hij ontoere kenbaar. Als dit waar is, dan mag men hem el bestraffen, hij is een onkelukkige i verdient alleen medelijden. Iedere dief. iedere booswicht is dan een ar me beklagenswaardige slumperd en aan stral' mag met meer gedacht worden. Dus geen gevangenissen meer, ieder rij laten rond loopen Dat vinden de voorstanders dolle theorie toch ook niet goed. Zij -eggen daarom, men moet den man iet» misdreef, wel opsluiten, doch is enkel om veiligheid te waarbor- borgen, om hem onschadelijk te maken, FEUILLETON. DE BEVRIJDING DER ZWARTEN Ibcrt hield er streng de hand ,i Adat alle» binnen de grenzen een geoorloofd genoegen bleef, ofschoon negers nóg al wat luidruchtig va« v' Avond* gaf Will Boy opnieuw-h. toeken tot het algemeen gebed waa n naar het andere. Zoo verliepen er verscheidene zonder dat dc aanval, waai v ,lc eerste dagen reeds gevreesd had. plaats had. Kolonel Zambo ging couranten uit den bollen boom halen. I en op een avond vond hij ze echter „,,-t Over deze vertraging ongerust, besloot bij naar Sommcrville ie gaan, o V in Israel dc reden daarvan te vragc niet gebracht? Ik kon met, tnaar ik zal )e n ■AM» <t" a YfS!" Hij vertrtd., «»t \M,dd»B» Iwldcn "F'1» vrouw een troep hem af te schrikken misschien. Maar zou men dan geen diep mede lijden moeten hebben met alle boos doeners, die het toch niet kunnen hel pen, en in de gevangenis geduwd worden. En moest men van die gevangenis- n geen prachtige woningen maken i de gevangenen het leven zoo aan genaam mogelijk doen zijn! Natuurlijk. Als een dief niet kan helpen, dat hij ef is, als een moordenaar niet met vrijen wil doodslag bedreef dan.... maar :en het is immers belachelijk. Iemand, die steelt, kan dit wel de gelijk laten en elk normaal mensch kan liet kwade laten. Daarom dient de boosdoener gestraft i is hardheid van den Staat tegen moordenaars en dergelijke lieden een volstrekte eisch der rechtvaardigheid. Het spreekt echter dat er misdaden geschieden, waarvoor de bedrijvers niet verantwoordelijk zijn. Iemand, die krankzinnig is, zal niet toerekenbaar stellen voor hetgeen hij doet. Geen sterveling zal dit langen. I Maar het is ook een feit. dat onder den invloed der theorieën over hel niet bestaan van een vrijen wil men er wel erg vlug bij is om iemand ontoe- ekenbaar te verklaren. Ook neemt men allicht een gedeeltelijke ontoerekenbaar heid aan. waardoor de straffen voor ernstige misdrijven wel eens erg on voldoende zijn. Een soort zieke menschlievendheid belet vaak den misdadiger de volle zwaarte oer wrekende gerechtigheid doen gevoelen. Ie woning halt lioudci zeide aan Israel, dat hij zijn meester oc»t gaan roepen. Leclcrque ging naar buiten en vroeg, M hij verlangde. Ik heb bevel gekregen om n - kwartieren, mten marsch irmoeid nijn troepen nier Mijn lieden hebben afgelegdze zi uitgehongerd.' „Hoeveel man *"jt gi) sterk: Lcderque. (t „Drie en tachtig'. Drie en tachtig I dat veel. die kan ,k slecht» in 't kwartier der huisvesten. „Mijnheer!" nep de officier woedend, „hoe durft gij de woningen der negers aan deze soldaten aanbieden, die hun bloed gaan vergieten bC'MaarCmijn hui* i» niet groot genoeg, om allen te herbergen en dc wonwsen mijner neger* zijn zeer inoo'. |)c officier gewaard,gde •on* hierop te antwoorden, nij D«v.u lieden het luns binnen behield voor zich de mooiste kanur. Zijn stemming werd echter belet. 1 .i ..ni.iM tl.-v.ehen Willi bi j soldaten nc&K Si—F*»» lie officie. heeft reden tot ontevredenheid. De middenstand is reeds zwaar ge noeg belast, en houdt ten deele met groote moeite het hoofd boven Nu zal de belastingschroef nog vaster worden aangedraaid en nog meer knellen. Opcenten op het bedrijf accijns op bier, een tabaksbelasting, die niet voor de poes zal zijn. enz. enz. Daaraan zal ook de werkman voor n deel mee betalen. Zeker, maar die zal later tenminste nog van het pen sioen kunnen profiteeren. al is het een schraal pensioen. Maar de burgerman zal betalen moeten en er heel weinig in hebben. De middenstand wordt het kind de rekening, De nieuwe Kiezerslijst. De gemeentebesturen brachten ter kennis van belanghebbenden, dat is vastgesteld cn tot en met 21 April a.s. ter Secretarie voor een ieder ter inza- zal liggen en in druk tegen beta ling der kosten verkrijgbaar is. de Kiszarslijst voor 19141915. leder is bevoegd tot en met den 15en April a.s. bij het Gemeentebestuur betering van de vastgestelde kiezers lijst te vragen, op grond, dat hijzelf of een ander, in strijd met de v daarop voorkomt, niet voorkomt 'et behoorlijk voorkomt. De ingezetenen worden met nadruk gewezen op de wenschclijkhcid, zich 'ecretarie .Kamer no. 4: te konten vergewissen of zij op de kiezerslijst zijn geplaatst, daar. mocht dit verzuimd zijn. alsdan herstel nog mogelijk door middel van reclame. Tevens liggen ter secretarie ter zage de alphabetische lijsten, bevatten de de namen en voornamen van hen die voor het eerst op de kiezerslijst zijn gebracht en hen, die daarvan zijn afgevoerd. tiet kind van de Rekening. Dc belastingplannen van Minister Bcrtling verwekken een algemec mopper. Voornamelijk dc middensmnd tafel eenige tlesschcn wijn kreeg. •Eü'ii"1' kunnen htf. d»l ;3Ï.„ z"*-*» ii alle woningen miluaireo dat men nu werkelijk de negers in de moerassen ging aanvallen. Israël wilde zich verwijderen, om M. •ciinann te waarschuwen, toen de officier int beval de laarzen uit te trekken. Daar Israël dit wat te hard deed, kreeg hij een flinke klaphij zi over deze bclccdiging tc zuilen wreken. Maar dc officier liet hem door een soldaat bewaken cn eerst toen hij dezen geheel dronken gemaakt had, kon hij in alle haast Zambo gaan waarschuw r- Deze keerde dadelijk naar hel moei terug om den dokter te waarschuw- Albert had den aanval reeds sedert eenigen tijd verwacht. Daar hij wel begreep, dat cr 's nacht niets te vreezen was. verbood hij Zambo aan de anderen iets te vertellen van hetgeen hij gehoord had. IX. Den volgenden dag na gezamenlijk het gebed te hebben verricht, deelde Albert aan de negers mede, dat de aanval, dien zij reeds zoolang hadden voorbereid, nu plaats zou hebben. Hij wees ieder zijn post aan; de vrouwen mochten slechts op zijn bevel de woning verlaten, maar zij moesten zich bereid houden om te vluchten, in geval de soldaten zouden overwinnen. Eenige mannen bleven bij haar, haar te verdedigen en te geleiden. Met zonsondergang begaven het adcreoweefsel van ons volksbe staan door, en ze beheerscht heel het samenstel van ons volksleven, in ge- n maatschappij, in Staat en Kerk. Dr. Kuyper over onze samenwerking. „De anti-these, de scheiding lusschen geloof en ongeloof', zoo zeide Dr. Kuyper eens „bestaat in onze weten schap en in onze kunst, in onze juris prudentie en in onze pa-dagogiek. Ze drong in alles door, uit alles perst ze i twee kanten uit. Te zeggen dat het volk van Neder land één van zin en één van bedoe- are niets dan sentimenteele fantasie. Eén, God zij lof, zijn we als 't om het behoud en de eere van het Va derland gaat, cn als één man scharen ons om het Huis van Oranje, maar generale levensopvatting zijn één, maar onherroepelijk twee. Zoo is het hier, zoo is het constitutioneel levende Staten, omdat it in den boezem van het volk it, in het Parlement opdoemt en ■orden Troon aan het woord komt. In de revolutie heeft verzet tegen de eerc Gods het rad zelf van het poli tieke leven omgewenteld, boven ge bracht wat omlaag hoort, en naar be neden gekanteld wat omhoog moest toen een strijd, een principi- eele strijd, een levensworsteling uitge broken, of uit den wil van den mensch, dan wel uit den wille Gods het richt- in ons Staatsbeleid zou wc den afgeleid. 'I uen riep al wat den Christus zijn Kruis losliet Ons kompas is wil des menschcn en riep al Christus als God geopenbaard i lecsch, bleef knielenHem a leidsman aan. Vrees daarom nooit voor een duur- am uiteenvallen der Coalitie. Al werd ze straks tijdelijk los ge wrikt. altoos zal ze uit natuurlijke drift haar kracht herwinnen, en noe voller nadruk ge op de Antithese legt, des te vaster zal ze inwortelen. tal van afgelegen vraagstukken moogt ge gedeeld staan, zoodra deze Antithese trilt, huivert de zenuw in uw gevoel vanzelf op. Antithese is van dc Coalitie het cement. Wie haar omnevelt of ver- akt. verzwakt tergelijkhct samenwer- n dei Christelijke partijen. De stoot, .n /.ij aan het hart geeft, trilt in heel Binnenlandschs Berichten. Hoog bezoek. De Deensche Koning en Koningin worden in Mei hier te lande verwacht. Gedurende hun verblijf in Amsterdam zullen ter reede aldaar 4 Nederlar.dsche oorlogsschepen gestationneerd worden. Legerpolitiek. De K. K. Kiesvereeniging te Nijme gen stelt ter Alg. Bondsvergadering vo^r „De Bond spreke in een motie' de wenschelijkheid uit, dat de begrootingen Oorlog en Marine telken jare niet r zullen worden verhoogd (eventueel verlaagd] dan met den aanwas (even tueel decres) der Rijksmiddelen, blijkens derzelver opbrengst in het vorige jaar overeenkomt." Hoewel groote voorstanders perking der leger- en vlootuitgaven tol het strikt noodige, meenen we toch dat de zorg voor 's lands weermacht afhankelijk mag gesteld worden schommelende belastingopbrengst, er geld noodig voor leger en vloot, moet het er komen, hetzij de mid delen ruim dan wel schraal inkomen. Militaire kleeding. De datum van 1 Januari 1916, tot 'eiken aan de officieren was vergund de blauwe uniform tc blijven dragen, nader vastgesteld op 1 Jan. 1918; de blauwe ovcrkleeding kan tot 1 Jan. 1920 worden gedragen. Tegen dien tijd zal er wel weereen ander kleurtje gekozen zijn. De roode wethouder. Heeft Zaandam zijn roode burger vader. de Amsterdamsche raad koos :h een socialistischen wethouder. De kapitalist Wibaut is de uitver korene der socialistische raadsleden. Hij zeide vooral zijn best te zullen doen voor verbetering van volkshuisvesting. Waterschappen. Watcrgraaf cn Heemraden van hel Heemraadschap De Rivier De Eem, brengen ter kennis van belanghebben den, dat verkiezingen zullen plaats hebben: 1. Van twee Hoofdingelanden voor het 1ste district op Donderdag April, van 1U tot 1 ure. tc Wouden berg in het voormalig Rechthuis. 2. Van een Hoofdingeland voor hel 4de district op Dinsdag 14 April van 10 tot 1 ure, te Baarn in het Hotel Central. Oe Socialisten. Uit het verslag van de S. D. A. P. er 1913 blijkt dat het aantal afdee- lingen gestegen is van 284 tot 389, het aantal leden vau 16.667 tot 25.708. Het aantal partijgenooten, op 31 Dec. 1913 zitting hebbende in de bestuurs colleges, is blijkens het Volk in de Eerste Kamer 2 tegenover 0 vóór de verkiezingenin de 2e Kamer 15 7 de Provinciale Staten van Groningen [3]Friesland 14 9 Overijsel 3 1' Utrecht 1 [OjNoord-Holland 16 [9J Zuid-Holland 2 [01. Het g«al soc.-dem. raadsleden ts bij de periodieke verkie zingen in het land in 1913 toegenomen van 191 tot 247. K. S A. Het Diocesaan Comité voor «*e K- tholieke Sociale Actie in het dom vergadert te Zwolle op vnoens- ig 15 April. De Agenda meldt Opening. Notulen. 'Jt^rverslag v*° den peningmeester. Jaarv. secretaris. Rondvraag. Bespre^F^t^A1 richting van Arbeidsbeurzen. Voorstel ZwolleHet Diocesaan Bestuur trachte, in overleg met de overige Diocesane Besturen, te komen tot houden van een 4 nationalen bloemendag ten bate van het Centraal Bureau voor de K. S. A. te Leiden. Vrijkaarten. Jhr. Mr. Victor de Stucrs, Kamerlid voor Weert, heeft de voor hem be stemde vrijkaart voor de spoorwegen teruggezonden, met de opmerking„dat hij geen douceurtjes aanneemt van maatschappijen of personen, welke hij geroepen kan worden te controleeren." Ook Mr. de Beaufort, Kamerlid voor Amersfoort, heeft, evenals de heeren jhr. De Savornin Lohman en graaf Van By landt, de kaarten voor vrij ver ier op de spoorwegen terug gezonden. Hat Emma-bloeapje. Ook dit jaar zal in de maand April het Emma-bloempje, waarvan de op brengst strekt tot bestrijding der tuber culose, in de verschillende Gemeenten ■n ons Vaderland worden verkocht Naar wij met genoegen vernemen, zal het Sanatorium „Dekkerswald" der -ereeniging R. K. Herstellingsoorden 'oor Longlijders en Zwakke kinderen, thans een evenredig deel der opbrengst ontvangen. Van Katholieke zijde is het dus ge- wenscht. dit jaar meer dan anders, den ■erkoop van het bloempje te bevorderen. negers zich naar de verschillende posten. Wij hebben reeds gezegd, dat er zich midden in de moerassen soms boomen en struiken bevonden. Eenige mannen werden cr als voorposten heengezonden, leder hunner had voedsel voor drie dagen meegenomen, opdat zij de moerassen niet behoefden tc doortrekken ais de soldaten er waren. dag en een nacht waren reeds voorbijgegaan, zonder dal zich soldaat vertoond had. Albert zond toen eenige flinke mannen uit, gebood hen in de boomen te klimmen, om zoodoende dc ingangen van hel woud tc bespieden 1 tijdig de aankomst van den vijand kunnen berichten. Den derden dag 's morgens was het. alsof het woud bewoond werd door aantal vogels, wier geluid overal weerklonk. Na verloop van eenigen tijd kwamen de negers, die als spionnen uitgezonden waren, terug, zeggende, dat de soldaten van alle zijden op 't woud aanrukten. Albert beval toen stilte en een paar minuten daarna was het alsof in het woud geen levend wezen tc bekennen w. Op dit oogenblik trokken de soldaten het bosch in. Zij konden evenwel slechis langzaam voortgaan door de slinger planten en struiken, die zij op den weg ontmoetten. De doornen, die soms de lengte van een vinger hadden, verscheur den hunne kleedcren. Na duizenden oeilijkheden bereikten zij dei cn verbood hun elk gerucht, opdat de negers niet zouden hooren, dat zij aantocht waren. Maar deze, die aan den anderen kant tusschen het groen der boomen de heuveltjes verborgen waren, bespied den hen en wachtten met ongeduld hel oogenblik at, waarop de soldaten de moerassen zouden doortrekken. De kolonel, die den troep aanvoerde, wist, dat het gevaarlijk was dc moerassen te doortrekken, als men er niet bekend was. Dc groepen boomen. van tijd tot lijd zag kwamen hem ook verdacht voor. Hij besloot daarom eenige negers, die hij als spionnen meegenomen had, op verkenning uit te ze-iden. Hiertoe behoorde ook Israëlzoodra de zwarten ver genoeg waren om geen argwaan te wekken, bootsten zij hel geluid vaneen vogel na; uien antwoordde hen van uit de boomen. Israël, die overtuigd was, dat zich daar negers verscholen hadden, ging cr heen vroeg, wat zij moesten doen. De negers wezem hem de plaats a waar dokter Freimanu zich bevond Israël ging naar hem toe, om zijne orders ie vragen. Albert wees hem alle posten en liet aan zijne mannen zeggen, dat zij niet op den vijand mochten schieteu, voordat deze hen genaderd was. Daarna beval hij aan Israël naar de Amersfoortsch Nieuws. Politiek leven. )als wij in ons vorig :lden. komt mr. Jan van Best hier Vrijdag 3 April eene politieke rede houden. Hij zal de vraag beantwoorden: „Rechts verloren?" Waar aan zekere zijde niet de be- minnelqke bescheidenheid, der vrijzin nigheid eigen, werd beweerd dat „Rechts is gedoemd uit de centra der beschaving te verdwijnen", zal mr. Van Best's rede ongetwijfeld veel belang stellenden trekken. Daags te voren, dus op Donderdag 2 April, zal mr. Th. Heemskerk, oud ster van Binnenl. Zaken, daartoe anti-rcvolutionnaire zijde uitgenoo- digd, eveneens een politieke rede hou den. Een en ander moge strekken ten bewijze dat ter Rechterzijde de veer kracht niet is gebroken. soldaten terug te keeren, hen in 't - midden der moerassen te geleiden en in te vluchten. Israël gehoorzaamde: hij ging met zijn makkers van groep tot groep en bracht de bevelen van den dokter over Toen keerde hij terug, /eggende dal er geen onraad was. De kolonel, die gezien had, hoe gemakkelijk de negers door de moeras- I trokken, begon te gelooven, dat I het gevaar overdreven had gaf oogenbl.kkelijk den negers bevei 1 den soldaten den weg te wijzen; deze jl hadden last op negers te schieten zoodra Jl zij een verdacht teeken zouden gev. De negers zochten de plaatsen c aar men het minst inzonk. Dc wegrol aren kronkelig, men moest soms een I omweg van ben minuten maken, om I tien passen verder te komen. Weldra I waren de moerassen overdekt soldaten, wier wapenen in de glinsterden. Zg gingen zonder want wen voorwaarts, hun oog zag slee. eentonige vlakten, waarop boom stro. ken stonden, met lianen omwonden. 2 begrepen niet. hoe een misstap hen J peillooze diepte kon storten. fc pond, die eeuwenoude boomen It. torsen, moest toch wel het gewicht v een man kunnen dragen. Zij wisten dat deze vergane boomen, waarom tl» eend- nneschors zat, bij den minstens* omvielen. Wordt voortgezet,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1914 | | pagina 1