Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort
en
Omstreken.
Nederlandsch Indië
H. L. A. Dullaert Co.
DE EEMBODE
Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort - Telefoon No. 314.
Dit Blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagmiddag en wordt uitgegeven door de
Vereeniging De Eembode te Amersfoort. Prijs per drie maanden zestig cent
voor buiten Amersfoort verhoogd met vijf cent voor incassokosten. Afzonderlijke
nummers vijf cent per exemplaar. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch
opzegging van abonnement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal.
Vrijdag 2 Juni 1916.
No. 18.
Dertigste Jaargang.
AdvertentieprijsVan éón tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer
tien cent. Voor incasso wordt vijf cent in rekening gebracht. Billijke
tarieven bij geregeld adverteeren. Alle mededceüngen, ingezonden stukken en
advertcntiËn gelieve men in te zenden ten Kantore van de Directie van De Eembode,
Langegracht 13, Amersfoort, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen.
J. B. SCHEUER
AMERSFOORT.
Langegracht 9 - Telefoon 254.
Administratie- en
Effectenkantoor.
Aankoop en verkoop van
Effecten, Verzilveren van
Coupon», Sluiten van pro
longatie.
Kantoor geopend van 93 uur.
Onze candidaten voor de
Provinciale Staten.
District Amersfoort,
waartoe behooren de gemeenten
Amersfoort, Baarn, Eemnes, Soest,
Leusden, Bunschoten, Hoogland,
Stoutcnburg, Renswoude.
Stemdag: DONDERDAG IS JUNI.
K. VAN DER BURG.
A. J. BICKER CAARTEN.
W. VAN KLOOSTER.
H. KROES.
St. Ansfridus.
X.
Dc Utrechtschei), eenige kloosterlin
gen en Eemlandcrs plaatsten zich
om het lijk en langzaam voeren zij den
Rijn op. terwijl de stilte alleen door
gebed en psalmgezang verbroken werd.
Den volgenden morgen kwam men
tel Utrecht aan. Ondci toeloop van'non-
tebarc menigte, werd het lijk naar de
St. Maartcnkcrk gedragen, waar hel
met groote plechtigheid in de zuid
zijde van den Dom werd begraven.
Of God het graf van zijn dienaar
door wonderen heeft verheerlijkt weten
wij niet; wij mccncn het zelfs in twij
fel te mogen trekken. Slechts een
schicdschrijver hebben wij ontmoet,
er melding van maakt. Deze verhaalt
Ansfridus' afsterven op 3 Mei,
voegt er bij„van den weieken hoe-
„danigh sijn ommegang is geweest,
..blceck na zijn dooil door de mirake-
„len die bij zijn graf ghebeurden."
Ziedaar het leven en sterven van
bisschop Ansfridus. die het bisdom
Utrecht tot heil is geweest, wien wij
in het bijzonder den grootslen dank
verschuldigd zijn van den man, dien
de H. Kerk wi.ardig heeft gekeurd
onder het getal der Heiligen te \i
den opgenomen, de eenige, die in
midden heeft geleefd en in ons midden
is gestorven.
Eu hoezeer wij het ook betreu
dal er zoo weinige bijzonderheden
hem zijn bewaard gebleven, en
onvolledig oiizc schets daardoor wc
moge, wij hebben hem toch leeren
kennen als den edelen godsdienstigen
jongeling, die zijn schoonste jaren al
leen heeft doorgebracht, om zich op
de beoefening der wetenschap en der
Christelijke volmaaktheid toe te leggen
als den fioren graaf, die zijn plicht
hoogcr opvatte dan te overwinnen in
den strijd, dan zijn gebied uit te brei
den, om roem en glorie te verwerven
als den Chrislelijken echtgenoot, die
zijn geluk vond bij gade en kind maar
om hoogere liefde de dierbaarste ban
den verbrak, om zich nauwer met zijn
God te kunnen vercenigcn als den
igcti dienaar des Hceren, die den
bisschoppelijke» zetel weigerde te be
klimmen, omdat hij de noodige deug
den niet bezatals den gullen wcldoe-
ilic zijne goederen gebruikte om
vrienden te maken in de eeuwig
heid. die zijn inkomsten alleen besteedde
tot herstel van den dienst van God als
den ijvctigen bisschop, wien geen offer
root was, geen last te zwaar viel.
liet rijk van Christus uit te brci-
1 als den waren monnik, die ec-n
beeld "gaf in hel onderhouden der
regels, om van de anderen ook stip
te naleving tc kunnen cischetials
den geduldige» lijder, die in tegen
spoed morde noch klaagde, maar
het kruis als een weldaad beschouwde
als den echten geloovige die vol ver
bouwen den dood tegemoet zag, over
tuigd dat 'zij zalig zijn, die in den
llcero sterven, omdat hunne werken
hen volgen.
Ilohorstd.it aanvankelijk „Mariaberg"
erd gehcetcii om het klooster, dat
vooral aan de H. Maagd, de Moe
der des Hceren, was toegewijd, kreeg
weldra ter eere van zijn H. Stichter den
i van „Heiligenberg." Deze naam
heeft het tot^onzc dngen behouden.
Sinds Ansfridus' dood blecl het kloo
ster hier nog 40 jaren gevestigd, toen
het door Bisschop Bcrnulphus naai
Utrecht werd overgebracht, alwaar het
tieler Hen naam van St. Paulusabdij
:n bestaan van ruim 500 jaren mocht
beleven.
Ongehoord?
„De clericalc heeren in de Kamer
'inden het reeds ongehoord, dat
arbeider op z'n 70ste jaar een premievrij
pensioen zal ontvangen", zoo kon
dezer dagen in een socialistisch
it verwijt aan het adres
Katholieken is absoluut ongemotiveerd.
Integendeel, wij, die het geluk had
den geboren en opgevoed te zijn
in de leer der Katholieke Kerk, hebben
daarvan al gehoord op de kleine
catechismusbanken.
Het gi ddelijk kenmerk bij uitstek
nners van onze Kerk is hare onuit
puttelijke naastenliefde, en nu mogen
Schaper en Dnys smalend spreken van
de „klauwen" en van „het juk der
christelijke liefdadigheid", dat komt:
alleen omdat deze leiders van het Ne-
dcrlandsche socialistnezc slechts bij i
kennen en niets met hel Chiistendom
een hebben.
is hoorden van onze
r deze dingen reeds
Maar w
Wc' hoorden ons den eerbied inpren-
n voor de ouden van dagen met het
gebod eert vader en moeder
We hoorden de zedeleer der Kcrk
altijd front inaken tegen de heidensche
moderne „wetenschap", die de afge
leefde ouden, als nuttclooze leden der
laalschappij. wil afmaken en opruimen.
Wc hoorden uit de geschiedenis onzer
Kerk, hoe zij de eeuwen door haar
beste zorgen aan de ouden van dagen
heeft besteed, hoe zij bergen van goud
hen hoeft beschikbaar gesteld, en
hoe allerwegen bij duizenden de ge
stichten verrezen, waarin onze klooster
broeders en -zusters geheel belangloos
bun leven in dienst van deze mcnschcu
ilat alles deed de Katholieke
Kerk, niet door eenvoudig een wet te
waarbij de parlementsleden
dc royale heeren zijn, maar anderen
het gelag betalen, doch eeuw op
eeuw gaven daarvoor hare kinderen
eigen goid en eigen geld. bun
bloed en hun leven desnoods.
Dc clericalc leden in dc Kamer
vinden het niet ongehoord, dat een
behoeftige van 70 jaar premievrij pen
sioen ontvangt, maar wat ze ongetwij
feld tol liet uiterste ongehoord vinden is:
lo. dat door een liberaal-socialistische
meerderheid, omdat ze zelf buiten alle
kerkelijk verband staat, heel deze
kerkelijke liefdadigheid tot oe:i
bedeeling en Staatsarmenzorg
i. dat deze zelfde meerderheid
eigenmachtig en louter uit politiek di
verzekeringswetten van Talma onuitge-;
voerd laat, waardoor de arbeider niet
alleen op z'n zeventigste jaar, maar
reeds lang daarvóór bij ziekte en inva
liditeit zou geholpen zijn
3o. dat deze zoogenaamde Ouder
domswet eenvoudig een wet is van
ibedeeling en armenzorg, waardoori
den bewusten arbeider als een g
uit de Staatskas wordt toebedeeld
hij bij Talma als een recht, als
eigengekweektc rente, zou kunnen op-
cischcn
4o, dat volgens deze wet de oude
tn dagen als een bedelaar zijn
.1 moeten bewijzen, en als een
waardelijk veroordeelde voortdurend
onder controle zal slaan, of bij nog
wel behoeftig
5o. dat derhalve heel de armenzorg
wordt ontwricht en we teruggaan tot
de oude heidensche opvatting, toen dc
staat zijn burgers zoet en in slavernij
houden door hun altijd mooieri
spelen en meer brood toe tc werpen
dat daardoor de waardigheid
den arbeider wordt gekrenkt, di
wel eischt dat de maatschappij zo
worde hervormd, dat hij zelf voor zich
kan zorgen, maar die er te hoog
slaat, om als een afgewerkte hond brok-
cetjes uit den staatsschotel op
te vangen
7o. dat daardoor de zorg voor de
ouden van dagen gemaakt wordt tot
speelbal van politieke volksbedrie
gers die bij elke nieuwe verkiezing eer.
„hoogcr pensioen" en een „lagere leef
tijdsgrens" beloven
8o. dat deze wet niet eens de arbei
ders ais zoodanig betreft, maar eiken
behoeftige en oude van dagen, onver
schillig ol hij gearbeid heeft, waardoor
dus de plichtgetrouwe arbeider gelijk
komt te staan niet den eersten den
besten parasiet
9o. dat dan ook juist de arbeider,
e langs anderen weg zich een klein
inkomen op zijn ouden dag verworven
heeft, van deze wet is uitgesloten
lOo. dat heel deze wet derhalve
.n de arbeidersklasse stcencn voor
brood geeft, omdat ze haar niet ver
dat door deze ellendige politieke
knoeierij heel het geniaal verzekerings-
ezen van Talma is afgebrokkeld,
«ardoor dc arbeidersstand in zijn geheel
>u geholpen zijn, cn waarbij dc kosten
oor een groot gedeelte door buiten-
lar.dsch kapitaal zouden betaald zijn
l2o. dat men maandenlang den fa
nalen tijd vermorst heeft met n
wet. die bij de huidige samenstelling
der Eerste Kamer wellicht nooit wordt
dat Duys, een van de groot
sprekers over deze wet, zijn 'eigen
amendement over verlaging van den
leeftijdsgrens, dat hij met veel woor
denpraal verdedigd had, introk, zoodra
hij bemerkte, dat het kans had te
:n aangenomen.
Dat alles vinden wij ongehoord.
En hel is alleen aan deze benarde
tijden, en aan den kalmcn, ordelie<
den geest van onze christelijke arbei
ders te danken, dat ze tegen dit libe
raal-socialistisch bedrijf niet in een storm
van verontwaardiging zijn opgekomen.
Ze hebben recht op de verzekerings
wetten van Talma, die in het Staats
blad stonden, en ze spuwen op dit
liberaal-socialistisch afgekloven bot, dat
de eenige vrucht is van deze drie-jari
ge liberaal-socialistische regecringspe-
Vleeschprijzen.
Nietwaar? spot een inzender
S. Rt. O.", rundvlecsch is vo
aer verboden. Kundvet ook; ocu-
eens huiden en andere slachtproductcn. Gedep. Staten stelden,
Di, I. voo, do exporten,, van geslacht e««°»»ee,de vootd,»eb.
vee niet jmurfmaa, men bet er op
het laatst weinig tegen zeggen als som
mige maatregelen genomen worden in
het algemeen belang, nl. der volks
voeding.
Binnenlandsche Berichten.
Po8thtima.
Op de vragen, van het lid van de
Tweede Kamer, Schaper, in verband
met de ongesteldheid van den minis
ter van Landbouw, luidt het antwoord:
Hét laat zich aanzien, dat de minis
ter van Landbouw, na korte rust de
dagelijksche leiding van zijn departe
ment weder zal kunnen op zich nemen.
Het landsbelang vordert niet zijn tij
delijke vervanging.
De algemecnc leiding van het de
partement is toevertrouwd aan de
cretaris-gcncraal.
Personen buiten het departement
staande worden als deskundigen ge
raadpleegd, doch van beslissenden in
vloed is daarbij geen sprake.
Winschoten.
Tot candidaat van de vrijzinnigen ir
dit district voor de Tweede Kamer is
gekozen jhr. Van Bercstcijn vroeger
lar aan de H. B. S. te Amersfoort.
5 pCt. GELDLEENING ten laste van
groot f 80.000.000.-
in Obligatiën groot f1000.—, f500. en f100.
Inschrijvingen kunnen geschieden tot Donderdag 8 Juni a.s.
waarmede wij ons GRATIS BELASTEN.
Prospectussen op aanvraag verkrijgbaar.
ereenioinq
Bankwereeniging
AMERSFOORT
Scherpenzeel
agenda was een voorstel van Gedep.
Staten, om in de provincie Utrecht de
elcctriciteitsvoorziening zal hand tc
zake een besluit te i
komstig liet ontwerp, geformuleerd
door de speciale commissie uit de Sta
ten, aan wie ten vorigen jare was op
gedragen de besludeering van het
Doch ziet," daar', worden^de grenzen yraaKstuk der clectficitcitsvoorziening
opengesteld voor 'melkvee. Nu gaan °'ls gew<-'®ti zulk® oaar aanleiding
al de verboden ".'artikelen er toch uit, ?aa <!e door GedeP- staten heromtrent
alleen in anderen vorm, zoodat, on- '"gediende voorstellen,
danks het uitvoerverbod, door expor- Deze commissie uit de Staten bestond
teeren van 10.500 stuks vee 10.500 VI1 de leden: Van Tuyll van Zuijlen,
huiden, pl.ni. 2 millioen K.G. vleesch. Hora b.ccama, Jorissen. Bilderdijk en
300.000 K.G. rundvet, alsmede Na" Z9S?: deze laaJste «pporteur.
andere eetbare'slachtproducten de grens Over deze zeer belangrijke voordracht
'er zijn gegaan IS landdung gediscussieerd; van enkele
Inpiaats dat dé minister nu het vee zijden. 'erd bePlcit over te gaan tot
Holland laat slachten, het vet hieridc/«chting van een zuiver prov.nc.ale
houdt, op ten minste 500.000 K.G.onderneming onder direct provinciaal
leesch van het totaal; beslag legt. beh«r mf" achue overheidsbemoeiing
n dit laatste aan verschillende ge- m deze vee' gewcnschter dan de vorm
meentebesturen ten verkoop in handen eener,naaml' vennootschap, waarin te
geeft, voor een redelijken prijs, laat hij ze« het commercieele zou overheer-
toe, dat enkele vee-exporteurs die ove-«cben het .speciaal-economische
ook gcslachtvce exporteeren'i belanS der provincie zou ten achter
instcn maken, die gewoon niet I staan' '.""'J1 Redens den invloed der
te benaderen zijnlaat hij toe, dat hier i Prov'ncic op den gang van zaken bij
te lande het vleesch maar even 35 ct. j een vennootschap met in die mate zou
per kilo in prijs stijgtlaat hij toe, dataan,wez|g z'Jn als blJ cen provinciale
de minder gegoeden onder de vee-ex-onderneming, waarop de controle van
porteurs nog meer afhankelijk worden provinciewege veel grooter zou kunnen
die paar consenthouders, die bij D.eze bedenkingen zijn door mr.
gratie millionair worden. I Van z,Jst als dc rapporteur der Staten-
er één ding is, dat verboden ™'ss'„e.m den breede weersproken, on-
worden, dan is dit de u
der betooging, dat de s
der te
van levend vee. Het is voor ons land s<ichteD vennootschap volkomen letten
voordeeliger. dat hier geslacht wordt. °P de sociaal-economische behoeften
en de producten hier bearbeid worden. der provincie, de provincie in het beheer
Dat kan een kind op zijn vingers na- dl" vennootschap de overhand zal
reken, zelfs al houdt men de schaaiste I bcbbcn doo,r bezit van het grootste
aan veevoeder in het oog. Want het dcc en yan het aandeelen-kapitaal zoo-
afslachten der beesten hier ten lande mede door vertegenwoordiging in het
brengt evengoed een vermindering in j c0'lege va» commissarissen. Overheer-
de vraag naar veevoeder als de uit- scbmS van het commcrcieele element
voer van levend vee. zou men Iliet te duchten hebben. Wel-
iswaar is in enkele andere provincies,
Prov. Staten van Utrecht. Groningen en Friesland, de voorkeur
Dinsdag zijn de Prov. Staten van gegeven aan het provinciaal beheer,
Utrecht in buitengewone zitting bijeen maar na nauwgezette studie van het
geweest. Het voornaamste punt der vóór en tegeu was men tot de conclusie
14
FEUILLETON.
De balling.
De czaar wenkte afkeurend m
hand, zijn voorhoofd fronste zich.
„Wij verlangen niets van deze zaak
te vernemen," zcidc hij kortaf. „Wij
hebben redenen om luitenant Lafont'
trouw in twijfel te trekken. Hij wa
vertoornd over hetgeen Tcssikof oil
langs in zijn ijver voor zijn meeste
heeft gedaan hij is een Franschman,
cn dat beteekent, dat hij is opgegroeid
te midden der gevaarlijke nieuwe be
ginselen van het socialisme en der re
volutie, cn zulke lieden haat ik. Door
hem tc verheffen cn zijn huwelijk niet
een rijke erfdochter van mijn rijk toe
tc staan, zou ik hem gelegenheid ge
ven cn liet middel aan de hand doen
om gevaarlijk te worden, door zijn in
vloed over dc gedachten en handelin
gen tc doen gelden."
„Uwe Majesteit," zeide Alexander
met warmte, „zoover ik weet zijn dc
beginselen van Lafont onberispelijk,
cn indien niet de giftige adem
den laster
De keizer wierp een ontevreden
blik op zijn zoon.
„Ik kan mijne beproefde dienaren
vertrouwen," zeide hij barsch„Fco-
dora Orlowitsch zal luitenant Lafont
niet huwen. Ik heb dit bevel reeds
eenmaal gegeven. Bovendien zal mijn
adjudant Tessikoflf dc schoonzoon
erfgenaam van het huis Orlowitsch
zijne rijkdommen worden."
Grootvorst Alexander werd bleek
van spijl.
„Ik beschouw adjudant Tcssikof 1
het her
toegedachte gunstbewij
zen," zeide hij, terwijl hij zijn blik op
den gunsteling vestigde, v
deze het hoofd niet afwendde.
„Vergeef mij, keizerlijke Hoogheid,"
hervatte Tcssikof bedaard; „indien
genadige souverein ntij had be
volen mijne hand te schenken
ecne strnatdeerne, zou ik gehoorz;
hebben waarom zou ik dan weigeren
iprake is van iemand, die
ik reeds lang
heb aangebeden
.Indien ik inij
geheel mijn hart
vergis, dan
liet prinses Feodora Orlowitsch, die
eens, toen gij in staat van dronken
schap vcrkcerdct, door u beleedigd
werd," viel de grootvorst hem
achtend in' de rede.
„Laster, Uwe Hoogheid, niet
„En is het bericht, dat ik zeer lang
geleden reeds ontving, ook laster,"
vervolgde Alexander, „dat uw vader,
de vroegere koopman Gregory Tessi-
kof, tot levenslangen dwangarbeid
de mijnen van Siberië is veroordeeld,
wegens het uitgeven van valsche wis-
De keizer luisterde aandachtig.
„Wal beduidt dat, Tcssikof?" vroeghij.
liet gelaat van den adjudant weid
icligrauw, doch zijne tegenwoordig
heid van geest verliet hem geen
oogenblik.
„Ja," zeide hij, op treurigen toon,
„Zijne Keizerlijke Hoogheid is goed in
gelicht. De man, aan wien ik hel aan
zijn verschuldigd ben, voor wien ik
mij aftobde en gebrek leed, in de
hoop zijne verkwistende levenswijze tc
voorkomen, pleegde tic misdaad van
valschhcid in geschrifte, cn werd
ilaarvoor naar Siberiii gezonden. Reeds
lang zoude ik mij aan de voeten van
mijn gonadigen keizer geworpen en
Uwe Majesteit gesmeekt hebben mijn
ongelukkigcn vader vergiffenis tc
schenken, ofwel mij toe te staan
zijne ballingschap te deelen, doch
Gregory Tcssikof is doodop zijn
sterfbed beeft hij mij zijn laatste» kor
ten brief geschreven en mij zijn zegen
gezonden. Ik kan hem nu slechts be-
„Ik vereer een braven zoon even
zeer als een trouwen dienaar," zeide
Paul met een zijdclingschen blik op
den grootvorst, die het verhaal van
den adjudant met cen twijfelend hoofd
schudden had aangehoord. „Doch
ik slechts plaats a:
tucht en den eerbied v<
in den czaar."
Zonder bijna tc weten
knielde Alexander voor
„Och, Uwe MajesteitDit besluitde wolk was nog niet
komt niet voott uit uw hart. want dat .hoofd verdwenen.
mededoogend en goed. Wee over „Ik stel vertrouwen in u. Tessikof,"
lien, die u zulk een raad gegeven heb-zeide hij ernstig „Ik vergun u getuige
ben. Bedenk het wel I De ontzettendete zijn van heigeen ik heb te verduren,
gevolgen van deze daad, de degrada- omdat ik geloof dat gij een trouw en
tie van dienstdoende officieicn, dit I verknocht dienaar zijt. Doch wee u,
stelsel van begunstiging zal eene om-j indien ooit dc dag mocht aanbreken
wenteling in het gaiische leger teweeg- waarop kwade geruchten over u mijn
brengen." oor zouden bereiken, die gij niet zoudt
laat ons onzen arbeid, die door de
onverwachte komst van den czarcwitsch
gestoord is, hervatten," vervolgde de
„Vergeef mij, Uwe Majesteit, doch
prins Orlowitsch smeekt zoo ernstig..."
..Hij zal buigen, gelijk iedereen,"
zeide dc keizer vastbesloten„daar
zal slechts één wil zijn in Rusland
de mijne het symbool van gerechtig
heid en straf tevens. Daarom zal ik
inijnc getrouwe volgelingen blijven ge
denken, die mij gedurende mijn ver
blijf te Gatchina, toen grootvorst Paul
een nul was in het rijk. waarover bij
eenmaal den scepter moest zwaaien,
getrouw bleven. Ik zal al de officieren
mijner lijfwacht bevorderen, en hen in
de korpsen der regimenten die te Pe
tersburg in garnizoen zijn, plaatst
„Kan dit verlangen Uwer Majesteit
niet gewijzigd worden vroeg Alexan
der hevig opgewekt. „Gelief toch te
bedenken, dat dit besluit al dc andere
officieren terug zal zetten, die
len ovcrhecrscht worden door hen,
welke thans zelfs niet in rang met hen
gelijk zijn. Majesteit I Uw plan zal de
grijze hoofden verongelijken, die hun
bloed voor het keizerlijk Huis
Rusland vergoten hebben."
„Mijn plan staat vast," antwoorddt
Paul barsch. „Door zoo te handelenlzeide hij; „mijne opmerkingen
vernietig ik bij het korps mijner offi-1 die van een gehoorzaam zoon en een
eieren alle aanzien des peisoons, en „etrouw onderdaan, en ik onderwerp
n de krijgs-ze aan de hoogc overweging van Uwe
or den wil Majesteit."
Dit gezegd hebbende, maakte hij
'at hij deed. een diepe buiging en verliet het kei
zijn voeten zerlijk kabinet.
Paul wendde zich tot zijn adjudant
Bleek als de dood strekte Paul zijne 1
hand op zulk cen gebiedende wijze t
naar zijn knielenden zoon uit, dat deze
verstomde.
„Wie spreekt hier van omwenteling?"
idc hij.
Zijn blik richtte zich onwillekeurig
op het portret van Peter 111, zijn va
der zijn gelaatstrekken bewogen zich
krampachtig.
In onderdanige .houding stond t
Alexander op.
„Wat ik gewaagd heb tc zeggen, I oogen bewezen dat zij geweend had.
Uwe Majesteit, spruit niet voort uit I Ook de prins zag er allesbehalve
eeuig verlangen om iets op den wil I opgeruimd uit.
mijn vader cn keizer af te dingen,")
Wordt voortgezet.
kunnen weerspreken heeft mijn gunst
u verhevcu, mijn toorn zou u vermor
zelen. En nu zal ik dc ukase dicteeren,
ipoedig mogelijk aan den mi
nister van oorlog moet worden ter
hand gesteld."
vin.
Vader en dochter zaten in het kleine
ion van Orlowitsch. Feodora's aan
minnig gelaat, dat anders zoo helder
oolijk was. was bleek en hare
