Katholiek Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken. DE EEMBODE Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort - Tel. No. 314. Dit blad verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdagmiddag en wordt uitgegeven door de Vereeniging De Eembode te Amersfoort. - Prijs per drie maanden zestig cent; voor buiten Amersfoort verhoogd met vijf cent voor incassokosten. Afzonderlijke nummers vijf cent per exemplaar. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan, doch opzegging van abon nement moet geschieden vóór den aanvang van een nieuw kwartaal. Vrijdag 13 Oct. 1916. No. 56. Dertigste Jaargang. Advertentieprijs: van één tot vijf regels vijftig cent. Elke regel meer tien cent. Voor incasso wordt vijf cent in rekening gebracht. Billijke tarieven bij geregld ad verteeren. Alle mededeelingen, ingezonden stukken en advertentiën gelieve men in te zenden ten Kantore van de Directie van De Eembode, Langegracht 13, Amersfoort, vóór twaalf uur op den dag van verschijnen. TWEEDE BLAD. EPISTEL EN EVANGELIE. ACHTTIENDE ZONDAG NA PINKSTEREN. LES uit den eersten brief van den H, apostel Paulus aan de Kjrintluörs I, 4-8. BroedersAltoos danlt ik uwentwege mijnen God, voor de genade Gods, die u gegeven is in Christus Jcsus dat gij in Hem rijk geworden zijl in alles, in alle leer en in alle kennis, gelijk ook de getuigenis aangaande Christus u bevestigd is; zoodat u in geene genadegave iets ontbreekt, ter wijl gij de openbaring verwacht van onzen Heer Jcsus Christus, die u ook standvastig makt zal ten einde toe, om /.onder misdaad te zijn op den dag der komst onzes Hcercn Jesus Christus. EVANGELIE volgens den II. MatthcilsIX, 18. In dien tijd ging Jesus in het schip en voer over en kwam in zijne stad. En zie, zij brachten tot Hem eenen lamme, die op een bed lag. En Jesus, hun geloof ziende, sprak tot den lam me Vertrouw, zoonuwe zonden wor den u vergeven. En zie, eenigen van de schriftgeleerden zeiden bij zich zcl- ven Deze lastert God. Daar nu Jcsus hunne gedachten zag. sprak Hij Waarom denkt gij kwaad in uwe har ten Wat is gemakkelijker te zeggen: uwe zouden worden u vergeven, of te zeggen sta op en wandel1 Doch op dat gij moogt weten, dat de Zoon des mcnschcn macht heeft om op aarde zonden te vergeven, sla op. sprak Hij toen lot den lamme, neem uw bed op en ga naar uw huis! En deze stond op en ging naar zijn huis. I)e scharen nu, die het zagen, werden bevreesd en verheerlijkten God, die ccne zoo danige macht aan de mcnschcn gege ven had. Paus en Oorlog. De Paus is de vertegenwoordigei van Hem. die in de Heilige Boeken genoemd wordt „Vorst des Vredes" bij Wiens komst dc Engelen in Bclhlc- hems velden zongen„Vrede aan de mcnschcn van goede wille." Uit den aard van zijn hooge waar digheid rust op het Hoofd der Katho lieke Kerk ook de plicht van Vrede stichter. Heeft Bcnedictus XV, tot opvolger van Pelrus gekozen gedurende de eerste weken van het verschrikkelijk werelddrama, de volle verantwoorde lijkheid van zijn verheven taak in da den omgezet Deze vraag durven wij zonder eenige aarzeling met „ja" te beantwoorden. De feiten spreken. Toen geen enkel wercldsch vorst, geen president der machtige Ameri- kaansche republiek nog openlijk de stem verhief voor den vrede, is cr te Rome Vredevorst opgestaan, een vorst kanon noch machinegeweer be schikkend, die de verdwaasde volkeren en hunne leiders durfde bezweren, den gruwelijken strijd te staken. Plaatsbcklecder van den Vorst des vredes wees hij op dc verschrikkelijke irdpartij, die den Christen volkeren :ertop de duizenden jonge men- schcnlevons, die dagelijks op de slagvelden verbloedenop de ruïnen zoovele steden, dorpen cn monu- ten door de -godsviucht en het genie der vaderen opgerichtop dc bitere tranen in dc huiskamers gestori. Hen, die voor God en voor de menschen de verschrikkelijke verant woording dragen van den strijd en dus ook van dc menschontecrende gruwelen, die er uit voortkwamen, be dreigde de Paus met den eeuwigen en hoogsten Rechter, Wien zij een maal rekenschap zullen afleggen. Niet tevreden met zonder ophouden, lar menschetijke berekening zelfs nut- tuloozc pogingen aan te wenden voor het herstel des Vredes, of althans tot erbereiding van een wapenstil stand, bleef Zijne Heiligheid de gc- hcelc katholieke wereld cr steeds aan herinneren, om door voortdurend ge bed, door werken van boetvaardigheid Gods toorn tegen de zondige wereld te bevredigen en te voldoen. Door aanhoudende steeds dringender oproepingen, gepaard met nooit rus tende smeekingen tot God. heeft Paus Benedictus steeds geijverd voor het herstel van een rechtvaardigen vrede, oor de gav.sche wereld zoo reikhal- :ml verwacht, zonder rich ook maar :n oogcnbilk door schijnbaar onover- innclijke moeilijkheden te laten ont- loedigcn. Van dit verheven standpunt des •iiisen is liet natuurlijk gevolg dat wie nrecht leden in hun druk tut den aus opzien om herstel van grieven, Waarom, vragen velen, spreekt zich c Paus niet uit, brandmerkt hij hen niet, die schuld en oorzaak zijn ge- den tegenwoordigen gruwel m, vragen tal van katholieken, heeft de Paus niet krachtiger de schen- van Belgic's neutraliteit en de daar uit gevolgde gruwelen veroordeeld? I.aat ik deze dubbele vraag bondig beantwoorden. Vooreerst dan, opdat ccn rechterlijke uitspraak over den oorlog zou kunnen doen, moeten de voorwaarden voor een proces zijrr 'ervuld volle klaarheid van beide zij len cn vrije erkenning van den kech- cr zijn gezag. Nu is de Paus de geestelijke Vader ran 250 milliocn katholieken. Hij is noch Fransch, noch Engelsch, noch Duitsch. Allen zijn zijne kinderen zoo wel de 60 milliocn van de twee Kei als de 72 millioen Franschen er Italianen. Maar dc Paus is geen staatsman geen diplomaat, geen gezantvee minder nog behoort hij tot de pers hij is een monarch, gebonden door de verheven tradities zijner hooge wai digheid. De Paus is dc opperste rechter zaken van geloof cn moraal, cn et in de politiek. Welnu ter bescherming der eeuwige beginselen van recht en moraal, om wat zedelijk slecht en afkeurenswaar dig is tc hekelen, heeft de Paus her haaldelijk de stem verheven. En al is het niet sfjn taak klaarheid brengen in menig over en weer le gen gesproken punt, in een zijner al locuties leeraarde hij toch dat het aan niemand ooit om welke reden ook ge oorloofd is. de gerechtigheid te schen den" terwijl hij afkeurde, „elke schen ding van recht, waar die ook heeft plaats gehad". Over „tucht". ar aanleiding van het artikeltje „Tucht", door Z. in ons vorig icr geplaatst, ontvingen we het volgende stukje ter plaatsing „Dat cr van dc onderwijzers geen politiediensten worden verlangd, wan neer van hen verwacht wordt, dat zij dc baldadigheden op straat zooveel mogelijk zullen tegengaan, zooals dit trouwens de plicht is van ieder burger, behoeft niet te worden aangegeven, ouders en onderwijzers beide is ipvoeding van de jeugd toever trouwd. Ieder heeft daarvoor een eigen terrein de ouders in huis, de onder wijzers ir school, maar bovendien heb- i zij beide een gemeenschappelijk ein en dit ligt buiten op de straat. .Kan dus in deze richting nog veel door de onderwijzers worden gedaan, ook op andere wijze kunnen zij nog wel medewerken. Tot nu toe laten zij gewoonlijk de kinderen bij de school spelen, zooals deze zelf wenschen en zonder daarop toezicht te houden. Wan neer de leiding van het spel bij dc onderwijzers zou berusten, zouden zij de kinderen leuren, op welke wijze zich het best kunnen bezighouden, Wij bedoelen hiermede niet, dat de onderwijzers het spel op de vrije mid dagen zouden moeten leiden. Zoodoende Inch zouden zij deze middagen geheel af gedeeltelijk moeten opofferen, maar wij meenen de spelen onder de schooltijden. „Ondor spelleider wordt daarbij door ons niet voornamelijk verstaan een leider, die eenheid nroet brengen in het samelspel, maar eenvoudig iemand, die dc kinderen bij het spel zoodanig helpt, dat dit niet ontaardt in een algemeen rot of gevecht, zooals de ouders naar al tc vaak ervaren bij de thuiskomst hunner jongens." Eik Ceêins/nofd. Binnenlandsche Berichten. Levensmiddelen. tarwe-opbrengst zal veel minder dan andere jaren zijn, en aardappelen komen we stellig te kort, schrijft Standaard." „Kenners verzekeren ons, da dalen gaan op 50 Uitvoer van aardappelen mag daarom et meer plaats vinden, en ook het gebruik van aardappelen voor de fa- briesge. dat met name in Groningen ingang vond, zal stop zijn te zetten. zoo hard om 't te zeggen, i volk is verloren, als het tot oorlog nroeht komen en alle invoer, zoo over zee als over land, voor ons werd afgesneden. Er moge een «n ander in magazijnen opgestapeld liggen, maar alles saam genomen, kon 't ons geen drie maan den als volk doen leven. Onze neutraliteit is ons daarom alles Zooals 't vroeger in oorlogstijd toe ging, was er nog een geven en nemen, en konden we er ons nog mee door helpenmaar gelijk thans de oorlog op alle grondstoffen beslag legt en allen invoer beheerscht, zou Nederland, r een half jaar verliep, zich zelf niet eer redden knnncn." Nieuwe posttarisven. Bij kon. besluit is bepaald, dat de wijziging der posttarieven in werking treedt op 16 October 1916. Ter herinnering deelen wij mede, dat bij deze wijziging het port der brief-1 kaarten voor binnenlandsch verkeer is gebracht op 3 cent en dat der brief kaarten, te bestellen binnen den kring van het postkantoor, waar die ter post zijn bezorgd, op 2 cent. Voorts is het port der gedrukte stuk ken gebracht op 1 cent per 50 gram of gedeelte van 50 gram. Ten slotte is bepaald, dat vordering van postquilanties wordt gerekend 3 cent voor cllc bedrag niet hooger dan fl, 7'/j cent voor elk be drag tusschen f 1 en f 25 en 15 cent voor eik bedrag van f25 en hooger. Bij de uitbetaling is bovendien wegens het bedrag, ingevorderd door eenzelfde postkantoor, het recht verschuldigd, 'at is vastgesteld voor een postwissel an gelijk bedrag. Os Koningin over dienstweigering. Een dienstweigeraar Hagenieyer had, toen hij als landstormplichtigc werd opgeroepen voor den dienst, de ge wetensvraag, die hem plaagde, voor gelegd aan de Koningin of hij Christus of de Koningin moest dienen en meent zich op een woord, dat H. M. eens heeft neergeschreven le Christ avant tout 1 te mogen beroepen om dienst te weigeren. Naar aanleiding daarvan ont ving dat heerschap deu volgenden brief „Naar aanleiding van uw schrijven i den 27en Augustus j.l. gericht tot Hare Majesteit de Koningin, ben ik gemachtigd u enkele woorden te ant- 'oorden. „Bij eenig nadenken moet het u duide lijk zijn, dat „dienstweigeren" onder welken vorm en om welke reden ook, nooit de goedkeuring van het Hoofd' van den Staat kan hebben en dat het Hoofd van den Staat voor „dienstwei geren" nooit verzachtende omstandig- heden kan vinden. ..De door u aangehaalde woorden ..Christ avant tout" zijn niet door H. M. de Koningin uitgesproken of „de wereld ingeslingerd", zooals u zegt maar deze woorden werden door Hare Majesteit neergeschreven op een portret, dat H. M. schonk aan de Argentijnsche dame, die een reproductie van het fraaie Christusbeeld uit de Andes aan het Vredespaleis ten geschenke gaf. Dus :n geheel particuliere handeling. Mijns inziens is er volstrekt geen tegenstrijdigheid in deze woorden en het zich gereedmaken om zoonoodig de zijnen en huis en hof tc kunnen verdedigen. Integendeel. Mij dunkt, dat men van het begin af tot het einde uit de Bijbelsche geschiedenis moet Iecren, hoe de meest heilige plicht van den m vrouw en kinderen, huis en haard te verdedigen, zooals zelfs elk aangeboren door het hem door God gegeven instinct. „De geheelc natuur is daarop gegrond. Laat mij u een werkelijk goeden raad geven, jonge man Laat u niet afleiden door theatrale woorden en gedachtea irouwen in hen, die u hebben te leiden, al kunt gij het niet begrijpen; denk u rustig en kalm in, in den plicht, dien niet alleen de regeering, maar dc geheele natuur, uw eigen mannelijk ge voel, u oplegt, om gereed te zijn de uwen te kunnen verdedigen. En klamp u daaraan alleen vast. Doe uw plicht en tracht Christus te dienen door in uw naaste omgeving steeds zooveel mogelijk liefde, toewij ding en zelfopoffering te betrachten maar niet door theatrale woorden of daden. Nogmaals, luister naar mijn raad. is geen tegenstrijdigheid. (w. g.) De Particuliere Secretaris van H. M. de Koningin, VAN GEEN. Verkiezing Tweede Kamer. In het district Dordrecht is gekozen de vacature Schim van der LoclT, t lid van de Tweede Kamer P. J. de Kanter, lib., oud-lid der Kamer. Uit den Omtrek. Barneveld. Met betrekking tot den eenden- moord heeft men ontdekt, dal de moor- sar een groote hond is, die er eeh- bij het minste gerucht van door gaat en dus niet gemakkelijk gepakt kan worden. De prijs der zoete melk is gebracht op 12 cent. De eiercontroleur J. B. had zijn r met een paard naar de paarden markt te Utrecht gezonden. Bij een proefritje aldaar werd het dier door .zigeuner-equipage" aangereden, •oor eerstgenoemd paard al zeer noodlottige gevolgen had. Hierbij toch trof de karboom het beest zóó onge lukkig in de borst, dat het bijna on middellijk dood neerviel. Leusden. Naar aanleiding van het ontvan gen van een brief, hem door een zijner familieleden toegezonden aan zijn adres te Leusden, een gemeente, die in staat beleg is verklaard, welke brief door de militaire autoriteit is geopend, heeft het Kamerlid De Beaufort tot 33 FEUILLETON. Van Heiden tot Christen. Daar hij Scjanus niet verder onder vragen kon. ging hij langzaam naar de arme Benigna„nu eet i1' tenminste wat wij te doen hebbci Claudius wacht ons binnen," Reeds onder z|jn spreken klopte hij aan de deureen slaaf opende haar. en vroeg dc reden van hun komst. Voordat hem een antwoord op vraag kon gegeven worden hield cc klaps een sierlijke wagen, met twee schoone paarden bespannen, f 1 door een bekwamen menner, den ingang var) het paleis. Ken .schoo ne jongeling met een verstandig gelaat stapte uit, en ging met vluggen tred onder een minlijke buiging voorhof van liet huis en ven de gangen. „Dat is die jonge Athcenschc philo- soof, waarover zooveel gesproken wordt, dat is Dionysius, die weldra zitting zal krijgen in den beroemden areopagus." „Geniet hij de gunst van Augustus vroeg Paulus. „Augustus zweert bij hem." ant woordde de slaaf. „Wat zegt Tiberius van hem „Tiberius t niets, inanr het is zeker, als die begaafde Dionysius keizer hij nooit zoo schitterend aan het hof ontvangen worden." „Maar is hij dan zoo begaafd?" oeg Paulus met zichtbare belang stelling. ,Gij hebt nooit zoo iemand gezien. is verwonderlijk. Eenieder staat rr zijne geleerdheid verbaasd. Angus- en al de geleerden zijn verrukt ;r zijn kennis van den ouden Titus ius af tot Lucius Varius, deu dich- cn opvolger van den onsterfelijken Huratius en den onvergetclijkon gilius. En 'Juintus listerias, dc roemde redenaar, durft verklaren, dat Dionysius van Athene als redemia Cicero overtreft." „En wat komt hij in Italië doen ,'(lij weet, dal sinds" langen tijd ii liet Oostes, over geheel de wereld, eet geheimvol en bewonderenswaardig schepsel omtrent dezen tijd op aaide ■acht wordt. Hij zal verschijnen, zegt men, in het Dosten, en langza merhand zijne heerschappij over deel der wereld uilstrckken. De sa-'cn, de verschillende orakels, de overleveringen bij de eenvoudige land lieden. de duistere zangen der Sibyllen. het geheimzinnige voorgevoel der ge heele menschheid, alles doet denken aan die buitengewone gebeurtenis. Bo vendien hel toenemend zcdenbedcif, zal ten slotte geheel de maatschappij ten gronde richten, indien geen hooger :n in dat alles verandering goede brengen komt. Haterius en deren die ervaren zijn in dc Hebreeuw- sche letterkunde, geven als hun over tuiging te kennnen, dat dc voorzeg gingen aangaande dien persoon duide- dclijk spreken,en in onze dagen op hare vervulling wachtendaaraan te twijfelen of dit te ontkennen is even dwaas als te meenen of te gelooveo, dat Julius Caesar niet te Rome is ver moord geworden. Geheel hel Joden dom gelooft vast. dat hij ten spoedig ste verschijnen zal. Dionysius nu, die alle voorzeggingen der profeten, be nevens de geschiedenis der Joden u keurig nagaat, toont duidelijk aan alles wat voorzegd weid, is vervuld geworden, en dal deze geheimvolle, afgesmeekte persoon weldra verschijnen moet. Dat alles wordt door de alge meens overlevering, en door het alge meen voorgevoel bevestigd, voegdt dc slaaf cr bij, Benigna, die dat gesprek met ongeduld had aangehoord, wenkte Paulus, dat hij nogmaals naar Claudius .dSreug ons toch naar Claudius." zeide Paulus lachend. Dc slaaf gehoorzaamde aanstonds, cn geleidde hen naar den onlvang- meester. die voor de verdere vervul ling hunner wenschen zorgen zou. Onder zijne geleiding gingen zij voor bij het eeuwig biandend vuur, v omheen dc beeltenissen der gestorven Mnmurra's gerangschikt wsren. Zij kruisten ccn andere kamer, waarin de kostbaarste schilderijen waren opge hangen, en bercjfrtcn eindelijk aan het einde van den vleugel een deur, waarvoor hun gids stil hield. Op zijn kloppen ging de deur open, en met een kleine buiging ging hij zijn gasten voor in de kamer. Paulus en Benigna bemerkten, dat dc slaaf, die de deur geopend had, aan een blok lag vastgeketend. Zeer vele slaven, die nauwelijks bij hun binnenkomen opzagen, zaten in dis kamer te schrijven. De ontvangmeester, dc kamer rond ziende, zeidc tot de slaven in het al gemeen „Claudius is geloof ik hierlaat iemand hem gaan roepen en zeggen, dal de dochter van Crispus is belast geworden door Tiberius Cae sar om hem met zijne onmiddellijk! vrijlating in kennis te stellen, en da ik, de ontvangmeester in het huis vai Mamurra, bij haar bcriebt nog eenige omstandigheden ter aanvulling voegen moet. Laat iemann dus spoedig Clau dius gaan zeggen, dat wij hem wach ten." Na zijn bevel, dat op hoogen toon gegeven werd, leunde de ontvang meester met hall gesloten oogen, in ernstige houding, tegen een der pila ren, terwijl Paulus en Benigna in stilte stonden te wachten. Eensklaps zag Paulus den ontvang meester zijn waardige houding afleggen, en omziende zag hij den jongeling, dien hij voor korten tijd zijn wagen had zien uitstappen. „Gij lijkt bijzonder op iemand, dien ik vroeger gekend heb, zeide de nieuw aangekomene. „Hij was Romcinscli edelman en woonde in Griekenland. Ik bedoel Paulus Aemilius Lepidus, die met Marcus Antonius den slag van Philippi hielp winnen." „Ik ben zijn eenige zoon," zeide „Gij en eene zuster van u, geloof ik. hernam de andere, werden met dc de slavin i Tharci* achtergelaten, toen uw vader met zijne vrouw, Aglais, om bijzondere redenen naar Athene kwa men. Daar heb ik hen voor het eerst ontmoet. Het is ongeveer drie jaren geleden. Helaas Hij is dood. fk heb het vernomen. Maar waar zijn uwe moeder en uwe zuster Paulus verhaalde liet hem. „Ik vraag u beleefd haar mede te deelen, dat Dionysius van Athene, zooals het volk mij noemt, nog incl genoegen aan haar denkt. Ik zal haar en u een bezoek brengen."

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1916 | | pagina 5