Verrichten alle Bankzaken
en Advertentieblad
Katholiek Niéuws-
en Omstreken.
voor Amersfoort
DE EEMBODE
Telefoon No. 314.
Kantoor: Langegracht 13, Amersfoort
Verschijnt Dinsdag» en Vrijdagmiddag. Prijs per drie maanden zestig
cent; voor buiten Amersfoort verhoogd met vijf cent voor incassokosten.
Afzonderlijke nummers vijf cent per exemplaar. Abonnementen kunnen elke
week ingaan, doch opzegging van abonnement moet geschieden vóór den aan
vang van een nieuw kwartaal.
m
Vrijdag 15 Juni 1917. No. 22. 31!lt Jaargang.
AdvertentifinPrijs per regel 12'/» ct., met bewijsnummer. Voor incasso wordt
vijf cent per maand-nota in rekening gebracht. Billijke tarieven bil geregeld adverteeren.
Advertentifin moeten Dinsdag- of Vrijdagmorgen vóór elf uur ten kantore van De Eembode
worden bezorgd. Mededeelingen, Ingezonden stukken en advertentiün te zenden aan de
Directie van De Eembode, Langegracht 13, Amersfoort.
J. B. SCHEUER
AMERSFOORT.
Langegracht 9 - Telefoon 254.
Administratie- en
Effectenkantoor.
Aankoop en verkoop van
Effecten, Varxllveren van
Coupon». Sluiten van pro-
Kantoor geopend van 9—3 uur.
R. K. V. B.
door P. J. v. Schalk, kapalaan.
II.
In de vertrouwelike omgang met
andersdenkende voetbal-spelers, is een
groot gevaar gelegen voor de Katoliek.
Dit zooveel mogelik te beperken, is
liet streven van de K. K. V. B. Dit
streven ademt geen haat tegen onze
dwalende broeders, neen, 't is meer een
daad van waakzaamheid over de arge
loosheid der bruisende jeugd in 't ver
keer met niet-k.itolieke sportbroeders.
Het spel is het aanknopingspunt. Die
knoop dcit uit tot een band, een band
tussen spelers onderling, een band,
die gevoeld wordt in 't later n:
schappelik leven, in de familie's
„de Tijd" van 18 Dcc. 1915 schrijft
een leek over dit feit aldus
„Erger dan leken vermoeden, zou
den zij kunnen vertellen van zedelike
en godsdienstige ruïnes door een schade-
like intieme omgang, het binnen
loodsen van onvoorzichtige vriendschap
pen in ongewenste fanuliëo, het ge
mengd verkeer en gemengde huwelijken,
't Mis- en Vesperverzuim tol gewoonte
en geloofsverlies als tragie slot".
In de R. K, V. 11. is alleen plaats
voor de R. K., een konsckwent door
voeren van het Roomse Vcrccnigings-
beginselKatnliek bij Katolieken,
andersdenkenden bij andersdenkenden.
Wil de R. K. V. 11. dan algeheele af
scheiding Voor het Noorden zonder
cenig voorbehoud ja. Daar is voor de
andersdenkende in de Neutrale Voetbal-
organisatie plaats genoeg. In 't Zuiden
kunnen niet-katoliekcn niet goedkeu
ring van de adviseur als hospitant-lid
zonder actief of passief kiesrecht wor
den aangenomen. Mag dan nooit tegen
niet-katoltekeklubs gespeeld worden?
Als regel niet, maar ook hier kan, ge
zien de omstandigheden, de adviseur
een tijdelike ontheffing verlenen.
Nu zal men hier wel weer zeggen,
o, dat separatisme in de Katolieke
Kerk. Separatisme, ja zeker scparati
maar een afscheiding, die niet door
ons is gewild, doch door de wantoe
standen op sportgebied is geschapen.
Separatisme maar geen zucht tot af
scheiding zonder meer, maar een af
weren tegen de godsdienstige en zede
like gevaren, aan de Neutrale Voetbal
verbonden. Separatisme, ja, maar geen
afstoten, geen vermijden van alle sa
werking, o neen, alleen maar een
lijden van al te vertrouweliken omgang
iet andersdenkenden.
't Zijn niet wij, die de eerste loopgraven-
mies getrokken hebben door de Maat-
ichappij, 't zijn niet wij, die de hekjes
hebben geplaatst in onze samenleving,
't zijn niet wij, die ons volk hebben
ingedeeld in allerlei confessionele hok
jes, Neen, het 2ijn onze tegenstanders,
die door hun „antitese" een brede
scheur hebben getrokken in ons Kris-
telik-denkende natie, 't zijn onze tegen
standers, die 't Liberalisme huldigend,
Kristus en Zijn leer hebben terugge
drongen uit de maatschappij, terugge
drongen in de Kerk, tot de binnen
kamers van het gezin 't zijn niet wij,
rije kinderen Gods, die seperatisme
kweken, 't zijn onze tegenstanders, die
ieder neutraal terrein benutten als een
terrein voor verkeerde propaganda en
daardoor voor ons het stereotiepe Ver
boden Toegang hebben geplaatst,
Seperatisme, hoe durven ze het te
zeggen de N. V. B.'ers, alsof zij niet
eerste seperatisme hebben gekweekt
lun eigen klubs. Eisten zij niet, en
nog van hunne leden, een zekere
maatschappelike welstand, een straat
veger, hij moge nog zoo goed voet
baller zijn, komt bij A. F. C. vast niet
onder dak. Sloten zij niet minder
met aardse goederen bedeelden uit
het lidmaatschap, plaatsten zij geen
hekjes Ekonomiese hokjes timmeren
mogen de heren wel, maar Konfessio-
ncle hokjes maken is seperatisme „uil
den booze". Hiervoor is maar één uit
leg mogelijkLe clericalisme c'est
Jammer, dat cr nog Katolieken, ja
zelfs hoogstaande, ontwikkelde Kato-
licken gevonden worden, voor wie dal
woord seperatisme steeds een spook
beeld blijft. Katolieken, die door hun
stand, ontwikkeling en invloed leiders
en drijvers moisten zijn van de brede
volksmassa's langs Roomse banen,
die zich afzijdig houden, niet meeleven
met de Roomse beweging, zich
wijds gebaar hullen In de mantel
z.g. niet meedoen aan seperatisme,
een mantel, die hun naaktheid, hun
menschelik opzicht, hun gemis aan duif
dekken moet. Katolieken, voor v
eerbied en de hoogachting van ar
denkenden zwaarder weegt, dan de
en de drijfkracht der eigen part'j, Kato
lieken, die vrijwillig lid blijvend van
een neutrale organisatie, juist onder
den titel van overtuigd Katoliek
hun houding propaganda maken
Oveiiuigd Katoliek? De overtuiging
spreekt zich niet uit in woorden, zij
toont zich meer in daden. Overtuigd
Katoliek zijn zij, voor wie teoiie cn
praktijk één zijn, die niet voor de Kato
liek kerk debateren, maar daarvoor en
daarnaar leven, voor wie de zwakste
tangens de kerkelike overheid gelijk
staan met een gebod.
't Is plicht van een Katoliek, Kato
liek te zijn geheel en al. 't Is plicht
gehoorzaam te zijn aan Paus en Bis
schoppen. Ze zijn de door de H. Geest
aangestelde leiders van Gods Kerk.
'ijn de leiders, die de schapen moei
leiden. De Pauseostem heeft ge
klonken Katolieken, vereenigt U in
de R. K. Vereenigingen. En mogen
deze woorden meer rechtstreeks be
trekking hebben op sociale verenigin
gen, de rtden waarom gelden eveneens
r de sportverenigingen. Maar naast
uitspraken van de Paus over hel
Katoliek verenigingsleven in 't alge-
staan de uitspraken van het
Nederlands Episkopaat over de R. K.
Sportverenigingen in 't bizonder. De
bisschop van Breda heeft de R. K.
Voetbalorganisatie genoemd „een der
noodzakelikste werken van deze tijd",
de bisschop van 's Bosch noemt haar
nuttig en noodzakelik. De Aartsbisschop
van Utrecht en de bisschoppen van
Haarlem en Roermond gaven opdracht
organisatie van de R. K. Voetbal-
klubs in hunne bisdommen, terwijl de
bisschop van 's Bosch in zijn schrijven
n Dec. 1916 herhaalde:
„Wij verklaren bij deze, dat het ons
ernstig en uitdrukkelik verlangen is,
dat alle Rooms-Katolieken in ons
Bisdom, die de voetbalsport beoefenen,
zich aansluiten bij de R. K. Voetbal
bond",
De R. K. Voetbal moge zich daarom
'erheugen in de belangstelling
inze Roomse burgerij moreel, i
ook financieel.
Waar de voetbal nu langs Roomse
banen en over Roomse terreinen rolt,
voor de Katoliek geen enkel
sar meer, de R. K. Voetbal te
en. Ons parool zij daarom Alle
Roomse jongens, die de voetbalsport
beoefenen, in uitsluitend Roomse klubs.
P. J. VAN SCHAIK.
Uit het Buitenland.
Van den Oorlog.
Na den slag aan de Marne in 1914
de kentering voor de Duilscliers be
gonnen J-iffre. is het geweest, die héél
'let groote veldtochtplan eerst Frank-
'ijk met één slag vernietigen, daarna
Rusland. Engeland telde nog niet
waardoor de strijd in zes we
ken had kunnen zijn beslist, deed falen.
Nooit kan dit genoeg als het groote
keerpunt in dezen oorlog worden ge
releveerd. De slag aan de Marne heeft
Duilschland gemaakt tot een afgetobd
itrijder, die nog juist voldoende krach-
en bezit om zich overeind te houden en
die zijn zoo bliksemsnel getrokken
zwaard, thans gaarne zou laten zakken,
ilde de tegenpartij maar hetzelfde doen.
Ziet men Duitschlands beeld zóó, dan
dient óók erkend, dat het allengs ge
'eldig aan forschheid heeft ingeboet.
Is dit bij uitstek strijdbare volk daar-
m de nederlaag nabij is het rijp om
an Britsche hand den genadeslag te
ontvangen
Met die illusie behoeven gealliecrdi
zich niet te vleien en dat doen zij ook
Terecht zien zij nog steeds
Duilschland hun meest gcduchten
genstander, wiens kracht nog lang niet
gebroken is.
Want al treden de Duitschcrs niev
eer fel aanvallend op, hun kracht en
macht zijn nog wel ruim voldoende
om te beletten dat hun overtalrijke
vijand door hun lioiën breekt en
door een beslissenden slag het einde
doet naken.
En zoo zien wij dan in Vlaanderen
i Noord Frankrijk, in Lotharingen en
aan den Russischen kant alle aanval
len vaslloopen, geen beslissing brengend.
Met de Italianen gaat het tegen Oos
tenrijk evenzoo. Duizenden en duizen
den worden opgeofferd, maar het groote
succesde doorbraak, blijft uit.
Natuurlijk is de toestand in Rusland
lor Duilschland een uitkomst.
De door Engeland aangestookte r»-
volutie heeft den Rus ongeschikt cn
oowillig gemaakt voor het oorlogswerk
in het front.
Met zware dreigementen moet men
Rusland afhouden van 't voornemen
alleen vrede tc sluiten. Maar dat zoo'n
gedwongen bondgenoot niet veel meer
waard is, spreekt van zelf.
Rusland is aan de grootste wanorde
ten prooi.
Het schip van staat is zonder stuur
man die met vaste hand 't roer houdt.
De vrijheid ontaardt in bandeloos
heid en de toekomst is er donker.
Griekenland, dat steeds meer gekne
pen wordt door Engeland en Frankrijk,
.beschermers der kleine natiën",
nu zijn koning op bevel van die
beschermers aftreden.
Koning Konstantijn zal met den kroon
prins bet land verlaten en heeft zijn
tweeden zoon, prins Alexander, als
opvolger aangewezen.
Deze troonswisseling is geschied on
der dwang. Het was met de neutraliteit
van Griekenland reeds bedenkelijk ge
steld nu kan men niet zeggen, dat er
ts van is overgebleven.
Onder deze omstandigheden is het
uitgesloten, dat de tweede zoon var
koning Constantijn een zelfstandig!
positie zal innemen.
Dit kan den afgetreden monarch tol
troost strekken als zijn volk toch ter
oorlog moet, dan gebeurt dit thans
onder gunstiger omstandigheden dan
het de vorige malen 't geval geweest
zou zijn. Toen was de nederlaag zeker
en zou Griekenland waarschijnlijk het
lot van Belgie ondergaan hebben,
is de kans het grootst, dat de e'
wichtstoestand ongestoord blijft
Griekenland een Entente-bondgenoot
wordt op de wijze van Portugal, d.'
een die wel zijn bevolking moet
offeren, maar die toch den oorlogs
gruwel buiten het land kan houden.
In ieder geval een les voor Holland,
om alle „beschermers van kleine natiën'
te schuwen en zelfstandig een eigen
weg te gaan.
Binnenlandsche Berichten.
Blijkens een schrijven van de N.O.T.
aan de koffiehandelaren, zal wegens
den beperklen voorraad, het verbruik
van kolhe moeten worden verminderd.
- Ter hoogte van Scheveningen is
cn Zeppelin waargenomen.
Bij Katwijk zijn er twee waargenomen.
COMMANDITAIRE BANKVEREENIGING
H. L. A. DULLAERT Co.
AMERSFOORTLangegracht 30 Tel. 363.
SOESTVmi Weedes (raat 206 - Telefoonnummer 6.
SCHERPENZEEL: Rijksstraatweg; - Telefoonnummer 2.
Minister van Oorlog.
linister van oorlog is benoemd
jhr. mr. B. C. de Jonge, een afdeelings-
chef van het departementeen burger,
voor 't eerst dus geen militair.
Provincials Staten.
In de buitengewone zitting der Staten
van Utrecht, bijeengeroepen voor het
kiezen van leden der Eerste Kamer,
zeide de Commissaris der Koningin
getroffen te zijn door het spoorongeluk,
dat in de nabijheid heeft plaats gehad
en het groote gevaar, waaraan H. M.
de Koningin heeft blootgestaan. Het
dankbaar, dat H. M. aan dat
gevaar is ontkomen en geen letsel ge
kregen heeft.
Het is vooral in deze moeilijke tijden,
it in ons volk een gevoel van saam-
hoorigheid is ontstaan, en diepen indruk
heeft het gemaakt, dat H. M. in deze
tijden vooral getoond heeft, mede te
leven met de nooden van Haar volk,
met dat volk mede te voelen.
Moge H. M. ook in de toekomst
tn gevaren vrij blijven en lange jaren
>or land en volk gespaard blijven.
Aan de orde was nu de verkiezing
in twee leden voor de Eerste Kamer.
Gekozen werden de aftredenden G.
D. d'Aumale baron van Harden-
broek van Hardenbroek (A.-R.) en Jhr.
Mr. J. W. M. Bosch v. Oud Amelis-
'eerd (R. K.)
Evenredige Vertegenwoordiging.
Volgens het stelsel der Evenredige
Vertegenwoordiging wordt bij de stem
mingen voor de Tweede Kamer ge
heel het land beschouwd als één kies
district, ingedeeld in 18 kieskringen
elke kieskring weer in verschillende
stemdistricten. Het aantal van i
districten wordt later bepaald.
De candidaatstelling gebeurt door
inlevering van de candidaatlijsten, welke
minstens 25 kiezers onderteekend
zijn, en welke bij de verkiezing
voor de Tweede Kamer niet meer dan
10 candidaten mogen bevatten. Dezelfde
candidaat tnag niet op meer dan één
lijst in den zelfden kieskring voorkomen,
wel op lijsten in andere kieskringen
tgediend. Al de ingediende lijsten gaan
aar het cenlraal-stembureau in den
Haag, dat voor de openbaarmaking
zorgt. Dan bestaat nog gelegenheid
meerdere lijsten tot een groep te ver
binden, wat tot gevolg heeft, dat die
verbonden lijsten beschouwd worden
als bij elkaar te behooren, en derhalve
ook het getal stemmen op die ver
bonden lijsten uitgebracht bijeen ge
teld wordt, om te bepalen hoeveel ze
tels aan die groep moeten worden toe
gewezen. Iedere party zal derhalve baar
verschillende lijsteu verbinden om daar
door zoo sterk mogelijk te staan.
45 dagen na 'e candidaat
stelling heeft de stemming, plaats, waar
bij alleen gestemd kan worden op de
candidaten, die voorkomer op de lijsten,
welke in dien bepaalden kieskring zijn
ingediend.
Het stembiljet, dat iedere kiezer thuis
ontvangt, bevat de lijsten, welke in
dien bepaalden kieskring zijn ingediend.
Het is dus mogelijk, dat het stembiljet
zooveel malen tien namen bevat, als
er in dien kieskring lijsten ingeleverd
zijn. Die namen staan niet zooals thans
alphabetisch vermeld, maar lijst na lijst,
zooals ze zijn ingeleverd. Het nieuwe
stembiljet zal dus heel wat grooter
moeten zijn dan het tegenwoordige.
De wijze van stemmen blijft dezelfde
s thans gebruikelijk is en geschiedt
dooi een wit stipje voor den naam van
den candidaat zwart tc maken. Maar
het groote verschil iedere
kiezer maakt slechts één stipje zwart
De hoofdzaak is, dat htj een candidaat
vaa zijn partij kiest, maar door aan
den eenen candidaat van zijn partij
boven de anderen den voorkeur te ge-
kan hij er toe bijdragen, dat die
candidaat meer kans heeft gekozen te
worden. Zijn stem heeft dus invloed I
om den persoon zijner keuze in de I
Tweede Kamer te brengen en tevens
het aantal zetels, dat aan zijn partij j
zal toegekend worden te bepalen.
Na afloop van de stemming wordt i
evenals thans de uitslag daarvan in elk j
stembureau onderzocht, en daarna met j
de stembiljetten naar den voorzitter
van het hoofdstembureau overgebracht.
Daar wordt den volgenden dag het
stemmencijferin dien kieskringen'! aantal i
stemmen op eiken candidaat uitge-
bracht vastgesteld en openbaargemaakt.
Terstond wordt die uitslag gemeld aan
het hoofdbureau in Den Haag, enzoodra
alle gegevens zijn ingekomen, wordt
daar een zitting gehouden om den uit-
FEUILLETON.
Het vierde gebod.
„Wij hebben hun een les gegci
was het antwoord. „Ik zou mij
gissen, indien we nog heden geen aan
bieding van hunne onderwerping kregen.
Zijn de verliezen groot
„Zij hebben weinig te beduid,
zeide de hertog van Kleef. „Maar juist
daarom zou een stormloop alles beslist
hebben."
„Wees maar gerust. Zie, daar waait
reeds de witte vlag. Twee ruiters
laten de poort. Heer Willem, i
den groeren tak, rijdt hen te gemoct
en vraag wat zij verlangen."
Willem van Egmont verliet me
eetligc edelen het kamp en reed d<
parlementairs halverwege te gemoct.
De onderhandelingen waren kort en
weldra keerde heer Willem alleen terug.
Zijn bedrukt gelaat spelde niet veel
goeds.
„Heer hertog," zeide hij, „laat
naar de tenten gaan, ik heb ni
dat voor geene andere ooreti
slemd is."
„Mijn zoon I" riep de hertog angstig.
„Leeft en heeft geen letsel bekomen,"
was het antwoord. „Laat ons gaan I
De beiden hertogen voldeden aa
het verzoek. Zoodra zij bionen waren
wide heer Willem, terwijl hij als iade-
loos het hoofd schudde
„Adolt heeft er genoeg van.
roept mijne tusschenkomst in, or
u zijne ve.-giffenis te verwerven. Hi
zit in angst, dewijl hij ziet dat zijne
positie onhoudbaar ismaar juist
daarom wantrouw ik hem. Wat
„Gij hebt gelijk, lieer Willem I" riep
de hertog van Kleef, „Wie laat zich
•erleiden door het vriendelijk gesis
:ener slrng? De stad geve zich op
genade of ongenade over. Over dc
krijgshoofden zal het oorlogsrecht be-
Arnout had intusschen de handt
gevouwen en hief ze als tot een dank
gebed op.
„Ga, Willem," zeide hij, alsof hij
niets had verstaan van het gesprokene,
„dat mijn zoon voor mij verschijne I"
„Onmogelijk I" riep de Klecfsche
tertog. „Gij zult hem opnieuw verge
ven, zonder eenige voorwaarde."
„Dat de aangewezen scheidrcchters
van weerszijden vergaderen," sprak
Willem„heer hertog," wendde hij
zich tot den driftigen Klevenaar, „denk
er aan dat Adolf ook uw bloedver-
want is. Spreek dus liever bij hen e
woord te zijner gunste."
„Ja, ja I" riep Arnout. „Ik bid
u om, wees hem goedgezind, bij
mijn zoon I"
De Klevenaa-- schudde het hoofd
volgde grommende heer Willem nt
buiten om de scheidrechters te wa
schuwen, terwijl Willem zich weer n:
de pa-lementairs begaf.
Arnout was na het veitrek zijner
beide bloedverwanten op de knieën
gevallen en bad snikkend: „Mijn God,
ik dank u, dat Gij mij mijn zoon weer
geeft. Wat beteekenen al deze rampen
bij dit oogenblik van zaligheid. Hij zal
dus nog den troost van mijn ouder
dom worden 1 O, mijn God, wees dui
zendwerf gedankt 1"
Nog een wijl bleef hij in een zacht
gebed verzonken, waarin hij gestoord
werd door de stem van een schild
knaap. die kwam aankondigen dat
van de stad een ridderstoet naderde en
dus zijne tegenwoordigheid vereischt
werd. De hertog stond op, wischte de
sporen zijner ontroering van zijn gelaat
en trad naar buiten, waar zijne riddei
hem wachtten. Spoedig trad de stoe
uit de stad nader en voegde zich bij
's hertogen gevolg, dat hem in de
vorm van eene halve ntaan omringdt
Twee mannen waren achter gebleven.
Op hen was aller oog gevestigd. De
oudste nam den jongste bij de hand en
hem binnen den kring voor den hertog
voerende, sprak hij
„Adolf, ziedaar, uw heer vader,"
waarna hij eenige schtcden terugtrad.
„Genade, heer vader, genade voor
zoon I" onder deze woorden liet
zich Adolf op de knieën zinken
zocht met de hand naar die zijns 0(
welke hem had losgelaten.
,Mijn zoon, mijn weergevonden
in I" riep de hertog, en richtte den
knielende op, terwijl hij hem omhelsde.
Dc oude hertog weende als een kind
en ook Adolf scheen zeer aangeda;
want hij hield zijn vader omklemd.
Onder den ridderstoet bracht deze i
vangst echter een geheel anderen
druk teweeg, en het gemompel dat
onder hen ontstond bewees, dat zij in
Adolf minder vertrouwen hadden
zijn vader.
„Heer Arnout," sprak de hertog
Kleef, „deze onderwerping is niet
doende. Indien Adolf de voorwaarden,
welke wij hem zullen stellen niel
neemt, blijft hij onze gevangene.
Deze woorden deden den vader
pijnlijk aan. Hij wilde spreken, doch
Adolf voorkwam hem door op nede-
rigrn toon te antwoorden
„Indien mijn bloedverwant van Kleef
mij wantrouwt, heeft hij daar rede ti
men make de voorwaarden gereed
ik beloof ze op mijn woord van edel
man na te komen. Wees echter de
arme stad genadig."
„Heeren," riep Arnout, met glinste
rende oogen, „stelt de voorwaarden en
vergun mij, dat ik my met myn zoon
verwyder. Gij zult ze ons straks mede
deelen. Kom Adolf, volg my,
mijne tent," en zij verlieten den
nageoogd door de ridderschap, onder
welke er velen waren, die medelijdend
het hoofd schudden.
In de tent gekomen hernieuwde zich
de vaderlijke ontboezeming van geluk
en deze was zoo roerend, dat de zoon
diep bewogen de tranen uit de oogen
rolden. Lang zaten zij daarna hand in
hand sprakeloos naast elkaar en alleen
door de trillingen hunner handen elkaar
hunne gevoelens meedeelende.
Eindelijk zeide de vader zacht
„Adolf, mijn zoon, hoelang zal
berouw duren Ach, hoe dikwyis reeds
hebt gij mij beterschap beloofd, en nog
altijd moet ik opnieuw vergiffenis
schenken. Wenscht gg dan zoozeer
uws vaders dood, dat gg reeds bij zijn
leven in zijn gezag wilt treden Neen,
antwoord niet. Weet echter dat dit
de laatste maal is dat ik mij zwak zal
toonen. O," vervolgde hg, „welk een
toekomst zouden wij te gemoet gaan,
indien ik heden waariyk mijn zoon had
teruggevonden I
Middellcrwijl had de ridderschap hare
besprekingen geëindigd en de voor
waarden van de onderwerping in schrift
gebracht. Dc hoogroode aangezichten
bewezen dat ook daar eene warme
strijd gestreden was, terwyi de beken
de aanhangers van Adolf hunne vreugde
maar zeer moeilijk konden verbergen.
Alleen de hertog van Kleef was woe
dend. In 't bijzijn van allen raasde hij,
dat hertog Arnout bij zulk een vrede
slechts verloren had dat hy met eene
slang als Adolf kort recht zou doen
en hem een levenslangen kerker tot
verblijfplaats aanwijzendat geheel
Gelderland een land van verraders was,
meer andere uitroepen, welke heer
Willem van Egmont trachtte te smoren.
De ridderstoet begaf zich langzaam
lar 's hertogen tent.
Zoodra zij de tent hadden bereikt
traden vader en zoon naar buiten en
gaf heer Willem lezing van het stuk
„Belooft gy deze verbintenis na te
komen, zoo bezegel ze met uwe hand-
teekening. Neemt gij hiermeegenoegen?"
„Adolf," sprak de hertog, „denk er
n dat een ridderwoord een zegel Is,
beloof
„Ik beloof u het trouw na te komen,
op mijn ridderwoord." zeide Adolf
plechtig, „Is het zoo goed, vader
„Gy geeft mij opnieuw het leven 1"
juichte dc hertog, wierp de ridders met
de hand een afscheid toe en trok zich
et zijn zoon In de tent terug.
De edelen verstrooiden zich, velen
schudden het hoofd. Die plotselinge
verzoening van zulk 'n woestaard als
Adolf, kwam hen verdacht voor en zjj
beklaagden den armen vader, die ver
in hem scheen te stellen.
Wordt vervolgd.
