N.V. MiddenstandS'Credietbank Credieten Incasso's - Deposito's Bel dan op No. 42 DE EEMBODE R. K. Nieuwsblad voor Amersfoort en Omstreken - Dinsdag 26 Sept. 1922 - No. 51 55KS KN DERTIGSTE JAARGANG Lantegracbt DE EEMBODE verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. abonnementen kunnen elke weck in-' gaan, doch opzegging van abonnement moet geschieden voor den aanvang van een nieuw kwartaal. I'rijs per drie maanden 11.00 Bulten de gemeente Amersfoort f 1.10. Afzonderlijke mini uiers 10 et. aDVHRTENTIEN 25 cent per regel. Billijke tarieven voor handel en nlvcrheld bij geregeld adverteeren. AdvertentlSn moeten Dinsdag en Vrijdag vMt b uur worden bezorgd. Een bepaalde plaats kan niet worden gegarandeerd. De Ouders. te vormei) in patronaten en jeugdver- eemgingen. En boven onzen lof ver heven zijn de clïrrvaardige liefde en de toewijding aan het zoogenaamde jeugd- weil; bewezen, door onze beste man nen -en vrouwen. Maar bij dat al komt vaak de vraag op de lippen of hel niet wenschelijk is meer aandacht tc wijden aan de positie der oudets, van vader en moeder, met betrekking tot de opvoeding hunner kin- Op het onlangs gehouden Jcugdcon- gres te 's Hage, werd de positie cn de taak der ouders bij de opvoeding zeer schoon behandeld door Prof. v. d. liurg. een priester die veel voor 'l Koomsche jr.ngdweil; deed, en wiens gezagheb bend woord wij gaarne ter ovci weging geven aart allen, wien 'l wei en wee onzer j-mgd metterdaad ter harte gaat. l)e natuurlijke jeugd-leiders, aldus prof. van de Burg zijn de ouders, de igdleidstcr door roeping is de Kerk hare dienaren. Daarbij komen de •iigdleidert(siers) uit zielenijver. Kerst komen de ouders, de door God n-bruikte twee oorzaken van leven, gr.iet en ontwikkeling der kinderen. -.inls God zelf geen schooner naam voor zich wist te bedenken in Zijn al- ■c oneindigheid dan zich «Onze Va- der- te laten noemen, zoo schiep God ut menschenleven door een vonk - in leven-sprankelende liefde het 'ii-erlijks; aller aardschc heerlijkheden: liet ouderschapVader, moeder-zij wat een bron van hartewcclde, Vadv moeder hebben, wat een levensleven van geluk, kracht, vreugdige levens! hrrg... Wanneer men goed vader of moedei iswanneer men goede ouden heeft. Vader het verstand, moeder hc' har; van het gezin. Vader de kracht v.-.ti 't gezag, moeder de macht der lieldc, en toch deelen belden h tz- It-.-vag en deelen in dezefde liefde. Het gezag. dat zij van nature krachtens hun met God gedeelde scheppingsdaad be Aitlen. is niets minder dan het gezag van God zelf. -Kr bestaat geen gezag, 11ij van God... Het ouderlijk gezag over 't kind is de meest natuurlijke mededeeling van Gods gezag aan Zijn schepselen, de eerste in de historische orde van t wercldbestaan. Wat wij nu den Kotholdijken Harpenaar hooiCD zingen«in Uw handen ligt mij i lotsbestemming» en den H. Geest uitdrukkelijk hoorcu verklaren: de knaap ouder geworden, wijkt niet meer ;.f van den w g, hem in zijn ngd getoonde dan sidderen wij voor de ondoorgrondelijke raadsbeslui-1 ten Gods. waarmede Hij de lotsbestem ming van het kind legt in de handen ■nders: «neem dezen knaap en preekt men dus van den vader als den koning van 'l gezin en 'au de moeder als de koningin. «De 'ader is rechtents koning,zegt Mgr. Dupanloup, ..hij regeert in zijn gezin, hij zit voor bij alles, wat er in huis voorvalthij doet en laat doen. En in Uatgem-, wat do opvoeding betreft zijner kinderen, doet hij deze zelf of hij kiest tdigt af met zijn vaderlijke volmacht bekleed onderwijzers om in zijn naam op te voeden, zooals c -n koning zijn overheidspersonen ei. lands, bestuurdeis leest en machtigt en dat alles doet hij krachtens «oorspronklijk» recht, volgens goddelijk, onvervreem- baar recht». Vader en moeder deelen dat goddelijk gezag over een men- schcn levenhun koninklijke rechten worden omschreven door de grondwet van Gods bedoelingen met dit nieuw- geschape- e welks levensboek als eerste bladzijde draagt het program van tijde lijke en eeuwige waarde: ,.de mcnsch is geschapen om God te dienen en zijn ziel te zaligen. Heglij pen wij wei genoeg den invloed in de ouders op hun kinderen Ver geten wij niet vaak maar al te veel, dat hun invloed een in de natuur ge wortelde eisch is voor 't kinderlijk be- Wij kunnen bij de opvoeding dc ouders niet missen, Vraagt "iet in pensionaten et; inrichtingen -pvocding leest het in dc aichit onzer jcugJ organisaties wij or ■it.d.n hit dikwijls in onz: practische rugd zorgde groote tactor in de op- otding is de ouderlijke invloed. Werkt Ir ze met ons mede dan zien wij vaak dc rijkste resultaten; werkt deze on tegen of zelfsstaat deze onvet schillig naast onze bemoeiingen voa Je jeugd dan staat voor de duut zaamheid van onze opvoedkundige rc suitaten alle gevaar ,e ducli'en >D lijkheid rust op onze schot is de zwaarste, die ee tnenschelijk wezen ooit kan dragen. Als het leven van onze kinderen thuis een goeden achtergrond heeft, dan zuilen de proefnemingen op school weir.ig kwaad doen en als hun wortels thuis in slechten gror.d staan, zal al hel deskundige snoeien, opbinden zorgen niet helpen.» (Fishei] War: s, dan w alle uitspraken hierover in dezen g- csl gesproken door Pausen en groote Ie venskunstenaars minstens sterk over dreven en voor een groot gedeelte on waar. Men recht gebruikt men de ver gelijking mei h;l oud: Komeinsche spreekwoord: gelijk een aarden vat lang de geur behoudt van den balsem, die er in i» geweest, zoo ook behoudt een kind gewoonlijk zijn leven lang hem eerst is ingeplant. Als lit t kind drie opvoedkundige machten iu zijn leven heeft n.l. zij i natuur, zija opvoe ders u:t-iocping of-liefde en zijn milii u, dan begrijpt iedereen het g oote over wicht van ouderlijken invloed, vóórdat een ander opvoeder ook maar eentgen invloed op liet kind heeft kunne oefenen. Immers zijn natuur ontvi het kind vooral van zijn oudersal nemen wij de dwaze hemel-tergende Iheoriè'n v«n overerving niet aan, zooals die dooi God vijandige zielverdei zijn uitgevonden om de schuldigheid van 's mensclien boosh.-id of zwakheid weg te redeneeren en hemeenvri te geven tot datgene wat 's mensclien erfzonderlijke natuui vraagt niet te ontkennen valt de invloed, dien vaak hel leugdleven der ouijfrs, hun tijd van verketring, hun zieietoestand bij 't tot stand brengen van eén nieuw leven en dc nieuuwe levens! cm hebben kan. Onder de opvoeders uit-rocping of liefde, die het kind3r'jfi' of krijgen zal, zijn de ouders t eerste, in 't be gin de eenige, zeker Ie' voornaamste, omdat zij van natun reeds zoozeer de paedagogische roepin en liefde in hun persoon vereenigeo, n 't millieu.' De wereld van 't kind de eerste jaren de éénige wereldis 'l ouderlijk buts. het ouderlijke leöen, de ouderlijke liefd: en belangstelling, :l het volste reflbt dus passen wij toe op de ouders in .bun onweerstaan- baren invloed op 'rkinderlijk levens- gebeuren, wal lean Paul zegt van de ware, hoogstaande picedcrs«Nooit het ft iemand het rëinc beeld en de heilzame lessen zijnef-mocder vergeten. Op de blauwe bergtoppen onzer wazige kinderjiien, waar wij immer naar terug blikken, staan de moeders, die ons van ginds onze levenswegen hebben uitge lijnd de gezegends!» leeftijd moet ver geten zijn, eer wij het warmste hart kunnen vergeten.» meer wij de schoonc woorden lezeD, die Laura, verschijnend aan Petrus n in een droom tof hem zeide, toen ij hem de uitgestrekte hand toonde «Herinnert gij u deze niet meer, die uwe kindsheid heeft beïnvloed en u van :1e alledaagsche levensbaan heeft afge leid dan voelen wij de diepe waar heid, lijs-trillend in onze zielen-rijkdom aan, omdat het is een sprankel van de zuiverste Gods-wijsheid«de knaap, ouder geworden wijkt niet meer af van den weg, hem in zijn jeugd getoond»... Daarom wil ik op de eerste plaats de volle aandacht wijden aan de vor- g van de groote, .natuurlijke, on- islaanbaar btï ivlóede jeugdleiders: de ouders. Mocht het eens doorzien en doorvoeld worden, hoe noodig het is, absoluut noodig de toekomstige ouders belangstelling bij te brengen voor 'l kind, liefde voor de jeugd, 'kertnis van 't jonge leven, dat aan hun zorgen wel licht eens zal worden toevertrouwd. Leert den ouders wat een kind kan Kweekt belangstelling bij de ouders voor hun kinderen't Klinkt vreemd, maar voor iemand, die weel :ond te zien. is 't duidelijk de ouders kennen hun kinderen vaak niet en weten ware belangstelling in hun liefdespanden beteekent en inhoudt. Vele ouders raken hun kinderen, vooral de «grootere.- kwijtZij «begiijpen» hun kinderen niet 1 Hoe hooger 't pert van 't huiselijk ven. des tc beter is de toekomst onzer wordende maatschappij gewaarborgd. »Hcl zijn de innerlijke, onbewuste idealen, waarvan een kind leert; hun berispingen, hun bestraffiogen, zelfs hun plotselinge gcvoclsuitbarstlgen zijn; da-i dorder en comedie voor een kind. Wat de oudets vereeren, dat verlangen de kinderen en dat wordt weerspiegeld in hun ziel. Het moet helaas erkend worden als piactisch-ervaren wereldkennis, de spraak van een schrijver uit de laatste eeuw«Hoe komt het, dat, undanks zoovele edelmoedige, heldhaftige po gingen om de wankele maatschappij tc stutten, toch nog de grond soms onder onze voeten schijnt te schudden Het kwaad ligt niet uitslui'end bij de ge meenschap het ligt bij hel huisgezin voor Amersfoort en Omstreken AMERSFOORT. Lange Gracht no. 4 - Telefoon no. 304 Depositorente van 3'/, - S het gezinsleven Indien heden ten dage de scholen niet altijd beantwoor den aan dc verwachtingen der ouders, dan komt dat, omdat de ouders zelf hun heiligste zending niet kennendan komt dit, omdat het ouderlijk huis niet :r is de school van christelijke en itschappelijke deugdendan komt in één woord, omdat de huiselijke opvoeding maar al te dikwijls op niets neerkomt, valsch is of verderfelijk... Godsdienst zal nooit de stille plaats de diepten des harten innemen, in dien zijn grondgedachten geen deel uit maken van onze prilste jeugdherinne- igen indien hij niet is vermengd en vergroeid met al wat het wisselende leven in onze persoonlijkheid achterlaat.» Getuigt dit niet bezwerend-sterk van den machtigen invloed, die uitgaat van 'l huiselijk leven in ouze meest innige levensveihondingen Vergeten wij toch de primaire pae dagogische waarde niet van het ouder lijk samenwerken, zonder welke de beste jeugdleider zij i schoonste resul taten zoo hij er behaalt I steeds bedreigd ziet. Amersfoort Hebt U een Taxi of auto noodig Amersfoort. Winkelweek en Tuinbouw- ten8toonstelling. Door de drie besturen der Midden- standsvereenigingen hier ter stede Handel en Nijverheid R.K. Midden- standsvereeniging Hanze, Christelijke Middenstandsvereeniging, werd de wen- schelijkheid erkend om bij gelegenheid van de Tuinbouw Tentoonstelling op 27, 28 en 30 September een Etalage wedstrijd te organiseeren. Besloten werd per circulaire, de leden der Middeii- slandsvercenigingen te verzoeken hun meening kenbaar te maken. Verrassend was hel resultaat, daar niet minder dan 90 winkeliers aan den wedstrijd wen- schen deel tc nemen. Besloten werd de deelnemers in 5 groepen te verdeelen. Vele Medailles zijn reeds beschikbaar gesteld. De Jury is reeds benoemd, een en ander zal breedvoerig worden omschreven, in het programma door de Tuinbouw-Tentoon- stellings-commissie uil te geven. De besturen tioodigen alle winkeliers uil de vlaggen bij deze gelegenheid tc ont plooien om zoodoende instemming te betuigen bij gelegenheid der Tuitibouw- Tentoonstelling en Etalagewedstrijd. Alles belooft schitterend te worden, er is veel animo voor de opgezette plan- neD, de besturen twijfelen er ook niet aaD. of ieder zal medewerken om alles te doen slagen. Het bestuur van de Volksuniversiteit voor Amersfoort en Omstreken deelt mede dat op 5 October 1923, des avonds om 8 uur, in de Concertzaal «De Valk», Valkestraat te Amersfoort, de openings avond van het Winterseizoen 192223 zal plaats vinden. Op dezen avond zal medewerking verleenen het Amersfoortsch Mannen- De heer Piet Tiggers, toonkunstenaar Amersfoort, zal pianomuziek ten ge- hoore brengeD. Een korte inleiding over de werkwijze vaD de volksuniversiteit zal door den voorzitter Dr. Miedema worden ge houden, De Burgemeester van Amersfoort brengt ter keDnis, dat in de gemeente Stoutenburg een geval van miltvuur is voorgekomen. Burgemeester en Weihouders van Amersfoort maken bekend, dat Gijsber- tus Lokhorst, wonende te Hoogland bij vonnis van den Kantonrechter te Amers foort d.d. 14 Augustus 1922 is veroor deeld tot f 15 boete subs. 15 dagen hechtenis wegens het voor een Amers- foortschen mclkverkooper ter aflevering in voorraad hebben van ondeugdelijke - Marktbericht. Appelen f2 a f8. per H.L. Peren f2.50 a f9 per H.L. Zandaardappelen f3 a 2.50. Hoendereieren f 10.50 a f15 40 per 100 st. Grasboter f2.40 a f2.60 per kilo. Kippen f 1.50 a f2.00 Piepkuikens f0.50 a f 1.25. Kuikens f3 f4. Wilde konijnen f 1.50 a f 3. Dui- :n f0.40 a 0.60 per paar. Magere Varkens f 40 ii f 0.65. Zeugen f 110 a f 165. Biggen f 22 it f 38. Aangevoerd waren ongeveer 200 H.L. Appelen. 80 H.L. Peren. 90 H.L Zand aardappelen. 100.000 stuks hoender- eieren. 50 Magere Varkens. 180 Biggen. 20 Zeugen. i, ontving de red- het kindje dat alhier aan den Zuidsingcl Donderdag tc water geraakte een mooie «reddingsmedaille». Een dame, ooggetuige van het ongeval, zond hem een tweetal gouden vijfjes zooals ze schreef, «het pak, dat tengevolge van het modderbad zeker wel een degelijke reiniging be hoefde, te doen i' UIT HET VERLEDEN. Het was een echt heldere, maar koud. Ociubcrnacht, waarin de vier manner zich op weg bevonden. Nog niet vern builen de poorten der stad zagen zi reeds in de verte het donkere geboomte waaronder hel slot Poelgeest verscho len lag, cn Olto, dit ontwarende, zeide tot de drie nderen, die druk met elkan der babbelden, en zoo nu cn dan zelfs een vronlijk liedje lieten hooren Houdt toch op met dat verveler.de gesnaterde monden gaan als lazarus kleppen, en gij gelijkt meer op eene vlucht giegelendï ganzen dan op eer zame muzikanten.» Een lafaard was de stevig gebouwde i )lto in het geheel niet, maar hij had cell gioot gebrek, en dat was, dat hij zeer inhalig moest genoemd worden. Ja, hij kende het doel van den tocht zeer goed. Hij wist ook, welke beloo- ning hij van Heer Ogier ontvangen als hij hei doel bereiken mocht, i hij wilde die belooning alleen houden en niet onder vier man verdeelen. H 'd hij kunnen vermoeden dat «lieer Vcl- over-been», die de onnoozelheid zelve scheen, zoo uitgeslapen was, hij zou zich wel gewacht hebben hem aan te nemen. Door de komst van zoovele aanzienlijke Duiische Vorst.-n e in Holland waren er Duusche muzik.au ten in overvloed te krijgen. Maai Otto had zich iu zijne inhaligheid erg vergist. «Het kon toch wc! eens op klappen deelen uitloopen,» zoo had hij gerede neerd. «En in üat geval i.< lui goed als wij mei ons vieren twnult dorpers Daarom had hij uitgekeken naar drie mannen, die muziek konden maken, lar die. als het noodig was, ook van leer konden trekken. Geert en Dcrk tngewi dan dezen nog leek «Heer Vel over-been, daartoe geschikt. Hij drie man staan Hij stond er wel zesKon hij niet een hoefijzer met d: handen geheel ombuigen? Ja, had hij niet eens eenen wagen, die met bergsteen gela den, en in een diep sp >or gezakt was, geheel alleen opgelicht en -echt gezet door er eenvoudig den schouder onderi te brengen Had hij niet eens, bij ge legenheid dat Heer Ogier op den Ber- kenheim een leest aan zijne vrienden gaf, ten aanschouwe van al de Edelei met hunne vrouwen, gevochten tegen nrgen sterke, jonge dorpers, die Heer Ogier uit zijne onderhoorigi gekozen had En de uilslag Drie boeren dood, twee met gebroken beenen, aiikzinuig. drie op den loop. Zi «Heer Vel-ovcr-beer dat w,m Otto, en dal hij zoo dom als sterk was, meende Otto ook te weten, want kon het dommer? Het geld, dat hij voor die overwonnen vechtpartij van Heer Ogier en zij .e gasten kreeg, en hei was niet weinig, had hij eerlijk gedeeld ondei de vrouwen wier mannen hij doodge slagen of levenslang ongelukkig gemaakt had. Dommer stieek was immers niet te bedenken f De ingeschapen inhalig beid van O'to had hem echter nu de groote fout doen begaan, met als vierde van den troep dien dommen, onnoozelio «Heer Vel-over-been» te kiezen, toen hij hem een paar dageti geleden in Uiricht vond, Nu kon Otto niets anders dan be kennen, dat hij zich in dien man vreese lijk vergist had, en dat hij ili gouden .stanj .s, die hij al in den buidel meende hooren rammelen, moest deelen of. Wat zeide die «Heer Vel-over-been. Zeide hij niet, dal Heer Ogier de gouden kastanjes nemen zou, en dat hij, Otto, li met gebrande pootjes zou zitten Als dat eens waar was? Al deze gedachten kwamen Otto door het hor.fd spelen, en zoo dttutdc het onze drie wat al le lang, ee woord kregen. «Zeg op, «Heer Vel-over been«, wal s het doel van den tocht zeide Deik. .Ottertje talmt mij te lang.» «Goed, luistert, ik zal het u zeggen. Gij weet, dal Graaf Willem van Holland tot Roomsch Koning gekozen isl» «Dat v het is oud oi >n, Koen- En dat Keizer Frederiks raad, ook Roomsch Koning «Dat weten wij ook. Ga verder.» «Dat het mij eigenlijk geheel onver- schillig is. wie er eenmaal Keizer wordt, Koenmad van Hohenstaufen of Willem Holland?» Iet is ons ook onverschillig bijt, de kater of de kat. De eene beet toet niet minder pijn dan de ander.' «Dat zou ik ook zoo denken.» ver volgde Heei Vel over-becn, «hel is voor ons, reizende minstreels, zoo potje als pannetje. Maar de verkiezing van Graal Willem van Holland zal strijd kosten. Heer Koenraad laat zich de kaas niet van de boteiham halen. Beide Heeien zullen naar hulp uilzien, en die hulp graag bcloonen.» «Dat zullen ze!« «Maar die belooning steken wij niet in den buidel. Schobbejakken en muzi kanten kunnen klappen krijgen, maar de Edelen ontvangen het loon.» «Wel wal al te bat», nieeode Detk. «Hier in Holland schijnen de paarden, die den haver verdienen, niet met vunzig stroo beloond te worden. Al wat ik van Holland gezien en gehoord heb, bevalt mij best.» «Mij ook,» zeide Geurt. «Ik zou onwaarheid spreken, zoo ik zeide: Mij bevalt het slecht. Neen, ik vond Holland een heel ander land dan Duitschland. De onderhoorigen zijn hier veel vrijer en welk eene welvaart in de steden. Kon ik hier in Holland blijven, wel, dan koos ik terstond partij voor Graaf Willem, van wiens zacht moedigheid, dapperheid en minzaam heid hier poorters en dorpers den mond vol hebben. Maar wij, arme trouba dours, zangers, reizende muzikanten of minstreels, we hebben ons Vaderland niet hier, en dienen ons dus heel leuk alle geharrewar en strijd tusschen Koning Koenraad en Koning Willem te houden.» «Dat dunkt ons ook,« zeiden Geert en Derk. «Maar, wij zijn op weg om het niet te doen. Wist gij dat?» «Neen», zeide Geert. «Wal wist gij dan toch Ge zei toch, dat we voor een ander lichtelijk de kastanjes uit het vuur zouden halen I» (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1922 | | pagina 1