N.V. MiddenstandS'Credietbank
Credieten Incasso's - Deposito's
Bel dan op No. 42
DE EEMBODE
R. K. Nieuwsblad voor Amersfoort en Omstreken - Dinsdag 26 Sept. 1922 - No. 51
55KS KN DERTIGSTE JAARGANG
Lantegracbt
DE EEMBODE verschijnt Dinsdag- en
Vrijdagmiddag.
abonnementen kunnen elke weck in-'
gaan, doch opzegging van abonnement moet
geschieden voor den aanvang van een nieuw
kwartaal.
I'rijs per drie maanden 11.00 Bulten de
gemeente Amersfoort f 1.10. Afzonderlijke
mini uiers 10 et.
aDVHRTENTIEN 25 cent per regel. Billijke
tarieven voor handel en nlvcrheld bij geregeld
adverteeren.
AdvertentlSn moeten Dinsdag en Vrijdag
vMt b uur worden bezorgd. Een bepaalde
plaats kan niet worden gegarandeerd.
De Ouders.
te vormei) in patronaten en jeugdver-
eemgingen. En boven onzen lof ver
heven zijn de clïrrvaardige liefde en de
toewijding aan het zoogenaamde jeugd-
weil; bewezen, door onze beste man
nen -en vrouwen.
Maar bij dat al komt vaak de vraag
op de lippen of hel niet wenschelijk is
meer aandacht tc wijden aan de positie
der oudets, van vader en moeder, met
betrekking tot de opvoeding hunner kin-
Op het onlangs gehouden Jcugdcon-
gres te 's Hage, werd de positie cn de
taak der ouders bij de opvoeding zeer
schoon behandeld door Prof. v. d. liurg.
een priester die veel voor 'l Koomsche
jr.ngdweil; deed, en wiens gezagheb
bend woord wij gaarne ter ovci weging
geven aart allen, wien 'l wei en wee
onzer j-mgd metterdaad ter harte gaat.
l)e natuurlijke jeugd-leiders, aldus
prof. van de Burg zijn de ouders, de
igdleidstcr door roeping is de Kerk
hare dienaren. Daarbij komen de
•iigdleidert(siers) uit zielenijver.
Kerst komen de ouders, de door God
n-bruikte twee oorzaken van leven,
gr.iet en ontwikkeling der kinderen.
-.inls God zelf geen schooner naam
voor zich wist te bedenken in Zijn al-
■c oneindigheid dan zich «Onze Va-
der- te laten noemen, zoo schiep God
ut menschenleven door een vonk
- in leven-sprankelende liefde het
'ii-erlijks; aller aardschc heerlijkheden:
liet ouderschapVader, moeder-zij
wat een bron van hartewcclde, Vadv
moeder hebben, wat een levensleven
van geluk, kracht, vreugdige levens!
hrrg... Wanneer men goed vader of
moedei iswanneer men goede ouden
heeft. Vader het verstand, moeder hc'
har; van het gezin. Vader de kracht
v.-.ti 't gezag, moeder de macht der
lieldc, en toch deelen belden h tz-
It-.-vag en deelen in dezefde liefde. Het
gezag. dat zij van nature krachtens hun
met God gedeelde scheppingsdaad be
Aitlen. is niets minder dan het gezag
van God zelf. -Kr bestaat geen gezag,
11ij van God... Het ouderlijk gezag
over 't kind is de meest natuurlijke
mededeeling van Gods gezag aan Zijn
schepselen, de eerste in de historische
orde van t wercldbestaan. Wat
wij nu den Kotholdijken Harpenaar
hooiCD zingen«in Uw handen ligt
mij i lotsbestemming» en den H.
Geest uitdrukkelijk hoorcu verklaren:
de knaap ouder geworden, wijkt niet
meer ;.f van den w g, hem in zijn
ngd getoonde dan sidderen wij
voor de ondoorgrondelijke raadsbeslui-1
ten Gods. waarmede Hij de lotsbestem
ming van het kind legt in de handen
■nders: «neem dezen knaap en
preekt men dus van den
vader als den koning van 'l gezin en
'au de moeder als de koningin. «De
'ader is rechtents koning,zegt Mgr.
Dupanloup, ..hij regeert in zijn gezin,
hij zit voor bij alles, wat er in huis
voorvalthij doet en laat doen. En in
Uatgem-, wat do opvoeding betreft zijner
kinderen, doet hij deze zelf of hij kiest
tdigt af met zijn vaderlijke
volmacht bekleed onderwijzers om in
zijn naam op te voeden, zooals c -n
koning zijn overheidspersonen ei. lands,
bestuurdeis leest en machtigt en dat
alles doet hij krachtens «oorspronklijk»
recht, volgens goddelijk, onvervreem-
baar recht». Vader en moeder deelen
dat goddelijk gezag over een men-
schcn levenhun koninklijke rechten
worden omschreven door de grondwet
van Gods bedoelingen met dit nieuw-
geschape- e welks levensboek als eerste
bladzijde draagt het program van tijde
lijke en eeuwige waarde: ,.de mcnsch
is geschapen om God te dienen en zijn
ziel te zaligen.
Heglij pen wij wei genoeg den invloed
in de ouders op hun kinderen Ver
geten wij niet vaak maar al te veel,
dat hun invloed een in de natuur ge
wortelde eisch is voor 't kinderlijk be-
Wij kunnen bij de
opvoeding dc ouders niet missen, Vraagt
"iet in pensionaten et; inrichtingen
-pvocding leest het in dc aichit
onzer jcugJ organisaties wij or
■it.d.n hit dikwijls in onz: practische
rugd zorgde groote tactor in de op-
otding is de ouderlijke invloed. Werkt
Ir ze met ons mede dan zien wij vaak
dc rijkste resultaten; werkt deze on
tegen of zelfsstaat deze onvet
schillig naast onze bemoeiingen voa
Je jeugd dan staat voor de duut
zaamheid van onze opvoedkundige rc
suitaten alle gevaar ,e ducli'en >D
lijkheid rust op onze schot
is de zwaarste, die ee
tnenschelijk wezen ooit kan dragen. Als
het leven van onze kinderen thuis een
goeden achtergrond heeft, dan zuilen
de proefnemingen op school weir.ig
kwaad doen en als hun wortels
thuis in slechten gror.d staan, zal al hel
deskundige snoeien, opbinden
zorgen niet helpen.» (Fishei]
War:
s, dan w
alle uitspraken hierover in dezen g- csl
gesproken door Pausen en groote Ie
venskunstenaars minstens sterk over
dreven en voor een groot gedeelte on
waar. Men recht gebruikt men de ver
gelijking mei h;l oud: Komeinsche
spreekwoord: gelijk een aarden vat
lang de geur behoudt van den balsem,
die er in i» geweest, zoo ook behoudt
een kind gewoonlijk zijn leven lang
hem eerst is ingeplant. Als lit t kind
drie opvoedkundige machten iu zijn
leven heeft n.l. zij i natuur, zija opvoe
ders u:t-iocping of-liefde en zijn milii u,
dan begrijpt iedereen het g oote over
wicht van ouderlijken invloed, vóórdat
een ander opvoeder ook maar eentgen
invloed op liet kind heeft kunne
oefenen. Immers zijn natuur ontvi
het kind vooral van zijn oudersal
nemen wij de dwaze hemel-tergende
Iheoriè'n v«n overerving niet aan, zooals
die dooi God vijandige zielverdei
zijn uitgevonden om de schuldigheid
van 's mensclien boosh.-id of zwakheid
weg te redeneeren en hemeenvri
te geven tot datgene wat 's mensclien
erfzonderlijke natuui vraagt niet te
ontkennen valt de invloed, dien vaak
hel leugdleven der ouijfrs, hun tijd van
verketring, hun zieietoestand bij 't tot
stand brengen van eén nieuw leven en
dc nieuuwe levens! cm hebben kan.
Onder de opvoeders uit-rocping of
liefde, die het kind3r'jfi' of krijgen
zal, zijn de ouders t eerste, in 't be
gin de eenige, zeker Ie' voornaamste,
omdat zij van natun reeds zoozeer de
paedagogische roepin en liefde in hun
persoon vereenigeo, n 't millieu.' De
wereld van 't kind de eerste jaren
de éénige wereldis 'l ouderlijk
buts. het ouderlijke leöen, de ouderlijke
liefd: en belangstelling,
:l het volste reflbt dus passen wij
toe op de ouders in .bun onweerstaan-
baren invloed op 'rkinderlijk levens-
gebeuren, wal lean Paul zegt van de
ware, hoogstaande picedcrs«Nooit
het ft iemand het rëinc beeld en de
heilzame lessen zijnef-mocder vergeten.
Op de blauwe bergtoppen onzer wazige
kinderjiien, waar wij immer naar terug
blikken, staan de moeders, die ons van
ginds onze levenswegen hebben uitge
lijnd de gezegends!» leeftijd moet ver
geten zijn, eer wij het warmste hart
kunnen vergeten.»
meer wij de schoonc woorden
lezeD, die Laura, verschijnend aan Petrus
n in een droom tof hem zeide, toen
ij hem de uitgestrekte hand toonde
«Herinnert gij u deze niet meer, die
uwe kindsheid heeft beïnvloed en u van
:1e alledaagsche levensbaan heeft afge
leid dan voelen wij de diepe waar
heid, lijs-trillend in onze zielen-rijkdom
aan, omdat het is een sprankel van de
zuiverste Gods-wijsheid«de knaap,
ouder geworden wijkt niet meer af van
den weg, hem in zijn jeugd getoond»...
Daarom wil ik op de eerste plaats
de volle aandacht wijden aan de vor-
g van de groote, .natuurlijke, on-
islaanbaar btï ivlóede jeugdleiders:
de ouders. Mocht het eens doorzien en
doorvoeld worden, hoe noodig het is,
absoluut noodig de toekomstige ouders
belangstelling bij te brengen voor 'l kind,
liefde voor de jeugd, 'kertnis van 't
jonge leven, dat aan hun zorgen wel
licht eens zal worden toevertrouwd.
Leert den ouders wat een kind
kan Kweekt belangstelling bij de
ouders voor hun kinderen't Klinkt
vreemd, maar voor iemand, die weel
:ond te zien. is 't duidelijk de ouders
kennen hun kinderen vaak niet en weten
ware belangstelling in hun
liefdespanden beteekent en inhoudt.
Vele ouders raken hun kinderen, vooral
de «grootere.- kwijtZij «begiijpen» hun
kinderen niet 1
Hoe hooger 't pert van 't huiselijk
ven. des tc beter is de toekomst onzer
wordende maatschappij gewaarborgd.
»Hcl zijn de innerlijke, onbewuste
idealen, waarvan een kind leert; hun
berispingen, hun bestraffiogen, zelfs hun
plotselinge gcvoclsuitbarstlgen zijn;
da-i dorder en comedie voor een kind.
Wat de oudets vereeren, dat verlangen
de kinderen en dat wordt weerspiegeld
in hun ziel.
Het moet helaas erkend worden als
piactisch-ervaren wereldkennis, de
spraak van een schrijver uit de laatste
eeuw«Hoe komt het, dat, undanks
zoovele edelmoedige, heldhaftige po
gingen om de wankele maatschappij tc
stutten, toch nog de grond soms onder
onze voeten schijnt te schudden Het
kwaad ligt niet uitslui'end bij de ge
meenschap het ligt bij hel huisgezin
voor Amersfoort en Omstreken
AMERSFOORT.
Lange Gracht no. 4 - Telefoon no. 304
Depositorente van 3'/, - S
het gezinsleven Indien heden ten
dage de scholen niet altijd beantwoor
den aan dc verwachtingen der ouders,
dan komt dat, omdat de ouders zelf
hun heiligste zending niet kennendan
komt dit, omdat het ouderlijk huis niet
:r is de school van christelijke en
itschappelijke deugdendan komt
in één woord, omdat de huiselijke
opvoeding maar al te dikwijls op niets
neerkomt, valsch is of verderfelijk...
Godsdienst zal nooit de stille plaats
de diepten des harten innemen, in
dien zijn grondgedachten geen deel uit
maken van onze prilste jeugdherinne-
igen indien hij niet is vermengd en
vergroeid met al wat het wisselende
leven in onze persoonlijkheid achterlaat.»
Getuigt dit niet bezwerend-sterk van
den machtigen invloed, die uitgaat van
'l huiselijk leven in ouze meest innige
levensveihondingen
Vergeten wij toch de primaire pae
dagogische waarde niet van het ouder
lijk samenwerken, zonder welke de
beste jeugdleider zij i schoonste resul
taten zoo hij er behaalt I steeds
bedreigd ziet.
Amersfoort
Hebt U een
Taxi of auto noodig
Amersfoort.
Winkelweek en Tuinbouw-
ten8toonstelling.
Door de drie besturen der Midden-
standsvereenigingen hier ter stede
Handel en Nijverheid R.K. Midden-
standsvereeniging Hanze, Christelijke
Middenstandsvereeniging, werd de wen-
schelijkheid erkend om bij gelegenheid
van de Tuinbouw Tentoonstelling op
27, 28 en 30 September een Etalage
wedstrijd te organiseeren. Besloten werd
per circulaire, de leden der Middeii-
slandsvercenigingen te verzoeken hun
meening kenbaar te maken. Verrassend
was hel resultaat, daar niet minder dan
90 winkeliers aan den wedstrijd wen-
schen deel tc nemen.
Besloten werd de deelnemers in 5
groepen te verdeelen. Vele Medailles
zijn reeds beschikbaar gesteld. De Jury
is reeds benoemd, een en ander zal
breedvoerig worden omschreven, in het
programma door de Tuinbouw-Tentoon-
stellings-commissie uil te geven. De
besturen tioodigen alle winkeliers uil de
vlaggen bij deze gelegenheid tc ont
plooien om zoodoende instemming te
betuigen bij gelegenheid der Tuitibouw-
Tentoonstelling en Etalagewedstrijd.
Alles belooft schitterend te worden, er
is veel animo voor de opgezette plan-
neD, de besturen twijfelen er ook niet
aaD. of ieder zal medewerken om alles
te doen slagen.
Het bestuur van de Volksuniversiteit
voor Amersfoort en Omstreken deelt
mede dat op 5 October 1923, des avonds
om 8 uur, in de Concertzaal «De Valk»,
Valkestraat te Amersfoort, de openings
avond van het Winterseizoen 192223
zal plaats vinden.
Op dezen avond zal medewerking
verleenen het Amersfoortsch Mannen-
De heer Piet Tiggers, toonkunstenaar
Amersfoort, zal pianomuziek ten ge-
hoore brengeD.
Een korte inleiding over de werkwijze
vaD de volksuniversiteit zal door den
voorzitter Dr. Miedema worden ge
houden,
De Burgemeester van Amersfoort
brengt ter keDnis, dat in de gemeente
Stoutenburg een geval van miltvuur is
voorgekomen.
Burgemeester en Weihouders van
Amersfoort maken bekend, dat Gijsber-
tus Lokhorst, wonende te Hoogland bij
vonnis van den Kantonrechter te Amers
foort d.d. 14 Augustus 1922 is veroor
deeld tot f 15 boete subs. 15 dagen
hechtenis wegens het voor een Amers-
foortschen mclkverkooper ter aflevering
in voorraad hebben van ondeugdelijke
- Marktbericht.
Appelen f2 a f8. per H.L. Peren
f2.50 a f9 per H.L. Zandaardappelen
f3 a 2.50. Hoendereieren f 10.50 a
f15 40 per 100 st. Grasboter f2.40 a
f2.60 per kilo. Kippen f 1.50 a f2.00
Piepkuikens f0.50 a f 1.25. Kuikens f3
f4. Wilde konijnen f 1.50 a f 3. Dui-
:n f0.40 a 0.60 per paar. Magere
Varkens f 40 ii f 0.65. Zeugen f 110 a
f 165. Biggen f 22 it f 38.
Aangevoerd waren ongeveer 200 H.L.
Appelen. 80 H.L. Peren. 90 H.L Zand
aardappelen. 100.000 stuks hoender-
eieren. 50 Magere Varkens. 180 Biggen.
20 Zeugen.
i, ontving de red-
het kindje dat alhier aan den
Zuidsingcl Donderdag tc water geraakte
een mooie «reddingsmedaille». Een
dame, ooggetuige van het ongeval,
zond hem een tweetal gouden vijfjes
zooals ze schreef, «het pak,
dat tengevolge van het modderbad
zeker wel een degelijke reiniging be
hoefde, te doen i'
UIT HET VERLEDEN.
Het was een echt heldere, maar koud.
Ociubcrnacht, waarin de vier manner
zich op weg bevonden. Nog niet vern
builen de poorten der stad zagen zi
reeds in de verte het donkere geboomte
waaronder hel slot Poelgeest verscho
len lag, cn Olto, dit ontwarende, zeide
tot de drie nderen, die druk met elkan
der babbelden, en zoo nu cn dan zelfs
een vronlijk liedje lieten hooren
Houdt toch op met dat verveler.de
gesnaterde monden gaan als lazarus
kleppen, en gij gelijkt meer op eene
vlucht giegelendï ganzen dan op eer
zame muzikanten.»
Een lafaard was de stevig gebouwde
i )lto in het geheel niet, maar hij had
cell gioot gebrek, en dat was, dat hij
zeer inhalig moest genoemd worden.
Ja, hij kende het doel van den tocht
zeer goed. Hij wist ook, welke beloo-
ning hij van Heer Ogier ontvangen
als hij hei doel bereiken mocht, i
hij wilde die belooning alleen houden
en niet onder vier man verdeelen. H 'd
hij kunnen vermoeden dat «lieer Vcl-
over-been», die de onnoozelheid zelve
scheen, zoo uitgeslapen was, hij zou
zich wel gewacht hebben hem aan te
nemen. Door de komst van zoovele
aanzienlijke Duiische Vorst.-n e
in Holland waren er Duusche muzik.au
ten in overvloed te krijgen. Maai Otto
had zich iu zijne inhaligheid erg vergist.
«Het kon toch wc! eens op klappen
deelen uitloopen,» zoo had hij gerede
neerd. «En in üat geval i.< lui goed
als wij mei ons vieren twnult dorpers
Daarom had hij uitgekeken naar drie
mannen, die muziek konden maken,
lar die. als het noodig was, ook van
leer konden trekken. Geert en Dcrk
tngewi
dan dezen nog leek «Heer Vel
over-been, daartoe geschikt. Hij drie
man staan Hij stond er wel zesKon
hij niet een hoefijzer met d: handen
geheel ombuigen? Ja, had hij niet eens
eenen wagen, die met bergsteen gela
den, en in een diep sp >or gezakt was,
geheel alleen opgelicht en -echt gezet
door er eenvoudig den schouder onderi
te brengen Had hij niet eens, bij ge
legenheid dat Heer Ogier op den Ber-
kenheim een leest aan zijne vrienden
gaf, ten aanschouwe van al de Edelei
met hunne vrouwen, gevochten tegen
nrgen sterke, jonge dorpers, die Heer
Ogier uit zijne onderhoorigi
gekozen had En de uilslag Drie
boeren dood, twee met gebroken beenen,
aiikzinuig. drie op den loop. Zi
«Heer Vel-ovcr-beer dat w,m
Otto, en dal hij zoo dom als sterk was,
meende Otto ook te weten, want kon
het dommer? Het geld, dat hij voor
die overwonnen vechtpartij van Heer
Ogier en zij .e gasten kreeg, en hei was
niet weinig, had hij eerlijk gedeeld ondei
de vrouwen wier mannen hij doodge
slagen of levenslang ongelukkig gemaakt
had. Dommer stieek was immers niet
te bedenken f De ingeschapen inhalig
beid van O'to had hem echter nu de
groote fout doen begaan, met als vierde
van den troep dien dommen, onnoozelio
«Heer Vel-over-been» te kiezen, toen
hij hem een paar dageti geleden in
Uiricht vond,
Nu kon Otto niets anders dan be
kennen, dat hij zich in dien man vreese
lijk vergist had, en dat hij ili gouden
.stanj .s, die hij al in den buidel meende
hooren rammelen, moest deelen of.
Wat zeide die «Heer Vel-over-been.
Zeide hij niet, dal Heer Ogier de gouden
kastanjes nemen zou, en dat hij, Otto,
li met gebrande pootjes zou zitten
Als dat eens waar was?
Al deze gedachten kwamen Otto door
het hor.fd spelen, en zoo dttutdc het
onze drie wat al le lang, ee
woord kregen.
«Zeg op, «Heer Vel-over been«, wal
s het doel van den tocht zeide Deik.
.Ottertje talmt mij te lang.»
«Goed, luistert, ik zal het u zeggen.
Gij weet, dal Graaf Willem van Holland
tot Roomsch Koning gekozen isl»
«Dat v
het is oud oi
>n, Koen-
En dat Keizer Frederiks
raad, ook Roomsch Koning
«Dat weten wij ook. Ga verder.»
«Dat het mij eigenlijk geheel onver-
schillig is. wie er eenmaal Keizer wordt,
Koenmad van Hohenstaufen of Willem
Holland?»
Iet is ons ook onverschillig
bijt, de kater of de kat. De eene beet
toet niet minder pijn dan de ander.'
«Dat zou ik ook zoo denken.» ver
volgde Heei Vel over-becn, «hel is
voor ons, reizende minstreels, zoo potje
als pannetje. Maar de verkiezing van
Graal Willem van Holland zal strijd
kosten. Heer Koenraad laat zich de
kaas niet van de boteiham halen. Beide
Heeien zullen naar hulp uilzien, en die
hulp graag bcloonen.»
«Dat zullen ze!«
«Maar die belooning steken wij niet
in den buidel. Schobbejakken en muzi
kanten kunnen klappen krijgen, maar
de Edelen ontvangen het loon.»
«Wel wal al te bat», nieeode Detk.
«Hier in Holland schijnen de paarden,
die den haver verdienen, niet met vunzig
stroo beloond te worden. Al wat ik
van Holland gezien en gehoord heb,
bevalt mij best.»
«Mij ook,» zeide Geurt.
«Ik zou onwaarheid spreken, zoo ik
zeide: Mij bevalt het slecht. Neen, ik
vond Holland een heel ander land dan
Duitschland. De onderhoorigen zijn hier
veel vrijer en welk eene welvaart
in de steden. Kon ik hier in Holland
blijven, wel, dan koos ik terstond partij
voor Graaf Willem, van wiens zacht
moedigheid, dapperheid en minzaam
heid hier poorters en dorpers den mond
vol hebben. Maar wij, arme trouba
dours, zangers, reizende muzikanten of
minstreels, we hebben ons Vaderland
niet hier, en dienen ons dus heel leuk
alle geharrewar en strijd tusschen
Koning Koenraad en Koning Willem
te houden.»
«Dat dunkt ons ook,« zeiden Geert
en Derk.
«Maar, wij zijn op weg om het niet
te doen. Wist gij dat?»
«Neen», zeide Geert.
«Wal wist gij dan toch Ge zei toch,
dat we voor een ander lichtelijk de
kastanjes uit het vuur zouden halen I»
(Wordt vervolgd.)