KOM©
V i
DE EEMBODE
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
voor Amersfoort en Omstreken
Abonnementen kunnen elke week Ingaan, doch opzegging van abonne
ment moet geschieden voor den aanvang van een nieuw kwartaal. Prijs per
3 maanden! 1.00. Bulten Amersfoort f 1.10. Afzonderlijke nummers 10ct.
Vrijdag 16 Nov. 1928 No. 66
Twee en Veertigste Jaargang
KANTOOR; LANOEORACHT 28, AMERSFOORT, TELEFOON 314
DE EEMBODE VERSCHIJNT DINSDAO- EN VRIJDAQMIDDAO
AdvertentlCn 29 cL per regel. BIIIQke tarieven voor handel en n|verheld
hfl geregeld adverteeren. AdvertentlCn moeten Dinsdag en Vrijdag vddc
8 uur worden bezorgd. Een bepaalde plaats lean niet worden gegarandeerd
Iedere dag brengt evenveel seconden
voor u als voor den millionair. En tijd
is de grootste rijkdom van alles.
Epistel en Evangelie.
VIJF EN TWINTIGSTE ZONDAG
NA PINKSTEREN.
Les uit deo brief van den H. apostel
Paulus aan de Thessalonicensen
I, 2-10.
Broeders 1 Altijd zeggen wij Gode
dank wegens u allen, sonder ophouden
uwer gedachtig lijnde in onze gebeden,
dewijl wij ons herinneren aan hel werk
uws geloofs en aan uwen arbeid en uwe
liefde en aan de geduldigbeid uwer
hoop op onsen Heer Jesus Christus,
voor God en onzen Vader; daar wij,
van God beminde broeders I uwe uit
verkiezing kennen. Want ons Evangelie
was bij u niet in woorden alleen, maar
ook in kracht en In den Heiligen Geest
en in groote volheid, gelijk gij weet,
hoedanig wij om uwentwil onder u ge
weest zijn. En g® zijl ravolgers ge
worden van ons en van den Heer
daar gij in veel verdrukking het woord
hebt aangenomen met blijdschap des
Heiligen Geesteszoodat gij een voor-
bee'd zijt geworden voor al de geloo-
vigen in Macedonië en in Acbaje. Want
van u uit is het woord des Heeren
verbreid geworden, niet alleen In Mace
donië en in Achajemaar ook in alle
plaatsen is uw geloof in God uitgegaan,
zoodat wij niet noodig hebben iets te
seggen. Want zij zeiven verkondigen
aangaande ons, hoedanig ons optreden
bg u geweest is, en hoe gij u van de
algoden bekeerd hebt tot God, om den
levenden en waren God te dienen en
uit den hemel te verwachten zijoen
Zoon, dien uit de dooden heeft op
gewekt, Jesus, die ons verlost heeft van
den toekomstigen toorn.
EVANGELIE
volgens den H, Matthrils; XIII, 3135.
Ia dien tijd sprak Jesus tot de scharen
deze gelijkenisHet Rijk der hemelen
is gelijk aan een mostaardzaad, dat
iemand nam en in zijnen akker zaaide.
Dit nu is wel het kleinste van al de
zaden maar wanneer het opgeschoten
is, is het grooter dan al de moeskruiden
en wordt een boom, soodat de vogelen
des hemels komen en wonen in
zelfs takken.
Eene andere gelijkenis sprak Hij
hen: Het Rijk der hemelen is gelijk
aan een zuurdeeg, dat eene vrouw nan
en onder drie maten meel vermengdi
totdal dit geheel gedeesemd werd.
Dit alles sprak Jesus in gelijkenissen
tot de scharen, en zonder geljkenisseo
sprak Hij niet tot hen opdat vervuld
zoude worden wat gesproken was door
den profeet, die zeideIk zal mijnen
mond openen in gelijkenissen, ik zal
vermelden wat veiborgen wai
grondvesting der wereld al.
gingen over een zoo diep brdorvrn
wereld als bet Rom. Rijk loont ons de
goddelijke oorsprong ea kracht van
die leer.
Hetzelfde heelt de Zaligmaker wi'len
eren door de gelijkenis van het zuur
deeg. Gelijk het zuurdeeg dat in een
hoeveelheid meel gedaan wordr, klein
ar gister.de al het meel doordringt,
zou ook de leer der Kerk, die in
den beginne slechts weinige belijders
telde, zich langzamerhand door de ge-
heele wereld verbreiden. De geschie
denis van 19 eeuwen heeft dit bevestigd.
Waar wordt Jezus' naam niet gepred kt
Groot Is het getal der belijders van
zus' naam, groot de kudde Zg»er ééne,
Heilige, Katholiek-, Apostolische Kerk,
die onafgebroken het bevel van Christus'
volbrengt «gaat en onderwijst alle
volkeren». Aan die taak moeten allen
medewerken, niet alleen de bisschoppen,
priesters en missionarissen maar allen
:en ieder. Bidden we daarom voor
uitbreiding en voortplanting] des
geloofs, steunen we naar verm gen het
werk der Katholieke Missie i door onze
aalmoezen opdat nog velen mogen
nestelen in dien boom door Jezus ge
plant, nog velen geroepen worden tot
de ééne ware Zaligmakende Kerk.
Evangelieverklaring.
25ste Zondag na Pinksteren.
In het Evangelie van dezen Zondag
wordt door Jezus het rijk der hemelen
d.w.z. de leer van het H. Evangelie
of de Kerk vergeleken met e
terdzaad en met zuurdeeg.
Gelijk het mosterdzaadje tot de ge
ringste en kleinste zaden behoort, 1"
was ook de Ler van het Evangelie
den beginne nietig en gering. Jezus
zelf scheen veracht en werd als
misdadiger gekruisigd; Zijn Apostelen,
de eerste predikers van bel Evangelie,
waren eenvoudige, ongeletterde vis-
schers. De eerste christenen behoorden
tot de armere bevolkiog en werden
veracht door de trotsche Romeinen.
Gelijk hel mosterdzaadje in den grond
verborgen en onzichtbaar jóó moest
de Kerkban Christus zich in den be
ginne scnutl houden voor de vervol
gingen harer belagers. Doch gelijk het
mosterdzaad eenmaal uit den grond te
voorsebgn getreden allengskens opgroeit
tot een grooten struik, zoo verspreidde
zich in enkele jaren ook het Evangelie
en spreidde de Kerk van Christus zich
uit over de aarde, zoodat reeds de H.
Paulus in zijn brief aan de Ri
kon schrijven dat het geloof van Jezus
Christus in de geheele wereld d.i, het
Romeinsche Rijk gepredikt werd. Juist
deze wonderbare verspreiding, niette
genstaande de hevigste vervolgingen,
van een leer ingaande tegen 's men-
schen hartstochten en natuurlijke nei-
Liturgisch Oud-jaar.
Het feest van Christus' Koningschap
hebben we gezien als een blzondere
envatting van de feesldsgen, wr
Jezus in de loop van het liturgisch
het stralende middelpunt was. Maar
ook de liturgie der heiligen kent zoc
een dag, waarop als het ware het ge
heele jaar nog zen» aan ons oog voorbij
gaat, een dag waarop het hemelsche
heir zich op stelt voor een machtigen
grootsch défilé: de dag van Allerheiligen.
Het Kerkelijk jaar is ten einde. Als
n regenboog van vrede en vreugde
teekeoen het wit, het paars, bet groen
eo het rood van de liturgie zich tegen
de hemel afde boog is voltooid, de
halve cirkel beeft zich voltrokken. Maar
de lange baan van het wit
alleen het wit van Kerstmis of Paschen,
het is ook de kleur van de belijder»
de maagdenhet rood is niet
en het rood van Piukstereo, maar
ook het rood van de martelaren
het violet niet alleen dat van Advent
of de Vasten, maar ook het violet van
igilies die aan heiligen feesten
voorafgingen I We zouden het liturgisch
ook kunnen zien als een breede,
rechte, welgebaande weg. Het beginpunt
is de eerste Zondag van den Advent,
en over het Kerstfeest, het Paascbfeest
en het Pinksterfeest bereiken
Hemelvaart het einde. E i de pleister
plaatsen aan dien weg, waar we een
oogenblik kunnen uitrusten, dat rijn de
feesten der heiligen, kleine en gruote
pleisterplaatsen, rusleu van eco dag e
rusten van een heel •octaaf» I Op di
plaatsen ontmoeten we Maria en d
Apostelen, Sint Jan in de woestijn, die
spriokhanen at, S\ Franciscus, St. Do-
minicus, de heilige Benedtcius
H. Thercsia en -li de andere heiligen,
als vrouwen als manoen als kinderen, en
ook de engelen. De een is geradbraakt,
de ander gevierendeeld, een derde ge
kruisigd en een vierde leefde «alleen
maar» heilig en stierf toen. Maar allen
waren menschen, precies als wij, die
nog niet geradbraakt of gevierendeeld
zijn, tenminste niet letterlijk. Precies
als wij, alleen volmaakter, beter, kortom
heiliger. Let welhet is geen essentieel
verschil, geen surplus van buiten-afde
heiligen zijn geen super-menschen in
de zin van een buitengewone eo zeld
uitzonderlijkheid. Het rijn men
schen, die God bm>cn alles (twee woor
den van vér strekkende beteekenis) heb
ben liefgehad. En alle menschen Itua-
God boven alles liefhebben. We
kunnen dus allemaal heiligen worden.
stop we met St. Paulus weer op reis
gaftn of met Sint Augustinus de rug
toekeeren aan een donker verleden I
De Heilige Apostel Thomas neemt ons
toch elk jaar w.-«r wat van onte on-
geloovigheid af, Franciscus maakt ons
elk jaar armer voor de wereld en rijker
de hemel en de kleine Theresla
is de verzorgster bij uiletek van de
de liturgische luiol Eens von-
Sint Benoit Lzbre eigenlijk te
vuil, totdat we opeens gingen zien hoe
schoon hij was, net al» die menschen
direct na zijn dood. Sint Jozef hebben
héél wat toevertrouwd eo Sint
Antonius moet maar altijd naar de
gekste dingen zoeken
hebben dus de heiligen lief, om-
God lief hebben en wie waarlijk,
hoe ook, in nood leeft verkeerd eo
heilige aanriep om sneller
hulp van God te verkregen, die weet
en dus wij illen weten wzt hei
ligen vermogen, wat de liefde vermag
Want een heilige is een levende vuurbol
liefde,
et liturgisch jaar is dus ten eind'
Maar nog is willen we al de heiligen
aanroepen en vereeren, die ons dit ji
hielpen. En ziedaar, de
s het feest, het wonder
en Allerheiligen. Op dien
en stroom van liefde over
de'aarde, waarboven zich de hemel op
geopend heeft. En niet zullen
nieuwe jaar beginnen
maal van A'le heiligen
de liefde te hebben geleerd. En komt
op de feestdag van één heilige de hemel
deur op een kier te staan om die
martelaar of die eene heilige Paus door
te laten naar de aarde, dezen dag staat
de poort wijd open, want het gehccli
hof van Koniug Christus gaat er door I
Eo Sinte Theresla is zoo nederig niet,
of Zij moet mee, Franciscus niet zoo
blij in de hemel cf hij bedenkt de aarde,
die h§ liefhad óm God. En te samen,
hemel en aarde, zingen we het «Gau-
deamvs» op geen dag is de zegevie
rende Kerk meer céo^met de strijdende,
bestonden en
Kerk geeft ot
mooie feest v
dag gaal e
Maar oog onder het octaaf van Aller
heiligen, daags er na, komt ook
lijdende Kerk zich bij de snijdende
zegevierende voegen. Passief, w
deze zielen kunnen niets meer uit zich
zelf. Dach dér te schooner is daarom
het feest van Allerzielen geplaatst vlak
Allerheiligenwat het vagevuur niet
kao, dat kan de hemel en de aarde.
Hoe ontroerend is de zorg van de Kerk,
die waarlijk als een moeder is.
heiligen komen ons te hulp, maa
eer niet zonder de zielen in het vage-
tur te vergeten. Van uose kant ver-
:ren en danken we de heiligen, óók
eer niet zonder te bidden voor de be-
ijding der geloovige zielen,
schooner »oud-jaar« denkbaar? Wat
dunkt U kan de punch met oliebollen,
maar vooitti het God-vergeten bachenaal
om «oud en nieuw» te vieren in den
nacht van 31 December op 1 Januari
mee vergelekeo worden?
Misschien mótten we het niet
gelijken. Ge vergelijkt de zee niet
een sloot, omdat In beide walr
Maar laten we tocht óóit cf nooit 1
de zee vergeteo, door ons blind te
staren op de sloot. Want als
seffen en bedenken wat een wonder
van schoonheid en zuivere genieting
ons 1 en 2 November brengt, dan be
grijpen we ook de pracht van de liturgie,
welke ons zoo een vreugde te bereideo
weet. Het is zeer zeker een nuttig iet»
een sloot. Laten we er in zien het rede
lijk gebruik vao de goede en schoone
diogen van deze aarde, door God gr
ichapen voor ons en ons ten dienste.
Maar de aStella Marls», Die ook
Haar feest op 1 November heeft, geve
ons de liefde voor de open, klare
wijde ruimte van de zee g nds ve
de Kust waar we landen zullen I
Solesmes, Nov. '28 N, dr
Iedere Heilige leert ons wat acderi
1 allemaal leeren ze ons hetzelfde
de liefde. De liefde is het eerste et
voornaamste gebod. De martelarei
leeren uns de liefde tot in den dood, de
ieesl harde en onmenschelijke dood
begrepen, maar allen zonder uitzon
dering leeren tij ons het t ffrr uit liefde
"faria is onder hen de Eerste. De
liturgie ia een tuin en de heiligen zijn
er de bloemen in. Er staat een kruis
midden in de luin en aan de voe
het kruis groeien de schoonste bloemen.
Wie zou geen liefde hebben voor d
feesten van Maria of voor de dager
Arme mensch, .die geen levensdoel
heeft I
Voor wie pas uit de school komt,
moge deze arbeid iets ongewoons, eo
daarom lastig en zwaar schenen maar
de eerste eigen praestatle, hst eerste
zelfgemaakte werk, blijkt alras 'n evene
ment van beteekenis voor 't laven. Niets
ie-op den duur zoo pijnlek voor den
fnensch al» het gevoel, dat hg overal
Irerbodig is sn men hem overal mis-
en kan.
Doch boveodien de ernstige arbeid
Is ook '0 uitstekend opvoeder, een voor
trsffeigke karaktervormer. Arbeid is par-
soooigkheidscultuur. Eene den mensch
passende beroepsbezigheid heeft de
meestgezonde inwerking op lichaam en
ziel, op geest en hart.
Ztker, de godsdienst, die »go beigders
deo arbeid maakt tot plicht, predikt als
zoodanig voor alles het nastreven eener
levende verbinding met God. Daarheen
moet al het andere ten slotte leiden,
lent ten stotte al het andere
ondergeschikt te sgn.
Maar dezelfde godsdienst teil de lui
heid als een der zeven hoofdzonden.
«Ledigheid is het oorkussen
-Lediggang is het begin van alle
ondeugden.
En heeteo niet, Juist met het oog op
hun Intensieveo arbeid voor het tgde-
igke«de kinderen der duisternis slim
mer dan de kinderen des lichts
Waarachtig, neenhet «arbeid adelt»
is geen sxloom van duf conservatisme
of middeleeuwache bekrompenheid. '1 Is
de leer en de les der edelsten onder
de menschen, die in de smidse van
barden levensarbeid hun eigen levens
geluk hebben gesmeed.
Maar eene onbegrgpeigke verblind
held la bet van onzen tgd, dat elk be-
rtrep op de waarde vat» den arbeid -als
uitvloeisel van moreel godsdienstige
overwegingen wordt afgewezen zonder
meer. Want juist daardoor wordt aan
den arbeid de zedeigke waarde ont
nomen, die den arbeid adeldewant
juist daardoor maakt men het schier
togeigk voor werkgever en werk
ter om elkander wederom te vinden
in den zegen van den arbeid
erkennen, dat sg beiden rechten, maar
>k evenzeer plichten hebben.
Wie de beteekenis van den arbeid
baseert op physieke kracht en verstand»
ontwikkeling alleen, die is op den ver-
keet den weg eo komt ten slotte be
drogen uit op economisch en sociaal
gebied.
Dat is voor ons, katholieken de be
teekenis van den arbeid zoowel vc
het individu als voor de menschheid
het algemeen.
Wij schakelen den persoonigken
beid niet uit in zalig quietlsme, zelfs
ons eigen geesteigk, gods
dienstig leven. Maar wg willen, dat ook
de arbeid deo invloed zal ondervinden
hoogere beginselen, wat
alleen wg verwachten de sociale
nleuwing van ons ontredderd maatschap-
peigk leven.
Geet aan den mensch, geef
volk weer terug, zoo zeggen wg, het
ontroofde begrip van de ware beteekeois
vao den aibeid en in alle lag'
gemeenschap zal terugkeeren de arbeids
vreugde, de voldoening vao den ver-
-ichten arbeid. Met die voldoening komt
de tevredenheid en in die tevredenheid
ligt de lust, de kracht en de opgewekt
heid om altijd weer de dagtaak
vaarden met nieuwen moedtot eigen
welsgn, tot heil der maaUchsppg en
tot meerdere glorie van Hem, die de
eeuwige werker is.
ipsomming van ecnlge punten, dis sik
Kabinet moet bevorderen, wil het steun
hebben der R. K. Staatspartij,
Ten eerste. Het beleid van hst Kabi-
I. De heer Albarda heeft tenminste
»gn voldoening uitgesproken over het
optreden van het KabinetDe Geer.
de Kamerstukken wordt altgd, ten
minste «eer dlkwgts, gejuicht, In her
land minder, tenrg op voetbalvelden.
Nu la de juichende Albarda weer teleur
gesteld. Ook Mgr. Nolens ju'eht niet.
Sober in lof, scgt hg. dat de rsgecring
0 het algemeen de li lancieele politiek
ian het vorige heeft gehandhaafd. En
o hst algemeen ia het resultaat niet
onbevredigend,
Eenlge leden van het Kabinet waren
selfs too goed, dat »g verdienen in een
parlementair kabinet te komen. Over
het Departement van Onderwgs is het
oordeel niet gunstig. Maar dit kan wel
liggen aan het dictatoriale optreden
den Minister van Financiën. Voor
een optreden is bg perloden v
bezuiniging veel te seggen, maar
moeten grenzen in acht worden geno-
Minister van Finarcën heeft
medegedeeld, dat de 18 millioen, noodig
regeling der financieels ver
houding tusschen Rgk en gemeenten,
bg voortzetting der huidige politiek in
twee jaren gevonden sullen worden.
Dat hoeft niet, zegt Mgr. Nolens,
daar kan men meer jaren over doen,
In dien tgd moeten gelden gevonden
worden voor nuttiger uitgaven.
Geweien werd op de vele wetso
werpen, Ingediend, in voorbereiding,
uitzicht gesteld. Er wordt niet verwacht
dat alles onder dak sal worden ge
bracht. Doch hoe staat het met de
Ziektewet? Mm behoeft den Minister
Arbeid niet van conservatisme te
beschuldigen. Ministers van Arbeid beb-
harder leven dan dat van
Binnenland
Arbeid.
Arbeiden is voor lederen mensch
riCDigke en 'n harde plichtmi
het vervullen van dien plicht baart ook
wezeoigke vreugde.
Sint Fraoclscus in »gn Ordenaregel
>emt den arbeid eene groote genade.
En Inderdaad I I» de kostbaarste
gave, die God, de Heer, den mensch
medegaf bg diens uitdiijving uit het
Paratas in de woesteng des levens.
Wat toch geeft inhoud eo waarde
aan ons leven
Is bet niet de arbeid van ons beroep'
In da Twaada Kamer
gaf de leider der R. K. Staalspartg,
Mgr. Noleus, eenigc beschouwingen tv
:ste over den politiekeo toestand.
I ïleidend betoogde Mgr. Nolens, di
alle Kamerataatslicden betreuren, dat
herstel vao het parlementaire stelsel
parlementair kabinet betieft
nog niet mogeigk bleek. Ook «g be
treuren dit, die door verwerping van
bet gezantschap bg het Vaticaao,
daad tegen alle diplomatieke us*
in, op grond van egoïstische politieke
overwegingen het laatste parlementair
kabinet om hals hebben gebracht.
Mgr. Nolens verdeelde «gn rede
drie deelen de werkzaamheid van het
kabinet, de partggroepceriog
voortvloeit langzaam en
minister van Arbeid heeft voortdurend
met nieuwe stelsels te maken.
Ten tweede. De psrtggroepeering.
In de laatste dertig jaren en veel
langer, gaat de groote strgd tegen
rccblsche coalitie. De liefde voor
parlementarisme bg den heer Albarda
ia zeer eensgdig.' Hg wil alleen
parlementair kabinet van sociaal demo-
-gsinnig-democraten en
castisch I democraten In verbeelding.
Het klassieke partei
in twee partgen la niet meer mogeigk.
Eén groep zal in afzienbaren tgd geen
meerderheid verkiggen, ook al droomt
de sociaal democratie van haar «eerlang
grootsche taak». Wie wil dit optimisme
verstoren Hoop doet leven. Men sal,
op den bodem der wetkcigkheid staande,
komeo tot samenwerking
van bepaalde groepen.
Iedere parig trekt zelfstandig op.
De hoofdzaak is men kan van geen
enkele partg verwachten, dat «g geheel
haar beginsel maar opoffert voor samen
werking. Dat doet niemand.
Met deo Vrgheidsbond samen gaan
kunnen de Katholieken niet.
De vraagmoeten de katholieken
aamergaan met sociaal-democraten of
met de rechtsche groepen, kan iedereen
opmaken, wanneer hg het wr
R. K. Staalspartg beschouwt.
Onze parig is een volksparig, die
het algemeen belang dient, in dien
dat het belang van den Staat en
alle groepen wordt gediend. De partg
omvat alle standen. Zg bestaat in over
leg en vergeigk. Ieders belang is be
perkt door het belang van anderen. Dit
overleg, dit vergeigkmoei in deo boezem
der partg bigven. En het steunt op het
ééne beginsel.
In den boezem van de Kamergroep
is, zooals in alle fracties, natuurlijk
verschil van tempo. De Katholieke
partg is democratisch in gezonden
in het woord. Iedereen in de partg
christen-democraat.
Wat beteekent democraat bg de link-
schen Is de democratie van Merchant
Albarda dezelfde
Wat beteekent algemeen belang
de Katholieke Staatapartg
Doorvoering van de christeigke
ginselen in de maatschappg, va
christeigke levens- en wereldbeschou
wing als grondslag der Westersche be
schaving io al haar onderdeelen, niet
alleen in het private, maar ook In het
openbare leven.
Het program der partg is te vinden
bet antwoord op de eerste vraag in
deo Catechismus, in de Tien Geboden,
in het Onze Vader als leidraad van
ordeigk streven en in de Pauseigke
Encyclieken als basisjvan het Volken
recht, als vaststelling] der waarde der
peraoonigkheld tegenover gcmcenachapz-
groepen, als grondslag van vrgtieid en
gezag, als grondslag der sedelijke ver
plichting der onderdanen en sedcigke
reden winkelier
In dn rapporfan van onza
varkoopera afaal dikwijla
varmald :„King pepermunt
la aan «uccas voor koopara
an varkoopars." Dit geeft
indardaad da warkalijka
toaafand waar.
PEPERMUNT
wordt door da winkaliara
mat ganoagan verkocht,
want da lavradanhaid hun-
nar klanten straalt tarug
op henzelvan.
Doorvoering ven de chriateigkc be
ginselen. Wie staan daarbij de Katho
lieke partg het naaste? Natuurigk de
rechlvche groepen, die diezelfde begin
selen handhaven. Op grond daarvan 1*
het niet moeiigk te bepalen, In welke
richting de voorkeur gaat. De moge-
igkheid hangt echter af van «en deug-
deigk program van samenwerking.
De financiën moeten in goede orde
ign en bigven. Het herstel van het
evenwicht mag niet worden verstoord.
De staatsdienst moet gereorgsnieeerd
worden. De financ én moeten duursaam
bevestigd bigven. maar het moet uit
•gn «n«t het achterwege bigven van
uitgaven op economisch-, sociaal- eo
cultureel gebied.
Op onderwg«gebled heerscht te veel
stilstand. Denk maar aan de atopwcljra.
Wat da matericele welvaart betreft,
onthouding van de overheid heeft ge
heel opgehouden overal. Het is nog
slechts een kwestie van minder of meer.
Bg streven naar internationalen vrg.
handel moet rekening worden gehouden
et de werkeigkheid. De mogeigkhcid
m handelstarieven moet vr sgn
Wat tndië betreftstrgd om regcc-
...ïgsstelsela is er natuurigk. Thans is
echter het beste, bevorderen van een
periode van doorwerking der staata-
regeling en vsn rust.
Op internationaal terrein de Volken
bond is nog altgd tc beschouwen sis
en organisatie ter versekering van den
wereldvrede. De invloed van het Vatl-
caan moet In Geneve merkbaar warden.
De Katholieke Kerk streeft naar de
gcesteigke ontwapening als grondslag
-oor de stolïcigke.
Ten slotte gal Mgr. Nolens een breed
oveisicbt van he' vraagstuk der ver
houding lusschen werkgevers en werk-
Vanlndlvldueele arbeidsovereenkomst
met sgn ichadcigke gevolgen, kwam
men tot het begrip, dat de overheid
plicht van ingrgpen heeft en kwam
men tot aibeldersbescherming, arbei
deraverzekerlng, arbeidscontract, collec
tief aibeldscontract. De vakverecnigin-
gen, aanvankeigk atrgdmlddelen, bevor
deren thans veelal het brdrgfaleven en
regelen mede de gemeenschappelflke
belangen,
Vas wijiheid en beleid der werkgevers
1 werknemer» sal het afhangen, of
en in bepaalde bedoven sal kunnen
komen tot uitbreiding van advies en
vsn bgiegging van geschillen tn van
het verkrggen van wettcigke regelingen.
Aan het slot van »gn instructieve
rede couststeerde Mgr. Nolens, dat de
Katholieke Staalspartg vasthoudt san
hst parlementaire constitutioneels stelsel.
Geen dictatuur in welken vorm dan ook.
