DE EEMBODE
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
voor Amersfoort en Omstreken
Vrijdag 21 Dec. 1928 Mo. 76
Twee en Veertigste Jaargang
Abonnementen kunnen elke week Ingaan, doch opzegging van abonne
ment moet geschieden voor den aanvang van een nieuw kwartaal. Prijs per
3 maanden 11.00. Bulten Amersfoort f 1.10. Afzonderlijke nummers 10 ct.
KANTOOR: LANOEORACHT 28, AMERSFOORT, TELEFOON 314
DE EEMBODE VERSCHIJNT DINSDAO- EN VR1JDAOMIDDAO
AdvertentlEn 25 ct. per regel. BIllQke tarieven voor handel en nQverheld
bij geregeld adverteeren. AdvertentlEn moeten Dinsdag en Vrfdag vóór
8 uur worden bezorgd. Een bepaalde plaats kan niet worden gegarandeerd
Men schame zich nooit ongelijk te
bekennen; men zegt daarmede slechts
in andere woorden, dat men vandaag
verstaudiger is dan men gisteren was.
Epistel en Evangelie.
VIERDE ZONDAG VAN DEN
ADVENT.
Les uit den brief van den H. apostel
Faulus aan de Korintbiers; IV, 15
Broeders I Aldus bescbouwe men ons
als dienaren van Christus en uitdeeler
van Gods geheimen. Hier nu wordt i><
de uitdeelers vereischt, dat men getrouw
bevonden worde. Mij echter is er bei
minste aan gelegen, dat ik door u be
oordeeld worde of door eenen meoscbe
lijken rechtdag; en niet eens beoordeel
ik mi] zeivenwant ik beo mij we'1
niets bewust, maar daardoor ben ik
niet gerechtvaardigddoch die mij be-
oordeelt is de Heer. Wilt dus niet 66'
den tijd oordeelen, totdat de Heer komi.
die ook de verborgenheden der duis
ternis in bet licht stellen en de beraad
slagingen der harten openbaren zal; er
dan zal aan een ieder de lof gewoider
van God.
EVANGELIE
volgens den H. Lucas; III, 16.
In bet vijftiende jaBr der regeering
van keizer Trberius, toen Pontius Pilatu-
stadhonder van Judea, Herodes vier
vorst van Galilea, Philippus, zijn broeder,
viervorst van Iturea en het gewesi
Trachonitis, en Lysanias viervorst var
Abilene was, onder de hoogepriester;
Annas en K ïphas, geschiedde het woord
des Heereo tot Joannes, den zoon var
Zacharias, in de woestijn. En bij kwam
;n de geheele Jordaanstreek, een doop
sel van boetvaardigheid tot vergffenirj"
van zorden predikend, gelijk er ge
schreven staat in het boek der god-
spraken van den profeet Isaias: D<
stem eens roependen in den woestijo
bereidt den weg de9 Heeren, maak'
zijne voetpaden recht I Alle dal zal ge
vuld en alle berg en heuvel zal ge
slecht woi denen het kromme zal rech
en het hobbelige tot eere i ffen baai
wordenen alle vleesch zul de zalig
beid Gods zier.
des harten. Dan zal alle vleesch di
zaligheid Gods zien, dan zal op he
schoone kerstfeest het goddelijk Kim
met zijne genadegaven in ons hart-
nederdalen, onze ziel dien vrede schen
ken, dieo de wereld niet schenken kan
dan zal dit Kerslfeest voor een iede>
ran ors inderdaad een Zalig Kerstfees
'ijn vrede op aarde aan de menschel
an goeden wil I
Evangelieverklaring.
Zondag van den Advent
Wederom wordt ons in het H. Evan
gelie van dezen Zordeg de H. Joannes,
de Vcoilocper des Hreren, voor oogei
gesteld.
Het Evargelie begint met een zeei
uitvoerige ijdabepalirg over bet op
treden van den grcoten Boetgezant bij
den Jord8an, voer geleerden en g'-
ichirdkerrers een asDWtjzirg van hei
grootste gewicht, Joarr es ru pred kt'
tot bet volk boetvaardigheid en ver
belerirg des levens cm zich tot di
kemst van den Messias voor te be
reiden. Warneer in het Oosten een
groot vorst door bet latd trek moestee
al de wegen zorgvuldig bereid en i fier-
gemaakt wordeD, welk bevel dror een
voorlocper werd afgekondigd. Zoo ooi
kondigt Joannes den komst vsn Christus
aanbij beveelt, niet de wegen van
bet land maar die van onze hrrten te
bereiden en daaruit alle hinderpalen Ie
verwijderen die den doortocht var
Christus zouden belettensalie dal za>
gevuld, alle berg en heuvel geslecht
worden, de kromure wegen zullen recht
en de om ffen paden rffen gemaakt
worden.
De dagen van den advent zijn nu
bijna geëindigd. Het feest van de ge
boorte des Heeren is aanstaande.
Onderzoeken we ons zeiven nu eens
of wij inderdaad den weg voor Zijn
komst bereid hebben, of wij de kromme
en oneffen wegen van ons hart volgens
de vermaniogeo van Johannes effen e
gelijk gemaakt hebben. Heigeen we toi
dusverre daarin verzuimd hebben moeten
we nu nog trachten goed te maken.
Dat de gierigaards zich toeleggen op
de werken van barmhartigheid en vooral
in dete dagen de armen gedenken, de
haatdragenden hun afkeer afleggen en
zich met hun evennaaste verzoenen, de
afgunstigen een ander het goede gunnc
de onkuischen hun bart reinigen, de
onmatigen sober en matig gaan leven,
kortom dat een ieder de oneffen paden
zijns harten (ffen en recht make, zich
toclegge op de innerlijke voorbereiding
beerlijk aroma
PEPERMUNT
U verschaft, is vooral ge
legen in hef heerlijk aro
ma, hetwelk een gevolg ie
vandeorigineele bereiding
uit echte pepermuntolie.
Het Eigendom.
In zyn lezenswaardige verhande
ling over Socialisme en Katholicisme
beschouwt de bekende socioloog Pa-
Ier Vrij moed ook de eigendomsver
houdingen in onze samenleving.
Hij constaleerf in vele kringen ver
zet tegen die verhoudingen.
"'annecr miliiocncn arbeiders mee-
in een beweging, die afschaffing
privaat eigendom, althans van
productie-middelen, in haar vaandel
lieefl geschreven; wanneer, naar den
schijn althans, het door hem genoem
de „socialisme van liet hart" zieli ver
zet legen het privaat bezit en liet
openlijk hoont, dan is dat in dicpstcn
grond niet uit haat, maar uit liefde,
uit verlangen lol liet privaat eigen
dom.
Niet, omdat ze hem willen afschaf-
n. maar omdat ze óók iets bezitten
ilien en omdat de economische
structuur onzer samenleving hun dat
onmogelijk maakt, daarom verzet-
ieh.
Zc zün jaioersch op de bezitters,
i ltoe kan men jaioersch zjjn op iels,
aaraau men geen waarde hecht?
Met het verstand zegi het socialis-
e openlijk: schaft den eigendom af.
aar het hart vraagt liet: breidt item
uit, verdeelt hem over zooveel mogc-
|ijk leden der gemeenschap, laai
iedereen, die van goeden wille is. ge
bruik kunnen maken van een recht,
dat zoo diep in zjjn ziel verankerd
ligt, en dat door onze moderne mnat-
schappij zoo angstig, maar zoo een
zijdig, beschermd wordt.
Is dit socialisme van het hart niet
•rwant aan een echt Christelijke ge
dachte?
Heeft Paus Leo XIII zjjn encycliek
Rerum Novarum, waarin hy zoo
krachtig opkomt voor het eigendoms
recht, soms alleen geschreven ten be
hoeve van de 10, misschien 20 die
inderdaad over eigendom beschikt, of
lieefl hij daarbij niet vooral gedacht
aan de 80 bezitsioozen, die leven cn
sterven zonder iets hun eigendom te
kunnen noemen dan de kracht hun-
;r handen?
Als deze zelfde Paus zoo uitdruk
kelijk het verhand legt tusschen den
arbeid en de vrucht van den arbeid en
mede hieruit het privaat-eigendoms
recht op den grond bewijst, onidat.
~ooals hg zegt, de arbeid zoo innig
an den grond vastzit, dat hg voor
het grootste gedeelte er niet van te
scheiden is en derhalve de rechtvaar
digheid niet kan duiden, dat iemand
datgene bemachtigt en datgene ge
niet, waaruan een ander zjjn zweet
heeft gegeven, meent gc dan, dat
deze beschouwingen alleen gegeven
worden ter wille van liet kleine aant|l
groote landiiccren en niet veeleer té"
wille van de massa kleine pachtboe
ren cn eenvoudige landwerkers, die
onder den druk van zware hypothe-,
ken of harde pachtcontractcn huir
vingers krom cn hun huisgezinnen
arm werken?
Het komt wel eens voor, dut but-
gerljjkc rechtbanken een voi
ben te strjjkcn over iemand, die vato
diefstal beschuldigd is cn die, na on
derzoek van zjjn zaak, bljjkt in uiter
sten nood de hand te hebben uitge
stoken naar het goed van een ander, t
naar wat voedsel, naar wat geld, om
dat bij geen anderen uitweg meet
zag.
De rechtbank zal in zoo n geval
clement zyn; zc zul verzachtende
standigheden pleiten, ze zal misschien
genade voor recht laten gelden; ze zal
haar hart boven baar verstand laten
spréken en hoogstens zeggen: doe zoo
iets niet meer, dan zal ik u voor
waardelijk veroordeelen.
Maar er is nog nooit een burgerlijk
rechter geweest, die in zoo'n geval
gezegd heeft: ge hoort hier niet, gé
hebt een recht uitgeoefend.
De katholieke Kerk is zoo'n recht
bank.
Ze is zoo zeker van haar beginselen
i deze en zóó zeker ook van de on-
intasthaurheid van liet cigendoras-
echt, dat ze in zoo'n geval van uiter
ton nood aan dien persoon niet al
leen zegt. dut hij geen dief is, en niet
alleen clementie pleit, maar dat zg
hem zeggen durft: ge hebt goed ge
handeld, ge hebt gebruik gemaakt
van uw recht; ge hebt gedaan wat ge
mocht, ja missclücn uit liefde tot ]j
zelf cn uw huisgezin moest doen.
Heel zeker geldt dit alleen i n
uitersten n o o d, ais er geen an
der passend en doelmatig middel
meer overblijfi. De katholieke moraal
kan eenerzijds een zóó belangrijk so
ciaal instituut, als het persoonlijk
eigendomsrecht, niet prijsgeven aan
de willekeur van den enkeling; maar
anderszyds bewijst dit voorbeeld, dat
er voor de katholieke moraal nog iets
hoogers, nog iets meer primair is
dan liet eigendomsrecht, met andere
woorden, dat liet eigendomsrecht
geen absoluut, geen onbeperkt recht
Als men daaromtrent de leer van
Sint Thomas naslaat, naar wien de
katholieke Kerk als naar een barer of-
ficieele leeraars in dergelijke vraag
stukken zoo gaarne verwijst, dan
blijkt, dat in beginsel, vóór alle men-
schelijke redeneering. de aarde met al
wat ze draagt, door God ter beschik
king is gesteld aan alle menschen,
zoodal, wat het gebruik dier goede
ren betreft, het aan alle menschen
gemeenzaam moet blijven, gemakke
lijk van de eenc hand naar de andere
.moet kunnen overgaan en het door
niemand in bezit kan worden geno
men in dezen zin, dat hij naar wille
keur en zonder beperking er dc be
schikking over zou hebben.
Als het geoorloofd is en levens
noodzakelijk, leerl St. Thomas, de
goederen te verdoelen en de beseiiik-
king cr over aan particulieren over
te laten, dan is dat om een drievou
dige reden van algemeen welzijn:
Ten eersle, omdat aldus de goede-
n beter worden beheerd dan wall
er ze in gemeenschappelijk bezit
blijven;
ten tweede, omdat er bij privaat be
zit der goederen meer cn betere orde
heerscht.
En ten derde: omdat aldus beter
de vrede onder de menschen gewaar
borgd is.
Deze drie redenen van liet gezond
versland verzetten zicli blijkbaar te
gen een collectivisme, waar niemand
blijvend mee gebaat zou zgn, maar
anderzijds zijn ze geheel ontleend
aan overwegingen van algemeen wel
zijn, dat de hoogste wet en het hoog
ste doel van elke maatschappelijke
ordening is.
Daarom gaat het niet aan, tc den
ken of te zeggen: wal van my is, be
hoort my onvoorwaardelijk toe, ik
kan er mee doen, wat me naar wille
keur goed dunkt; niemand, hy zy
gemeenschap of individu, lieefl liet
recht er een hand naar uit te steken.
Heel anders besluit Sint Thomas,
even rustig als logisch: „Wat volgens
positief, menschelyk, afgeleid recht
is, kun nooit in tegenspraak komen
met wat volgens Goddelijk recht,
volgens tiet natuurrecht is. Maar vol
gens de orde der natuur, door dc
Goddelijke Voorzienigheid ingesteld,
zgn de lagere goederen daartoe be
stemd, dgt er mee in de behoeften der
menschen worde voorzien; en daar
om mag de verdeeling der goederen
en hun in bezit-ncming nooit zooda
nig zyn, ^dut er die bestemming door
wordt belet. De goederen derhalve,
die iemand in overvloed bezit, belmo
ren, krachlens natuurrecht, aan het
onderhoud der armen."
Behoeft men nu socialist te zyn, om
zich in liet licht van bovenstaande
leer tegen de tegenwoordige eigen
domsverhoudingen te verzetten en is
binnen het raam van deze leer niet
elke hervorming mogelijk, die dc
schrijnende tegenstellingen van het
oogenblik kan opheffen?
Oude Voornamen,
door T. PLUIM.
Wat is een naam?
Shakespeare.
Mijn opstel over de familie-namen
werd blijkbaar door velen met be
langstelling gelezen; ik zal daarom
thans ook onze voornamen de revue
laten passeeren?
Onze oudste voornamen zyn na
tuurlijk van Germaanschen oor
sprong en minstens 2000 jaren oud.
Eerst later, na de invoering van het
Christendom, kwamen ook Bybelsche
namen in gebruik, dus Hebreeuwsche
(Mozes, Abraham, Jacob, enz.),
Grieksche of Latynsche, al zullen de
laatsten misschien ook reeds in den
Romeinsclicn iyd hier Ie lande inge-
•oerd zyn.
Onze Gerinaansclie voornamen dan
zyn minstens 20 a 23 eeuwen oud cn
zonder meer bijna niet meer te her
kennen. Maar uit oude documenten
zyn ons vele van die voornamen vrij
wel ongeschonden bewaard cn kun-
we dan nagaan, wat ze oorspron
kelijk betcekenden, want elke naam
had een bepaalde zin.
Wat by die oude Gerinaansclie
voornamen opvalt, is het strydhaftig
karakter onzer verre, heidensche
•ooroudersde schoonste, dc vleiend-
te naam was ontleend aan een
krijgswapen of duidde een krijgsheld
Als wapen wordt 'meestal genoemd
de oude gairu of geer. waarvoor wy
i „werpspies" zouden zeggen; een
■aard was een brandn of brand, dal
eigenlijk „blinkend" betcekcnt. En
dan hield men ook veel van dubbel
en. die dus feitelijk Iweemaal
hetzelfde zeggen. Dus Gerbrand
spreekt van een dubbel wapen, en
duidde daarom een dubbelen held
Een ander woord voor „blinkend"
twam ook voor als „bercht" of
.brcclit", oorspronkelijk: berhta (de
h werd als ch uilgesproken). Dus
Bertha is: dc beroemde, zooals Ber-
tus de beroemde man beteekent.
naam Adelaard, verkort tol Anl-
dert of Allert. is nu wel duidelijk: die
edel van aard is. Evenzoo is Adelberi,
Albreeht of Albert niets anders dan:
de blinkende (strijder), die van adel
Ook Adelheid behoort Hierbij,
is verkort tot Aleida. Aaltje, want
de uitgang heid (liaidu) beteekent
namelijk: gedaante, gestalte, zooals
„schoonheid" eigenlijk wil zeggen: de
schoone gestalte.
Ziellier nog een paar van die ger-
namen: Gerhard, d.i. de spcer-slerke,
de sterke speer, want hard beteekent
sterk; cn van dat Gerhard maakte
Gerard, Gerrit, Geert. Gerhard
is dus: de sierke speer; men kon ook
omgekeerd zeggen: Hari-ger. Zoo is
Ludger (Lüdeger)de beroemde
speer; immers dit lud (beroemd)
staat voor hloda (clode of lode), dat
wjj terugvinden in: Claude en ook in
Lodewyk, d.i. Chlode-vcg of Ciodwig,
verkort tot Clovis, Louis en dat een
voudig beteekent: de beroemde strij
der, want vig is stryd; zoo is Wig
man de strjjdman, stryder, evenals
Wig-hart, of Wiggert: de sterke strij
der beteekentHartwig, 't omgekeer
de, zegt weer hetzelfde. Ook de naam
Ludcn beteekent: de beroemde. Er-
hart staat voor Ehr-hart, die eervol
en sterk is.
Verder vinden wij de geer terug in:
Rutger, dat ouder „Rüdcger" luidde,
en dc onstuimige, woeste speer betec-
kende, dus alweer een onversaagd
stryder aanduidde.
Het woord brand ('t blinkende
vaard) vinden wy behalve in Brand
i Gerbrand (reeds genoemd), ook
nog terug in Hildebrand, waarin bilde
:er stryd belcekcnt, dus: slryd-
■aard; Hildegonda is dus: de stryd-
jonkvrouw. Mathilde beteekent stryd-
iw, evenals Mach telt. Ecu derde
naam voor zwaard was eg, dat voor-
en scherp, een puntig zwaard
aanduidde: vandaar Egbert: liet blin
kende. scherpe zwaard, de schitteren
de held. (Egberts is dus: de zoon van
io'n held).
De oude naam voor borstharnas
as brunja, brune; vandaar de voor-
lain Bruin, Bruinis, Bruis of Breu-
s (Bruin-s is dus: dc zoon van
Bruin). Zoo beteekent Brunhilde: het
strydliarnis, en later: de strjjdvrouw.
Aan het legr, 't harja of lieer, her
innert nog: Here-man, Herman,
Harm, dat wil zeggen: legerman.
Maar ook ontleende men zyn naam
gaarne aun sterke dieren, ook al weer
om overmacht van lichamelijke
kracht aan te duiden. Hoor maar:
Atha-vulf (later: Adolf, Dolf) be
teekent vadcr-wolf, dus wolfsvader
of dapper man. Bernard, Beren-hard:
die als een beer zoo sterk is; Bernulf,
beren-welp: (sterk als) een jonge
beer; Bernwout: beheersclier van een
beer, dus: de sterke; immers woud,
wald, wil zeggen, nacht; ook onze
voornaam Wouter, d.i. Walter of
Walt-heer slaat voor: bestuurder.
Everhard, Evert zegt ons: sterk als
n ever of wildzwijn (Duitscli:
Eberbard); Leonhard, Lcendcrt: is:
sterk als een leeuw; ook 't Friesche
Lieuwe beteekent leeuw. Maar Leo
pold heeft uicts met leeuw tc maken;
liet staat voor '1 oude Lcud-baid, d.i.
de stoutmoedige strijder voor 't volk.
Wolfert is Wolf-hartdie sterk is
als een wolf, cn Wolf-gang, die als een
wolf gaat, n.l. ten strijde, dus alweer
een onversaagd kampvechter. -
Arend, Aart is Arend, de koning der
vogelen, en Arnoud is de oude Arend,
de volwassene strijder.
Laat ik nu nog een greep doen uit
de overige namen.
Dirk luidde oorspronkelijk: Diede-
rik, d.i. volks-vorst; want rik is ko
ning, zooals wij reeds zagcii, en Died
■oik; Dietsch (Duitsch) is de taal
t 't volk en niet 't Latjjn, dat de
taal der kerk of geleerden was. Fre-
derik wil zeggen: vrede-vorst.
Hendrik, Henri, Heinde vorst met
dc (sterke) hand; figuurlijk: de
machtige vorst, want hand is 't sym
bool van macht.
Gijs staat voor Gisil, d.i. gijzelaar,
i duidde een zeer voornaam persoon
m. daar alleen de eersten des lands
lot gijzelaars werden uiigekozen.Van-
danr: Gysbrecht, d.w.z. de schitteren
de gijzelaar, de voornaamste. Het
rouwelyke was Gisela.
Godard, Geurt, staat voor Gota-
hard, d.w.z. sterk als een (heiden
sche) god.
Hugo, Huig, komt van hugin, d.i.
'erstand; de naam zegt dus: de ver
standige; zoo beteekent: Huibert,
Huibreclit, Hubert, Huid: de schitte
rende wyze.
Lambert, Lambrecht, staat
Lando-berht, d.w.z. het blinkende
■aard in dienst van liet land, dus:
landsverdediger.
Ook Lebuïnus verbergt ond.anks
zyn Latijnschen vorm een oud-gcr-
mannschcn liefelyken naam; hel
woord staat voor Leub-win, waffrin
leub aan ons „geliefd" beantwoordt
zin ons „vriend" beteekent. Wfj-
nand is dus de „wynende", die ais
vriend bemint.
Het oude woord Maht (Macht,
Mag) beteekent: macht, kracht, sterk
te, cn leeft voort in Makke, d.i. de
machtige; Magin-hard, Megin-hard,
Meinhard, Meindert of Mein: de
machtige sierke (dus vrijwel een dub
belnaam).
Radboud beteekentde stoutmoedi
ge raadgever, evenals Koenraad,
Koert.
Swidbert. een evangelieprediker,
beteekent sterke stryder (blinkende
zwaard)immers dit „swid" staat
lór suind cn beteekende sterk.
Al deze namen zyn van oud-Ger-
maanschen oorsprong, minstens 20.
25 eeuwen oud. Natuurlijk zyn er
wy zeiden liet reeds by de invoe
ring van 't Christendom vele namen
uil den Bijbel of van Martelaren in
gevoerd; o.a.:
Agatha (Griekscb): de zachte.
Anna (Hebreeuwsch)de gewjjde
(n.l. aan God)
Augustus: de verhevene.
Christiaan, de Christelijke.
Theodora: de van God gegevenr.
Gregorius: de herder.
Helena: de lichtende.
Julius: de jongeling.
Julia: de jonge maagd.
Johannes: door God geschonken.
Margaretha: de parel.
Elisabeth: dc aan God gewijde.
Baarn, Nov. 1928.
Uw Kerstgave
voor de Kerk van
H. Theresia van het
Kind Jezus?
Kerstnacht gezongen H. Mis
voor alle weldoeners
Binnenland
Os verbinding vsn Amsterdam mei den
BovenRIjn.
In de Amzterdamtcbe Kamer van
Koe phandei deelde de vooraitter mede,
dat t'e heer A. Donker ontslag heeft
genomen als lid der Kamer. De reden
>ot dit ontslag, ligt in het teil, dat de
Kamer voor Amsterdams' veibioding
met den Rijn een kanaal door de Gel-
deiscbe Vallei h.eft aanvaard, onder
voorwaarde, dat met het graven daar
van niet noemenswaard meer lijd aal
lijn gemoeid dan met bet volgen van
het tracé Wijk bij Duurstede.
De geheel onhoudbare toestand op
dit oogenblik roept om een dadelijke
bealisaing voor een der beide tracé's.
De Geldersche Industrieeie Club heeft
in den Minister van Waterstaat een
adres geionden waarin tij uiteenaet,
dat bet volgens haar oordeel wenache-
lijk is, dat soowei de scheepvaait, be
stemd voor de directe verbinding met
den Boven Rijn als de binnenvaart,
practiach en economisch het meest ge
baat zal rijn bij de verbiodiog van
Amsteidam met den Boven-Rgn via het
Geldersche Valieikanaal omdat dit ge
acht wordt te zij" de koitzte verbinding
vao de hoofdstad met den Boven Rijn
met alle tusscbenliggende plaatsen
Door den burgermeester van Amster
dam werd in de raadsvergadering aldaar
aan sluiting op een rede van wet
houder Ter Haar nu degedeeld, dat de
Minister van Waterstaat aan het Am-
sterdamsche gemeentebestuur het nieuwe
plan inzake bet Geldersche Vallei-kanaal
heeft voorgelegd. Overweging biervan
behoefden B. en W. niet te weigeren,
nu de vroegere bezwaren tegen bet
Vallei plan giootendeels zijn opgeheven.
Het Geldersche Vallei-kanaal tal n.l.
socala gebleken ia, in verband met bet
feit, dat de uitvoering der Zuiderzee-
weiken in 'o veel vlugger tempo zal
geschieden, binnen 10 jaar gemaakt
PUROL er opj
Als Uw Handen ruw zijn of geaprongen
en Uw Lippen schraal en pijnlijk; maar
vooral ook bij brand- en snijwonden,
onlvelllngenenallerlei huidverwondingen
Het verzacht en geneest
