INDIEN gij Italiano koopt ter verlichting Uwer hoest en
INDIEN
R. K. Spaarbank Amersfoort
H. ELZENAAR
Bel dan op No. 42
DE EEMBODE
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
voor Amersfoort en Omstreken
Dinsdag 29 Jan. 1929 No. 87
Twee en Veertigste Jaargang
Abonnementen kunnen elke week ingaan, doch opzegging van abonne
ment moet geschieden voor den aanvang van een nieuw kwartaal. Prijs per
3 maanden 11.00. Buiten Amersfoort f 1.10. Afzonderlijke nummers 10 et
KANTOOR: LANOEORACHT 28, AMERSFOORT, TELEFOON 314
DE EEMBODE VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAQMIDDAO
Advtrlentiün 23 ct. per regel. Billijke tarieven voor handel en n|verheid
bij geregeld adverteeren. AdvertentlEn moeten Dinsdag en Vrfldag vóór
8 uur worden bezorgd. Een bepaalde plaats kan niet worden gegarandeerd
Geleden honger wordt vergetenge
leden koude wordt vergetengeleden
pijn wordt vergeten maar nooit wordt
vergetengeleden onrecht.
XIV, G 22
Het is al bijna vier jaar geleden dat
Paler C. A. Tetburg O. P. zijn confe
renties, welke hij destijds te Nijmegen
hield voor het heterogene gezelschap
dat zich «De Ploeg» noemde, bijeen-
bundelde en uitgaf bij »De Gemeen
schap* te Utrecht.
Er bad daar, in dien tijd, te Nijmegen
menig jonge man eo menig jong meisje
de baud aan de ploeg geslagende
ploeg, voortgetrokken over het vrucht
bare land van de jeugd. De ploeg bleek
een noodzakelijkheid, want die vrucht
bare aarde zat diep bedolven onder
een wilde was van onkruid, het gees
telijk onkruid van onzen tijdpolitiek
bedrog, sportverdwaziog. geldzucht,
vervlakking over de geheele linie, terwijl
de essence van kunst en wetenschap
in twee cents-builtjes werd uitgedeeld
in de Volksuniversiteiten, inde bioscopen
en in de kranten cuicines.
Even werd het ploegmes scherp als
een valbijl, dat was de reactie, de over
moed, het surplus aan ijver, de bruta
liteit van een goed recht. Stelten we
ons gerustna zooveel jaren hebben
de geguillotineerden bun hoofden allang
weer terug (onkruid vergaat niet), Eo
zelfs het ploegmes is een lam gilette-
mesje gewo'denWat doen we in
dit land van elders geplukte thee ook
met een blank, getrokken zwaard Het
gaat maar roesten I
verkoudheid, dan znlt U ondervinden, dat Uwe keuze
de juiste is.
gij het koopt als lekkernij, dan znlt U door
fijnen smaak er steeds weer naar terug verlangen.
ITALIANO wordt verkocht in rollen 10 ct. en
n speciale zakjes a 20 ct. per ons.
Gerard Biuning is dood en de con
ferenties van Pater Teiburg staan cp
de Openbare Leeszaal. Uaar Biunicg's
invloed doet zich nog gelden en «Hel
innerlijk leven* van den Dominicaan
heeft nog niets van zijn beteekenls en
kracht verloren.
Na vier jaren is dit alles nog up-
to-dale.
Gaan we dan zoo langzaam vooruit 1
Dezer dagen heb ik bet genoemde
boekje dier verzamelde conferenties op
de Amersfoortsche Katholieke Leeszaal
teruggevonden. Het stond, wat schuchter
eo slaperig, verscholen tusschen volu
men, die hun winterslaap zelfs in den
zomer niet behoeven te onderbreken.
Het stond er verlaten en zéér eensaam
in de studiezaal, waar enkel buitenge
woon geleerde menschen komen, en
waar dus aan gene zij van de dub
bele deur geen kachel wordt gebrand.
Is dit dus al het lot van dit levende,
rijke, brandende boekje t Staat bet dus
at opgeborgen in de scboooe eo nuttige
verzamelingen van zeer bruikbare on
bruikbaarheden eens leeszaals i Staat
bet al, verdrietig en nutteloos, geraog
schikt tusschen de ingeslapen druksels
van eeo vorige eeuw, tusschen de wijs-
beid eo de kunst en hagiographie die
alleen nog maar afgestoft en gecatalo
giseerd wordt, maar niet gelezen
En toch, alles in dit boekje is modern,
bet raakt óns, bet is voor óns, en niet
voor de muizen en de catalogus alléén.
En ik kijk op dat mooie witte pa
piertje, waarop gedrukt staat «Terug
bezorgen op den laatst gestempelden
datum*. Welnu, het blauwe stempeltje
is er slechts driemaal aan te pas be
hoeven te komen, laatstelijk op 22
Februari 1928Sinds dien datum
heeft Pater Ter burg's boekje dus in
Amersfoort een rust geooten, die de
eerste de beste slaapzuchtige het be
nijden ZOU.
En ik vraag me af: Waarom? Waarom.'
Want geen boek zullen we op van
daag met meer vrucht kunnen lezen
da-j dit, met zijn eenvoudige, klare,
directe waarheden, onmiddellijk en zuiver
gebaseerd op de leer van bet Evangelie
en zoo eerlijk en stellig en verrassend
toegepast op hel moderoe leven. O. hoe
vertrouwd eo bekend is Fater Terburg
met dat «moderne leven*, dat raast
ieuwc r.ooden e:. verscbijrseten
niets van dat al-tijdig constant bezit
aan vreugden en ellende heeft verloren.
Wie dit boek leest voelt zich recht
streeks en persoonlijk aangesprokco.
Lees dc hoofdstukken wie zal zeggen
dat beschouwingen (klare, pakkende
beschouwingen) over 't leven met
Christus, over de hoofdzaken van oo-
innelijk leven, over rust, inkeer en
zelfkennis, over versterving en reiniging,
lijden, liefde, loutering, de ge
meenschap der heiligen en het grb-d
niet of niet meer aangaan E
waarom gaari we dan deze kosibtrr
raadgevingen (méé-de herinne i g aan
te meest noodzakelijke pliebterir
geteibeid begraven, waarom laten
we ook deze stem ia de wors'jjn klin
ken, die éér in ons radtc-toestel thuis
boorde
Want het inner'ijk leven, dat is voor
is een woesiijn we hebben geen
beg-ip van dat blije, suivere zon licht
land daar binnen in ons hart, zoolang
we aan de buitenkant ervan blijven
voortdraven, zoolang we rusteloos
zoeken naar bet geluk, dat alleen daar
binnen te vinden is. «We moeten God
zoeken in het binnenste van ons hart*
(nsg. 22). er buiten, buiten God dus
de woesiijo. «Daarom op oogen-
blikkeo, die gij in uw macht hebt
inkeer en nog eens inkeer* (pag. 21).
Voor ons, die van deSroege ochtend
t de late avond slechts bedenken
ie we ons inkomen kunnen vermeer-
ren of waar we nieuwe ontspanning
kunnen vinden, is de titel van dit boek
bard en onverstaanbaar. We zeggen
het gaat me Diet san, ik heb wrl wat
anders te doen, bet is goed voor kloos
terlingen en kerklonpers.
Eo het antwoord daarop vindt U in
dit boekje zelf.
Waarom bet dus tusschen de boeken
gelaten, die we niet lezen omdat we
er geeD tijd voor hebben. Hebben we
dan wél tijd, altijd maar opnieuw tjjd
het leven zonder Christus dat één
groote leegheid, één groote krankzinnig
heid is
Dsn zegt U: maar ik lééf niet zonder
hiislus, mijn leven ia met leeg
iéénik heb mijn zaken, m'n buis
houden, m'o dagelijkiche plichten, mgn
dag is gevuld van 's ochtends tot
avonds..
Maar ik zeg Uléést, leest dit boekje
nt eo geeft dan U zelf aotwoord op
de vraag of gij met hl uw overstel
pende bezigheid iets wir.t, dat waarde
beeft eo waarde behoudt voor tijd
neeuwigheid.
Het staat in de 14de kast, G 22.
Dames van de Leesz-ial, houdt b<
lauwe stempel'j- «r-r eer I N. de P
Amersfoortsche tabak
DOOR A. F. VAN BEURDEN.
II (Slot).
De tabaksteelt werd in Amersfoort,
zooals gezegd is, voorzichtig begonneD,
Eerst werden plantjes uil heel fijn
gekorreld zaad gewonnen en rn Februari
of Maart bchuedzaam opgekweekt io
houten kisten met fijne aarde gezaaid
eo uitgebroeid en dan op bedden, die
met takken en lijs voor felle koude,
wind en zon bcicbui wei den, overgeplant.
Ze staan dan te groeien en worden
begoten en 's nacht* mei hooi bedekt.
Wanneer ze goed zooder ongelukken
hot-ggegroeld waren, brak men i
het hart er uit. Later in Augustus
den de onderste twee bladeren geplukt,
bet zandgoed, later verdere bladeren.
Du werd in kelders gebroeid, in groote
scburen, waarvan men de zijden van
laage smalle vensters voorzien, open
kon zetten, om lucht en wind vrijen
'firgang te verschaffen, dan nog eer.s
gebroeid en dan vr.ik<cht in eigenaar
dige plat uitgespreide bussels.
He: museum Flebitr bezit nog eer
zeer juist, vr-klein d model van eei
tabak-schuur met openslaande blinder,
enz. enz.
De Staree Generaal der Vereenigd-
Provi.-.c C bis»"- verat import op d-
tabak, wat In 1636 Zeer belemmerend
werkte op de n komsten d -r tab-k-
vee bouwer* en tabak-b». Oeiasrs.
Zij adresseerden zich tol de Sialei
m afschalfi g, en vertelden tn dit
quest, dat tij voor den gorden tabak
slechts 12 h 13 stuivers per pond ont
eo voor de slechtste soort, de ka
:r, niet boven de vier of vier en
balven stuiver, wat Van Bemmel,
Amersfoortsch geschiedschrijver, aan
leiding geeft tot de ontboezeming, dal
die tijd is geweest de Gulden Eeuw.
«wsnt wij naderhand lijden beleeft htb-
beo, dat de beste soorten van tabak
is twee stuivers het pont mogte gel
en* (v. Bemmel II, 782).
Van Amersfoort breidde sich in 1636
d« tabaksteelt verder uit oaar Nijkerk,
Barneveld, Ede, Wageningen, Eiburg
verder naar Overijssel en andere plaat
ten en was oorzaak, dat er overal veel
geld verdiend werd, maar ook de daai-
getchiktc landerijen sterk in waarde
namen, terwijl zelfs het bouden van
schapen, welker mest tot de tabaksteelt
het bekwaamste geoordeeld werd,
en deze mest 4 i 5 maal zoo duur
betaald moest worden.
Overs! verrezen groote tabaks- et
cUoogschureo. In 1636 waren er io di
Eemstad al S0 planters, in 1670, dus
veertig jaar later, al 120. Dit getal
steeg zelfs tot 200.
Maar waar een stadige groei van ee
bedrijf is, bereikt men eens een boogti
punt, het msx tnum van bet voortb.ei
giogsvermogen. De mededinging van
buiten stelt een balt eD zoo is het t«
Ame'sfoort ook gegaan. In den beginne,
'oen Amersfoort nog vrij wel alleen
stond, regelde het de prijzen, late.
zskten die eu bij de groote productie
Planters, die geer. genoegzaam fortuir-
badden, gingen ten onder e: er kwamet
slappe lijden. De sc.hu.va waren prop
vol oude tabak, de landerijen lagen ledig
en konden slechts tegen lage hun
verpacht worden.
Alleen de opkoopers en handelaars
de Italiaanders, Coben, Herschel, die
fortuin bezaten in vroeger tijden
dieod, konden bet uithouden.
Van Bemmel zegt in 1760, dat de
tabakssponderijen zeer bloeiend
geweest, die meest Amersfoortsche
tabak tot bet pruimen versponnen. Di
kooplieden, zegt bij, kog'en reso'.ut ei
onbeteutert en gaven torn veel geld
voor den labak zulks de plaotei* iet
onder controle Centrale accountantsdienst Ned. Boerenbond
Qoedgekeurd bij Koninklijk Besluit d.d. 14 Maart 1913, no. 68
De zittingen voor het inleggen en terugbetalen van gelden
worden gehouden in het R. K. Spaarbankgebouw
BREEDESTRAAT bij de LANGEGRACHT
des ZONDAGS van 12 tot I uur; WOENSDAGAVONDS van 7
o 8 uur en VRIJDAGS van 10 tot 11 uur.
Dadelijk ingaande rente 3*/,0 pCt.
Spaarbusjes gratis verkrijgbaar.
KassierAmsterdamsche Bank.
sl.ee... ma* andere inwoners ook wet
voeren Tegen* o 'dig (1760) g«ao noch
wee »pond-.(J-' bi ren d-ze atad. die
-an een h- p vo k de kost t ocb geven,
maar wordt daar veel bovenlaodrcb
gordt gebruikt, 't welk eebter in geur
en reuk op verre na niet balen kan bij
de Amersfoortse tabak.
Het verloop van den tabaksverbouw,
den tabaksbandel in Amersfoort geefi
een bijzonder beeld te zien. In 'l eert'
zien wij bet krachtdadig in werking
stellen van een nieuwe bron van wel
de ontwikkeliog en verruiming
van die bron door zorgvuldige bebaa-
deliog eo bulp van vele zijden, daams
algemeene bekendheid, die leidde tot
gtoote welvaart der Amersfoorters en
Amersfoort maakte tot de Nederland-
ache tabaksatad bij uitnemendheid. Daar-
langzamerhand verminderen,
afzakken en eindelijk verslappen der
bron, verdwijnen van de vergaarde
schatten.
Dat was niet de eerste keer, dat
Amersfoort een dergelijk tijdperk moest
medemaken. Eerat was de lakenindustrie
de bootjes-weverij opgebloeid en
reeds vroeg verdwenen door oorzaken
van buiteD, trots de middelen, die de
gilden en de stadsregeering aangewend
badden tot het brboud. De oorlogstoe-
itanden vermoordden alle handel en
induitrie.
Ook de in de middeleeuwen w
bloeiende brouwerijen zijn langzaan
hand verdwenen. Het Amersfoortsche
bier bad een goeden naam en enkele
schrijvers beweren, dat er 360 bier-
iwerijen in de stad waren, w.
rm overdreven aebt. Waar zouden
binnen de muur en grscht gestaan
h bbci E" dat bij eeDe bevolking var
nduizend zielen. De bewering
glss in St. Joris van die 360
>ijrn acht ik een welgeluki
bluffeig, daar er nog schrijvers gevor
den werden die dat klakkeloos over-
nameo. De oude kerkvoogden, die du
verdwenen glas lieten plaatsen moetei
oog wel in hun graf gelachen hebber
over de grap, die de glasschilder daai
uitgehaald bad.
Amersfoort is na dien lijd gegroeid
uitgebreid hoofdzakelijk door de cxploi
tatie van het natuurschoon van den
Berg.
Het ligt in 't bait van het land, is
uitnemend verbonden met alle deelen
van het Rijk, heeft goede terreiner
voor industrie beschikbaar, het ge
Kantoorboekhandel
Kantoormeubelen
Schrijfmachines
Langestraat 84 - Telef. 528
Speciaal adres voor Uw Kantoor-
School-, Schrijf- en Teekenbenoo-
digdheden. - Advertentie-Bureau
Hebt U een
Taxi of auto noodig
Amersfoort.
meentebestuur, dc raad, ca V. V. V.
werken allen samen, om Amersfoort
vooruit te helpen. Laten we hopen,
dat de naaste toekomst ons nog meer
industrie zal brengen, dus nijverheid en
handel, zooala de labaksnijverheid er
voorbeen^eene was.
Wat deze v.wir de stad doen kan,
hebben wj niet alleen in de boven
staande schets gezien, maar zien wj
ook io de Sopla-sigaren-fabrieken, die
tot veler welvaren zich tot het be
dienen van vele uitheemsche landen
uitbreiden en wier reclames men over
al vindt.
Amersfoort
De R. K. Weikliedenver. St. Jozef
houdt eerie ledenvergadering op Don
derdag 7 Febr. 'savoDds 8 uur in het
oondsgebouw. De Agenda vermeldt
onder meer:
Verslag Centrale Raadsvergadering
jaarverslag Secretaris, Penoingm, en
uffet.
Verslag Kerstcommissie en Controle-
Behandeling Begroeting.
Bestuursveikiezing.
Bespreking Vertegenwoordiging Bond
tegen Revolutie.
Elk 10 lal leden kan nog tot 4 Febr.
s. candidaten inzenden. Aftredend sijo
de hecren: J. v. d. Baan, B. Bekker,
j. v. d. Linden en J. A. Jsge s.
31 Uit droeve dagen.
Ongeveer op denzclfdcn tijd dat de
heer Durel dit gesprek voerde, had
eenige mijlen van Beaumont een vo.
val plaats, dat de hoop welke hij te ken
nen gaf, rechtvaardigde.
Dienzelfden dag liepen twee mannen,
gewikkeld in lange versleten mantels,
wier kraag hunne ooren bedekte over
het veld tusschen Aresnes en de gren
zen van Henegouwen. Op korten af
stand vond men een uitmuntenden weg
en evenwel gingen zij over het bouw
land, dat hard gevroren was en bleven
van tijd tot tijd staan als oin te luiste
ren en zich te vergewissen, dat er
mand in den omtrek was.
„Waarlijk, ik kan niet meer," sprak
een hunner. „Daar zie ik cene kleine
verhevenheid, waarachter wij voor den
scherpen wind beveiligd zullen zijl
Laat ons daar wat gaan uitrusten."
„Dat zou onvoorzichtig wezen. Wij
moeten volstrekt eer de dag aanbreekt
over de grenzen zijn en wij weten niet
hoever wij er nog vandaan zijn."
„Gij hebt goed praten: maar ik draag
den bengel al zoo lang dat de armen mij
bijkans van vermoeidheid van hel lijf
vallen en de honger kwelt mij daarbij
hoe langer zoo meer."
Inderdaad, degene, die zoo sprak,
droeg in zijne armen een naar het
scheen zwaren vracht, dien hij zooveel
mogelijk trachtte te verbergen.
„Heg nog een weinig geduld, broe
der," hernam de andere, „als ik u kon
helpen zou ik het doen; maar gij weet
dat mijne wonden het mij niet toelaten.
Kijk! een dorpstoren! Hoe mag dat nest
heeten?"
„Maar ik herken de plaats! het is
Suxy; ik ben er reeds geweest, ik be
drieg mij niet."
„Dan alle vrees ter zijde, wij hebben
opgehouden den Franschen bodem te
betreden. Laat ons wat aanstappen."
Tien minuten later stapten dc beide
reizigers Suxy binnen. Zij zagen licht in
eene kleine herberg. Op hun kloppen
maakte men open, zijbestelden een ont
bijt en legden op een bank tegen den
muur het kind neder, dat vast sliep.
Onder hel praten met den hospes en
zijne vrouw, reeds bejaarde lieden, ga
ven zij te kennen ,dat zij uit Parijs
kwamen, waaruit zij gevlucht waren om
te ontsnappen aan de guillotine, het
geen hun dadelijk de sympathie en de
achting van de oude lieden verwierf.
Die twee mannen waren Antoine en
Paschal Louhau.
Waarom hadden zij Parijs verlaten?
Waarom vermeden zij de begane we
gen?
In weinig woorden kunnen wij de re
den daarvan inededeelen.
Zij hadden den graaf de Tavanes in
de rue Coquillère naast den heer Du-
rel zien vallen en hielden hem voor
dood, daar de Bannoyaard had verze
kerd, dat hij hem een stoot had toege
bracht, waarvan de uitwerking onfeil
baar was. Terwijl de bewoners der om
liggende huizen de beide slachtoffers
omringden, had Paschal zich als een
eenvoudig voorbijganger onder hen ge
mengd en van de gelegenheid gebruik
gemaakt, om ziel. van Albert te verze
keren, die, gelijk wij weten, zich gedu
rende de worsteling op korten afstam
onder een koetspoort verscholen had.
Voldaan over den uitslag van hunm
onderneming hadden de boosdoeners
zich naar hunne woning gespoed en,
zeker van den dood des graven, in het
bezit van zijn zoon en zich ten allen
tijde van zijn dochtertje kunnende
zekeren, waren zij op het plan terug
gekomen, dat zij kort te voren ontwor
pen hadden. Gelijk onze lezers weten
zou de Bannoyaard doorgaan voor een
in Amerika overleden broeder van den
graaf. Groot was echter hunne teleur
stelling, toen zij, den volgenden och
tend op naricht iutgaandc, vernamen,
dat de man, dien zij dood geacht had
den, bij de nadering van eene ontbo
den patrouille als door betoovering op-
I lierdoor ging hun zi.o schoon plan
in rook op.
De eenige hoop, die hun nog
as dat de graaf in handen van de
revolutionaire justitie mocht vallen.
Maar weinige dagen daarna vernamen
zij. dat het hem, dank zij nog steeds
de bescherming van Théroigne de Me
urt, bij wie hij niet gevreesd had
schuilplaats tc zoeken, gelukt was
Parijs cn Frankrijk te verlaten.
Eene laatste tijding voerde hun ver
slagenheid ten top. Perthuis had de
vrijheid herkregen en was hen met zijn
getrouwen Boursif op het spoor. Pa-
schal ontving de waarschuwing voor
het gevaar, dat zij liepen door Thé
roigne.
De Bannoyaard en zijn waardige
broeder overlegden lang met elkander
wat zij met Albert zouden aanvangen,
die voor hen een groote last werd. Zii
besloten eerst hem op den openbaren
weg aan zijn lot over te laten, maar
Antoine kwam terug op een plan, waar-
over hij reeds onbestemd had nage
dacht en het was om dit ten uitvoer te
brengen, dat zij, egnoodzaakt uit Parij
te vluchten, naar België terugkeerden.
Nadat zij ontbeten hadden, vroegen
zij eene slaapkamer, om wat te rusten
eer zij hun weg vervolgden.
In dien tusschentijd sliep Albert rus
tig voort, maar de vrouw van den her
bergier had hem in een aangrenzend
kamertje op een bed gelegd.
De beide booswichten begaven zich
naar de hun aangewezen kamer.
Vóór zij insliepen praatten zij nog
een wijl over de verloopen gebeurtenis-
hun tegenwoordigen toestand
hunne plannen voor de toekomst.
Zij spraken half fluisterend, m
n dun beschot scheidde hen van
kamertje, waarin eene daags te vo
aangekomen marskraamster sliep. Deze
was bij hun intreden van de herberg
ontwaakt en de klank der stem van den
Bannoyaard had haar hevig, doen ont
stellen. Zij leende dan ook gretig hel
alles wat zij met elkander be
spraken toen zij alleen waren. Zoodra
zij uit hun zwijgen met genoegzame
kerheid kon opmaken, dat zij ingesla
pen waren, stond zij ijlings op en ging
naar beneden. De herbergier was aar
het werk in den stal en de vrouw bezig
met de koeien te melken.
De koopvrouw trad in het kamertje
waar Albert lag te slapen, ging naar
e ender vensters en maakte zonder ge-
druisch de knip los. Daarop betaalde
zij, toen de vrouw teruggekeerd was
haar nachtverblijf, nam haar mars op
en ging heen, zeggende, dat zij in het
dorp zou ontbijten. De dag was
et aangebroken: zij sloop om de
woning heen, duwde het raam open,
aarvan het kozijn zeer laag was, klom
over heen, en nam Albert hehoed-
!am op.
Maar wie beschrijft haar angst toen
de kleine ontwaakte! Zij meende dat
hij zou schreeuwen Maar integen
deel, de arme kleine sloeg zijn arm om
haar hals en drukte zijn gelaat tegen
het hare, als begreep hij. dat men hem
kwam ontrukken aan de beide snood
aards, bij wie hij in de laatste weken
leefde en die hem een ontzaglijke vrees
inboezemden.
Die vrouw, die niemand anders was
dan de weduwe Borju, koos ijlings het
hazenpad, terwijl zij mompelde:
„Aha! arme kleine, zijt gij de zoon
van een graaf, die Tavanes heet en
Frankrijk heeft kunnen verlaten
Dan moet hij zich ook, gelijk de ban
dieten vermoeden, in dit land ophouden
om zijne vrouw en kinderen op te spo
ren. O! als hij er is, zal ik hem vinden,
en u, zoowel als uwe zuster, aan hem
teruggeven. Wat u betreft, eerlooze
Bannoyaard, moordenaar van mijn ar
men Jacques," voegde zij er bij, terwijl
zij dreigend den arm naar het zoo even
door haar verlaten huis uitstrekte, „ik
zweer het u, gij zult niet lang meer
aan mijne wraak en de straf des He
mels ontsnappen. (Wordt vervolgd