Dinsdag I Mnrt 1932 - 45*Jnro. No94.
N.V. Middenstands-Bank
Bel dan op No. 42
Kantoor en Drukkerij Langegracht 28, Amersfoort
DE EEMBODE verschijnt eiken Dinsdag- en Vrijdag
middag. De abonnementsprijs bedraagt één gulden
per drie maanden; bulten Amersfoort f 1.10, franco per
post. Abonnementen kunnen eiken dag ingaan.
Uitgave van de Katholieke Stichting De Eembode,
gevestigd te Amersfoort
De €embode
Katholiek Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
ADVERTENTtÊN 25 cent per regel. Billijke tarieven
voor handel en nijverheid bij geregeld adverteeren.
Advertentifin moeten Dinsdag en Vrijdag vddr 8 uur
in den morgen zijn bezorgd.
Telefoon no. 314 - Port-giro no. 44234
Men moet tevreden zijn met de plaats,
welke men inneemt; er zijn altijd
menschen, die het slechter hebben.
Het Huisgezin.
Het gezinsleven Is in onzen tijd ver
waarloosd, klein geacht. Het leven is
verbreed, staat in het teeken van het
massale maar wij vergeten, dat in
ons huis een groote levensschat ver
borgen is.
Is ons gezin niet de grondslag
de geheele maatschappij?
Wordt onze samenleving niet bepaald
door de gezinnen, die haar vormen?
Qroote hervormingen moeten worden
voltrokken, wij moeten de wereld een
nieuwe gestalte geven maar willen
deze eischen geen leege leuzen zijn
en wil ons werken niet vergeefs wezen,
dan moeten wij bij ons gezin beginnen.
Zooals de huizen samen een stad
maken, zoo vormen de gezinnen de
maatschappij.
Is ons gezin niet de voedingsbodem
van ons persoonlijk leven?
In ons huis worden wij allen opge
voed de kinderen niet alleen. Wie
meet den invloed, dien de geest van
een huiselijken kring oefent op ieder,
die er in verkeert, tot in zijn ouderdom?
Het is niet overdreven, wat iemand
eens tot een Amerikaansch president
heeft gezegd.nu weet ik, hoe gij ge
worden zijt de man, dien alien eeren,
want ik heb de brieven gelezen, die
uw moeder u eenmaal schreef".
Maar bovenal heeft het gezin op zich
zelf zoo groote waarde het is begin
en middelpunt en hoogtepunt van ons
geluk. Ons huis is een rustplaats, als
de wereld ons heeft vermoeid; het is
de burcht waarin wij ons terugtrekken,
wanneer onze krachten daarbuiten te
zeer zijn beproefd; het is het heilig
dom, waarin wij ons hart uitstorten,
als liet vol is.
Waar kunnen wij méér onszelf zijn,
ons ontplooien, onze liefde onbevan
gen geven?
In ons huis zingt het leven zijn lied
op allerlei toon, en nu is hel een
klaagzang, en dan een danklied, maar
altijd is het een liefdelied.
In ons huis ligt een groote levens
schat verborgen.
Er zjjn dagen, waarop wij dit sterk
en diep gevoelen.
Dat zijn de droeve dagen, als ziekte
en dood aan de deur kloppen. Dan
staan wij een oogenblik stil op onzen
weg, en overzien ons leven, en weten
met ontroering, dat ons gezin de groot
ste levensrijkdom is. Dan halen wij de
banden nauwer aan. En nooit voelt
een gezin zóó diep zijn éénheid en zijn
heilig verbond, als wanneer er een
henengaat.
Maar Goddank, er zijn ook vreugde
dagen, waarop wij de heerlijkheid van
ons gezin diep beleven. Als een blijde
geboorte of een huwelijk of een huise
lijk feest ons bijeenbrengt in één kring,
dan weten wij die hoogtijden onze
beste oogenblikken. Dan zmgt de liefde
haar schoonste lied, luide en ook stil.
Dan is er innigheid in ons leven.
In ons gezinsleven is een groote
schat verborgen.
Vrll Denken.
Vele lezers zullen wel weten, dat er
een .Verceniging tot Bevordering der
Vrije Gedachte" bestaat, genaamd .De
Dageraad".
Wilt ge het do:l dezer vereeniging
weten, dan hebt ge maar na te gaan,
wat de heeren bedoelen met hel
woord e „vrije". Daar komt het op aan
En nu zij al dadelijk gezegd, dat het
woordje „vrije" zeer dubbelzinnig is,
en daarom met opzet door „De Dage
raad" gekozen, om de eenvoudige, on
nadenkende en ook dom-pralerige
menschen zoetjes te verschalken.
Een ieder heeft heel veel op met
z'n eigen verstand I Velen worden ijdel
gestreeld, wanneer men ze rijk noemt,
maar meerderen voelen zich hert lijk
aangedaan, wanneer men ze versta dig
heet. Bij zeer velen mag men op alles
een aanmerking maken, behalve op
hun verstand. Men wil wel erkennen,
dat de jas, welke men draagt, ietwat
verschoten is, maar niet, dat er
aan te mei ken valt op z'n gedachten-
gang. Men is er wel dadelijk bij om
te constatecren, dat men in een of
ander geval gelijk had, maar ongelijk
wordt zelden erkend. Zelfs was er
laatst een krant, die 't een groote
meikwaardigheid noemde een redac
teur gevonden te hebben, die ongelijk
erkende. En ook deze ware woorden
heb ik bij een schrijver gelezen: „het
is veel gemakkelijker een bedorven
hart tot inkeer te brengen dan een
geest, die in dwaling verkeert".
JOH. DE HEER
VARKEN8MARKT TEL, 1309
AMERSFOORT
Piano's - Orgels - Radio
Daar is dan ook niets, waarin de
mensch zich zoo koning en overwin
naar gevoelt dan in zijn gedachten.
Men kan zijn lichaam schroeien en
roosteren, wenden en keeren, werwaarts
men wil, maar niet zijn gedachten.
Men kan hem handen en voeten
binden, maar niet zijn gedachten.
Uit dit alles laat zich gemakkelijk
begrijpen, dat de woorden „vrije ge
dachte" voor het domme en ijdele oor
iets bekoorlijks hebben.
Vele werklieden, die meenden door
allen en in alles verdrukt te worden,
hebben wij hooren bluffen, dat ze
mannen van de „vrije gedachte" waren.
Die woorden gaven aan hun „sla
vernij" iets koninklijks, vol opbeuring
en troost. Ze wisten dikwijls wel niet,
wat ze er precies onder verstaan
moesten, doch alleen de vrijheidsklank
dier woorden had hen overmeesterd
en blindelings begeesterd.
Het menschelijk verstand isinderdaad
een koninklijk bezit, waardoor de
mensch zich hoog verheven gevoelt
boven de hem omringende redelooze
natuur en waardoor hij ztch van de
zelfde natuur weet als zijn mede-
menschen, al zijn ze ook Voningenen
keizers.
De werkmanskiel haalt niet bij den
koningsmantel, in rijkdom en uiterlijke
pracht mag hij zich niet meten, maar
in zijn verstand voelt de werkman
zich even koninklijk als de koning op
'n troon.
Dit alles maakt, dat de woorden
„vrije gedachte" iets zeer verlokkends
en verblindends hebben ook en vooral
voor den minderen man. Door zich
man ian de „vrije gedachte" te
ïen, voelt hf» zich een vrije koning
in het tijk der gedachten.
Gelijk de mensch oogen heeft om
te zien, ooren om te hooren, zoo heeft
hij een versland om te danken, een
verstand om de dingen te „verstaan"
in hun wezen, om de dingen te leeren
kennen om tot de waarheid te komen.
Want de mensch bezit dan de waar
heid, wanneer zijn gedachte dat
wat hij denkt overeenkomt met het
te denken (kennen) voorwerp dat
wat te denken (kennen) valt.
De roeping van het verstand, zijn
natuurlijke en gezonde werking is dus,
de waarheid te leeren kennen. Maar
is tegelijkertijd ook hare vrije
werking. Want wanneer het verstand
iets als waarheid inziet, en het zou ge
dwongen worden het tegendeel als
waarheid aan te nemen, zou het niet
vrij denkenwant als het vrij
denkt, is het verstand uit z'n aard op
de waarheid gericht. Het verstand
neemt dus de waarheid van zelf aan,
volgens zijn natuurlijke en vrije wer
king van het magneet? Wat doet het
magneet, wanneer het in zijn werking
niet verhinderd wordt, wanneer het
dus vrij werkt. Dan trekt het ijzeren
of stalen voorwerpen aan. Welnu, zoo
ook het verstand van den mensch,
wanneer het gezond werkt, d.w.z. wan
neer het zijn natuurlijke werking vrij
verrichten kan, op de waarheid gericht.
Neem ik dus de woorden „vrije ge
dachte" in den goeden zin, dan be-
teekenen zij: een gedachte, welke ge
richt wordt op de waarheid een
gedachte, die niet van de logische lijn,
den verstandelijken weg, wordt afge
drongen een gedachte, die vrij de
waarheid aanneemt.
Want nogmaals: moet het verstand
dingen aannemen, die indruischen tegen
het gezonde denken, die het gezonde
denken geweld aandoen, dan werkt
het verstand niet meer vrij, maar ge
dwongen.
Zoo werkt mijn versland vrij, d.i.
langs den onbelemmerden, gezonden
weg, wanneer ik aanneem, dat de
negers in Afrika zwart zijn, dat de
sneeuw wit is, dat ik oogen heb om
te zien. Maar het zou niet vrij denken,
wanneer ik moest aannemen, dat die
negers groen zijn en de sneeuw zw
is, en ik oogen heb om te ruiken
Het werkt vrij, wanneer ik zeg, dat
iets niet te gelijk kan zijn en niet-zijn
niet vrij, wanneer ik aannemen moet,
dat dit wel kan.
Gebruikt men de woorden „vrije
gedachte" in dezen redelijken zin, dan
begrijpt men, dat ieder verstandig man
gaarne een man van de vrije gedachte
wil zijn.
En wijl nu niet ieder verstandig
Yulpsninkten
Teekcwinkten
Plakkaatverven
Hectografeerbladen
KANTOORBOEKHANDEL
«F.A.TULPBB
Langetlr. te to. Krommwtr. TEL 52»
mensch gaarne lid zou zijn van de
„Vereeniging tot Bevordering der Vrije
Gedachte" genaamd „De Dageraad",
begrijpt men al terstond, dat de woor
den „vrije gedachte" bij die heeren
een heel andere beteekenis hebben,
dan wij zoo evfn hebben uiteengezet.
Een dubbelzinnige beteekenis dus.
Die woorden hebben bij hen de be
teekenis van „bandelooze, goddelooze,
onvrije gedachte".
Oorlogsmoraal.
kardinaal-aartsbisschop van
MUnchen, Michael von Faulhaber, heeft
een toespraak gehouden over wat men
zou kunnen noemen een „nieuwe
oorlogsmoraal". Zijn stellingen komen
zeer dicht bij de reeds vroeger van
Katholieke zijde geuite opvatting, onder
anderen door pater Stratmann, dat een
gerechtvaardigde ooriog tegenwoordig
zoo goed als onmogelijk is.
De Kardinaal maakt een drieledige
onderscheiding. Hij bezag de zaak voor,
tijdens en na den oorlog.
Voor den oorlog Is de toestand ge
heel en al veranderd bij vroeger, omdat
de moderne communicatie-middelen
het mogelijk maken in 24 uur den
Volkenbond en een scheidsgerecht bij
een te roepen, zoodat by eenigen goe
den wil een meeningsverschil op
vredelievende wijze kan worden bijj
gelegd.
Tijdens den ooriog is, ook dank zij
de moderne uitvindingen, de vernieling
van menschenlevens, ook onschuldige,
en van goederen zoo vreeselijk, dat er
niets menschelijks, laat staan nog iets
Christelijks over is.
En na den oorlog lijden, bij de hui
dige volkengemeenschappen, overwin
naars en overwonnenen en neutralen
allen te zamen.
Hieruit volgt, dat de voorwaarden
voor een geoorloofden oorlog veel
zeldzamer zijn dan vroeger.
De conclusie hieruit is, aldus Mgr.
von Faulhaber, dat het werk der ont
wapening nut allen goeden wil van
alle zijden moet worden aangepakt.
het boek. De vraag naar actualiteit
heeft het tijdschrift verzwakt ten gun
ste van het dagblad. De groote massa
leest uitsluitend de krant met daarnaast
nog hoogstens wat ontspanningslectuur.
In ons land laat de dagbladpers lang-
zaam-aan de politieke kleur verliezen,
terwijl ze zich meer gaat voegen naar
de algemeene wereldbeschouwing.
Doch ideologieën vindt men
altijd het zuiverst in boeken. Het b
is niet alleen een aanvulling, maar ook
een rem op het dagblad. Spr. geeft
verre zj|n voorkeur aap bei boek boven
de, krant en betreurt, dat goeds litte-
*n hun brood moeten verdienen
ournalist. Het katholieke volk in
•rland leest te veel kranten en te
weinig boeken. Cultuur is een zekere
geestesgesteldheid, waarin de mensch
openstaat voor al wat schoon en goed
en edel is.
Ieder, die medewerkt om het goede
boek te verspreiden, verricht een cul-
tuortaak.
Hef goede boek is moeilijk te om
schrijven. Er zijn heilige boeken, di&\
niet in Ieders handen voegen. EeiV,
boek valt niet onmiddellijk te catego-
riseeren als goed of kwaadaan de be
paling werken wisselende factoren mee.
De verantwoordelijkheid is groot. Het
katholieke volk heeft cultureel te weinig
over voor het goede boek. „Ignoran-
ten kann weder Gott noch der Teufel
brauchen". zegt een Duitsch ascetisch
rtjver van naam en daarom moeten
kennis bijbrengen.
/e hebben niet alleen te waar
schuwen tegen onzedelijkheid (al mogen
we dit niet verwaarloozen) we hebben
in veel ruimer zin ook de cultuur te
dienen" zoo besloot Pater Dr. van
Heugten.
Lezen.
In de jaarvergadering van de R. K.
Boekhandelaren- en Uitgeversvereeni-
ging „Sint |an" werd het woord ge
voerd door Pater Dr. J. van Heugten S.J.
Deze zou een causerie houden over
zijn eigen werk, maar achtte dit alleen
reeds hierom moeilijk, omdat zijn werk
door iedereen te beoordeelen is, die
het lezen wil. Een vergadering er over
te onderhouden is te meer bezwaarlijk,
omdat spr. geen liefhebber is van ver
gaderingen in het algemeen, en alleen
reeds naar den hemel verlangt, omdat
daar niet vergaderd wordt. De eerste,
die vergaderde, was Lucifer.
Wij leven, aldus spr., in een papieren
wereld. De middeleeuwer kende de
door ze te zien; wij kennen
ze door er boeken over te lezen. Het
boek is bovendien uitgegroeid tot krant,
een dagelijksche verschrikking van pa
pier, maar waaraan wij allen bloot
staan op straffe van onze beschaving.
Wij zijn daar niet op vooruit gegaan.
De zin voor traditie is verminderd, de
huiver voor het extreme is minder ge
worden, maar hei fanatisme is hopeloos
onmogelijk gemaakt. Er is een alles-
verstaande humaniteit ontstaan, die het
heidendom van den beschaafde is. God
is geliquideerd en de menschheid is
een groote coöperatieve geworden. In
dit opzicht is Rusland het meest con
sequente land van Europa. De twee
boeken, die in de laatste 10 jaar het
grootste succes hadden: „Untergang
des Ab ndlandes" en „lm Westen nichts
Neues", zijn boeken van een aardsch-
gezind pessimisme.
De eenige uitkomst is de gerichtheid
opeen hoogere realiteit: God. Het uit
zicht op de hoogere realiteit hebben
alleen wij, christenen. Maar ook bij
ons wordt de geest genivelleerd. De
verticaal gerichte mensch van vroeger
is horizontaal geworden sinds de uit
vinding der boekdrukkunst: hij zoekt
de oplossing niet meer boven zich,
doch naast zich.
De krant heeft In de laatste eeuw
een veel hooger vlucht genomen dan
voor Amersfoort en Omstreken
AMERSFOORT.
Lange dracht no. 4 - Telefoon no. 304 en 697
Deskundige voorlichting bjj den aan- en verkoop van Effecten
Verhuring van Ups Safe-loketten
Verzilveren van coupons Handelecredieten
Spaai*deposito's rente 87» pet
IBECHSTEIN PIANO'S
Het Ideaal van den muiieklielhebber
De vertegenwoordiger
filtUIEIIIIt-lKISIIIII
I
die cp een buitengewone school pas
1 figuur zouden maken,
schijnt de animo om tot Mon-
tessori-onderwijzer opgeleid te worden,
vooral onder de mannelijke onderwij
zers. bedenkelijk te verdwenen. Een
Montessori-school is nu al bijna altijd
een school met dames-onderwijze
ressen."
Over de resultaten zijn de inspec
teurs niet al te best te spreken.
De inspecteur van het lager onderwijs
Binnenland
Ons Lager Onderwijs.
Het laatstverschenen Onderwijsver
slag betreffende het Lager Onderwijs
bevat belangwekkende mededeelingen
en beschouwingen omtrent den toe-
1 van ons lager onderwijs,
at betreft dat onderwijs in onze
omgeving outleenen we er bet vol
gende aan.
In zijn algemeene beschouwingen
omtrent den toestand van het gewoon
lager onderwijs betoogt de hoofdin
specteur, dat wanneer gevolg woTdt
gegeven aan de wenken, door den
vorigen Minister van onderwijs gegeven
over de inrichting der zevende klasse,
het weldra zal blijken, welk een zegen
voor de jeugd en het onderwijs daar
mede verkregen is. Het verzet tegen
de zevenjarige leerverplichting valt
daarbij in het niet.
„Dat verzet komt van de zijde der
boerenbevolking, en er zijn er daar,
die een merkwaardig charisma vertoo-
nen in het beramen van maatregelen
om de Leerplichtwet te ontduiken."
De best georganiseerde vorm daar
van vindt de hoofdinspecteur vermeld
in het verslag van den inspecteur van
het lager onderwijs in de inspectie
Amei stoort
jln Hoogland was er een beweging
gaande, om te trachten, door het geven
van huisonderwijs, zich aan het ver
plichte zevende leerjaar te onttrekken.
Het was duidelijk, dat het geven van
huisonderwijs een malafide voorwend
sel was. Huisonderwijs, door den vader
zelf gegeven aan zijn kinderen, die hel
zesde leerjaar doorloopen hebben, en
dan b.v. des avonds van 6—8 uur,
geeft zóó duidelijk aan, dat het voor
wetsontduiking begonnen is, dat ik
meende, mij daarbij niet te mogen
neerleggen. De beweging werd geleid
door een landoouwer, die voor ver
scheidene menschen de modellen A I
(huisonderwijs) schreef."
De hoofdinspecteur komt verder tot
nieuwe dingen, die de school ais
haar didactisch karakter meer recht
streeks raken Montessori, Dalton, enz.
,Descholen met Montcssori-methode
nemen zeer langzaam toehet gaat
voetje voor voetje. Dit tempo past bij
den schroom, waarmede ze aanvaard
worden. Er is een zeker publiek, dat
de Montessori-scholen zoekt voor de
kinderen, omdat het een modeartikel
dreigt te worden. Hyper-modernen,
meestal zijn het de moeders, die zich
als zoodanig ontpoppen, kunnen geen
genoegen nemen met de klassescholen,
waar al de kinderen even dierbaar zijn,
maar moeten een Montessori-school
hebben, waar ieders dierbaarheid vol
komen vrije lucht kan nemen.
„Ook is er een categorie van kin
deren, die individueel niet goed past
in het klasseverband en daarom liever
ondergebracht wordt in het losse ver
band van een jMontessori-werkgroep.
Men treft dan ook uit dten hoofde
begaafde leerlingen naast leerlingen,
Linten
Carbonpapier
Stencils
Fa. H, ELZET1AAR
LAN6E5TRAAT 84
in de inspectie Amersfoort vermeldt:
„tn mijn vorig jaarverslag heb ik
vermeld, hoe de Pallas-Athene-school
te Amersfoort, die van uit het geheele
land met zooveel belangstelling werd
gadegeslagen, door innerlijke verdeeld
heid van het personeel is uiteengevallen
In 2 scholen van nieuwe richting
eene helft met het grootste aantal
lingen is nog gevestigd in het oude
gebouw, en draagt den ouden naam
de afgescheiden kleinste helft heeft
den naam Montessorischool aangeno
men. Het onverstand, waarmee deze
breuk is doorgezet, wordt het best ge
signaleerd door de vermelding van het
feit, dat de onderwijzeres, die als hoofd
leidster fungeert, niet eens de bevoegd
heid bezit als hoofdonderwijzeres. Nu
is een van de moeders der leerlingen,
die toevallig hoofdacte bezit, aange
zocht, om als hoofd te willen optreden.
Dat bet prestige der school door een
dergelijk provisorschap geschaad moet
worden, en de ontwikkeling der school
er door belemmerd wordt, schijnt niet
door te dringen tot de verblinde oogen
van de bestuurderen dezer school."
„Een paar jaar geleden zou men ge
zegd hebben Van Amersfoort begint
de victorie. Maar de aanvoerders heb
ben door onderlinge verdeeldheid de
kracht van den aanval op den ouden
burcht van het klassikaal onderwijs
gebroken."
Ook de Daltonmethode maakt maar
schaarsche passen vooruit, ofschoon
de slagingskansen daarvan hooger aan
geslagen worden dan die van de Mon-
tessorimethode.
levens het hoofd te kunnen bieden,
dient inderdaad op den hoogst moge-
lijketi trap van volmaking te worden
gebracht. Dat is niet alleen een waar
achtig nationale taak, maar stellig ook
een der hoogste normale plichten tegen
over menschheid en toekomst! Niet
meer de school als orgaan, dat slechts
ten doet heeft bepaalde kennis by te
brengen, Is hoofdzaak, maar wel de
wijze, waarop uit het kind een veel
zijdig geschoold mensch tot ontwikke
ling zal kunnen komen. Hieruit volgt
vanzelf de eisch, dat paedagoog en
architect moeten samenwerken.
Slechte tijden.
De ontvangsten der Nederlandsche
Spoorwegen in Januari worden geschat
op f 11.015.450. De opbrengst in |anu-
ari van het vorig jaar was f 13.460.863.
De directie is gemachtigd tot het
aangaan van een geldtecning v;
hoogste twaalf millioen gulden.
Onze Scholen.
Jn een lezing over openbare gebou
wen en hun beteekenis in het stads
beeld zeide Professor N. Lansdorp bij
de aanvaarding van het ambt van hoog
leeraar in de Bouwkunde aan de Tech
nische Hoogeschool te Delft over school-
bouw onder meer het volgende:
Het moet verwondering baren, dat
de groote beteekenis die een goede
behuizing van de onderwijsinstellingen
voorde ontwikkeling van een volk in
zijn geheel heeft, niet eerder werd on
derkend en dat pas een driekwart eeuw
geleden de hervormingen van den
schoolbouw de onhoudbare en ach
terlijke toestanden op dit gebied werden
verbeterd. Men was eindelijk tot het
inzicht gekomen, dat het opvoedings-
en ontwikkelingsinstituut mede door
zijn huisvesting tot verdere groei en
tot grooteren bloei moest worden ge
bracht. Slechts langzamerhand begon
de schoolbouw die plaats in het maat-
schappelijk leven in te nemen, welke
hij krachtens zijn bestemming verdient.
De plaats, waar de jeugd kennis,
wil en kracht moet vergaren, om later
aan de groote en zware eischen des
H.-M li een
Taxi of auto noodig
Amersfoort,
A.S. Woensdag 12—4 nor wederom
VOLKSVISCHDAG
4 en 5 mooie gebakken visschen
voor 1 kwartje
l JMUIDER VISCHH \NDEL
UTRECHTSCHESTRAAT 40
Het gesprek van den dag.
BERICHTEN
I UIT
AMERSFOORT
K. R. O.
De samenstelling van het bestuur
van de Katholieke Radiovereeniging te
Amersfoort is als volgtH. J. C. Venings
voorzitter; C. Tuithof, vice-voorzitter
A. Pordon, Vlasakkerweg 60a, secre
taris; F. Letschert, penningmeester, H.
A. Nieuwendijk, W. Hagemans en C
van Kalleveen, commissarissen. Beslo
ten is tot oprichting van een Techni
sche Commissie. Verder is in voorbe
reiding de vertooning van den K.R.O.-
fiira te Amersfoort.
Tuinbouw.
in de jaarvergadering van de Tuin-
bouwvereeniging deelde de voorzitter
mede, dat hij de toekomst van den
Proeftuin zeer donker inziet. Een hoo
gere subsidie van de Gemeente is drin
gend noodzakelijk.
De opbrengst op de veiling was be
neden alle peil.
Blijkens het jaarverslag van den
proeftuin is over het algemeen de oogst
goed geweest. Ondanks alles was het
een zeer slecht jaar door de slechte
prijzen, die gemaakt zijn; vooral de
druivenprijzen waren zeer laag. Een
eroote oogst, doch lage prijzen lever-
:n bessen en aardbeien.
Het jaarverslag van den penning
meester gaf aan ontvangsten f4154.86
en aan uitgaven f4949.30, zoodat een
nadeetig saldo is te boeken van f894.54.
De tweede secretaris, de heer P. v.
Straalen, merkt naar aanleiding van dit
verslag op, dat bij een totale loonstaat
van f3276, een sociale last in den
vorm van rentezegels, ongevallen- en
ziektewet is opgelegd van f 174.75, d.i.
5'/i pet. Spr. wenschte, dat in dezen
crisistijd, de Regeering dezen last zal
dragen.
