TNUMMER
a
VREDE OP AARDE-DIE VAN GOEDEN WILLE ZIJN
v
RENE J-^fETJ
&-:-c.7i.d
miï
pAk:
te;..
y\;.}
■V'
assosgsa
r. |a
rjv^ Feest van vrede. j£J
K;.' gi
- /!-'•
Vrede den mcnschen
van goeden wille.
Zoo zongen de engelen in den grooten
nacht, toen zij aan de eenvoudige herders
ran Bclhlclicins velden de blijde boodschap
verkondigden, dat de Messias, de Beloofde
der volkeren, was geboren.
De geschiedenis kennen wij allen.
Negentien eeuwen lang reeds werd de j
Herinnering aan de komst van Christus in
Jen Kerstnacht gevierd door de opeenvol
gende geslachten van het Christenvolk.
Ze wortelt onverwoestbaar in de harten
..in het gcloovige volk en de belofte, in den
Kerstnacht aan de menschcn van goeden wil
"«tl altijd voor iailoozeu een
steun in den soms z waren strijd, die te voe-
re i is tegen de oude erfvijanden, den duivel,
de wereld en het vlccsch.
Kerstmis
Dat woord, in welke taal ook gesproken,
octeckent het feest van vreugde en vrede.
van innige, kinderlijke blijdschap, het feest.
waarop men weken en dagen tevoren zich
verheugt, waarop ieder onzer droomt van den i
Stal en het Kribbetje, van de Nachtmis met
het feestelijk licht en de blijde gezangen, en
dat eeuwige heimwee schijnt op te leven. j
naar het immense geluk uit de eerste dagen I
van het aardsch paradijs.
Kerstmis
De meest vreugdevolle mare. ooit aan de i
mcnschen verkondigd, was wel de tijding
dat eindelijk, na zooveel bange eeuwen te j
lichhen gewacht, de mcnschheid haren Ver
losser zag geboren worden.
Want Hij. die te Bethlehem geboren werd
was de Allerhoogste zelf. nu aan de aarde
weggeschonken in eindeloos erbarmen. God
de Zoon. die aan de dolenden de waarheid.
,..n de zwakken de sterkte, aan de gevallenen
verlossing uit der zonde ketenen, aan de
- icnschen van goeden wil den vrede brengen
Ei is zoon behotfte aan waarheid, zeker
.n onze dagen, zoon behoefte aan sterkte,
zoon groote behoefte aan verdraagzaamheid
en vrede
Zoovelen zoeken nog zich afvragend, als j
Pil.mis Wat is waarheid J en grijpen de
dwaling na de andere aan. om ze^om
spreken, slaat Caïti Abel dood, en broeders
slaan hun schoonen broeder dood.
Oorlog en vervolging, niet alleen om tij-
delgk gewm. om het bezit van de schatten
en de riikdommen dei aarde Neen oorlog
en afgunst en ngd om het hoogste goed dat
I ruwste volken, die de wereldgeschiedenis ge-
I kend heeft.
En de ketenen der zonde
Was de menschheid ooit meer verstrikt
in zonde en schuld dan in onze dagen, nu
j ook de grootsche vindingen van het men-
x-lich
Krachtige mcnscl
raklcr. telt de wereld nog zoo weinig. Alles
schijnt er op berekend in onzen slappen tijd
,.m menschcn te kweeken zonder die vast
hcid van beginsel, die nochtans even goed
r liet tijdelijke als voor het eeuwige, zoo
montbeerlijk i.'
En de vrede
Slechts daar
l gev
rktc
Overigen;
zit en rammelt het nog
n de samenleving. Hoe
veinig is men gevorderd op den weg naar
Jen vrede, sinds de. wereldoorlog een einde
nam De ontwapening, bedoeld om een
Imirznmen vrede te stichten, is eene on-
vcrvvezenlljkte gedachte, die veroordeeld
schijnt een utopie te blijven.
Want altijd nog. 0111 met den dichter te
Het groote wonder in Bethlehem's stal.
de Verlosset ons. i
ons geloof.
Of lijdt in Mcx
volk onder dc verdrukking i
gingsvvaanzin van
haters
ntal godsdienst-
Moord en doodslag, om dc nietigste ge
schillen, eiken dag opnieuw doet het relaas
ervan in de dagbladen ons gruwen, en liet
schijnt wel. alsof met clkcn nieuwen dag dc
verruwing, dc wreedheid en dc mccdoogen-
loosheid van het mcnschdom toenemen, en
haar. ondanks alle oppervlakkige beschaving,
terugvoeren naar dc barbaarschhcid van dc
schelijk vernuft worden misbruikt
Bidden wij echter op dezen dag. dat de
wereld meer en meer moge erkennen wat
haar tot vrede strekt.
Tammer genoeg worden er velen gevon
den. die van dezen heerlijk mooicn feestdag
een dag maken van aardsche genietingen en
wercldschc genoegens, een dag van heiden-
schc feestviering. Doch dezen smaken dan
ook niet dc zoete vreugde, aan dezen dag
verbonden.
Moge echter het Kerstfeest van 1934 voor
ons allen een vreugdedag zijn. waarop Chris
tus in ons hart wordt herboren.
Gaan wij daarom allen vol vertrouwen op
naar het Goddelijk Kind, dat daar sluimert
in Zijn Kribje en bieden wij het onze beste
gaven aan.
Bidder wij in den Stillen Heiligen Nacht
voor de dwalende en zondige wereld de
waarheid en de verlossing afdat de lijden
den en vervolgden mogen worden gesterkt
en dat ook op ons van toepassing moge zijn
het Vrede den menschen van goeden wil.
Zoo moge het zijn.
Aan al onze Lezeressen en Lezers ezn
Zalig Kerstfeest.
S
!>v£ Weergevonden.
Het was winter. Kil en scherp blies de
Noord-Oosten December.».nd door de dorre
lakken der bladerlooze boooien. en sneed
iizig koud m het gelaat van elk die zich bij
dat barre weder op de straat bevond was
of hij iedereen met kracht voortstuwde, want
op een drafje zag men vele voorbijgangers
heensnellen om bi| de warme kachel der
huiskamer van de geleden koude te bekomen.
Professor Eversbij echter gehuld in zijn
warme pelsjas, wandelt even bedaard als
altijd door de Nieuwstraat van N. om. zoo
als hij sinds veertig laren onafgebroken ge
daan heeft, zijn lessen te gaan geven in het
Sint Armandscollege. De man. hoewel een
zestiger, was slank en ongebogen zijn grijze
oogen blikten even helder en scherpzinnig
als voor dcriig of veertig laren de wijde we
reld legen, terwijl zim gelaat steeds dezelfde
trekken van vastheid en wilskracht ver-
Waarom is hu vandaag meer dan anders
diepdenkend en afgetrokken Waarom
schnnt hii de koude met te gevoelen, die
alle anderen zoo haastig doet voortijlen ls
wi|l de Professor met ziin gedachten naar een
lang verleden is afgedwaald Nog meent hij
aan ziin zijde een paar kindervoetjes te
hooren trippelen, die in vervlogen jaren da-
gclitks van zijn huis af tot bi|na aan de poort
van het college gelijken pas met hem tracht
ten te houden werktuigelijk strekt hij nog
de hand uit om ze gelijk vroeger door hel
bruine krullekopje te woelen van het lieve
kind. dat hij zijn zoon noemde. O die ge
dachten aan ziin Gerard, als kind. was hem
immer zoo dierbaar maar.. Gerard was tot
man opgegroeid en nu was het hartzeer ge-
Had zijn zoon dan door een slecht gedrag
zich de liefde zijns vaders onwaardig ge
maakt Was hij een verkwister geworden
Had hii schande over zijns vaders naam
gebracht Niets van dat allesEen verschil
van denkwijze tusschen een vader die met
macht en kracht aan zijn meeningen vast
hield en een eenigen zoon. dte dacht zijn
overtuiging tc mogen volgen ziedaar wat
een onoverkomelijke klove tusschen hen bei
den had doen ontstaan.
Toen Gerard vijf en twintig jaar oud was.
keerde hij terug uit Italië, waar hij zich aan
kunststudie had gewijd. Nog had hij wel
geen schitterend succes behaald, maar toch
gaf hij veel hoop voor de toekomst, en of
schoon de Professor liever gezien had. dat
zijn zoon hem gevolgd ware in liefde voor
wetenschap en letteren, toch nam hij er vrede
mee. dat deze. zooals hij zich uitdrukte, wat
in dc kunst ging broddelen.
J i
■- ...vjv /V--
- M .-.ij,:..
y. i:
,>V- JSJ-
