m
Een Kerstsprookje.
tkmatmsmtrnxamSi
Ellen Marc was jong. mooi. onschuldig,
toen ze Robert Smours. den rijken advocaat,
ontmoette. Ze was wees en na een korte
verloving trouwden ze. Haar geluk duurde
slechts gedurende de huwelijksreis in Parijs.
Wcenen en Rome. Voor het eenvoudige
dorpsmeisje was het een sprookjesleven,
maar het einde kwam maar al te gauw. Haar
man was haar weldra moe. begon haar te
verwaarloozen en gebruikmakend van haar
onwetendheid en naïviteit cischte hij. dat ze
zou inwilligen in een echtscheiding. Ze wei
gerde beslist niet omdat ze zich bij den
man dien ze liefhad wilde opdringen, maar
omdat haar geloof het haar verbood. Toen
verliet hij haar en liet haar aan haar lot
Ze was vrij Haar hart was gebroken,
haar vertrouwen in de inenschen geknakt,
maar ze verloor den moed nietZe had een
mooie stem en op het pensionaat goede lessen
genoten en terwijl ze met zanglessen in haar
onderhoud trachtte te voorzien, nam ze zelf
nog lessen en kon na twee jaren als concert
zangeres optieden. Ze werd een beroemde
en gezochte zangeres en haar naam werd al
tijd in één adem genoemd met goede werken
en werken van liefdadigheid
De man verbraste zijn fortuin met spelen
en fuiven, zijn zaken verliepen en hij ver
dween uit de hoogere kringen.
Hij teerde het kapitaal, dat hem was over
gebleven, langzamerhand in en verviel tot
armoede...
jaren verliepen. Het was Kerstmorgen en
zij. die de eenvoudige gewoonten van haar
dorpsjeugd had behouden, kwam tc voet uit
de Hoogmis. Ze had haar auto weggezonden
en terwijl ze door het nu verlaten park liep.
neuriede ze een Kerstliedje, waarmee ze den
vorigen avond een reusachtig succes had ge
had. toen ze het in een kindcr-ziekenhuis
onder den kerstboom had gezongen. De
De sneeuw dwarrelde in groote vlokken
Alle bittere herinneringen verdwenei
de Kerstvrede vulde haar liefdevol hart. Ze
greep zijn beide handen.
„Kont mee", zei ze. „Alles is vergeve
vergeten...! Vrede aan menschen van goeden
wil 1"
In haar weelderige woning, waar ze nog
veel herinneringen van hem als schatten had
bewaard, zat hij dien avond goed verzorgd
en gekleed, maar met het aanzien van ie
mand. die door ontberingen en lijden is uit
geput. Zij was dien avond op een groot
diner gevraagd, maar ze vergat alles in de
vreugde van haar eigen man tc mogen ver
zorgen en te luisteren naar zijn ootmoedige
woorden van berouw en Helde.
„En nu vroeg hij schuchter, met angs-
tigen blik. Met moederlijk gebaar kusteze
hem op het voorhoofd en zei „Wat God
vcrecnigd heeft, zal de mensch niet schei-
Ze keken elkaar aan. In zijn oogen las
ze berouw, schaamte, droefheid en uit haar
oogen straalden hem liefde, deernis, ver
giffenis tegen.
Ö8fi8i £1
Voor de Vrouwen.
w
Kerstklanken.
Het vrede op aarde ruischt weer in de
luchten, nog ingehouden en onduidelijk, om
straks uit duizenden klokkctorcns luid op te
klinken in den Heiligen Nacht.
Overal op onze wereld rijzen de "kerk
torentjes naar de luchten. Eenvoudige, on
aanzienlijke gebouwtjes daar ginds in de
Missielanden, machtige kathedralen in de
groote wereldsteden, oude. verweerde kerk
gebouwen zonder veel uiterlijk schoon op
dorpen en gehuchten, moderne, sierlijke
tempels aan de randen der groote steden.
r.;aar overal op God s lieven aardbodem zul-
geen onvrede, geen jaloerschhcid. geen
kwaaddenkendheid. niets moet er overblijven
in ons hart. dat zuiver moet zijn als het
Kerststalletje zelf.
Viert zoo Kerstmis in den goeden geest,
dan kan ik U allen een Zalig Kerstfeest
toeroepen.
Voor de Kersttafel.
Menige vrouw des huizes zal dit jaar
misschien den mooicn grooten Kerstboom,
de weelderige versiering van huis en tafel
moeten missen, omdat dat alles met elkaar
toch te kostbaar wordt. Toch zijn er
ideetjes om 't zoo goedkoop en toch
aardig te maken.
Wat rood lint is er nog wel van andere
jaren, n paar velletjes crêpe. Kerstboom
versieringen zijn er ook nog, wat slingers
of engelenhaar, 't zal best gaan.
Leg op 't tafellaken wat kanten kleedjes
en daaronder rood papier, precies op maat
van de kleedjes. In het midden een een
voudig schaaltje met zand gevuld, waarin
wat hulst gestoken, misschien wel uit eigen
tuin. En laat van dat millicutje wat roode of
groene lintjes uitgaan, aan wier uiteinde 'n
takje hulst of 'n vuurrood appeltje geplaatst
wordt.
Het appeltje is uugestoken en in de holte
een kaarsje, ook niet kostbaar.
Wat lametta en slingers rondom de andere
kleedjes, in wier midden een kleiner schaaltje
prijkt, ook met hulst of dennentakjes. Draai
wat caramels of bonbons in rood papier, u
kunt zoo gemakkelijk zelf pistaches maken.
Rood en wit vloeipapier, fijn iugeknipt aan
weerszijden, ongeveer een 5 a 6 cM. de
bonbon wordt er in gerold, de uiteinden met
een draad ijzergaren even omgetrokken, dan
blijven ze goed zitten. Er is altijd nog wel
iets te vinden 'n gouddraadje, een leukig-
heidje of dingsighcidje om deze pistachc's er
aardig te doen uitzien.
Zus heeft nog wel wat goud- of zilver
brons in de verfdoos, sprenkelt er wat op
Hier en daar wat brandende kaarsen in-
plaats van electrisch licht, een los neergelegd
takje spar of hulst, t ziet er zoo vriendelijk
uit. En als 't feest voorbij is. verheugt men
zich met bijna geen kosten toch van een
gezellig huis en een fcestelijken disch ge
noten tc hebben.
Die zich niet weet te behelpen is de ar
moede niet waard, zegt een oud spreek
woord. En de huisvrouw mogen wij gerust
het monopolie in dat vindingrijk behelpen
toedichten.
K. .•••.saSösaiS.JIÉSaö
Driekoningen.
sneeuw glinsterde als diamanten op gras
wegen, beschenen door het flauwe winti
zonnetje. De musschen keken haar met h
glinsteroogjes aan en een roodborstje trip
pelde voor haar op het pad. Zij voelde zich
bijna gelukkig Zij was rijk. populair en
koesterde zich in den zonneschijn van succes
Morgen moest ze op een liefdadigheids-
concert zingen en dan zou ze de vreugde en
de lieveling van het publiek zijn. Zij had
alles, wat ze begeerde, dacht ze bijl
alles. Haar ideaal, de afgod, dien ze hi
liefgehad, was van zijn voetstuk gevallen en
had in haar hart een leegte achtergelaten.
Dit was een tijd van vrede... van vergiffenis
als ze maar
Bij een kruisweg bleef ze staan en keek
rond. Het park was verlaten, maar het was
verrukkelijk in de ongerepte schoonheid dei
blanke sneeuw. Uit een zijpaadje achter
denneboomen kwam op dat moment een man.
en bleef even staan toen. als een zieke,
of als iemand die geheel krachteloos is. sleep
te hij zich verder. Hij was nog jong en niet
tegenstaande zijn armoedige kleeding. ha::
hij iets voornaams over zich. Zijn jas was
aan den hals hoog loegeknoopt en blonk
vettig van het lange dragen. Een wollen lap
was om zijn hals gewonden, waarschijnlijk
om het gemis van een kraag te verbeiqen.
Zijn gerafelde broekspijpen hingen op ka
potte schoenen. Maar hoe armoedig zijn
kleeding ook was, toch herkende men on
betwistbaar den man van goeden stand. Om
zijn mond lag een bittere trek en in zijn oogen
een uitdrukking van wanhoop...
Haastig greep ze haar beurs uit den zak
van haar kostbare bontjas toen bleef ze
staan. Iets bekends in de houding van den
man, wekte herinneringen in haar op... haar
hart begon te bonzen... Hij was haar
Hij keek om en werd doodsbleek.
..Heb ik je verschrikt?" vroeg ze.
.Ja. ja 1" en zijn stern klonk haar weer
als muziek in de ooren. „Ik heb je schan
delijk behandeld Maar laat het je troosten,
dal mijn leven sinds een hel is geweest. Ik
heb dikwijls aan je gedacht... verlangd goed
te maken... maar.., ik ben arm en hij
zweeg en hoestte benauwd.
Egypte.
len in den kerstnacht uit al de groote en
kleine kerkgebouwen de beierende klokken
het verkonden over de hecle wereld ..de
Verlosser der wereld is geboren, komt allen
Hem aanbidden!
Zullen de klokken het gedruisch der „o-
reld overstemmen Het gedruisch. veroor
zaakt door feesten en gezang door uitspat
tingen en bacchanaliën.
Op de dorpen en de kleine plaatsen daar
zijn het alleen de kerkklokken, die roepen
en wordt er gewillig gehoor gegeven aan
die roepstem.
Maar in de groote steden, daar roepen
zoovele andere stemmen. Er zijn daar zoo-
velen. die het spoor bijster zijn geworden,
zij luisteren maar al te gewillig naar de on
zuivere toonen der feestmuziek.
Feestmuziek op Kerstnacht, zelfs de lau-
wen en onverschilligen zouden nog niet zoo
lang geleden met gedacht hebben aan fees-
ten in dien Heiligen Nacht. Maar op wins'-
bejag berekenden wisten aantrekkelijke
feestelijkheden tc verzinnen en de lichtzin-
nigen lieten zich meeslepen. Het is wel treu
rig. dat de wereld zoo verdwaasd is.
Toen ik nu een jaai of 5. 6 geleden hoor
de van een Roomsch meisje, dat naar een
bal-avond ging op Kerstnacht, welk feest
tot een uur of 2 zou duren, begreep ik ecrsi
niet of ik goed gehoord had. Was 't heusch
mogelijk, dat Roomsche ouders dit toestem
den Maar later hoorde ik er meer van.
Dat bi) met-katholieken op Kerstavond feest
gegeven werd, maar dat zullen dan toch wel
ongeloovigcn zijn en moest geen katholiek
daar zijn kinderen aan mee laten doen.
Neen. laten wij ons beijveren, dit feest
te vieren in den goeden geest. Als wij ons
voorbereid hebben in den Adventtijd door
onze gebeden en offers, dan allen zooveel
mogelijk naar de Nachtmis.
Het is een klein offer van onze rust. dat
beloond wordt door den goeden geest van
gebed. Immers in den Kerstnacht kan ieder
goed bidden.
En dan thuis n schoon versierde kribbe.
et kaarsjes en Kerstliedjes en een echten
goeden geest van liefde en vrede. De Kerst
klokken van daarbuiten moeten weerklank
vinden in ons hart. Geen slechte gedachten.
Zij kwamen uit landen zoo verre.
Zij reisden wel drie maanden lang.
Een groote en schitt'rende sterre.
Die leidde getrouw hunnen gang.
Bij t stadje van David zij vonden
Een huiske. zoo laag en zoo kleen.
De sterre heeft stille-gcstanden.
Zij traden verwonderd daarheen.
Duur rustte op Moederkes schoote
Een Kindje, nog klein en nog jonk.
Dat was nu de Koning, de Groote.
Dien God aan het wereldrijk schonk 1
Zij brachten Hem hunne geschenken,
Nooit had men 't zoo kostbaar
aanschouwd.
Zij reikten met vriend'lijke wenken
Hem wierook en myhrrc en goud.
En toen zij met blijdschap weer gingen.
Zij diocgcn nog grooteren schat.
Zij droegen veel kostbaarder dingen.
Die Jezus hun lei in het hart.
In elk gezin de Kerstkribbe.
De Katholieke jeugd van Zwitserland
.pert in haar blad „Jungmansschaft" voor
1 hel meer innig vieren van Kerstmis.
Fijn is dat.
Want ook de viering van het Kerstfeest
Dal de étalages rood verlicht zijn en ook
de cafés, heeft toch met Christus' geboorte-
I (eest weinig uit te staan. Even inin als de
warme punch bij de roode schemerlamp in
Bij thuiskomst feestelijk ontbijt, en heel
den dag feestelijke innige stemming.
Heel het octaaf blijft het stalletje zoo. en
iederen avond weer gezamenlijk gebed.
Eerst op den vooravond van Driekoningen
worden de herdertjes en de schaapjes weg
genomen. en komen de Driekoningen ervoor
Zoo'blijf' hel heel het Octaaf v ,n qV
koningen En weer iederen avond :a
lijk gebed, en dan wordt het stal! tje
9'zoo kunnen we den Kerstkrib,
Dat
chrëticn
Nacht
e strijkjes in de cafés „Minuit
spelen of „Stille Nacht. Heilige
eerder profaneerend dan stichtend
Dat velen er eens van profitceren om naar
n mooie" opera of 'n mooi concert tc gaan
in een der buitcnlandsche grootsteden is ook
al weinig bevorderlijk voor de intimiteit van
het Kerstfeest.
Nee 1
We moeten het Kerstfeest vieren in de
kerk en in het gezin.
In de kerk door Jezus te ontvangen in de
H. Communie, de liturgie der drie H. Missen
te volgen, en aanwezig te zijn in het Lof
met preek.
En in het gezin door het opstellen van
een Kerstkribbe, en die als centrum te ne
men van de meest innige huiselijke devotie
jegens het Goddelijk Kind Jezus.
En op Kerstmorgen bidt het heele gezin
voor dat stalletje, en gaan naar de vroeg
mis, om er allen Jezus te ontvangen in de
H. Communie.
Dc aanbidding door de II. DiU k."
C.K: üC-r.
'M
Voor onze kleine Lezers
te.
Dc Grot der Geboorte. bezoekei dom
Het kleine stedeke Bethlehem is de wieg ï'-'u ''j'
geworden van geheel hel Christendom j
We weten allemaal wel, dat er voor S
Jozef en de H. Maagd géén plaats was
de herberg. Niet. dat de herbergier zoi
eerst maalt 1 Hij kon toch moeilijk andi
menschen naar buiten sturen, die eerder ge-
komen waren Ja. als hij geweten had wie
daar aanklopten op de poort, dan zou int 'U""C 1
anders gehandeld hebben, maar zijn oogen '""'u 1
werden gehouden dat zij het niet zagen
Sint Jozef heeft toen de nauwe, smalle "Ph"u"°'J
straten van het stadje verlaten en richtte 'J1'11"1''
zijn schreden naar de rotsen in het Oosten, j L'
Daar bevond zich een grot, die den hordeis
bij slecht weer of groote koude tot stal dien 1
de voor hun schaapjes. Nog in onze dagen J Naasi C
kan men in die streken van zulke toevlucht* "l^de
oorden aantreffen, die dan voorzien zijn \au
een kribbe, een voederbak voor het vee. I let
is in deze nederige spelonk geweest, dat do
éérste Kerstnacht werd gevierd, met de ar
men der wereld, met de Engelen uit den
Hooge. met den vrede, die van het Kindeke
afstraalde voor allen van goeden wille 1
Keizer Constantijn heeft boven de ge
boortegrot reeds in 330 een kerk laten bou
wen. een prachtig gebouw van vijf beuken,
geschraagd door vier rijen van veertig rood
marmeren monolith-zuilen (dus uil één stuk
gehouwen). Dc woede der Turksche en
Perzische veroveraars heeft dit bedehuis
steeds gespaard, in tegenstelling met vele
andere kerken, die onder de ruwe knuisten
der soldeniers tot puin vervielen.
In al zijn eenvoud sticht dit bedehuis den
en van ons Hcili
■grot bevindt z
twee trappen, die
:elf zou geheel
,'urc het niet. da:
en worden ondee
branden zonde
len grond aange
Maria Jesi
rereld. Evea
nederhak voor
Kindeke tot
die dc herinne
-an Bethlehem be-
men de gra
Ettsebitis
nis. Maar
beteekent zelfs de
I lnekoningen
geboren",
