R
ÜIT DE JAMBOREE-STAD
d(,n
m s'r.»s a-sEF
DE EEMBODE
TWEEDE BLAD
DE INTOCHT DER DUIZENDEN IN DE
TENTENSTAD.
VOGELENZANG IS
ONTWAAKT.
Hot Jamboreedagblad gaat draalen.
AU en de grondwerkerslaaraen.
Producten van het oerwoud en van
het aslalt. Chlna-Japan.o— Est
land—Nederland te voet.
„Nou rijn we compleet!"
Dat U de eerste uitroep die Ut hoorde van
Olm ls een merkwaardig mcnsch: oen
klein. blond Engclschmannotje, bekend bij
honderdduizenden uls hoofdredacteur van
bet UJtlge weekblad „De Scout" en hl] zit
hier nu op de Wereldjamboree voor zijn
blad te tikaen en tegelijkertijd zijn twee
blad „De Jaraborecposi"
Dim officieel Haydn
een uurtje JBtcr dan de andere redacteuren,
omdat hij ln Zandvoort woont en niet m
bet wereldkamp. Dot Zandvoortsche verblijf
heelt niets te maken met een hang naar
luxe. maar is een gevolg van den wereldoor
log, teen Dim bij een gasaanval zooveel
naar binnen kreeg, dat hij er nog steeds de
kwade gevolgen van ondchdndt, wanneer hij
geen zeelucht snuift.
We zijn dus compleet 1 het drieman
schap dat met behulp van een heele stal
het Jamboree-dagblad in elkaar moet
draalen. Want behalve uw correspondent zit
hier ook Tbn Koot. de hoofdredacteur nog
wel, die al een half Jaar aan seml-slapeloo-
ze nachten lijdt door het vooruitzicht van
Verder heeft Ton Koot het Vlotgeschre
ven en pasvcrschenen levensverhaal van
den Chief Scout Baden Powell op zijn ge
weten en een gioot aantal artikelen van
propagandlstlschen aard.
GedrlcCn zitten we ln een klein kamertje
van Huize Tcylingerbosch en beneden ons
zwaait oubaas Grabowsky den scepter over
een stal van vertalers. Naast hem zit de
administrateur om abonnementen op te ne
men en daarnaast heelt de fotograaf zijn
met broekspijpen tot op z'n kutten.
All komt, een klein lnlandertje met een
fez op. Ali moet laarzen passen, want er ls
een karrevrucht waterlaarzen gearriveerd
van het kaliber en het soort dat bij ons de
grondwerkers dragen. AU gaat op een doos
zitten en krijgt een paar kolossale gummi
zich wel heel raar ln moeten voelen. Een
dikke ChmcevlndiCr heeft intusschen een
paar sierlijke, glanzende gummilaarsjes voor
All uitgezocht en die zullen beter passen.
Indlë is een groote attractie en ze krijgen
aanhoudend visite uit de omgeving. Hun
i zaas
De keukens met de gespannen regenzellen
«r over laten heerlijke geuren uit en de
vuurtje* knapperen lekker. Die Jongens zijn
de rimboe gewend....
Onze auto wipt en schokt een zijweg in
van het achtste subkamp. Daar staat een
heele stad van spiksplinternieuwe, khahi-
kleungc tenten met heldere, blanke touwen.
Een Amerlkaansche vlag wappert boven het
zonbeschenen gras. we zijn hier bij de
voorloopers van het Amerlkaansche contin
gent. Werklieden en enkele burgers zetten
palen en spannen draad. Er zijn ook nog
enkele padvinders die er allemaal erg
a de schuifdeur geroepen.
..Neen, dan moet u ergens anders wezen
„Zijn deze tenten allemaal van u?" vragen Luid gepruttel over een kastje en een mu
t met diep ontzag aan den leider, een De IJslanders willen graag een heelebn
ït hoomomrande weten, maar er ls niemand beschikbaar dlr
e wenkbrauwen. hen kan geleiden. Wc zien ze voor onze deur
„Die hebben we meegebracht," antwoordt staan: flinke kerels ln hun lichtgroene Jns-
hlj. „We hebben ze van de regeering ter be. Jes. Hun spullen zijn voor elkaar, althans
O zool wat hun uiterlijke verschijning betreft. Ook
He« ztet er hier waarlijk grootsch uit. BIJ on- dit contingent ls dus al binnen, maar als
e Indiërs zag men kleine woudloopere, hier we een hunner aanspreken kunnen we geen
zien wij kleine militairen. deze Jongens contact krijgen, noch met Engelsch, noch
zijn producten van het astalt en niet van met Fransch. noch met Dultsch. Sjonge, die
bet oerwoud! I tolk zal een zware dobber hebben.
s vandaag de groote li
Het is
Nederlanders.
Vrachtwagens uit alle richtingen, groote
auto's cn trailers komen binnenrollen en
er boven op zitten de padvinders die bij het
geroep: „Waar komen Jullie
„Van Baanil' klinkt het uit de cabine.
„Van Utrecht" hoor je uit een anderen
wagen. ..Rotterdam".Tilburg"Alle
provinciclelters prijken op de nummerbor
den! Zakken, balen en palen worden afge
laden. het ls een verhuizing zooals men rich
moeilijk kan voorstellen. Hotzebotsend rij
den de auto's door. Soms, op een smallen
weg. vindt een luxewagen z'n weg versperd
door een naderenden boerenwagen, getrokken
door een gezapig paard. Hindert niet. de
wagen rijdt in een greppel cn de Inzitten,
den kijken met verstoord naar den chauf
feur Integendeel, alles lacht hier. Als je
iemand tegenkomt, lach Je, ala je pech hebt,
lach Je. als Iemand Je ln den weg loopt of
zit. lach Je. Zelden hebben we een zoo vroo-
UJke stad gezien.
..D'r zijn Chlneczcn!" wordt ons kantoor
tje blnnengeschreeuwd. Voor het hoofdkwar
tier staan er enkele, in keurige uniformen,
of ze zóó van onder de strijkbout kwamen.
Ze zijn met z'n 32-er., maar er staan er
hier maar vier. Het is heel moeilijk wat van
hen te weten te komen, want het Engelsch
dat ze spreken ls slecht te verstaan en dat
schijnt een wcderzljdsche moeilijkheid te
zijn. Een draagt er allerlei Chlnecsche let
ters op zijn zljtasch cn een vertaling kun-
zich daar n
omdat ook geografisch Japan n
van China ligt...
„In orde" roept de meneer die hen neeft
ontvangen. .Een tolk is ge"ondenl'- IJsland
vertrekt tevreden.
Zes paar gespierde becnen met sokjes en
sportschoenen stappen over den toegangs
weg. Daarboven lichtblauwe, korte broeken
mutsen. dat zijn Estiandcrs.
„Heelemaal komen loopen." zegt iemand
tegen ons met veel ontzag „Kan je wel zien
aan hun boenen.
„Hoe zijn jullie gekomen?" vraag ik.
„Ik door Duitschland en zij tweeën over
Zweden en Denemarken." antwoordt de aan.
gesprokene. „Onderweg hebben we bi) boe
ren overnacht en hier liggen we ln een tent,
We hebben een maand over den tocht ge-
wrijven
on verdwjjncn met haostigc pas.
internationale taal die overal
Internationale taall
Er wordt overal druk gespijkerd. Bordjes
hier en bordjes daar en niet een draagt een
letter. Het is zoo helder als glas: het te
zoeken onderwerp stBat er op afgebeeld en
itjl witst in de richting waar Je 't zoc-
IN DEN VERREKIJKER
I ken ir
et. Eenvoudiger
n het n
den. „Is d
Hoofdoerkenncr RAMBONNET verioelkomt!
Padvinders uit alle deelen der wereld, hartelijk heet Ik u welkom op
de Jamboree. Namens de Nederlandsche Padvinders zeg ik u dank, dat
gij ln zoo grooten getale gehoor gegeven hebt aan den oproep van den
Chlej Scout van de geheele wereld, om ditmaal ln de Lage Landen aan
de Zee veertien dagen te komen doorbrengen om de broeder-padvinders
van andere streken van den aardbol te leeren kennen, met hen vriend-
ichap te sluiten oj oude vriendschapsbanden te hernieuwen. Ik ben ml]
er geheel van bewust, dat ons kleine land, met een alzoo kleine vereenl-
gtng, een groote taak op zich heeft genomen, met het aanvaarden van
de ultnoodlgtng om de Jamboree te organiseeren. De aanmoediging van
den Chlej Scout en het vooruitzicht, dat w(j de padvindersbeweging, ln
het bijzonder In ons eigen land, erdoor zouden dienen, heejt ons doen
besluiten de opdracht te aanvaarden, toen een voorlooplg onderzoek de
mogelijkheid van een welslagen niet scheen uit te sluiten. Ik besef, dat
w(j tegenover onze gasten tekort zullen schieten en hen niet in alle op
zichten zóó kunnen dienen, als wij dat gaarne zouden willen, doch ik
zal m(j gelukkig prijzen, als onze gasten het welpenmotto van toepassing
achten op de gastheeren en deze eerlijk: Wij dob dob kunnen roepen.
Reeds vanaf de middeleeuwen hebben de Nederlanders zich erop gericht
een schakel te vormen tusschen de volkeren der aarde terwllle van een
vredelievend verkeer. Het valt niet te ontkennen, dat materieele bedoe
lingen de drlffveeren waren van dit streven en rfaf het vaak het ver
langen naar omgang eenzijdig was en werd opgedrongen. De Chief Scout
heeft een nieuwe basis gelegd op een verhevener plan, voor de vrede
lievende aanraking tusschen de volken der aarde. Oeen sterker indruk
ken dan die, welke men In zijn jeugd ontvangt! Dit maakt ook, dat de
Jamboree machtiger Is en grooter mogelijkheden In zich sluit, dan
oppervlakkige beschouwing doet bevroeden. Laten we hier echter niet
ij stilstaan, doch ons verheugen, dat wij met zoovclen tezamen zijn en
rachten vele goede vrienden fe maken!"
Hoojdverkenner v<
Allemaal eigen werk va
e „werkbijen" van dei
tad. Het. is kranig werk wat die kerels hel
.ui gedaan eer .Ie groote intocht begon c
Tst later zal men gaan waardceren we
lun hulp voor dit k
;1 in ei
...n den i
e kennismaking.
DE VONDST VAN
EEN SLAGER.
De begraven schat.
rJ.n 1923 vo5° s'ai'<:r Masculier t<
In de schaduw van de oude St. F
trlckskerk ln het armste en ellendigi
reelte van Pittsburg (Ver. Staten)
laatste jaren de nieuwe gemeente
Schantytoron ontstaan en wel onder zeel
merkwaardige omstandigheden. De wo
ningen zijn hoofdzakelijk opgetrokken
uit hout van kisten, oude steenen en an
der materiaal, dat men verzameld heeft
WJ de vuilnisbelt.
Naar de „Catholic Times",
dit bericht ontleenen, meldt, zijn de ge
meenteraad, chef der politie en zijn me
dewerkers benevens de leden van den ge
zondheidsdienst werkloozen, die hier een
toevlucht gevonden hebben.
Schantytoron heeft ook 'n burgemees
ter en wel ln den persoon van pater Ja
mes R. Cox, pastoor aan de St. Patrlcks-
kerk.
Over het ontstaan van Schantytoron
meldt de „Catholic Times'" het volgende:
Sedert 5 Jaren was de pastoor van St.
Patrick in de weer, om de werkloozen
tijdens de winteravonden brood te ver
schaffen. In deze 5 Jaar werden 175.000
personen geholpen. Voortdurend kwamen
ook hongerige menschen naar de pasto
rie om warm eten te ontvangen De huls
houdster had bevel gekregen om niemand
heen te sturen. Toen kwam de economi
sche crisis.
„Het aantal menschen. tile bij
klopten, werd langzamerhand zóó groot,
dat de hulshoudster en haar onderge
schikten het werk onmogelijk meer s"
leen afkonden" vertelde Pater Cox
besprak den toestand met een vrlen...
een vroegeren bokser, en meende, dat wij
een gaarkeuken noodlg hadden. HIJ
van dezelfde opinie en meende wel
kele menschen. die geen werk hadden, te
kunnen vinden, om bij den bouw der
keuken te helpen. Den lOen November
1930 openden wij de keuken. Sinds dien
dag hebben wij 673.148 warme maaltijden
uitgedeeld, 69.576 mandjes levensmidde
len zijn aan arme gezinnen gegeven, ver
der 11,095 kleedlngstukken, ongeveer
300.000 kilo steenkolen en 2137 paar
schoenen. Kort nadat de gaarkeuken op
gericht was, bouwden de werkloozen zich
kleine hutten in de schaduw der oude
St. Patricks-kerk. Spoedig ware
ge honderden klaar, van oude planken
en oude steenen die bij elkander gezocht
waren.
WIJ zorgden voor voedsel en kleeding
maar ln het begin heerschte ei in het
dorp orde noch tucht. Ik deed al het mo
gelijke en toen een commissie mij het
t van burgemeester aanbood,
jaarne aan. Want wanneer di
op normale wijze g-ield en bestuurd
werden, konden in Pittsburg geen twisten
nooh diefstallen voorkomen. Wij organi
seerden de „stad der werkloozen" er.
lederen dag ging lk of mijn assistent op
Inspectie uit. WIJ vormden uit de werk
loozen een raad, waarin de verschillen
de ambachten vertegenwoordigd
Verder organiseerden wij een gt
heldsdienst, richtten waschgelegenheden
In. douche-baden, enz. Iedere s
schen de rijen hutten heeft een naam.
WIJ hebben electrisch licht en zelfs radio
zoodat de menschen hier in hun vrije
"ren ook een ontspanning hebben.
WIJ doen alles, om hen nuttig bezig te
houden".
ONDANKS DE KERKVERVOLGING
GROEIT HET GELOOFSLEVEN
IN DUITSCHLAND.
In het Aartsbisdom van Breslau werd
onlangs een bedevaart voor Jonge
gehouden naar Wartha. Meer dan
uur lang trokken over de 15.000 Jonge
pelgrims zwijgend den berg op vooraf ge
gaan door een priester met het Kruis.
In de pontificale hoogmis, die daarop
volgde, sprak de Kardinaal Aartsbisschop
Dr. Bertram de pelgrims op ontroerende
wijze toe.
Geloof mij, éfr. ding maakt een diepen
indruk, uw zekere rustige gang. Men kan
zeggen, wat men wil, deze jeugd moet
haar wc. verder gaan.Van den groo
ten Kerkleeraar Gregorius van Nazlanze
zegt de geschiedenis: HU was zoo hard
diamant. Zoo ook moet gU hard en
k zUn ln den strUd voor het geloof,
was gelUk een magneet. hU wist te
sterven om naar den Heiland te gaan.
Zoo moet ook de jonge man zün gelUk
een magneet; een apostel zün, een Apos
tel der Liefde, een Apostel der Blijdschap,
Mazar.n gesloopte k
i". graaf de Sovarv
n 230 milliocn francs
steeds meer schatgravers aan, Eerst was hel
een Me-tzer koopman, die tevergeefs zijn vo
luit probeerde en eerst toen hij een 12.00C
fres. aan ontdekklngskapitaal had laten zit
ten .den dons om het gouden kalf :n d(
diepte opgar.
Na hem liet een Melzer notaris dun pia'.te
grond keuren m de Beolc de Chartrts om
toen het stuk voor echt verklaard was. sa
men met een industrieel uit Font a Mousson
aan het werk te gaan. Een di
tlng slikte ruim 35.000 fres
schat bleef onzichtbaar. Wichelrocdeloopers
Koning Carol van Roemenië is zeker
wel de eenlge monarch, di
zever en boekhandelaar is.
HU heeft onlangs een van zUn vurigste
verlangens kunnen verwezenlijken: n.l.
iet openen van een eigen boekhandel bU
iet konlnklUk palels. welke boekhandel
laar men zegt, de modernste van de Bal-
anlanden ls.
Hier worden de nieuwste en interes-
aiitJte werken verkocht, vooral over
-.unst, wetenschappen, 'schoone letteren,
-nz. De werken van oude en moderne
lïoemeensche auteurs nemen natuurlUk
le eerste plaats ln.
Koning Carol heeft dezen winkel v
.odoeld voor universiteitsstudenten.
Jonge lntellectueelen, die over weinig
eld beschikken, kunnen hier tegen
ONS KOUT
vanuit'
men er tot nu toe niet minder d_..
geregistreerd. Daar het overbekend lj, dat
de ooievaars de groote steden schuwen,
moet er wel een bUzondere oorzaak zUn,
waarom deze steltloopers voor BerlUn een
uitzondering maken.
De verklaring ls zeer eenvoudig. In
ls voor het grondgebied der stad
oen bUzondere wet op de vogelbescher
ming van kracht geworden. De ooievaars
schUnen de goede uitwerking hiervan
ondervonden te hebben en zich thans ln
deze stad zoo wel te gevoelen, dat ze er
zloh met voorliefde gaan vestigen. Oude
ooievaars met veel ervaring schUnen de
jongeren van hun geslacht van de gun
stige levensvoorwaarden op de hoogte te
brengen.
De Dultsche vogelkenners volgen met
groote belangstelling dit vreemde ver-
schUnsel. Voor het komende jaar wordt
er reeds op de vestiging van een 200-tal
ooievaars ln BerlUn gerekend.
NIZZA EN ZIJN FIACRES.
Wie Nlzza bezocht heeft, zal ongetwU-
1 ook wel een ritje hebben gemaakt
:en van de fiacres, die langen tUd aan
e .dplaats een zekere beroemdheid
In de laatste Jaren evenwel werden
deze eertUds zoo geliefde rijtuigjes steeds
zeldzamer. ZU verdwenen langzamerhand
van do straten en boulevards en voor dc
groote hotels langs de Promenade des
Anglals hielden nog slechts auto's stil.
De burgemeester der stad, die niet wil
de gedoogen, dat onder zUn bestuur dt
fiacres voor goed van het straattooncel
souden verdwijnen, heeft thans een
merkwaardlgd besluit uitgevaardigd.
Voortaan krUgt niemand meer
lemming voor het houden van een
of hU moet naast de taxi ook een t:
ln bedrijf hebben. Zooveel taxi's zooveel
fiacres.
Tegenover dit besluit ls een hevige op
positie gerezen, doch de burgervader ls!
niet te bewegen, tot herroeping c"
gaan. HU zegt. dat hU gaarne het oc
der geschiedenis over zich zal afwachten,
Toch ls het besluit ln zooverre verzacht,
dat het niet zal behoeven toegepast te
worden, zoolang er vUftig fiacres ln be
drijf zUn. maar Nlzza zonder fiacres is
geen Nlzza meer cn dit wil de burge-
neester tot eiken prUs voorkomen.
ER ZIJN GEEN MENSCHEN
sf: In Australië heeft men met zeer eigen
aardige moeilijkheden te kamnen. Het
land ls ln sommige streken buitenge
woon vruchtbaar. In Queensland alleen
liggen drie mllioen H.A. uitstekend
and. waar men twee oogsten per
Jaar heeft. Maar de landerUen liggen
braak, omdat er geen menschen zUn. die
daar willen vestigen. In dezelfde
moeten ook groote steenkoollagen
liggen, maar tot nog 'toe heeft niemand
a ontdekt, omdat men daar geen werk-
ülk kan krijgen.
In Europa mlllloenen werkloozen in
Australië een tekort aan arbeidskrach
ten.
EEN ZWAK
OOGENBLIK
(Episode uil de Fronsche
revolutie.)
HENRI T' SAS
- „i,- „rim in den vrocgzomer-
datzn zi- ha,ir „^„eld zou hebben.
pet verlangen naar haar
als llchamelUkc l'Un-
f,.c>pn
den Amerlkaanschen marschko-
nlng Sousa, die dezer dagen, nagenoeg
doof. ln hoogen ouderdom gestorven ls,
heeft Amerika zUn populalrsten compo
nist verloren, die zich zelf heel beschel-
"en „koning der Amerlkaansche mu-
noemde cn die door zUn geestdrif
tige Amerikaansche bewonderaars bU
voorkeur als den Johan Strausz der Ver-
mlgde Staten betiteld werd.
De overledene was geen volbloed Ame-
kaan. want van vaderszUde stamde hU
uit Spanje, van moederszUde uitDuJtsch-
land. Als muziekmeester van het Amerl
kaansche leger verdiende hij zUn eerste
sporen, maar zUn populariteit heeft hU
te danken aan de tallooze marschen. die
hU ln den loop van zUn succesvol
versleven gecomponeerd heeft.
Nadat hU ln het land der sterr
strepen beroemd en vooral door zUn
„Washlngton-post" de meest papulalre
musicus van Amerika geworden was. be
reisde hU ln de 90-Jaren der vorige eeuw
met zUn eigen reuzen-orkest de geheele
wereld. BU deze gelegenheid trad hU ook
voor het Nederlandsche en Dultsche pu
bliek op. ZUn komst werd aangekondigd
door schreeuwende reclame op echt Ame
rikaansche manier. Men kon bU die gele-
genoeld een goed gedrilde militaire
kapel In aardige uniformen gekleed, be- .'f®
wonderen, de verrichtingen zelf echtera|e'ne huts
hU voor
en hij voelde
~Diarnmoe7t ze wo'nèmVreht' twnover
het raadhuis. Het stond met rooo aan-
en die rankende maandrozen. Het houlei^
hekje van den voortuin aas n 5,„_.,,ozol—
pidS OP dit 'öogcnbllk viel 'n slag
de kerkklok: half vijf. hp<j ne
één uur den tUd. Vanavond h
vergadering^-"
"-O-!— ;I,|angCn
Ig juist
,K m,. Nationale Convcn
eisch van 270.000 koppen sollen,
door dVé°zfcir°l^ wUdc'hol gezicht
vreesden6 Ma "at." derf j.|ocdhond", 20U
op het hoofd, greep den klopper en liet
dien bonzend op de Uzcren pen terug
vallen. Dan kruiste hij de nruicn, want
zóó, ln die houding, was Mara, bekend
ln heel de Republiek. De blinden voor
'n venster op dc eerste verdieping wer
den open gegooid en 'n ourie-vrouwestem
vroeg: „Wie daar?"
,,'n ParUzenaar. 'n goede bekende van
Mademoiselle Charlotte!"
'n Grüs hoofd toog zich naar bulten,
e.. daarachter werd een Jongemclsles-
figuur zichtbaar. Charlotte Corday had
Jean Marat herkend. Zij g
van haar tante e
ls het: Mnral
Ie ziet. dat die het gewaaid h
1 siddcrei
Ga r
r bloed r
'g V exen
nodemi
i wijd,
le Cor-
„Ik vi
day, U op z-
storen", en hU legde den nadruk op
„mademoiselle".
.Dokter Marat- Is altijd welkom"
„Ik ben „burger" Marat. Er I* veel ver
anderd sinds onze lanlsie ontmoeting In
de rue de In Residence, toen ge uw hand
uit de mijne rukte. Graaf d'Arlols ls
dood."
.ordlg v
„Ik weet het!"
„En gU leert I
rente?".... 'n Stilte.... „waarom ant
woordt ge niet. Charlotte Corday d'Ar-
Omdat burg'r M:.:..t allang weet. dat
Charlotte Corday v.m arte! tv. dal haar
zij trouw gebleven is aan rt« GlrondUn-
sche gedachte."
„Braaf zoo! Ik heb me niet vergist,
dien nacht, toen lk In u 'n bizonder
karakter meende te ontdekken. Als pe
n!" vergiftigd waart geworden door
mannen als Durhülel en Bnrb.iroux, nis
ge meer genegen eld getoond hadt voor
denpaardendokter van Oraaf d'Ar-
tois, zoudl ge nu de eerste vrouw van
FrankrUk geweest zUn. Hier wordt gc 'n
beschimmelde bloem
.Beter hier 'n beschimmelde bloem,
dan in Parijs'n woekerplant die tiert
'n Siddering Ut-,) over het gezicht van
hi: k
h alo
F.lk
sabeld zUn. Haar keek hl, "frak hl "de
mooie bruine oogen en reageerde nlel. op
eze beleedlglng. Dit cene oogenhllk van
zwak'» zou ziln ongeluk worden. HIJ had
hier niet te kiezen. Hl] moest, of haar
oogenbllkkelllk doen gevangen nemen,
of onmiddellijk vertrekken, Hij ".reep
haar hand. drukte die fel „Vertrouw
niet te veel op m'n toegevendheid De
paardendoktrr van Graal d'Artols Is 'n
doodsvUand van de Olrondtlnrn. Wees
gewaarschuwd!"
De Bloedhond. Jean Marat. verliet het
mcci. uc oei couic. i ,lelne Jwfcte Salnl Saturnln en liet er
cn vooral de composities welke Sousaeenlge liefde achter, die hu ooit in
speelde, maakten ln hun alledaagschheld ?Un„ Jneelukklg bestaan hee ft gekend,
geen opwindend effect, maar bleven op n "e,rip rtl" h"m
het peil van een bultenlandsch
nummer, een Indruk die door de
lUke vcrschUning van den geëerden com
ponist en de dansende beweeglUkhoid
an zUn dlrlgeeren nog verhoogd werd.
Wat hU bood, was al een voorlooper
in de Jazzmuziek, waardoor wU een
kwarteeuw later overstroomd zouden
dl gereduceerde prijzen studiewerken I
- maar bij het gravel
de schatten verroeste
«reldoorloz voor den
Uit Parijs de venr.oo-
een luxe auto bij den
a Mousson cn legden
n de wlna
litloneel toezicht 1
dusver bij geblevti
ALLEEN DEZE VLUCHTHEUVEL5
De vorst hoopt, dat deze winkel
;mln eenlge winst zal maken, die echter
;eheel ten goede komt aan een speciaal
'inds, om Jonge nrtlsten te helpen, die
ich niet aan de kunst kunnen wijden,
omdat zij voor hun levensonderhoud
*1 eten zorgen.
EEN HELDHAFTIGE NEGER.
er "ersterri0 In Port Darwln, de melaatschenkolonle
Daar is hc tot 111 Australië, kwam onlangs een zlr'~~
3c N.v. ten kos- ilander aan, die een blanken dokter
succes 42 M, den rug droeg. De neger had zich acht
J™,,!?™ maanden lang door het oerwoud gesleept,
ndere -cffirf en aL,dle? tlJd had hlJ blanken dok-
ter. die door melaatschheld was aange
tast, gedragen, tot hU Port Darwin be
reikte.
Toen men hem vroeg, hoe hU den moed
had gehad, dit te doen, zei hU eenvoudig:
„Niet met woorden, maar met daden
moet men liefhebben,"
en lichtgevende verkeen-
green riitulflbe.tuurdcn
rechterzijde. (De t
BERLIJN DE STAD DER OOIEVAARS.
Bteeds werden er ln Pruisen veel ooie
vaars aangetroffen en de voorkeur voor
dit land schUnt bU den zeer achtbaren
trekvogel nog toe te nemen. Vooral de
wereldstad BerlUn ls ln de laatste jaren
zeer In de gunst gekomen, zooals uit
volgende regels blUkt.
Werden er ln 1934 op het grondgebied
I van Berlijn ln het geheel 24
i- Meer dan honderd jaar strUden de
leide Zul-Amerlkaansche Staten Peru en
icuador om het bezit van een reusachtig
oerwoud, dat zoo groot ls, als de staat
New York en ten Oosten van de Andes
ligt. Toen Ecuador zich ln 1891 politiek
-elfstandlg maakte, kon men het niet
jens worden over dit stuk grond. Er be
gonnen onderhandelingen en conferen
ties, maar nu, na meer dan honderd jaar.
is het conflict nog niet opgelost. De In
dianen, die ln het oerwoud leven, stellen
niet veel belang ln. wie hun meesters
_„n. Ofschoon et gebied geen materieele
voordeelen biedt, willen zij geen van bel
den.hun vermeende rechten afstaan. Nu
hebben de landen besloten opnieuw een
conferentie te Lima te houden, aangaan
de het grenssystecm tusschen Peru en
Ecuador.
Onlangs zUn Mr. William Schiller en
_,.l vrouw, die sinds twee Jaren naar het
paradUs zoeken, ln Londen gearriveerd.
Toen Mr. Schiller 34 jaar oud was, trok
lüj zich uit zUn zaken terug. In New
York heeft hU een aardig vermogen staan
en nu zoekt hU een rustig plekje grond,
waar hU aUn Bpaardultjes kan verteren.
Het ls nog al moelUJk, om het „paradijs"
te vinden, want het Is Mr. Schiller na een
reis van twee Jaren nog niet gelukt het
„Ideale hoekje" te vinden.
„MUn vrouw en lk haten de koude,
jo vertelde hU, maar ln de Tropen
het weer te heet. En plaatsen met een
Ideaal klimaat liggen zoo afgelegen
weken later rUdt Charlotte Corday. In
roode kiel der moordenaars gekleed,
I - guillotine.
op de open doodenknr ni
■eilanden doorkruist, maar konden
hier niet tot blUveii besluiten evenmin nis
Californie, dat men nog altijd „Land
a den zomieschUn" noemt, zonder te
denken aan de wekenlange regens In den
winter. Ik denk, dat we ons te veel van
de wereld hebben voorgesteld. Daarom
nebben we nog steeds geen woonplaats."
Natuurlijk wilde Mr, Schiller ook niet
ln Londen blUvon „vanwege den at-chu-
welijken winter" - maar hij heeft de
hoop nog niet opgegeven, de Ideale woon
plaats te vinden.
Uzer
De geweldige brand, die otnl"c r
oen geleden het wereldbeioemdp ki
len palels tot een vormlooze nms-.n
maakle' 15 «I wier lang
D?ree?1,dCü mcnsc!,hcid verdwenen,
«r™* 2 ui erOÜ"- ''atasirophn ont
stond een strljrivrang, wie cr had te zor
gen voor de opruiming van de zon n'nes
als waardelooze ruïne. Niemand Joelde e?
r opnilmliigskosten veel
het afva! SC"
J?lti)d50Tal;'nril,!hl-'dcii hchbon oven
^Lh",lp bracht. De koortxnch pfbe-
gaaswaas®
Geen wonder dus dat de teif.i» i
„^P'.ov" welks oprntmfnj' ,ZcrI
doen is geweest, plotseling 'n warc ein
mUn ls geworden koild-
oude ijzer en stnni m ",c" het
nans met de groots! c onergj*
