AMER5FQDRT
DE EEMBODE
PWEEDE BEALV
VRIJDAG DECEMBER 1937
ONS KORT VERHAAL~ja
De boksende Kangoeroe SJIJTJÏS JT.Ï1Z J
IETS LEKKERS TOE
is getn lax*
Ale hei kouder wordt vraagt het lichaam meer brandi
t£ ?f"rr'V^!r0rR1uA te"n dl* ,,n dr
m. roghnrt, rienijea of tottl-fnitll met
'Jr', die Irricre halemmw In ren oorwenk ronder reel
Zoou toetje maakt, dat kont voUtaan met minder r
MELK en MELKPRODUCTEN
van AMERSFORTIA
STOFZUIGER
IDE ZONDAG VAN DEN Advent.
Ut uit den brief van den H. Apottel
Pulos aan de PhlUppensen; XV. 4—7
Broeder» I VerblUdt u ln den Heer
tc aUen ttjael nogmaals zeg Ik u: ver
blijdt u! Dwr ledigheid zU allen men-
schen bekend; de Heer Ie nabtl, Ween
ln niets bekommerd, maar laat in alle»
door bidden *n «meeken met dank-
aogKlriK uwe bekeeren bekend worden
bU God. En de rrede God», die alle be
grip te boven gaat. beware uw harten
en uw veratand. ln ChrUtu» Jezus on
sen Heer.
EVANOBJE
volgens den H. Joannes; L 10—18
In dien tijd tonden de Joden uit Je
rusalem printers en UvltMn tot Joan
ne». om hem te vragen; Wie tut gU?
HU nu beleed en loochende hel niet; en
h|J beleed: tk ben de Christ, s niet En
al) vroegen hem Wat dan? sUt gU Bias?
En hU telde; Ik ben het niet ZUt gij de
Profeet? En ha antwoordde Neen. ZU
telden dan tot hem: Wie tUl gU? opdat
■fi inl*r«iM --
CKATIS DCMONSTR ATII
HOOGLANDERVEEN.
om KERK.
EN TOCH
THEO GROENHUIZEN
HAMERSVELD.
Retraiten
Liturgische Kalender.
fWaek van 11— tt December)
•OBDAO 11 Paara Je Zondag v .1
Advent. Tijdeigen Hli Gaudeto ton
der OlorleIe geb Octaaf 0.1.Vr Pre
fatie H. Drievuldigheid Veepers Jd»
Zondag van den Advent
BAANDAG 11 Rood H Lucia le geb
Oct OL Vr le geb Aurem uit de Mis
van 1c Zondag v d Advent. Credo
Prefatie H. Maagd
DINSDAG 14. Wit Mla sla S Decle geb
Aurem lult oe Mla der Je Zond .1, Je
geb. i d. H. Oeeat, Credo Pref H
Maagd
frOXNRDAO l». Wit Octaafdag O.LVr
Onb Ontvangen, le geb van Quatert
Woensdag. Credo. Prefatie H. Maagd
Of; Paars Mis van Quatert.-Woens
dag In den Advent tonder Otorta of
Credo, le geb v Octaaf Oi»Vr.. ge
wone Prefatie.
DONDdDAO 16. Hood. H Kuseblus. le
geb Aurem uit de Mts van Zondag,
le geb Deus qui dc beatae.
VRIJDAG 17. Paar» Vrildag ln den Ad
vent. sender Gloria of Credo, le geb.
Dc us qui de bestae, Se geb.- voor Kerk
of Paus. gewone Prefatie.
■ATERDAO IC Paars Mis v. Quatert. -
Zaterdag ln den Advent, xonder Glo
ria of Credo, le geb. en Je. geb. als
Vrijdag.
ACHTERVELD.
Als ons geloof sterker was, zouden wU
niet alleen met de lippen bidden, maar
ook met het hartwij rotiden den Oud
onzer altaren aanbidden ln geest cn tn
waarheid en niet ln «leur en onnaden
kendheid.
Als ons geloof sterker was. souden wU
het gesvUde woord, dat hot Gods weloi-
hagen Is MJ de Kinderen der menachen
te zUn. beter verstaan en dieper bele
ven. tot het ook ons welbehagen werd
WJ den Zoon des Menschen te zUn.
Als ons geloof sterker was, souden wl)
ln al onze mocllUkheden. ln de donkere
uren van ons leven, ln strijd en beko
ring, ln vreugde en leed van zelf naar
de kerk gaan. om den Eenzame In het
Tabernakel deelgenoot te maken van al
les wal er leeft ln ona hart.
P. H. RONOEN O.C.R.
Vrijdag. 1 uur
Zaterdag. Otr
Telefoon na 30.
HOOGLAND.
Het meisje achter
het masker.
Het pretlievende meisje,
zooals de wereld
dat kende
door
Lilian Anderson.
(alle rechten voorbehouden).
171
„Prettig. dat ik nog een week hier
blUf. lh «al le dikwijls kunnen spreken."
HU overdacht dit gezegde. „Als 't u
niet kar schelen." zei hU tenslotte. te-
loof Ik dat 't bete' Is als u geen notitie
van me neemt lk veronderstel niet dat
we elkaar dlkwUls tegen zullen komen;
maar als 't wel gebeurde zou 't een
beetje onmogolU* staan tegenover me
neer Lucas, als zUn logeo en zUn kneolit
vriendschappelijk met elkaar omgingen
fk ben nog minder dan een tuinknecht
„Weet meneer Lucas dan niet. wie Je
van Rnvenscombc en van de brand?"
Ik J»g daar het nut ntet van In. Over
bent? Hebt Je hem dan niets verteld
"t algemeen houden do menschen er niet
van om mislukkelingen ln dienst te ne-
m""k zal doen. ftxiala JU «U< Stephen,"
i«t «- peinzend en achterover leunend
ln haar stoel, keek ie hem nadenkend
aan. ZUn bruin geslchl was akelig ma
ger. maar droeg nog steeds dezelfde
vastberaden uitdrukking. De takken
van de wisteria bewogen door de wind.
Een zeemeeuw vloog laag bov-n de
grond. Dc zilte geur van de vloed ver
mengde zich met de bloemenlucht.
„Ik moet weg." zei dc man zachtjes.
„En,." Ze had Iets willen zeggen over
hun vriendschap, maar haar stem Het
haar plotseling In de steek en tot haar
ontsteltenis voelde ze de tranen ln
haar oogen komen.
.Dit heeft me geweldig veel goed gc-
darn." zei hU. „Ik voel me heel anders
nu we ons uitgesproken hebben."
Haar stem was even zacht als dc »Une.
„Veel succes, Stephen."
Toen ging hU. zelfs zonder haar een
hand te geven, en ze bleef onbeweeglUk
staan. Maar na een paar seconden
bracht ze de hand aan haar keel. Ze
dacht eraan, hoe ellendig hU er had
ultgozlon, en hoe eenzaam hU moest zUn
zelfs zondof* Jlm om hem gezelschap la
houden. En ze vroeg zleh al. waar hU
die nacht zou slapen. Ze had hem niet
nog meer willen kwellen met hem over
zichzelf uit te hooren. maar ze was er
rnn overtuigd, dal hU geen .penny meer
op zak had.
„Oh, Stephen, arme man! Oh. Ik houd
toch zooveel van Jel" Deze woorden
klonken ln hnar hersens even duldclUk
of ze ze hardop uitgesproken had.
Zr zut stokslUt van schrik. In een
korte flits scheen ze terug tc zien op
alle gesprekken, dlo ze met den Jongen
olgcnaar van Ravcnscombc gehad had.
Ze zat ln de keuken van de boerderU
In-koud en uitgeput van vermoeienis.
opkUkcnd ln zUn ernstig gezicht cn we
tend, dat ze hem kon vertrouwen; se
knielde ln de wel naast de heg. dc geur
van pas afgesneden twUgcn ln haar
neus en 3tephen vertelde haar van zUn
gewonde arm; zc zat tegenover hem ln
de kleine zaal van het Kurhaus een
kop koffie te drinken, kijkend naar het
Ivoren kruisje en zich amuseerend met
zUn verlegenheid; en toen hoorde se
het gesis van de vlammen en zag het
maanlicht en -?lde zUn armen
n zijn k
hoofd.
Dit was dus de reden, waarom ze zich
zoo ongelukkig en onvoldaan had ge
voeld! Dit was dus de reden, waarom
ze de eerste keer een huwelUksaanzock
van Hugh had afgeslagon!
Ze had van Stephen gehouden zonder
't te weten, van het moment af. waarop
hU ln de Keuken van Ravenscombe naast
hnar had geknield; en nu besefte ze,
dat ook hU van haar gehouden hnd van
het oogcnbllk af, waarop hU haar In zUn
armen genomen had en naar de velUg-
lield van zUn huls gedragen had.
„We .varen voor elkaar geschapen!"
riep oen stem In hnar hart. „We werden
geboren om van elkaar te houden cn ei
kaars leven te deelcnl Oh. hoe kwam
Ik.toch soo blind?"
Ze was altijd he-.' k geweest ln
naar omgang met anderen en met ont
zetting drong 't nu voor t eerst tot
haar door. dal ze van Stept- :n hield en
verloofd was met Hugh. Ham eerste Im
puls zei haar naar Hugh te gaan en
openhartig te spreken, maar een zeker
gevoel van loyaliteit en haar werkelijke
genegenheid voor hem hielden haar te
rug.
„Ik heb beloofd om met Hugh te
trouwen." dacht, ze „en 't dient ner
gens vouf om op deze maaier aan
Stephen te denkon. Ik moet hem niet
anders beschouwen dan als een gewone
vriend
Dit was een heel verstandige raad die
ze zichzelf gaf, maar verUefde men
schen zUn niet altud verstandig. Do
gedaente aan den jongen EUla had haar
geheel ln beslag genomen.
Ze hoorde, dat Hugh haar riep en on
middellijk sprong zo op en ging hem
tegemoet. Ze had het tamelijk kinder
achtige gevoel, dat ze deze nieuwe ca
tastrophe achter zich kon laten ln het
zomerhuisje, dat ze terug kon gaan naar
Hugh cn haar oude gemoedsrust hervin
den. Toen ze weg was en dat deel vim
de tuin verlaten lag. streek een vogeltje
neer op een tak van de wisteria en
daalde toen neer op het gras aan de
kant van de weg. Met het kopje opslj in
specteerde 't dc stukjet van het gebro
ken gruis, dat daar lag; en toen pikte
het or nadenkend nan; en toen met een
ongeduldig bewegen van sUn vleugeltjes
vloog het weg.
AUDREY PRAAT MET HUOH.
De eerstvolgende dagen was het vre«-
selkjk worm. Zelfs de onvermoeibare
Baba Myberg zat werkeloos op de ten
nisbaan en de loilgc Lucas ■-* h't
grootste deel van de tUd op een rust
stoel met een koele drank naast zich.
Do nieuwe knecht op de villa Bermu
da. die zich ln niet al te beste conditie
bevond, had last van de warmte. Ook
zUn gewonde arm hinderde hem In zUn
werk. Maar hij slaagde er ln niemand
tets te laten merken. HU poet-ite ette-
lUke dosUnen schoenen, reinigde de stal
len. hielp met het opharken van de pa
den. maalde het grad en seemde de
HU
om 't vcrUcs van Ravenscombe haast
even erg als om een gellerde doode: «n
de wetenschap, dat Audrey zoo vlak bU
hem leefde, was een voortdurende kwel-
verlangdo er na
maar tegeUJko:
voor terug.
HU had er ge
schrok hu daar w
Idee van, dat zUn
hield, maar de oude heer Lucas hield
ervan zooveel mogelUk te weten van de
mensclu-n. die hij ln dienst had, en hU
stelde levendig belang ln «iet werk In
het huls en In hot park en de tuinen
Twee keer had de nieuwe knecht slah
heel verdienstelijk getoond, de eerste
te blUven. Maar ze staagde er D
goed in h
nen. Ze ontdekte, d
den hetzelfde was als het voelen van eer
verhingen, dat evenmin vergeten kor
worden al* llchamelUke p!Jn Maar
meest leed ze om haar onrerlUkheld te
genover Hugh.
Ze kon 't ntet met Henzelf een
worden of 't oneerlUk vu om haar be
lofte te verbreken of ura hem te trou
wen. terwui ze van een ander hield, er
elndflUk besloot ae ten einde raad hen
het probleem voor te leggen. Dat doet
ze op een avond na hot diner, toen
ln de tuin liepen te wandelen
..Hugh Chris", begon ie. „Ik neb eent
nagedacht"
.Doe je dat dlkwui». Audrey?" vroeg
hU plagend teer. „Maar vertel me eena
waarover heb je gedacht?"
,.<Jh. over een heelcboel dingen Btel Je
bUvoorbceld eens voor. Hugh, dat Je
meisje...."
HU had sUn arm o
spottelUka?" vroeg hl] b
.ut
