BeldanopNo.42
WIE IS „MEN"?
VRIJHEID EN GEHOORZAAM-
HEID
Alléén;
DE EEMBODE
ZATERDAG 9 JULI 1938
Jaren geleden liep herhaaldelijk door
de per» de vraag: Wie la Jansen?
Of die vraag volledig ls opgelost ls
weer een nieuwe vraag I Doch hoe dit
ook zU. op het oogenbllk ls de vraag
actueel: Wie ls „MEN"?
Ziehier zijn signalement. Lengte: nor
maal. Leeftijd: tusschen 18 en 78 Jaar.
ïn zijn optreden: zeer vrij. HIJ spreekt
alle dialecten. In elk geval ls hij zeer
gevaarlijk, gevaarlijk vooral wijl men
hem er niet voor aanziet.
Maur.... wie ls „MEN"?
WIJ kennen hem allemaal.... wU zien
hem elkon dagen als men ons wU
overtuigen dat hij gevaarlijk ls, gelooven
wU het niet,
HIJ heeft heel wat ln te brengen: zeer
velen doen wat hij zegt en Juist omdat
J het u
HU !i
DaarbU ls hl] zeer listig. HU praat
tegen Je, zonder dat Je ln de gaten hebt,
dat hU het la. Je vraagt hem om raad
en hU weet het Je zoo fljn te zeggen, dat
Je zUn zlenswUze als de beste verdedigt.
BU twijfelachtige gevallen wordt hem
steeds naar zUn meening gevraagd en
wat hU zegt, gebeurt doorgaans.
Maar.... wie ls die „MEN" dan toch?
Laat lk u eerst dit zeggen:
MEN ls wel katholiekdoch ln zUn
deden en spreken ls „MEN" allesbe
halve katholiek. Luister maar eens.
Veronderstel er staat een slechte film
op het programma. U en lk zeggen vol
gens ons Reweten: die film deugt niet!
Doch „MEN" ziet daar geen kwuvl ln.
„MEN" ziet zulke filmen graag.
D en lk zeggen: de moderne mode
geeft vaak aanstoot. Doch „MEN" vindt
WU i
g niet.
tn: ln neutrale bibliotheken
heb Je kans een slecht boek te krijgen.
Doch „MEN" leest die graag. Goede boe
ken noemt .MEN" „flauwe kul".
WU zeggen en met reden: een vroeg
tijdige verkeering ls gevaarlUk, doch
.MEN" lacht daar mee. Kom, zegt
.MEN", doe als lk en ga met Je tUd mee.
„MEN" gaat wel naar de kerk, doch
als het hem niet goed uitkomt, bUJft hU
er ook wel eens uit.
„MEN" werkt op het kantoordoch
Jc moet eens hooren, hoe „MEN" daar
„MEN" werkt ook ln den winkel,
maar als de rechtvaardigheid ln het
gedrang komt, dan xogt „MEN": .zaken
zUn zaken."
„MEN" werkt ook op de fabriek, maar
,MEN" meent dat hU daar ruw en laag
moet rijn en het ergste ls. dat zeer
Telen praten en doen sooals ,MEN"
praat en doet. HU lUkt dus wel een
dictator t« rijn.
„MEN" Is ook werkloos. BU het stem
pellokaal en bU de werkverschaffing
vindt ge hem tegelUkertUd. Hoe „MEN"
daar praat. Is niet altijd voor terug
vertellen geschikt.
Als .MEN" wel eens bU den Kapelaan
n huls k
n dat g
ls .MEN" onder een hoedje te vangen:
doet zich braaf voor en als de Kape
laan het zou wagen hem te vermanen,
dan zegt hU: .Eerwaarde.... V hebt
den verkeerde voor!"
Maar.... wie ls die „MEN"???
Ik zal het u zeggen. Het ls „men", het
ls het publiek, de doorsnee-mensch,
het publieke geweten.
Hoe ls „MEN" zoo geworden? Omdat
deze en een tweede en een derde
velen en een massa slecht werden.
ls „men" slecht geworden.
Zou „MEN" zich nog kunnen bek
ren? Zekerals deze en een tweede
en een derde en velen en een n
beter worden, wordt „men" ook t
En als .MEN" bekeerd ls, dan geelt
.MEN" een goed voorbeeld en dan
nen wU gerust doen zooals „MEN" doet.
Albert Kuyle, overigens een omstre
den figuur, heeft dit zeer Juist zóó ge-
der dat we het willen, Ja ondanks ons
zelf. We zien het'kw&ad, we lezen het
kwaad, we hooren over het kwaad, we
denken over het kwaad en dat alles
doet onzen afschuw, onze walg van het
kwaad, onze verontwaardiging over de
zonde, afnemen, filet alleen de bedreven
zonde, ook de geziene, de gekende zonde,
de bewustheid dat wU laven ln een
wereld van zonde, stompt af, is oorzaak
dat we tegenover het kwaad komen te
staan, als tegenover Iets gewoons, Iets
aagsch. WU zien niet meer op van
het kwaad, zelfs niets van het tegen-
natuurlUke, we kunnen ons niet meer
ergeren, zooals wU dat eertUds konden
alle laagheid en gemeenheid, eer
tijds toen we nog niet ademden ln een
zedeUJk besmette atmosfeer. Daarom ls
«r zoo ontzaglijk veel aan gelegen, dat
het kwaad wordt teruggedrongen ln zUn
schuilhoeken, verwijderd wordt gehou
den van onze straten en pleinen, van
onze boeken en platen, vsn onze kranten
en Illustraties, van onze gesprekken en
hU Insolvent voor de machten
rooter zUn dan al zijn
e zUn credleten ln een
»n zullen en die de
sche rekening van den
ln 7 hl
Eenmaal binnengeslopen, werkt het
als een besmettende pestl Daarom
noemen we de algemeenheid van
het kwaad het grootste en gevaarlijkste
van alle kwaden. Het be teekent een
langzame maar zekere moord van het
publieke geweten en waar dfct te gronde
gaat, ls alles verloren."
„VRIJHEID", BEGIN EENER VERSCHRIK
KELIJKE TELEURSTELLING
In zijn boek .JSeuwtg licht en
menschclijke duisternis" schrijft
de nlet-kathollck Foerster de vol
gende beschouwing over boven
staand onderwerp.
TEMIDDEN van de moderne deca
dentie klinkt van alle kanten de
naar ordening en gezag. ZU, die
hierom roepen, gelooven echter voor
het meerendeel veel te veel aan de
genezende kracht van een soort van
uiterlijke discipline en machtsuitoefe
ning, waarachter de groote anarchie
oreel opzicht rustig voortwoekeren
kan. Toen Plato zUn Staatsleer ont
wikkelde, ging hU van de Idee der in-
nerlljke ordening uit, die gegrondvest
moest worden ln de diepten der men-
seheHJko natuur en die daar een dulde-
en hechte rangorde der verschil
lende functies tot gelding moest bren-
zonder welke er ook voor de uit
wendige orde geen leidend beginsel en
geen geestelijke grondslag mogelUk zou
zyn. Niet enkel kwam het er op aan,
llchamelUke behoeften en het ge-
Ik van haar organen steeds onder
geschikt te doen zUn aan de werking
der geestelijke volkomenheid, maar ook
kennis diende onvoorwaardelUk
ondergeschikt te worden gemaakt aan
le Idee van het Hoogste Goed. want
.zonder de wetenschap van het Goede,
s alle andere wetenschap vruchteloos".
De wereldomvattende hiërarchie van de
Kerk zou door de wereld In het geheel
niet zijn aanvaard, wanneer de Kerk
daarin nog verre aan Plato voor-
bUstrevende. deze ..Innerlijke hiër
archie". deze rangorde van menschclijke
waarden'eveneens ln de menschelUke
led verankerd, waardoor het blinde
ondergeschikt werd gemaakt aan het
ziende, het matcrleelc aan het geeste
lijke. het weten aan het geweten, het
gang
geen „energiek optreden"
gaat zonder te denken aan Maria's deel;
dat geen gerechtigheid voortUlt op
i weg. die naar de voltrekking van
het vonnis leidt, zonder ln het Aange-
van God alle hartatochtelUke
ikzucht en alle partijdig medelijden
te hebben afgezworen.
DE moderne physiologic heeft zich
bezig gehouden met
waarbij men een duif var
deelten van de hersenen beroofde: het
j was. dat de duif haar bewegin
gen slechts vermocht aan te passen aan
haar naaste gezichtswaarnemingen,
alle geheugen aan vroegere erva
ringen en alle vooruitziendheid verlo-
-leven. HU ls los van alle eeuwige
h orison ten, beschouwt rich self als
werkelijkheid Is h|J de
ran de nooden van het
ran hl) eenmaal bevrijd
toen geheel sljn loven
gerteht was op het nastreven van de
Alle vernieuwing van onze cul
tuur. alle reddingspogingen om te
geraken uit de uiterlijke en Innerlij
ke chaos waarin wy verkeeren, moe-
then ln denzelfden zin ultloopen op
hiërarchie" (waarbU we dit woord
hier niet moeten opvatten ln ker
kelijk verband, maar heel ln 't al
gemeen als een rangordening van
functies en waarden).
De onderschikking van de politiek
aan de ethiek ls slechts een element
deze rangordening, en reeds deze
derschikking vordert een algemeene
rangordening ln ons binnenste: nJ.
zóó. dat van den aanvang af de bezin
ning op de Eeuwige Belangen van de
menschen voorafgaat aan elke maat
regel die de strekking heeft tydelUke
belangen tot gelding te brengen. Dat
zelfs de politieke pen vóór alles ln het
Chrlsteiyk geweten gedoopt moet wor
den en eerst daarna In de Inkt; dal
leder deel van het werk zyn richting
ontvangt van het Hoogste Doel;
h verkeert ia
a cen-Je-henJ
In de politiek, ln den handel, ln de
unst en ln het sezueele leven geldt het
tfect van het oogenbllk als het hoog.'
Men vermoedt zelfs niet meer. dat
geheel ls. en dat de -ctt
die het indlvldueele aan het geheel
hoogste doelstellingen binden,
tezelfdertijd de aderen zyn. die uit
diepten aan dit Indlvldueele leven de
noodlge voedingssappen toevoeren: de
Liefde, die de dood overwon, kan enkel
Golgotha komen, waar de
d. De publieke
macht die de zelfzucht van het lnd
overwint, komt slechts daar vandaan.
de staat zelf bevolen werd een of
fer te brengen aan de volkcrengemeen-
De kunst ontaardt tot „Kitsch" wan-
Koorr n^rrKH ro iwim urn Hit aim W KW. ..HORSEWE1DE"
HIER II H*CZT OM TT ROEMEN rrf IMS
t dan t de speler
„De misdaad la reeds de s
Btrlndberc, d.w.a. het uitbrak
gezindheid ln de daad en de
triumf van de blinde roes ei
moed. die deze n
reedt het begin
reeds weerlegging zoowel als vonnis ln.
at deze dingen niet alleen de wereld
bet Onzichtbare, maar ook de wer
kelijkheid zelf op allerlei wijze uitda-
ultdaglng
doortrekt by de antieke tragedie steeds
idende koren,
b alles duldelUk
mt men tot de
ontdekking, hoe onafzienbaar ver
en ongeneesUJk de leuze „vrijheid"
de mensch uit de koers geslagen
heeft en hem heeft doen wegdrijven
van de werkeUJkheld, die vrijwillige
binding, gehoorzaamheid en de be
reidheid tot het offer verlangt.
Het woord „gehoorzaamheid" drukt
onvergeiykeUJk veel Juister datgene uit.
dat wy noodlg hebben dan „vrijheid";
begrip dat ln waarheid niets anders
het ultelndeUJk resultaat der ge-
rzaamheld kan zyn, maar dezg nlm-
van onze aandoeningen, van de
geringzte tot de hoogste toe, moet eerst
leeren te gehoorzamen. ZU moeten rich
in voor het hoogste doelwit, andere
vallen wy reeds by het aanbreken van
den dag ln handen van de duistere
machten.
icn wij ook
alles gehoorzaam te zijn aan wat
etle, «er. waarheid en menschelUk-
<al die „onze" vrijheid ln woord en
daad aan banden leggen!) van ons ver-
Een rots wordt niet
wormstekig
jet Jaar 1835 keerde de Pruisische
artillerie-kapitein Karei Godfried Kahl
ln don schoot der oude Moederkerk te
rug. Hy had het er voor over dat hl)
daarmee zUn post verloor. Hy gaf er de
voorkeur aan ln het leger van den
hoogsten Koning Ingelijfd te worden,
liever dan als dolend schaapke den ko-
-Ing van Pruisen te blUven dienen.
Van zyn Jeugd af aan had hy niets
sleten, wat de eer der R.K. Kerk be
vorderde, maar des te meer geschriften
waarin de draak werd gestoken met al
"Toomach waa en waarin liefst de
lande ondergang van de Kerk van
Roine en het spoedig einde van het
Pausdom werd voorspeld. Dat drukke
lezen en veelvuldig hooren had dan ook
ln Kahl's hersens de zekerheid en ln
zijn hart de vurige wenach gewekt, dat
heleinde van Rome en de Paus de we
iver 1
Wel ging Kahl nog niet zóó ver. als
ongeveer veertig Jaar later de Itallaan-
sche minister Ratazzl zou gaan. by wien
het vaststond, dat met den dood van
Plus IX alles zou „uit" zyn. nu de Paus,
mede. door toedoen van hemzelf. Rataz-
ri, alvast van ZUn koninkrijk beroofd
was. Ratarzl loofde dan ln dat prettig
vooruitzicht 000 franken uit aan denge-
richt zou brengen: .Plus IX ls dood!"
Dat bericht echter heeft de stakker nooit
vernomen, want de grijze Plus overleef
de hem nog vyf Jaren. De heer Ratarzl
ging het eerst dood en bespaarde
zich daarmede niet alleen zeshonderd
franken, maar tevens de bittere teleur
stelling. dat het met Plus' dood niet
was. De Paus sterft niet! De rots
Petrus staat onwrikbaar, naar t
Woord van den Stichter der Kerk
We komen op Kahl terug. Weer had
de kapitein aan een fel hoonend schot
schrift zUn hart ritten ophalen en.
niet ridderlijk. wierp hy een Room-
sche dame de spottende woorden toe:
.Als t zoo met Jullie Kerk gesteld te. als
lk zoojuist ln dit boek gelezen heb, dan
dat bouwwerk erg wormstekig."
Gelukkig was de Roomsche dame beter
de hoogte van bedoeld bouwwerk en
de specie die de stee nen ervan samen
houdt dan de nlet-Roomsche kanonnen-
kap'tetn en antwoordde derhalve kort
en bondig: .Maar geen zorg, vriend! Een
rots wordt zoo maar niet wormstekig!"
Dat woord uit den mond van de kor
date dame roofde den kapitein zooal!
hy later zelf bekende, stem en asem;
het sloeg niet enkel met één slag al zijn
ondergangsverwachtingen totaal den bo-
een buiging voor ds tafelen der wet.
wil daarmede zeggen: moge ln dit ver
trek niets gesproken, gedaan en
raami worden, wat ln strijd Is met de
een Joodsch geneesheer ln de Middel
eeuwen luidde: .Beer Iaat my Uwer ge
denken bU elke wonde, die lk verbinden
zal, laat mil door Uw raad gezegend
worden by elke raad. die lk te geven
heb." Dat te beroepsethiek gshoo-
zaamheld ln het beroep, gehoorzaam
heid tegenover de hoogste waarheid, ge
hoorzaamheid tegenover de rangorde
van waarden en plichten. Deze gel
zaamheid wijdt, verheldert en begrenst
elke andere gehoorzaamheid. Man-zUn
beduidt: drager en voltooier van
ordening zUn; vrouw-zUn beteekent, de
ze ordening bezielen en..,, met liefde
bezielen.
s tot b
e in handelszaken de ander ook
en nog zoo onzichtbare wijze be
driegt, wie contracten onderteekent en
dan toch ln strijd handelt met de daar-
voortvloelende moreele gebonden
heid. die kan onmetelUke winsten ma
ken. zUn zaak tot geweldige bloei bren
gen en God hoonen met zUn balansen.
Maar eens zal de dag komen, waarop
Stilstaan verboden
H. ELZENAAR
LANCESTR. 101 - TEL. 528
ALEX LUIQJES Aw""
GLAS IN LOOD
9E8TUGERWEG SI. TKL. 171*
Werkplaats: ACHTER DR MKIK DvM Z
Voor Uw Brillen
Theo Groenhuizen
Utrechtschestraat 10
HEBT U EEN TAXI OF
AUTO NOODIG
AMERSFOORT
be
paald ,om Roomsch ervan
En hU werd het In den letteriyken am.
van t woord.
orach tig. een
wormstekig I Dat was hem.
ondanks t reusenpamflet, klaar en dul
delUk. Het kwam er dus nu op aan,
onderzoeken of die Roomsche Kerk
derdaad op "n rots gebouwd stond. Dor
aan het rorechen en studeeren. En met
militaire taaiheid hield de kapitein vol.
zocht en onderzocht, tot hy gevonden
i. En hy kwam met Gods hulp zoo
dat hy Inzag, dat t geen andere
n de RJC Kerk kon zyn. waarvan
Christus gezegd had- „Gy zUt Petrus.
dX Steenrots, en op deze Steenrots zal
Ik mijn Kerk bouwen «n de poorten der
hel zullen haar niet overweldigen." Tot
dat erkennen bepaalde hy zich niet, op
recht en eeriyk als hy was. deed hy ook
de consequente stap, keerde terug van
zUn dwaling en werd een aoot
oude Moederkerk, al kostte het
zUn post ln 't leger.
RIIKDOM EN GELUK
Nooit het sprookje gehoord van den
Sjah van Peirië? Die voelde zich bi'
zyn rijkdom maar diep rampzalig,
chagrijn liep den goeden man de oogen
uit HU raadpleegde een astroloog die
hem voorspelde: hy zou gelukkig zyn.
J"a hy het hemd van een gelukkig
alle Perzische b
advertenties van dezen Inhoud: „Wordt
gevraagd het hemd van een gelukkig
mensch". 't Komt hierop neer. dat toen
""_r: Jaren eindelijk een mi
gevonden werd. die zich zelf gel
heette deze een doodarm schaapherder
bU nader onderzoek., h
maal geen hemd aan had.
VOOR VROUWEN EN
VOOR MANNEN.
Mogettjk Wt er let» goeds m nrignxte reut-
rriuREB.
Je hebt mannen, die sóó ln bun beroep
opgaan, dat w «r niet alleen den noodigen
*«n besteden. iets wat plicht la
ook een onbehoorlijk groot stok w.
leren «66 voor hun beroep, dat er
I of geen tijd orertUJft voor vrouw en
kocwdEt!**""™*'1 votH ™°b' M
rijdlg. heett daar g>
Da s glad retkeordl
Waar moeit de Kerk
zich mee
Wat heeft ds Kerk te maken met Moie
ken. mijnen, ateliers, bureau*?
Hcelemaal nietsl Dat steen ot User
hout laat baar koud.
Maar ln die fabrieken, ki die mUnen
°P die bureau* en ateliers werken haar
kinderen!
Haar kinderen?
•Ja....! Zij te de geestelijke Moeder m
hen allen. Zfl heeft hen allen door bet F.
Doopsel tot haar kinderen gemaakt.
Daar moet zy voor sorgen. Dal se name
lUk bet bovencotuurlUk leren bcbouden. D«
«e in de liefde Gods volharden. Dat se wee
terugkeeren als ae «yn afgedwaald.
Bi Qsaromomdat te Moeder te...
heeft se het recht en den plicht over
muren heen te Ben, hoe baar kindeern
bet daar stellen.
Net als een moeder recht heeft een woon
dochter dient"1 "ml <Umrt ma' h#"
De Kerk beeft dan plicht Bcb met
sociale kwestie te bemoeien, omdat er baen
eigen kinderen mee gemoeid sltn.
Dat te se verplicht san haar riMMar J*
Twee Hoedendoozen
LOUIS JOSEPH VANCE.
31)
Instinctief greep ze haar handtasch
steviger beet. De oogen van den man
waardeerden die beweging. Over zUn ge
laat gleed even een sarcastische glim
lach. En het meisje zag het en wist wat
dat beteekende.
„TenzU", stamelde-ze. een paar stap
pen achteruit tredend.. „tenzU JU-."
HU legde haar met een geruststellend
gebaar het zwygen op.
„Je beoordeelt me verkeerd!" zei hil
op verdrietlgcn toom De hoop vlamde op
ln haar oogen. „Je bedoelt.Je kunt toch
niet bedoelen.."
Weer beduidde hU haar te zwijgen. „Ik
bedoel dat Je Je ln mUn motief vergist
Het zij verre van mU te ontkennen dat
lk niet ben die lk ben. Wc hebben wat
dat aangaat altijd eeriyk tegenover el
kaar gestaan. Je vertelde my zeven Jaar
geleden, toen Je me verliet, wat lk was.
dat Je me niet meer als Je vader wilde
kennen en een anderen naam aannam,
en...."
ZUn stem stokte een oogenbllk van
aandoening. „Ach. het doet er nu niet
meer toe", vervolgde hU. trachtend zUn
stem te beheerechen. „Wat voorby te ls
voorbij en Ik ben gestraft voor alles wat
Ik gedaan heb en doe, met het verliet
van myn dochter's vertrouwen en liefde.
Het ls alles mUn eigen schuld, lk heb
niet het recht om me te beklagen. Maar
Ja. ik geef toe dat lk trachtte Je
jnoer te ontstelen in het Central
Park vannacht. Maar lk faalde en daar
door beging Ik een stommiteit die Jou
ln moellUkheden bracht. En nu bi
hierheen gekomen om Je daarul'
helpen. Maak Je niet bezorgd ovei
snoer houd het, verberg het was
wilt. Ik wil het niet hebben en zal het
niet aanraken onder welke voorwaarde
ook."
„WU Jc zeggen dat het my vrijstaat
het terug te bezorgen aan Miss Landls?'
vroeg zo. tervrijl die mogelijkheid haar
tegelUkertUd belachelUk voorkwam.
„Precies."
„Waar kan lk haar dan vinden?"
HU haalde de schouders op. ,Dat la
Juist de moeliykheld. Ze heeft de
verlaten."
Ze legde een hand op de tafel,
zlnh te steunen. „Desniettemin kan Ik
haar achterna reizen
•Ja zeker.dat moet Je zelfs, Dat kom
lk Je Jutet vertellen, daarin wil Ik je juist
helpen."
„Waarheen te ze dan gegaan?"
„Naar haar landgoed In Connecticut
op de Sound kust."
.Boe kan lk daar komen? Per trein?
Eleanor stapte naar het telefoontoestel.
„Wat ga Je doen?" sneed aUn stem
■Me een spoorboek boven laten bren
gen.."
„Heeft geen zin," zei hy kortaf, .teder
.atlon In de city wordt reeds bewaakt
door detectives. Ze zouden Je ln een
ezlen te pakken hebben. Je eenlgste
kans hangt af van het telt of Je Mtes
Landls zelf kunt bereiken voordat se Jou
lakken.",
In haar verwarring en opwinding wtet
e niet wat se moest doen. Haar heele
denkvermogen werd vertroebeld door de
angst gearresteerd te zuUen worden, ln
de gevangenis te belanden en de schan-
moeten ondergaan van ln het
openbaar als een dievegge veroordeeld
te worden. Zelfs wanneer naderhand
haar onschuld aangetoond kon worden
zou ze toch voor haar geheele leven na
gewezen worden.
Er scheen geen veilige weg voor haar
meer open te staan 1 Haar lippen trilden
en haar oogen vulden zich met tranen.
Wanhoop was er ln haar hart.
Ze was zoo uitgeput en op van zenu
wen. dat ze alle zelfbeheerschlng kwijt
nas. Ze gunde zich geen tijd om rustig
na te denken en te overwegen wat sU
het beste doen kon: en zelfs al had zU
zich de tUd daarvoor gegund dan zou
ze zich toch niet in staat gevoeld hebben
ordeUJk te denken.
„Wat moet lk dan doen?" fluisterde ze.
„Vertrouw my maar", antwoordde de
man rustig- .Er te slechts een wijze
waarop we die vrouw kunnen bert
zonder dat we de kans loopen ontdekt te
wordenmaar dan moeten we onmid
dellijk handelen. Neem mee wat Je on-
mlddellUk noodlg hebt; betaal Je i
nlng; laat het verzoek achter o
koffers op nader bericht willen
en ga met mij mee. Ik l
om den hoek gereed staan.
jut kunnen we bulten de stad rijn.
In den voormiddag ben Je by Mtes Lan-
i." kreet ze opgewonden .Ja. dat
te de oplooslogr
..Laten we dan gauw Inpakken wat Je
noodlg hebt. Wacht, lk zal }e wel
Oelukklg had Eleanor slechts enkele
dingen uit haar koffers gehaald welke
zU direct noodlg had voor het diner
het theaterbezoek van dien avond. Di
kleedlngstukken lagen ln de kamer v
spreid en werden ln de grootste haast
zoo goed en zoo kwaad als dat ging ln de
koffers gestopt. Binnen tien minuten
draalde de man de koffers een voor een
op slot. terwyi zy zelf stond
een handtasch waarin «U het aller-
noodlgste gestopt had. een motorjas over
arm en een dichte volle voor. soodat
haar gericht niet gemakkeiyk kon
onderschelden.
„Een oogenbllk," zei de i
komend na de laatste koffer gesloten te
hebben „Was Je niet aan t telefoneeren
toen lk binnenkwam?"
.Ja., lk sprak met Mr. Staff en
klaarde ham waarom lk er niet ln sli
de hem die hoedendoos te brengen.'
„Hmmm" zei hy peinzend, met zyn
hand over rijn kin wryvend. ..Hy zal zich
bezorgd maken. Weet hij waar Je bent?'
„Nee, dat vergat lk hem te zeggen."
„Goed zoo. Maar toch te het beter, dat
Je hem nog even opbelt en hem gerust
stelt. MogeUJk winnen wt er een paar
„Wat moet lk dan zeggen?"
„Zeg hem, dat Je afgesloten werd en
el moeite had om hem opnieuw te be
reiken. Zeg dat Je taxi pech kreeg ln het
Central Park en dat Je verdwaalde toen
Je trachtte naar huls te loopen. Zeg dat
Je vermoeid bent en hy Je maar niet eer-
moet storen dan tegen twaalven; dat
snoer veilig li en dat Je het hem ge-
suit als hy er tegen den middag om
komt."
Eleanor haalde diep adem, gaf het
o het
Onder het spreken was de man
naast haar komen staan zoo vlak hl],
dat hy kon hooren wat de ander zei.
Dat had zyn reden natuurlijk en dat
bleek wel duldeiyk toen Staff aan Eleo-
vroeg waar ze verbleef waarop de
onmlddeliyk zUn hand over den
hoorn klemde.
„Zeg hem ln hotel St. Regis" fluisterde
by snel.
Haar oogen vroegen hem waarom
■Doet er niet toe waarom.doe zoo als
lk je zeg: we zullen er meer tijd
winnen. De 8t. Regis!"
Hy verwijderde zyn hand. Blindelings
gehoorzaamde ze, den naam herhalend,
terwijl ze daarop het geeprek op de ge
bruikelijke wijze beëindigde.
i nu., hebben we geen moment te
verliezen.. han3t Je!"
Terwyi ae op de verdieping stonden te
wachten op de lift welke hen naar bene-
iou brengen gaf hy haar verdere In
structies.
i naar de caasa en vraag om Je re
ik." zei hy haar de aleutel van haar
kamer overhandigend. ,Je hebt natuur
lijk geld. hè?.. Zeg dat Je onverwacht
weggeroepen bent en hen nog wel nader
zal berichten wat ze met Je koffers moe-
doen. Indien de bediende een adres
tngt, zeg hem dan maar dat Je te
lken bent aan „Het Auditorium" te
Chicago. Nou.."
zy stapten vanuit de schaars verlichte
hall de lift binnen. Snel en gerutechloos
i de lift tot op de onderste verdie
ping. Het meisje had het Idee dat ze als
et ware als een herfstblad door den
orm opgenomen was en niet wist waar
s heengedreven zou worden....
Als ln een droom stapte ae naar ds
assa, betaalde haar rekening en zei
over haar koffers wat zei moest zeggen.
Meer dan dat zei ze niet omdat ze de rest
vergeten was en haar brein niet meer
scheen te kunnen onthouden. Toen de
bediende naar haar adres vroeg begreep
ze hem niet: ze wendde zich af zonder
hem te antwoorden en voegde rich by
den man. die over haar scheen te kun
nen beschikken sooals hy wilde.
