VREEMDE KLANKEN
DE KLOKKEN VAN ST. JORIS
In 1935 verscheen een uiterst
merkwaardig boekje onder den
titel: Het Avondmaal des Heeren
naar de Heilige Schrift. Een pro-
testantsche Bijbelstudie door G.
van Dorsen.
Het zijn voor ons vreemde
klanken, die ons uit dit boekje
tegenklinken. Vreemd onder
twee opzichten.
Vooreerst zijn het protestant-
sche klanken en dus uit een
vreemd kamp, dat niet het «nze
is. Maar daarnaast zijn 't vreem
de klanken in onze ooren omdat
wij dergelijke uitlatingen niet
zoo dikwijls van Protestanten
hooren.
Zoo vindt men er bijvoorbeeld
een zeer interessant hoofdstuk
over de instellingswoorden van
het H. Sacrament des Altaars,
met andere woorden van de
Consecratie-woorden, waar
boven de schrijver de in het oog
lo.opende titel schreef: Een ten
dentieuze vertaling. Hij bedoelt
daarmee dat de gangbare ver
taling van Christus' woorden in
de protestantsche bijbels wel een
beetje gewrongen is.
Verband leggend met andere
plaatsen in de Heilige Schrift,
vooral ook met de brieven van
St. Paulus toont de schrijver aan,
dat de Protestantsche vertaling
van Christus' woorden niet erg
consequent is.
Wat toe1, is het geval? De ver
talers van den Statenbijbel heb
ben, waar wij vertalen: Dit is
Mijn Lichaam, het woordje „dit"
vervangen «foor „dat". Zoodoen
de luidt de zin dus: Dat is Mijn
Lichaam.
Ronduit zegt de schrijver: De
vertaling: „Dat is Mijn Lichaam"
is absoluut onjuist, zonder
eenigen twijfel! Zij doet 't Chris
tuswoord geweld aan, verwringt
en verduistert de werkelijke be-
teekenis.
Heel sterk zegt hij dan nog:
Aan de R.K. Kerk, die vertaalt
„hoe est enim corpus meum (Dit
is Mijn Lichaam) moet de eer
gelaten worden zich dichter bij
het Schriftuurwoord aan te slui
ten dan de Gereformeerden, die
waarom het verzwegen
liturgisch afg< weken zijn van 't
reine Woord des Heeren.
Verder zegt hij nog meer
merkwaardige dingen: De Sta
tenvertalers hebben het niet aan
gedurfd om ook te vertalen „Die
drinkbeker" (kelk). Zij hebben
gevoeld dat dit niet kon in dit
geval. Waren zij echter conse
quent geweest dan hadden zij
ook hier niet mogen overzetten:
„Dese drinkbeker" (kelk). Wel
vertalen zij weer: „Dat is Mijn
Bloed". Dit klept In het geheel
niet met elkaar
Luidt in het eene geval de
taling van een zelfde woord
„deze" dan mag in het oorres-
ponueerende andere geval de
vertaling vpt 'at zelfde woord
niet luiden „dat".
De reden van deze zonderlinge
handelwijze geeft hij aldus weer:
Zij (de Statenvertalers) wensch-
ten «1e aandacht af te leiden van
het brood zelf; door het bewuste
woord met „dit" te vertalen werd
te veel onderstreept dat Jezus
van datgene, wat Hij gaf, ver
klaarde dat het Zijn Lichaam
was.
Daarom vertaalden zij met
„dat" en bereikten daardoor, dat
het instellingswoord buitenge
woon verzwakt, om niet te zeg
gen van zijn ware beteekenls be
roofd werd.
Kiest men voor de eenig juiste
vertaling „Dit is Mijn Lichaam",
dan verliest het zinsbeeld aan
stonds het gewrongene van de
onjuiste overzetting der Staten
vertaling, keert terug tot de
gaafheid en staat recht van lijf
en leden voor ons. Feitelijk
wordt dan de symbolische op
vatting van dit instellingswoord
afgesneden. En men wordt ge
noopt tot het aanvaarden van
den letterlijken zin.
Vreemde klanken uit den
mond van een Protestant.
Vermeldenswaard is ook het
korte hoofdstuk waarboven
staat: Dikwijls. Hier volgt de in
houd:
Wat betreft de veelvuldigheid
der Avondmaals-bedieningen in
gereformeerde kerken, kon op
gemerkt worden, dat er niet de
minst" aanwijzing is in de Hei
lige Schrift, dat het Avondmaal
slechts nu en dan, bij voorbeeld
eens in het kwartaal, moet ge
vierd worden.
Wanneer het Avondmaal be
stemd wordt tot 'n uitzonderlijke
plechtigheid, die op zekere ge
zette tijden den gewonen preek-
dienst komt vervangen, wordt
toch wel te kort gedaan aan de
instelling van Christus,, wijkt
inen toch feitelijk af van de Hei
lige Schrift, die zegt: „Zoo dik
wijls". Ook in dit opzicht is het
duidelijk, dat er tusschen de ge
reformeerde theorie en de ge
reformeerde praktijk geen klein
verschil gaapt.
Eens in de drie maand is
niet dikwijls, maar zelden.
lederen dag bijvoorbeeld, zoo
als de R.K. Kerk, mag dikwijls
heeten en Is meer In overeen
stemming met de 11. Schrift, die
ons meedeelt, dat de Kerk van
Christus van den beginne aan
„volhardend is geweest in de
breking des Broods en in de ge
beden" en dat men daarin „dage
lijks volhardde".
Het laatste hoofdstuk: „De
beste gave een symbool" moet
door iedere Katholiek bemedi-
teerd worden. De schrijver zegt
erin, dat Christus Zijn beste
gave: Zijn werkelijk blijven met
de menschen gaf voor Zijn ster
ven. Het wil er bij hem niet in,
evenmin als bij ons Katholieken,
dat in dat verheven oogenblik
van scheiden Christus niets an
ders voor ons had dan een sym
bool, een teeken van Zijn on
onderbroken blijven onder ons.
Prachtig drukt hij deze ge
dachte uit met de volgende
woorden: „Het is niet aanneme
lijk, dat Christus, die tijdens Zijn
gansche aardsche werkzaamheid
geleefd heeft in de sfeer van het
wonder, en Zich met wonderen
omringd heeft, als finale Zijner
werkzaamheid zou ingesteld
hebben: een symbool. Aan sym
bolen was er geen behoefte! Die
waren er m overvloed. Er was
behoefte aan vervulling.
Hst hart van Voltaire.
Aan dt atvtrt eau het meer van Cemioe ligt het slot Ferney, waar de
grote schrijver en kerkhater Voltaire enige tjfd doorbracht.
Van hier zond hij zijn scherpste aanvallen op het christendom de wereld
in.
Thans toont men aan de bezoekers van het slot een am -voorin het hart
van Voltahe bewaard wordt. De am ie voorzien can het volgende opschrift
,J.ijn hati is hier, zyn geest is overal". Het opschrift getuigt van de grote
verering van zijn vrienden en bewonderaars, die te kennen willen geven, dat
de nieuwe geest, door den Fransen schrijver aan de wereld gebracht, de over
winning zal behalen ten hoste van het christendom.
Maar op Sacramentsdag wordt het Allerheiligste in plechtige processie
vannlt de slotkapel in het park rondgedragenhier op Ferney waar Vol
tsdre verbleef.
„Zjjn hart is hierzijn geest is overal". Maar terwjl de roem van
Voltaire al tientallen jaren verbleekt is, verkengt de Kerk zich in een nieuwe
jeugd. De kerkhaters verzinken k het graf en k de vergetelheid. De Kerk van
Chuktm U faastrwinntlbk.
En Hij, Die in de synagoge
van Nazareth eenmaal sprak-
„Heden is deze Schrift in uwe
noren vervuld," heeft Zijn gan
sche leven bewezen, dat in Hem
de vervulling gekomen was.
Door de staketsels der sym
bolen heeft Hij met wonder op
wonder zich een weg gebaand
om Zijn heerlijkheid te open
baren en voor den vorm het
wezen in de plaats te stellen.
En zulk een Christus zou als
laatste dood Zijn gemeente een
symbool hebben nagelaten???'.'
Een symbool zou dat de goede
wijn zijn, dien Hij lot het laatste
bewaard heeft???
Men gevoelt, dat de lijn iu
Christus' leven dan wel zeer
abrupt op 'l laatst van Zijn leven
omlaag buigt, dat er machte
looze terugzinking is in de ar
moede van den schaduwaehtigen
dienst van het Jodendom.
Maar indien men aanneemt,
dat de Heer het beste voor het
laatst bewaard heeft, blijft de
climax in Zijn leven; dan culmi
neert in de instelling van bel
H. Avondmaal de lijn van Zijn
wondervol leven: dan ontplooit
Hij in de gave van Zijn Lichaam
en Bloed onder de Gedaante van
Brood en Wijn de volheid van
Zijn macht en genade.
Dan wordt die laatste gave een
bron van geestdrift voor «1e on
sterfelijkheid en de onschatbare
waarde van Zijn Persoon, Zijn
werk en Zijn inslellingen.
D: n wordt men gestemd tot
stille aanbidding en juhelendcn
lof, en gnal men iels verstaan
van bet onuitsprekelijk mysterie
der Liefde van Christus die alle
kennis te boven gaat.
Indien de U.K. Kerk meent dit
op «Ie verhevenste wijze tot
uiting Ie moeten brengen in «te
leer en de gebruiken van bet bij
Haar, onder den naam van
H. Sacrament des Altaars, voort-
bestaand II. Avondmaal, ver-
dient het overweging niet Ie
spoedig te spreken van dwaling,
bijgeloof of afgoderij, maar Ie
bedenken, dat wij ons met dit
door Christus ingestelde Sacra
ment, op een terrein bevinden,
niet minder geheimzinnig en
heilig dan de plants, waar een
maal een Mozes bet braambosch
branden zag, «lat niet verleerde
en waar hem in «Ie ooren klonk
het woord: „Trek uw schoenen
uit van uw voeten, want «Ie
plaats waar gij op staat is heilig
land."
Vreemde klanken!
Maar ze zijn ons lief omdat z<-
oiis vertrouwd zijn. De schrijver
die dit schreef, staat onder ons,
wanneer wij hidden: Geloofd zij
Jezus Christus In het Allerheilig
sle Sacrament d«M Alluursl
KERKBERICHT BIJLAGE VAN „DE EEMBODE" VAN 15 JULI 1938
REDACTIE EN ADMINISTRATIE LANGEGRACHT 28 AMERSFOORT - TEL 314
Nadruk van de In dit blad
voorkomende Kerkberich-
ten, ook <n den vorm van
uittreksels, is verboden.
PAROCHIE VAN DEN H ANSFRIDUS
Epistel en Evangelie
ZONDAG NA PINKSTEREN volgens
Les uit den bneg van den H. Apostel
Paulus aan de Romeinen: VI. 3—11-
Broeders! Zoovelen wij gedoopt zijn
ln Christus Jezus, zijn wij In zijnen dood
gedoopt Door den doop Immers zijn
wij met Hem mede begraven geworden
Ui den dood. opdat, gelijk Christus van
de dooden verrezen Is door de heerlijk
heid des Vaders, ook wU alzoo ln nieuw
heid van leven wandelen. Immers. In
dien wij samengewassen ztln door gelijk
heid aan zijnen dood, zullen wij het Ins
gelijks aan zijne verrijzenis, dit weten
de. dat onze oude mensch mede gekrui
sigd Is, opdat het lichaam der zonde
worde te niet gedaan, en wij der zonde
niet meer zouden dienstbaar zijn: want
die gestorven Is, Is van zonde ontslagen.
Zijn wij nu met Christus gestorven. wU
leven met Christus, daar wij weten dat
Christus uit de dooden verrezen zijnde,
niet meer sterft; de dood zal geen hecr-
schappij meer voeren over Hem. Want
dat HIJ der zonde stierf, stierf Hij één
maal; doch dat HU leeft, leeft HU Oode-
Aldus ook gij. rekent wU u wel der zon-
EVANOELIE
en H. Marcus: vni. 1—
In dien tUd, toen cr eene groote scha
re bU Jezus was en zU niet te eten had
den. riep HU de leerlingen te zamen en
sprak tot hen: Ik heb medelUden met
de schare; want ziet reeds drie dagen
lang zijn zij aanhoudend bU Mij en zU
gespijsd naar hun huls laat gaan, zul
len zU op den weg bezwijken, want eeni
gen van hen zUn van verre gekomen.
ZUne leeiilngen nu antwoordden Hem:
Van waar zal Iemand hen hier met
brooden kunnen verzadigen, ln eene
woestUn? En Hij vroeg hen: hoeveel
brooden hebt gij? ZIJ zelden: zeven.
Er. HU beval aan de schare zich op
den grond neder tc zetten. En de zeven
brooden nemend, dankte HU en brak
cn gaf ze aan zUne leerlingen, opdat
n zU zetten
Jacob Catslaan no. 26b.
Pastoor: Deken P. J. M. Sundkuyl
Postgiro no. 93297.
Jacob Catslaan
Zondag 6e Zondag na Pinksteren, d
H. Missen zUn om 7 uur. half 9. en l
uur de Hoogmis. BUzondere schaalool
lecte voor de armen. Om 6 uur Lof me
Rozenhoedje
In de week zUn de H. Missen om hal
8 en 8.10. Zaterdag van 4 tot half i
PAROCHIE VAN DEN H. HENRICUS
stoor H J. Hooyr
Telefoon 1158
ZONDAG H.H Missen om 7 uur en
rail 9. 10 uur Hoogmis.
6 uur Lof. Na de Hoogmis Is er gele
genheid om zich te laten Inschrijven in
het scapulier Vandaag onder alle H.
Missen collecte voor de St Vlnccntlus-
vereenlglng. welke zeer bijzonder In de
weldadigheid der geloovlgen wordt ann-
r H. Familie voor de
Van 4 tot 9 gclegenhcl
Dagelijks H.H. Misser
n het zesde loerJat
Uit de parochie-registers:
Parochiale Verccnigingeii.
KINDERWERK
i half 8 Lof met Ro-
Uit de parochie-registers:
Het H. Doopsel ontvingen: Lambertu»
Johannes z. van L. J, van Beers en Ma
ria van der Flier. Henrietta Suzanna
Alberta, d. van J. A J. Norp en M. A. H.
van der Loo.
Voorzien v
PAROCHIE VAN DEN H. FRANC. XAVERIUS
't Zand no. 29
Pastoor W. A. J. M. Oostveen.
't Zand no. 31. Telefoon 730,
Giro 116326.
ZONDAG, ëe Zondafe na Pinksteren.
H. Missen om half 7. 8 uur. kwart over
9 de Hoogmis cn te 10.45. Na den mid
dag om 3.30 gelegenheid om te worden
bekleed met het scapulier van den Berg
Carmel, ook voor volwassenen. Men
wordt verzocht een scapulier mee te
6 uur Lof met preek en de gebeden
var. de Broederschap van den Zaligen
Dood.
Dinsdagavond om 7 uur Lot met Ro
zenhoedje en gebed ter ecre van St.
Franciscuse Xavcrlus. Na het Lof het
missielied
Donderdag 7 uur gcz. H. Mis voor de
overleden leden van de Broederschap
van den Zaligen dood
VrUdag
biechten
4de klas
terdag
in luilf 4 tot h
e biechten, 7 u
Uit de parochie-registers;
Het H. Doopsel hebben ontvangen:
Albertus z. van C. PUpers en W. Korn-
dewal. Anna d. van H. Rinkel en S. v.
d. Heuvel.
Voorzien van de H.H. Sacramenten:
Wilhelmus Antonlus Johannes Peters.
In den Heer is overleden: Wed. Johan
na de Metter—Heinz.
Ondertrouwd: I Cornells van der Lin
den en Margaretha Kraan.
Parochiale Vereenigingen.
ACHTERVELD
2e H. Mis
Vrijdag 8 mi
HOOGLAND
Hoogmis 5 uur Cniechls-
t Rozenhoedje,
H Mis on Leo's Oord,
■n half II Cniech c
e H Mis, kwart vo.
Zaterdag, 8 uur 1ste U Mis. I
2e H. Mis. Blochthoorcti van i
uur lof met RoHnltoedje.
HOOGLANDERVEEN
PAROCHfE ST. JOZEF.
Burgemeester van Tuylstraat.
ZONDAG De H. Missen om 8 uur en oi
half 11 de Hoogmis. Onder de H Miss.-
mir'tor V°°r dl St' j05eph5Ilch",u! Otn
Maandag. De H. Mis in de St. Josopt
stichting. Om half 9 uitreiken van de 1
klndereif btechte" ""d M d
kinderen gaan Zaterdagmorgen gezamculi)
HAMERSVELD
PAROCHIE ST JOZEF.
Pastoor: H. J, Croonen
Telefoon Hnmcrsvrld no. 4.
i te biechten 4,
H. Mui m aai
