j -
Vooral Dick d* langen, was 'n „lief"
zoonije! Verwend Jochie, van jongsaf.
Deed wat le zelf wou. Liet vader en
moeder maar praten. Moeit natuurlijk
allerlei kameraadje!
gen*.
Vertrouwen kon le 'm niet. Hooit
nergeni. Pakte weg,
hand lag. Wai gewoonweg onneoo
onbehouwen, onbeachoft tegen de
bejaarde dlenitbode. Trapte van woede
geruit allei kapot. Werd op het eind 'n
brutale vlegel.
En de Jongeheer Dlck mocht keer
mee mar de familie.
WJit al gauw de hulikamer te verla
ten, snuffelde 't hula eem rond. vond
ergeni n hulablbllotheekje. pakte dit en
dat boek van de plank en las. enkeek
-'.aatjei en neusde overal ln
Tot hij plots met tfn vinger
ue bladen van »i boek naar
holde, de meld bijna omver liep en de
kat op haar staart trapte, dat het
stomme dier er van Jankte de hulska
mer ronder kloppen blnnendraafde
En vlak naast Pa die aan tefel sat
en Juist de laatste reuse-mop tapte,
niet ronder welbehagen over het iuc-
->n geegtlgen humor ging
het boek onder den neus
hield, en met brutaal stemgeluid de
deftige conversatie overschreeuwde:
-Zeg Pa! Ik ben roo Juist tot de ont
dekking gekomen, dat Je me heelemaal
verkeerd hebt opgevoed I Luister
En 't lieve loontje begon wat voor te
uit een boek van Förster
Pa kleurde wat, de gasten lachten
it: „Zoon kleine deugniet!"
„Zeg Dlck, ga nu maar weer wat ipe-
Wat leuk van aoo'n Joch, hi? 'n Echte
nlaaggeestl
Ja, 't was maar 'n kleinigheid
BEZINT EER GI3
BEGINT!
Beslnt, eer ge begint,
•t Meest gij, dig u verbindt!
En kijk toch goed uw oogen uit
Bij 't zoeken naar een goede Bruid.
Vindt ge geen vrouw met godsdienstzin.
Stap dan ook niet het bootje lnl
Maar ook het meisje stj niet blind.
Als rU voor 't leven ilch verbindt!
ZIJ neme slechts een deeg'lllk man,
Die werken en ook bidden aan.
E. TIMA.
DE CHRISTEN EN
HET GELD.
eigen verkiezing beschikken over zijn vrije
l.w.1. over die Inkomsten, die bij
heeft voor een passend levens
onderhoud volgens Ojn stand.- (QuadragesL
olagevóif vso den minister
ui eemdlenst van M October
moi, 07*
.ln heel Bel
Slecht ei
wichtige factor. Zijn cafi 1
slechten n
13 plechtig werden gewaarborgd.
B geen enkele moer overgebleven!
780.000 katholieke
toe ln katholieke
sullen voortaan
gemeenschapsscholen volgens de richtlijnen
van de wereldbewhKSiwing
Wachtler en
WIJ noemden enkel nog de lagere scholen
Daarbij komen d&n nog enkele honderden
andere katholieke scholen gymnasia, boo-
gere meisjesscholen, kweekscholen voor on.
ofwel opge
len veranderd
Voor Hitler
totaal 7418 lage
RECHTSZAKEN
factoren bijeen waren voor den
officier van Juatitie aanleiding een stren
ge straf te vragen: één Jaar gevangenis-
met aftrek luidde de eisen.
De verdediger kon niets anders doen dan
de clementie van de rechtbank inroe^n.
Verdachte heeft bekend, alj het ook ter
elfder ure; hij leefde verder ln zeer ongun
stige omstandigheden, waardoor Ml al heel
sterk moest zijn. wilde hij niet tot misdaad
vervallen, en ten derde was de verdachte
eenlgszlna abnormaal. Pleiter herinnerde
INGEZONDEN
Er schijnt eenlge ongerustheid te be-
ol verwarring te beerschen, om-
doel en streven van: „Ontwakend
Katholiek Amersfoort."
Allereerst dit: Ontwakend Katholiek
Amersfoort ls geen groep of onderonsje,
Is geen club of nieuwe vereenlglng: de
naam zegt het reeds, het moet alle Ka
tholieken van onze stad omvatten.
Is h»7 dan noodlg, dat de Katholie
ken van Amersfoort ontwaken; was liet
zoo erg .net ze gesteld? Volmondig z
||»i
3 a I 3
iêjêisjl-ïsli fjsisg 2
«"HÏ I ia»»sï .'t
sh'5
a 2 s* l si 8 11 Is
ilg!I^!6Sis§LI= |rll!°l Igi-ïl
l°is£Ss* ||3;: s;2;!«s Jsispll I
;!ra°s»Ps: 'ÜlSlflgSvaSjMi:-;;
'agüülh'f'ü* ilPïls
i!lï!l!sS!sss!»I'-S iflills I a sg I S3,
S*.aa8fi.
§3 gëS-Sgs3
5 iliill
-s S-g i 1 g 2
2 'sl'Bs e>
I 2ll3
kind had
onder geschreven en
realiteit te staan.
'n Briefje aan Sinterklaas!...
'n Kleinigheid
Wat 'n geluk voor "n moedertje als
God zijn zichtbare zegen zendtHet
kindje! Geen woord kan uitdrukken de
offervreugde van 'n moeder ln moeder-
ptjn en moederweelde Met wat 'n teer
heid en bezorgdheid buigt zij zich neer
over het kostbare, schreiende Jonge le-
En wat zal vader blij zijn!En wat
"n verrassing voor de andere broertjes
Nu ligt het moedertje nog ln het
Gasthuis. Maar ze verlangt zoo naar
huls!
Enkele dagen later lees ik "n kleine
„Verlaten." In blijde verwachting
ging de moeder naar het Gasthuis. In-
tuaschen had de vader alle huisraad en
kleeren verkocht en de opbrengst ver
dronken en is daarna verdwenen. Moe
der zit nu met vier Jonge kinderen.
Sint Vine. Ver viaagt hulp voor dit
Een advertentie ln een dagblad!...
•n Kleinigheid...
Och ja. ze worden natuurlijk ln mo
derne vrijheid opgevoed, de twee kin
deren. de Jongen en het meisje. Die
moet je niet zoo strak houden, ze moe
ten zichzelf ontwikkelen, ze moeten op
eigen beencn leeren staan
rijkdommen, die door den vooruitgang
gebied, zich aldoor
zoo onder den indlvi
duen en maatschappelijke klassen verdeel»
worden, dat het algemeen welzijn, waaro'
Leo XIH wijst, onaangetast blijft. Bi»
dat het gemeenschappelijk belang van d«
geheele samenleving niet ln het gedrang
,J> rijken moeten hun geluk niet zoeken
n de goederen der aarde, noch het beste
•an hun krachten wijden aan
ran deze goederen; zij moetei
Te elfder ure bekend
Te elfder ure bekend! Dit kan gerust ge
zegd worden van dien 36-Jarlgen caféhouder
rit Amersfoort, die thans In het Huis van
lewarlng tc Utrecht zat opgesloten. Hij was
p 13 October ln staat van faillissement ver-
laard en zooals gebruikelijk was er een
jurator aangewezen Deze had zijn boedel
ge-lnventarlseerd en toen de lange lijst eln-
delljk ln orde scheer, had hij zijn client te
len I eekenen dat alles .naar waarheid" was
'ingevuld Maar eialles waa lang n t
nnar waarheid! Want de man had zijn cu
rator niet verteld van een doosje moei
zaam opgespaarde guldens en we! 385 stuks.
Daarbij had hij nog een gouden horloge
erg
het!
HET KASTEEL DER
VERSCHRIKKING
LEIGH LOMAN
12)
Ik keek op. Daar, vlak bij mij ln de
menigte, stond een vrouw ln landelijke
kleeding met een beschuldlgenden vin
ger naar mU wijzend.
Maar het gezicht was dat van een
vrouwspersoon, dat lk In Sheen's auto
had zien zitten bij 'de grenspost en dat
lk later weer tegenkwam ln die boeven-
vergadering. Zij was de vrouw, die door
den onbekenden chef aangesproken was
als Annle en zU wees mij aan als den
moordenaar.
HOOFDSTUK X,
Wat nu tc doen?
Niets ls onzekerder dan de stemming
van een menigte. De beschuldigende
stem hield een stellige zekerheid ln,
welke hgt publiek onmiddellijk tegen ml)
ln het harnas Joeg.
Behalve Ikzelf en mijn vrienden, wist
niemand, uitgezonderd de bende, waar
de eigenlijke moordenaar van Ballard te
zoeken was. Het publiek was dol van
woede en ln staat alles onmiddellijk te
gelooven.
Men had mU geknield gezien bij het
ilachtotfer. Er zat bloed aan mijn
broekspijpen. De vrouw hield vol dat ze
mil den moord had zien bedrijven.
nlgte mij in snauwend als een woedend
dier. Zelfs op dat critleke oogenbllk kon
lk nog tijd vinden om de duivelsche ge
slepenheid van de Sheen-bende te be
wonderen. ZD hadden Ballard gevonden
hem voor altijd het zwijgen opgelegd en
nu werkten ze de zaak keurig netjes
verder af door de menigte op te zwe
pen mij en mijn vrienden te lynchen.
Protesteeren was nutteloos. Toen er
handen nar mU uitgestoken werden om
mij te grijpen, sloeg lk er naar harte
lust op los. Ik zag dat er twee mannen
ln polltleunlform zich ln de massa wron
gen en zich naar voren werkten.
„We zullen je helpen. Lance!" hoorde
lk Jack Surface schreeuwen. Hij met
Revel en Dollmann warer» geheel naar
voren gekomen en hielden het publiek
aan hun kant achteruit.
„Dollmann!" hijgde lk. met mijn el
lebogen een schreeuwenden man weg
werkend die mot zijn handen bij mijn
keel trachtte te komen. „Help ons, mant"
Haal ons er tusschenult!"
Wanneer we aan de menigte ontkwa
men om ln handen van de politie te
vallen, dan zou het ons naar het be
kende gezegde vergaan, van den regen
ln de drop. We waren vreemdelingen in
een vreemd land. We zouden ln hech
tenis genomen worden, misschien zou
den we voor de ergste misdaad die er
bestond, hebben te boeten; en lntus-
schen zouden Sheen en zijn handlan
gers een goed heenkomen zoeken om
hun chef bij te staan ln het volvoeren
van zijn misdadig plan. Elk protest van
onze zijde zou door de rechterlijke
macht met een cynisch Jachje beant
woord worden, men zou het opvatten
els een kinderlijke poging om het
Recht op een dwaalspoor te brengen.
Neen. vechten was onze eenlge kans.
Stuk voor stuk zagen wü dat ln, en we
sloegen als razenden om ons heen. Het
leek de opvoering van
een duwende, trappende,
stompende chaos van vulste:
Mijn jas werd van achteren geheel
van onder tot boven vaneen gereten
mijn hoed was een ruïne. Revel
Surface deden hun best mij te I
schermen en door een opening ln
menigte te drukken om zoo te trachten
mij te laten ontsnappen.
„Hierheen!" riep Dollmann. „Op mU
Met een laatste gewelddadige poging
wisten we aan de grijphanden
komen. Tijdens den slag waren
langzaam aan ln een hoek van het plein
gedreven, vlak bij ons was de Ingang
Dollmann rende die haven ln, wij
volgden hem. Hij rende als een haas.
leidde ons uit de gevaarlijke zone, en
voerde ons door een wirwar van sloppen
naar duistere smalle
Het geluld van onze achtervolgers
werd zwakker. Een grondwerkerstype,
die uit zijn deuropening loerde, stapte
eensklaps op onze weg. We lieten
vloekend ln de goot achter en renden
„U zult., de stad., hebben
ten!" hijgde Dollmann. langzamer loo
pend. „Men kan mUherkend
de „Gekruiste Sleutels" kan door de
politie bezocht worden!"
We waren het er allen
n blijkbaar heel goed, want waar de cura
i. in zijn woning te veel over den vloer Icwi
leende hij het uit aan verschillende per-
l sonen De politie waa er evenwel achter ge
komen en bad den man gearresteerl.
i, j Dit wilde evenwel niet zeggen dat hij zijn
it l schuld ook toegaf, want én voor de politic
VOOR RADIO; LOMANS!
Philips - Telefunken - A ether kruiser
UTRECHTSCHESTRAAT 15 TELEF. 483
Gezien de getatesterkte der Katholieken
dienden we toch Invloed uit te oelenen,
diende men toch tekening te houden
met onze weuschen.
Dat zulks zeer veel te wenschen over
laat, behoeft wel niet nader te worden
aangetoond.
Daar moet verandering ln komen en
daar kan alleen dan verandering ln ko
men, wanneer gebroken wordt met de
oude sleur: „laat zitten wat zit", en
„ze hebben het al zooveel jaren gedaan."
Eb- moei van ons Katholieken steeds
en onverflauwd en jeugdige en frissehe
actie blijven uit gaan.
Het ls dan ook nl»t noodzakelijk, dat
de leiding In hanoen blijft van hen,
die het al zooveel jaren gedaan hebben.
Ook klinkende r.amen en titels zijn geen
hoofdverelschte. Wel moet gevorderd
v/orden: gezond verstand. Inzicht !n de
nooden van dezen tijd en werklust, om
zich te geven voor de algemeene be-
langen en voor die der Katholieken ln
't bijzonder. Alle persoonlijke belangen
i en persoonsvereerlng moet worden ge
weerd. En zoo het noodzakelijk zou blij
ken. dat de leiding van de R.K. Kles-
vereenlglng .Hecht en Orde" dient over
te gaan ln handen van anderen. met
alle waardeering voor het werk der
voorgangers welnu, men drale geen
moment zulks te doen.
Men zie daarin geen aantasting van
personen, doch een absolute noodzaak
voer de geheele Katholieke zaak.
Slapte kan niet langer worden geduld,
daar dit een onberekenbare schade toe-
Ontwaakt nu, voordat 't te laat ls en
werkt mede ln de R.K. Staatspartij voor
de Katholieke zaak!!
H. N. DE HAAN.
hij gelijk had. We moesten onmiddellijk
naar het hotel terug gaan, ln de Rolls
springen, en de vrije natuur opzoeken.
„"n Prachtige zet van hen", bromde
Surface. „Nu dat we aan de lynching
ontkomen zlln. zou Sheen het wel eens
ln zijn hoofd kunnen halen om dat oude
wijf naar de politie te sturen om zooge
naamde Informaties over ons te ver
strekken. En wanneer de politie achter
Ik greep Dollmann bij den arm
.Breng ons naar het hotel, mijn vriend.
We moeten Stealth onmiddellijk verla
ten en den wagen verstoppen. Wanneer
u misschien er een plaats voor zou we-
„Waar zou hij veiliger staan." zei de
hotelhouder snel, „dan bij mijn broer
Adolf den man die lk een bezoek
gebracht had vanmiddag, voordat u mij
uit de handen van de strookroovers red
de?"
„Zou hij dat willen toestaan?"
„Ik zal u een brief voor hem mee-e-
ven. Hij zal mijn vrienden gaarne en
dienst bewijzen."
„Vooruit dan maar." zei lk.
We borstelden onze kleeren af, zoo' i.
we er zoo behoorlijk mogelijk ultza; 1
en zochten vla stille straten het ho
door een zij-Ingang weer binnen
komen.
Terwijl Dollmann den brief schreef
ontsloot Buaby den stal en reed d
Rolls naar bulten.
Mot gehad, sir?" Informeerde Busby
toen hU zag hoe mijn kleeren eruit za
bende kreeg hem te pakken."
„Ik sta er altijd naast als er wat U
beleven ls," beklaagde Busby zich op het
toontje van een droogkomiek.
„Man, we beginnen pas." troostte lk
hem. „Van dit oogenbllk af zijn w(
gelvrljverklaarden," en lk vertelde hem,
dat men waarschijnlijk valsche Infor
maties over ons zou verstrekken en de
politie op ons af zou sturen.
Busby luisterde met aandacht. „Op
mij kunt u rekenen, sir, al zouden we
oorlog krijgen met dat hcele knollen
land hier. Neemt u mij niet kwalijk, sir,
maar we hebben benzine noodlg. Er ls
nog maar weinig ln het reservoir."
Tot onze groote vreugde was Doll
mann ln staat ons twee blikken van de
kostbare vloeistof te verschaffen, hij
zelf had geen auto. maar toevallig had
men hem twee blikken benzine gegeven
om een achterstallige schuld af te doen.
Wel. dat noemt men boffen, want wil
voelden er weinig voor om heel Stealth
af te gaan zoeken naar een garage.
„Hier," zei Dollmann, een gezegelde
envelop overhandigend, „heeft u den
brief aan mijn broer. U moet de stad
langs denzelfden weg verlaten als u
haar binnengekomen bent. Eerst houdt
u rechts aan. dan scherp naar links en
u ziet de poort ln den muur, vandaar
volgt u deze route" en op den rand van
een stuk krant uit de keuken teekende
hU een plattegrond.
„Het ls het veiligst, dat lk vannacht
maar hier blUf." cel Dollmann, terwijl
lk den brief en het stuk krant ln mijn
zak stopte. „Ik zou wel als gids mee
willen gaar maar wanneer de politie
lk
ertoe komt een onderzoek bij mij In t
stellen, dan zou het verdaent zijn, wan
neer lk niet thuis waa"
„Stel eens voor, dat ze komen?" ze
lk.
„Dan weet lk nergens van." klonk be
eenvoudig uit Dollmann's mond.
„Als lk kan", voegde hij er nog aai
toe. terwijl wij ln den wagen klommen
„Als Ik kan, kom lk morgenochtend naai
de hoeve. We hebben de toekomst te bt
spreken," zei hij glimlachend „en
moet een nieuwe fiets gaan koopen
Dan ontsloot hij de deur van zij
binnenplaats. We gingen zoover moge
lijk achteruit gedrukt op onze plaatsen
zitten en toen Busby den wagen mei
een scherpen draal de straat ln reed
hielden we onze gezichten voorover g.
Twee minuten daarna vlogen we di
heuvel op achter de stad. de kophcl
ten waren gedempt en boven ons glo:
de maansikkel.
Teneinde Busby te zeggen, hoe lil'
rijden moest, haalde lk het stuk kran
tenpapler met den plattegrond erop u'
mijn sak.
Terwijl lk het gekreukeld stuk pap.
glad streek, stak lk het dashboarc
lichtje aan om beter te kunnen zien
Ik kwam tot de ontdekking, dat lk hel
papier onderstboven ln de hand hield
De plattegrond moest aan den anderen
staan, wat op deze zijde was niets
rs dan een courantenfoto. een
serie korte berichten en een blank ituk
(Wordt veroolgd)
