KRUISWEG VOOR DEZEN TIJD
De taak der OPV°^G
vrouw in modernen tijd
IJdelheid der ijdeiheden
Donmas regnavit a ligr.o.
De Heer heelt geregeerd van het kruishout aP'.
STATIE.
Caesar veroordeelt God ter
It overtuiging, maar uit vrees. Hoe dik- j Of mcnschen
ijls hebben wij voor de waarheid niet..Deze lieden, die
Ini volgens goedheid, schoonheid en
waarheid hun levenslijn zouden bepalen?
Hoe vaderlandsliefde, wij. dlc hen no
pen op vreemden bodem weik te zoe
ken? Hoe eerbied voor het Gezag, ter-
wij. dat Gezag het kwaad met bij den
slachtoffers van een meedoogcnlooze .wortel durft aan te pakken? Het beeld
uitbuiting? De offlcleele Jeruzalemmers? ea de 8c"Jkenhs t" h.t
o getuigen uit vrees? Hoe dikwijls
ebben wij geld boven rechtvaardigheid
•rkozen? Hoe dikw.-ls hebben wij de
'ijken naar den mord gepraat en hen
hun macht benijd?
He STATIE.
Christus neemt het krols op Zijne
-houder». God draagt het werktuig tot
ijn eigen lijden. Een komische vertoo-
ing! Maar het kruis is niet louter tol-
rwerktuig. Het is de hééle stoffelijke
ereld. Dóór de wereld en óp de wereld
-verd God gestraft. Niet enkel op de
■ruzalemsche, maar ap de hééle we-
eld.
Hoe dlbwUb leggen wij anderen 'n
-ruis op de schouders? Door hen tot
inderdeelen van onze felllooze machl-
>es te vernederen. Door hen te beroo-
ven van hun economisch vrijheid. Door
en te brandmerken als onw-tenden.
rwljl rij enkel het schoolgeld niet be
ien konden. Door hen te verlagen tot
strum en ten van onze persoonlijke
■uitzucht. Door hen te
1 aatschappelljk envoi waardlgen. Hoe
"kwijis laten wij hen hun eigen kruis
rric STATIE.
Lewis Lawes. Warden of Sing Sing
Ison. beschrijft in zijn boek hoe
r velen naar «Hen grnwelijken,
nsch-onteerenden verbrandstoei gln-
..Braggadocio's even in death",
:oneelheldtn tot ln den dood toe!'
ZUn diepen deemoed heeft Christus
<!s vermeden een hel- te schijnen. HIJ
el! HU maakte zich belachelijk ln het
jpg van den grooten hoop.
Trots U de wortel en de basis vac
iedere sonde. Nederigheid het funda
ment der deugd. De Ouden wisten hel
zoo goed: hun woord virtus gold tooi
deugd én mannelijke kracht. Hoe kan
nu nederigheid tot deugd, tot krachi
l.lden? Omdat rij be tee kent: vertrou
wen op God. en In God Is füte kracht
Trots is vertrouwen op den menseb; dal
TVe 8TATIE.
Christus komt Zijn Moeder tegen.
Maria! Ivoren Toten, Gulden Huis. Zetel
der Wijsheid. De smaad van den Zoon
valt vanzelf op HAAr. ,De appel valt niet
Vei van den boom!" Ziet u de eheboog-
stootjes van het nette publiek? „KUk,
daar heb Je Mirjam ook!"
Hoe dikwijls hebben wij de moedei
vernederd? Walglngwekkende ten toon-
stellingen van den neo-malthuslaan-
schen bond. die In Iedere moeder Iets
dieps moeten kwetsen. Het versperren
•r baar kinderen.
schudding brengen...", aldus werden de
éérste Christenen, volgens de Schrift.
mgeduld. Het opschudden van de we
reld, geschiedt dat tegenwoordig door
of door mer.seher. van Cyreoe? Of
)éft de wereld geen opschuddtng?
Kan Chrlstns ZUn kruis alléén wel ver
der sleepen?
Vle STATIE.
Hangt bij u in huls óók dat Cbrlstue-
xild van Gabrlël Max, zich neigend ln
in dood? Toen Christus ging onder het
ruis toen hij torste ónzen last
-en kwam er een sterke reus— pardon,
en kwam er een vrouw en die wisehte
em het zwe:t van het Aanschijn Den
beroemden zweetdoek, het sudarlum,
ze trouwelijk bewaard, want daar-
stc t.ch het ware Christusbeeld
elkocn. ln twee talen, aaneen ge-
t: het ware beeld. En de legende
beeft daarvan gemaakt een naam
Veronlka.
ït de winnende par
tij ZIJ had den moed zich te bekennen
Zij trotseerde de ge-
meene glimlachjes. De ongenade van de
steunpilaren der toenmalige ..ïaatschap-
pU Den toorn der meerderheid braveer-
Veronlka. Voortaan zou zij een
verdachte zijn. Iemand die Je ln de ga
ten moet houden.
Durven wij óók de meening der meer-
erheid te braveeren, wU, mannen, ke
rels? Of zijn we er méér op uit achtens
waardige en rustige burgers te mogen
heeten. niets oc te zeggen? Huldigen
wij een Andne moraal dan de moraal
de marskramers en prorhtzoekers
de Beurs? Of zitten we ln het
[Schuitje en moeten we meevaren? In
ZUn lijden trok Christus op nog dui
delijker wijze dan anders met Zijn
voortoU. Dorsten wU door
de dichte menigte heen te dringen om
ZUn bloedende wonden, geslagen In dt
gelaten der mlsdeelden. met het suda
rlum onzer sociale daden te betten?
krachteloos: niet
loopen. Het schijnt nauwelijks
moeite waard zóó'n nletellng nog
kruis te spijkeren! Zonde van
Deze derde val scherpt is den plicht
i minder op eigen kracht, méJr op
Gods kracht te vertrouwen. „Zoek éérst
het Rijk Gods". WU zoeken h-i dikwijls
het laatst. De weg der materialisten lijkt
Kanonnen, geweren,
bommen en granaten brengen wij ln
dierbare eigendommetje te verde
digen. Het evangelic van be' geld. ge
openbaard door vlecsch en bloed, be-
duldelljk onzen Staat, Alle Sta
ten. Niemand prakkiseert erover neillger
te worden:
bewijst:
r verminkt.
IXe STATIE.
derde val! Vlak bU Golgotha. „Ik
geen
Xlle STATIE.
Christus sterft. Niet het allervoor
naamste: héél Zijn leven was lijden ge
weest. Dit kon er nog wel bij. Maar de
hóófdzaak: de aldus Gekruisigde opge
heven en aan Allen getoond. Het kruis,
zich afteekeneDd tegen de lucht. Het
kruis geschetst tegen het uitspansel als
t Beuwig Le-
i. DAt ls
DAar komt het op aan.
om I Zonder kruis geen kroon. Bultc
kruis geen heil. Hoe zegt de Navolging
bet ook weer? Ware er voor het heil der
men sen en Iets beters en nellzamers ge
weest dan lUden. Christus zou het ons
zeker door woord en voorbeeld hebben
aangewezen. Want Zijne discipelen, die
Hem volgden, roept HU wel zeer duide
lijk tot het dragen van het kruis. Na
alles doorlezen en doorzocht te hebben.
Ie slotsom vin alles: wU n
door vele verdrukk.ng
Koninkrijk. Het staat
beiteld.
i Ingaan In G
t ge-
tus. als een tweede Eva si
i. hij ri
a gestorven Chrls-
o_ ZU onder
I: rUker. Maar de derde {het kruis. Stabat Mater. Symbool van
zoekt te ver- 'héél de monschhcld. In dit lcvenlooze,
bebloede, misvormde Lichaam werd niet
en betaakl. WU moe-
iglUken schijn met de
nogen des Geloofs de werkclUxheld lec-
zlen. Een sacrameDtcelc daad, welke
Kerk van ons vordert omstreeks
Paschen. „Zoo de zinnen lalcn om net
iprechte hart te sterken, ls hel Geloof
alleen genoeg". sola rides sufflclt!
teriën. bommen, vergiften doen regenen
over moederskinderen. Sluipmoorde
naars op haar afgestuurd, gekweekt aan
onze goddelooze hoogescholen. Heilige
Maria, vrouw van
i Md voor
duldelUk gezien of ook gemist? De les
van nederigheid
schlen Allen nog niet bereikt? Dan
wordt bet tijd die eerste les te herhalen.
Deemoed ls een zéér belangrijk ding
voor een Christenmensen. Eens woonde
lk een opvoedkundig
ld wijsneuzen lnchttr .1 gezwind hun
opinies. Het .Jk-Ik-lk-Ik" was niet van
De laatste spreker wAs zeen
spreker. Het was maar een stamelaar;
prak gebroken Hollandscb. Honder
guldens van zön vermogen had UU
lr. alle simpelheid aan particuliere ge-
geschonken. deze heer B., een
Hollander uit Hamburg. Het -enige wat
hij betoogde over de opvoeding was een
voudig: „HU-HU-HU!" cn hU wees met
vinger eerbiedig
Xe STATIE.
Christus ontkleed. Met
schepselen gel'Jk gesteld.
tooi als redelijk mensch. Dagelijks
worden op dit Golgotha der wereld dui
zenden ontdaan van dien tooi. Wat voor
tooi heeft een mcnsch bU den loopenden
I? Wat ls de tool van de mannen
verdorde handen, onze stempe
laars? Wat ls de tooi der werklooze
onderwijzers? Dier Andere ondcrwUzers,
listig aangeduid als simpele kweekclln-
n (maar mèt acte)? Wat ls de tooi der
uterboertjes, slachtoffers van profijt-
zoekers? Het staat keurig netjes zich
aan te melden als antl-communtst. Net-
sou het zUn de óórzaken weg te ne-
dle de communisten argumenten ln
handen spelen Jegens de ontlulstcr-
onzer maatschappij.
Xle STATIE.
De climax ls bereikt: het Kruis. Schuld
van Pilatus? Wclnecn. Van de Joden
dan? Ook niet. God Ls tUdcloos. Ons
Aller schuld. Pet Is dan ook geen gebeur
tenis uit het grijs verleden! Het ls een
ding van eiken dag. Elke sociale mis
stand ls een hamerslag op het kruis.
XlVe STATIE.
De Graflegging. Vóór dat graf een
steen ve" .nteld. BU het graf een wacht
van de beste soldaten ter wereld Dlc
wereld kon gerust gann slapen. De we
reld van rooven cn koloniën. Van han
del en woeker. De heldcnsche wereld.
Maar dAn vlamt de Paaschmorgen
aan. Weg de steen, Wég de cohorte.
Christus komt dc wereld ln opschud
ding brengen: „Resurroxt et adhuc tc-
„Ik b
n nog
rrlicn li
harden strijd. Om u te vormen tot ac
tieve daders niet toi tijdverspillende
praters. Om u tol paladUncn te slaan.
Ve STATIE.
Simon van Cyrene komt te hulp. Een
vreemdeling. Géén burger van Jet
lem. Géén man uit eigen kring. Een
tenstaander.
Laten wij óók door buitenstaanders
het werk van den barmhartlgen Sama
ritaan doen? wie grepen het eerst hel
kapitalistisch systeem bij den strot!
Wie maakten ln het moderne maat
schappelijk; leven het éérst gemeen,
zaak met de vertrapten en vernederden!
Wie gaven den stoot tot dr ankbes tri J-
<Bng? Wie organiseerden het een
i tweeden val onder het 1
Over dc wereld gaat 'n golf van pes
simisme. van ontevredenheid. Haat. Ja
loezie vieren den boventoon ln dc mo
derne inautscliapplj.
Dc chrlsielUke blijdschap ls ver te zoc-
ken in onzen tUd. tenminste genomen
met over de groove lijn. Daar tegenover staat
Déze I dat er n groep Ls, dlc zakelijk, en nuch
i. Het kan groeien zonder »Un vorm
verliezen, omdat het een paradox ln
rijn middelpunt draagt.
Het F
t r.Un n
windstreken, het ls een wegwijzer
reizigers'
rne mcnsch wil het Kruis niet
'aanvaarden, slaat legen den prikkel li
1- begrijpt niet meer Jezus woord-
juk ls zacht. MUn last ls licht"
rondom.
standen beziet
begrepen HU stond beschamende}^
cn er eigenlijk gegronde reden ls om
blij te zijn
Hink open heeft en
me STATIE.
Jezus' laatste toespraak: tot vrov
-U vergclUkt het groene hout bl)
dorre. Het groene hout, de Zóón
menschcn, wordt aan een kruis gein
ulslgt heel de menschheld I ;';lt,
Het dorre hout ontluistert
nog sterker dan die ontlulsu
groene geschiedde. Hoe kunnen wu>
recht en reden van de honderddul- j Kruis,
den werkloozen. onschuldige slacht- j JSn'vïer'arn
trs van een systeem, verlangen dat zonde/ ooit"
I zijn vorci
clusle kouion. dat er ln onzen tijd ont
zaglijk hard en Intensief gewerkt wordt
voor dc goede zaak, dat er gestreden
"lijk. zoo radicaal, als ,<e
„MUn
•t zich blli
n did. het Is a:
De
op dc n.
of de mcnschen alleen n
afbrekende crltlck. Men zoekt niet
ler naar 'i mooie In elke mciuchenzlel,
l toch oecl zeker leeft ook ln de meest
•dorvenc onder ons Als wc die kunst
li ln e
opbouw hoeveel dli
men bij Fiedlers „I
Maar or j"'
uicterini^ent het ander dan het kruis aanvaar- taak. Immers wc zullen
K n dm ln zUn leven? Keith Chesterton zegt standen alleen dAn verb!
kunnen wU ln zUn „Orthodoxie" aldus. „Maar het len alb en dAn de blljhel
•Iken zullen w
allien de sociale
verbeteren, wc
blijheid ln de w
moeders krUgcn die den modernen tijd
begrijpen, en hei Is 'n feit dat dn moe
ders, de eigenlijke motors van het le
ven zoo'n beetje vergeten worden, niet
intensief bewerkt worden.
Zeker er wordt gewerkt aan de Stands-
organisatie van dc arbeidersvrouw. Lim
burg cn Brabant geven hier ln hun A.
V. O. het voorbeeld Over geheel Neder-
land staan de Bocrinnenbonden voor het
platteland op ri hoog peil. maat toch:
er is cn er wordt nog niet bereikt wat
Dit i
is. de totale organisatie voor
zal slechts goud kunnen groei-
t betrekking tot den Katholle-
venbond In Nederland een op-
I gevonden zijn. Het blijft hn-
felt. dat zeer vele Jonge
chtcn n
n tUd m
grUpen. dat hun gezin, hun koninkrijk
ls. waar dc man ln alle consequenties
heer cn meester ls. maar waar zij ln
dienende liefde leidt.
Katholieke vrouw katholieke moe
der zie uw taak goed ln onze samenle-
1 alles zoo gecompliceerd ls geworden. Durf
rustig en eenvoudig uw standpunt te
kiezen. Ik weet. dat velen misschien on-
det u zullen zeggen: dit ls toch geen
opvoedkundig artikel, dit ls toch geen
vervolg op het voorgaande. Jawel le-
zerlesi. toch wel. Ik behandel voor u
eerst enkele algemecne onderwerpen wel
ke ten nauwste samenhangen, dit wordt
het fundament voor de eigenlijke op
voeding van het kind. Zoo alleen zie lk
kans u een afgerond geheel te bieden.
Wie van mü verwacht A la minute het
recept, om ondervonden moeilijkheden
bU uw kinderen te genezen, stel lk dus
wel teleur, maar gelood u mil: om de
noodlg.
Katholieke vrouw Katholieke moe
der. kies uw taak met 'n blij hart. met
'n zonnlgen glimlach. Dan zal ln onze
maatschappij weerkeeren. dc echte
vreugde, du echte Roomsche blijdschap.
„Omdat de vrouwen dapper waren.
Omdat hun hart niet heeft ge
faald(Mevr. Roland Holst
GBRRA.
of
Waarom de Pastoors hun eind niet vinden
ONS VERHAAL I Hij had dc gewoonte om Donderdags-
Och, wat heb lk vc
tellen! Ge zult toch
ln dc Zondagschc mis
de andere zijn gaan zl
kondt zijn lange bccneu tot aan zijn c
I HU had de gewoonte om
I avonds, nn de Congregatie van oen n.
irws te ver- Dood. wanneer hij cie vrouwkes een half
uk wel eens nUr lang ln de meditatie was voorgegaan
cenc bil op cn hU Stijve Mie van den Brouwer had
n ongeduld hooren kermen door haar neus. wanneer,
Telkens leek het oï de pastoor zijn pre- zU de strofe zong van „als m.Jn lippen
dikatle ging afsluiten door er een dik enworden paars, en mUn liand dan houdt
plechtig Amen op Je slaan, maar telkens de kaars" zUn Zoodagspreck voor te be
oog klokten de zinnen weer als liet bier, relden- ZUn zure hul-houdstcr bracht
ln den pot. En dat Juist toen ge ln blerj hem dan een floschjc roode wUn aan
zoo'n dulvciseho trek had gel; regen om- zUn cylinder bureau cn pastoor Schepers
dat dc zon dwara door de Vlucht naar stond na een glaasje op om lieen en weer
Egypte heen over Uw handen viel. te loopen.
En dat a U niet alleen overkomen en0. dal begin was al schoon om te hoo-
mU niet- maar alle mensehen die 'n Zon- ren Betje va nder Praam, dlc Juist Don-
dags graag lioorcn zingen ln de kerk cn derdags op de pastorie werkte cn op de
goed probe eren te b.ddcn. maar die toch stoep paar den tuin zal niet een groote
ook wel weer eens bultcu willen staan. jachtlaars van den pastoor
En als ge diui telkens dc Zaligheld In i arm. begon die ecrw;mrde laars nog vu
llet verschiet ziet en de pastoor wil D I r'zcr met de borstel te bewerken. Zacht
toch nog weer een rondje door hel en en hard, kwaad en kalmpjes klonken de
vagevuur voortslccpen, wel dan raakt, de zinnen door dc pastorie, en du kwade
allcreliriste!ukste moiisch zlin geduld wel huishoudster trok een gezicht als had ze
eens kwijt. dat zelf den pastoor nog op de bewaar
Zoo was het nog niet toen in Bobcl. in school onderwezen-
het sclioonc land van dc Maas. pastoor Toen hU aan de vervloekingen kwam
Schepers over zijn parochie stond. Pas- (het zon binnen twee. drie weken kermis
te zUn op het dorpl. schopte
d-1 Betjcs arm
Ie moesten de
eens naar de breedte van zUn schouders avond hun plaats ln de fornuizen
had gezien was voortaan In cn bullen de Belzebub ln gaan nemen,
kerk eerbiedig als liet op den posloor En pastoor Schepers? Daal
aankwam. dc kneep, mcnschen. pastoor Schepers
Het was een goed. braaf mensch. Hii j vond het zelf ook mooi. Als liU langs
had w-l eens een enkelen keer ruzie met spiegel kwam op zUn bu'derende mat
rijn huishoudster, maar dut vonden zuil hield hij even stil. HU zag den
gcloovlgcn een deugd cn ze wachtten met van haren rond rijn hoofd cn hoe zUn
spanning en vreugde, totdat ze eenmaal lippen snel op en neder gingen en zUn
van haren lieer voor goed de mars armen gebaren
zou krijgen Zij p.ubccrde deken te si*'-1 hcele wereld wel
len waar dc pastoor alleen maar pastoor I leggen. Was hU aan zUn sloi dan dronk
was. en tegen simpele mcnschen van de hij een glaasje van dc bordeaux en dan
blezerikant sprak ze over „onze sacra-1 begon hij nog eens ruin sommige deolen
mentcn" of ze sloeg du deur voor liun te werken die wat langer moesten wor-
neus dicht en schreeuwde door het luikje den. Ja ziet ge. dat was nu de IJdelheid
„we hooren vandaag geen biecht"! van pastoor Schepers,
Ze was een vllljnlg wijl en ieder gunde
den pastoor een andere meld, behalve hij En om nu het vervolg van de hlstorie
zclf. Maar, ge weet, dat gebeurt meer bij te kunnen vutten, moet ge eerst weten
pastoors en hoogc lieden. Dat kwade wUl wat voor een preekstoel daar In Bobei
heelt echter met dit ware verhaal niets stond. Die stond er
uit te slaan. Puitoor Schepers las de molenaar rijn tUd
Zondagsmis als een kanllein van de al nudcr dan zijn
veld. zoo plechtig en stram, en als man van de omtrek Och- dat
een vau zUn misdienaars n! i lUdlg preekstoel zooals Re er nicl
het dikke book om-droeg, kon hU van vinden. Op vier gedraalde ko
oen e.i-llbrant een lat'jerdaan nploopcn een vergulde schelp cn op dl<
die hem lot legen het nisje deed stu- ten de Evangelisten cn oui de s
wen waarin de ainuuUen stonden. walen versiersels gestoken. R
En preekenOch. dat kan lk U zoo gors met kleine engeltjes er lus:
niet navertellen, hoc dlc pastoor Sehc-groot als een kinderbootd. en
pers preeken kon. Daar waren Augusllnas; buikjes vooruit naar dc plaats
en Hyronlmus cn Chryitaatomus en al die predikant moest slaan
groote luanncu wa.irvun In den Alnu
ven belangrijker is dan de Heilige Geest,
de eenlgste duif die waarde heeft, maar
nu moest het slot nog komen, over het
gezag.
Het gezag. Het gezag. Het gezag. Zoo
begonnen wel vier zinr.en er. de pastoor
trok een gezicht alsof hU heel alleen het
Gezag ^was en eerlijk gezegd, hij dacht
En toeo «e
dacht dat het licht op dc
beetje verschoof, maar dat hielp hem
niet veel. Een van de engeltjes had het
hoofdje opgebeurd en zUn tong tegen
hem uitgestoken.
Toen eindigde de jjreek niet een heel
zacht Amen dat de mcnschen verbaasd
naar elkander deed rijken, cn pastoor
Schepers werd zelfs niet rood van kwaad-
bjj het Sanclus een
heel o.
zU-
Dien middag ging de varkensschijf
naar de keuken terug met slechts twee
plakjes er af cn aan de appels -aaktc dc
pastoor ln het geheel niet.
HU piekerde. Neen. hU lobcc.*Wat toch
dat vreemde mirakel te beduiden had. En
toen htj het Zlelenboek had bijgeschre
ven bracht hij dit zelf weer de preekstoel
op HU keek de kerk eens rond of nie
mand daar wis. en toen boog bU zich
voorover naar de engeltjes en voelde er
langs met zun hand Alles gewoon, alles
a stijf e
in had bU zich dus toch
n (lc zenuwen hem baas
astoor Schepers die eens
an zijn beencn uit den
En het werd weer Donderdag, en dc
pastoor liep door de pastorie cn Betje
poeiste zijn pantoffels en wreef aan de
En het werd weer Zondag cn de pastoor
stond onder de schelp cn hU preekte over
d-n oneerlijken rentmeester die zich zelf
•»r met nog meer oncerlUkhcld had uit-
edraald-
Tegen het eind was dc pastoor onrus-
wg. Het Amen hing in de lucht, het stond
voor zijn oogen op 1U"
het ook boven de boeren zweven en hij
hoorde het duidelijk opklinken uit zUn
borst. Maar hij rekte en rekte cn begon
telkens weer uiteen te actiën dat ai wus
die rentmeester slim. hij tocb wel een
schelm was. en al was hij nu een schelm,
hij toch wel slim was geweest.
En toen moest hij wel. HIJ had te lang
gedacht na een zin om wóér te kunnen
beginnen.
Amen. zei pastoor Scheepers. En met
een boog het engeltje rijn krullekop en
stak rijn eikenhouten tongetje uit.
O. na denkt ge. dat dc pastoor aan den
Bisschop om een andere plaats vroeg of
dat hij het lofwerk van de prc-ekstoel liet
breken of zoo'et wat?
Mis. dc pastoor was niet alleen struisch.
hU was ook vol overleg. En toen hU den
Zondag daarop gepreekt had. deed hU
voor het woord An.en zUn oogen
dicht Wel. dacht hU. s- -
r ik I
■rschrlkken.
En de mcnschen sproken er over ln
Het Ploegpaard, dat de pestoor zoo heilig
vroom en ol ge het wel ge
zien hadt. dat hU zUn oogen sloot- Juist
als den heiligen Jozef dlc geschilderd
achter ln dc kerk.
at kwam toen verder en verder. Bur-
het dorp cn tot op de conferentie
mUnheer den Deken en die ze! woor-
van lof tot den pastoor van Bobel en
hield hem de Jonge kapelaans ten voor
beeld als het over preeken ging.
„Ge moest dat toch alles nl-t verloren
laten gaan", ze! de Deken op een keer.
■Schrijft gü toch een bundel preeken.
daa kan menigeen riin voordeel uit
En dat deed de pastoor. Maar omdat
hU nooit heelemaa! de angst was kwUt
geraakt, hadden die preeken immer een
lang slot. Telkens weer dacht men dat
het uit Wits cn telkens begon weer een
nieuwe regel en een nieuwe rin De
nieuwlichters onder de kapelaans lieten
dal slotstuk wel eens weg. maa" de pas
toors die bet boek van Bobel gebruikten
hielden zlcli er aan. En zie. omdat dat
boek nu nog zooveel gebruikt wordt door
(1herders, dlc hun schapen goed en
schoon bepreeken willen, daarom kunnen
de pastoors xoo vaak hun eind niet meer
Albert- KUYLE.
du orgnltrap
ilclne kinderen bij Doks.
vertelde dat als hl) d<
"n uitriep
1 op de trede
trillen voelde.
Ja. pastoor Schepers precklv p
Eu niet alleen mirakel» mooi
kort. zoodat dc kwade longen
s zou gansrh het
IUk 'rijm hei wa
de mei die preek
-P plechtige ugj-'o
