Kinderen van deze wereld. ketilk rustig ter! We denken er zelfs maar heel aeWen aan! En we gaan de geopende kerkdeur voorbij wie weet" izonder ook maar even de Liefde te Ohristus plaatst hen tegenover de „Kinderen van het licht", als Hij vust- Waarom toch niet even een stil bezoek gebracht? Bij Hem. die gezegd heeft: belangen met meer overleg behartigen dan de kinderen van het licht. beladen, cn Ik zal U verkwikken?" Zijn we niet allen betast en beladen? Want daar zijn ook kinderen van het licht, die zich in overleg niet laten wereld; met den druk van onze eigen verkeerde neigingen, met den druk van De ware kinderen van het licht de zorgen om het dagelijksch brood; met den druk der werkloosheid? houd en den groei van de liefde tot God. Hebben we niet eens behoefte om Jezus eens hartelijk te danken voor de ontel gie en met voorbeeldig overleg. bare genaden, die we ontvingen? Hoeveel zijn er, die ons gebed hebben los maken van de wereld, om terugge trokken in het klooster in gebed en so gevraagd? Maar waar kunnen we beter die gebeden deen dan voor het Taber berheid zich volkomen te wijden aan het nakel, bij Jezus zelf? Gelooft toch eens degenen, die U zeg - Anderen blijven wel in de wereld. gen. dat bet stole bezoek hen soo rijk, zoo gelukkig heeft, gemaaktl geest van de wereld. Hun dagelijkse!* streven blijft op God gericht. Met groot en taai overleg ontwijken se de onnoo- dige gevaren, en dapper slaan se zich, met Gods hulp, door alle moeilijkheden Nu Is een werklooze aan het woord, die nog lnvalied is bovendien. „Onder „Geeft Acht" schreef U, dat het stille bezoek de vervolmaking Is van het Eucharistisch leven. En U spoorde Zoo zijn er duizenden! Maar ook zijn er, die een voorbeeld Eerwaarde, God zij dank ben Ik daar in September 1932 mee begonnen. moesten nemen aan de kinderen van de wereldaan hun geweldig atltm Ik had een gesprek met een ex-anar chist, ook een stempelaar. En toen ik om te slagen in hun doelstelling. De doelstelling van den wereldlmg ia hem verliet, dacht Ik. ja, nou heb je aldoor rijker te worden, veel te genieten, hoog in aanzien te komen. voor hem ging bidden? En in plaats van Daar staan hun gedachten op, altijd: «e verzinnen er van alles op. kijken het binnen. Dat was .nijn eerste stil bezoek. anderen al. Ze brengen er allerlei of- Iers voor, tellen geen moeite, gaan ge- Pater Robertus in het Heilig Uur er over, dat het bezoek aan Jeous in het Taber vermijden, en geleden verliezen ol nakel toch zoo zeldzaam was. En toen maakte lk het voornemen, om het bezoek los want zewillenstegen. Koste wat het koste! van dien dag te Wijven herhalen. Long heb ik voor dien ex-anarchist Als zij soo handelenom een ver gankelijk Ietsmoeten wij dan min der toeleg en ijver en moed en volhar blijven bidden, die. zonder het te weten, Ik zou dat stille bezoek niet graag ding aan den dag leggen om te slagen In het eene noodzakelijke doel: het meer willen missen. In 1986 ging Pater Vitus weg, en toen Begint toch met het begin! cn weer klaagde hl] over hetzelfde, het maar één noodzakelijk levensdoel hebt, waaraan alles ondergeschikt moet zijn: Herwaarde, ik zou zoo graag tem ge stadige altaar-wacht den van werkloocen je ziel zalig maken. En toch vind lk het zoo zalig met Chris tus alleen te zjjn." helaas veel van weg, alsof ze aan alles eerder en meer denken, dan aan dit ééne Laat U toch trekken door de ultnoo- noodzakelijke! Wat *n slapheid! Wat *n oppervlak- digtng die Jews owe lot V richt. Komt illen tot Mb. die belast en beladen djt kigheidl Wat "a gesnis aan ijver, aan ïn Ik zal U verkwikken." Hebt ge weinig tijd, kont dan slechts Waar blij ft de eenvoud van de doM en de voorzichtigheid van de slang? rven! Hebt ge Yoicp ttid. begin dan met een Waar bet besef dat ze alles vermogen in de kracht van Ciirifeus? Waar het geloof, dat bergen verzet? teel kort, maar hartelijk bezoek Ik Ver. Aker U. ge zult het spoedig tenger naken en veetvuld^er. liefde, die alles weet te overwinnen? Waar de waakzaamheid en het gebed? Waar het besef, dat de zonde de grootste van alle rampen Is? En dat het hoogste geluk Is ge>egen In den vrede met God MAN VANDE DAAD. meter, met detgen die ue de daad telden. Laten we toch allen leeren van de kinderen der were ai. en met hen wed ijveren in offervaardigheid, in sooraich- tigncid. ln verstandig overleg, in Bc*»jeW.efeea verken met .man en paard" derwepubUek, vaar» van allo ml tenhefde cn geen r.-ditraaroighcë"' onae.doeistelling: de vrede met God. en het eeuwig bezit van God 1 .hand en tand" toccjo r. mear tegelijk bet r,leuehedeTat.il de -rile bean gesel en de Ghrgtehjtc .veayOTOTPtta; tegen *«ikrn Ook Het stille bezoek Het is niet mijn schuld, dat ik weer wtn terugkom op dit onderwerp. Sc word er Px dwongen van meer der.- zijden. En lk ten graag daarin Gods di -he-.d re de nojounivfde Du eur. (ro- *HeTf«T dat Jezus onze Goddelijk- Yerfcateer e<- Zaligmaker, en&r ons -cr- my noodt in leuer Tabernakel. «noest dour gevelde gedachten Do^Tde^rtduer.ter. ven pitch', jccee* God. cn dtsnn ran pOrfct gns niet met rust laten. Bh toch! We WU*rii «r mo vevwtorU nedro »jnJ

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1939 | | pagina 3