Een voorbeeldige
katholieke moeder
DE ZIN VAN HET
LEVEN.
cu ,LIICas te bed. toen er luid \vant na dc absofuUe Kalt t
larf de*voorden r gebeld werd. De pastoor zenden zoowat_ wk:
tond op. en kreeg van vier fersohe he-
ning cn iedereen w
OORLOG.
Ie Kerk in de Li-
n getapt, voor v
HET VERLOREN
SCHAAP
Op 'n Zondagavond, aan het eind
der Missie, hadden we 'n laatst- oproep
gericht tot degenen, die tot-nog-toe al
zijdig gebleven ware. en hiertoe de pa
rabel benut van den Goeden Herder en
net verloren schaap.
't Was al laat, lang na de avondoefe-
grijs-1
dc fabriek als een dreigend vestingwerk
op een uithoek der stad vlak boven den
Lang scheen dc weg er-
helmelijke ver
schrikkingen,
broer en zusje, geen tien jaren oud, die
den ganschen
gingen brengen. Om de beurt droe
gen ze den gesloten armkorf. Ze moes
ten eerst langs dc Inktzwarte vaart,
diep en doodsch tusschen loodrechte
i kaaimuren. Over een eerste sluis. In dc
I naakte lindcnlaan, stond Één enkel huls,
herberg over dag door schippers be-
I zocht. Op de schenkbank stond de flcsch
j bier, verse.h uit de
langs den blinden fabrieksmuur, onder
I dc torenhooge schouw door. gingen dt
kleinen den kllmmendeu weg op tot aan
de grootc incangspoort, dlc uitgaf op
I den hoogen oever.
Daar waaide het Immer forsch. ten
minste tochtte het guur. Broerke droeg
I wollen wanten, en zus stond ingeduffeld
In moeders zwarten omslagdoek. Ze
kwamen altijd goed op tijd, en moesten
wachten. Dan luisterden ze naar het
bruisend heetwaterrlool onder aan den
barm. Bij maneschijn onderscheidden
I ze. stroom op. de lichtgrijze arduinen
brug die met negen ronde bogen den
stroom overschreed. Een wcmelcnde zil-
verbaan vonkelde over het water. De
maan rees langzaam als een luchtbal
zonder schuit. Vreemd keek haar wazig
gezicht over de stille wereld. Veelal
I stond een schitterende ster In de
I buurt, en eiken avond gingen dc kinde
ren na hoe kort ze naderde of hoe ver
1 ze van den blauwen maansplcgel af-
Het egaal gedrulsch der machlcnrn,
achter de gesloten poort, hoorden ze
maar als- het stil viel. Dan luidde een
klok. Druk werd daarbinnen over en
weer geloopen. Een kleine deur werd ln
de grootc ontsloten. Hoogstappend over
laatst van allen kwam vader, op lecrcn
klompen, ln blauw-katoenen broek en
werkkiel, dc grijze kop bloot. Hij was
hoog cn forsch, en moest zich diep naar
dc kinderen hecnbiilgcn. ,,Dag lievelin
gen, zei hij. „geen kou geleden?" HIJ
streelde dc kleinen niet: z'n handen wa
len te zwart, en vet van olie, Zij keken
op met open gezichtjes
moeten mindere engclkcs ln den
naar God den Vader opzien. Ondank;
den kouden winteravond voelden ze zich
warm en veilig ln het licht van z'n
oogen. Veel. veel later pas zouden ze be
grijpen wat zc voor dien grooten, ster
ken man waren. Voor hen was hij de
vader, eenvoudig weg. Dc beste, die
wist en alles kon. HIJ nam zi
mandje en broer de flesch ar.
gauw naar huls. Langs de hulzci
langs het water 1"
Lang liaddcn ze thuis met veci
het
matige fierheid trok op de fabriek
het hoogste loon: ccn „stuk" één vlji-
frank, por dag. Zij verdiende wat mee
door winkel te houden. Maar als vader
niet zooveel had kunnen over-werken
had het groote huishouden toch gebrek
geleden. Gelukkig had vader altijd veel
werk. Tot tien uren 's avonds. En m
mocht hij weerom drie maanden den
heelen nacht doorwerken. Op dc vler-
cn-twlntlg uren versliep hij cr maar
drie, ln den namiddag, op leegc balen
Later mochten dc kinder.
In de werkplaats komen. Nietig
schuw liepen zc onder donkere, g
gangen door, waar rook e
sloeg, kloorkalkreuk deed
en schreien. Zc konden afsnijden -
werkman had hun dien „nieuwen
getoond met dwars door een g
zaal te loopen die
i rader,
vlugwentclende assen. Man
vader niet graag. Zijn alcllr
grootc. holle, tamelijk duist'
Tegen den achtermuur zoef'
een geweldig vliegwiel, half
rleir
;c draaibank, zoo lang a
■rtrek. Op dc manshoog
e schijf, van blank staal Cc
„stuk"
itelde hel
astgcschroefd. Langzaam
i telken
schuu
staande bout, vlljmscl
e' een blanke ijzeren of gulden koperen
krul af. Werd het stuk doorloopend af
gedund, dan ontstonden sierlijke spira
len, lenig als een zwccpeind, waarvan
broerke er een meevrocg als speelgoed.
Broerke was van die wondere draaibank
niet weg te slaan. Vooral als dc bout
op een schulfwagen liep. Telkens nam
de beitel een aanloop, beet snerpend In
dc gegoten ijzermassa
vallen.
s zilver
glinsterden dc uitgehaalde gleuven. Z'r,
vader vroeg dan wel eens aan 't man
neke: „Wat wordt gij later?" Als hel
ventje, dat op school ging bij dc broe-
geweest. Hij gloeide ervan lot in z'n
nik en de tranen sprongen uit z'n oogen
Toen hij de llcsch overgaf had vader die
schuim lot bovi
hebben alleen r
„schuimkc gclro
eelijk bij vader verklikt ha
lart meer loc.
fii de groote huiskamer
onmogelijk li
en tafels, en geworsteld naar alle regels
der kunst. Daan» werden dc kleinen
als speelgoed gebruikt. De twee oudsten,
kerels als boomen, vonden 't blzonaer
prettig de jongsten boven de hoogc
keukenkast Ie zwieren. Die levende pos-
Imirkcs schreeuwden als gekleede big
getjes, en moeder stond doodsangst uit.
Zelve kon zc er niet bij! Dan moést ze
kijven, hier een klets
vijg i
i als li
vaders hand op de klink
deur. Onmiddellijk kwam er n
te. Niet dat hij streng w.of
r den
1 Hoe
was. O. hij was schoon en IJzersterk! In
den hardslen winter droeg hij een lich
ten kiel over z'n hemd. Zoo wandelde
hij met z'n vriend langs den oever dei
worstelden zc een poos lot hot zwoe'
poorten gesloten en wie niet binnen w,
op tijd. kon tot 's morgens blijven wai
delen. Eiken avond kuierden ze san»
de vesting rond, cn zc wezen zich
hulzen aan waar dc mensehen al het
nieuwe licht brandden. Dat was pi
hrompelde
ers, bleek
een kwaden
langs «ie straat. KU-
rent.les met gebogei
;ez!c!.t. holle borst
mest. Dc iiteeslen stierven van dc te-
•ing. Als gezondheidsmaatregel droc-
:cn ze gouden ringskes aan hun ooren.
Mc gingen naar dc fabtlek van af hun
05de jaar. om af en aan te dragen bU
Ie gloeiende ovens. Op pikdonkere sure
gcwlkkeli
werden
'li. mooieii dag de
roemde In. Met en-
zak (rokken ze d«:
■r langs zijn kant.
r standbeelden, of
weemoedige liedjes, cn na-
Ijlde stad bijeen, vonden eet.
goede betrekking ln eenzelfde groot be
drijf. Do oudste werd zelf fabrikant eil
heel hel huishouden overkomen.
vrouwen praatten, de kinderen speelden
of sliepen De twee jongsten zaten mee
aan dc kaarttafel om de winsten te
glazen vol te schenken aleer werd op
gebroken.
Er kwam een dag dat de jongste z'n
eerste Mis zong. Alleen de naaste fa
milie was genood, en 't was als de ver
laten avond sprak dc nieuwe priester:
„Ongeveer een halve eeuw in een stuk
heelt vader gewerkt; ik stel voor een
rentenier van hem te maken, en hem
niet moeder tl! de goede oude eigen stad
iddilen Ik beschikte om
groot te brengen
■yons roerde daarmede een rctr
'oellg punt aan. dat zij met ware
-islelijke fierheid behandelde. I-iet is
ners inderdaad zoo. dat bij vele mo
no vrouwen de moraal zöó ver is ec-
dat rij niet alleen uit gemak-
cgoïsmc het kinderaantal bc-
•n den echtgenoot daartoe be-
f dwingen (hoeveel leed daaruit
is r.iel uit tc drukken! maar
jcvendien nog smalend afgeven
hare seksegenooten. die tegen de na
ar niet zondigen, simpelweg haar
cht doen en dc van God gegeven sprul-
aanvaarden, omdat zij weten, dat er
fn musch van het dak valt zonder dat
Heer er van weet vrouwen dus. die
't bezorgd blijken „om een mondje
„Denken de mcnschon heusch. dat alle
kinderen voor honderd procent physick
perfect moeten zijn om nuttige leden der
maatschappij te worden? Zij vergeten,
dat eenJge der allergrootste mannen en
vrouwen, die ooit geleefd hebben, licha
melijk in zulk 'n mate belemmerd waren
als wij ons nauwelijks kunnen voorstel
len Het geheele mensclielljk geslacht
doet heden ten dage niets anders dïn
jacht maken op aardsch geluk. En als
men dan ziet, wat men onder dat geluk
verstaat, slant men van verbazing de
handen ineen. Hel „gelukdat men na
jaagt, meest in zinnelijkheid, leidt tot
wanhoop en levensleegte. Wij. katholie
ke moeders, moeten ons daartegen ver-
jolige
ig ze eregeld rond hem v-
kte of ouderdomszwakte k<
llij ging liggen bi: ver
C1I. Bewust wist hij z'n oir
ood kinderen en klclnkinde-
Icn lond z'n bed. Hij
bidden, cn liet Icoken om op
krek naar de klok, en sloot
'hoonc ontzag, dat tucht gebiedt cr
■rlijke arbeid.
HXLARION THANS O.F.M
En haar slem vi
voorbeeldige vrouw
uit: „Ik b
DE VROUW VAN WIJLEN MR. LYONS
ill kinderen,
met- eon diep geloof in God. Ik roep u op.
om tc vechten legen alles wat het geloof
tracht te ondermijnen. Gelooft mij, het
is niet de groote familie., noch de slop
of de achterbuurt cn ook niet dc werk
loosheid, dlc de eigenlijke oorzaken zijn
van het ongeluk der wereld, maar wel
alles wat het goede bestaan der christe
lijke familie ondermijnt. Wij moeten
vechten tegen allen die het christelijk
gelooi tegenwerken. Op het oogenbük
dat niemand goed weet hoe wcskloos-
hcid kan worden opgeheven, zou men er
tempinste goed aan doen 't schoone be
staan der familie niet tc verwoesten So
ciale misstanden moeten wij bestrijden,
docli tevens daardoor de familie nieuwe
kracht bijbrengen cn op deze wijze het
schoone werk van God ln volle male
ootmoedig dienen'.
De vergadering, welke door Z. H Exc.
Mgr. Hciislinw, Bisschop van Salford en
den be Kenden Pater Mavtlndale S. J„
werd bijgewoond, bracht aan het einde
der rede een werkelijk
cke. eenvoudige e
ivatle
deze
Is hl! voorbeeldig k
dciwljzcros. Hun huwelijk werd gezegend
met opzet zeggen wij „gezegend", om
dat de Lyons hun groot kinderaantal
werkelijk als een zegen des Hemels be
schouwden -- met niet minder dan
leven zijn. BiJ^het zilveren rcgeerlngs-
land in 1OT5 reisde het echtpaar naar
iligen Mr. en Mrs. Lyons traden toen
Mr Lyons aLs eerste minister
van het Australische dominion na
tuurlijk op dc eerste plaats. Maar ook
zijn vrouw kwam l.i h«'t middelpunt der
belangstelling te slaan Dit geschiedde
voornamelijk, omdat zij de gelegenheid
waarnam om In Manchester een bljcen-
icr dan vier duizend
tholl
Deze
I van Katholieke Moede,
georganiseerde vergadering zond voor
alles een warmen gelukwensch aan Ko
ningin Mary, «1c echtgenoot r van het
Jnblleercndc staat: hoofd Daarin kwa
men de woorden voor: „Uwe Majesteit
unne ons. Katholieke moeders, U
Tdnnlg te danken voor het schoone
---'•* dnt U tot op heden aan de
r de echtgenoote van den Australi
an piimc minister en de zinsnede
r de moeders trok daarom vooral de
„Wij. Katholieke moeders zeide zij
- dienen tol het uiterste le bestrijden
de kwalen der moderne wereld, die haar
ongeluk urengen. Ons werk moet daarin
vooral bestaan, dat wij de christelijke
Idealen redden. Zoo hebben wij als ka
tholieke moeders vooral sterk te waken
tegen het bioscoopgevaar Dc bioscoop Is
een der voornaamste factoren ln de op
voeding onzer kinderen, ten goede of ten
kwade. En dan die andere voorname
kwestie: dc grootte van het gezin. In
Engeland vindt men mij een zeer bij
zondere vrouw, omdat lk twaalf kinde
ren ter wereld bracht. En lk ben er zeker
van, dat cr zeer velen zijn die mij zelfs
als een wangedrocht beschouwen, om-
dal ik mUn plicht heb gedaan tegenover
God en mijn man Ook zelde men
dat hot goed cn wel ls een groote familie
te hebben, als je er de middelen t
voor hebt. doch zij die mij dit onder den
n zonden waarschijnlijk zeer
it zijn zi
Nukkige" ka-
I uioiicKo vrouw Uit hot verre Australië.
Deze mevrouw Lyons, eeus bescheiden
onderwijzeres, toen echtgenoote van den
hoogst en dignitaris van Australia had
idan ook een openbaar getuigenis gegn-
j ven, dat even prachtig als sterkend was.
j wam de heelc Inhoud der rede kort
den: wil de hedendaagsehc vrouw hnar
geluk en haar zlelerust hervinden, dan
cft zij alleen maar simpelweg irrng,
koeren tot het vervullen der plicht'i»
n haar staat Wat zij ln het huwe
lijksleven moet prijsgeven van de frl&ch-
bcid en schoonheid hnrcr JongenielsJes-
iaren (en dat behoeft nog niet hel geval
te zijn! Zelde dc Bisschop van Clifton.
Mgr. Lee, niet over mrs. Enid Lyons: „U
hoe jong en ilink haar voorkomen
nog ls, niettegenstaande zij twaalf kln-
heeft gebracht") dnt
zat zij herwinnen ln de ontluiking harer
kinderen. En de man zal haar des te
meer liefhebben om haar opofferingen".
Een mooi woord van mrs. Lyons lot
slot dat haar hccle wezen karakteriseert:
„Er is geen lente, die ecuwig duren kan.
Maar dat aanvaardt alleen de vrouw,
die de dingen weet tc zien sub specie
acternitntls".
i
