OUD
Wat is er at niet geredeneerd 1
door de mannen van dikke boe
ken. van pennen en brillen over
die diepzinnige vraag: Wat is
tijd? Rond die vraag heeft zich
eeuw na eeuw geconcentreerd
de aandacht van dc scherpste
koppen der menschheid.
Rond die vraag zijn geweien
en gesponnen ragfijne beschou
wingen. vernuftige onderschei
dingen: men heeft opgebouwd in
pijnlijke nauwgezetheid de be-
gripsbepaiing van die drie ge
heimzinnige letters: tijd.
De tijd is een mysterie!
Een mysterie dat we nooit
heeleinaal doorschouwen zullen!
't is een mysterie niet alleen in
koude wijsgeerige kringen, maar
ook in de warme praktijk van "t
alledaagsche leven. Wat 'n ont
zaglijk mysterie: de lijd met zijn
twee groote complexen verleden
en toekomst en daartusschen de
poovere kleinheid van 't ondeel
bare ..nu", dat glipt uit onze
singers wanneer we het noemen.
De tijd vliegt!
t „Nu" van daareven is al-
veer het verleden van hel heden.
I Is een onbegrijpelijk iels dal
opstijgen uit het verleden en hel
overvloeien in de toekomst.
Verleden on toekomst: twee
grootheden waar we altijd mee
werken en die we nooit bezitten!
Het verleden dat ons ontglipte,
dat we niet meer bézitten: niet
meer beïnvloeden kunnen. Dc
toekomst, die we niet zien. die
wijkt wanneer we er onze vin
gers naar uitsteken: «lie onzeker,
o Zoo onzeker is en die we maar
zoo weinig-kunnen beïnvloeden.
En daartusschen in de poovcr-
heid van hel „nu", dal in al zijn
kortheid het onze is en in onze
macht ligt.
We denken er niet dikwijls
aan. maar 'I is zoo: de lijd We
liehlieii er weinig over Ie zeggen.
We voelen het soms heel scherp,
maar meestal niet. We voelen
het op een Oudejaarsavond en
een Nieuwjaarsdag, wanneer we
door de omstandigheden er bij
na toe gedwongen worden 0111 er
aan te denken.
RONGE EN Z'N MEISJE.
Ronge wro aoen.t zloh de -cnrlj.fr Jdrgen
«ril wat hem o. rkwam op n Kerstavond
Hij war, I tobclub aangeschoten, tui tot
rukte hij in ge>elrchjp var. een jor.g mcls-
We hebben er hitter weinig
er te zeggen: uit dat bewust
zijn van onze onmacht, juist
daaruit wordt geboren die eigen
aardige stemming var. weemoed
en angstig verwachten, die bij
iedere wisseling van het jaar zich
van de meeste mcnschcn meester
maakt.
Er is weemoed om vervlogen
en gebroken geluk, om schrij
nende herinnering aan geleden
leed. In hoeveel gezinnen is met
zulke dagen rouw en droefheid
bij de gedachte aan één, die ver
leden jaar nog meevierde in
vreugde en die nu niel meer is.
In hoeveel gezinnen is er met
zulke dagen gesproken over
smartelijke herinneringen van 't
oude jaar: teleurgestelde ver
wachtingen, die uitliepen op bit
tere ontgoochelingen; over een
ziekbed, een doodsbaar; een on
trouw en krenkend verlaten.
Hoe droef is voor veel harten
de jaarwisseling geweest, wan
neer de herinnering aan geleden
leed gedragen wer«l door de wan
hopige ge«lachle: verleden jaar
was alles nog goed en nu?....
mijn eigen schuld!
Niets meer aan te doen. Niets
meer aan te veranderen. Kapot.
Verloren. Hopeloos!
gedan
Er is een stemming
moed.
Droeve zekerheid:
zaken nemen geen kcei
En daarnaast?
Daarnaast angstige zekerheid:
de toekomst brengt iels: maar
wat??
In hoeveel gezinnen die lol
gespaard bleven voor rampen
onheilen werd in deze dagen met
angstige verwachting de vraag
gesteld: wat zal 't nieuwe jaar
ons gaan brengen.
En hoe nijpend wordt die
vraag, wanneer hel afgeloopcu
jaar al een rampjaar was. I):
wordt er berekend en dan wordt
er gegist en geraden. Mogelijk
heden worden opgesomd, waar
schijnlijkheden nagerekend lol
in haar uiterste gevolgen, maar
bij dal alles blijft de onloochen
bare en angstige zekerheid van
hel onberekenbare van de toe
komst.
Het is wel een noodlot der
menschheid maar 't is een feit:
wanneer menschelijke bereke
ningen gaan grenzen aan zeker
heid, wanneer ze heenwijzen
naar het onvermijdelijke, dan
lichten ze enkel en alleen de tip
op van den sluier die onheil en
rampen bedekt, de zekerheid van
een doodsbed dat komt te staan
in de plaats var. een ziekbed: dc
ruïne van een gezin die niet meer
te keereu is. Alleen leed en smart
kunnen onafwendbaar zijn; ge
luk en vreugde zijn broos! altijd
onzeker; kunnen ons ontsnap
pen op 't taaiste moment.
Dat is de weemoedige stem
ming van oud en nieuw: wee
moed om 't verleden. Angstig
verwachten van de toekomst.
Van jaar tot jaar stijgt dc j
angstige spanning over <lc
wereld. Al ongeveer lien jaar ge- 1
leden sprak de voorzitter van de 1
K.R.O. onder de twaalf laatste
slagen van bet oude jaar, dat het
nieuwe begon onder de beuau-
wende bedreiging van rampen en j
onheilen, die onze beschaving
zouden brengen -aan den rand 1
van den afgrond.
Nu zijn we tien jaar verder. I
Vertellen jaar in de broeiende
Septemberdagen hebben we ge- j
huiverd bij d« gedachte wat 1
boven ons hing. Vocn «Ie ver- I
ademing kwam waren we ge- j
lukkig als kinderen. En sinds- 1
dien? 't (laai er niel op vooruit.
'I Gaat hoe langer hoe slechter!
Jan
1 jai
ichten
1 heb-
•Ikandcr een Zalig en
Gelukkig Nieuwjaar gewcusclit
en er «piasi luchthartig aan toe
gevoegd: We zullen nu maar
hopen dal 'I heler is dan 'I oude,
want dat was ni«-t veel.
In «Ie Maasbode schreef Pater
Hyam-inlh Hermans een Nieuw-
jaarsgedaehle met de prachtige
woor«lcii van een Franschen lite
rator als motto: Het wordt hoog
tijd dat O. L. H. Zijn handen eens
uitsteekt om ons te helpen; dan
kunnen we weer eens zien van
welken kant we ons heil Ie ver
wachten heblwii.
Zoo is het.
Dat is de werkelijkheid. De
nood is gestegen en wij, als
inensch. zouden zeggen ze is
gekomen aan 't toppunt. Ze kan
er nu nog alleen maar overheen
klotsen en ons verdrinken in
haar lce«t.
We willen het niet weten; en
we praten er dikwijls luchtig
over heen; maar in stille uren
wanneer we alles oin ons he 11
zien, dan zijn we niet lucht
hartig maar «lan vragen we met
een benauwd hart: waar moet
dat heen en waar zat dal schip
gaan stranden.
Zoo erg is het.
Inderdaad: *t wordt hoog en
hoog tijd dal God Zijn handen
eens uitsteekt om ons te helpen:
van welken kant we ons hei! te
verwachten hebben.
De eenige troost, werkelijke
troost die wc hchlten, dat is nog
deze: Eeuwen hebben bewezen
de waarheid van dc oude volks
wijsheid. die steunt op «Ie erva
ring van geslachten: Als de nooil
hel hoogsl is. is Go«ls hulp nabij.
Moge hel mir van Gods hulp
spoedig slaan voor U, voor ons.
voor heel onze wereld. Soms
schijnt 't lang. Ie lang voor dal
God ingrijpt: maar vergeten we
't nooit: God kan lang wachten
omdat Hij ecuwig is: maar Zijn
uur komt: heel zekei.
Alles om ons heen gaal krom
en scheel', maar God kan reèlil
schrijven ook «>p kromme lijnen,
want Hij is almachtig.
In deze troostende gedachte
van Zijn hulp die komen zal en
koinen moet wcnsclicn wij allen:
ZAIJG NIEUWJAAR.
Opeens hoort hit 'n
olgcn in lipt Misboek, (I
Zijt.ge oan^ schat» vroeg
.e wa» vol biddende menaohen en gedurig
troomde er nog MJ.
Hermen Ronge koos 'n tunelUk verl» ten
-lests bi) n suil.
rü alleen Öjt heUIg; gU alleen Je-
kius, met den heiligen Oeeat in den
n God den Vader.
DE STEM EENS
ROEPENDE.
aangebroken. Hoort gij het niet
oorl g(| heh niel over de aarde
le hoefriag van apocalyptische
or u daagt een nieuwe tijd op. Ik
ie werkende ziel te
van Ohirbtus willen helpen dragen! De
Meester gaat door de wereld en zoekt een.
hond- rahoivdcrddubwrxien S-snors van Cy-
Apostoiaat van het woord! Apostolaat van
het geöcdt Apos'.o'oul van het goede voor
beeld! AUe register» der toni worden ge-
„Een stent hoor
God'was het, die u
ALOYSIUS VAN
GONZAGA.
Christus 111 do ziel te beitelen, in al al)»
harde mannelijkheid, zijn onwrikbare
heeItD|ilj "gewijd aan (tol
it van Christus
E ZONDE VERMIJDEN!
■Ir» markgraven;
alle», wat hll daar beleefd lisd I
de gevaren ging zien. waarin hij verkeerde
Gevaren, die htm omgaven op liet kastce
van UJn vader, te midden uin leegloopendi
soldaten en zlnnelijk-welluallge hordome»
-den groothertog was. Hier leefde hit bij
mannen v«n ongelooflijken rijkdom en bij-
digen ruuih-g en overgeleverd aan de »t-
En hjj' Aloysius wit Christus trouw
lil voornemen gehouden, üjn
n helpen, Christus en Maria.
zondenpoel van Florence rijpt In hem hel
besluit, om gehcil rein en onbevlekt te blij-
ven. Door de Allerheiligste Maagd doet hij
aan Christus de gelofte van eeuwige suirer-
heid en maagdelijkheid. Zijn heele onver
deelde sterke liefde wil hij alleen aan «Chris
tus schenken. Trouw gaat hij nu zijn weg.
door het onrustige leven, dal hem van het
-en. dat li
't dezen weg naar Chrts-
komt in zijn
r begrijpt
Ohristusdirnst
en Chrisl uadienst Ir
mei bloedend hart
erbiddelljk zijn tegel
era-on. Op 25 Novem
lat Christus alleen ?J|n
I Mit^Hlj^bulgt zich o
buiten op de stralen
dngens te Rome leert
s. Hij bezoekt de zieker
- straal, uitgeput door d
Oji 20 Juni 1591 keert hij Ir
ii den strijd togen
WAS COLUMBUS EEN
HEILIGE
i 1441 te Genua geboren
maakte hll het plan. om
Bellen. Dooh 10 jaren vol
ongekende moeilijkheden zouden nog voorbij
i kennismaking ir
klooster van 1st Ratuda en daar om
en onderdak gevraagd. Veel grooter e
langrijkcr echter waren de weldaden
blijf ir
d kger
loopbaan wordt
In Pater Antonius Marchena vond Colum
bus een krachtige verdediger van zijn plan
nen. De pater had een buitengewone ken
nis van de astronomie en geographic en
hij spoorde Columbus aan. om toch met
alle energie nan i
Vijf maanden lang bespraken zij samen
het stoutmoedige plan van den tocht naar
lumbus voor gek verklaarden achtte Pa
ter Antonius zijn plan zeer goed uitvoer
baar, HU gaf (toluinbus aanbeveltngsbric-
tlelp.
iterkte
Franciscanen hadden op hel gebied
wetenschappen al eeuwmiang buitengewo
ne dingen gepresteerd. De studie van de
resultaten van dit onderzeese gaf den are-
vaarder steeds nieuwe sterke impulsies, In
ook. dat Columbus zoozeer door de Fran-
:n zeevaarder. Nog altijd was dc Spaan-
e koning In oorlog me: dc Mooren. zoo-
ken Ia'er reeds begon
lilt te. knielde hij in den morgen Van den
ilvenden dag voor de laatste maal voor
liter Perez neer om drn regen voor zijn
Meer dan ooit «xht hij in dien lijd tl
hem vaak in het kleed dezer Orde door
waarop hij zijn testament gemaakt had.
Een deel van de opbrengst zijner reizen
moest voor ziin lieieUngstdcaa:. de bevrij
ding en terugwinning van hel H. land ge-
Francis B. Steek u
en boetedoening
Dc godsdienst, die zoo diep in ziin hart
geplant was. gal een heilige waardigheid
;n ge zeg enden vrede aan heel zijn hou-
■i rbiedlse uitdrukknv
mcPtrn heeft HU run op ar -natste st<
voorbereid Hij stierf rustig in vrede et
i-aliigheden is zijn ticha.un sin
Scvt:ia bijgezet.
Zoo heelt Columbus, diep verl
alleen tor hel laatst toe onder
lljke leiding van di- priostere v
lljke overheid het leien v
logischer zijn dan
an de pas ontdekte Iand«-n b
erncven wordt tot de'' eer
rijn naam onultwischbaar
GOD. DE SCHEPPER.
De aarde, waarop wi) leven, heeft een on
trek van ApOOO kilometer. Zij draait in 24
om haar eigen as. maar zij beweeg! zich o«
n belangrijke vraag: Waar ko-
de vaste regelmaat, waar m-ro
I jaren noodig zo-t
Dooh ook een vierde reis broei»' geen
Deze tocht die hij m de Jaren 1502—1504
drogen en in UJn b-
■n bepaalde Inrichting In Pnght
n leren. Isabels, zijn
hamen en de vaste regelmaat, wa
ih al duizenden en duizenden Ja
t luchtruim voortbewegen, nooit
nder een Maker, een Schepper, e
li Schepper, dien Be-
