TOEN MOEDER KWAM
PRATEN"
Uit de eerste Encycliek van Z.H. Pcus Pius XII.
Id tyo «.ciu er te Cans Id GalUca
eene bruiloft gehouden en de moeder
van J eras was daar. Jezus we
met Zijne leerlingen ter bruiloft genoo-
dlgd Toen er dan wijn ontbrak, se 1de de
moeder van Jezus tot Hem: ZIJ hebben
geen wijn. Jezus zeide haar: Vrouw, wat
hebt gtj met mU te doen? Mijn uur Ij
nog niet gekomen. Zijne moeder zelde
tot de dienaren: Doet. hetgeen HIJ B zeg
gen zal. Daar waren na zei
kruiken. Ingevolge de reiniging der Joden
geplaatst, houdende elk twee of drlr
maten. Jezus zelde hun: Vult de kruiker I
met water. ZIJ vulden ze dan tot boven i
toe. Jezus zelde hun: Schept nu enl
brengt net den hofmeester ZU brachten
het. Zoodra nu de hofmeester bet
proefde, hetwelk wijn was geword»
niet wist vanwaar bet kwam. schoon de
dienaren, die het geput hadden het wel
wisten, riep bU den brullegom en zelde
hem: Ieder stelt eerst den goeden wtlu
voor en als zij genoeg hebben gedronken
dan dengene. die minder Is. maar gij
hebt den goeden wUn tot nu toe bewaard
Dit begin van zijne wonderen maakte
Jezus te Cana ln Oalllea, openbaarde er
zijne heerlijkheid en zijn leerlingen ge
loofden ln Hem.
Pastoor Vandaag Is het bruiloft
te Cana ln Oalllea. Jezus en zijne moeder
behooren ook tot de genoodlgden. Blijk
baar zijn er meer menscben aanwezig,
dan waarop men gerekend had. En als
eerste gevolg ls er natuurlijk geen wijn
genoeg voorhanden. Zooals gl) voelt. IS
niets pOnlUker voor gastheer en gast
vrouw dan eèn on toereikenden voorraad
te nemen en dus :e kon te komen. Jezus
ziet hun stille verlegenheid en Is er on
middellijk bij om er een eind aan te
maken. Hij ziet zes watervaten staan en
water te vullen. Dan zegent zijn hand de
kruiken en op het eigen oogenbllk Is het
wijn. echte wijn. Proeft en onderzoekt
zelf maar: er ls geen kleursel ln en geen
scherpe zuren en geen vergif, het ls wijn
veroorloven wij vrijheid hebbsn om
gebied van kleeding.
genieten.
Er zit niet meer godsdienst ln een
oude Jas dan ln een nieuwe Jas. WIJ
kunnen Ood evengoed dienen, wannee
wij ln een equipage rijden, dan wannee
wij te voet gaan.
Ik geloot zelfs, dat de kinderen Ood
meer recht hebben om gelukkig te ztj]
dan alle andere mensehen. Er Is hun
geen enkele vreugde
anderen geoorloofd ls. Het geloof ln
Christus ontneemt de ziel baar
niet. De vreeze Oods doet de
niet verwelken. En toch zijn er men
scben. die ons trachten wijs te maken,
dat Gods kinderen bulten het
ten blijven staan en dat de ontspannin
gen en geneugten Jes
rig naar ons uitgestrekt. Wat dan? Jezus
komen en als wU stamelen:
Heer. Ik ben zoo bevreesd voor dat
groote water, lk durt er niet doorheen
te waden naar de overzijde, dan zal HU
vreugden des hemels. zeggen: Houd u vast aan mijn arm. En
Schoon rampen en beproevingen en dan zullen wij ons aan zijn arm vast-
tegenspoeden zijn deel mogen zijn, hij houden en HU zal zUn voet zetten ln de
heeft recht op verheuging des harten: j branding der golven en ons meevoeren
n.ee diepte, al dieper en dieper tot
el zal uitroepen- Al uw golven en
zijn over mij heengegaan! Dan
omkeeren zUn belde armen
s heenslaa
zijn e
r ZUn e
/an Ood gedronken te worden; f
enkel kleed ls te kostelijk om door
gedragen te worden, geen enkele b:
hU voor en aleer er eenige
verlegenheid ontstond. Waarom vol
bracht HU dan het wonder niet aan
stonds? waarom gewacht, tot de geheele
voorraad uitgeput was en er van geen
enkelen kant uitkomst te wachten viel
om dan eerst helpend en reddend op
te treden? Dat ls Jezus' weg en wUze;
maar toen HU elndelUk ln den uitersten
nood tusschenbelde trad, maakte hij den
allerbesten wijn. zoodat men vroolUk
uitriep: GIJ hebt den goeden wijn tot
nu toe bewaard! Jezus komt alHJd tot
ons op een oogenbllk. dat het spant Aan
dat moment schUnt HU de voorkeur te
geven.
De vraag mU af of het ln het laatste
oogenbllk van ons leven ook zoo toe zal
gaan. WIJ zullen plotseling ziek worden
en er zullen dokters komen, maar tever
geefs. Op de een of andere wijze zal ons
worden toegeroepen: OU moet gaan!
ons terug te houden van
koude handen van den dood, begee-
i het loeien en
n der baren. Jezus ln den uiterstiep
Het tooneel van die bruiloft la nu
spoorloos verdwenen, de "ouden trouw
ring ls weg, de schenkkannen zUn ge
broken. het huls ls gesloopt. Maar ons
noodlgt de Heer op een grootscher brui
loft. Br zal op die hemelsche bruiloft
wUn genoeg ln voorraad zijn en die wijn
zal niet afkomstig zijn uit de vergiftigde
vaten dezer aarde, maar de wUngaarden
des Heeren zullen hun rUpste trosser.
altpersen en de bekers en kelken zullen
ten boorde toe gloeien van het sap van
dien hemelschen wUhoogst en al dl
feestgenoo'en zullen er juichend van
drinken. En allen zullen
verklaren dat het aardsche f
een armelUke vertoonlng was vergeleken
bij dit. En ln het heilige licht hunne
kelken opheffend zullen zU den Heer en
Koning van het feest toeroepen: Gij hebt
den goeden wijn tot nu toe bewaard!
MAX
ff"
ONS VERHAAL
n de b
Als de Heer onze Ood vrtjn maakt,
maakt HU den besten wUn, dlc
staat; en twee honderd vUf en zestig
die wate-krulloen; zoo goede wijn, dat de|~
leider van het feest moet toegeven:
wèl. dit Ls werkelUk beter dan al wat w(J
tot dusver gehad hebben, GIJ hebt den
goeden wijn lot nn toe bcwaara.
Secretaris: Het doet wel eenlgs-
zlns eigenaardig aan Jezus op een brui
loft te zien verschijnen.
stekend vrouwmensch. om bet heele le-
gei op de vlucht te Jagen.
U weet toch zeker dat zooiets al eens
mééi ls gebeurd?
Nooit gehoord van Kenau Hasselaa-?
Ze stond boven op oe stadsmuren en
vuurde de ontmoedigde soldaten aun-
Menlg emmertje kokend water en Bran
dend pek kieperde ze naar beneden op
eer brutalen Epanjaard. die het wagen
durfde ln haar nabijheid de muur te
beklimmen Dat gebeurde bU het beleg.
De Hollandacne soldaten hielden vol en
zigevlerden tenslotte.
Die Kenau moet wel een buitengt-
I woon mensch geweest zUn. Zoo heele-
I maal geen sulletle! Aan die vermaarde
I vaderlandsche vrou
i h> rlnnerd. toen tk
V werd lk a
een heel kort mcdedeellnkje. waar geen
Iwoord Frunscb bU was: Meneer MUn
I dochter al geen straf maken. Anders
J kern lk eens even met Je pratan. Ik
1 hoop. dat dit voldoende ls. Vrouw Kroot.
Zooals u ziet. een zeer duldelUk brief-
"Je
begint Kenau Hasselaar al te rul-
ken. nietwaar? Die kordate aanhef I Die
I krrte. stevige zinnetjes! t Lijkt op het
gestamp van een paardenpoot.
1Den ruiter zelf zag lk den volgenden
- j dag. toen Ik het kind dien avond had
.schoolgehouden".
kind. O wat heeft het beeld van ..moe
der en kind" reeds vele kunstenaars ge
ïnspireerd-
Wat zUn er heerlijke schilderijen ge
penseeld. wat heeft de poëzie een
piaul.tlge. ontroerende verzen en wal
teer en Innig heeft de muziek getoon
zet over het rUke onderwerp van ..moe-
kruis ln de
school. En omdat er vooralsnog geen
wet bestaat, die zegt. dat een leeraar
En w
Ook het huwelUk Is een guddelijke ln-
stelling en zou door Jezus tot de waar-
d gheld van een Sacrament verheven
worden. Bovendlep moest voor ons blij
ken. dat de Heiland der wereld niet
onverschillig Is voor de geneugten des
levens. Het was niet bepaald noodzake-
UJk. dat de bruiloftsgasten dien wUn
kregen. Honderden -nenschen zijn ln den
echt verhonden zonder dat er een drup
pel wijn bU te pas kwam. Ook lezen wij
niet, dat er van een der andere artikelen
Iets te kort was. Toen Jezus dien wijn
maakte, was dat geen noodzakelijke be
hoefte, maar bepaald eet, weelde. De ge
loof niet, dat HIJ ons uitsluitend rogge
brood wil laterveten en op harde matras
zen wil laten slapen, tenzij we daaraan
zelf de voorkeur geven. Ik houd het er
voor dat als de omrtandlgheden het ons
klederen, had lk den moed me niet te
I schikken naar baar grilletjes en onheb-
i belljkheldjes.
I Zelfs ging lk zoover, dat lk het
durfde straffen Stel Je voor. ln 1939 een
scnoolklnd straffen. Ik moet wel zoo
hall en half Bulten mUn eeuw hebben
gestaan, dat lk zooiets waagde.
Maar u zit natuurUJk te wachten op
die Kenau Hasselaar.
Even geduld.
Het strafwerk werd niet gemaakt
.Ale moeder wil 't niet hebben!" zei
h. kind.
Waarop ik het min of meer flauwe
uitje verkocht, dat ze het ook niet aan
hi or moeder moest geven, maar
mU.
Den dag daarop. Een .spUker
mün doodkist", m'n „seboolplaag".
..droomcnverschrikker" komt met "r
piertje op mU af-
Ik voelde eei. zekeren trots. Aha! Tk
had dus gewennen! Het kind, dat mUn
collega's nooit hadden klein gekregen,
dat was m U onderdanig. Het pa
piertje bevatte geen strafwerk, maar
Maar, eerlUk gezegd, tk geloof, dat
nooit een kunstenaar tot deze Inspira
ties was gebracht, als hij ln mUn plaa's
was geweist en had aanschouwd:
Vrouw Kroot en haar kind Woedend
rakkerden haar felle oogen De lippen
maalden vast de woorden, die ze zou
uitwerpen En toen kwam het. Vrouw
Kroot stak van wal.
O. 't was een vloed, een Niagara, een
butsend neerbonkien op mUn arme
Ul> Zelfs de veer op haar hoedie was
gewoonweg razend Die trildi
Dt schudde heftig, ten teeken dat lk
nooit geslagen had of getrapt. Maar
toen werd de woede nog hooger Schuim
kwam op haar Uppen. Spatjes uit haar
mond stoven op m'n hoofd en kleed.
..Dat had er snoddorie nog bu motte
komme! Wat denke Jullie wel? Luilak
ken! Ntksdoeners. dat Je Bent! Effeljes
zegge, dat tweemaal twee vier ls. en dan
Je centjes maar opstrijke. hé? En maar
een fUn pakkie koope en dan maar op-
snlle. meheer!Maar lk zeg Je nog
ns: me dochte. maakt de straf niet!"
Ik knikte met een gezicht van: ..dat
moet ze wel!"
-Wel? Wel?" barstte ze uit- ..Nou maar.
dan Is 't de laatste keer. dat Je me
dochter gezien heb. Dan doe Lk ze op
een andere school. Kijk ze nog eens
gped an, want Je ziet ze niet meer"
lk voelde geen aandrang inn die ult-
noodlgtng gehoor te geven maar zei
met een beminnelijk lachje, dat dat de
beste oplossing was Met telkens een
stapje heb lk hot stelletje tenslotte de
deur uitgewerkt en kon nl-' nalaten bU
den uitgang even te zeggen:
..Nou. Jufrouw als ze ln H -arlem nog
eens even een Kenau noodig hebben.
Oan moet u beslist solliclteeren"
..Is dat soms een scheldw ord?" gier
de se. ..Denk erom. schelden dat kun
nen wij ook! En haar vult wiegelde
voor m'n gez'cht Ik legde haar uit. dat
Kenau eenmaal een heel leger soldaten
op de vlucht had gejaagd en uitte de
veronderstelling, dat zU. vrouw Kroot,
dat ook wel kon. Toen stapte zc de stoep
Ik heb me eens verdiept over het pro-
ast bewuste kind zal groeien- Onder
zulk een leiding met zoo gruwelijk wel-
nlt opvoeding zal het later, dunkt mij.
etn mislukking worden- En dat dankt
ze aan haar moeder.
Haar handen gooide z
het lucbt-
ue ln haar j
een balletje I
1' Juist als kinderen
lan een elastiekje
Ik trachtte haar te onderbreken
rroeg. of lk het kind even ln een an
rertrek mocht laten, omdat
beter al-
Maar och. wat was lk naïef. ..Me kind
mag gerust hooren. wat d'r moeder zegt!
En denk Je soms. dat ze die straf zal
maken?
I Nooit, hoor Je 't- Nóóit! Denk Je. dad-
|de we ons door zulke balleve gare Idio
ter. laten belatafelen as JU? We zalle Je
ar, zien komme. JU met Je lef! Zeker,
omdat Je een' boordje an hebt hé?
Daarom magglc arme kinderen i
slaan en trappen en
zichzelf.
n den menech Ir
«ar hel want
:n woestijn.
H' verder het doelwit van ons af
Kgt. hoe hooger ee moet gemikt
Oorlogsgedachten
Ieder h
o zUn eigen opvattint
woord, dat zoo Juist ls als 't oude en
wUze: Zooveel hoofden, zooveel zinnen.
Dat is ln 't groot en dat 1- ln 't klein.
Engeland beweert: De wereld moet
elndelUk eens bcvrUd worden van de
dreiging van een Dultsche wereldover-
heersching Neen. zegt Dultschland. de
wereld moet bevrijd worden van de
eeuwige Engelsche overheersching
Rondom deze belde „Idealen" groe
peert zich de aandacht van alle men-
schen. Nummer een hoopt dat b U 't
wint en nummer twee leeft ln gespan
nen verwachtingen, dat die ander
winnen zal. Nummer drie is hartgron
dig 'den wensch toegedaan, dat ze 't
geen van belden winnen zul
len, want als de één het wint dan zUn
de verwachtingen en hoopvolle wen-
schen Is toegedaan, leeft men op zUn
manie, mee met t oorlogsgebeuren.
Oaat er een Engelsch schip de diepte
d rijp C
schillend. Nummer één
Nummer twee ls e
des t
eerder komen z
Al dergelijke redenecrlngen kunnen ln
dï opvatting van hun verdedigers nu
wel aardig lijken, maar een mensch.
die een beetje nadenkt komt toch wel
eens tol andere gedachten. Neem eens
het beruchte geval met .de Oraaf Spee"
Laatst stond er In de krant lets over
duizend en zooveel opvarenden. Toen 't
drama zich afspeelde waren er men
scben. die zich verkneukelde., van plel-
zler. dat 't schip ln 't nauw zat. Er wa
ren andere menscben. die 't dood en
dood jammer vonden.
Maar wanneer men nu eens als
m e o s c 't geval bekUkt. dan wordt
de zaak toch wei een beetle andere.
Laat men nu eens een oogenbllk als po-
llttekellng rijn gedachten aan winst en
verlies los en gaat men 't geval nu
eens Bezien als mensch. dan Is 't om
er bij te hullen.
Duizend en zooveel opvarenden. Dat
reld waar dan ook duizenden en nog
eens duizenden menschen rijn. die zon
der meer ln doodsangst ritten. 8tel D
voor. dat wU eens MJ 't geval betrok
ken waren. Hier of daar op de wUde zee
loofde ln dc
marineschepen li
ils er geen wonder ge-
meer mogelijk
r dan ln die angstige
geleden door al
kind, hun ver-
verkeert. Ik sou
wei eens willen weten hoe of wU het
zouden vinden als anderen zich daarbU
zaten te verkneukelen van plelslcr.
In dit geval betrof t nu een Dultsch
schip. Maar waren de rollen omgel-eerd
geweest en was 't een Engelsch schip
geweest dan was 't geval niet anders
geweest: tenminste niet voor een
mensch. die er over dacht. En toch
hoe weinigen zUn er. die bU een scheeps-
die één der strijdende partUen
rich tot een dergehjk menschelUk
veten op te werken. De één heeft
n zin omdat de partU. die hem
zint een klap kreeg: en de ander
zUn lood omdat de partU die hem
zint een klap kreeg. Maar echt
menscfaelUke gevoelens breken maar
1 Is bedroevend: maar 't kan niet
de schande voor
!l de
GOED GEZEGD!
Nooit umbtje s
ekwoord macht!
Speren er duren
«■n meer vastberaden verdediging, wanneer hij zie. boe de vijan
den van Kristus steeds talrijker worden
Het gezin: de sterke burcht voor
een gezond staatsleven
Ook bestaat het gevaar dat de eerste en wer.enlijkc eet
van de maatschappij, het gezin, mei zijn welstand en zijn bloei,
uitsluitend beschouwd zou worden uit het oogpunt van nationale
macht en dat men zon loochenen, dal de mensch en hel gezin van
nature ouder zijn dan den staat, en dat de Schepper aan het gezin
een macht, een recht en een zending heeft geschonken, die be
antwoorden aan de onbetwistbare natuurlijke zending.
In smartelijke klaarheid rijzen Ons de gevaren voor den
geest, die naar Wij vreczen. hel huidige en het komende geslacht
bedreigen tengevolge van de miskenning, de vermindering en de
voortschrijdende afschaffing van de speciale reehien van het
gezin.
In het volle bewustzijn van Onzen plicht, verheffen wij Onsl
om deze rechten van hel gezin te verdedigen
Verdediging van de rechten vani
het gezin
De uiterlijke en innerlijke, mnterieele en geeotcliikei
naoden van onzen tijd, de veelvuldige dwalingen met hun
groote weerslag komen nergens zoo biller tol tilling lan op het
domein van de kleine edele gezinseel.
Ware moed en heldhaftigheid, die in haar eenvoud bewon
derenswaardige eerbied afdwingt, ijn dikwijls nood tg om de
hardheid van hel leven, dc dagelijksclie druk der ellende en de
toenemende armoede en de nog nooit in zoodanige male onder
vonden beperkingen le dragen, waarvan niemand de reden noch
de noodzaak ziet. Wie in de zielzorg werkzaam is, wie de harten
doorgrondt, kent het verborgen leed der moeders, de stille smart
van vele vaders, de ontelbare bitterheden, waarover de statistie
ken zwijgen.
Handen af van dé zielen en de
gewetens!
Hoe grimt er de matericele offers zijn die de Staat van
de individuen en van de gezinnen vergt, des te heiliger en des
te meer onschendbaar moeien voor den Slaat de reehien van de
gewetens zijn. Goed en leven kan gei'isehl worden, maar nooil de
zielen, die door hel bloed vun Kr is lus weiden vrijgekocht.
Is er dan een grooterc en meer dringende pliehl denk
baar. dal de verkondiging van den „ondoorgrondelijken rijkdom
van Kristus" nun de mensrhen van onzen lijd? Is er iels edelers
denkbaar, dan de banier van den Koning ie ontplooien voor hen,
die valsrhe vaandels hebben gevolgd en nog volgen, en hen terug
le brengen lol dc banier van het Kruis, die zij hebben verlaten?
Welke priester of leek, behoorendc lot liel leger van
Kristus, voelt zich niet gedrongen tol groote waakzaamheid, lot
De grootste plicht van dit uur:
Kristus boodschappen!
