TWEE BENEDICTIJNEN
Wij hebben nog e
bezit, die ons t
De schrijvers
i abdij. d
Wat een ruimen en breeden kijk toont
Ideze monnik te bezitten, ook op louter;
i lr ons were'dsche raken!
en toe- welk een diepe menschenkennls
steeds tot een latere spreekt uit deze enkele aanhalingen:
blijven liggen. Wij wil- ..over 't algemeen zün mooie menscnen
de- vaak dom. verstandige vaak leelljk en
ome vaak preutsch".
..Tegenwoordig wordt iedereen ..heer"
genoemd en toch zijn er maar weinig
nonnlk werden
r lag v
Dom WlUlbrord Verkade is Neder
lander: men hoort het reeds aan zijn
naam want hij behoort Inderdaad tot
de bekende familie uit Zaandam, die
d beroemde biscuits fabriceert. Na zijn
overgang tot bet Katholicisme werd hU
monnik in de abdij van Bearon
Dul'schland.
r BU veie
•rken", die ondanks
alle zorgvuldige bewerking weinig
nieuws en origineels brengen.
Dom Vonier laat ons beter begrijpen,
dat wil onze eigen prestaties niet moe
ten overschatten, want Gods Vcroono
en Gods genade werken oneindig veel
meer uit dan onze meest toegewijde ac
tiviteit. Dit Verbond, dat God mot de
menscnen sloot, bestond reeds lang
voordat wU waren. Het Is good zich deze
waarheden geregeld bewust te olijven.
Het maakt den mensch waarlijk ncde-
loet hem begrijpen, dat men
planten en sproeien kan. maar
dat de wasdom van God moet komen.
WIJ hebben ons ln een vorige bespre
king minder gunstig moeten uitlaten
de vertaling. De vertaling, die
Prof. H. Reijnen van Rolduc gaf. fcun-
wlj niet anders dan als zeer voor
treffelijk prijzen.
De man, die God
ontvluchten wilde
Dom
Vonier ls Dultscber on-
1' Engeland ln het klooster.
„in blijde gebondenheid" van Dom
WlUlbrord Verkade ls al enkele Jaren
geleden verschenen; toch willen wij de
zen keer een uitzondering maken en
eens een boek bespreken, dat niet di
rect versch van de pers ls gekomen.
Zij die het nog niet nebben gelezen.
zuUen er wellicht door worden aange
spoord dit nog te doen. Het ls de moei
te waard, want eet ls een mooi boek:
ken Indruk achter.
Dom WlUlbrord is een schilder-mon
nik. die uit een Interessante famlUe
stamt. HU vertelt ons ln dit boek. dat
Zijn ouders door nun talrijk kroost zich
nooit veel met leder kind afzonderlijk
konden bemoeien, wat hij heele;
geen nadeel vindt. Zij waren er enkel
op bedacht flinke menschen van hei
maken. Dit ls hun Inderdaad goed
lukt.
Een der zoons werd mede-directeur
van de Nederlandsche Gist- en Spiri
tusfabriek te Delft: deze tweelingbroer
van Dom WlUlbrord stierf helaas ln
1927 aan kanker. Een andere zoon ls de
beroemde toooneelspeler Eduard Ver-
kade; de schrijver van het boek werd
katholiek, monnik en priester en
zl:h dus een geheel andere levens
Hit staat hierdoor ver van zlji
De meeste menschen stellen
leven van een monnik hoolom
keerd voor; als men dit boek goed
heeft gelezen, krijgt
het woord ls een hoogstaand en In
vloedrijk mensch. Hoogstaand niet en
kel door geboorte of maatschappelijke
positie, maar vóór alles door zijn be
gaafdheid en karaktereigenschappen."
Men voelt het: hier ls een ervaren en
wijs man aan het woord; nier spreekt
iemand, die door de kloosterlijke afzon
dering niet weltfremd ls geworden en
die ondanks de religieuze beschelden-
zljn hersens en zintuigen goed
gebruikt.
t moet een genot zlln een avond
er valt normaal met hem te praten en
te redeneeren.
boek is een autobiografie en
het vervolg op: „Van ongebon-
Id en heilige banden": net -ohan-
delt de periode van dertigjarig kloos
terleven.
Het werd oorspronkelijk ln 't Dultsch
geschreven en hieruit ln
ver Nederlandsch vertaald door Domna
Edlth Leeuwenberg O.S3. De Firma
Teullngs maakte er een mooie uitgave
Vooral menschen. die zich lnteres-
n voor de ontwikkeling der heden-
in dit
op den
rgrond tredende figuur uit de Be-
nedlciUnerorde ls Dom Anscar Vonier
OBH Kort geleden Is
wogen leven overleden. HU er- lr 1875
lr. Wtlrtemherg geboren, verUet zlln va
derland en trad ln Engeland ln de abdij
van Buckfast. HU studeerde later te Ro
me. waar hij Doctor werd ln de Wijs
begeerte en waar hij uit vak ook do
ceerde aan het College van S. Anscl-
mo. Toen hij in 1906 zUn Abt vergezel
de op een visitatievts naar Zuid-Ame
rika, verging het schip. Driehonderd
menschen. waaronder ook de t
Buckfast. vonden den dood. HUzclf werd
gered en werd later tot Abt
fast gekozen.
Door zijn boeken heelt hij
t ongelezen li
h alge-
Jtloostericv
Als n
kelijke lectuur zijn zijn werken echter
niet; Dom Verkade schrijft vlotter,
sei, onderhoudender: wel ls alles
eel zuiverder kijk op het dlep doordacht en rijk van Inf
a- I Zelfs na veel theologische studie blijft
hoort, dat Iemand monnik 1 dt- lectuur van Dom Vonier veel lnspan-
wordt. krijgen velen een hulverlnit
hun leden: net staat in hun oogcr
geveer gelijk met zich levend tc bc
ven. Men gaat daardoor de wereld
d" acnterblljvenden blijven In de
reld. maar vergeten, dat het wereldje
waarin zij leven vaak aanmerkelijk
«er en bedompter ls. dan de omgeving
/aarin menig religieus zich beweegt.
Zelfs na zijn Intrede ln de abdl) van
Beuron heeft Dom Verkade nog zooveel
van de wereld gezien en meegemaakt,
met zooveel interessante menschen
kennis gemaakt, zooveel rilke ervaring
opgedaan en daarbij een geestelijk le
ven geleld ais priester en kloosterling,
dat dagelijks schooner werd door den
froel ln deugd, volmaaktheid en gena-
nlng vergen. Deze boeken z
van Inhoud en daarom v
massa ongeschikt.
WIJ betwijfelen zelfs of Iedere lntel-
lectueelc leek een boek als: „Het nieuw
ei eeuwig Verbond", dat niet zoo lane
geleden bij Foreholte verscheen. ten
volle zal begrijpen: het vergt veel theo
logische kennis.
Er bestaat tegenwoordig evenwel een
vragende behoefte naar dogmatische
geloofsverdieping en daarom zullen ve
len geen spijt gevoelen, wanneer zij het
doorgewerkt hebben. Het ls een der
zeldzame boeken, de uit één grootc ge
en. Alles wordt
gezichtspunt:
Verbond, dat God met de
PERSBUREAUX
Altijd
Nieuwe
Praatjes
Hevige
Aandacht
Voor
Agressieve
Staten
d hij. v
nenscnen die
Gods Naam
E»
uitvoerigheden
Tot
Engelands
Roem
Tot
Algemkene
Sovjet-
Stichting
baden en ooeken waa
en de radio, die Gods Naam ln
trok de velden In en legde ziel
langs een korenveld op den grond. Daar
nij den geur van de aarde van
de halmen, van iet gras. van het wa-
dacht nij aan de wisselende sel-
n. aan de groeikracht, b
„Dat ls Gods werk", zei een
r. En de man vluchtte weg.
Toen sloot nij zich op .n een labo-
inum en ontleedde en stelde samen
nel stoffen. „De wetenschap gaat
ver", zei hem een collega, „maar het
>n scheppen kan er maar Eén!"
n hU vluchtte heen en daalde af ln
donkere mijnen, honderden meters
onder de aarde. Maar al werkende ln
de schacht viel het licht van zUn
lamp op resten van planten en dieren
zwarte kooL ..De sporen van
Gods schepping", zei een mijnwerker
hem. En hU vluchtte heen.
Naar de Ijle ruimte van de stratosfeer
steeg hij op. In verpletterende schoon
heid zag hij zon en sterren, maan en
aarde, voortsnellend ln schoonc harmo
nie. HU las Gods naam ln het sterren-
Terug op aarde p.obeerde hU God te
vergeten ln genot en lust en hu zag den
hunkerenden gelukshonger. die niet te
stillen ls. ..Ein blschen GlUck". hoort hU
zingen. „Waar vindt ie dat?" zei een
meisje hem ln zwaarmoedige bul. „Toch
moet bet er zUn." ..Hiernamaals beter",
hoorde hU een arme zeggen. Zelfs hier
werd hU herinnerd aan ziel. eeuwigheid
1 God.
Ten slotte kwam hU terecht ln èen
woestijn. HU stopte zUn ooren en sloot
zUn oogen. Niets wilde nU meer gewaar
en van wat aan God herinnert.
Toen hoorde hU ln de grootc stilte de
erwUtende stem van zün geweten hem
preken over g .ed en kwaad. De stem
ar God!
HU snelde naar een rots en wierp
lch omlaag, niets hooren, niets zien!
Toen stond hU voor Gods aonschUnl
Tb,
Een
Fascist
Anderen
Negeer
Ik
Draconische
Operaties
Manoeuvres
En
Intriges
Aldus de Tijdspiegel I
Hij kon niet
langer
Dr. Andres Ovejcrs. professor a
universiteit van Madrid, die vot
een overtuigd socialist was. Is t«
Katholieke geloof bekeerd. ..Ik ka
langer", zoo schreef hU In eon
„tot de onseloovlgcn hehooren. wi
De i
i is met r
bloed der martelaren geschreven. De
leer van de Kerk Is tegelijk de verlos
sing voor de arbeiders, Ja voor alle men
schen. Want alleen de arbeid maakt
ons de verlossing waardig; de arbeid ls
niets anders dan het gebed der nanden.
MUn trots heeft mU jarenlang verwij
derd gehouden van de leer der Chrls-
telUko sociale ethica. Tegenover nege
nen. die Vroeger mijn dwalingen hebben
gedeeld, wil lk mUn geloor versterken,
door evenals de eerste Christenen een
openbare geloofsbclUdenls af tc leggen.
WU leefden ln een Katholiek land,
hartstochtelUk verlangend naar sociale
rechtvaardigheid, maar we kenden de
leer van de Kerk niet. Thans, nu lk
gen, geloof ik."
De MariV'ereering in de
Katholieke Kerk.
lofspunt afgekondigd op 8 December 1854
e dogmaverklaring ln deze woorden: „Wij
erklarcn, verkondigen en bepalen, dat de
zabgsie Maagd
Zaligmaker
et menschelUk geslacht, va
Zijn genaderUk-
loovigcn vast en standvastig
Laat lk dit wat vcrduldclUkcn;
nlglng van do door God
lijke ziel met het door dc
lichaam. Toen ontstond de
hinderde God, dat dc
domraou uit tc storten
vangen. Dc reden echter, waaron
waarom Maria zonder zonde werd
dat God bU den nutuurlUken gang van zaken
wonderbaar leis.
natuur ïykcrwl
gen. omdat.geheel ZUn ontvangenis bo-
vcnnatuurlUk was. Jezus had Immers geen
menscliciukcn vader, die Hem een geschon
den natuur kon geven. Het was door de Inwer
king des H. Gecstes. dat Jezus door Maria
niet hebben, tcrwUl Maria dc erfzonde had
TcrwUI dus Maria door haar vlekkcloozo
gelijk
stellingte zien van Maria met Jezus.
Het zal nu wel duidclUk zijn, wat we ver
staan ender dc onbe.lekte ontvangenis van
Maria.
Deze waarheid nu heeft het Opperste leer
gezag tot dogma verklaard.
Wat bctcckcnt dat? Dat bcteekent. dat de
Onbevlekte Ontvangenis behoort tot de door
God geopenbaarde waarheden, die wU zonder
ecnlgen twUfcl hebben tc gclooven.
Bis altUd een door
k ze niet voorhield aan de geloovlgen
openbaarde waarheid, mocht men de
'crgcstoldo mecnlng niet als ketterij
ir Pausen en Leera
dc leer zelf heeft nt
Deze leer bevond zich derhalve ln de open-
bnrlngsbron, die GoddclUkc Overlevering ge
noemd wordt. Het eindoordeel, of een of an-
t n IccrkelUke schrijvers hebben gelee
ln deze godspraak klaar en duidelijk dt
hartige Verlosser van liet menschel
slacht, dc cengeboren Zoon vnn >,od,
tui Jezus. Is voorspeld: aangeduid oi
allerzaligste Moeder, de Mungil Maria:
ven» allerduidelijkst uitgedrukt.... bel
ons getuigende handschrift vernietigde door
het als Tllumfator non het kruis tc slat,
zoo heeft ook de Allerheiligste Maagd,
baren band verbonden, met Hem en door
eeuwige vijandschap geoefend legen hel
nUnlgc serpent en daarover volop irlorarcc-
lend den kop met onbcvlcktcn voet verti
Zoo Is derhalve dc waarheid van M
onbevlekte ontvangenis geopenbaard ln de ge
openbaarde waarheid van Maria's deelgenoot
schap met Christus aan Zijn vollen triomf
Waarom Albert Schweitzer n
Afrika ging
schoonste lockomst ln Europa
de lijdende z
re BerlUnsche hofprediker Johan-
er publiceert ln zijn boek „lch glaubc
nn des Lebens", *n uitgebreid artikel
natuurliefde, zijn groeiende geestdrift voor
snelle vorderingen ln de
loffelijke on-
is kunnen. Zelfs de oudste m
zoo gemaakt? Niemand anders dan God.
Veronderstel, dat met den dood idles op
houdt. waarom heeft God dan In den mensen
onsterfelijkheid gelegd?
Kuuch overbodig en nutteloos. En
Gods goedheid? t Ware den mensch
folteren en martelen: hem een verlangen m-
•n en dat verlangen nooit bevredigen!
Gods rechtvaardigheid?
cdclUk verantwoordelijkheidsgevoel, dat
ze gaven ook plichten betee"
zt) dwingend verplichten, ln den
m op 30-Jarigen lecftUd
boekje van het „PnrUschc mtsslegen
vond. BU het wegleggen valt zUn bl
Congo helpen?" „Ik las hel", zoo s<
gekregen te hebben.
gen deden. Dc gelUkenls var
.•ten. „WU. Europeanen. *(jn de
i'IUkhrtd. die wtj a!
slechte dingen, dl
ven hebben vergiftigd?
jcarocvend. dat kolonlster
n Jezus Christus droegen.
dan hebben wij nog n.
Een hiernamaals
Seen twUfel a
ials, en het hlc
n het hedeu.
WU verlangen allen te
e natuur. WU
i dood. en we
den ondergang voorspelden. Vreesehjko
tormen teisterden haar. Dorst kwelde
bcdricgoüjk, zware regenwolken losten
n nevels op. de berekende afstanden
klopten niet, de een -tier." na den ander ten
van de bovcnmenscheUJke inspan-
Oen begon er een strijd om het leven,
n alleen zUn eigen besehrUvlng ons
lcc kan geven. Er was nu geen tegen-
waarmee hll kon worstelen, dapper
in het graf. een
Heeft het loven w
uitzinnigheid, dat
tegenlacht, opolfcrt om eeu leven van
opoffering Ie lelden! W
woord: ZU hebben Mot
Zelfs indien lk Lnzarui
en hetzelfde niet gclooven.
at geen daad hiernamaals bestaat.
lk gckxil ln het eeuwig level
oei tegen- En dat alleen la rudclUk.
L Jüf J?!?' E" d"1 a»°c" Is bevredigend
•t gelooft. zijt gij er zeker
:U niet zeker zijt. hoe durft
Godsvertrouwen van een beroemd
ontdekkingsreiziger.
'I door God geschonken II
geheel uitgeput, den t
'i God noemde,
s In die oogen
ic! ongewapend
en wU ook maar een frncue van sulk
rtrouwen? Vele christelijke zwartky-
i pessimisten zouden zwijgen, als zij
son tikjo van het onwankelbare ver
ken, dat we van den rechten weg zUn n
alle volsche bezorgdheid oi
Door woord of daad.
I alleen rijt ge echt leerling van Jezus.
Dan alleen drukt ge ZUn leven uit ln uw leven.
mei de noodc
bezorgdheid u.
bemoediging voor de
gcdruklen, van verzoening voor hen dl
Spreken wU wel altUd...
K HU rond! Kon HU n
En dat alleen ls troostend.
einde. Ia- pood is enkel een o'
n verborgen leven lezen wU* En HU
cel ZUn leven 1
as HU aan d
en dood. Ja tot den dood van
it HU geven kon, ook ZUn
met onze daden? ZUn het
Inbooi llngen hebben gezondigd I ls liet niet
sehnndeiuk, dal daar. waar het blanke nisc"
gekomen ls. heele volkeren werden iiltgc-1 i
roeld en andere langzaam uitsterven? Is het uus, dat het zeker ls. dat er een"
niet ontzettend, dat do Europeanen door al-1 bestuat
