DE EEMBODE
GEMEENTERAAD VAN AMERSFOORT
PERSONEELE BELASTING NIET
VERHOOGD
Advies van B. en W. tegen
herclassificatie aan
genomen
4pEN MAGERE AGENDA. Is de eerstl
indruk, dien men kreng toen d
agenda van de raadsvergadering
Vrijdagmiddag j.l. verscheen. Maar.
moest men er terstond achter Voegen,
een belangrijke. Want het ging er om
of Amersfoort ln de Personecle Belasting
zou worden geherdasMflccerd of niet
En een herclassificatie In dezen tijd be-
teekent niet anders dan.... belastingver-
Men zou
acigd
idszltting binnen het kwar-
u zijn geëindigd. Want wie Is er
lor belastlngverhooglng, nu zelfs
W. advlseercn om er 11
:r te gaan?
nog niet zoo lang geleden eens sprake
was van herclasslflcatle. toen B. en W.
met al het vuur dat in hen was deze
herclasslflcatle verdedigden met geyolg
dat we in een andere klasse terecht
kwamen cn meer belasting moesten
dig...
Nu ls het de personeele belasting
nu heeft het Rijk geld noodig. En aan
gezien het Rijk anders is dan de
meente. moeten we die kwestie ook
beetje anders oekijken.
Neen. zei de heer de Haan, de geme
te ls een onderdeel van het Rijk en
zich mede dienstbaar aan Rijk cn Volks
gemeenschap moeten
Dot geluid hebben we tegenwoordig
meer gehoord en het zal heel wat v
vaderen aan 't schrikken hebben
maakt, die vroeger steeds in het
een zeer machtig en zeer kwaadaardig
wezen zagen, dal arglistig op de loei
lag om de gemeenten haar zelfstandig
heid te ontnemen en dat daarom met
alle wettig geoorloofde middelen, be
streden diende te worden.
En dat Is nu diezelfde meneer de
Haan. die zoo legen de herclasslflcatle
van do' gemccnteiondsbclastlns wis.
Hoe is 't mogelijk,
Ja, maar toen zag mijnheer de Haan
nog andere mogelijkheden om den dans
te ontspringen en dat waren bezuini
gingen op het administratief appan.M
der gemeente. B. en W. heobcn zich toen
uitgesloofd om aan tc toonen dat hier
met do beste wil van de wereld geen
bezuinigingen op uit te voeren waren
en de raudsmrn-rterhrld zeldc: Inder
daad. College, inderdaad.
Het komt ons voor dat de heer de Haan
het, ..vechten tegen de Bierkade" znl
achten, alweer de kwestie van adrnlin-
wei zouden varen bij herclasilflei
De Cijfers klopten niet.,.' De cljfi
van meneer de Haan waren wat, vor
deelen voor de gemeente betreft, vi
en veel honger dan die van WethouC
van Galen Last. Maar dat hindert ui
kijken cn zien wie 't- bij het rechte rl:
In afwachting van deze rekenarij
de gemeenteraad maar vast: Geen l.e
classificatie.
En dus blljvpn we netjes In de derde
klasse personeele belasting, als
dRn ook Inconsequent en al lo
Rijk dan ook op onze duiten.
En nu het zakelijk verslag.
Vrijdagmiddag vergaderde de Amersfoort-
schc rand onder leiding van burgemerst
Mr. J. C. Graaf'van RandwIJck. n»
afwerighcld in ^verband
,'e ount prijkte op de agenda
classificatie van Amersfoort inde derde kli
Personeele Belasting. Dit s
financiën, die r
LANDBOUW ONDERWIJS IN NOORD-OOST
UTRECHT
Hoe Amersfoort ondanks alles toch een
R.K. Landbouwschool kreeg
Na drie dagen bleven de
leerlingen weg!
c Iter
a plaats van hel pi
nieuwe gebouw ge
ii tic gastvrijheid ran anderei
oude lagere school. Ja. het is
Iers geloopen dan men had gedacht,
n enkele Jaren geleden de p'
stapel werden gezet en dit u
opgeslag'-n a
n bi) den
i heer J. WÜIemsen, eer-
n de Landbouwschool te
r thans z(in tenten heelt
icrsfooi' ru run uitzicht
Hoogland, die er tv
met/
Hoogland daarentegen
li vóOr Hoogland.
vestigingskosten
gunstige aanbieding,
oren als de mogelijk-
kaar gebracht en ik had veertig Jongens, a
uil Huogland, 7 int Hooglanderveen en di
rest uit Achterveld. Hamcrsveld en van dei
Baarnsehen kant. We begonnen Dinsdag
i September geëindigd zal zijn. W
n opnieuw te kunnen beginnen...
Door dit alles loopen nog ander
VRIJDAG 6 SEPTEMBER 1940
v. op Texel belangrijke leers tol tcu zijn.
Evenmin over paardenfokkerij, dlo b.v. In
Friesland weer op den voorgrond zou tra
den. In Friesland daarentegen, waar do
melkverwerklng weer geheel in net coöpera
tief bedrljt plaats neett, sal de zuivelberei
ding weer een teer ondergeschikte rol spelen.
Het onderwijs ls sterk aan het bedrijf
e aanvrage om plaatsing
algemeen verre de mogelijkheid
e voldoen.
iderwljs voor den Jongen
t mjddelbaai
dbouwlioogeschool iWagenlngen).
e boerenorganisatlcs: I
den katb. b
Welk een goeden Invloed de scholen li
streek hebben ls wel gebleken uit het
toen de vestiging door bezuiniging
stond gedurende eenige Jaren en later
lol drn bouw van nieuwe scholen t
e uitsondering doarge-
gankelijk zijn. Het is wel gebleken, dat bij
>nvoldoende aansluiting de Jongens al
lerleerd zijn en hun rekenen, schrijven
-ertig weken les gegeven tweemaal per weel:
erjaar de voorbereiding voo- de practische
landbouwvalcken: Taal (aangepast aan land-
het doen van bestellingen, invullen
irmuUeren, enz), rekenen, idem. Aard
rijkskunde van Nederland (economische).
il staatsinrichting).
Dierkunde en schei-
werk Uilgkunde, bedrijfsleer,
boekhouden, pluimveeteelt, fruitteelt, cn
«onderwijs.
De leerstof is aangepast a
ach terwijl hij practlsch op
izaam ls. geeft de tand
de kennis. De var anti» Is
k zAó geregeld, dat «U valt In den tijd
n 'l booten, kullen en zaad oogsten ln
■n tusschentljd hebben de leeraren gen—
geilheid om een stevig contact te zoeken en
- udera van de leerlingen
bedrijven nieuwe gego-
e gebruikt kunnen war
isen. die dan
iver het verschil vann menta-
kletboeren en zandboeren. De
die hij hier rond Amersfoort
leeft aangetroffen blijkt hij meer te
vaardeeren dan de kleiboeren, waar het
tandsverachll meestal afgemeten near
iet aantal koelen nog een belangrijke
actor is in de onderlinge verhoudingen.
TJebbc de Jong onder de Frleschc kleiboe-
onderling verkeer wel wat
vlotter kan worden gemankt, Het Is
en dit la een opmerking
r Jaren tusschen de boeren,
getrokken. Ook de boerenorgi
landbouwscholen waar door bot
i van de leerlingen vriendschappen
aangeknoopt kunnen veel voor
slleeren van het standsverschil onder
de boeren doen
Moge de tweede start van de landbouw-
succesvoller
DE KLEINSTE STAAT
..Dc Vaticaanstad" ls de kleinste
naai der wereld maa
'Uk aan kunstschatten e
een uit alle tijden.
Het Museo Plo Clementlo ls e oudste
verzameling van oudheden ter wereld.
De Vatlcaanschc Bibliotheek telt 50.000
handschriften: het archief ongeveer
.000 boekdeelon en 120.000 perkamen-
n en documenten.
Mochten onvoorziens alle andere bi
bliotheken en kunstverzamelingen ver
nietigd worden, dan nog zouden de Va
tlcaanschc musea voldoende zijn om
et voortbestaan der aesthetlsche cul-
ïur, zoowel de antieke als de chrlste-
jke. te verzekeren.
De Vaticaansche drukkerij ls een der
alleroudste. Ze kwam tot stand onder
Plus IV (1558—1565).
Onder Plus X (in 1918) werd zU ver
rijkt met modern materiaal en met let-
len ?l£ens Tan b1na alle geschreven ta-
De drukkers en correctors dezer won
derlijke drukkerij zijn niet slechts spc-
ten. maar geleerden: hel personeel
bestaat uit geestelijken en leeken uit al-
werekldcelen.
Jndcr Plus XI werd dc leiding toever
trouwd aan de Saleslanen van Don Bos
te het prestige van de belangrijkste
«orlj van dc wereld nog verhoogd
hebben. („St. Bavo").
DE EERSTE SIR PERCY
amerSfoortsche roman door baroness orczy.
t de n
J.,
ALEX LUIGJES Atcu»
GLAS IN LOOD
Werkplaats: ACHTER DE HEIL. GEEST 1
KORTEGRACHT 17 - TEL. 4412
het zü zoo. Nlcolae» ha
Ai een zwakkeling veracl
lan van Ijzer, die dc licl
De gedachte deed zijn bic
vine
Bijgeloovlg nis hij was. had hij ge
meend. dat zijn gelukster slechts dan
hooger aan den hemel zou gaan staan,
als hU er geslaagd was. om Gllda tc
winnen. Hij had vroeger altijd gedacht,
dal een vrouw gemakkelijk te winnen
val geweest, toch zou ze hem stellig ook
Ze) Is mannen kwamen gewoonlijk ge-
j-ertolijk onder zijn macht. Dat zag je
aan Nioolacs Bercsteyn. die als was Ui
zijn handen was. Vroeger hnd hij er
schik in gehad, om een soort van ge-
erii toovenuar genoemd en was niet- wei
nig bang geweest voor l)et donker-tin-
zlenile. eigenzinnige kind. en later
voor der. despotieken, losbondlgcn jon
geling. die 'Ie kroon op haar vele be
proevingen gezet had door ztjn gevoel
loosheid ci misdaden.
Die n
gew f
cht w
t den lo
les was nog zijn syc
,i makker» zouden voo
een middel bedacht, c
r hij k
Waarom «nu hij haar
cn tevreden zijn m
triomf? Dc plundering
dlc hem schatten zou
dankbaarheid van de
een hooge. zij het dan o
str positie I" dc heroi
et wercldschen
van Amersfoort,
aanbrengen; de
Aartshertogin;
u hU d
niet
g gromde als een tcleur-
ceutelde tijger, omdat hij ln het diepst,
van zijn hart wist, dat deze dingen hem
niet tevreden zouden stellen. Het ging
hein om Gllda! Gllda. met. de blauwe
oogen, het goudblonde liaar en den be-
depsden blik.
Zijn verlangen naar haar was
groot, dat hij werkelijk krankzinnig
worden, als hij haar nu nog zou moeten
verliezen, als die ongewasschen. ver
achtelijke.'blinde bedelaar nog de over
winning zou behalen door zijn verne
dering en ellende.
„Dat gevaar kan Ik In leder geval ar-
wenden", mompelde hU bij zichzelf.
Dlc gedachte deed de folterende ja
loezie, die hem kwelde, eenlgszins be
daren jaloezie van zoo'n afzichtelijk
HIJ waehtto. totdat Gllda de zaal v
was. cn toen zij in de hall stond i
blijkbaar ln baar hart een laatst a
scheld nam van den man. dien zij z
liefhad, riep hU op gebiedenden toi
den ellendeling mee e;
n de Koppelpoort!"
vloog Gllda naar hem
zinnige. Het i
i. langs dc n
ilgende oogenblik stond
zij weer naast den afschuwelijken des
poot, dlc door deze handeling de kroon
zette op zijn afzichtelijke wreedheden.
.Denk aan je afspraak!" riep ze met
heesche stem ...le mag het niet doen
Je mag het niet doen
..Mijn afspraak, zeg je?" hernam
Stoutenburg op koelen toon. „Dlc ls
vervallen. Je was zoo afkeerlg. om Jou
aandeel tc vervullen, dat ik spijt, heb
gekregen, dat ik het voorgesteld heb.
De schurk wordt opgehangen. Dal ls
En Jan.
daten sloten haar geliefden
ln minder dan een minuut hadden zij
zijn handen stevig op zijn rug vastge-
I» het te
hoofd verloor, zich
armen van haar vader, al haar terughou
dendheid en haar waardigheid weggooi
de en aan de voeten neerzonk va» dal
onmenschelijke monster en met hem
pleitte, zooals geen enkele vrouw op
aarde misschien nog ooit gepleit had?
neerknielde
verfoeilijken
Toch deed zij het!
Haar bevende lippen konden dc smeek
beden. dlc zij tot hem richtte bijna
niet uitspreken.
ZIJ hief haar betraand gelaat tot het
zijne oj) en omvatte zijn kniel met
■oelden. Jan stond er vastberaden bij.
laar vaders hart werd vaneen gereten.
ZIJ vergat alles, behalve dat er een
crwill hij teedere. vertroostende v
geval niet begre-1 den in haar oor fluisterde,
zeker ontzag ge- Langzamerhand werd zij wat kalmer
en kwam weer tot bezinning. ZIJ b
j te nu echter ook wat zij gedaan ei
les wat zij w. arschljnlijk tc vergeefs
l zij
zijl
het niet aanzien d
liefhad, weggesleept werd voor haar
oogen. om zoo'n schandelijken dood te
ondergaan,
Zij beloofde, ja, zij beloofde alles,
wat zij slechts geven kon!
„Ik zal je gewillige slavin zijn in alle
met gebroken, heesche slem.
hebbende vrouw, als je dat verlangt.
Ecu kus van mij? Neem hem. Ik zal mij
niet verzetten! Ik zal hem je zelfs van
ganseher harte teruggeven ln ruil voor
Je goedertierenheid."
Toen gelukte het den Burgemeester
eindelijk. o;n haar weg tc trekken en
haar weer overeind te zetten. Daarop
trachtte weer eenig gevoel van waardig
heid bU haar op te wekken en haar haar
zelfbcheersehlng terug te doen krijgen.
Slechts met ëën woord verwaardigde
hij zich op zijn beurt, om te pleiten bij
den wreedaard.
„Als je nog een sprankje mensclielük-
hold over hebt, zeg dan tegen Jc beulen,
dat zij voortmaken." zei hij met luide
Dc Heer van Stoutenburg had met een
wreedheid, bijna ongelooflijk, nis de ge
schiedschrijver het ons niet te boek had
gesteld. Jan tegengehouden, om zijn
onmenschelijk bevel ten uitvoer te
brengen.
„Wacht!" schenen zijn glinsterende
oogen te zeggen tegen den heul. die
zelfs zijn gcrlngsten blik opving. ..Laat
Ik van dit leest genieten, totdat lk ver-
Daarop zei liij op koelen toon. toen
Gllda eindelijk half bezwijmd ln haars
„Heb lk niet tegen Je gezegd, mijn
kleine schat, dat als Je Je verwaardigen
wlldet. om voor den ellendeling te plei
ten. hij niet opgehangen zou worden?
Ik zal je nu bewijzen, welk een groote
macht jc hebt over mijn gevoelige hart.
De man. die altijd mijn bitterste vijand
geweest is. en dien ik nu eindelijk ln
mijn macht heb. zal leven, omdat ie
blanke armen miln knieën omvat heb
ben gehouden en je mij vrijwillig een
kus hebt aangeboden. Heer Burgemees
ter." voegde hij er met groote neerbui
gendheid aan toe. ..wees zoo goed uw
dochter naar haar kamer te brengen, "ij
ls geheel overspannen en heeft behoefte
aan rust. Die dronken kerel ls nu vei
lig ln mijn handen."
De Burgemeester kon onmogelijk ant
woord geven. HIJ streelde slechts llefkoo-
2clld over bet lïould van zijn dochter,
c woorden ge-
die altijd bewezen had. een
leugenaar en een bedrieger te zijn? Zij
was Inderdaad gelijk aan een arm, ge
vangen vogeltje, dat, gekwetst en ver
minkt, geklemd zat ln een knip. door
wraakgierige, sluwe handen uitgezet.
Zelfs haar opoffering, hoe verhei
en onzelfzuchtig ook. gaf haar geen
troost. Alles leek haar somber en duis
ter. Het leven had al zijn aantrekkelijk
heid voor haar verloren. Het zou ln
het vervolg niets dan kwelling zijn.
HOOFDSTUK XIV.
Verraad.
Gedurende dit folterend tooneel hac
de blinde daar gebonden en hulpeloos
gestaan en zoo onbeweeglijk als een
standbeeld. Het eenige teeken van le
ven scheen nog ln zijn blinde oogen te
zijn. waarin het flikkerende licht der
toortsen een bovenaardschen glans
bracht.
Hij was gebonden en kon zich niet
bewegen. Een stuk of zes soldaten ston
den om hem heen. Of hij alles hoorde,
wat er gebeurde, betwijfelden velen, die
op dat oogenblik aanwezig waren; maar
al had hl) het gehoord. hU had toch
niets kunnen doen. HU "kon niet eens zUn
handen voor zUn ooren houden, om de
heesche stem van zUn vrouw niet te
hooren. terwUl deze zoo wanhopig voor
hem pleitte.
i de r
hielden, vertelde later aan de
Voocht, dat hU de touwen hoorde kra
ken, die den reus gevangen hielden, en
groote zweetdruppels hem op het
blinde zijn hoofd li
zUn v
e liep n
r zUn k
Dit alles welen wij van de Voocht.
ie er In zijn Brieven over spreekt. HU
as echter niet zelf tegenwoordig, maar
ad het van hooren zeggen. HU onder-
verscheldenen van de
wie hU ln aanraking
de verklaring van den
was natuurlijk het dulde-
lUkst en het uitgebreidst.
Berestcyn erkende, dat hU gedurende
dien afschuwelijken .nooit tc vergeten
awind de houding van den blinde niet
kon begrijpen en bepaald gekweld werd
door twUfcl te zUnen opzichte.
Was hij werkelijk de lftfhartlse schurk,
die hU leek. de ellendige verrader, die
de oorspronkelyke plannen van den
Stadhouder verkocht had aan van Berg
die Maiquet en de Keijzer verraden en
heel Gelderland, zoo niet de gehecle
toekomst van de Nederlanden in de
waagschaal had gesteld?
Als dit werkelUk zoo was, nu dan ver
diende hij ten volle de galg, die onge-
twUfeld zUn lot zou zUn.
Maar was hU het? Was hij het wer
kelUk?
ondoorgrondelUk. se-
zUn oogen was ver-
1 was gedeeltelijk be-
:h ln geen drie dagen
modder en vermoeld-
ZUn gezicht was
dert het licht uit
dwenen. ZUn mon
dekt. omdat hU zl
geschoren had. en
held hadden alle -
e uitdrukking e
NatuurUlk moest de man ontzettend
geleden hebben onder de vernedering,
die hU ondervonden h?d, en voelde dus
op het laatst niets meer. HU scheen In
derdaad op dat oogenblik niet te lUden.
Het leek zelfs op een gegeven moment,
alsof hU sliep met zUn blinde oogen
open en terwijl hU overeind stond.
Nadat Gllda en haar vader naar de
bovenverdieping gegaan waren, begon
de Heer van Stoutenburg, als een leeuw
in zUn hok. de lange feestzaal op en
neer te loopen.
De deuren, die naar de hall leidden,
waren wUd open gelaten, en de mannen
konden zUn Edelheid onrustig heen en
weer zien stappen. terwUl zUn zware
schoenen op den met riet bedekten
vloer klotsten.
Hij had zUn armen over zUn borst
gekruist en knaagde, ja, knaagde op zUn
knokkels ln zUn groote opgewondenheid
Daarop riep hU Jan en overlegde met
deze eenlgen tijd en raadpleegde Nl-
colaes Beresteyn. die nog stiller en
De soldaten wisten, wat er komen
moest. ZU hadden het schouwspel tus
schen de jonge vrouw en zUn Edelheid
bUgewoond. cn zU. die een vrouw of een
meisje hadden, hadden een prop ln de
keel gevoeld. Anderen, die zoons hadden,
hadden gewenscht. dat hun kinderen
zoo groot en forsch gebouwd mochten
zUn als deze arme. blinde reus. die nu
echter niets had aan zijn krachtige
Wat moest Je er echter aan doen?
Het waren onrustige tUden. Het leven
was weinig waard, werd als niets ge
acht door zulke groote heeren als do
Heer van Stoutenburg. Het scheen, dat
de man zUn Edelheid IndertUd belec-
dlgd of geërgerd had. Jan kende de ge
schiedenis en was er ook niet over te
spreken. Welnu, niemand kon ver
wachten om met vriendelUkheld behan
deld te worden door een groot heer
dien hij 400 dom was geweest, om te
De blinde schelm zou opgehangen
worden, dat leed geen twUfel. De jonge
vrouw was een beetje gekalmeerd ge
worden door zachte woorden en vage
beloften, maar de kerel werd toch op
gehangen. Daar twUfelden ze geen
oogenblik aan. Je moest zUn Edelheid
maar aankUken. Die was vastbesloten,
dat kon je zoo wel zien. Zelfs Jan keek
wat ontsteld. Als zUn Edelheid zoo keek.
voorspelde dat niemand let» goeds. Al
de wraak en de bitterheid die zich in
zUn hart hadden opgehoopt tegen de
Vereenlgde Provinciën en hun Stad
houder zouden stellig het minste be-
wUs van medelUden of verteedering
I hU
n zUn v
ge
dacht aan zUn moeder, die ook.
heel van streek en vernederd, te ver
geefs aan de voeten van den Stadhouder
had neergeknield, om te pleiten voor
het leven van haar zoons Ja. dat alles
had den Heer van Stoutenburg zoo ont
zettend hard en gevoelloos gemaakt
Toch hadden de mannen mcdeUJden
met den blinden vagebond. HU had
niets tc doen gehad met de veete tus
schen den Stadhouder cn de zoons van
Oldenbarnevelt. HIJ had, naar het
scheen, niets gedaan dan de liefde te
winnen van de schoone vrouw, die zUn
Edelheid had willen hebben, HU was
dapper ook. Je kon niets anders doen
dan hem bewonderen, als je hem zoo
naast je zag staan, met het hoofd ach
terover geworpen, een prachtig type
van mannelUkheid. Nu en dan speelde
er een eigenaardige glimlach om zUn
mond, en werd zUn heele gezicht ver
licht, alsof hem Iets vermakelUks te
binnen schoot.
Daarop begon hU opeens luid te
gapen.
Wat een wonderlUke snaak was het
toch! Te gapen als je op het punt bent
de eeuwigheid in te gaan! Het was toch
werkelUk jammer, dat hU opgehangen
Ja, de blinde gaapte luid en gerekt,
als iemand, die op het punt is, om naar
bed te gaan.
Het onschuldige geluld bracht Stou-
tenburgs verbittering ten toppunt. Op-
BlUkbaar zou het dezen keer onher-
roepelUk zUn. Er was nu niemand, om
te pleiten, en daar stond Jan al op den
drempel, gereed om het minste bevel
van zUn meester op te volgen.
Jan was niet sewoon met zUn Edel
heid tc argumenteeren. Het wes hem
volkomen gelUk, welk bevel hU kreeg.
(Wordt v
10'gdj.
