GLAS ALS WAS
DE EEMBODF.
Hoe een kannetjes-oor een krokodil werd
Hij Wim Stuurman, den ontwerper
van het Glas-plastiek
SKtrwss».-
a Me jas met kiel! Stuurman draagt 'ir
met zwieren waardigheid als een d'lDlo
06 grauwe koeker
li aa" dle as Wev'i z'jn van dczelf-
aI dl(; "Jne kunstvoor-
™aaf prlJke'1 ln ziin kleine
Sft Dle Jasi waarvan de sUppcn
sèhe eStlto." von2^®™"' ,ls de daselijk-
J f kunstenaars schop-
flvKJ geboorte van die leuke,
dikbuikige veulens, van die trekkebek-
païrSjes M e" dle PannauU8e zce-
Mï*r, roch dc Pull<!n. noch de gegla-
*""de klelflgurcn zUn het doel Van onze
S nog nlet zo° la"8 geleden
een nieuw kunstproduct ontstaan: de
«guur van het klare kristalglas, nog
helderder dan het water van een berg-
Zoo'n figuur ls niet anders dan een
ftrtetlek en vernuftig gedraalde glas
klodder waarvan de hardheid hl knal
lende tegenstelling staat tot de weeke
f" s?ep?'° vormen dle er door worden
uitgebeeld.
Zie bijvoorbeeld daar dat snel weg
glippende „donderkopje" met z'n gladde
«taartje. De doorzichtigheid van het glas
werkt mee aan de suggestie van glibbe
righeid enwatervlugheid, maar di<
hardheiddle hardheid
Precies het tegenovergestelde is he
geval met het schildpadje. Dit van na
ture grauwe, trage wezen brengt mei
moeilijk ln overeenstemming
helderheid van het glas,
held wedijvert dit weer
„IL N'Y A QUUN PAS"
VAN KLEI NAAR GLAS.
Copier, de artistiek leider van de
Leerdam-glasfabrieken dle ook ln
Amersfoort woont, bezocht Wim Stuur
man eens en keek vol belangstelling
naar dle fijno figuurtjes, welker hou
ding Stuurmans kunst kenmerkt. Het
zijn grotesken van klei, gebakken en
meest geglazuurd ln 't kunstenaars eigen
werkplaats.
„Zou dat nou niet aardig ziin. wan
neer het ln glas werd uitgevoerd?" vroeg
Copier. Ze hebben er toen samen over
nagedacht en het resultaat was een reis
naar Leerdam om te zien of de fabriek
het antwoord
Stuurman maakt een klet-plas-
tlek als model voor een glasfiguur.
(Foto Charles Breyer.)
Een glazen zeepaardje, door Leer
dam gemaakt, naar een kleimodcl
van Wim Stuurman.
(Foto Gruys.)
GLAS VAN 1400 GRADEN.
Maar Stuurmans handen staan naar
aarde en kiel en niet naar het hantec-
ren van glas van 1400 graden hitte! D
begon Stuurman de later in glas uit
teren figuren eerst van kiel te boetsce-
'n. En dan kwam de man ln actie dle
it van glas zou namaken.
Die baas ls gewapend met een lange
aak, waar h'J een zware mop gloeiend
las mee opneemt. Als dit glas tot 1200
graden ls „afgekoeld", begint het trekken
en duwen totdat de zware mop gestalte
gaat krijgen. Er wordt weer plaatselijk
verhit, er wordt gerekt, gebogen en ge
trokken en met een dot nat vloeipapier
:n daar geduwd.
zoo'n romp zitten stekels, pootjes"
kop met tandjes en dle zijn er niet ln te
knijpen of aan te rekken.
Dus komt een heel legertje Jongens ln
ztte en die knapen rennen af-en-a
iet kleine gloeiende glaskluitjes dle
de plaatsen waar dat noodlg ls aan
inp worden gesmolten.
„Ecn-twee-drio-vier-vljf-zes stekeltjes
(ten aan dat zeepaardje." telt Stuur-
an. „Daar zijn zes jongens aan te pa:
gekomen!"
En. doorgaande op het zeepaardje.
-Doren we hoe het nog niet zoo ee."
voudlg ls om het dier op 't voetstukje
krijgen. Dat voetstukje moet tijdens de
behandeling weck blijven en toch zijn
niet verliezen en daarom moet het
het steeds weer opnieuw in een
te plaatsen, op een bepaalde tem
peratuur blijven.
VAN OOR-AFVAL TOT KROKODIL.
Stuurman had ln de Leerdam-fabrie
ken zijn oogen niet in z'n zak. Hij zag er
glazen ooren zetten aan kannen en ka
raffen. He', gloeiende, taaie glas werd
tusschcn een tangetje geknepen en tel
kens een eindje gerekt tot het oor de
goede dikte had gekregen. Daardoor
neep het tangetje steeds weer verder ln
het staafje glas en toen het oor eenmaal
was aangebracht lag daar als „afval"
n krom pijpje met op regelmatige af
inden kneepjes er in.
..Mag ik dat hebben?" vroeg Stuur-
an. Het mocht natuurlijk en toen de
inzienaar 't eens goed bekeek, begon
zijn fantasie weer te werken. Hij zag er
krokodil ln.
io ontstond een nieuw stuk ln dc
s: een lorsche krokodil met een
platten kop waarvan de opengesperde
ikon een flonkerend gebit toonen.
Hoe dat gebit en de pooten aan dien
geknepen romp kwamen, weten we al:
het, legertje Jongens met de kleine glas-
kluitjes was weer ln actie geweest!
Toch was dit een dure wijze van wer-
ni en men ging over tot het maken
van goedkooper figuurtjes.
Een houten vormpje, bezet met pen
netjes. werd met glas gevuld. Zoo ont
stonden glasballen met kleine putjes.
Dle ballen werden weer opnieuw in de
gloeiende massa gedompeld, zoodat de
putjes aandoen als heel kleine luchtbel
letjes en ln sommige figuren een aller
aardigst effect geven, vooral wanneer
streepjes ontstaan.
,D begrijpt, dat we geweldig hebben
jeton zwoegen om 't onder de knie te
krijgen", zegt Wim Stuurman, dle dat
"h thuis ook .wel eens wilde probee-
HU ls even met glas aan 't werk
est ln zijn atelier ln Amersfoort,
maar beschikte er niet over de perfecte
uitrusting van Leerdam.
Zijn glasfiguurtjes koelden er te snel
af en dan ontstaan kleine barstjes.
„Dan langzaam afkoelen", zal men
zeggen. Maar dat ls gauwer gezegd dan
—•aan, want elke figuur heeft, om goed
te vallen, niet minder dan 24 uren
noodlg om te komen tot „kamertempe
ratuur" en daar ls geen huls-tuln-cn-
keuken-outlllage tegen op gewassen,
Zoo staan daar ln de stilte van het
toonzaaltjo allerlei glazen figuren zacht
*- glanzen, wachtend op kunstminnaars.
ZUn nog nieuwelingen in de wereld
van hot kunstproduct. Of ze zich als
zoodanig een plaats zullen veroveren?
„Er zijn er al héél veel gemaakt en
irkocht!" zegt Wim Stuurman tevre-
AI zullen de meeningen over deze fi
guren ongetwijfeld sterk verdeeld zijn
over smaak valt niet te twisten!
het ls zeker Interessant te weten hoe
dit glaswerk werd geboren.
Als Adam: uit kiel!
Kinder-toeslag
Overheid dwingt Amersfoort tot
sociale rechtvaardigheid
Trouw bU e.'ke begrootingszittlng heeft
Amerstoort uit den mond van den
kath illeken woordvoerder een pielt
voor kindertoeslag voor het gemeente-
personeel moeten aanhooren.
En even trouw kwam het antwoord
van de tafel van B. en W.: voor kin
dertoeslag ls het nu geen tijd. Dle zal
eerst aan de orde komen, wanneer er
meer geld In kas is.
Hit ls wonderlijk, hoe het College
steeds gelden heeft weten te vinden
voor van alles en nog wat, behalve voor
het beoefenen van sociale rechtvaardig
heid ln den vorm van het verleenen
an kindertoeslag.
Nog bU een der laatste zittingen ging
er als toegevoegd agenda-punt een cre-
dlet van honderdduizend*
gulden door. zonder eenlge op- of aan
merking. zonder vraag om nadere toe
lichting bulten de sobere woorden van
Het stenografisch raadsversla? v
meldt omtrent dit voorstel het v
ncn ten behoeve van de door don oorlog ge
troffenen, om te geraken tot spoedige bulp
voor huisvesting, pulnoprulmlng, enz.
De voorzitter licht dit voorstel, dat niet
op de agenda voorkwam, nader too. Er zijn
verschillende commissies Ingesteld om dc
door den oorlog toegebrachte schade zoo
goed mogelijk le herstellen. Het komt Bur
gemeester en Wethouders voor, dat dit niet
gaat mot den spoed, dle gewcnscht zou zijn.
Gedachtig aan het woord, dat wie spoedig
helpt, dubbel helpt, vragen Burgemeester sn
Wethouders een crcdlet van f 100.000.— om
nis het noodlg is, de mcnschcn te kunnen
helpen. De nood ls misschien groolcr dan
men zou denken. Men kon hier spreken van
een voorschot, want er ls reden aan te ne
men, dat de gelden later zuUen worden te
rugbetaald door de bedoelde commissies.
ion. dat dle bedoelde commls-
et aanleggen van wegen, het
a puin e.d. op haar program
We n
i voorschot
ten om het vernielde bedrijf weder
om op gang te kunnen brengen.
En daarom zijn we benieuwd,
in de gemeentelijke
gulden worden besteed. WIJ kunnen niet
aannemen, dat de bedoelde commissies
van plan zijn de gemeentegelden terug
te betalen, besteed voor doeleinden, dle
bulten het arbeidsveld van dle com
missies liggen.
Maar dit Ia slechts een bijkomstige
aangelegenheid.
Even bijkomstig als de kwestie van
het nlet-herclasslficeeren in de perso-
noele belasting. waaioU de heer dc
Haan voorrekende, dat de voordeelen
voor de gemeente veel en veel grooter
zouden zijn dan de wethoudc- van
nanclcn had voorgerekend.
Zijn wij wel ingelicht, dan Is het on
derzoek van deze bedragen dusdanig
uitgevallen, dat de door den heer de
Haan genoemde bedragen Juist zijn
bevonden, daardoor de gemeente door
de handhnving van de belastingklasse
dus ernstig financieel nadeel heeft.
Het spendeeren van groote bedragen
zonder uitvoerige toelichting en het
weigeren van belangrijke inkomsten
doet de vraag rijzen, of onze gemeente
niet al te lichtvaardig omspringt met
geldmiddelen.
Moeten wij de voortdurende afwijzing
van den kindertoeslag op grond van
geldgebrejc dan wel ernstig nemen?
De overheid legt kindertoeslag thans
dwingend op. Dit ls een les voor hen,
dle het groote gezin tot nog toe be
schouwen als een particuliere liefheb
berij. Dit is nooit met ronde woorden
beweerd, maar de mentaliteit van de
raadsmeerderheld, wanneer kindertoe
slag ter sprake kwam. duldde er toch
maar op.
Deze meerderheid verdiende eigenlijk
eens duchtig van overheidswege op
'"wij"zhn'^nleuwd'of"de ^es 'van den
gedwongen kindertoeslag heeft gehol
pen. Maar wij vreezen
JêuCt 1L aan
vót>\. de &om (sa\it!
Molest-Onderlinge voor Nsderland
Directie
O. W. J. Schlencker - Amstetdam-C.
Singel 202-208 Tel. 49611 (6 lijnen)
Geheel andere basis dan alle andere Molest-onderlingen.
Door krachtige fonds-vorming, grootst mogelijke zekerheid.
VRIJDAG 25 OCTOBER 1940
UITKNIPPEN")
)istributie-bonnen
Scheerzeep
Havermout of
Havervlokken of
Gort of Grutten
Maïzena of
Griesmeel of
Puddingpoeder
Brandstoffen,
kaart haarden,
kachels en kaart
centrale verwar-
Kaart cokes.
,05 worst,
vleesch-
waren".
vleesch waren.
n ona per pe-soon
150 gram toiletzeep of
120 gr. huishoudzeep, of
200 gr. zachte zeep, of
50 gram scheerzeep,
1 groote tube scb<
crème, of 2 kleine cu
bes, af I pot scheerzeep.
01, 02,
03, 04,
05, 06,
tarwemeel of
meel of roggebloem
zelfrijzend bakmeel of
gructemeel.
(Op 01, 02
held vaste
en 05 één eenheid
turf. Op de
2 Hi.
HL. inthraclet, of
450 stuks baggerturf.
Geldigheidsduur.
Van 21 Oct. t/m 27 Oot.
'Blijft t/m t Nov. gel
dig, echter van 28 t/m
3 Nov. niet In hotels.
II Oct. t/m 27 Oct.
Blijft geldig t/m 3 Nov..
van 28 Oct. t/m
3 Nov. niet ln ho'
of restaurants e.d.>.
Van 31 Oot. t/m 27 Oct.
(Blfjft geldig t/m 20
Oct., echter op 38 en
20 Oct. niet ln hotels
restaurants e.d.).
21 Oct. tm. 27 Oct.
(Blijft naast nleuwi
geldig ln daarop
Van 28 September t/m
Van 0 September t/m
DE EERSTE SIR PERCY
AMERSFOORTSCHE ROMAN DOOR BARONESS ORCZY.
Stoutenburg en Nicolacs echter bleven
haar nut ongewone bescheidenheid, of
misschien was het onverschilligheid, uit
Zij huilden nog geen twee uur halt.
Om negen uur zette de stoet zich weer
lo beweging, en een uur later dook in
eenzame molen gewichtig en spookneh-
D- spionnen van den Stadhouder, dle
volgens beweren van Diogenes, van den
molen gesproken hadden als Stom.cn-
burgs kamp. waar hij groote voorraden
van wapenen en anununtie verborgen
had. waren Inderdaad bedrogen gewor
den. of waren zelf bcdregers geweest.
Dr molen was eenzaam en onbewoond,
net zooals hij altijd gewocst^was^Erwms
dat"er' op' we.'n dat er nog in kort een
kamp geweest was.
Wel toonde hier en daar een plek ge-
gcschroeld gras of een asclihoop aan.
dat. dnnr wel eens een vuur ontstoken
■was geworden; terwijl onder den om
loop van den molen dc grond platge
trapt en modderig was, en enkele over
blijfselen van stroo en voer deden zien
dal, er ln kort paarden of menschen
verblijr hadden gehouden.
Velen konden het echter
zijn
werkelijk wapenen en ammuni
tie opgeborgen waren ln den molen zelf.
was omnogcliik te zeggen zo" h"'-
ten gezien. Welk geheim de
bevatte, deze had dat tot nog toe onge-
Hij stond op ei
n de hooge punten
kale bovenland en was
óvërni ïn het rond te zien.
Naar het Westen, vanwaar de Stad
houder moest komen, leidde een zacht
glooiende helling naar Barneveld
Ede, Amerstoort en Utrecht; maar
de achterzijde naar he„ Oosten wa
l-.ciling vrij sterk en zij eindigde ln een
dal.
t was In dit dal. verborgen voor de
loerende oogen van mogelijke vedetten,
dat Stoutenburg zijn kamp had opge
slagen. voor hij naar Amersfoort vcr-
en hier bracht hij nu ook de mees-
n zijn ruiters heen onder bevel van
Nicolacs Beresteyn; terwijl hij zelf met
;n lijfwacht van vijftig man zijn
warttcr ln den molen opsloeg,
Het plan van actie was eenvoudig ge-
oeg. De vijftig manschappen zouden
zich verborgen houden ln cn om den
'en, totdat de Stadhouder, meenende
dc plaats verlaten was, recht ln de
val zou loopen. die voor hem uitgezet
Daarop zouden bij het eerste geweer
schot. de mannen uit het kamp beneden
met groot geweld en veel geschreeuw de
helling op komen rennen.
De troepen van den Stadhouder, ge
heel onvoorbereid, zouden in groote ver
warring geraken en in de paniek, die
volgen zou. zou de algemeene vlucht
volkomen zijn! Stoutcnburg zelf zou er
voor zorgen, dat de Stadhouder niet
ontsnapte.
„Welkom thuis, mijn engel," was zijn
triomfantelijke en half-lronisclie be
groeting van Gilda geweest, toen haar
draagkoets stilhield, en hij afstapte
haar naar den molen te brengen.
ZU gaf hem geen antwoord, m
stond hem wel toe, haar bij de hl
te nemen. Met vasten tred leip zij dn
op naast hem voort en trad de smalle
deur binnen, die toegang tot den mo
len «al. Zij keek met vragenden blik
rond. Geen spoor van vrees was in
oogen te lezen. Op een gegeven mo:
leek het zelfs, alsof zij glimlachte.
Dacht zU misschien aan dien anderen
molen in Rijswijk, waar drie korte m
den geleden zooveel gebeurd wai
waar de arrogante tiran zoo'n treurige
rol gespeeld had? Misschien wel. Zeker
is het. dat zij zich bijna vriendelijk *-*
hem wendde cn met een zucht zei:
„Ik ben erg moe, en zou graag
oogenblik alleen zijn, om wat te beko-
Mag mijn kamenier voor mij zor-
„Je wil ls mijn wet, lieveling." ant
woordde hij op luchthartlgen toon.
„Wees zoo goed den molen als een tijde
lijk verblijf te beschouwen, waar helaas
veel comfort te vinden is. Ik hoop,
dat Je geen last van de koude zult heb
ben; maar Ik kan je wel een plaatsje
aanwijzen, waar Je ongestoord wat rus
ten kunt. Dc zolder, waar Je met dit
trapje heen kunt gaan. is geheel tot je
beschikking, en Je kamenier komt dade
lijk bij Je."
HU riep ook meteen door de deur. dat
de oude vrouw binnen moest komen, en
in paar minuten later verscheen Ma-
a dan ook.
Stoutcnburg had ondertusschen met
dezelfde Ironische galanterie Gilda naar
do trap gebracht, die naar den zolder
..Wat ben Je toch verstandig." zei hij,
in wat ben je toch lief!"
ZU keerde zich een seconde om en
keek op hem neer. maar haar oogen
—aren ondoorgrondelük. Nog nooit had
J hem zoo begeerlUk toegeschenen.
Met als achtergrond die sombere,
bouwvallige muren, leek zij een lieflUke
fee; met haar kleine hoofdje in een ca
puchon. waaruit haar ovale gezichtje,
zacht rose getint te voorscliUn kwam.
als was zü" een teer. porseleinen poppe
tje.
De lange bonten mantel verborg dO
lijnen van haar elegante figuurtje, maar
een van haar smalle, blanke handen
rustte op de leuning van de trap.
ander kwam te zien van tusschen de
plooien van haar mantel.
Hij verloor bijna zUn hoofd, terwijl hU
haar gadesloeg en de blauwe oogen
moette. die hij nog niet doorgronden
BU Stoutcnburg voerden echter e
zucht en egoisme altUd strijd, zelfs
gen zijn hartstochten en behaalden
steeds de overwinning en op dit
blik hing zUn heele lot ln de
De blik, waarmee hU haar gadesloeg.
van den man. die zUn hart
De titel van het Engelsche comedle-
stuk was hem opnieuw door het hoofd
geschoten: „Het temmen van de Feeks"
Ja, Nlcolaes had gelUk gehad. Vrou-
schuwlng gaf hü haar. eer zU eindeiuk
naar boven ging.
„Je zult misschien straks hooren schie
ten mUn engel." zei hu op
toom „Je behoeft je daar niet over te
verontrusten. VermoedeUjk zal er hier
een ontmoeting ..iet vedetten plaats
hebben. Een paar geweerschoten. Je
moet echter niet bang zUn."
„Neen," antwoordde ze, „lk zal niet
bang zijn."
„Je bent hier veilig bij mu. totdat we
onze reis ln oostelijke of zuidelUke rich
ting kunnen voortzetten. Het hangt af
van Van Berg, en hoever die Is kunnen
komen."
Zij knikte ten teeken, dat zU hem be
greep.
„Ik zal zorgen, dat lk klaar ben", zei
hetzelfde uur. dat wU hier
jaan. schat, gaat er een bode
Amersfoort met het bevel, dat San
de bezetting van de stad kan opheffen.
.Dc Burgemeester kan dan aan zUn
medeburgers bekend laten maken, dat
zU niets te vrcezen hebben van den
edclmoedigen vUand. dle zoowel men
schen als eigendommen eerbiedigen zal
en met ledige handen uit Amersfoort,
zal wegtrekken."
Daarop boog hij diep en eerbiedig en
ging op zUde, opdat de kamenier haar
zou kunnen volgen.
In antwoord op zUn laatste, hoogdra
vende tirade, had Gilda een enkel woord
van dank gefluisterd. Daarop ging zU
vlug dc trap op en verdween uit zUn
Een oogenblik bleef hU stilstaan en
luisterde naar haar voetstappen. ZUn
mager, scherp geteekend gelaat drukte
nu alleen tevredenheid uit. Volkomen
succes was elndelUk zijn deel Nog geen
veertien dagen geleden was hU niets
dan een teleurgesteld zwerver, zonder
tehuis, zonder familie, zonder vooruit
zichten: versmaad door de vrouw, dle
hU liefhad; veracht door een medcmln-
nnur: een ultgeworpene. een balling.
Nu was echter zUn medeminnaar dood
een voorwerp van afschuw, zelfs niet
eens van medelUden voor eiken eerlUken
Gilda op het punt was,
nen te vallen; en hU zUn
t op de treden van een
5 had eenlgen tUd
molen. Stoutenburg hac
geconfereerd met den kapitein, die h
bevel over zUn garde voerde, en was
zelf gaan kUken. of de manschappen
wel goed verborgen waren acnter den
molen. De paarden waren naar het
kamp gebracht, om alle mogeUjkheld te
voorkomen, dat er alarm zou gegeven
worden vóór den vastgestelden tijd.
Twee mannen bevonden zich op den
omloop van den molen, om uit te kUken,
of ze den Stadhouder en zUn troepen
ook zagen aankomen.
Alles was inderdaad met de grootste
nauwkeurigheid geregeld voor den groo-
ten slag. dle bestemd was om Maurlts1
van Nassau over te leveren ln de handen
van zijn vUand. Alles! tenzU dc blin
de inlichter. dle dood lag ln de feest
zaal van het statige huls te Amersfoort,
van begin tot eind gelogen had.
Al zou hij echter gelogen hebben, of.
al had hU er over gedacht, om zelf mee
op te trekken, daarvan afgestapt zou
zUn. toch was Stoutenburg bereid, om
voldaan te zUn. Zijn hoofd war, reeds
vol plannen, die hU ten uitvoer zou
brengen, als het plan van dien dag hem
eens niet den grooten prijs zou aanbren
gen.
In leder geval was Gilda de zUnc, wat
er ook gebeuren zou. Gilda en haar
fortuin en de protectie van Burgemees
ter Beresteyn, die van nu af aan on-
herroepelUk zich zou moeten schikken
naar de wenschen van zUn schoonzoon
en aan diens leiband zou moeten loopen.
Een verschiet van rUkdom, eer en
macht strekte zich uit voor de verlan
gende blikken van den rusteloozen. eer-
zuehtlgen egoïst.
kon hU zich de
om af te wachten.
Op dit oogenblik
weelde veroorloven o:
en al hadden de mi
uitkUk stonden, ook
De soldaten bulten zaten met paarde-
telken om zich heen op hun hurken
tegen den achterkant van den molen,
om ecnigazlns beschut te zUn voor den
scherpen Noordenwind. Hun proviand
(nor dien dag hadden ze In Barneveld
opgedaan; maar hadden dle al opgege
ten, omdat ze niets anders te doen had
den. Het was bitter koud, en nu bogon
j Uzige motre
den molen, was weer
e aan het heen en
weer loopen getrokken.
HU had orders gegeven, dat 't beste,
dat zij dien morgen uit Barneveld had
den meegenomen, naar Gilda en haar
kamenier zou worden gebracht. HUzelf
had gegeten en gedronken en had nu
niets anders te doen, dan te wachten
en te denken. Dat begon hem alle twee
echter al spoedig te vervelen, en toen
hl] op den zolder beweging hoorde, hield
nu opeens op met zUn onrustig heen
en weer loopen. stond even bU zichzelf
te overleggen en ging toen vastbesloten
de trap op.
Gilda zat op een stapel zakken: haar
handen lagen lusteloos ln haar schoot.
Met een enkel woord gebood Stouten
burg de kamenier, om naar beneden te
gaaa
Daarna stapte hij naar Gilda toe, lteï
zich op zUn eene knie naast haar vallen
en wilde haar hand grijpen. ZU verborg
echter meteen haar handen onder haar
mantel
Dit
-e zUn Edelheid blUkbaar
„-..t hU lachte vroolUk en zei
met een vurlgen blik van hartstochte
lijke bewondering:
„Dat maakt je zoo begeerlUk. mUn
engel. Geen twee keer ben Je hetzelfde.
Vanmorgen was Je nog zoo volgzaam
als een lam: nu zie Ik weer de kleine
feeks doorschemeren ln die prachtige,
blauwe oogen. Mu." voegde hU er met
een zucht van tevredenheid aan toe, „lk
wil niet klagen. Het leven zal nooit een
tonig zUn aan jou zUde, lieveling. Het
begrepen had. e.. ...v„
den blik en ultgestrekten hals naar lets
scheen te luisteren, kwam hl] over
eind en ging dicht naast haar op een
stapel zakken zitten.
ZU was hem weer een raadsel; dat
was zu hem trouwens altUd; maar dat
had Juist een bekoring voor hem.
(Wordt vervolgd
