jjg Eembode
F. A. T U L P
55ste JAARGANG NUMMER 6 VR IJDAG 16 MEI 1941
iverhooglng toegestaan Jt tm H li lm eO reclame» bepaaldelijk *ei
t Handel, Nijverheid en VV r^L In de kerkritike buiagc. elder*
linen, ee n» ll|HHi PWHL
;_A^E°°RT WAARIN OPGENOMEN HET ..WEEKBLAD VOOR BAARN"
KATHOLIEK NIEUWS. EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET DEKENAAT AMERSFOORT. ALSMEDE VOOR BAARN EO. «el""»*' i"*' De-Tn-.'
EEN JAAR GELEDEN
Deze WEEK een Jaar geleden, ver
soheen „De Eembode" niet Zoowel
(U die den Inhoud van dit blad
samenstellen als zij die het le
zen. zevonden zich ln de evocuatie-
oorden, gespannen wachtend op de ge
legenheid, waarmede zij naar hun
haardsteden konden terugkeeren.
De capitulatie was sedert enkele dager,
een feit.
WU leven nu een laar vorder. Veel,
zeer veel ls sedertdien gebeurd zoowel
binnen als bulten onze landsgrenzen
Temidden van ontploffende mijnen en
ulteenbarstendc bommen zocht een
revoutle van den geest haar bedding.
Waarden gingen verloren, andere
soms tegengesteld aan de oude.
kwamen er voor In de plaats.
De wereldgeschiedenis ging In blik
semend tempo haar weg.
Terwijl het krijgsrumoer woelde
langs de frontlijnen heeft een kleine
gemeenschap al» de Amersfoortscue
zich even bezonnen op de dagen die
louter van plaatselijke beteekenls wa-
e en al die kleine ge-
a "dit feit een zoc
geheel aparte kleur gaven.
Hoevele.jaalen zal ln de afgeloopen
dagen ln do huiskamers, i
leden en Kennissen de vraag zijn ge
steld: weet Je nog, vandaag precies
Jaar geleden?...
De gedachten gingen terug naar het
moment, dat de hulsdeur ln het slot
werd getrokken, dat men zich opstelde
achter wijk- en groepleiders, dat
wachtte, steeds maar wachtte ln
killen nacht, waarvan de stilte
stukgeslagen door het geschut, dat
zich opstelde voor treinen ln de om
drlngbare duisternis van het stat
Dit zou de groote verandering gaan
worden in veler leven. Men liet zijn
huls, met alle Uef geworden dingen er
ln, achter. Men sloot zijh werkkring,
die het brood van zUn gezin had veilig
gesteld, af. Men rekende op een alver-
woestenden strijd van weken, maanden
misschien.
Het ls ander» geloopen hoewel de
evacuatie haar stempel ls blijven druk
ken op onze plaatselijke samenleving.
Wij herdrukken uit „De Eembode" van
24 Mei 1040:
ln die onderlinge verbondenheid van hel
leed. In de wetenschap dat we allen het
zelfde gevoel ln ons ronddroegen, hebben
wc elkaar zoo hartelijk moglijk gesteund.
We hebben elkaar geholpen met het
strekken van voedsel, met het dragen
de weinige bezittingen, met het opsporen
van verloren gegone goederen. Aan eiken-
der hebben wc materialen uitgeleend om
te kunnen helpen ln den nood
konden spraken we woorden
ring en -loonden we een glimiai
drang tot schreien was.
Veel is er gebeden ln de bange dagen
dat het kanon dreunde, er ls gebedel
de onzen en voor anderen die ons
behoefden.
Steeds weer werden over en wee
gen gosteld hoe hot glhg met de ft
leden die aan het front stonden of uit het
oog waren verloren en wanneer er goede
tijdingen waren binnengekomen verheug
den we ons oprecht met hor
goede tijding gold.
De muren, die de kostegeest
van vele jaren had opgetrokken, waren
met enkele felle slagen gevallen, We
ren immers even arm of al naar
standpunt waar men zich op plaatsi
even rijk
En zoo ls de harde les vi
noodlg geweest om te kunnen terugkeeren
tot het uitgangspunt van elke goede sa
menleving: het elkaar weten te Begrijpen,
het aanvoelen van eikaars moeilijkheden
en hei waardeeren van eikaars goede
eigenschappen.
Ook elders waar men gedwongen
was tot een vlucht voor
onderging men dezelfde gevoelens BH
een nerdcnklng van de Bredasche eva
cuatie schreef het „Dagblad van Noord
brabant en Zeeland:
In de bange uren des gevanre loom elk
schepsel, toont elk speler op 's werelds
schouwtooncci tlln ware gedaante,
schellen vallen af, 't veml.
die hun leven aan God danken.
Geen vooroordeelen, geen tegenstellin
gen. geen haat en vijandschap, «een ego
isme stonden er ln de droeve dagen lus.
schen do vluchtenden. ZIJ voelden zloh
Het vertrek uit Amersfoort, een ge-
iieugenleekenlng van Jan Wilmink,
In diens uitgave JEvacuatie 1940".
slechts als zusten e:
achter ons liggen tr
i zelfopof.
haast met
I, die thans
Dlo
I wij 0
eving
opbouwen, waarin de gemeonschsp-gednch
ic de eenlge drijfveer moet zijn cn van
haat tussenin do volkeren geen sprake
meer kan of mag zijn. ZIJ dient tot uiting
le komen ln ons karakter, ln onto houd.ng
ten opz-chto van ons gezin, van onzen me-
de.iiensch. van ons volk. ZIJ dient tot
uiting te komen op geheel het brecde ter-
Zoo wordt do evacuatie een werkelijke
icuattc; een hernieuwing van ons zelf.
hernieuwing van de wereld.
Aap hat slot van de evacuatie-be
schouwing ln ons eigen blad
WIJ:" „Wanneer wij dit alles goed
wegen en or naar handelen dan zal de
evacuatie niet alleen een Interessant
avontuuh zijn geweest maar ook 'n ze
gen die op onze plaatselijke samenle
ving langen tijd zijn stempel zal blij
ven drukken."
BIJ dezen „verjaardag" van de eva-
ruatle dienen wij ons af te vragen, of
wl) inderdaad den gemeenschapszin
van die dagen hebben weten
ren. Of de terugkeer ln de oude omge
ving ons niet al te zeer de dagen deed
vergeten toen wij alles verloren
den en alleen elkaar nog hadder
dienen onszelf af te vragen of de
„evacuatiegeest" zich nog steeds uit ln
een zlch-verbonden-gcvoelen of dat hij
zich slechts demonstreert ln een vrien
delijk hoed-afnemen voor een „eva-
cuatlekcnnls."
Hebben wij ons afgewend van het
zaaien van verdachtmakingen ln de
babbelzieke mlUleu onzer gmeente?
Hebben wij ons bereid getoond, wat af
te zonderen voor hen die zwaarder
dan wU getroffen waren? Staken wij
de handen uit om waarlijk te bouwen?
WIJ mogen ln deze dagen zeker terug
denken aan de gastvrije ontvangst ln
Holland» Noorderkwartier, aan de vele
benauwenlssen en de kleine vreugden
van ons zonderling samenzijn ln de
evacuatie-oorden. Maar daarnaast past
het ook te trachten een oprecht ant-
woèrd te geven op de vragen die het
geweten ons voorlegt.
Stil Herdenken
De Zondag, die valt ln de periode
10—15 Mei zal er In de toekomst een
zUn van stil herdenken. Van Dultsche
zijde zal men dit respecteeren. De Jaar-
Hjksche herdenking van den sterfdag
van een dierbaren doode ligt nu
maal ln onze volkstraditie. En o:
dierbare dooden mag men zeker
staan onze Jongelingschap, die viel
het geweer ln de hand ter verdediging
van leven en goed der volksgenooten
Deze Zondag was en zal zUn eet.
„stille Zondag". Luidruchtig betoon van
droefheid past niet en hoe Juist dit Is
aangevoeld door de nabestaanden
de gevallenen bleek uit een korte n
tage. die wij dezer dagen lazen In de
..Tel." waar wij het volgende aan
leenen:
DuizendenNederlanders uit alle i
van hot land hebben Zondag op den
beberg tc Rhenen een eerbiedige huli
bracht aan de landgenootcn. die daar ver
n strijd vc
gevallen zijn. Van 's utbrgens vroeg
ln der. middag trok een ontzaglijke
mannen en vrouwen In een onafgebroken
rij langs de graven op het soldntcnkerkhol,
waar bil allo drukte een diepe, plechtige I En daarom vervolgen we onze
stilte heerscht*. Met prachtige kransen hot eerste pad Zuidwaarts In,
bloemstukken, maar ook eenvoudige hou- autoweg naar Barncveld over o
quetten, brachten de bezoekers hun gevoe-1 ln hel boach van atoutenburg,
lens lot uitdrukking, zoodal de graven Er ligt hlet nog wool een en
den. |gad!cr wel ocos gelijk hebben.
KANTOORBOEKHANDEL
HET VULPENHUIS
Langeitraat 65 t.o. Krommeitreet.
Telef. 4626
Men was geheel op etgen
naar Rhenen gekomen: per
en flets. Vaders
perd. dat men zich slechts voetje end»
voetje over de gewijde plek kon voortbewe*
gen. Op alle graven werden b.oemen gelegd
en vooral de Onbekende aoldaal werd Met
vergeten.
Onze Aardappelen-
Voorziening
Dat heeft de aardappel old
bewezen. Op de geruchten
komsJgc distributie van f
knolgewas zUn heel wat
bzgonnen voorraadjes op
waar het voorzieningsapparaat Inge
sic ld ls op een regelmatige afname','
daar kon het plotseling niet een tien-,
twintigvoudige afname verwerken
Toen viel de slag en de aardappel
kwam op den bon. De distributie he"--
de hamvterende hulsmoeders dus
zichzelf te wijten.
Er ztin er echter ook. die zich onge
rust hebben gemaakt over het smok
kelen van aardappelen van Nederland
naar België. Het Rijksbureau voor
voedselvoorziening heeft, hoewel net
i aantal maatregelen trof tot een In
ner bestrijding van de smokkelarij,
u, het smokkelen geen faotor gezien,
die doorslaggevend op onzen voorraad
LANGS BIJBELSCHE BOOMEN
hoorsafstand ls.
zegt do brigadier,
smokkelaar. Je kunt er van
wanneer Je die mot, oen paar toaachen op
ftots Bet. «r clgadggttetr. nalach*
«tl ai. eens WJfcen af dsaf-«n
M broeden"..—.
Je brigadier heeft het alweer
n dan wij. De
n een welland
.En kijk daar die
■zeil" Weer zijn
gudier, waar' de onze t legen
rggen.
De brigadier heeft, ideale politle-oogen.
t hem, Het
i, gepaard ai
maakt hem
h een tocht lr
HIJ zal ons gidsen langs ei
waardige boomen in de .11
Amersfoort, curlo'ilteUen dlo door hun groei
wijze of ouderdom de aandacht vragen. Het
Jammer dat ze wat
zonder stafkaart e
schap, m welke buurt Je zoeken n
niet kunt vinden.
het Hoevelakenache kerkje.
Ie overzijde, voerde een wegje
vonmg van een bottwkund.ge.
woning werd druk getimmerd
do brigadier begon M
Stoutenbuig"
DE OUDE NOACH
zegt de brigadier blij ver-
wc komen bij do ruïne van
prachtige Jachthuis Groot
was. „Daar staat-lo nogl"
de Twaalf Apostelen hebben
overleefd. Een groot aan
tal gladde beukenstammen rljl
één ucxamenlljken voet.
beetje fan Us. e
„Hebben ze die ouwe Noach nou tegen de
akte gebakt!" raasde de brigadier ln de
richting van de timmerlieden 'tVlcl geluk
kig nogal mee. want Vader Nonch hield zich
verscholen achter wat klein geboomte, On-
zljn 900 Jaren zag hl] er nog heel
t, al moesten sware balken zijn moede
die een beetje uit do .oksels hingen,
stutten.
In tUn Jonge Jaren toen do Kruisvaar-
ers naar het "Heilig Land trokken zal hit
m knappe uccac'.a zijn geweest, maar nu
1st zijn uitgeholde stam voor can deel op
en grond. Grillig kronkelen zich zijn takken
in de lucht. Enkele zware takken zUn tot
natuurlijke stutten gegroeid, want ze bulgen
zich van den stam naar den bodem om er
i tc verdwijnen.
Vader Noach gunt zijn nageslacht ren
prettig, beschut beslaan. Enkele kleine
boompjes hebben zoowaar wortel geschoten
welgeteld zijn het nog
bijeen staan. Maar ct
zich al terstond, roods
Sen beetje
apostelen
kaarsrecht stijgen ze op, hun levenssappen
trekkend, vla het knok.ge lichaam van den
Vader aller Boomen ln deze omgeving. Lia
nen kronkelen zich om wortels, stam en
tokken. Maar ondanks zijti leeftijd geeft de
Oude Noach nog vele téekensn van leven.
Zijn v.tallteit uit zich ln do knoppen aan
ttlle takken, knoppen die elk oogenbllk kun
nen openbarsten om dezen patriarch voor
den negenhonderd aooveelston keer te hullen
in een jas van het fijnste, het sappigste
groen dnt alleen het voorjaar kan bieden.
Vader Noach. we wenschen Je nog vele Ja
ren. Je hebt den tijd der katapulten over
leefd, Je zult ook dien van brisant- en brand
bommen wel te tjjjn
lam Je beschut d
grondeigenaar verbiedt, Je met e
U)f te gaan.
DE TWAALF APOSTELEN
„Als I»
Het ls eigenlijk een wonder dat se filer
og slaan. Het groote moderne Jachthuis 'er
vlak achter is grondig geruïneerd en da
mote stammen langs den weg zijn gekapt.
Dat JachthuisDe calorlfcres van de
centrale verwarming hangen nog aan het
erk op de alzehetdlng van benedenhuis
.ate vendieping. Een grandioze gemetsel
de schouw van gele geglazuurde steen staat
gebarsten. Een groote boller ligt "neergetul-
mold tusschen ren wirwar van ijzer en stee-
ln de voormallgo keuken,
tar het. lichte groen van de lente spruit
le stammen en takken der Twaalf Apos
en ln d-n boomgaard barsten de knop-
van den appelbloesem, die In roode en
bolletjes naar bulten komt gluren.
ADAM EN TVA
liegen?"
„ik was totaal ovar mijn senuwen be
„Nou. u stond hier andera mm een sta
gezicht Enfin, de getuigen »Un nu h.er".
En dan kwamen ze stuk voor stuk:
oormahgc
boost Jc
Mr. Louet Felraner. die als Ambtenaar
en zetel van mr. Alborda bezette, wist on
danks zijn vrrvengenchap drommels goed
zich een vorig maal had af gespeeld. „U
zei hij, ..wat de Ambtenaar vorige
week gwegd heeft over het altepend houden
.Daarvoor vrsag Ik mijn excuus tan,"
bibberde de slager.
"I mag blij sljn. dat d« zaak nog nat voor
lel werd behandeld, anders wss u voor
economise hen rechter terecht gekomen
straft zwaar. Algezien ven de hou-
■■ÉfeMMlN 'MlM|
ding v
ernstig ln verband m
Snoekbaars in een vlecsch-
looien tijd
Zoosla do paling Ui de Jaren yan melk en
honing, zoo gaat thans de snockbaerm een
groote rol spelen In de strafzaken tegen de
Spakenburger vlsaohom.
n WUIem van D. bevoeren zo-
„sUn de Twaalf Apostelen hel sltcht
worden van den oorlog. Maar wo «ut
dan wel cent gnan zien naar de pleeta
koat? Dt geloof
hel oogenbllk zoo kieskeurig zijn'"
Mr. mms. dia blijkbaar niet
vergunningen twee weken
lang waren ingetrokken. Zr worden due dub
bel gratralu
De Ambtenaar wilds daar rekening mee
houden en eSchte tegen Ircter tto of 20 da-
gen, Mr Prims achtte die boete eael te hoe*.
ook toen de kantonrechter tot 140 of 10 de-
sou zich appél hier-
J. T. uit Hoogland verkeerde nog stille
O eon Allerplraantate «lemming. HIJ wag
En bij zoo-li gele-
•War bij «lot srnn rekening bleek Ik het
later toch ln mijn uk te hebbenI" r.ep hU
triomfantelijk Nelaas. de bekeuring was ÏJ
met hm achterlichtje?"
's Middags «ai r
etsen en toon werd
irlirat wat."
..Niet waar," tel t„ want hU n
ikfcrn en «lira «t er nog ln. Maar
*n de politie hem wera op hel ontbreken
in een aobterllcht ging hem ven licht op;
«lil hij Ineeru wet hU verloren had. De
