I LONBENS UNIVERSITEIT In de schatkamer van Nel van der Chijs Kijker van zeven meter TYtvohd mm lüjaan Kunstenaar moet in vrijheid kunnen leven ADMINISTREERT, EXAMINEERT ENKENT GRADEN TOE, MAAR... S SMIGL Y-R YDZ legendarisch ER. zit iets van golving in, iets opens, iets luchtigs, de dei ning der zee heb ik er in willen uit beelden." Dit vertelt Nel van der Chijs. vertelt in Utrechts sterrewacht over het doen en laten van de zon Berdjajef waarschu wt Sovjetleiders: GEVANGENIS ZONDER TRALIES Rumoer om J. P. Sartre Expositie P. Mondrian onder getuige Kunstvoordrachten in Antwerpen l) 2 Woensdag 13 November 1946 dievraagstukken, maar met persoon lijke probleempjes voor den dag komt. Datzelfde persoonlijke contact bestaat ook tusschen mij en de stu denten die zich speciaal op de Ne- derlandsche geschiedenis toeleggen. Maar jn dit geval gaat het over een periode van drie jaar. terwijl de lei ding van den ..tutor" maar drie maanden duurt. Want de ..tutor" zet zijn ..essay class" aan het werk aan onderwerpen waaraan hij zelf werkt en waarvoor hij meer bijzonder spe cialist mag heeten, en na een kwar taal schuiven de groepen op om naar een anderen specialist te gaan. Ik ze* dus mijn groep aan de studie van de zeventiende eeuw, een tijdperk waar in ons vaderland een van de drie groote mogendheden was, zoodat ik met het volste recht van deze niet- Necrlandici toch kan verwachten, dat tenminste een derde van hun scripties Jf-J ET academisch jaar dat een paar weken geleden werd geopend stelt ons -* hier m Londen voor nieuwe en lastige problemen. Voor ik U daarvan iets vertel moet ik op een paar belangrijke verschillen tusschen lief Neder- landsche en het Engelsche universiteitswezen wijzen. Eerst, ter verduidelij king, ditde Universiteit van Londen is een reusachtige organis.atie, die ad ministreert, examineert en graden toekent, maar geen onderwijs geeft De studenten krijgen hun opleiding in een aantal scholen of „Colleges", de z.g. constitueerende lichamen der Universiteit University College, ivaaraa'n mijn leerstoel verbonden is, is van deze afdeelmgen de oudste en meest bekende. Ieder College bezit een vrijwel volledige reeks van faculteiten, en gewopti- lijk ook een eigen medische school en hospitaal moeten worden behandeld, met uit voerige boekenlijsten. De groep wordt in twecen verdeeld en iedere helft produceert om beurt een scrip tie, d.w.z om de veertien dagen. De ingeleverde scripties worden door de gezamenlijke groep besproken. Zoo worden de studenten in een aantal belangrijke vakken geoefend. Om te beginnen krijgen ze leiding in het critisch gebruik van boeken en in het uiteenrafelen van historische pro blemen. Maar daarbij komt ook het schrijven van degelijk, helder en kernachtig Engelsch.. 0 Daarvan is hef gevolg, dat degenen onder de studenten, die later ambte naar worden, een fatsoenlijk memo randum op papier kunnen zetten, wat toch wel meer is dan van den Ne- derlandschen ambtenaar wordt ver wacht En tenslotte leeren de studen ten ook de kunst van discussie en de. bat. het hanfeeren, als ik het zoo mag uitdrukken, van het gesproken woord. Behalve doceeren ook opvoeden Onder het onderwijzend personeel vormen professoren de minder heid. Zoo zijn er in de afdeeling voor geschiedenis op University College vier hoogleeraren tegen acht a negen docenten, die onderling in opgaande orde verdeeld worden in assistenten, lectoren, „senior Lecturers" en „rea ders". De talrijkheid van het kader staat in verband met het feit. dat zijn taak meer behelst dan die van pro fessoren en docenten op het vaste land. In Engeland acht de Universi teit het n.l. haar taak niet alleen te doceeren, maar ook op te voeden. Wij houden ons veel meer raef den in- dividueelen studen^ bezig en hebben veel meer contact met hem Voor- of nadeel, wie zai het ze£- gen? In Nederland wordt de student als een volwassene, als een verant woordelijke persoonlijkheid behan deld Wie weet. misschien is hij dit ook wel Ik laat het aan het oordeel van de lezers over. Dat er toch wel een verschil is staat voor mij vast. De Engelsche „undergraduate", d.w.z de student die zijn eerste graad nog niet behaald heeft, is m.i minder rijp dan de Nederlandsche student, die de bo- venmenschelijke proef van het ver ouderde en overladen staatsexamen doorstaan en overleefd heeft De En- gelschrnan ontwikkelt zich toch in het algemeen trouwens ook minder snel dan de Nederlander. Even degelijk MEN bega evenwel de vergissing niet, om te gelooven. dat het Engelsche stelsel minder ernstig of degelijk is dan het Nederlandsche. Ik krijg wel eens brieven van Neder landsche ouders, die schrijven: „Mijn jongen is wat achterop geraakt in Ne derland. Zou ik hem nu maar niet naar een Engelsche Universiteit zenden?" (Daar is immers toch alles sport, nietwaar?) Maar studie is hier even ernstig en moeilijk als in Ne derland Het gehalte der dissertaties die hier geschreven worden, al be leven ze gewoonlijk geen publicatie, bewijst dit. Maar. zoo'als gezegd, we volgen hier iedere schrede van onze studenten. Er wordt van hen verwacht, dat ze geregeld college loopen. Daarnaast bestaat dan nog het instituut van de ..essay class". De studenten worden in groepen verdeeld, evenveel als er leden van het onderwijzend personeel zijn. In ons geval beteekent dit twaalf groepen van zes zeven stu denten. Ieder docent, professor of lector.'krijgt een groep toe£ewezei} Want "ook de taak van het academi sche personeel Is duidelijker om schreven en georganiseerd dan Nederland De Jeider of ..tutor" ont vangt zijn groep gezamenlijk eens in de week. Kij geeft een aantal onder werpen aan, die in korte scripties Spreekuur OMMIGE docenten, en ik behoor tot hen. houden spreekuur en ontvangen de leden van hun groep individueel voor een kort wekelijksch of veertiendaagsch gesprek Vaak wint men daarbij het vertrouwen van den student, die niet alleen met stu- Herinnert U zich nog; den naam van Smigly-Rydz, den Poolschen president en opperbevelhebber van bet Poolsche leger in 1039? Vermoe delijk wel, maar wat U net zoo min zult weten als wij is wat er van dezen man geworden is. Het laatst hebben wij van hem gehoord, dat hij op 17 September '30 met zijn re geering naar Roemenië is uitgewe ken, maar van dat oogenblik af is hij volkomen uit ons gezichtsveld verdwenen. Hoe wij daar zoo opeens op komen? Omdat de Manchester Guardian, ge ïntrigeerd door deze verdwijning eenigen tijd geleden een onderzoek heeft ingesteld en thans vertelt, dat er drie theorieën over dit geval in omloop zijn, die allemaal even ro mantisch zijn. Ten eerste: de maar schalk stierf in Roemenië en werd daar begraven door zijn vrienden, die gezworen hebben zijn graf ge. heim te houden. Ten tweede: hij zou naar Polen zijn teruggekeerd, daar zijn diensten hebben aangeboden aan' de Poolscbe verzetsbeweging cn toen die niet aanvaard werden, aan een gebroken hart gestorven zyn Zijn naamloos graf zou zich, volgens dezo lezing, bevinden op het Po. wonzkikerkhof to Warschau. En de derde theorio? Hij is nog in leven en wel in zijn geboortestreek in het Zuiden van Polen waar hij ruim een jaar geleden op een boerdorij gezien zou zijn. Het gouden zwaard En dit is nog niet alle romantiek die het Engelsche blad heeft weten op te diepon. Want met den maar schalk zijn ook zijn gouden zwaard en zijn maarschalksstaf verdwenen Dio zou hij, toen hij zijn land vor- liet, weggeworpen hebben in een vij ver bii een uit de 17de eeuw da teerend kasteel in de buurt van Lu blin, waar op dat oogenblik zijn hoofdkwartier was gevestigd. Heele maal afdoende is dit niet geweest, althans niet voor ^het kost" zwaard. Dit. zou nl. opgevischt zijn en de gelukkige vinder zou het aan de Duitsche autoriteiten hebben go- geven en die weer op hun beurt aan Hitier, dio het in zijn verzameling zou hebben bijgezet. Maar de staf. minder kostbaar in materieel op zicht,. maar spiritueel minstens zoo gewichtig is nog altijd zoek. Het aardige van dit alles is, dat wc hier de legendevorming van do aanhangers van het oude Polen vol' op aan het werk zien. Hechtere industrieele samenwerking met de Ver. Staten Een vooraanstaande groep Neder landers vooral geïnteresseerd bij het bedrijfsleven en het bankwezen, heeft opgericht het instituut „Ne. derlandsch-Amcrikaansche industri eele samenwerking1'. Het dool is de Amcrikaansche inclustricelen en ban kiers financieel trachten te interes seeren voor ons bedrijfsleven, waar door ons lapd meer technische in stallaties zou kunnen invoeren en tevens zou kunnen profiteeren avn de itiime technische ervaring cn den rootcn voorsprong van de Amcri kaansche industrie. Tot directeur van liet instituut is benoemd II. W. A. van den Wall Bake. Het is den oprichters gebleken, dat het ministerie sterk sympathiseert met het streven van het nieuwe in stituut. In de Vereenigde Staten rs reeds contact verkregen met groote internationale bankinstellingen. door prof. dr. G. J. Renier aan onderwerpen zooals de „Engel- sche" oorlogen, die hier natuurlijk de „Hollandsche" oorlogen heeten. zal worden gewijd Maar hoe schikken zich onder dit regime de meer dan volwassen man nen en vrouwen, die zooeven uit le ger, marine en luchtmacht zijn terug gekeerd? Want er was gedurende den oorlog algemeene dien^plicht voor beide geslachten en nu eischt de re geering dat we negen tienden van de plaatsen op de universiteit open vallende plaatsen, natuurlijk voor de gedemobiliseerden zullen voorbe houden. De regeering is betaalmees- teres: haar wenschen zijn bevelen. Over die oud-strijders had ik U wil len schrijven. De uiteenzetting was voor begrip van het vraagstuk dezer nieuwe studenten evenwel onmis baar Maar mijn blaadjes zijn vol en ik zal mijn verhaal dus wel tot de volgende gelegenheid moeten uitstel len Nel van der Chijs. de Utrechtsche vrouwelijke edelsmid, aan haar werk TpEN proofe blonde vrouw wil een collier hebben om aan het strand te ■Is dragen. Het is een bizondere vrouw; LI koestert niet zulke wenschen als zij cn ik ook niet. Maar er zijn van die vrouwen. Zij denken aan haar lichaam, haar hals en haar handen en zij zien zichzelf, groot, opzichtig, fla- neeren langs de kust. Voor deze vrouw ontwierp de bekende Utrechtsche vrouwelijke edelsmid. Nel van der Chijs, een sieraad dat als een rij zilveren golven plots tn mijn handen stroomt. Rustig cn toch beweeglijk volgen de schakels elkaar op. Want zij is de edelsmid die 't edelst van den mensch in metaal tracht uit te drukken: zijn psyche. Zoo werd deze blonde vrouw aan 't strand verbeeld in een collier; zoo verbeeldt een kunstenares de wen schen en droomen van haar clienten in granaat en cornalijn. in zilver en goud. Iets persoonlijks ALS ik iemand zie. weet ik wat ik voor hem of haar maken móet." aldus de ontwerpster. „Hoe dat komt. weet ik niet. Het is of iets van het wezen van dien mensch ook mijn geestelijk eigendom wordt. Ik moet dat natuurlijk verwerken. En op een dag is 't me ineens duidelijk, wel ke steenen en vormen ik zal gebrui ken. De persoon in kwestie speelt dus de grootste rol.'' Heeft deze artiste intuïtief de per soonlijkheid van den ander geraden, dan wordt het sieraad in haar geest ontworpen en maakt ze er een teeke- ning van. Ze berdkent de hoeveelhe den benoodigd materiaal, laat het in geleverde metaal omsmelten en dan begint het eigenlijke smeden. Hiervan een technische beschrijving te geven, valt buiten het bestek van dit artikel. Stel U de edelsmid echter voor in haar -atelier, omringd door tientallen vijltjes en hamertjes, een ele gant aambeeld, een bankschroef en een soldeervlam en nog allerlei andere apparaten en instrumenten, die met fijne vingers, een scherp oog en een toegewijd hart moeten worden ge bruikt. Geduldige arbeid Het wikkelen van de schakels, het uitzagen der ornamenten, het zetten van steenen in ringen en haiffeers, het is een schoone, geduldige arbeid. Het oogenblik van sierlijk scheppen het werk van den geest is voor bij nu komt het geduldig volbren gen. Nel van der Chijs kiest 's men- In het Sterl. Museum te Amsterdam houdt de Ned. Kring van Beeldhouwars een congres over monumenten op 15, 16 en 17 Nov. a.s. Er zijn sprekers uit Rome, Kopenhagen cn Parijs. De eenige Ned. spreker is dc Utrechtsche architect G. Riet veld over de verhouding van monumenten «n architectuur. schen ornament: een geheimzinnigen moskleurigen jaspis door ragfijn zilver omlijst, een cornalijnen hart voor een avondfeest gewaagd, parelmoeren kra len dansend om blinkend draad en een fonkelende granaat bedacht voor broze vingers. L. W. Nederlandsche gulden heeft vertrouwen Mr J. A. W Burger, heeft in een bijeenkomst van de subcommissie dei- Ver. Naties voor salarissen verklaard, dat het verzoek der leden van het Internationaal Gerechtshof, om hun salarissen en pensioenen in dollars i.p.v. in guldens uitbetaald te krijgen, „onaanvaardbaar" en „kleineerend" voor ons land moet worden genoemd. Het zou den indruk kunnen geven dat de Nederlandsche valuta door dit internationaal college niet stabiel wordt geacht Naar aanleiding van mr. Burgers' woorden zei dr. Guerrero, de presi dent van het Internationaal Gerechts hof, dat het nooit zijn bedoeling was geweest wantrouwen in den gulden uit te spreken Hij had thans geen bezwaren meer tegen uitbetaling in guldens, mits omwisseling en over making mogelijk was Dr. Guerrero bleek bijzonder vol daan dat de zetel van het Internatio naal Gerechtshof in Den Haag geves tigd blijft Y OOALS tien eeuwen voor Christus reeds door de Babyloniërs studie van de sterren werd gemaakt, wijden ook wetenschappelijke werkers van onze tijd hun leven en werk aan hetgeen in de ontzaglijke ruimte van het heelal geschiedt, alleen met dit verschil, dat zij beschikking hebben over de ervaring van tweeduizend jaren iwrschen en een reeks geperfec- 'ionneerde hulpmiddelen Nederland heeft slechts twee „echte" sierrewachten, nl. in Leiden en Utrecht, waar dagelijks belangrijk werk toordt verricht. Te Utrecht bestaat dit in hoofdzaak uit onderzoekingen, de zon en haar schijnsel betreffende, waarvoor men over een speciale inrichting beschikt, die het mogelijk maakt alle processen te volgen, die zich in onze lichtbron voltrekken fpR icordt, veel gezuiverd den laat- sten tijd in de Sow jet-Unie en met name de intelligentid moet 1 r aan gelooven, omdat in haar werk van de strakke partij is afgeweken en ideologisch besmet is geraakt. Zoo heeft de New York Flerald uit het officieele orgaan van de propa- ganda.afdeeling der Centrale Pan Ie communistische partij Cultuur en Leven" gehaald, dat de bekende componist Sjostakowitsj voor de tweede maal in 10 jaar in ongenade is aevallen. In ditzelfde blad Cul tuur en Leven'' zijn reeds eenige kee. ren artikelen verschenen van kunste naars, die hun zonden inzien en be terschap beloven. Zoo iemand is b.v. de beroemde filmregisseur Eisen- stein. Des tetreffender is het. cm eindelijk ook eens van de zijde van een Russischen intellectueel een critiek te lezen op dezen geestelijken dwang, die op de kunstenaars wordt, uitgeoefend. Vooral, omdat de auteur van deze beschouwing, waar ieder die het wel meent met de cultuur cn de dragers daarvan, volkomen mee kan instemmen, een man is van het gezag van Nikolaj Berdjajef. Dit gezag is in dezen des te grooter. omdat deze be roemde filosoof weliswaar bui ten de Sowjet Unie verblijft, maar na den oorlog herhaalde lijk zijn instemming heeft be tuigd met het Sowjetsy steen, terwijl men zich van de zijde van Moskou alle moeite heeft gegeven om hem te bewegen naar zijn land terug te keeren. Ook in dit artikel, dat in het te Parijs verschijnende Russische blad „Roeskye Nowosti" is ver schenen. verklaart Bereljajef zich trouwens weer een"aanhanger van het economisch systeem van de Sowjet-Unie cn van haar buitenlandsche staatkunde, wat zijn scherpe critiek op de cul tuurpolitiek van Moskou alleen maar te overtuigender maakt. Vrije critiek Wij kunnen hier slechts enke le losse hoofdgedachten uit Berd- jajef's beschouwing weergeven. De eisfch, dat de Kunst als voor naamste laak heeft om de mar xistische ideologie onder de mas sa te brengen, wordt afgewezen. Het is een elementaire waarheid, dat zonder vrijheid geen schep pende werkzaamheid mogelijk is. Zonder vrije critiek kan nooit Deez' vreemde wereld De nieuwe Tortworth-gevangenis in het graafschap Gloucestershire, het pronkstuk van het Britsche ministerie van Justitie, zal worden opgeheven, als de bewoners der omliggende dor pen hun zin krijgen Toen de gevangenis een jaar gele den in gebruik werd genomen sprak men van een merkwaardig expe riment op het gebied van de gevan genishervorming. want het gebouw- heeft geen tralies voor de vensters en geen omheining De laatste weken zijn echter zes veroordeelden, waar onder een moordenaar, ontsnapt. Langs de Zuidkust van Engeland opereert een smokkelbende, die voor zien i? van een draadlooze installatie voor het overbrengen van instructies aan de bemanning van Fransche vis- schersboofen in het Kanaal De bende maakt gebruik van een eiSon code- systecm. Zij heeft een aantal vracht auto's ter beschikking om de gesmok kelde waar sterken drank naar Londen te vervoeren. Een Chineesche rooversbende houdt zich onledig met het opvisschen van telefoonkabels in de Chmeesche Zee, om de looden bekleeding op de zwarte markt te verkoopen Het internationale telefoonverkeer was door hun activiteit geruimen tijd ge stoord. Twee Londensche kellners. die ge tracht hadden een zelf in elkaar gedraaid ooggetuigenverslag van de diefstal der Windsor-juweelen voor vijf pond sterling aan een verslagge ver van de „Evening Standard" te verkoopen, kregen deze week elk twee pond boete met de waarschu wing, hun fantasie voortaan wat in toom te houden. een ni^uw sociaal stelsel tot stand komen. Bovendien zoo waar schuwt Berdjajef deze actie tegen de vrijheid van kunste naar en intellectueel vergrdot alleen de vijandschap van het Westen tegen de Sowjetunie; men zou dit optreden zelfs een ontibolsjewistische campagne, door de Sowjets zelf gevoerd, kunnen noemen. De dictatuur over den geest is een bewijs, dat het regiem het eigen volk niet vertrouwt. Dat is een waarheid, die gezegd moet worden en die zich niet richt te gen de Sowjetunie. maar haar integendeel zoekt te verdedigen. Maar juist hij, die Rusland wil verdedigen tegen zijn gezworen vijanden, heeft het recht te eischen, dat de regeering of de heerschende partij ophouden zich te bemoeien met het gebied van den geest. Wij zijn zeer benieuwd, of en hoe „Cultuur en Leven" zal rea- geeren op deze rake beschou wing van Berdjajef, waar wij voor ons geen woord aan toe te voegen hebben. Den Franschen schrijver Jean Paul Sarlre werd de toegang geweigerd bij de eerste opvoering van twee van zijn stukken. Deze opvoering was name lijk voor invités en Sartre had ver geten zich zelf een uitnoodigmg te zenden De titels der stukken luidden: ,.De dood zonder graf" en „De gehoor zame prostituée". Een der stukken bevatte realisti sche martelscènes, waarbij sommige der toehoorders in zwijm vielen, an deren verbolgen de zaal uitliepen, terwijl een derde groep uitriep. „Het is schande dat iemand geld slaat uit de verzetsbeweging" In het Sled. Museum te Arhsterdam is een tentoonstelling geopend van het werk van Piet Mondrian, den Ne- derlandschen neo-plastischen kunste naar. die van 1918 tot 1938 in Parijs werkte, daarna in Londen en in 1941, toen hij het slachtoffer was gewor den van een bombardement naar de Ver. Staten trok, waar hi.i na een aanvankelijk moeilijken tijd groote bekendheid verwierf Van zijn roem mochf hii echter niet lang genieten: in 1944 stierf hij te New York. C. van Eesteren en A M Ham- macher voerden bij de opening het woor<f Veel van het geëxposeerde werk komt vdt het buitenland en is hier te lande nog niet te zien ge weest. Heinrich George overleden De fameuze Duitsche ^ooneel- t filmspeler Hemnch George is op 27 Sept 1.1. in een Russisch internee- ringskamp overleden. Zijn vrouw, de actrice Bertha Drews te Berlijn, ont ving eerst een dezer dagen bericht. Hij was kort te voren 53 jaar gewor den Het laatste bericht, over hem was, dat hij in het kamp te Moskou optrad en binnenkort naar Berlijn zou terugkeeren Zijn opsluiting zal hij waarschijnlijk te danken hebben aan het feit, dat hij zich door de Na zi's in oorlogstijd als paradepaard heeft laten gebruiken. Hij maakte in dien tijd o.m. een touinée door ons l3nd met De Rechter van Jalamea. Dat hfj een tooneelartist was van rang is onbetwistbaar. De kwaliteit van zijn spel was verwant aan dat van Emil Jannings Lichamelijk was hij van een soortgelijke portuur Een van zijn bekendste filmcreaties was „Der Postmeister" zijn klassieke toonecl .rol was Goetz. Feuilleton door Anthony Berkely 10 DITMAAL liet Sinclair pas goed zien. wat hij waard was. Mijn heer Chitterwiek meende zelfs, dat hij wat overdreef Verbazing, afschuw, schrik, woede al deze emoties werden om beurt door zijn gelaat weerspiegeld „Pruisisch zuur?" sta melde hij ten laatste. „Dat kunt U niet meenen...." „De dokter vond Pruisisch zuur in de rest van zijn koffie", zei Moresby op effen, toon, „en er was een buisje in haar hand". Er heerschte 'n oogenblik stilte. Een stilte, die. zooals mijnheer Chitter wiek voelde, geladen was met een haast ondragelijke spanning Mijnbeer Chitterwiek kon nauwelijks ademha len en voelde een rilling over zijn rug loopen. De twee tegenstanders keken elkaar aan De roodharige sprak het eerst. Bijna toonloos zei hij: „Dan moet ze het dus toch gedaan hebben". Mijnheer Chitterwiek voelde zich wat teleurgesteld Hij vond. cjat Sin clair nu wat al te nadrukkelijk den onschuldige speelde Vervolgens ontspon zich een strijd tusschen Moresby en Sinclair over de vraag, wat er met de doode ge beuren moest Sinclair wenschte. dat zij naar zijn flat in Queen Anne's Gate zou worden vervoerd, maar Mo resby maakte hem duidelijk, dat er een openbare lijkschouwing zou moe. ten worden gehouden en stelde daar om het gemeentelijke lijkenhuis voor Deze woordenwisseling gaf aan mijn heer Chitterwiek de gelegenheid, zijn eigen indrukken samen te"*" vatten. Daar was in de eerste plaats liet uiterlijk van den moordenaar. Nu mijnheer Chitterwiek hem van zoo nabij zag, moest hij eenige van zijn oorspronkelijke impressies herzien. Zoo was de man bijvoorbeeld lang niet z0° Jong. als hij gedacht had. Hij had meer weg van een man van vijf en veertig, dan van vijf en twin tig Boven de slapen vertoonden zich reeds grijze haren. Bovendien was hij langer dan mijnheer Chitterwiek eerst dacht Ten slótte gedroeg hij zich nu meer als heer dan tijdens het gesprek met zijn tante Maar op dat oogenblik, aldus overdacht mijnheer Chitterwiek, was hij natuurlijk uiterst nerveus, terwijl nu iedere zenuw ge spannen was om het spel goed te spelen. En voor de wijze, waarop hij dn laatste deed. kon mijnheer Chit terwiek. hoewel hü den man veraf schuwde. niets dan bewondering heb ben Hij had geen enkel verkeerd woord gesproken en mijnheer Chit terwiek besefte, dat de politie zon der zijn getuigenis niets zou kunnen beginnen En van het feit, dat hij door een dergelijke getuigenis be dreigd werd, had Sinclair natuurlijk nog geen idee Onder het treffen van de noodige voorbereidingen hoorde Moresby en mijnheer Chitterwiek merkte dit met belangstelling op zijn man op onopvallende wijze uit. Verschillende interessante bijzonder lieden kwamen daarbij aan hef licht. Zoo was het duidelijk, dat de doode een belangrijke figuur moest zijn ge weest Sinclair sprak over Earlshaze al? een zeer groote bezitting Hijzelf was haar naaste bloedverwant en naar hij geloofde haar eenige erfge naam. Deze mededeeling gaf mijn heer Chitterwiek een lichten schok. Haar laatste verblijf was Aldrig- de's geweest, een uiterst exclusief hotel in Mayfair, waar zij altijd logeerde, wanneer zij in Londen was. Waarover zijn tante hem had willen spreken en dat nog wel op een zoo eigenaardige plaats als het Picca dilly Palace, wist majoor Sinclair (dezen rang bleek hij in den oorlog bekleed te hebben) niet. Op de auto ritaire wijze, die hij van haar gewend was. had ZÜ hem schriftelijk tijd en plaats van de door haar gewenschle ontmoeting laten weten en hij had haar teruggeschreven, dat hij aanwe zig zou zijn „Ik begrijp het volkomen, mijn heer", zei Moresby. „Nu, het eerste wat wij moeten doen. is de doode laten vervoeren. En daarna wilt U misschien wel even met mij mee gaan naar den Yard, opdat wij van Uw verklaring proces-verbaal kun nen opmaken". (Wordt vervolgd) Nauwe samenwerking met De Bilt DR. J HOUTGAST, waarnemend directeur der Sterrewacht, die een dissertatie over de zon heeft ge schreven en nog steeds diepte-peilin gen in de zonne-atmosfeer verricht, eidde ons naar de „zonneopstelhng" om zijn instrumentarium te toonen. In een huisje op het dak, dal door een vernuftig mechanisme opzij is te jchuiven, bevindt zich de top van een zeven meter langen kijker met dc draaibare spiegels die het zonlicht vangen en terugkaatsen in de lenzen van den verticalen kijker, waaraan drie étages lager de waarnemer zit. Hier wordt een lichtsterk beeld van de zon gevormd en het onderzoek aan de Utrechtsche Sterrewacht be treft' nu hoofdzakelijk het meten van intensiteiten in het zonlicht Het aldus in te stellen onderzoek biedt twee belangrijke zijden, nl, waarneming van détail<\ bv zonne vlekken en studie van het spectrum, waarvoor nog een buis met optische onderdeelen, de spectograaf. ongeveer vier meter dieper loopt. De zonne vlekken-gebieden op de zon met een lagere temperatuur dan hun omge ving, waarin bovendien sterke mag netische velden heerschen zijn, wat hun ontstaan betreft nog steeds een raadsel voor de wetenschap, hoewel men er mee bekend is. dat zij gevormd worden door gassen, die in het zonnelichaam naar de opper vlakte stijgen. Belangrijk zijn de erupties in de omgeving der vlekken, waardoor storingen in het aardmag netisme en in de voortplanting van radiogolven worden verwekt. Het is om deze reden, dat een nauwe sa menwerking tot stand is gebracht tusschen de Sterrewacht, het Mete- reologisch Instituut te De Bilt en het Radiolaboratorium van de P.T.T te Den Haag. Ook in Amerika maakt men studie van de zonnestraling door middel van de machtigste kijkers ter wereld en dat de sterrewacht van Utrechts Universiteit ook daarvan ge bruik weet te maken, blijkt uit het bezoek, dat momenteel door den di recteur. Prof Dr. Minnaert aan Ame rika wórdt gebracht Bovenbedoelde erupties nevenverschijnselen der zonnevlekken zijn alleen waar te nemen in een bepaald soort licht, dat gekozen wordt ui'c het spectrum, de „kleurband" der zon. Dit alles is een voudig te zeggen, doch het gebruik van instrumenten en studiemateriaal eischt zeer speciale kennis, die niets te maken heeft met c\e sprookjes beelden, veelal door leeken aan het „sterren- of zonnekijken" verbonden Soms komt men wel tot conclusies die sensationeel klinken, als bijvoor beeld het feit dat de zon naar we tenschappelijke berekening over tien milliard jaren zal zijn uitgebluscht. doch het meten van haar licht- samenstelling heeft oneindig grooter waarde De sterrenkunde WAT van de zon is gezegd, geldt in zekeren zin ook voor de an dere hemellichamen Het sterrekiiken is, naar Dr Houtgast ons mededeel de en demonstreerde, eigenlijk ïr hoofdzaak een kwestie van meten. De kijkers, die speciaal voor maan en sterren dienen, staan opgesteld in een twee-tal koepels en bevinden zich op enorme steenen voetstukken om elke trilling te vermijden, want liet waar nemen kan door de kleinste afwij king volkomen worden gestoord. Men gebruikt dan obk zeer fijne en ge voelige instrumenten, welke worden vervaardigd en gereviseerd in een eigen werkplaat^ Alles is er in dc sterrewacht op ingericht om storin gen tegen te gaan. Zelfs de klokken die men gebruikt bevinden zich in een dubbele kast en ze worden nooit gelijkgezet, wat misschien vreemd aandoet, doch bij het werk niet van belang is Het is. naar Dr. Houtgast ons verzekerde, bij astronomisch werk hetzelfde, of een klok één acht ste seconde, donwel acht uur achter loopt Hoofdzaak is zuiver, gelijkma tig loopen van het uurwerk Voor de eigenlijke tijdsbepaling maakt men tegenwoordig gebruik van radiosei- ncn, terwijl dit vroeger geschiedde door middel van een meridiaankijker, die in een speciale zaal staat opge steld on tegenwoordig alleen nog maar wordt gebruikt bij het onder- wiis aan studenten. Dat laatstgenoemden veel ervaring opdoen met bet onder Prof Minnaert ingestelde sterrekundig practicum, ligt voor de hand, doch ook voor theoretische studie is volop materiaal aanwezig Vrijwel alles wat op dit gebied is verschenen, wordt op de Sterrewacht bewaard in een uitste kend verzorgde bibliotheek, welker wanden door de studievruchten' van vele eeuwen worden bekleed Meer dan eenige andere studie is die der astronomie een zaak van tijd. Lang zaam. uiterst langzaam is de kennis verworven waarover men thans be schikt en langzaam maar zeker bouwen de mannen dezer wetenschap voort om voortdurend meer inzicht te krijgen en dit in dienst.te stellen der menschelijke ontwikkeling. Dr, Houtgast aan de telescoop van de Sterrenwacht te Utrecht Zooals elk jaar heeft ook thans een reeks kunstvoordrachten in het Mu seum voor Schoone Kunsten te Ant werpen plaats Er zullen zes buitenlandsche des kundigen, w o drie Nederlanders aan deelnemen, met name- dr. Elisabeth Houtzager (Utrecht). Frits Lugt (Den Haag) cn prof. dr. J G van Gelder (Utrecht) \(l ti gezonden Mpdedaelino') I •Esrrrene uruv Spot niet met spoken! Sla hun wijze raad niet in de windl Wat zal Uw ant woord zijn als het Spook U andermaal bezoekt en U met holle stem vraagt: HÈBT U zich nu al geabonneerd op: Veertiendaags tijdschrift on der redactie van: Henriëtte van Eyk A. Viruly Wïm Hora Adema Voor allen die jong zijn van hart en dat willen blijven tot in lengte van dagen voor ƒ6.per jaar. Het hele week-end bent U in een goed humeur, want U leest het Nieuwe Nummer van Ruim Baan met bijdragen over: lucht vaart, kunst, sport, techniek, met puzzles, verhalen, teke ningen en foto s. Aan de a dan. van Ruim Baan, Singel 146, Amsterdam-C. Giro 13500, Gemeentegiro Am sterdam. ten gucste van R 1600. Hiermede verzoek lk U my te noteren als abonné van het blad Ruim Baan voor 6.per jaar of 1.50 per kwartaal, b\j vooruitbetaling te voldoen. Naam Adres Woonplaats Datum O ge-Ileve tie», blad rechtstreeks/ vla boekhandelaar Het abonn.geld wordt voldaan per postwissel giro i ij Doorhalen wat niet verlangd wordt. Wie zich vóór I December op Ruim Baan abonneert, krijgt de in dit jaar nog verschijnende nummers GRATIS dus ook ons zeer bijzondere, alles overtreffende KERSTNUMMER van minstens 24 pagina s. Februari '47 wordt In het Haagsch Gemeentemuseum een Fran sche tentoonstelling gehouden „Van Bonnard tot heden". Dr G. Knuttel, die in hel Louvre e<?n lezing hield, is jn Parijs begonnen met de voorbe reiding

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1946 | | pagina 2