Een studie in woes tij noorlo,
Monty in
Egypte
Woord-puzzle
Horthy leeft als kluizenaar
in een Duitsch dorp
vertelt van haar plannen
Radio-programma
Telefoontje
Een les
Middelmatigheden
De onmacht Gods
Geen kaarten
„Tasman" vertrokken
De woestijn in
100 jaar geleden:
Telefoongesprekken op
de Jaarbeurs
Italiaansche regeeringscrisis
CHAJA GOLDSTEIN
WjooJtd
onder getuige
Het bewaren van
levensmiddelen
2
Zaterdag 25 Januari 1947
T N 1031 werden Montgomery
zijn bataljon naar Egypte gede
tacheerd. Hij kwam daar te dienen
onder twee mannen van bijzonder
formaat: de opperbevelhebber was
er Sir John Burnett-Stuart en zijn
onmiddelijke chef was generaal Pile,
Laatstgenoemde had zijn hoofdkwar
tier in Ismailia, een oase bij het
Zoutmeer halverwegen het Suezka-
naal. Beiden hielden veel van hun
vak, hadden zeer bepaalde opvattin
gen en waren er tegen, om hun on
dergeschikten, vooral wanneer zij
nog betrekkelijk jong waren, te veel
bun eigen gang te laten gaan.
Montgomery's reputatie was hem
vooruitgegaan en van het begin af
werd er scherp op hem gelet. Onaan
genaamheden bleven dan ook niet
lang uit. Zijn werk op zichzelf was
niet bijster moeilijk of zwaar; het
leger in Egypte had nu eenmaal zijn
bepaalde, gevestigde tradities en
AlexanJrië was een prettige garni
zoensstad. Het eenige wat hij te
doen had was toe te zien op het ge
drag en de discipline van de troepen
in de stad en nu en dan eens met ze
de woestijn in te trekken voor het
houden van oefeningen.
Als heel gauw na de aankomst
van het bataljon begonnen er allerlei
onpleizierige geruchten te loopen in
Alexandrie en weldra regende het
rapporten in het hoofdkwartier.
Hoofdofficieren werden uit Caïro ge
stuurd om de zaak te onderzoeken
en hun bevindingen waren niet gun
stig. Luitenant-kolonel Montgomery
zoo vernamen zij was niet ge
zien bij zijn bataljon, verschillende
van zijn officieren hadden bepaald
een hekel aan hem en zaten vol
klachten over hem. Zij noemden
hem eigenmachtig, pietluttig tot in
het belachelijke toe en een auto
craat. De manschappen deden niets
dan kankeren, hun houding liet
vaak alles te wenschen over en de
discipline had geleden door hun
aanraking met de heterogene bevol
king van AlexanJrië. Er zaten er
veel te veel in de petoet en om en
tusschen de barakken was het een
slordige boel. Het moreel van den
troep was bepaald slecht.
ZOO nu en dan belde
Montgomery zijn chef
in Ismailia op: ,.Kunt U hier komen?
Ik zit met moeilijkheden". De gene
raal was begrijpelijkerwijze niet erg
gesteld op dergelijke telefonische op
roepen, maar in den regel gaf hij er
toch wel gevolg aan. Meestal ging
het om een of andere ingewikkelde
historie of om de zooveelste nieuwe
order van Montgomery, dat in de
reeks der bestaande voorschriften
een heillooze verwarring had aange
richt. Want Monty leidde zijn batal
jon oet alsof hij nog altijd in Bishops
Court was. Jonge officieren b.v., die
het er in hun vrijen tijd in Alexan-
drië goed van namen, zagen zich
plotseling bij hun overste geroepen,
die hun bepaalde feiten uit hun pri-
vé-leven onder den neus wreef en
hun eventueel ook heel onverwacht
hiervoor straf oplegde. Dit vonden
de heeren een machtsmisbruik, dat
niet getolereerd kon worden, zij wa
ren van meening, -dat het privé-leven
van een soldaat alleen hemzelf en
niemand anders aangaat. Maar
Montgomery was juist een precies
tegenovergestelde opvatting toege
daan. „Een militair is altijd een mi
litair", zoo redeneerde hij, „en als
zijn particuliere leven hem onge
schikt maakt om zijn plichten als
militair na te komen, welnu dan ver
dient hy en dan krijgt hij straf. Punt,
basta!"
Op een keer rinkelde weer eens 'de
telefoon in het hoofdkwartier: „kunt
U hier komen, ik heb moeilijkheden".
Ditmaal ging het over de soldaten
krant, die Montgomery had opgezet
om het moreel van zijn mannen te
verbeteren en om meer corpsgeest ia
den troep te brengen. En hij had nu
bevel gegeven, dat iedereen het blad
moest koopen. Het kon haast niet
anders, of er kwam verzet tegen de
ze order, dat uitging van en" geleid
werd door een onderofficier en een
paar gewone soldaten. Zij waren
best bereid zoo zeiden zij om
die krant te lezen, maar vertikten
het om zich dit te laten comraan-
deeren. Het leek niet eenvoudig om
dit zaakje op te lossen. Iedereen was
het er over eens, dat de mannen ge
lijk hadden, dat zij ten onrechte in
het cachot zaten, maar als men ze
losliet, dan was tegelijk Montgome
ry's gezag ondermijnd en dat moest
vermeden worden. Tenslotte werd de
oplossing gevonden in een rustig en
redelijk gesprek: de raddraaiers wer
den op vrije voeten gesteld, de order
in kwestie werd niet nageleefd en
de mannen kochten -de krant.
VOOR het regiment
was deze afloop een
triomf van de democratie, voor
Montgomery was het gebeurde een
ervaring, die beslissend was voor
zijn heele verdere carrière. Zelf
rookte hij niet, maar hij deed geen
poging andere menschen te dwingen
om zijn voorbeeld te volgen. Zij
mochten voor zijn part zoo laat naar
bed gaan als zij wilden, zich bedrin
ken. kortom alles doen wat zij wil
den, mits de dienst er niet onder
leed. Zoodra 't om Jen dienst ging,
was hij onverbiddellijk. Hij duld
de niet de minste onordelijkheid, hij
weigerde het axioma, dat „men niet
harder kon opschieten dan de lang
zaamste" te aanvaarden. Van de
mocratie in het leger, van nivellee
ring van de dingen van onderen op,
moest hij niets hebben. Er waren in
zijn oogen maar twee manieren van
handelen: de goede en de slechte en
alleen de goede liet hij toe. Van
amateurs, van beunhazen moest hij
in hot leger niets hebben.
Omdat het nu eenmaal een feit is,
dat de werkelijk kundige menschen
maar dun gezaaid zijn dit geldt
voor het leger nog wel in het bijzon
der had Montgomery gelegenheid
genoeg, om zich op te winden. Men
was in dien tijd nu eenmaal niet ge
neigd om te erkennen, dat hij altijd
gelijk had. Zelf vond hij -Jat natuur
lijk wel, maar anderen noemden dit
arrogantie en opschepperij en zagen
weinig aanleiding om zijn beschei
denheid te prijzen. Het ging hem nu
eenmaal slecht af om ongelijk te er
kennen en toch had hij liet soms
heUseh mis, uct als zijn moeder vroe
ger. wanneer zij met hem in botsing
kwam
EEN ding is er, dat bij
•dit alles ten gunste
van Montgomery pleit: hij had
voortdurend te doen met onbekwa-
Voor den Zondag
In Marcus zes wordf ons verteld
van het bezoek van Jezus aan zijn
oude woonplaats Nazareth. Hij pre
dikte er in de synagoge. De stemming
van de menschen daar wankelt tus
schen klein-steedsche trots: één der
onzen, waar haalt Hij het vandaan?
en ergenis: we hebben Hem goed
gekend, wat verheelt Hij zich wel?
Opmerkelijk is, dat Jezus dan niet
bij machte is, eenige machtsdaad te
doen, dan alleen dat Hij enkele zie
ken de handen oplegde en hen genas.
Trots en ergenis. De menschen
„uit Nazareth", die e'r om zoo te zeg
gen mee opgegroeid zijn, zijn wellicht
het moeilijkst te bereiken. Omdat
men tegenover God, den Almachtige,
en dus ook tegenover den Christus,
eigen trots en standpunt moet prijs
geven. Alleen een paar zwakke stum
pers kan Hij helpen.
Wat doet Christus nu? Als er in de
Kerken zoo weinig van Zijn kracht
wordt gespeurd, zoo weinig van Zijn
triomfale heerlijkheid wordt gezien,
is dat dan geen heenwijzine naar deze
wonderlijke onmacht Gods? En als
er in de ellende en wereldnood. zoo
weinig van Hem te bemerken is, is
het dan omdat Hij onmachtig is?
Hij kon toen met anders, dan en
kele ellendige stumperds helpen. De
onmacht Gods. zegt die eigenlijk iets
van God? Of gaat het. over ons?
V. D. M.
TUINKALENDER
25 JANUARI. Knolbegonia's zijn
niet alleen voortreffelijke bloemen
voor de perken en borders van Uiu
tuindoch kannen ook zeer goed als
potplant op de vensterbank worden
gehouden Daar de knollen van deze
bloemplant slechts zeer langzaam
gaan kiemen, is het raadzaam om ze
reeds vroeg in het voorjaar in een
kistje met zwarte aarde of vochtige
turfmolm onder een glasrurtje te leg-
gen Als bewortelde plantjes kunnen
ze dan naderhand worden uitgeplant
of opgepot. Thans is het de tijd om
de begoniaknollen te bestellen L,
me en luie lieden, wier toewijding
aan hun werk niet kon halen bij de
zijne, want na den oorlog was het
leger de groote trekpleister voor de
„middelmatigheden" gebleven en de
zoo noodigo groote schoonmaak had
niet plaats gehad. Hij ging inzien,
dat iemand als BurnettStuart een
uitzondering was en begrijpen, dat
hij soepeler moest worden, meer
tact moest toonen, wanneer hij
vooruit wilde komen en slagen. En
het viel hem niet gemakkelijk om tot
dit inzicht te komen.
Hij leerde nog iets anders ook en
wel. dat men om zich te doen ge
hoorzamen, zich eerst bemiod moet
weten te maken. En hij ging er zich
op toeleggen, om zijn ondergeschik
ten te leeren kennen. Hij kwam tot
de ontdekking, dat er een grooten
invloed uitgaat, wanneer een com
mandant nu en dan voor den troep
verschijnt en zijn menschen persoon
lijk toespreekt. Ilij besloot dit vaker
te gaan doen. Een snob was Mont
gomery niet, hij speelde niet de
mooie rol; neen, hij was echt op zijn
mannen gesteld. En langzamerhand
raakte hij er van overtuigd, dat hij
er in kon slagen om zich bij hen be
mind te maken. Had hij eenmaal hun
vertrouwen gewonnen, dan, ja dan
zou hij hen ook wel zoover kunnen
krijgen, dat zij zijn inzichten gingen
deelen. Hij noch zij hielden van dat
gcestdoodende, nuttelooze, armetie
rige garnizoensleven iu Alexandrië.
O als hij zijn mannen maar eens mee
kon nemen naar de woestijn en zijn
geestdrift voor echte manoeuvres op
ze kon overbrengen
T_T ET legercorps was nog
A A nooit de woestijn in
geweest; zijn voornaamste taak be
stond in het bewaken van de toe
gangswegen naar het Suèzkanaal.
Binnen tien jaar zou op
geen 100 km afstand van
deze plaats een van de
grootste veldslagen der his-
torie, waarin een mitlioen
mannen vochten, onder bij- i
na gelijke omstandig/ie-
den worden geleverd.
Admiraal nicolaas horthy,
die 24 jaar lang de regent van Hon
garije was, leeft thans, zooals hij het zelf
tegenover een journalist noemde, als een
politiek kluizenaar en een maatschappelijke
V* pauper in Duitschland.
De ex-regent, gezeten op een tot op de draad
versleten sofa in een salon van een dorpshuisje
glimlachte sarcastisch over de geruchten, «lat
hij in luxe zou leven op een kasteel in Beieren,
dat hem door Hitier geschonken zou zijn.
„Dit, bescheiden huis in Weilheim, waarvoor
ik nog huur schuldig ben. behoort aan den
bakker" zei hij. „Mijn gehccle bezit in Honga
rije en dat was geen fortuin is weg."
De 79.jarige oude heer heeft eigenlijk „dorps-
arrest" en moet zich twee maal per maand
melden bij den ambtenaar van het Amerikaan-
sche Militaire gezag ter plaatse. Hij luistert
veel naar de radio, die zijn schoondochter in
een koffer verborgen had. toen zij in 1944 naar
een Duitsch concentratie-kamp werd gebracht.
Het voormalige staatshoofd bestempelde de
beweringen der Hongaarsche communisten, dat
er samenzweringen zouden bestaan om hem
weer aan de macht te brengen als „een stom
miteit".
Geen contact
„Ik heb" geen enkel contact meer gehad met
mijn vaderland sinds Hitier mij in October 1944
liet arresteeren, toen ik trachtte vrede to stich
ten'" zei hij, „ik heb geschreven, mijn heele
familie heeft geschreven, maar wii krijgen zelfs
geen briefkaart ten antwoord, hoewel het
dat Hon
Admiraal Horthy ii
zijn glorietijd
reeds maanden geleden
garije door het Roode Leger werd
bezet."
Het keurige doch betrekkelijk
kleine huisje aan den rand van een
slaperig dorp herbergt zeven Hon
gaarsche verplaatste personen, de
admiraal, zijn vrouw, zijn broer,
zijr: schoondochter en de rentmees
ter van zijn broers in beslag geno.
men paardenfokkerij in Hongarije,
een zesjarige kleinzoon en diens
kindermeisje.
In 1945 werd Horthy eenige maan
den in Neurenberg gevangen gehou
den als eventueele getuige tegen de
Duitsche oorlogsmisdadigers, doch
Robert Jackson, de Amerikaansche
aanklager, liet Horthy vrij zonder
hem als getuige op te roepen. Van
Amerikaansche zijde werd onlangs
verklaard dat de familie Horthy
waarschijnlijk toestemming zal krij
gen in een ander land onderdak te
zoeken.
Naar Amerika?
IK wil ergens een baan zoeken,
maar niet in Duitschland. bet
liefst in Amerika" zei de slanke
blonde Ilona Horthv. de voormalige
gravin Edelsheim, die weduwe werd
toen de zoon van den admiraal als
\lieger aan het Oostfront het leven
liet.
„Ik ken verschillende talen
misschien kan ik onderwijzeres wor.
den of tolk, dan zou ik een goede
opvoeding voor mijn zoon kunnen
betalen. Op het oogenblik spreek ik
uitsluitend Engelsch met hem zoo
dat hij die taal naast Duitsch en
Hongaarsch ook leert.
net Nederlandsche ss „Tasman"
is op eigen kracht uit Melbourne
naar Batavia vertrokken. Twee uur,
nadat de duikers van de Australi
sche marine ie schroef hadden viij-
gemankt, hebben de vakverenigin
gen bij den minister van marine
Riordan geprotesteerd tegen het ge
bruik van deze duikers.
Mussolini's fascisten begonnen een
beetje in actie te komen in Tripota-
nië, zij hadden een belachelijke prik
keldraadversperring langs de heele
Egyptische grens aangelegd. Maar
dit gebeurde honderden kilometers
naar het Westen. Het werd zeer on
waarschijnlijk geacht, dat een leger
de Nijldelta zou kunnen naderen
door de woestijn. Er bestonden
kaarten van de streek tot Solloem,
maardie dateerden uit den strjjd
tegen de Turken en de stammen uit
de omgeving van Mersa-Matoe ge
durende den wereldoorlog.
Toen de manoeuvres eindelijk dan
toch gehouden werden, gebeurde -dit
veel dichter bij huis, nl in de omge
ving van dc groote pvramides en
van Mena House. Voor de schoonhe
den van de natuur had Montgomery
alleen oog voor zoover die iets met
zijn beroep te maken hadden: hem
interesseerden ze alleen als moge
lijkheden voor den aanval of de ver
dediging. Zoo vond hij de woestijn
bepaald hèt terrein voor manoeuvres:
je had er geen burgers, die je in den
weg liepen, geen politici, 'die je hin
derden in je plannon, de oorlog was
er zoo technisch en zoo totaal als
een mensch zich maar kon wenschen
ZOODRA ze eenmaal
in do woestijn waren,
werd de discipline in Montgomery's
bataijon veel strakker. Burnett-Stu
art cn Pile kregen in de gaten, dat
zij in Monty een aanvoerder hadden
van zeer bijzondere gaven, iemand,
die de kunst verstond zijn mannen
enthousiast te maken voor hun taak
en zoodoende zeer opmerkelijke re
sultaten met ze wist te bereiken. Op
een gegeven moment organiseerde
hij een aanval op een vijand, die
naar verondersteld werd de py-
ramiden verdedigde. Het was een
nachtelijke manoeuvre, iets wadr
Montgomery tot dusver niets voor
had gevoeld, omdat hij zijn mannen
no<r niet genoeg in dc hand had,
maar dezen keer kon hij niet anders,
omdat hij alleen van een verrassing
Ingezonden mededeeling)
00 jaar geleden zag de we
reld er anders ui/ dan nu. Er
waren geen auto's, geen fiel-i
sen, geen radio en geen
foon. Maar kranten waren er
reeds lang; kranten, die ver-1
haalden van gebeurtenissen
dichtbij en veraf, die schreven
over nieuwe ^uitvindingen en
vooruitgang.
Toen reeds greep de heer P. de-
Gruyter actief in in den opbloei
van een nieuwe welvaart door
zijn mededcelingen in de cou-j
ranten, die de aandacht trokken
van gemeenteraden en sladsbe-j
sturen. Hij werd uitgenoodigd
zijn zienswijze in lezingen ui/-|
een te zetten en verwierf oen!
bestuurszetel in de Noord-Bra-l
bantsche Mij. tot bevordering
der Nijverheid. i
Zooals vroeger kent De Gruyter]
slechts één doel, steeds weer het
artikel verbeteren, terwijl de
groote omzet en eigen fabricatie
een besparing oplevert, die als
■10% korting aan de klanten
ten goede komt. Speciaal ook
voor koffie en thee naar De
Gruyter, de koffie- en theezaak.j
Zooals vroeger!r
Naast een aantal feiten vormt ook
de toeneming van het telefonisch
verkeer mefc de Jaarbeurs een dui
delijke aanwijzing voor de aanzien,
lijk toegenomen beteekenis van het
Jaarbeursintermediair.
Bedroeg volgens de thans be
schikbare cijfers het aantal uitgaan
de gesprekken tijdens de Najaars.
beurs 1941 nog rond 55.000, op de
Voorjaarsbeurs van 1946 was dit
aantal reeds toegenomen tot .rond
183.000. Een nog verdere stijging
had plaats gedurende de Jaarbeurs
in September 1946; het aantal uit
gaande gesprekken beliep toen
ruim 227.000.
van den .vijand' resultaat verwachtte.
Hij had De Guingand, ,zijn oud-leer
ling uit York bij zich en zij met z'n
tweeën stelden hun eerste plan voor
een aanval in de woestijn op. Eerst
stuurden zij verkenningsvliegtuigen
uit om het hoofdkwartier van den
vijand te gaan opsporen, maar zij
konden liet niet vinden. Er gingen
uren voorbij er was oen tijdlimiet
gesteld voor de oefening! daar
om besloten zij het nog eens te pro-
beeren. En ja hoor, -ditmaal kwamen
de vliegers terug met het bericht,
dat zij den vijand ontdekt hadden.
Onmiddellijk gaf Montgomery het
hevel om op te rukken, zijn mannen
wierpen zich op het kamp van don
vijand bij het schijnsel van dc fak
kels, -die door de vliegtuigen werden
uitgeworpen en maakten zich van de
stelling meester.
Monty en De Guingand konden
niet in de toekomst zien. Maar bin
nen de tien jaar zou op geen 100 km
afstand van deze plaats een van de
grootste veldslagen der historie,
waarin een millioen mannen vocht,
onder bijna gelijke omstandigheden
worden geleverd.
Allan Moorhead,
Montgomery.
(Nadruk verboden).
Tragische figuur
heengegaan
Madame Falconnetti, die duizen
den omstreeks 1928 hebben gezien
in de Fransche film der close-ups
„Het lijden van Jeanne D'Arc",
gemaakt door den Deen Carl
Dreyer. blijkt aan het et»d van
het vorig jaar in Buenos Aires
overleden te zijn. Velen zullen
zich haar uitnemende mimiek uit
deze film herinneren Ook op het
tooneel heeft Mme Falconetti lau
weren geoogst. Zij was en bleef
echter een zeer bijzondere figuur,
die door niemand ooit geheel werd
begrepen. Zij werd als het ware
bezield door het leed. Zij trok de
smart tof zich en wanneer zij aan
het eind van iooneelvoorstellingen
door hef publiek luide werd toege
juicht. gebeurde hef dikwijls dat
zij de handen voor de oogen sloeg
en in tranen uitbarstte, omdat zij
meende zich niet voldoende gege.
ven te hebbenHaar laatste levens
jaren in 1943 verliet zij Fran-
krijk en ging zij naar Argentinië
schijnen haar zeer zwaar geval
len te zijn. In brieven sprak zij
herhaaldelijk over het uitzicht,
looze van hef zinlooze leven Op
een prachtigen, zonnigen morgen
is zij in Buenos Aires begraven,
De mooiste bloemen lagen op den
kist
GROOTE VIER: Wilt u nu tcekenen, heeren?
Nieuwe reizen en
uitbeeldingen in
het vooruitzicht
T K wacht nog op mijn visa en
jf' en dan ga ik".
Chaja Goldstein haalt uit een map
eenige paperassen, overeenkom
sten, waarin haar toekomstige
plannen voor een optreden in hot
buitenland nauwkeurig zijn vastge
steld en beschreven. Tusschen haar
verbintenissen in eigen land heeft
zij het laatste jaar al herhaaldelijk
een uitstapje over de grenzen ge.
maakt. Het dikke hoek met knipsels
geeft een uitvoerig overzicht van
haar avonden, die zij in Antwerpen,
Brussel cn Parijs gaf. Nu zal haar
tournÓG zich over uitgestrekter ge
bied in Europa cn zelfs daarbuiten
uitstrekken. Italië staat voor Janu-
CHAJA GOLDSTEIN
Feuilleton
door Anthony Berkely
75
AH", knikte Mouse. „Ik begin
het te begrijpen. En daarom
denkt U, dat 2Ü eer* 'handlangster
was".
..Maar ik begrijp het nog niet hee-
lemaal", zei Judith. „Het is misschien
erg dom van me, maar waarom zou
deze vrouw U aan de telefoon geroe
pen hebben, als er niemand voor U
aan het toeslel was? En daf schijnt U
toch te willen aanduiden, mijnheer
Chitterwick?"
„Wat, begrijpt U het niet?" vroeg
mijnheer Chitterwick wat verbaasd.
„Ik dacht toch. dat het eenvoudig ge
noeg was. Ik had immers gezien, wat
men mij als getuige wilde laten zien.
Toen moest ik verdwijnen om geen
getuige te zijn van hetgeen daarna
gebeurde, namelijk het werkelijke
toedienen van het vergif Vervolgens
moest ik terugkomen om den dood
van juffrouw Sinclair te kunnen
gadeslaan. Dat zou mü dan het voor
val met. het koffiekopje weer te bin.
nen moeten brengen en dit alles
maakte mij tot den voornaamsten ge.
tuige tegen Uw echtgenoot, wat na-
uurlijk ook de bedoeling was".
„Het is heel erg ingewikkeld",
merkte Judith twijfelend op.
„Ik denk. dat het zeer eenvoudig
v/as", verdedigde mijnheer Chitter
wick zich.
„Maar 'ongelukkig genoeg kunt U
de vrouw niet beschrijven", zei Ju
dith.
„Ik vrees, dat dit zoo is", antwoord,
de mijnheer Chitterwick nederig.
„Werkelijk, ik herinner mij zoo goed
als niets van haar".
„Wat herinner je je dan wel?"
vroeg Mouse.
Mijnheer Chitterwick dacht een
oogenblik na. ..Wel. ik heb den in
druk. dat zij vrij lang en misschien
donker van haar was. Ik geloof niet.
dat zij leelijk was, want daarop zou
ik waarschijnlijk wel gelet, hebben.
Ik herinner me echter niets van haar
gezicht".
„Dat is jammer", zei Mouse spij
tig, ..een vrouw kan haar gezicht
moeilijk veranderen Zij kan natuur
lijk andere kleeren aantrekken. m3ar
zij kan geen valsche baard dragen".
„Maar zij kan bijvoorbeeld een bril
met een hoornen montuur dragen",
merkte mijnheer Chitterwick zonder
veel overtuigingskracht op.
Mouse ging rechtop in zijn stoel
zitten: „Chitterwick. je wilt toch niet
zeggen
,,Oh. neen. neen", protesteerde
mijnheer Chitterwick. „Ik verzeker
je. daf ik daaraan nog in het geheel
niet gedacht heb. Het was zoo maar
een opmerking van me".
Nog voordat iemand tijd had om
dieper op dit interessante fhema in
te gaan, werd er op de deur geklopt:
„Telefoon, mijnheer", zei het kamer
meisje.
Mijnheer Chitterwick maakte zijn
verontschuldiging en verdween. In
dien er nog een verder bewijs voor
mijnheer Chitterwick's herwonnen
onafhankelijkheid noodig zou zijn,
was het wel de aanleg van de tele
foon. Hij had de talrijke bezwaren
van zijn tante eenvoudig terzijde ge-
schoven. Voor iemand, die in dage-
lijksche verbinding met Scotland
Yard stond, aldus had mijnheer Chit
terwick verklaard, was een telefoon
een onmisbaar iets
En inderdaad was het Moresby, die
hem wenschfe te spreken Moresby's
stem klonk aan het andere einde van
de lijn: „Bent U het. mijnheer Chit
terwick?"
Mijnheer Chitterwick bevestigde,
dat dit het geval was.
„U zond ons toch eenigen tijd ge-
leden eenige vingerafdrukken, niet"*"
Mijnheer Chitterwick's hart begon
sneller te kloppen. ,.Ja. hoofdinspec
teur, dat ïs zoo".
(Wordt vervolgd).
ari het eerst op het programma.
Een toer van veertien dagen, vaar.
op zij in Rome, Florence, Turijn en
Milaan haar Jiddische liederen en
dansen nader tot het Italiaansche
volk zal brengen. Den zomer, zy
beschouwt dat tevens als haar va.
cantie, hoopt ze in Zuid-Ainerika
te kunnen doorbrengen. Het con
tract voor een optreden in Buenos
Aires pn andere plaatsen in Argen
tinië. Brazilië, Chili en Uruguay is
in orde. Voor Palestina worden bo.
vendien voorbereidingen getroffen.
Bij deze mededcelingen over de
zakelijke beslommeringen schenkt
Chaja Goldstein natuurlijk ook haar
volle aandacht aan haar repertoire.
„Ik waardeer het vooral", zegt zij,
„dat voor deze Jiddische kunst zoo-
voel belangstelling bestaat en dat.
zij ook begrepen en gewaardeerd
wordt. Ik wil geen zangeres en dan
seres zijn. Zang cn dans zijn voor
mij middelen om tot uitdrukking te
brengen, wat ik wil zeggen. In de
naaste toekomst zal ik ook het ge
sproken woord hierin willen be
trekken.
Misschien dat reeds binnenkort
op de avonden, die ik hier zal ge
ven, daar wat van te bespeuren zal
zijn. Trouwens de functie van het
decor zal evenmin verwaarloosd
worden. Wat Chaja Goldstein tot
uitbeelding zal brengen, zooals zij
het zelf noemt, zal ons te gelegener
tijd worden geopenbaard.
Den vorigen zomer heeft zij haar
familie in New York bezocht. Zij
heeft daar vroegere relaties met
bekende kunstenaars hernieuwd cn
zij heeft van verschillende auteurs
en musici materiaal, dat zeer bruik
baar is meegekregen voor het sa
menstellen van haar nieuw pro
gramma.
Tusschen haar papieren over ver
leden cn toekomst ligt ook 'n foto
uit de film Partisanenlied. die zij in
samenwerking met Haul Schuitema
en Koos van der Griend in Parijs
maakte. Dc film is gereed. Deskun.
digen houden zich nog met hot
probleem van den klank bezig.
„Ik wil de film pas zien, als ze
geheel voltooid is", zegt zij. „Ik
kan me er, vooral ook wat de kleur
betreft, geen voorstelling van ma
ken."
Chaja Goldstein in verschillende
nieuwe gedaanten zal binnen eenige
maanden voor ons verschijnen.
Voortbrengselen der letterkunde
Oplettend
Stekelig onkruid
Postformulier
Plaats op de grens van Utrecht en Gelderland
Bijeenkomen
Plaats van lloogcschool
Openbaarmaking
lloe\eelheid sleutels
Zonder behoorlijken grond
Twee feestdagen
In rang verhoogeu
Gebied eens burgemeesters
Bovenstaande woorden zijn opge
bouwd uit stippen en kruisjes De
stippen moeten vervangen worden
door lettergroepen, gekozen uit de
onderstaande:
Aal, aam, bev, bos, bra, gen, gir,
jet, kla, lit, oos. opm, pin, pub, ren,
ren, ren, sle, tel, tie, uur, vee, ver,
wag.
Ad, bi, dn, ee, en, ge, ic, kc, nij
ra, ld, rk, st, te, te.
Op de kruisjesryen vormt zich
verticaal gelezen een spreekwoord,
waarvan de letters dus niet gegeven
zijn.
OPLOSSING VORIGE PUZZLE
OPLOSSING: In het gezin waarvan
Marijke en Lex deel uitmaakten wa
ren in totaal drie jongens en vier
meisjes. Marijke had drie broertjes
en drie zusjes, Lex had twee broer
tjes cn yier zusjes.
Het verzoek om iets mee te dee
len over het bewaren van levens
middelen its een bewijs, dat de
provisiekasten weer gevuld kun
nen worden cn de huisvrouw een
voudige voorraadjes maken kan.
Suiker, thee. koffie, blikken
groenten, blikken gecondenseerde
melk, blikken vleesch waren,
stroop, jam. honinj* enz. moeten
alle goed afgesloten van de lucht
droog en koel bewaard blijven.
Bloem, rijst, havermout, maizena,
macaronie e.d. kunt U beter niet
geheel afsluiten van de lucht,
want dan worden ze muf. Ook ge
droogde vruchten moeten wel
droog en koel staan, maar niet
afgesloten van de lucht.
ZONDAG 26 JANUARI
HILVERSUM I 301,5 M. 8.00
Nieuws. 8.15 Van man to{ man. 8.30
Morgenwijding. 9.45 Hoogmis. 11,30
Felix de Nobel, piano. Dick de Reus,
viool en Jos Schaepman, cello. 12.03
Uif onzen muziekkalender. 12.i5 „In
't Boeckhuys". 12.30 Lunchconcert..
13.45 Cor de Groot speelt. 14.00 „Li
tanie", 'Mozart. 14.40 „Het kleine we-
reldtooneel". 14.50 Stichtsch Strijk
kwartet. 15.30 Amusementsorkest.
16.00 „In 't lapd der Nijlbronnen".
17.00 Kerkdienst. 18.30 Strijdkrachten.
19.48 Sportreportage.20.08 De gewone
man zegt er 't zijn van. 20.15 Metro-
pole-orkest, 21.15 Een brief van Jack.
Luisterspel. 21.45 Eddy Canzoni. zang
en Jos Carpay. orgel. 22.35 Ticinee-
sche en Weensche jongens zingen.
22.45 „Old Favourites Sextet"
HILVERSUM II 415,5 M. 8.00
Nieuws. 9.15 „Het Radio-amateurisme
een veelzijdige liefhebberij". 10.00
Geestelijk leven. 10.15 Les Chanteuses
de la Colombière. 10.40 In den tuin
der poëzie. 11.15 Een driezijdig klein,
kunst-prog'r. 12.00 „Het probleem
Duitschland". 12 30 De Zondagclub.
13.15 Tango- cn rumba-orkest. 13.50
De spoorwegen spreken. 14.05 Boe
kenhalfuur. 14.30 Omroeporkest. 15.45
Filmpraatje. 16.00 „The Skymasters"„
16,40 Sportflitsen. 17.00 G.G.-Caba^
ret. 17.30 Oome Keesje. 18.15 Sport.
Biljarten 19.00 Protestantsche Studie
dienst. 20.15 Koorvereeniging „Pro
Musica". 21.00 Hersengymnastiek.
21.25 „Waltz-Time". 22.55 „Dombey en
Zoon", serie-hootspel 22.30 Duo Pier
re Bernac, tenor en ÏTrancis Poulenc,
piano.
MAANDAG 27 JANUARI
HILVERSUM I 301,5 M. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 9.30
Edwin Fischer speelt uit, ..Das wohl-
temperierte klavier". 10.00 Het Lon-
densch Philharmonisch Orkest. 11.15
Van oude en nieuwe schrijvers". 11.45
Berichten uit Indonesië. 12.00 Stafmu
ziekcorps. 15.15 Concert door: W.
Stneder, cello en E. Andriessen, pia
no. 16 45 Omroeporkest en Omroep
koor. 17.45 Het rijk over zee. 18.10
Sportuitslagen. 18.15 Sportpraatje.
18 30 Strijdkrachten 19.15 Onder de
N.C.R.V.-Leeslamp. 19.45 Ten behoe-
van van den landbouw 20.08 Hon
gaarsch strijkkwartet. 21.00 „Geeste
lijk offensief". 21.20 Delfshavens Ge
mengd Koor. 22.30 Arthur Rubinstein,
speelt bekende werken van Frederic
Chopin.
HILVERSUM II 415.5 M. 7 00
Nieuws. 9.00 Opgewekte mórgenklan
ken. 10.20 De regenboog. 11.00 „Rem
brandt en de kumtkoópers" 13.15
Voor het platteland. 13.20 „De zilve
ren zeven". 14.U0 Muziek voor blaas
instrumenten. 14.45 „La Viia Nuova".
17.30 ..Melodie der Verte". 18.45 De
nieuwe spelling 19.00 Lotte Medak,
sopraan en Herman Kruyt, piano.
19.30 Het Urgentieprogramma van de
P.v.d.A. 20.15 Omroepkamerorkest.
21 15 „De Legende van den Rookberf
bij Nunspeet". 22.155 „The Ramblers".
22 45 „Het Zionisten Congres te Ba»
zei", j
