Montgomery's ster rijst
Over taartjes, fietsbanden en
broodjes met worst
Geluk in carrière en
huwelijksleven
Wegen van den zwartehandel f~ TT N
zijn talrijk en duister
Dierenpuzzle
HET GEZIN
Radio-programmal
Dan
O'
ter kerke
Glimmende knoopen
Origineele vent
Snelle promotie
Kameraadschap
Rookende vrouw
is boos!
Nieuwe directie van het
Olympisch stadion
Wie geld heeft
komt niets
tekort
VYloohd
onder getuige
VOOR DEN ZONDAG
Bond van oud-strijders
opgericht
2
Zaterdag 1 Februari 1947
11 HUIS in Alexandria, waar )hij
zijn vrouw en de baby bad on
dergebracht, was Montgomery's ge-
lub volmaakt. Betty bad er zich
dadelijk vrienden gpmaakt. Haar
schilderen bad ze opgegeven, want
in ..deze sfeer van 2000 jaar ple
zier'*, zooals ze bet geestig uitdruk
te, vond ze geen tijd meer voor haar
werk. Het eene diner volgde op het.
andere, bridgepartij op bridgepartij
't Was echt, een luxe bestaan met
veel bedienden, auto's en lekker
smullen. Montgomery organiseerde
alles, zijn vrouw gaf er glans aan
en samen waren zij gelukkig.
Vreemde gasten vonden toch, dat
Montgomery niet heelemaal paste >n
de-zon vriendenkring, die altijd om
zijii artistieke vrouw been was: bij
was er to punctueel voor. Hij wilde
altijd precies op tijd kunneneton.
Zoo bleef bij b.v. nooit langer dan
drie kwartier of een uur thuis voor
de lunch, onverschillig wat voor
weer bet was en wie(n) zo aan tafel
hadden. Eon van zijn eigenaardig
heden was ook, dat bij midden on
der bet eten ineens een van zijn of
ficieren opbelde en op kortaffen toon
een nogal gepeperd gesprek 05Cr
dienstzaken met hem, voorde. Een
anderen keer werkte bij zijn gasten,
die gezellig zaten to bridgen plotso
ling bet huis uit. omdat bij bet oen
of ander belangijks te doen bad.
Maar wat vreemden hiervan ook
mochten donken, Monty en zijn
vrouw begrepen elkaar, zij wist, dat
bet leger voor alles ging, maar da.t
do rest, van zijn bestaan vo.pr haar
was.
Montgomery was altijd op zijn
best, wanneer hij verantwoordelijk
heid had te dragen; de zachte en
vriendelijke kanten van zijn wezen
kwamen dan het meest naar voren,
de patriarchale trek van zijn karak
ter trad dan het duidelijkste aan
den dag. Zoo betaalde hij de opvoe
ding van een jongeren broer, op
wien bij bijzonder gesteld was, boe-
vel dit met zijn soldij van luitenant
kolonel heuscb niet zoo eenvoudig
was.
niet
OK in zijn verhouding
'tot Z'jn mannen kwam
in vele opzichten een keer ten goe
de. Daar was b.v. bet probleem van
den verplichten kerkgang voor den
troep, altijd een ietwat hachelijko
historie met soldaten, dio niet al te
geloovig zijn en heelemaal geen zin
hebben om bun kostbaren vrijen tijd
te geven aan de kerk. Montgomery
nu gaf order om dien kerkgang af
te schaffen, als iemand uit zijn hu
meur is. zoo redeneerde bij, dan is
hij niet in de goede stemming om te
bidden Voortaan konden degenen,
die dit wenschten. in burger naar
de kerk gaan en hu zelf zou uit den
Bijbel lezen. De nieuwe dienst was
dadelijk een succes bij de jongens
maar, zooals te verwachten viel,
kreeg bij van bet hoofdkwartier 4e
Cairo een schrobbeering: wie bad
kolonel Montgomery verlof gegeven
om op zijn eigen houtje den ver
plichten kerktrang af te schaffen?
Dezen keer hield Monty vq! en....
h i kreeg zijn zin.
Tegen den lijd, dat hij met ztjn
bataljon naar Poona in India werd
gestuurd, was bij aardig op weg om
populair bij den troep te worden-
..Als je hen% maar eerst wat beter
leert kennen!", zeiden zijn man
schappen. die wel niet zoo in de
puntjes waren en bij een parade nu
niet zoo'n'goed figuur sloegen, maar
die met bun wapens wisten om
gaan. hun verstand eebruiktcn op
manoeuvre en.... vechten konden.
DAAROM was het ill ze
keren zin pech voor
Montgomery, dat bij nu net naar
Poona werd gestuurd. Want daar
keken de chefs alleen inaar naar
drillen en nog eens drillen. Zeker,
heelemaal zonder ervaring te velde
voor soldaten, dat ging niet, maar
als de knoopen aan hun uniformen
niet glimmend gepoetst waren en ze
hun geweer niet snel konden prescn-
tecren, dan had het leger niets aan
ze. De garnizoenscommandant tc
Poona hoefde Mongomery's bataljon
maar even te zien en, toen wist hij
het: 't leek naar nipts, de africh
ting van dien troep zou van voren
af aan moeten beginnen, hoe ter we
reld kon iemand zijn menschen zoo
naar een parade sturen?
Montgomery van zijn kant uad
ook genoeg aan één blik op zijn
garnizoenscommandant: hij vroeg
onmiddellijk drio maanden verlof.
Poona was niets voor hem, dat
wist hij nu al en daarom vond hij
het beter om er uit te gaan, voordat
het tot conflicten kwam. Dit is ver
moedelijk do eenigc maal in zijn le
ven geweest, dat hij voor zich per
soonlijk heel verstandig en bijtijds
den terugtocht heeft geblazen.
In een stillend humeur ging hij
met zijn vrouw op reis naar
Japan. Dit was nu eens echt vacan-
tïe voor ze. Twee maanden lang
zwierven zij rond, gingen gezellig
TUiNKALENDER
1 FEBRUARI Rondom een perk
of aan weerskanten van een pad kan
men in den tuin ook zeer goed rand-
planten gebruikenDeze geven het
voordeel, dat ze niet telkens behoe
ven te -worden gekniptVoor dif doel
komen o.a in aanmerking: Engelfch
Gras (Armeria rnarl/ima), Steenbrcck
(Sazifraga umbrosa). Grasanjer
(Dianthus plumarius), Arabis alpina.
diverse Sedums en de altijdgroene
Randjxilm Buxus Suffruticosa) en de
Evonymus radicans. De meest ge
schikte /{jd voor de aanplanting van
randen is het vroege voorjaar, S.L
Locarno het fraaie stadje aan het
Lago Maggiore in Zwitserland, zou
door een kanaal met de golf van Ge
nua verbonden worden Deze moge
lijkheid wordt door een Zwifsersch-
Italiaansche commissie bestudeerd.
winkelen in Singapore, Hongkong en
Tokio. En intusschen kwam er een
keer ton gunste van Montgomery.
VOO WEL Burnett-Stuart
als Pile hadden zeer
gunstige rapporten over hem uitge
bracht. De eerste schreef: ,,IIij is in
telligent, energiek, een man, die
vooruit w'il en een bijzonder-goed in
structeur, Maar om volkomen tot zijn
recht te komen zal hij tact. geduld
en voorzichtigheid hebben te loeren."
Even verder zegt hij, dat Montgo*
mery een origineele vent is en loegt
er aan toe: „hij geniet van onafhan
kelijkheid en van verantwoordelijk
heid."
File kwam tot dezelfde conclusie.
«,Een zeer bekwaam officier, die op
zijn best is. als hij verantwoordelijk
heid draagt. Hij reageert zeer snel.
Mij stelt heldeie rapporten op. Mont
gomery is beslist een heel eind bo
ven de middelmaat, nis alles gaat
zooals net gaan moot, zeker een can-
didaat voor de hoogste rangen in het
leger. Zijn kwaadste kans hierbij is,
dat de eigenmachtigheid en eigenge
reidheid, waar hij nu en dan aan la
boreert, al te zeer naar voron .zou
den komen. Hij zit vol met oorspron
kelijke idééën en ook de manier,
waarop hij zijn denkbeelden formu
leert is in hooge mate origineel. Ver
der is hij zeer populair bij zijn soldh-
tcn, die hij als zijn kinderen be
schouwt en behandelt."
Na zulke gunstige rapporten kon
liet niet anders, of Montgomery werd
op dc lijst van candidatcn voor de
hoogste rangen gezet. Het is net of
hij in dezen tijd vooruitgestuurd
wordt. Over do affaire in Poona.
waar hij een paar jaar vroeger haast
niot overheen gekomen zou zijn,
stapt hij nu luchtig, bijna vroolijk
heen. Betty on zijn zoontje Da
vid zijn nu overal bij hem: haar bei
de andere jongens zijn in Engeland
op school en het gaat goed met ze*
Het gaat de heele familie naar den
vleeze en waar Monty ook terecht
komt, hij schept er zich onmiddellijk
zijn thuis. Weg is het gevoel van
eenzaamheid, van uitgesloten zijn,
nu hij de vijf kruièjes begint te na
deren; aan zijn behoefte om te wor
den erkend, is eindelijk voldaan.
'7 GOD RA hij terug kwam
"van zijn -roisjo naar Ja
pan, maakte hij dadelijk en zonder
eenige moeite promotie: kolonel, of
ficier eerste rang bij den Generalen
Staf, oudste instrücteur aan de Staf
school te. Quetta. Ilij had 14 jaar
moeten wachten, maar nu had hij
dan toch niet alleen den rang. maar
ook hef prestige terug, die hij aan
het eind van den. Eersten Wereldoor
log had bezeten.
Gezin, bagage en huisraad werden
samen naar Quetta getransporteerd
en zijn drie groote jaren van onder
wijs geven daar, namen 'n aanvang.
Nu was er niets meer, dat hem in
den weg stond: zijn filosofie van den
oorlog was klaar, alle puntjes ston
den op de i's in zijn theorie van trai
nen. Met hel zwarte hord achter hem
dc rijen van officieren voor hem, leg.
de hij onvermoeid zijn denkbeelden
uit steeds weer opnieuw: frappez,
frappez toujours. Zijn hoorders kon
den met hem van mecning verschil
len. maar dc vorm en de inhoud van
zijn voordrachten waren zoo, dat zij
altijd geboeid werden.
In den voorzomer van 1037 kwam
.Montgomery, toen zijn 3 jaren in
Qnftta om waren bij de Ode infante
riebrigade in Portsmouth mot den
rang van brigadier-generaal. Het
scheen wel, of alles hem nu mee
liep; zes jaren tevorenehad hij En
geland verlaten als een onervaren
en niet bepaald veelbelovend batal
jonscommandant. en nu kwam hij
terug als een man van gezag en in
vloed, als een zeer gewaardeerd
instructeur.
Betty's gezondheid w.is
goed, David was vlak
in de buurt op een particuliere
school in Surrey. Al deze jaren had
Betty haar man ter zi.jdo gestaan
en hun huwelijk was zoozeer do
basis geworden van hun heele be
slaan, dat geen van beidon zich
maar kon voorstellen, dat de ee^
ooit zonder do andere kon leven.
Men was al lang heen over de aan
vankelijke algemeene verbazing, dat
twee zulke tegengestelde karakters
elkaar hadden gevonden; zij waren
een van dio stollen geworden, die
altijd samen genoemd worden, die
altijd samen in gezelschap verschij
nen, dio één persoon tjijn geworden.
In Quetta was de toewijding van
Betty cn*Bernard Montgomery voor
elkaar een van die dingen, waar do
mensehen met waardeering over
glimlachten. Betty was als kolonels-
vrouw 'n bijzonder groot succes ge
weest. Zij trok niemand voor. zij
behandelde dc vrouwen van officie
ren van lager rang nooit uit de
hoogte en zij bemoeide zich nooit
met de zaken van haar man. !n
Iri Monty's huis was geon geroddel
nnch gewerk met ellebogen; men
ginp er echt heen voor zyn plezier
en om te luisteren naar dien aan-
Blokdijken lach, om te praten over
schilderen of over het soldatenvak,
precies naar men zin had.
ALAN MOORHEADi
Montgomery
(Nadruk verboden)
Onze goede minister van ta
baksvoorziening verdient zijn titu
latuur als Excellentie! Want hij is
werkeljjk een excellent, d.w.z. een
uitstekend minister, daar hij ons,
mannelijke Nederlanders, een dub
bele portie tabak in uitzicht stelde
bij de komende bJijde gebeurtenis
in het Prinselijk GezinVerder
heeft hij ons nog een blik gegund
in de nabije toekomst, waarin ons
rantsoen tabak zal worden ver
dubbeld!
Er schijnf inderdaad alle aan
leiding orn minister Huysmans te
bewierooken (met. tabaksrook na
tuurlijk!) Edoch, het vrouwelijk
deel van hef Nederlandsche volk
cn dat is nog steeds het groo-
ste! is geenszins van plan in te
stemmen als de lofzangen ter eere
'van minister Huysmans ioorden
ingezet. Ze achten zich stiefvader-
lijk door hem behandeld. Er
heersch/e onder de rookende vrou
wen reeds lang ontevredenheid
aangezien de minister den dames
geen volwaardige rookerskaart
gunde, maar hun „half-om-half"-
kaarten verstrekte.
Als zij haar snoepbon honoreer,
de keek meneer de echtgenoot
haar smeekend aan, Ja, wat doet
een vrouw? Ze geeft. Kreeg me
vrouw de daaropvolgende week
Zuid-Amerikanen en sigaren op
haar bon, dan keek haar echt
vriend of verloofde haar huichel
achtig medelijdend aan Inderdaad:
ze werd misdeeld. Want de Zuid-
Amerikanen smaakten haar met
en (je sigaren waren /e zwaarGe-
lukklg -was manlief volgaarne be
reid ze op te rooken. Ergo, de
vrouw kwam te kort, ze Werd ach-
teruitgezet gelijk steeds in het
verleden.
En in de toekomst? Minister
Huysmans is van plan de vrouwen
met te doen deelen in de ruimere
rantsoeneering van de mannen.
Echt iets voor een man", zeggen
de vrouwen,,Hij geeft den man
nen dubbel en de vrouw half om
half. Waarom? Cmdat hij een (y-
ran is. HIJ wil de vrouw afhanke
lijk maken van den man, zoodat
ze bij hem moet komen smeeken
om een sigaret Hij wil de vrouw
doen bukken om sigaretten.
eindjes op te rapen!!!"
De rookende vrouwen van Ne
derland zijn boos en minister
Huysmans zit er mee. Hij zif op
zijn zetel cn hulzich in een dich
ten nevel van tabaksrook bij wijze
van camouflage. Zal het hem hel
pen? Ach, w(j mannen zijn zoo
machteloos als de vrouwen werke.
lijk iets von ons gedaan willen
hebben
Geef maar toe. Excellentie!
SPECTATOR.
OBER,
reke
Een praatje op
de brug"
De
geest" van Duitschland op de Londensclie conferentie:
„Zouden zij bemerken dat ik er nog altijd ben?"
MENEER de graaf had beslo
ten een paar dagen gezellig
bij zijn familie te gaan doorbren
gen. Hij liet zijn boschwachter,
die rustig achter zijn huis met
zijn hoofd in zijn nek sterren lag
te tellen, bij zich roepen. „Koen",
zei hy en at eerst nog een brood
je, „luister eens. Ik moet haastig
weg. Pas jij op ons mooie land
goed. Je klimt maar eens op den
toren, stijg er desnoods lederen
dag in en probeer alle ramen, of
ze goed gesloten zijn. Zie gelijk
dan naar dat schilderij met die
vergulde lijst er om.
Als er gespuis mocht rondzwer
ven pak ze flksch aan. al loopen
er honderd, geef ze maar van
katoen. Je hoeft echter niet te
gierig te zijn met een dubbeltje
voor een aalmoes.
Na deze boodschap aan zijn
boschwachter ging meneer de graaf
rustig op reis. .dan onze puzzelaars
is thans de taak om in dit verhaal
tje vijf en twintig diernamen (zooq-
dicten, vogels, insecten of visschen)
te vinden, die er in verborgen staan.
Kent u ze.
OPLOSSING VORIGE PUZZLE
Het spreekwoord luidt: Een onge
luk komt zelden alleen.
1
i
t
E
r
a
T
u
u
r
O
p m
ra
E
r
k
Z
a
a
m
b
N
d
n
E
t
e
1
g
i
r
O
b
i
L
J
e
t
V
e
e
N
e
n
D
a
a
1
V
e
r
G
a
d
E
r
e
n
w
a
g
E
n
i
N
g
e
n
p
u
b
L
i
c
A
t
i
e
s
1
e
U
t
e
L
b
O
s
k
1
a
K
k
e
L
O
O
s
P
i
n
K
s
t
E
r
e
n
b
e
V
0
r
d
E
r
e
n
g
e
M
e
e
N
t
e
Tot directeur van het CHympisch
Stadion te Amsterdam is benoemd
dc lieer D. J. Bessem, voorzitter
van den Amsterdamschcn tweed?-
klasser AFC, welke functie hij in
verband met zijn benoeming zal
neerleggen.
Krebbers gerehabiliteerd
De bekende violist Herman Krab
bers is door den Centralen Eerc-
raad voor de Kunst gerehabiliteerd.
Hij kon na dc bevrijding in Neder
land nog niet optreden, in verban 1
niet oen daartoe strekkend verbod
van den Eereraad voor do muziek'
da, tot het voorjaar van 1047 zou
golden. Do Centrale Eereraad heeft
hein nu vrijgesproken
IBER. zullen we even af
rekenen?"
„Uitstekend mijnheer, dof
waren twee koppen koffie met
gebak, één gulden vijftig, mijn
heer."
„Hoeveel zegt u? Eén gul
den vijftig? Enfin, geef maar
drie kwartjes terug."
EVEN nadenken! Eén gul
den vijftig, dat is een
kwartje voor een kop koffie en1
vijftig cent voor een miserabel
gebakje. Even verder denken.
Stel, dat er per avond twee
honderd gebakjes in dit restau
rant verkocht worden waar
schijnlijk zijn het er meer
dan brengen ze den slordigen
som van honderd gulden op.
iVlaar die gebakjes mogen niet
meer kosten dan een kwartje
De restauranthouder verdient
dus per avond om en bij de vijf
tig gulden extra alléén aan zijn
gebakjes (tenzij hij ze geheel of
gedeeltelijk zelf „zwart" in
koopt)
„Die paar centen"
Het publiek reageert meeval
niet op een rlergclijken vorm van
zwarten handel. Men gaat uit om
zich te vermaken -en men weet
te voren, dat het veel geld zal
kosten. Soms vermoedt men wel,
dat er te veel betaald wordt, maar
om die „onnoozele paar centen"
maken de meeste menschen, als
ze uit zijn, zich niet druk.
Dezelfde vrouw, die dag in dag
.uit, haar hart lucht over de hee-
ren zwarthandelaren, doet als
ze behoort tot de categorie, die
het betalen kan iedere week
opniquw haar best. om een pondje
zwarte boter te bemachtigen, hoe
wel ze heel goed weet, d£t ze een
gulden of vior te veel betaalt.
Maar ze gelooft in haar eigen
uitvlucht, dat ze er niet bulten
kan.
Het ic* al net zoo met den man,
die clandestien sigaretten koopt,
welke hem via verscheidene tus-
schenpersonen op een gulden of
vier komen te staan.
Tabak en boter
„Vier gulden heb ik ei; precies
voor over", zei een man in den
trein laatst tegen ons. Maar mis
schien koopt hij wel twee pakjes
per Week, dat zijn ongeveer negen
pakjes per rriaand of zesendertig
gu ld en minder in de poriernon-
naie.
Verscholen tusschcn de huizen-
massa's vindt men haast in iedere
stad de befaamde snelbuffets. De
ze eetgelegenheden de goede
niet te na gesproken staan er
voor bekend, dat men het er met
dc vastgestelde prijzen niet tc
nauw neemt. De heeren „salon
houders" hebben voor het meeren-
deel ai eene kennis gemaakt met
de ambtenaren van de Pi-ijzen-,
controle, maar ondanks alles zet
ten zij hun practijkeil voort. Er
gens in Amersfoort-ie'een derge
lijke „salon" annex automatiek.
Op een avond, het. was al haast
nacht, kochten wij er-een broodje
met worst. We betaalden vijftig
cent. Het is oii6 niet bekend of
dit de voorgeschreven prijs is. De
man achter de toonbank gaf twee
kwartjes terug van den gulden en
vroeg meteen: „Misschien nog
trek in een sigaret, meneer?
Vijf voor een gulden!" Of het met
dat brood met worst in den haak
was, weten wij niet maar het
„vijf voor een gulden" deugde in
geen geval.
Marktgeneugten
Op de markt wérd lot voor kort
op een ongelooflijke manier ge
zwendeld. Bij bepaalde kooplie
den was zonder punten vrijwel
van alles op textielgebicd te koop.
De Prijzencontróle joeg den hande
laars met enkele gelaagde acties
danig schrik' aan. Maar toen
kwam een ander systeem in
zwang. Op don ecnen hoek van den
Ilof kan men nu „zwarte" punten
koopen en voor die punten jkoopt
mon even vepder Op normale
wijze textiel, al of niet... tegen
normale prijzen.
Er is een tijd geweest, dat deze
punten een gulden per stuk kost
ten. Nu er nieuwe punten bekend
zijn gemaakt is de prijs aanzien
lijk gedaald. Er zijn momonteel
veel menschen, die geen geld ge
noeg hebben om hun punten te
besteden cn daarom verkoopen
velen er maar een deel van
Feuilleton
door Anthony Berkely
81
T-TlJ ziet er net uil als een Ame-
D1 1 rikaan in een klucht", proest
te Agatha, „hij zou zoo van het too-
neel weggcloopen kunnen zijn".
„Dat" zei mijnheer Chitterwick, ..is
precies wat hij gedaan heeft".
„Wat zei U, mijnheer Chitterwick?"
vroeg Judith, terwijl zij hem op een
eigenaardige manier aankeek.
..Ik ik zei alleen, dat hij dat
inderdaad gedaan heeft", antwoordde
mijnheer Chitterwick. eerugszins in
verwarring gebracht. ..Ik meende
toch. dal U mij eens verteld hebt, dat
hij tooneelspeler is geweest?"
Na dit korte gesprek verspreidde
het gezelschap zich, in afwachting
van de lunch, die een half uur later
zou worden geserveerd.
Het dient gezegd te worden, dat
mynheer Benson zich tijdens dezen
maaltijd can een betere zijde deed
kennen. Het is mogelijk, dat hij on
der den indruk geraakt was van de
ontegenzeggelijk deftige omgeving, of
dat (en mijnheer Chitterwick achtte
dit waarschijnlijker) iemand hem ge
waarschuwd had. in ieder geval stak
hij geen speeches meer af, had hij
zijn enthousiasme wat getemperd en
onderdrukte wiij zelfs zijn Amcri-
kaansch accent met veel succes.
Wanneer de waarheid gezegd mag
worden (en in dit geval kan het nief
anders), was het mijnheer Chitter
wick. die na de lunch tot een ware
plaag voor het geheele gezelschap
werd. Het scheen, alsof hij een manie,
welke hij sinds langen tijd onder,
drukt had. plotseling moe*t gaan bot
vieren. Ongeacht de protesten der
overigen, dwong hij hen zich in
groepjes of alleen op het terras op te
stellen en zich door hem verschillen,
dc malen te laten fotografeeren,
waarbij hij hoog opgaf van de prach
tige verzameling foto's, die hij reeds
bezat.
Hoog rood. maar met een triomfan-
lelijken blik in de bogen, trok mijn
heer Chitterwick zich na een ver
moeiend half uur met twee rollen
films terug, een zich verzettenden
Mouse me» zich meeslepend, onder
voorwendsel. dat deze hem met het
ontwikkelen moe?t helpen. Zoodra zij
echter uit het gezicht van.de anderen
waren, zette mijnheer Chitterwick
niet koers naar een of ander donker
vprtrek, maar naar zijn eigen slaap
kamer. waar hij de deur achter zich
afsloot.
„Ik heb nooit geweten, dat je foto
grafeerde. Chitterwick". merkte
Mouse op, terwijl hij het sluiten van
de deur eenigszins verrast gadesloeg.
„Dat boe ik ook nooit", antwoord
de mijnheer Chitterwick. ..maar ik
kan net zoo goed op een knopje druk
ken als ieder ander. Ik heb dit toe
stel gisteren gekocht, juist met het
doel om deze foto's tc maken. Je zus
er heeft me daarbij geholpen".
„Oh. ik had al opgemerkt, dat
Agatha de films voor je verder draai
de". zei Mouse langzaam.
„Ja. dat vond ik het moeilijkste
van alles", zei mijnheer Chitterwick
wat neerslachtig, „hoewel ik den ge-
heelen nacht geoefend had".
Mouse keek hem aan. ..Nu Chitter
wick, vertef eens wat er achter dit
alles rteekt?"
Mijnheer Chitterwick antwoordde
niet onmiddellijk. Hij ging zitten, leg
de de handen op zijn knieën en keek
buitengewoon plechtig, ..Het was na
tuurlijk een voorwendsel. Ik had deze
foto's* noodig",
..Maar waarvoor?"
„Mouse", zei mijnheer Chitterwick
eenvoudig, ik ben van meening. dat
ik den man gevonden heb, die majoor
Sinclair in het Piccadilly Hotel uit
beeldde".
„Wat zeg je?" vroeg Mouse onge-
loovig.
..Wel. er is toch eigenlijk maar een
persoon, die daarvoor in aanmerking
komt. niet0 Ik verdacht hem al eeni-
gen tijd. Alles kwam ten slotte op
den neus aan. Zoodra ik dien zag. was
ik zeker van mijn zaak".
(Wordt vervolgd).
Van wee.' anderen aard wordt
•de zwarthandel, wanneer het een
geval betreft, waarvan wij on
langs getuige waren. Hgt, speelde
zich af op de brug bij het oude
politiebureau te Amersfoort, waar
avond aan avond een groepje
„kringetjésspuwers" over de leu
ning hangt. liet „praatje op de
brug" handelde over fietsbanden.
Lekka - lekka
Midden in een groep mannen
trachtte een pinda-chinees zijn
koffer te openen. Telkens onder
brak hij zijn pogingen om hevig
gesticuleerend zijn toehoorders tè
overtuigen van de waarde van
zijn artikel. Maar men lachte hem
uit ei\ niemand nam hem au sé-
riiux. Tot hij eindelijk den koffer
open had en er een fietsbuiten-
band uit haalde. Plotseling was
n:i ieder vol belangstelling. En
midden op straat, op een dr.uk
punt van de stad. begon een
„handeltje". De band was te koop
voor vijftig gulden. Als wij goed
zijn ingelicht, rnag een band vier
en een halven gulden kosten.
Toen drie. vier mannen tegelijk
toehapten, haalde de pinda- en
bandunhandelaar onder een stuk
papier nog vier banden tc voor
schijn, die voor vijftig gulden van
eigenaar verwisselden! Lekka,
lekka
liet nationale kwaad bij uitne-'
mendheid, de zwarte handel, woe
kert \oort. In obscure kroegjes,
in deftige restaurants, in eetsa
lons. in sjieke winkels en op de
markt.
Kleintjes en grooten
En in het groot gebeurt precies
hetzelfde. Daar gaat het allemaal
alleen veel „netter" cn „gedistin
geerder" toe. Maar veel gevaarlij
ker voor de samenleving dan do
handelaar in sigaretten is een tex
tielfabrikant of -winkelier, die
zijn artikelen op de zwarte markt
verkoopt. Onlangs heeft een groot
blad gepubliceerd, dat 40 van
do Nederlandsche textiel in don
zwarten handel verdwijnt. Wij
kunnen dit-percentage natuurlijk
moeilijk controleeren, maar dat
het imet de verdeeling van tex-
tielgoederen niet'geheel in orde
is. weet iedereen. Wat op de
zwarte markt terecht komt is
bovendien in don regel niet het
slechtste. Een costuum van een
eenigszins behoorlijke kwaliteit
zal men in een winkel zelden
aantreffen
De oorlog is nu bijna twee
jaar voorbij. Maar de naweeën
zijn nog niet verdwenen. Er
is nog geon overvloed; er is
eerder een tekort aan vel
belangrijke artikelen. Het is
niot alleen een zaak van
rechtvaardigheid, maar voor
ons volk ook eon levensbe
lang. materieel zoowel als mo
reel. dat deze goederen eerlijk
worden verdeeld.
Aan den zwarthandel moet een
einde gemaakt worden. Krachtig
optreden is noodzakelijk. Tegen
het mannetje, dat niet sigaretten
vent en horloges verkoopt, maar
vooral en in de eerste plaats tegen
hen, die in het groot zwendelen
en daardoor voor een belangrijk
deel den handel van de kleintjes
mogelijk maken.
Deze week wordt in Utrecht, zooals
eerder in andere steden gerchiedde,
de gezins-tentoonstclling gehouden in
het gebouw Heerenstraat 34. Daar zal
veel te hooren en te zien zijn. Laat
ik thans alleen op één enkel punt van
de gezins-taak mogen wijzen.
Alierwege kan men hooi en'jamme
ren over de na-oorlogsche jeugd, die
losgeslagen cn op drift geraakt zou
zijn. Inderdaad gebéurt er heel wat.
dat een mensch de haren te berge
doet njzen. En toch kan ik het gevoel
niet van me afzetten, dat. het hier
veelal meer een probleem der ver
antwoordelijke ouderen betreft, dan
van de jeugd.
Het valt me op, dat wanneer er in
een bepaald daartoe gesteld nnheu
de gelegenheid wordf gegeven aan
de jongeren tot een open en eerlijk
gesprek, de ernst der jongeren zoo
groot is. 0°k aj is dat vaak de ernst
van het gemis, van het anders-willen-
zijn. Daar is met onze jongeren in
doorsnee zéér goed fe praten en ik
zou wel eens willen weten, noe de
verhouding van de jeugd-criminaliteit
tegenover die der volwassenen was
nu en in den oorlog. Zelfs wanneer
de cijfers dan zouden uitwijzen, dat
de jeugd er inderdaad slechter voor
stond dan de volwassenen, neem ik
het nog op voor de jeugd. Hoeveel
gezinnen zijn er na den oorlog een
voudig geliquideerd0 Hoeveel vaders
en moeders levcifals kaf en hond met
elkaar? .Hoeveel huishoudens zijn er,
waar door o zulke begrijpelijke mo
tieven, het gezinsleven volkomen on
aantrekkelijk is geworden, zoodat de
jongeren als het ware dc deur wor
den uitgejaagd, de straat op. Met hun
heimwee naar gezelligheid duiken ze
in de leugen van hef goedkoope ver-
makelijkheidsbedrijf Waar ze de
reinheid en heiligheid van het huwe
lijk hebben zien vertrappen door de
ouderen, spelen ze hun radicale en
cynisch-brutale spel der geslachten.
'l%Weet wel, dat dit niet mag worden
gegeneraliseerd, maar toch zou ik
willen vragen, achter hoeveel onhan
delbare en vergooide levens van jon
geren niet zit Je bittere teleurstel
ling van het verloren geloof in eigen
thuis.
Ook daar. waar het alles in orde is
oogenschijnlijk, maar "de liefde en de
sfeer zoek zijn geraakt, staat het ge
zin en de leiding van het gezin schul
dig! Daar is' maar één norm. die ons
volk en de wereld vfeer terug kan
brengen tot een „bewoonbare" we
reld. Dat is de norm, die Jozua. de
voortrekker van het oude Israël, stelt
aan het begin van een nieuw volks
bestaan: ik cn mijn huis. wij zullen
den Heer dienen! Gelukkig zij. die
Ontdekten, dat de zegen altijd eerder
is èn grooter dan de taak. en dat het
dus zóó wordt: ik en mijn huis. wij
zullen ons door den Heer laten hel
pen. De jongeren, die gestaan hebben
voor de vragen van leven en dood op
een leeftijd, waarop wij met onze
hoepels en springtouw druk waren,
vragen van ons ten deze openheid en
eerlijkheid. Die jongen, die zoo hals
starrig gesloten is. zoodat ge u er
boos om maken kunt. is zielsbedroefd,
omdat hij niet ernstig wordt geno
men en de sfeer thuis elk gesprek on
mogelijk maakt In een kring van
huismoeders vertelde de één, zich tot
dit sociale werk geroepen te voelen,
de ander besteedde haar tijd aan dat
liefdadige doel. een derde was er
druk mee om door de heele stad naar
koopjes te speuren. Daar was er ook
een bij, ,die zei. dat ze voor al d[e
dingen geen tijd had. maar allecr.
maar huismoeder kon zijn. Zij vond
het belangrijk, als de kinderen uit
school kwamen, de thee klaar te heb
ben en wat met ze te praten Haar
kinderen kwamen dan ook van school
meteen naar huis. wan* ze wilden dat
oogenblikje niet missen En ze brach
ten vrienden en vriendinnetjes mee.
Van de huisvaders heb ik nu nog
met opzet niet eens gesproken. Maar
die vrouw was meer dan de anderen
bezig aan den wederopbouw van ons
volk. V.D.M.
ZONDAG 2 FEBRUARI
HILVERSUM I 301.5 M. 8.00
Nieuws. 8.15 Hoogmis. 10.00 Oud-Ka
tholieke Kerkdienst. 12.15 „In 't
Boeckhuys". 13.45 Twee beroemde
violisten vei jaren. 14.00 De ..Gooische,
Kring" 1G.20 London Suite. 17.00
Kerkdienst. 18.30 Strijdkrachten. 20.15
Koor „Katholiek Haarlem". 21 00 ..De
Bruid van den Pistooleman". Luister
spel. 23.35 Piet Lentz cello; Henk
Byvanck, piano. 23.0524.00 ,,Eine
kleinc Nachtmusik".
HILVERSUM II 415.5 M. 8.00
Nieuws. 8.30 Voor het platteland. 9 15
Geestelijk leven. 10.30 Protestan'tsche
Kerkdienst. 12.00 „Disco-Portretten".
12.30 De Zondagclub. 13.50 De spoor
wegen spreken. 14 05 Boekenhalfuur.
14.30 ..Bach met eigen transcripties".
15.15 Filmpraatje 15.30 Thé-Dansant.
10.40 Sportflitsen, 17.30 Oome Keesje.
18.30 Melodie der Verte. 19.00 Radio-
lympus 19.30 Cabaret ..De Camera
Obscura". 20.15 „Waltz-Time". 20.45
Dombey Zoon". Hoorspelserie.
21.20 Het Radio Philhai monisch Or
kest. 22 20 „Compote Mèlée". Caba-
retpiogramma,
MAANDAG 3 FEBRUARI
HILVERSUM I 301.5 M. V7.00
Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 9.30
Werken' van Max Regèr. 10.00 Orkest
werken van Sibelius, li. 15 Van oude
en nieuwe schrijvers. 14.20 Zang-re
cital door Jan van Bockel. bas-bari
ton. 15.15 Utrechtsch Strijkkwartet.
17.45 Hef rijk over zee 18.00 Sport
uitslagen. 18.15 Sportpraatje. 18 30
Strijdkrachten. 19.15 Onder? de N.C.
R.V Lceslamp. 19.45 Ten behoeve van
den landbouw. 20.08 Radio Philhar-
monisch Orkest. 21.00 ..Het Middel
baar- en Voorbereidend Hooger On
derwijs oP de helling". 21.20 Ster-
avond.
HILVERSUM II 415.5 M. 7.00
Nieuws. 9,15 Morgenwijding 9.50 „Ar
beidsvitaminen". 10.35 Edwin Fischer
speelt werken van Beethoven. 11.00
„Op den uitkijk" 11.35 „Uit de we
reldpers", 12 00 Beethoven's tijdge-
nooten. 13.50 Vening Meinesz. fluit en
Elsa WoJters. piano. 14.20 „Z.-Afri-
kaansche poëzie". 15.10 „Bonbon-
nière". 16.30 Grepen uit de opera.
17 30 „The Skymasjerr". 18.15 Disco
Promenade concörf. 19.05 ..Moulin
Rouge". Monfmsrtre-Revue. 20.05
„Radioscoop". Hoorspel. 22.15 Het
Concertgebouw-Kwintet. 22 45 ..Sar
tre als Filosoof". 23.15 Dutch Swing
Coiiege
Te Delft werd Donderdagavond de
Nederlandsche Bond van Qud-Strij-
jt-rt opgericht. Op deze bijeenkomst
sprak generaal H. G. Winkelman.
Zaterdagavond 8 Febr. zal Max
Croisset in Diligcntia te s'-Graven*
hage „De Gedachte" van Andrejc*
voordragen in het Fransch.
