(V §k $i&, ik jis we jij psd fff Waar men van den wind leeft....! Winterkou Kaartlegster kan heel wat vertellen De stilte voor den storm Hoeveel wist U nog? Met 'n krommen aarm" naar Soestdijk Radio-programma 2 Juffr. Loog meent het goed Parade van de week Toekomstmuziek in het Luchtvaartlaboratorium SPLINTERTJE vertelt uit zijn jeugd' Eindelijk weer een kruiswoord Zaterdag 1 Maart 1947 JK heb met het verhaal van mijn bezoek aan den helderziende vele vrienden een genoeglijken avond bezorgd. Er waren er echter onder, die maar een beetje mee grijnsden. Hun geloof in de waar- zeggcrij was nog niet geschokt. Een kennisje wilde met alle geweld mee, als ik den volgenden dag juffrouw Loog, de kaartlegster, ging bezoeken. Ik had er geen bezwaar tegen. juffrouw Loog lachte ons beminnelijk toe toen we vroegen of ze ons de kaart kon leggen. Maar ze voelde er niet veel voor. Ze had het erg druk cn deed het alleen nog maar voor dames. Maar tenslotte liet ze zich overreden. Eerst de dame dan maar. Ze kon ons niet tegelijk helpen. Ik moest wachten in een kleine kille kamer met kaalgesletcn kleedjes en armetierige prentjes. Mijn vriendin ging met de kaartlegster mee. In een sober keukentje heeft zich volgens mijn metgezellin, die ik nu even aan het woord laat, ongeveer het volgende afgespeeld. Ik likkebaardde. „Zij hiernaast, „U moet drie kaarten trekken juffrouw, want ik geloof niet, dat u getrouwd bent." Juffrouw Loog had goed geraden. Ze bestudeerde de kaarten en zei: >,U krijgt gauw een eigen omge ving." Ik hielp haar een handje door te zeggen, dat ik thuis in moeilijkhe den verkeerde. Juffrouw Loog liep er in. „Ja, dat heb ik gezien. Ik heb het al willen zeggen. Ze zei me echter niet, waarom ik moeilijkheden had. Ze schudde alleen maar het hoofd „Die menschen toch..." zuchtte ze. „U heeft een blonden jongen, niet waar?" „Ja", verzon ik, „hij zit in de wachtkamer." „Ja dat weet ik, dat zag ik al. Ik zie ook, dat er nóg een jongen is, die uw omgang met hem ze wees met het hoofd in de richting van de wachtkamer zeer be treurt. Draagt hij niet een uni form?" „Ja, dat is allemaal zoo." loog ik. „Die jongen is ook Gereformeerd, net als ik." „Natuurlijk, natuurlijk, dat zijn de moeilijkheden thuis. Dat had ik al lang begrepen... eh... gezien," zei de kaartlegster. „Juffrouw," viel ik haar in de rede, „U sprak van een eigen om geving. Wilt u zeggen, dat ik ga trouwen?" Een goede man Juffrouw Loog bouwde er op voort en knikte herhaaldelijk. „Ja en u zult een goeden man aan hem hebben. U moet uw eigen zin doen en u niet storen aan an deren in dit geval. Uw eerste kind zal een meisje zijn." Ze keek nadenkend in de kaar ten. „En juf, u zult het goed hebben met hem. Ziet u er tegen op?" „Ja, een beetje wel," antwoordde ik. „Mijn ouders zullen er nooit in toestemmen." „Uw eigen gang gaan," besloot juffrouw Loog. „U hebt den leeftijd en hij heeft toch een vaste positie?" Ik knikte. „Nou. wat wilt u dan nog meer?" Ze legde de kaarten weg. Ik dankte haar vriendelijk. „Ach, dank is niet noodig, ik help u graag." zei ze. Ze bracht me terug naar het wachtkamertje, waar mijn begelei der zat te rillen van de kou. Nou meneer maar „Nou meneer maar effe hè?" zei de kaartlegster. „Zoo, kom maar mee. Het is daar te koud. Mijn man zei laatst nog... nee, nee, nog een deurtje verder meneer. Kijk, hier is het." Juffrouw Loog had mij in het keukentje gebracht. Op een paar planken aan den muur stonden pot jes en pannetjes. Ik moest op een wankele stoel aan een tafeltje gaan zitten. „Zoo," zei juffrouw Loog, „nou zal ik voor jou eens kijken wat de kaarten zeggen. Waar neb ik ze zoo gauw gelaten. Wacht, ik heb ze al." Ze vischte uit een zak onder haar schort een prachtig nieuw spel van twee-en-dertig gewone speelkaar ten. Ze maakte er een mooie waaier van en zei. dat ik vijf kaarten moest trekken, als ik getrouwd was en drie, wanneer ik nog „vrije jon gen" was. De kaartlegster wist uit het ge sprek met mijn kennisje natuurlijk al lang, dat ik niet getrouwd was. Ik trok niettemin drie kaarten. „Je bent dus niet getrouwd." zei juffrouw Loog. Vervolgens legde ze vier maal acht kaarten onder elkaar en mom pelde: „Je kaarten liggen goed. Je hebt vaste bezigheden, niet waar?" Pensioen Ik ontkende het niet. „Ja, dat wist ik wel," vervolgde juffrouw Loog. „Dat zit zoo. Ik zie, dat je heel gauw van betrekking gaat veranderen. Je krijgt een baan met pensioen." Twaalf dorpentocht De Ijsbond Hollands Noorder kwartier organiseert a.s. Zondag 2 Maart de twaalf meren- en dorpen- tocht. Start te Assendelft (Hotel As- 8umburg). Het is door het ijverig werken van de aangesloten ijsclubs moge lijk gebleken een tocht van 65 kin. vrii te maken Het Alkmaardermeer is in den tocht hetrokken en er zal een wedstrijd- en tourtocht gehou den worden. De start van wedstrijd rijders zal te 10 uur plaats vinden, van tnurrijders te 10.30 uur. Het traject is in drie etappes verdeeld en voor ieder deel staat een sneeuwploeg gereed. Wanneer 't van Zaterdag op Zondag sneeuwt gaat de tocht in ieder geval door. ging juffrouw Loog verder, „dat is zeker je meis je?" „Ja, inderdaad," loog ik. „Zie je, vervolgde juffrouw Loog, „je kaarten liggen heel goed. Dat zei ik al. Die betrekking met pen sioen krijg je, wis en waarachtig. En... dan zie ik nog een eigen om geving. Sjonge, jij zal gelukkig zijn!" Ik glimlachte haar dankbaar toe. De vrouw was opgetogen over hetgeen de kaarten voor haar bloot legden. Nu eens vormde zij een ster van de kaarten, dan weer een rij. Die papiertjes toch.... „Je zou toch zeggen, hè?", mom pelde zij. „Hoe kunnen die stomme papiertjes mij zooveel zeggen. Je begrijpt het eigenlijk niet." Ze lachte. Lachte ze om mij Ik begreep er in ieder geval ook niets van, van die kaarten. „Weet je wat ik nou niet kan?" ging juffrouw Loog voort. „Er zijn menschen, die je zonder kaarten de toekomst voorspellen. Dat heb ik nou nooit gekund. Dat is ook een gave hoor!" „Heb je nog wat te vragen?" vroeg ze enkele oogenblikken la ter. „Wacht dan effe, dan zet ik de koffieprut van gisteren op de ka chel. Een mensch. moet toch wat warms te drinken hebben, wat jou?" Intusschen fingeerde ik een ver haaltje. Ik had onder andere moei lijkheden met mijn schoonouders „Weet u," verzon ik, „de grootste moeilijkheid is het verschil in gods dienst..." Wees gerust „Ja, dat hoef je me niet te ver tellen:" viel juffrouw Loog mij in de rede. „Dat wil zeggen," vulde zij haastig aan, „niet clat ik het van je meisje heb gehoord. Nee, de kaarten wijzen het uit. Maar je hoeft je niet ongerust te maken." Ook de zesde maal lagen mijn kaarten bijzonder gunstig, ver klaarde de vrouw. Ik behoefde me nergens bang over te maken. En bovendien, ik ging heel gauw met het meisje trouwen! Ik betaalde twee gulden voor ons „consult"... „En dat is niet te duur meneer. Zulke stukjes papier toch...", grin nikte ze. „Ach, ik zie natuurlijk niet alles, dat is logisch. Ik weet niet alles, i k tenminste niet." Ze riep mijn vriendin en we maak ten nog een praatje. Toen we weg gingen, legde juffrouw Loog een hand op de arm van „mijn meisje: „Doe maar rustig an, vrouwtje..." zei ze. Ach, ze meende het goed, juf frouw Loog. Ik heb geen greintje kwaad bij haar kunnen ontdekken. Gevaarlijk is ze alleen voor de licht- geloovigen, die haar profetieën als waarheid slikken. (Vervolg van pag. 1) Het kortstondige bewind van het geheet socialistische kabinet Blum, een *t interregnum, wees het verse); ivde Frankrijk den weg uit dc inpasse en opende hoopvolle perspectieven. Wel tracht de regee ring van Paul Ramadier. waarin ook de andere partijen zijn opge nomen, Blums opvattmgen met be trekking tot de loon- en prijspoli tiek door te voeren, maar z\j stuit daarbij op den heftigen tegenstand van de sterk ondér communisti- schen invloed staande vakbewe ging. Wel wenschen de communis ten deel te hebben aan het kabinet maar tegelijkertijd voeren zij daar buiten oppositie tegen de regeering er. trachten zij haar loon- en prijs politiek, die prijsverlaging en stabi lisatie der loonen wil, te torpedee- ren door op verscheidene fronten op loonsverhooging aan te dringen. Volgens Blum kunnen op dit mo ment prijsverlaging en loonsverhoo ging niet tegelijkertijd doorgevoerd worden. Daarom acht hij den eisch van de C.G.T., de groote vakbewe ging, die een „minimum vital" wil, een redelijk minimumloon, momen teel niet voor inwilliging vatbaar. De M.R.P. de groote katholieke Volkspartij, staat op hetzelfde standpunt. Maar de communisten willen lot eiken prijs loonsverhoo ging en steken daarmee de regeering Ramadier bij haar heroïeke poging om orde in den chaos te scheppen een stok tusschen de beenen. De arbeiders gaan meer en meer inzien, dat zij van dit geheele partij politieke spel dc dupe dreigen te worden. Want de loonsverhooging over de geheele linie, die zij in het verschiet zagen nadat de prijsverla ging met succes zou zijn doorge voerd en die dan dus dubbele betee- kenis zou hebben, zien zij thans ernstig in gevaar gebracht. De staking der typografen biedt nog een ander aspect. De stakers eischen 25% loonsverhooging, maar de regeering acht de huidige loonen niet aan den lagen kant (enkele uitgezonderd) en wenscht niet toe te geven. De stakers hebben een kapitaalkrachtige arnarchistisch georiënteerde) organisatie achter zich. Het administratief en redac tioneel personeel der bladen is in functie gebleven, maar daar de bla den niet meer verschijnen en dus geen inkomsten hebben, zullen zij weldra niet meer kunnen betalen, waardoor het niet onmogelijk is dat deze staking tegelijkertijd een einde aan het leven van een aantal kran ten maakt. Twee vermeende communisten zyn tc Alcala de Henares ter dood veroor_ decld Twee anderen tot gevangenis, straffen. De vier z.g. communisten worden beschuldigd van het plegen van een bomaanslag en gucrilla.activitei- ten. Een der beklaagden bekende, dat hü zes maanden jn de bergen vcr_ toefde maar geen geweld gepleegd had. 1 OP EEN MIJN GELOOPEN Het Orieksche motorschip ..Fle ni" van 150 top is ter hoogte van Arathos op een mijn creloopen gezonken. Van het lot van veer tien passagiers cn 5 leden der be manning is niets bekend- Als men uit Amsterdam den straatweg naar Sloten opgaat, ziet men al spoedig links van den weg een modern gebouw met veel glas en dus met veel licht en lucht. Dat het gebouw modern is. is te begrijpen als men weet, dat het betrekking heeft op de luchtvaart, het is nl. het Nationaal Luchtvaartlaboratorium. Het ligt daar eenzaam in het vlakke landschap, want luchtvaart beteekent immers ruimte en expansie. Vandaar dat het lucht vaartlabora- toiium zijn vleugels in den letterlijken zin van het woord moet kunnen uitslaan en nieuwe vleugels moet kunnen bijbouwen, reden waarom men den buitenkant van de stad hpeft opge zocht. Het is eigenlijk ook niet verwonderlijk dat dit juist is geweest in de richting !an Schiphol, zootint men den gelieelcn dag de vliegtuigen over het gebouw hoort ronken, -w-v i j derlieiJ. dat In dit gebouw leeft men. boe para doxaal dit ook moge klinken, in hoofdzaak van den wind. Hier zaait, men wind en oogst men «lus storm, maar dat is nu juist ie bedoeling, want wat zou men hier zonder storm moeten beginnen. Het zou er prac- tisch op neer komen, dat. de tallooze proeven, die hier dagelijks worden genomen, niet zouden kannen door gaan. Het laboratorium in zijn huidigen vorm staat er pas 6 jaar. maar het werk, dat er wordt verzet is reeds in 1917 aangevangen. De groote behoef te, die er na den eersten wereldoorlog bleek te bestaan aan solide theore tisch onderzoek met betrekking tot de militaire en burgerluchtvaart werd opgevangen door den tocnmali- gen Rijksstudiedienst voor dc Lucht- aart, maar al ras bleek, dat men de plannen grootcr en gedurfder moest uitwerken, waarbij het bovenal wen- scheli.jk werd geacht de onderzoekin gen gedeeltelijk buiten het strakke raam van een ambtelijk Rijksinsti tuut te plaatsen. En zoo vond men de langzamerhand bekend geworden ,.Stichtiüg"s-vorm. die heden ten da ge alle organisaties tot de hunne maken wanneer men met geen mo gelijkheid een anderen geschikten vorm kan vinden. Het werk-prn- gramma, zooals dc commercieel di recteur, Jhr. F C Beelaerts van T'Iok- land, het voor ons schetste, omvat het wetenschappelijk onderzoek met betrekking tot do toekomstmogelijk heden der Nederlandsche Vliegtuig industrie. een industrie, die haar achterstand bezig is in te balen maar die klein moet aanvangen om binnen afzienbaren tijd zóóveel voorsprong te kunnen verkrijgen, dat zij met haar modellen op do wereldmarkt kan zegevieren. Bouwplannen Daarom kijkt men op den Sloter- weg ver vooruit. Een blik in de ont- werp-teekeningen voor de nieuwe vleugels (een zeer toepasselijk woord in deze „gevleugelde" omgeving) leert, dat er onder meor een derde windtunnel wordt geplaatst. De or kanen die daarin zullen worden ont ketend, worden veroorzaakt door motoren van 17.000 pk., die windsnelheid van ongeveer 1000 km per uur (juister: 300 m/see opwek- kon. Dat men zich het hoofd breekt over den aankoop van die krachtin stallatie moge blijken uit de bijzon- men de turbine's van ecnige afgedankte Amerikaansehe torpedojagers denkt aan te koopen, omdat de installaties niet alleen be langrijke technische voordeelen bie den, maar, bovendien een aanzienlij ke besparing aan deviezen, daar de zware electrische motoren, die bij stioomafneming van de Gemeente bcnoodigd zouden zijn, slechts ge deeltelijk in Holland vervaardigd kunnen wórden. Wanneer deze propellers op dreef komenblazen zij op hun gemak den controleur den Slöterweg op. Deze reportage van het Ha- tionaal Luchtvaartlaboratorium geef/ een paar close-ups van i het pionierswerk dat op lucht vaartkundig gebied tin Holland wordt verzet exosoooocxxxoywj Deze gigantische tunnel, die een windsnelheid van om en nabij de snelheid van het geluid zal produ- eeereu, wordt nog in fantastische mate overtroffen door een vierde eventueel later te bouwen exemplaar van weliswaar geringe afmetingen, maar met een capaciteit, die de ge luidssnelheid moet overtreffen. Hier zullen dan de proeven voor schroef- looze modellen worden genomen: im mers, de toekomst der luchtvaart ligt bo\ cn het punt der geluidssnel heid. Die grens te Overschrijden is de droom van de aviatiek; en daar om ook heeft men een Duitsch inge nieur, die indertijd in Peenemünde aan den bouw van de V-wapens werk te en die een ruime theoretische ken nis van de hooge snelheden heeft, op het laboratorium een rustigen werk kring verschaft, iets. dat Amerika, Engeland cn Rusland ons intusschen op grooter schaal hadden voorge daan. Men kan zich wellicht met Tar- zan afvragen: „Waarom?", waaróm deze onbeperkte drang naar opvoe ring -der snelheden, maar men kan niet ontkennen, dat deze drang be staat en dus theoretisch moet wor den bekeken op de mogelijkheden. Dat deze wijdsche plannen een groo te personeelsuitbreiding noodzake lijk maken ligt eveneens voor de hand. Temeer daar men in 1950 bo venvermelde plannen goeddeels hoopt te hebben verwerkelijkt! De enorme kosten die een en ander mee brengen en waarmee ettelijke millioe- nen gemoeid zullen zijn. worden ruimschoots opgevangen cn vergoed door den toekomstigen vliegtuigbouw waarbij de ervaringen op aerodynn- misch terrein, dio men thans vergaart op ieder type cn elk exemplaar wor den toegepast en zoo over alle te bouwen exemplaren verdeeld, maai en fractie kunnen uitmaken van de uiorme bouwkosten. „De, kost gaat voor de baat uit", ook hier! De vei- hillcnde ministeries in het werk ■fnteresseerd. Ie industrie, die er alle belang bij heeft, de groote maat schappijen, koitom gansch airmin- :1ed Nederland heeft onder dezen ar beid zijn schouders gezet. En wie er gens boven Nederland de knalgele zespersoons SicbèTmachine ziet toe ren, van de oude kenteekens PH- XLI, voorzien, moge weten, dat dit het trotsehc experimenteer-toestel is. volgepakt met vernuftige apparaten, dat door bekwame piloten voor het laboratorium wordt, benut. Benut ja, want /ij is en blijft het eigendom van Prins Bernhaid. die haar aan het la boratorium in bruikleen gaf. door W. Meuldijk 285. Ik geloof niet, dat ik ooit zoo hard geroeid heb als toen in dien verraderlijken doorgang. Ik rukte aan de riemen, sleurde ze door de golven en hijgde van inspanning en angst. Doordat ik eerst een eind terug in zee geworpen was, moest ik een flinken afstand afleggen eer ik er was en dat kostte tijd en die tijd kon mijn leven kosten-. De kloof was drie meter breed cn dertig meter lang, maar die afstand leek mij véél grooter, ondanks de vaart waarmee dc boot door de golven sneed. Ik had ongeveer twintig nieter van dezen verschrikkelijken afstand afgelegd toen ik schrok en opkeek. Ik hoorde geen wiekslagen meer, de vogels die het teeken waren dat de doortocht veilig was, hadden de kloof verlaten, ik hoorde ze heel ver angstig krijschen, :naar in de strook lucht boven me zag ik er geen cén meer „Groote-grieke", hijgde ik: „Dat beteekent dat ieder oogenblik die kloof wéér kan sluiten en dan---." Ik dacht niet verder, maar roeide, ploegde dóór, zoodat de riemen haast braken en ik gilde angstig: „Even wachten niet botsen ik moet vóór sluitingstijd buiten zijn!" Nauwe lijks was dc echo van dien wanhopigen scheeuw verstorven of er rommelde iets diep onder zee, het verschrikkelijk geluid- De harde wanden van de rotsen sloegen tegen elkaar en ik---- Ik zat gelukkig in het voorste gedeelte van de boot dat niet verpletterd werd, dat nèt buiten was en tuimelde door den schok weg, de zee in. Maar ik werd zóó blij dat ik niet plat was, dat ik nog vlug even „Hoera" juichte voor ik kopje onder ging - - VOOR DEN ZONDAG E schipper, die meer dan een maand geleden op een avond zijn schuit meerde vlak voor ons huis, is sedertdien mjjn buurman geworden, want na lang wurmen heeft hij den volgeden morgen z(jn vertrek voorloopig uitgesteld en mijn kinderen wandelen vol trots op het ijs om zijn schip. Vanmorgen was alles witgevro- ren en het bekende wereldje van weg, water en boomen leek een toovertuin geworden, een ongrijp baar (jle schoonheid. Er is nog een derde aspect, dat de winterkoude biedt, 'k Moest u eens mee kunnen nemen naar zie kenkamers, waar niet meer wordt gestookt, omdat bon zus en zooveel, recht gevende op 1 mud kolen, niet meer kan worden gerealiseerd en de ziekenbon om onnaspeurlijke re den niet kan worden afgegeven. De natuur is grillig. Ze is schoon. Ze is wreed. Moet u psalm 147 eens op nale zen: Daar wordt van God gezegd: Hij" is het. die zijn bevel uitzendt op de aarde, wiens gebod zeer snel loopt; die de sneeuw als wol doet nederdalen, den rijp uitstrooit als asch, die het jjs nederwerpt als stukken, wie kan bestaan voor zijne koude Hij zendt wederom zijn bevel en doet ze smelten, Hij doét zjjn wind waaien daar vloeion de wateren. Hij heeft Jacob zijn woord bekend gemaakt, Israël zrjne inzettingen 'en daden. De natuur is grillig, schoon en wreed. Gelukkig, wie den Heer dei- natuur kept. Het weerbericht meldt ons de kansen. Het geloof spreekt ons van de machtsdaad Gods. Niet de grilligheid, niet de wreedheid van de natuur vertolken Gods heer lijkheid, maar de zuivere en pure schoonheid. Maar wi.e Zijn Woord vrstond, weet. dat God een God is van gerechtigheid, en dat znn oor- deelen liefde zijn. V.D.M. 1. Neen, van de vakgroep détail- handel en de ondervakgroepen van grossiers en commissionnairs; 2. Neen. Omdat wel voor detaillisten, maar niet voor grossiers en tuin ders prijzen waren vastgesteld: 3. Neen. Het plan is nog niet toerei kend om de uitbreiding van de wo ningnood op te vangen. 4. Neen, Fransch-Zwitsersch schilder-archi tect. 5. Neen, de bevolking heeft voorrang boven niet-urgente bedrij ven. 6. Neen, over de beraadsla ging met de kleinere naties; 7. Ja, onder protest. 8. Neen, de vijfde, na Muiier (1890), De Koning (1912 en '17), Jongert en Keizer (twee van de vjjf winnaars van T40). 9. Neen, aangenomen met groote meerderheid; 10. Neen, zij heeft geen peten. 11. Neen, 1 Mei. 12. Neen. substituut-griffier. 13. Neen, het Ncderlandsch record (wereld record van De Koning 32.370 km.). 14. Neen. leider van de opstande lingen. 15. Ja, premier van de re geering in ballingschap. 16. Ja, als er geen onverwachte verandering komt. 17. Ja. 18. Neen. 19. Neen, hij heeft geweigerd. 20. Neen. een der leiders van het onlangs ontmas kerde Nazi-complot. 21. Neen, Wet- cott (Wolves). 22- Neen, 1 Januari 1948. 23. Neen, voor de eerste maal. 24. Ja. 25. Ja, 3,900. Dc.caricatuur is van Jan Masaryk (Tsjechoslowa- kije). TUT ET is haast geen doen mompelde dr. Pluizer z'n ver stijfde rechterhand warm blazend. En hij staarde droef naar den zwar ten haard in zijn studeervertrek, die wegens gebrek aan kolen den vorigen dag den geest had ge geven. „Het is' je eigen schuld, man", antwoordde zijn vrouw, die in haar bontmantel gedoken zich de handen warmde bij een petroleumvergasser. „Ik heb je vorige week al gezegd om op hout uit te gaan. Maar ja. je wist het weer beter. Je moest zoo noodig raadsels maken. Nou zit je er mee!" 't Klonk venijnig. En dr Pluizer die zich werkelijk schuldig voel de koos de wijste partij Hij zweeg en zocht maar weer troost bij het kruiswoordraadsel, dat hij thans aan het ontwerpen*was. Gelukkig belette de kou hem niet om gereed tc komen, zoodat hij om negen uur dien avond reeds de ebruikelijke streep onder de opga- vo kon krassen. „Morgen ga ik beslist op hout uit", verzekerde hij daarna zijn zich in zwijgen hullende vrouw. „Ik houd het zelf ook niet uit zoo" en hij blies zich opnieuw in de ver stijfde handen. „Eerst zien voor ik het geloof", schamperde mevrouw Pluizer. En met die woorden, vergezeld van een vernietigenden blik zeilde ze de kamer uit. gevolgd door haar in tegenstelling met zijn gewoon te zeer timiden gade Puzzle-vricndinnen en -vrienden: wij hebben met het kolenvraagstuk van de Pluizer's niots uit te staan. Zit Tl ook in de kou'? Een mooie gelegenheid om U door oplossing van hot wekelijksch raadsel in nerlijk te verwarmen. Het eenigo waarop wij U attent maken is dat in de omschrijving niet meer apart van horizontaal en verticaal mel ding gemaakt wordt. 1 Waterkant2 Onver.valscht, 3 Pluimveeproduct, 4 Neerslag5 Achting. 6 Bloem. 7 Reinigingsmid del, 8 En dergelijke (afk.), 0 Ai. 10 Kleur11 Niemand uitgezonderd72 Van een specialen verslaggever LS in Twente de ooievaar „wat jonks" in de wieg heeft ge bracht. komen de „noabers" (bu ren) „met 'n krommen aarm". d.w.z met goede gaven voor moe der cn kind. die in een hengsel mand naar de kraamvrouw ge bracht worden. Anderen dragen een krentebrood van dikwijls enorme afmetingen. Dc gaven, die Twente Vrijdag middag naar paleis Soestdijk heeft gebracht, zijn op dezelfde ongineele wijze vervoerd, maar zelden zal een krentebrood van zulk een omvang zijn aangeboden als dat, wat een Hengeloschc .bakker voor het prinselijk gezin had vervaardigd. Honderd pond woog het en het was meer dan een meter lang. nPOT Soest zorgde een autobus -*• voor het vervoer der Twent- sche gasten; vandaar ging het met origineele klecdwagens naar het paleis, waar prins Bernhard en de beide oudste prinsesjes on het bordes de aankomst van den bonten stoet, waarin verscheidene kostbare ouderwetschö kleeding- stukken te zien waren, gadesloe gen. Tuffeltoon, of althans de reïncarnatie van den voormali gen Hongeloschen nachtwaker, trad met zijn klepper het hooge ge zelschap tegemoet met een spreuk die te lang en voor de meesle le zers waarschijnlijk te onverstaan baar is. om hier volledig geciteerd tc worden. „De wönhers Van Hengel, oet 't Oosten van 't laand Stuurt hier de wachter met de klep in de haand Ik biew der van, du'w 't hoost nich te woagen. Urn an den Konlijken kroamheer to woagen Of ziene hoogheid zich hier wil loaten zeen\ Dan zal ik zeggen, wa'w an hebt te beên". ocooooooooooo<x><xxxxxx>o- Trix en Irene dansen den Driekusman ooooooooooooooooooooooo< zoo zei hij en vervolgens nog veel meer, hetgeen er op neer kwam. dat dc Twentenaren hun „noabcr" recht hartelijk geluk wenscht.en met de geboorte van prinses Ma rijke. De prins legde deze gebeurtenis op dc filmstrook vast en noodde vervolgens de gasten binnen, waar eerst het krentebrood. dat met zijn kunstzinnige versiering van een suikeren tulpenbouquet de bewondering had van alle paleis- bewoners. een veilig plaatsje kreeg. In dr bioscoopzaal kwamen daarna de been van den vloer. OMDAT komt. DF,GELEID door harmonicamu- ziek gaven de „ITengeler daansers" daar voor den prins en zijn beide oudste dochters (prinses Margriet cleed haar mid dagslaapje) een uitvoering van oude boerendansen. Lustig klep ten de klompen cn met veel hra- vour zong en danste men den „Driekusman". „I-Ioksebargcr" enz. Het duurde niet lang, of Trix en Ireentje konden dc verleiding niet weerstaan, om mee te huppe len; vol vreugde ging het van „met de handekes klap, klap. met dc veutkes trap, trap, trap". Ook loden van het hofpersoneel lieten zich niet onbetuigd. aan alles een eind verstierf tenslotte het geluid van dc klompen en har monica's, waarna do gaston zich de- aangeboden lafenis en een sneedjo van hun eigen overheer lijke gebak goed lieten smaken. Het was maar goed. dat men een groot mes meegebracht- had, want de keuken der prinses w as op een geval als dit niet berekend! Hartelijk nagewuifd door de prinsesjes vertrok het gezelschap tenslotte, niet clan nadat burge meester Van der Dusscn van Hen gelo aan baron Baud verzekerd had, dat de vreugde wederkee was geweest en niet dan nadat prins Bernhard beloofd had bin nenkort in liet Twcntschc land zelf zich van het voortleven der oude gebruiken le komen over tuigen. Gestrekt13 Lidwoord. 14 Telwoordt 75 Rookartikel. 16 Zie 9, 17 Wapen, 7.9 Meubel, 19 Inhoudsmaat, 20 Ka rakter, 21 Muzieknoot, 22 Vat met hengsel, 23 Familielid. 24 Vliegveld tusschen Apeldoorn en Deventer, 25 Zintuig, 26 Zeer groot iemand, 27 Vierkante gebakken steen, 28 Z<?e- gids, 29 Brandstof. 30 Nimmer, $1 Onvast, 32 Hals33 Houten tentje 34 Gewas, 35 Vóór alles, 36 Onder- grondsch afvoerkanaal, 37 Orgaan in den buik. 3S Vliegveld bij Gro ningen. 39 Kameruitbouw, 40 Van groot gewiekt, 41 Reeks. 42 Zie 35, 43 De 'oudste. 44 Windstreek. 45 Be. vindt zich in den mond, 46 Inhoud van ren geschrift, 47 Telwoord, 48 Metaal, 40 Paard. 50 Z'r 47, W1 Reeds, 52 Lager Onderwijs, 53 \fe- taaloxyde54 Eb en vloed, 55 Zie 34, 56 Roofdier. Oplossing vorige puzzle Ze: z U i d O 0 s t E V e n 2 E e r G e m e e N t e G e b r u I k t E V e r t S e n N a a r s T i g E i g e n W ij s N u n s P E e t D i r i g E n t ggen en doen is twee. ZONDAG 2 MAART HILVERSUM I 301,5 M. 8.00 Nieuws. 8.15 Hoogmis. 11.45 „Het kerklied in de orgelmuziek". 12.15 „In 't Boeckhuys'12.30 Lunch concert. 14.00 „Laet uw Fierheit eens venvinnen". Luisterspel. 14.15 „Kampvuren langs den evenaar". 15.00 „Zuid Nederland zingt en speelt". 16.15 Afscheidsplechtigheid 17.00 Kerkdienst. 18.30 Strijdkrach ten. 19.00 Uit de kerkelijke werken van Mozart. 19.48 „Het roeipro- gramma 1947". 21.15 „De man die Donderdag was". Luisterspel. 22.35 Altviool en piano. 23.0024.00 Serenade. HILVERSUM II 415,5 M. 8.00 Nieuws. 8.30 Voor het platteland. 9.15 Geestelijk leven. 10.00 Zon dagshalfuur. 10.30 Kerkdienst. 12.00 Pyreneeënprogramma. 12.30 De Zondagclub. 13 15 Aeolian Sex tet. 13.50 De Spoorwegen spreken. 11.05 „Overnachting". 14.30 Gcrtler Kwartet. 15.30 Filmpraatje. 16.00 „The Skymasters". 16.40 Sport flitsen. 17.00 „Het nieuwe vers". 17.10 „Gesprekken met luisteraars". 17.30 Oomc Keesje. 18.00 Sportuit slagen. 18.15 Turnen. 18.30 Melodie der Verte. 19.00 Radiolympus. 19.30 „Dc Camera Obscura". 20.15 Om roeporkest. 21.15 „De Haas op den tak 22.05 „Dombey Zoon". Hoorspel. 22.40 „De Speeldoos". MAANDAG 3 MAART HILVERSUM I 301.5 M. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 9.30 Strijkkwintetten v. Mozart en Boothoven. 10.30 Morgendienst. 11.15 „Van oude en nieuwe schrij vers". 11 45 Familieberichten. 14.20 Zangrecital. 15.00 Haagsch Kamer- muz.-gezelschap. 17.25 Muzikale uitzending voor dc jeugd". 18.00 Sportuitslagen. 18.15 „Dc Zeil- sport". 18.30 Strijdkrachten. 19.15 Onder de N.C.R.V. Leeslamp. 19-45 Ten behoeve van den Landbouw*. 20.OS Marinierskapel. 21.00 „Chris tendom en Cultuur in Nederland. 21.40 Vocaal Kwartet. 22.30 Piano spel. HILVERSUM II 115,5 M. 7.00 Nieuws. 9.50 „Arbeidsvitaminen". 10.35 Sonate. 11.00 „Op den uitkijk" 12.30 In 't spionnetje 12.35 Staf muziekcorps. 13.50 Orgelconcert. 3 4.35 Alfred Kitchin. piano. 15.00 Bonbonnièrc. 16.30 „Grepen uit de opera". 17.30 „The Skymasters". 3 9.05 „Elek 't sync". 3 9.45 Inlei ding tot muziekbegrip. 20.05 Radio- scoop. 22.00 ,.Cacn-Transcripties". 22.15 „Wat loeft cr onder onze stu denten?" 23.15 Dutch Swing Col lege.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 2