Totale uitroeiing bedreigt de
walvisschen
Op de „Knobbel" wordt
serieus getraind
Moderne vangmethode geven
den dieren geen kans
Toestand in het binnenland
is vrijwel normaal
P
Radio-programma
smuties
Tamboer-maitre Beel
ZOEKLICHT op Indonesische pers
Hij sloeg record
onderduiken
2
Dinsdag 11 Maart 1947
A de vele propagandistisch
getinte artikelen over de
herleving van de walvischvaart,
is het \v.el goed deze zaak ook
eens van een anderen kant te be
zien. Beseft de lezer wel, dat
deze enorme zoogdieren het
zelfde lot ondergaan, dat zoo
vele wilde dieren voor hen
beschoren is geweest? Ik denk
hierbij aan de Europeesche- cn
N.-Amerikaansche bisons, de
Afrikaansche olifanten, de neus
hoorns en zoovele vroeger tal
rijke diersoorten, waarvan thans
de laatste resten hun einde af
wachten ir<. de reservaten.
Wanneer men zich verbaast
over de kolossale afmetingen van
lang uitgestorven diersoorten dan
realiseert men zich meestal niet.
cat de grootste dieren, die ooit
geleefd hebben, nu nog rond
zwemmen in de Poolzeecn en
groote kans loopen uitgeroeid te
worden.
De Blauwe Vinvisch bereikt
een lengte van 30 m. en heeft
een gewicht van 120.000 K.G.
Dat is acht meter langer cn
viermaal zoo zwaar als het
grootste fossiele reptiel.
Dezo hooggeorganiseerde zoog-
aieren gaat men te lijf met de
meest moderne vangmethoden;
jachtvliegtuigen sporen de slacht
offers op. snelle motorbooten,
voorzien van harpoenkanonnen
schieten den weerloozen dieren
harpoenen met springlading: in
het lichaam. Na een martelenden
strijdwordt de walvisch dan
naar het moederschip gesleept en
verwerkt. Bij de vroegere primi
tieve vangmethoden was er voor
het dier nog een mogelijkheid om
te ontsnappen doch thans heeft
hot geen schijn van kans.
Voor den oorlog
In het laatste jaar vóór den
oorlog (103S'39) opereerden in de
zeeen rond het Zuid pool-continent
34 moederschepen met 281 vang
booten (..catchers"). Deze vingen
in éèn seizoen het enorme aantal
van 38.356 walvisschen.
Dit is in dezen tijd één van
de meest barbaarsche slach
tingen van in 't wild levende
dieren, slechts te vergelijken
met het lot van de Amerikaan-
sche bisons, wier aantal in de
jaren 1S71'89 van 4.000.900
werd teruggebracht tot 1.091
Het is te begnjpeo. dat men van
geinteresseerde zijde pogingen in
bet werk stelt, de walvisschen
voor uitsterven te behoeden. Dat
dit tot dusver niet veel succes
had, rnoge blijken uit een artikel
van dr. Slijper, een specialist op
het gebied van walvisschen. (Vak
blad v. Biologen, jrg. 26. p. 98.
1946).
Perfecte vangst
,.Alle genomen maatregelen heb
ben echter niet kunnen verhinde
ren, dat naar het zich laat aan
z;en. het aantal walvisschen en
speciaal het aantal der zoo waar
devolle Blauwe Vinvis'schen te-
ruggeloopen is. Dank zij de groo
te perfectie in de vangst en de
verwerking der dieren is de op
brengst sedert 1930 sterk tocgeno-
men. Het seizoen 1938'39 toon 1e
echter een algeheelen achteruit
gong. Hoewel er drie schepen
méér deelnamen dan het vorig
seizoen, werden bijna S000 dieren
minder gevangen en liep ook de
gemiddelde trannproductie per
dag en de gemiddelde lengte van
de gevangen dieren terug. Boven
dien werden meer jonge dieren
gevangen dan in 1929.
De gewone Vinvisch toonde wel
iswaar een daling in het percen
tage gevangen jongen, deze was
niet in staat om de sterke stijging
.van dit getal bij de Blauwe Vin
visch te compensecrcn. Het sei-
Ingezonden mededeeling)
TUINK A LENDER
DINSDAG 11 MAART - Wan.
neer in de lente allerlei zaden in
Uw moestuin zijn gezaaio dan ver
schijnen ook weldra de vogels om
die zaden op te pikken. Het z>in
vooral sprnazie.zaadkoolzaden m
pas gesproten erwten, waarop ie
vogels het hebben gemunt E*>n
voortreffelijk middel tegen aeze vo
gels chad e zijn zwarte draden, die
cp een handbreed hoogte kruiselings
tver de zaaibedden worden gespan
nen. Bij het neerstrijken of opvlie
gen botsen de vogels tegen d>e dra
den aan. schrikken en vliegen weg
Om te voorkomen, dat de graszaden
van een pas bezaaid grasveld door
het gevogeUe worden opgepikt
wordt het graszaad tevoren met
wat roode meniepoeder vermengd.
S. L.
Dr. P. F. van Heerdt
Assistent aan het Zoölogisch
laboratorium te Utrecht.
j schreef voor ons dit artikel.
zoen 1939—'40 was weer wat-gun
stiger. maar^de resultaten van
bei eerste na-onrlogschc seizoen
(1915—'46) hieven in het begin
20 onder-die van 1939—'40.
Lengte toegenomen
Uit de vangststatistieken van
de ..Thorshammer" bleek even
wel. dat de gemiddelde lengte van
de dieren een weinig wis toege
nomen. Het groote aantal nog niet
olwassen dieren, dat gevangen
werd. maant daarentegen tot
voorzichtigheid. Volgende seizoe
nen zullen moeten leeren. of dit
laatste als een ongunstig teeken
heschouwd moet worden, of dat
het. zooals de Noorsclic onderzoe
kers meenen. het gevolg is van
een flinke toename der jongere
jaarklassen. tengevolge van de
rust gedurende den oorlog.
Uit een en ander mag in elk
geval de conclusie getrokken
IN HET MILDE VOORJAARS
ZONNETJE trokken Zondag velen
naar buiten om de kolenschaarschte
te vergeten. Drukte in Scheve-
ningen
worden dat >n de laatste ja
ren voor den oorloo te groote
quanta gevangen zijn en dat
liet zeer twijelachtig is of ge
durende de oorlogsjaren, toeri
de vangst stilstond, een vol
doende herstel van don Wal-
vissc hen-s tand heeft plaats
gevonden.
Dit in tegenstelling tot den
v'schstand. die enorm is toegeno
men. Maar de walvisch Is nu
eenmaal geen visch, maar een
zoogdier, en nog wel een zich
langzaam voortplantend zoogdier.
Aantal overschat
Of men het totale aantal van
deze dieren overschat heeft, dan
wel de gegevens over groei en
voortplanting: niet geheel juist
zijn. kan thans moeilijk beoor
deeld worden. De bioloog zal in
»le komende jaren tot taak heb
ben vele nauwkeurige gegevens
te verzamelen, die tot beter in
zicht in deze problemen kunnen
leiden. Op dc Whaling Conferen
ce Is besloten, dat het totale aan
tal van 34 fabrieksschepen (moe
derschepen). dat in 1939 opereer
de. in de toekomst niet boven de
twintig mac stijgen".
Tot zoover Dr. Slijper. Intus-
schen gaat men rustig verder
deze dieren uit te roeien. De op
brengst voor Nederland wordt ge
schat op 15000 ton traan per jaar.
een opbrengst, die volgens de tot
dusver behaalde resultaten zeer
zeker niet bereikt zal worden,
terwijl het totaal verbruik 200.000
ton bedraagt. Slechts ca. vijf pet.
j >vnn ons vetverbruik zal dus wor
den gedekt.
Daarvoor roeit men de groot
ste dieren ter wereld uit. be
steedt men vele duizenden
guldens aan materiaal en ar
beidsuren voor het verbou
wen van een schip, dat voor
nuttiger doeleinden gebruikt
had kunnen worden.
Vetverbruik
Nederland moet, zijn vetverbruik
kunnen baseeren op een geregelde
productie door zijn melk- en
slachtvee cn niet op een zoo spe
culatieven roofbouw als de Wal
visch vangst. De opbouw van on
zen veestapel vereischt ecnige ja
ren, waarna onze vetpositie gelei
delijk aan weer zal verbeteren.
Gezien de uiterst slechte resul
taten (de opbrengst is meer dan
vijftig pet. onder de raming: ge
bleven!) is het te hopen, dat aan
deze walgelijke slachting zeer bin
nenkort een einde wordt gemaakt,
opdat wij ook deze dieren niet op
de lijst van de geheel of bijna
uitgestorven soorten behoeven te
plaatsen.
L-TF.T te Batavia verschiinende Ne-
derlandsche blad „De Nieuws
gier" geeft een reportage van een
hijzonderen verslaggever die de vo
rige week uit Malang is terugge
keerd.
De verslaggever doorkruiste ver
scheidene uren geheel alleen de stad
en werd zelfs wanneer hij Neder-
landsche sprak overal vriendelijk
ontvangen. Slechts de politie leed
soms nog aan spionnenvrees. terwijl
een groot deel der bevolking in
iederen blanke een buitenlandschen
journalist of „Orang Oestrali" ver
moedde. De stad Malang is schoon
en de wegen, die hier niet veel ge
leden hebben door mil.tair verkeer,
zijn vaak zeer goed. Ook hier is het
huisvestingsprobleem zeer moeilijk.
Het verkeer is beperkt. Er zijn
slechts enkele nieuwe Austins via
Cheribon ingevoerd. Dc winkels doen
hun best een goeden indruk te ma
ken, maar alles is eigen fabricaat en
er zijn slechts enkele importgoede
ren. zooals tandpasta en cosmetische
artikelen, haarcrcmes en nylonkam-
inen. De prijzen zijn zeer hoog. De
levensmiddelenpositie is behoorlijk.
Thans verbleven te Malang vele
militairen, in verband met het dich
terbij gekomen front. Eiectriciteit en
water zijn normaal, maar er is geen
gas. De restaurants zijn vol. Djon-
gos als aanspreektitel is verdwenen
en vervangen door ,,boeng".
Batavia lijdt
HET republikeinsche blad „Ra*
jat schrijft: de bevolking van
Batavia heeft zoowrel van vriend als
van vijand te lijden. Bij iedere wijzi
ging in het stadsbestuur hoopt de be
volking op een verbetering van zijn
lot, dóch iedere verandering brengt
slechts een verzwaring van lasten
mede. Alle maatregelen ter verbete
ring zijn intusschen mislukt.
Enkele maanden geleden verklaar
de een Nederlandschc woordvoerder
te Batavia, dat men groote moeilijk
heden had bij het aannemen van In
donesische arbeiders. Momenteel
werken er echter 25.000 Indonesiërs
voor Hollanders. Zij doen dit omdat
hun kinderen honger lijden en zij
niets meer bezitten om tc verkoopen.
Wat moet men echter wel denken
van onze leiders, die het volk in deze
ellende hebben gedompeld?
Een bedreiging?
In het republikeinsche blad „Mer-
deka" schrijft de heer Prawoto Soc-
modilogo: „Kortgeleden verklaarde
de heer Sjahrir in een interview, dat
Dr. van Mook te Den Pasar beloof
de Oost-Indonesic dezelfde plaats tc
zullen geven in de vereenigde sta
ten als de republiek. #Dit' beteekent
ot wel een verlaging van de positie
van de Republiek of een verhooging
van de positie van QosL-Indonesie.
Als de republiek toetreedt tot de
vereenigde staten van Indonesië, is
het doel van Dr. van Mook bereikt,
maar dan zal dc republiek zoo zwak
staan, dat zij de kosten van den we
deropbouw niet kan betalen. Een
toetreden van de republiek tot de
Vereenigde Staten beteekent voor
haar een economische en politieke
verminking.
„A[aar ivelke flank, Beel?"
OVER dc training der dienstplichtigen'wordt dikwijls zonder
feitenkennis gesproken cn geoordeeld. Hoewel velen vinden,
dat het den jongens goed doet, eens „los" te komen, zijn sommigen
van meening, dat de aard der oefeningen schade aan de gezond
heid kan berokkenen. Een onverwacht gebracht bezoek aan de
legerplaats Oldebroek leerde ons de waarheid en de waarde
kennen van hetgeen lichamelijke opvoeding in -dienst behelst.
Oldebroek. populair gezegd „Dc
Knobbel", ligt in het hart van de
Vcluwe, zoodat dc genoegens en ge
makken der stad er niet zijn te vin
den. doch daarvoor in de plaats ko
men natuurschoon en een gezond,
vrij buitenleven, belangrijke facto
ren voor jonge kerels, bij wie de
\oor soldaten noodzakelijke behen
digheid moet worden aangekweekt
cn wier natuurlijk uithoudingsvermo
gen moet worden opgevoerd. Om dit
te bereiken beschikt de Generale
Staf over een speciale afdeeling Li
chamelijke Opvoeding die in Den
Haag zetelt en via rayon-officieren
contact onderhoudt met sportoffi-
cicren leeraren M.O. Lich. Op
voeding die met assistentie van
in de School voor Mil. Lich. Opvoe
ding te Hoog-Halen opgeleide in
structeurs de aan het Rijk toever
trouwde jongens trainen.
De wijze waarop deze enthousias
te menschen letterlijk en figuurlijk
KL. «.JHkI
DE MOLEN „DE PEINS VAN
ORANJE" op den ouden stads
wal van het Betuwsche stadje
Buren, die zeer vervallen is, zal
met steun van een daartoe op
gericht molenfonds, gerestau
reerd worden
tlilLLEÏON
„Jullie wonen in dat huis", zei
brigadier O'Hare, „dat huis daar.
En .nou ingerukt!"
,,W\j wonen in het voortuintje
ook", zei April.
Archie sprong heen cn weer en
gilde: „Wjj wonen overal, wij zijn
overal!"
En Dinah voegde er aan toe: „En
het is ónze voortuin".
„Ik bedoel zei brigadier
O'Hare. Hij slikte. „Ik bedoel
ga van die heg daar weg".
„Wij zijn dol op die heg daar",
deelde April hem mee.
Archie, die een paar stappen ach
teruit gegaan was, schoot met zyn
katapult in „die heg daar".
Dc brigadier sprong op en gaf
een schreeuw. „Ik zei maak
dat je weg komt!" bul
derde hij. Zijn gezicht werd purper.
„O best hoor', zei Dinah, „als U
zóó begint De drie kleine
Carstairs liepen op hun dooie ge
mak van het tuinhek weg zonder
ook maar één keer om te kijken.
„Wij krijgen herrie met 'm zei
Dinah somber.
„Dat denkt j ij", zei April onver
stoorbaar. „Hg krijgt herrie met
o n s!"
Zc liep nonchalant een paar maal
het grasveld op tot ze er zeker van
was, dat brigadier O'Hare den
waardigen aftocht gezien had en zei
toen: „Kom jongens, we kunnen er
ook door het tuinhek aan den ach
terkant in".
Maar dat tuinhek aan den ach
terkant werd bewagakt door een
verveeld jong agentje. Die schudde
zijn hoofd en zei: A-hum-hum.
Jullie kunt er hier niet in".
Dinah keek hem een minuut lang
koud aan voor ze zei: „We hebben
Mrs. Sanford beloofd om haar ra
dijsjes uit te dunnen".
„Ah zo", zei de agent vriendelijk;
„maareh Mrs. Sanford
maakt zich niet druk meer over die
radijsjes van d'r. Mrs. Sanford is
vermoord, zie je?"
„We zien het", zei April en trok
een wenkbrauw op. „Stel je voor!"
Ze keek lichtelijk beleedigd. „Ver
moord Da's nou wat je noemt tact
loos". Zc trok den anderen wenk
brauw op tegen Dinah en Archie en
zei: „Zullen we dan maar gaan?"
Het agentje kee"k hen een lange
minuut na met verbaasd blozend
gezicht.
„Zc bewaken dus den heelen
boel" zei Dinah ongelukkig. „Zelfs
dat gangetje waar de vuilnisemmer
staat".
De drie kleme Carstairs bleven
staan om het probleem te bcstudee-
ren.
„We moeten zien er op de een of
andere manier in te komen om te
zoeken", zei April.
„Zoeken? Waarnaar?" vroeg Ar
chie. „Hé, waarnaar?"
..Hoe weten we dat nou", zei Di
nah nijdig. „We zóèken!"
„Ja maar waarnaar, waarnaar,
waarnaar'!!" zei Archie.
„Archie", zei April streng, „dit
is het tooneel van de misdaad. Het
eerste, wat een detective doet, als
er een misdaad gepleegd is, is de
plaats van de misdaad afzoeken.
Wij zijn de detectives en dus moe
ten we zoeken".
„Alleen zit er overal politie, be
grijp je?" voegde Dinah er aan toe.
Archie keek rond en moest in
stilte toegeven, dat Dinah gelijk
had.
„Accoord van Putten", zei hij.
„Waarom ga je niet over de oprij
laan? Suffie!"
April en Dinah keken elkaar aan.
„Het is te probeeren", zei April.
Hu-hu-hu!" zei Archie.
„Hou jij je gezicht", zei April.
Archie plofte neer op den stoep
rand. Hij blies en wenschte dat hij
zwavel en vuur had kunnen blazen.
Toen zij hij: „Ik heb de p aan meis
jes gezien!"
Hij schopte met zijn hakken te
gen den stoeprand en zocht zijn
brein af naar de meest oneerbiedige
uitdrukking. Toen barstte hij uit:
„O mormels mormels".
„Lieve Hemel!" zei Dinah. „Hou
toch je brutalen mond".
„En kom mee", zei April.
Ze liep voorop naar de oprijlaan.
Er was geen politieman, met of
zonder uniform, te zien,
„Misschien is dit een val!" fluis
terde ze. dramatisch tegen Dinah.
„We moesten maar door de hor
tensia's kruipen en heel zachtjes
doen!"
Toen ze bij de struiken kwamen
zagen ze een bekenden grijzen open
wagen bij het huis staan en twee
bekende figuren ernaast. Ze doken
haastig weg en kropen voorzichtig
dichterbij.
Opeens greep Dinah April bij
haar arm. „Weet je nog", fluisterde
ze, „wat moeder altgd zegt over
luistervinken?" iWordt vervolgd)
mei „hun -jongens" omspringen be
vordert naar we uil eigen aan
schouwing leerden den in het bur
ger- zoowel als het militaire leven
onmisbaren team-geest.
Vrije-veldoefeningen
OM met succes te kunnen werken,
heeft men Oldebroek. dat oor
spronkelijk als schietkamp was be
doeld, geheel moeten verbouwen en
ofschoon een behoorlijk resultaat is
bereikt, beschikt men er nog steeds
niet over behoorlijke gymnastiekza.
len, terwijl het terrein slechts één
voetbalveld telt. Wat men er echter
nog aan goede outillage mist wordt
goed gemaakt door z.g. roadwork-
oefeningen in het vrije veld, waarbij
een dankbaar gebruik wordt ge
maakt van alle daar aanwezige ob
jecten als boomen, slooten. enz. De
vruchten van dit alles hebben we
kunnen zien. beter gezegd: kunnen
beleven, want op den dag van ons
bezoek werd juist een aantal mili
tairen na een oefeningsperiode van
twee maanden „getest" en gaarne
maakten we van de ons geboden
gelegenheid gebruik om, gehuld in
een militaire oliejas die den drager
als een prieel tegen wind cn water
beschermt, plaats te nemen in een
carrier waarmede we. vergezeld van
den sportofficier en zijn helpers, het
dertien kilometer lange parcours
„doornamen".
Het feest want dat bleek de
test in wezen voor de deelnemers
te zijn begon met een tocht naar
dc startplaats, waar de jongens be
gonnen met zich over een „storm
baan" te werken, bestaande uit een
sloot, pallisadenversperring, even-
wichtsboom, verticaal klimraam. een
draadversperring, waarna de stunt,
het „palengraf", gevormd door een
reeks op gelijken afstand doch ver
schillende hoogte in den grond ge
slagen palen, met aan het eind een
springkuil en loopgraaf, wachtte.
Ziekendragers
NADAT iedereen van zijn kunnen
blijk had gegeven, huppelden
we in ons rupsbandvoertuig achter
den troep aan naar oen der uitzicht
torens, die zich bii uitstek leenen
voor oefeningen in het naar boven
dragen van gewondp makkers. Voor
dc „lijken" beteekende dit een rust
poos, want zij behoefden hier hun
spieren niet te gebruiken en ze lie
ten zich lui door de anderen omhoog
zeulen.
Natuurlijk lieten de deelnemers
geen gelegenheid onbenut om hun
lachspieren te gebruiken en de ge
legenheid daartoe deed zich t#n vol
le bij het volgende object voor, waar
de jongens als apen achter elkaar
in een boom klommen om zich ver
volgens langs een touw naar de
overzijde van een denkbeeldige, met
krokodillen bevolkte kali te laten
glijden. Vol spanning keken zij. die
het er goed hadden afgebracht toe.
hoe de rest vogde en een der plocg-
aanvoerders. een niet al te slank
kapitein, kreeg een welgemeend
hoera'tie voor zijn prestatie.
Kaartlezen
het kaartlezen werd niet
vergeten, want na de touw-
proef moest een bosch-hut worden
gezocht, waarin zich schietwapenen
met een constructiefout bevonden.
Wie niet in drie niinuten tijds deze
fout kon aanwijzen, maakte een
strafpunt. wat dus goede kennis van
het wapen en een snellen blik
vraagt. Drie minuten is niet v
doch er wachtte meer: een wande
ling over een vlonder, die men bo
ven een ven had geslagen en elke
deelnemer werd hier voor de keuze
geslefd tusschen natte voeten of een
beheerscht en veilig evenwicht
Lang konden w,e niet blijven, want
we wilden de oefening handgranaat-
werpen evenmin missen als de klim-
en daalpartij over „Dc Sternen Ta
fel", een flinke heuvel in het ter
rein, die de voorpost vormde van
de finish, een uitzichttoren, waar de
jongens zich op de derde verdieping
moesten afmelden. Hiermede eindig
de de test, die op tijd was ingesteld
en de een na de ander zagen we
de deelnemende ploegen arriveeren,
onder leiding van een majoor, kapi
tein, luitenant of onderofficier, die
van de zelfde spanning vervuld wa
ren als hun jongens Niet enkel dc
prestatie vormde de belooning, doch
voor de winnaars van den wedstrijd
in snelheid en behendigheid zou den
vogenden dag een pannekoekenfuif
worden georganiseerd, die, nakr we
later vernamen, uitstekend geslaagd
was.
Enthousiasme
p VEN bliezen we met de reeds
gearriveerde militairen uit voor
het vroolijk opvlammend open haard
vuur in de ruime cantine, doch de
met ons weergekeerde sportofficier
liet ons weinig tijd tot na praten;
hem wachtte het sportveld, waar
hij ter onzer eere met cenige kader
leden een rugby-demonstratie gaf,
op dc wijze zooals met dit voor het
Nederlandsche leger nieuwe, doch
echte soldatenspel, in Oldebroek ge
ëxperimenteerd wordt. Ook hier
ontmoetten we het groote enthou
siasme. dat het werk van sportlei
ders cn -instructeurs kenmerkt, ook
hier den perfecten team-geest, die
onontbeerlijk is voor een goede li
chamelijke opvoeding, die onze jon-
gens-in-uniform zoo hard noodig
hebben en waardoor zij spirit en ge
meenschapsgevoel aankweeken.
Rugby is hiervoor een prachtspel,
omdat hierbij dc bijzondere kwalitei
ten, die een man en dus zeker
een soldaat moet bezitten, naar
oren komen.
Wij zijn er den commandant van
Oldebroek. overste Portheine dank
baar voor, dat hij ons in de gelegen
heid heeft gesteld, kennis te nemen
an wat door outsiders zoo verschik
lend wordt beoordeeld, doch waar
voor één waarheid geldt: Op de
K-nobbel in Oldebroek wordt serieus
en met succes gewerkt.
Kris-kras door de wereld
IN een koeionstal op een boerderij
bij Trondhjem heeft men een
Rus aangetroffen, die er uitzag als
een Robinson Crusoe, met lange ha
ren en haard cn gekleed in lompen.
Hij bleek destijds ontsnapt tc zijn
uit een Duitsch krijgsgevangenkamp
bij Levanger en zich sindsdien ver-
horgen te hebben gehouden in de
bosschen. Hij kwam met de handen
omhoog te voorschijn, want hij had
nog niet vernomen van de Duitsche
capitulatie
Zelfbestuur voor Rioutv
De resident van Riouw heeft aan
d« Nederlandsch-Indische regeering
voorgesteld om dit gehied den sta
tus van zelfbesturend landschap
toe to kennen.
Vacantie in Engeland
Een inwoner van Bridlington
heeft van een Nederlander een aan
bieding tot woningruil in een va-
cantiemaand ontvangen.
Booze NazCs
Voormalige nazi's hebben een ge-
den kteeken vernield, dat in de
buurt van Hannover opgericht was
ter eere van Russische krijgsgevan
genen cn politieke gevangenen, al
dus radio Berlijn.
Meer loon
Ramadier, minister-president van
Frankrijk, heeft de 17% loonsver-
hooging voor dagblademploye's
goedgekeurd.
Bandjir in Solo
De Bengawan is in het Solosche
buiten haar oevers getreden met fa
tale gevolgen Dit is de ergste
bandjir, die het stroomgebied van
deze rivier heeft geteisterd.
Er.worden 15 personen vermist.
Land,van beloften
Lalmand, de Belgische minister
van voedselvoorziening, treft ver
klaard. dat chocolade, koffie, peul
vruchten on misschien ook aardap
pelen binnenkort zullen worden
vrijgegeven. Brood, melk. vleesch,
suiker cn vetstoffen zullen gerant
soeneerd blijven.
WOENSDAG 12 MAART
HILVERSUM I 301.5 M. 9.30
Symphonieconcert. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Hermann Ehrenfeld,
fluit; J. C. Cremers, cello; mevr.
Jeanne de Larrge-Kooiman, piano.
11.45 Familieberichten. 12.00 Orgel
concert. 12.35 Kamerkoor. 13.00
Nieuws. 13.15 Staf muziekcorps.
14.00 Orgelspel. 14.30 „Beplanting
van een tuintalud". 14.50 Mctropo-
le Ork. 15.30 Alt-vioolrecital. 16.00
Kinderszenen. 16.45 Voor jongens
en meisjes. 17.30 Volksherstel.
17.35 All Round Sextet. 18.30 Stryd
krachten. 19.00 Nieuws. 19.15
Land- en Tuinbouw. 19.30 Engel-
sche les. 20.08 Biddag voor het "ge
was. 21.40 NCRV-Kwartet. 22.15
Actueel geluid.
HILVERSUM II 415.5 M. 10.00
Morgenwijding. 10.20 „Onze keu
ken"'. 10.35 Alt en piano. 11.00
Non stop programma. 12.00 „Op
Klompen". 12.30 Kalender. 12.35
Orgelspel. 13.15 Voor het platte
land. 13.20 Miller-Sextet. 14.00 Voor
de vrouw. 14.15 Omroepkamer-
orkest. 15.00 Voor dc jeugd. 15.45
Bij zieken. 16.15 Voor dc jeugd.
17.15 „The Ramblers". 17.45 Het
Rijk over zee. 18.30 „Dichter en
Volk". 19.00 Pianoduo. 19.30 „De
ontwikkeling van het geloof in een
kinderleven". 20.05 Dingen van den
dag. 20.15 Omroeporkest. 21.00
„Eenmaal in het leven yan ieder
mensch". Hoorspel. 22.00 „De Zil
veren Zeven".
WE hebben al eeni-
ge malen kunnen
constateercn dat de
draperie het hoofdken
merk is van de Fran-
he mode. met 'n zeer
wijden rok. die de weer
in zwang gekomen
wespentaille sterk ac
centueert. Toch zien we
ook nog wel de strak
om het lichaam getrok
ken modellen, maar
dan altijd nog met een
pseudo-overrok of een
langs de 'linkerheup
vallende strook, die
aan de draperie herin
nert. De mouwen zijn
verschillende van deze
meestal strak en van
boven glad ingezet,
maar soms hebben ze
van boven een wijde
ballon cn zijn *e ver
der onder den elleboog
glad.
Dit idee is heel ge
schikt om een oude ja
pon een meer „up tn
date"' aanzien te geven
U kunt het lijfje b.v.
met een kanten boven
stuk garnceren en de
ballon van de mouw
van hetzelfde kant me
ken, wat aardig af
steekt tegen het lijfje
cn de ondermouw.
Wat ook erg veel ge
dragen wordt is een
japon met een effen
rok en een gebloemd
■>f gestreept lijfje, ook
ilweer een idee om een
-pon te veranderen en
te moderniseeren.
Nieuw van oud
r^E huidige mode
stelt ons wel Ui
staat onze half-sleetjes
nn te knappen en tege
lijk naar de mode te
veranderen. Wat kan
er al niet gedaan wor-
Jen met draperies over
versleten plekken. Nu
er veel japonnen ge
maakt worden van twee
kleuren stof. kunnen
ive hpcl makkelijk ran
twee jurken één ma
ken. Zoo biedt de mo
de ons vele mogelijk-
•'?n.
Het jurkje dat hier-
bii afgebeeld is. heeft
reeds genoemde mode
verschijnselen.
Het lijfje is van an
der materiaal gemaakt
dan de rok, een zeer
strakke lange mouw.
een draperie over de
linkerheup en dan een
heel wijde klokrok.
U zult heel gemak
kelijk een oud jurkje
naar dit modél kunnen
veranderen.
en oud ivordt
nieuw
ALS garneering ge
bruikt men in Pa
rijs veel borduursel,
kant. pareltjes en kra
len: ook hier grijpt de
mode du? weer eenige
tientallen jaren terug,
cn we denken even
aan den tijd dat de
vrouwen waar 't rhaar
mogelijk was horduur-
-cls maakten en kraal
tjes opnaaiden, maar
ook dit heeft weer het
groote voordeel dat
het een uitstekende
acte-misère is. waar
ivat dunne plekken
onder weggewerkt kun
nen worden.
Deze zwart-satijnen
robe-d'après-midi. zeer
geschikt voor bridge-
avondjes of tea's, is
voorzien 'nn kleine ro
bijnen. knoopjes cn 'n
eenvoudig fantasicbor-
Juürsej o° den rug De
rracieiise overrok geeft
»en bijzondere beko
ring aan dit jurkje.
