ehzbh
Ook in de Sow jet-Unie kent
men millionnairs
Overal water, behalve
uit de kraan
Zoo spaart U kolen
v'AJ
„Tijd van isolatie voorbij"
schrijft „New York Times"
WE
Radio-programma
In goed blaadje
Met een parapluie
naar bed
Noel Noel in Den Haag
De Dictator komt!
Zwarte broodjes
bron van geld
en... kwaad
2
Dinsdag 18 Maart 1947
Van onzen specialen correspondent OLAF BECKER
IN de Sovvjet-Unie kan men zich niet alleen tot hooge posten,
maar ook tot hooge salarissen opwerken. Wie meent, dat alle
Russen hetzelfde salaris verdienen, vergist zich grondig. Er zijn
ook daar rijkaards, die zich weelderige luxe kunnen permiteeren.
In de Sowjet-Unie gaat men uit van het principe, dat persoon
lijke ondernemingslust, kunde en prestatie de hoogte van het in
komen bepalen. Op de loonschaal staan uitvinders, kunstenaars,
schrijvers, legeraanvoerders en de „captains of industry" boven
aan. En onder hen treft men dan ook de millionnairs aan.
De Russische ingenieurs en uit
vinders staan bij de opperste Sow-
jet wel in een heel goed blaadje.
Wanneer men denkt aan hun aan
deel in het succesrijke verloop van
den oorlog, is zulks ook niet te ver
wonderen. Zoo werd Degtjaref, de
constructeur van het machinege
weer „Stalinorgel", tweemaal met
den Stalinprijs vereerd. Deze prijs
is 200.000 roebel. Iljocstin, de uit
vinder van het Stormovik-vliegtuig,
kreeg, behalve den Stalinprijs nog
600.000 extra belooning. Zijn nor
male maandelijksche inkomen be
draagt ongeveer 5.000 roebei. ex
clusief de procenten, die hij voor de
exploitatie van zijn uitvindingen
krijgt.
Ook de leiders der industrieën
hebben het niet kwaad. Zij verdie
nen gemiddeld 50.000 roebel per
jaar, exclusief hun aandeel in de
netto-winst. Daartegenover staat,
dat hun taak zeer zwaar is, aange
zien zij volgens 'n decreet van 1934
persoonlijk verantwoordelijk zijn
voor den goeden gang van zaken in
hun bedrijf.
Natuurlijk genieten ook de be
roemde generaals en maarschalken
frootc inkomsten In het laatste
edrijf van den tweeden wereld
oorlog is bovendien een ware regen
van ridderorden en geldelijke be
looningen op hen neergedaald. Hun
maandsalaris varieert van drie tot
zes duizend roebel. Bovendien zijn
hun eventueele weduwen zeker van
een ruim pensioen.
Schatrijke schrijvers
T? EEDS voor den oorlog leefden
in Moskou dertig roebelmillion-
nairs. Tot hen behoorde de onlangs
gestorven schrijver Alcxei Tolstoi,
neef van den grooten Leo Tolstoi.
Alexei is door zijn romancyclus
over Peter den Grooten wereldbe
roemd geworden. Na de revolutie
van 1917 werkte hij jaren achter
een als schrijver van filmmanu
scripten in Hollywood. In 1932
keerde hij naar de Sowjet-Unie te
rug en verdiende er groote sommen.
Voor het verfilmingsrccht van zijn
grooten roman betaalde de staat
hem drie millioen roebel. Zijn boe
ken werden bij millioenen verkocht.
Bovendien kroeg hij meer dan eens
den Stalin-prijs. Hij behoefde dus
niet eenvoudiger te leven dan welke
Europeesche geldmagnaat ook. De
schrijver bezat zoowel in Moskou
als in Leningrad een reusachtige
villa, terwijl hij in de Kaukasus en
op de Krim, de Russische Rivièra,
schitterende 'landgoederen had.
Het Europeesche publiek kent
wellicht nog beter den naam van
den 13-jarigen schrijver Michael
Sjolokhof, die met zijn uitstekend
boek „De Stille Don" de wereld
veroverde. Sjolokhof werd geboren
in het kleine Versjenskaja aan de
Don, waar hij nog steeds leeft. Zijn
vader was boekhouder. Michael
ging op school in Moskou en Bo-
goetsjar. niet ver van Woronesj,
aat wij uit den laatsten oorlog ken
nen. Óp zijn vijftiende jaar keerde
hij naar Versjenskaja terug en
werd er. ondanks zijn leeftijd, tot
onderwijzer benoemd. Volgens goe
de. oude schrijverstraditie heeft hij
daarna nog vele andere beroepen
uitgeoefend, o.a. die van statisticus
en inspecteur van de warenwet.
Toen hij in 1923 als ongeschoold ar
beider werkte, begon hij artikelen,
schetsen en novellen te schrijven in
de plaatselijke bladen.
Geen uitgever
F)E STILLE DON" verscheen
D twee jaar nadien. Het was
uiterst moeilijk er een uitgever
voor te vinden. Niemand dorst het
aan. Men weigerde te gelooven, dat
Sjolokhof het manuscript zelf had
geschreven! Toen het boek eindelijk
toch verscheen, werd het een
enorm succes. Alleen in de Sowjet-
Unie werden tien millioen exem
plaren verkocht en in de rest van
de wereld nog veel meer. Ook hij
kreeg den Stalin-prijs.
Tijdens den oorlog was de auteur
als oorlogscorrespondent bij de
Russische troepen. In tegenstelling
tot Tolstoi veranderde Sjolokhof
zyn levenswijze nauwelijks, toen het
geld hem toestroomde. Hij bleef in
het kleine huis met vier kamers
wonen in Versjenskaja. Zijn vrouw,
een Kozakkendochter, bestiert huis
en hof. samen met zyn moeder.
Natuurlijk zijn niet alle schrijvers
in de Sowjet-Unie millionnairs
Maar hun bestaan is in ieder geval
verzekerd en met het sprookje, dat
armoede talent kweekt, heeft men
in de Sowjet-Unie eens en voor al
tijd afgedaan.
35.000 bioscopen
OOK in de Russische filmwereld
treft men een aantal groote
heeren aan. Er zijn 10 12 film-
ondernemingen en omstreeks 35.000
bioscopen. Aan den top van dit al
les staat Sjoemjatski, productielei
der en milhonnair.
In Europa kent men vooral de
regisseurs Sergej Eisenstein en Sc-
voled Poedofkin, die beiden wereld
beroemde films hebben gebracht.
Poedofkin. geboren in 1893, was
oorspronkelijk tooneelspeler, maar
ging weldra naar de film over. Als
voornaamste taak van de film be
schouwde hij de reportage; volgens
hem moest men het tooneclspel
overboord werpen en alleen natuur
lijke menschen op het doek bren-
TUINK A LENDER
DINSDAG 18 MAART. Ten
gevofqe van den langduriffen win
ter is er in de aanplanting van al
lerlei boom. en heestergewassen,
vaste planten enz, een groote ver
traging ontstana. De aanplant mg
van deze siergewassen kan echter
nog zeer goed in April geschieden.
Doordat deze planten door dc la>te
temperatuur thans beduidend later
zullen ontspruiten kunnen ze in dit
geval ook wel iets later worden ge
plant. Nadat de vorst tenslotte uit
den grond is verdwenen, blijve men
ook niet langer met. de aanplanting
wachten. Doe eerder ze dan geplant
worden, des te beter zul/en de ge
wassen dan den achterstand aan
groei gaan inhalen. L
ZIJN DE WONEN IN RUS-
LAND niet zoo, dat iedere kapi-
taalvorming onmogelijk is? Del
antwoord luidt ontkennend en
wordt nader uitgewerkt in deze
bijzondere reportage, die vele
jj Sovjet-Russische ingenieurs en
uit vinders, schrijvers en kunste-
j naars als millionnairs aanwijst,
die niet minder luxueus behoe-
ven te leven dan de West-Euro-
peesche geldmagnaten
Want Alexei Tolstoi, die voor
5 de verfilming van één boek
3.000.000 roebel van den Russi-
schen staal kreeg is waarlijk
niet dc eenige millionnair in de.
U.S.S.R.
gen. Hij gebruikte bij zijn opnamen
dan ook geen tooneclspelers, maar
gewone menschen, die bovendien
niet wisten, wanneer de draaiende
camera wel of geen filmband be
vatte. Met dit systeem had Poedof
kin echter niet veel resultaat. Later
inspireerde hij zich op Stanislawski,
die hem leerde, dat alleen een too
neelspeler een gewoon mensch kan
uitbeelden. Poedofkin s beste film is
ongetwijfeld „Storm over Azië",
eeri mengeling van propaganda cn
historie, terwijl ook zijn verfilming
van Gorki's „Moeder" bekend is.
Zoowel Poedofkin als Eisenstein
hebben den Stain-prijs gewonnen
en beiden zijn rijke mannen.
Luxe badplaatsen
VAN de andere welgestelde kun
stenaars moet nog Moscou's
lievclingstcnor Koslofski worden
genoemd, die voor cén optreden in
SERGEJ ElSENS'l EIN
de bekende filmregisseur, verdien
de niet minder dan zijn Amerikaan-
sche collega's een vermogen met
zijn films
de Groote Opera 15.000 roebel ont
vangt, en de tooneclspelers Mos-
kwin en Tsjerkassof. Velen van
deze kunstenaars werden met ere
titels als „volkskunstenaar" of
„verdienstelijk kunstenaar der Sow
jet-Unie" onderscheiden.
Nu de oorlog voorbij is, verlangt
men ook in de Sowjet-Unie naar
vacantie en daarbij behoeft men
geen gebrek te hebben aan een
mooie omgeving en een zekere luxe.
De groote kuurplaatsen Gagry cn
Socki aan de Zwarte Zee zijn door
het oorlogsgeweld onaangetast ge
bleven en trekken nog steeds veel
bezoek. De prijzen zijn er zeer ver
schillend. In Socki kan men reeds
voor 200 roebel een maand leven.
Daarentegen kost een kamer met
pension in het mondaine hotel
„Kaukasische Rivièra" 700 3.000
roebel per maand. In Gagry kan
men logeeren in het uiterst luxieuze
„Goztinitse Zik", waar de wanden
en vloeren van notenhout en de
meubels van rozenhout zyn ver
vaardigd.
Neen, er is veel luxe in dc Sow
jet-Unie voor wie het kan be
talen.
(Nadruk verboden).
Nawinter in Noord-Holland
(Van een specialen verslaggever)
JOELEND hollen dc kinderen als
dartele veulens heen en weer:
ze kunnen de ruimte niet óp en we
ten met hun energie geen raad.
Eindelek begint dc winter te wijken
en de zoele dooilucht ademt dc len
te, maar hoe welkom deze ook moge
zijn. in de wijde Noordhollandschc
polders, waar de stadjes en dorpen
in dc wijdheid schier verloren gaan,
is men bezorgd en druk in de weer.
Eerst was het de sneeuw, die het
dagelijksch leven belemmerde, doch
thans worden de menschen bedreigd
door het water, dat met het smel
ten van het hier smetteloos geble
ven winterkleed hooger en hooger
rijst.
De slooten, tochten en weterin
gen zijn ver buiten hun oevers ge
treden en vrijwel de geheele Pur-
mer en de Zuidpolder achter Volen-
dam zijn onafzienbare watervlakten
geworden als was er nooit een
VOLENDAMMER VISSCnr.RS kor
ten zich den wachttijd mei het kun
stig besnijden van klompendie
'szomers als souvenirs door de
vreemdelingen zullen worden ge
kocht.
Leeghwater geweest om Nederland
ter plaatse vruchtbare akkers en
welvarende weilanden te schenken.
Holland Waterland: als dit
niet in de streek tusschen Purme-
rend, Volendam, Edam en Monni
kendam opgaat, zal men deze aan
duiding nergens kunnen gebruiken.
Waterland doet zyn naam alle eer
aan, doch de bewoners van dit ge
bied, die heusch wel wat gewend
zrjn, staan er hoofdschuddend naar
tc kijken hoe alles onderloopt: land,
huis en stal
Huizen beschadigd
Nu pas komt de schade, die de
enorme sneeuwval en dc verstui
vingen hebben teweeggebracht goed
aan het licht. Nog steeds liggen op
vele plaatsen de hoopen sneeuw van
drie tot vijf meter hoogte, zooals
de bulldozers ze weken geleden
hebben opgeworpen. Langs de we
gen zijn over den berm kale, ver
minkte boomen ontdooid; de hoog-
opgewaaide sneeuw is tc zwaar ge
worden en ze zijn als luciferhoutjes
afgeknapt. Hier en daar vindt men
kleine ruïnen in het landschap: on
der het gewicht der natte sneeuw
ingestorte schuurtjes, die oud en
wrak waren. Het zal daar niet bij
blijven, want ook de steviger gebou
wen zijn niet ongedeerd gebleven.
Op heel wat plaatsen kijken dc be
woners van een huis bedrukt naar
hun gescheurde muren en meer dan
één dak vormt een scheef silhouet
tegen den horizon, ten teeken. dat
de boel in het van nature al dras
sig land aan het verzakken is.
,,'t Is alles 't gevolg van den win
ter," zegt een oude boer, die een
deel van zijn vee binnen heeft ge
haald omdat de stal veel overeen
komst met een zwembasin vertoont.
En dan begint hij te vertellen over
vroeger, over den tijd van zijn
grootvader, toen het net zoo of nog
erger was, maar een dochter komt
ons storen: „Praatjes vullen geen
gaatjes," zegt ze. Er moet nu met
man en macht gewerkt worden om
te redden wat nog te redden is. Het
water wacht niet met stiigen en er
is veel te doen eer men weer tot
normalen arbeid kan overgaan. In-
tusschen dringt de tijdhet voor
jaar komt! Het vee loeit in de don
kere stallen, want het verlangen
naar lucht en licht maakt dc die
ren onrustig. Ze ruiken evenzeer als
dc menschen den zoetigen geur van
den dooi; den geur, die men op
zwoele voorjaarsavonden aan den
HET Passage-theater te 's-Gra-
venhagc heelt de Nederland-
sche premiere beleefd van Noel
Noel's film „Le Père tranquille"
onder auspiciën van de Fransche
Ambassade en in tegenwoordig
heid van Noel Noel zelf, die met
vrouw cn dochter plus het Marija-
ne-trio uit Parijs was overgekomen.
De directeur-generaal van het
Roode Kruis, dc heer Kettwich Ver
schuur dankte de Fransche ambas
sade voor het genomen initiatiel.
Dc opbrengst komt ten goede van
den bouw van een nieuw Roode
Kruis-ziekenhuis in Den Haag en
van een Nat. Centrum voor Ortho
paedic voor oorlogsinvaliden.
Toen Noel Noel als conferencier
optrad werd hij met luid applaus
begroet. Hij stak een geestig
speechjc af, doorspekt met Hol-
landsche woorden. Hy droeg ver
volgens twee monologen voor, die
zeer in den smaak vielen. Vele di
plomatieke vertegenwoordigers
woonden dezen avond bij.
In een persconferentie, 's mid
dags gehouden heeft de Fransche
artist onthuld, dat hij eigenlijk Lu-
cien Noel heet, als teekenaar in
couranten zyn carrière is begonnen,
daarna debuteerde hij als chanson
nier (1931). Zijn films maakt hij
zelf, hij speelt de hoofdrol, en ont
werpt de decors etc. Le Père Tran
quille heeft de Fransche verzets
beweging tot achtergrond. Momen
teel is Noel bezig aan een nieuwe
film „Les facheux modernes". Ge
vraagd naar de Amerikaansche
film zeide hij,dat deze thans
Frankrijk dusdanig overstroomen,
dat meer dan één uitstekende
Fransche film niet aan bod
komt!
ZOEKLICHT OP DE WERELDPERS
In commentaar op de bood
schap van president Trurnan aan
liet Congres zegt de „New York
Times": Van den dag af, dat de
Yereenigde Staten zich afscheid
den van het Britschc imperium,
hebben zij in groote 'mate onder
de bescherming \an dat impe
rium gcslaan cn in het bijzonder
van de Britschc vloot.
Ofschoon door de Vereenigdc
Staten geproclameerd, is de Mon-
roe-lccr in werkelijkheid tot ef
fect gebracht door de Britschc
vloot. Thans moeten de Vereenig-
c'o State» voor het eerst in de ge
schiedenis een wereld onder oogen
zien. waarin bet Britschc imperi
um niet langer als universeele
stabilisator fungeert. Thans is de
tijd van ons leven onder be
scherming voorbij.
De kastanjes, waarvan wij dach
ten dat het de Britsche waren,
zijn nu ook onze eigen kastanjes.
Het tijdperk van isolatie is voor
bij. Het is vervangen door een
tijdperk van Amerikaansche ver
antwoordelijkheid. Ons doel moet
zijn het tot stand brengen van
omstandigheden, waaronder dc
beginselen van dc U.N.O. cn van
ons zelf zullen kunnen gedijen."
Via hel republikcinsche minis-
ALS Of' DE A METERUAMSCUE GRACHTEN Het Amsterdamschê
pierementzoo nauw verbonden met het stadsbeeld, wordt weer in zijn
oude glorie hersteld, daar het aantal vergunningen aanzienlijk wordt uit
gebreid. Ook op de grachten en in buurten, waar het draaiorgel verboden
ums, mag het thans weer verschijnen. De orgelman neemt zijn instrument
onder handen. (P.)
slootkant waarneemt, maar het zal
nog wel weken duren eer het land
droog is.
Volendam iverkeloos
In Volendam liggen de botters
nog steeds in ijsboeien verankerd.
Dc visschers kunnen echter hun on
geduld niet meer bedwingen en
scharrelen over het y's rond. Er
blijkt nogal wat avcry te zijn en
dus is ook déür werk aan den win
kel, omdat men zoo min mogelijk
vertraging wil hebben met uitvaren.
De handen jeuken om het net uit
te werpen ên „daarom worden de
knullen vervelend", zegt een Volen-
damsche schoone. ,,'t Wordt tijd,
dat ze de zee op gaan, want ze gaan
oardig doen" en als dat 't geval is,
loopt 't mis met de dorpsrust en
zal het kattekwaad der brooddron
ken jonggezellen niet van de lucht
zijn. Men is daar in Volendam nu
niet van gediend, want het leven
kent al genoeg moeilijkheden. Door
het langdurige isolement is de
brandstof in vrijwel elk huis op en
't gas brandt zoo slecht, dat men
er volgens een dorpelinge wel op
lean gaan zitten Bovendien is er,
terwijl in de huizen van „Het Dool
hof" eenige centimeters water op de
vloeren staat, geen water in dc
kraan, omdat de aanvoerbuis is
stukgevroren. Men is echter vol
goeden moed, dat 't -aderend voor-
ïaar veel goed zal maken, want dan
komt er werk en zijn dc toeristen
te verwachten. Hotel Spaander zal
het dezen zomer druk krijgen met
buitenlandschc gasten; reeds nu ko
men ze. We troffen Robert Taylor
met een vrij groot gezelschap Ame
rikanen, met verbazing de foto's be
kijkend die Mevrouw Spaander, de
internationaal beminde gastvrouw,
van de sneeuw heeft genomen. We
kenlang staat de sneeuw meters
hoog achter het oude gebouw, maar
„Tante Alida" glimlacht optimis
tisch: „We hebben het zwaar te
verduren gehad en de moeilijkheden
zijn nog niet voorbij, maar we heb
ben nu geen honger als in '44 ge
ledenToch slaapt ze met een
parapluie boven haar bed tegen het
lekwater!
Met haar troostende woorden in
onze gedachten zyn we langs hooge
sneeuwmuren en later langs wijde
dooimeren teruggereden naar het
eilige centrum van het land, waar
ieder „hoog en droog" zit.
De Charley Chaplin-film De
Dictatorzal over enkele maan
den door de Columbia Booking
Office hier te lande in roulatie
worden gebracht.
Onder zeer groote belangstel
ling is Zaterdagmiddag in de kunst
zaal Hamdorff te Laren een eere
tentoonstelling geopend van schil
derijen en pastels van wijlen
den Amerikaansch-Nederlandschen
kunstschilder W. H. Singer .Tr. De
expositie omvat 42 schilderijen en
pastels cn blijft tot 31 Maart a.s.
geopend.
In het Sted. Museum te Am
sterdam wordt tot 21 April een ten
toonstelling gehouden van Fran
sche, door bekende kunstenaars ge
ïllustreerde, boeken, welke tentoon
stelling de Hagenaars ook reeds
hebben kunnen bewonderen.
Walther Unruh heeft zijn thea-
terverzameling aan de riad Berlijn
cadeau gedaan. Deze bestaat uit
een bibliotheek en een collectie van
affiches, afbeeldingen en nutogram-
mcn. benevens een archief van
krantenknipsels. Deze „Theaterwis-
senschaftliche Sammlung der Stadt
Berlin" zal weldra voor het pu
bliek wkerden open gesteld.
De Britsche filmproducent
Alexander Korda heeft Vivian
Leigh voor zijn nieuwe film: „Anna
Karenina" naar den gelijknamigcn
roman van Tolstoi, geëngageerd.
Regisseur wordt Julien Duvivier.
Marfa Semionowna Kriukowa,
die nauwelijks lezen cn schrijven
kan, maar tot de meest geliefde
sprookjesvertelsters van Noord-
Rusland behoort heeft onlangs da
Lcninorde ontvangen. Schrijvers en
musici verzamelden haar sprookjes
en liederen tot een aantal omvang
rijke bundels.
FEUILLETON
„O, dank U!" zei April. Ze keek
naar den grond en mompelde: „Al
leen had ik het misschien niet aan
iemand moeten vertellen. Want hij
bedreigde haar En ik zou niet
graag willen, dat iemand er last
mee kreeg". Ze glimlachte flauw
tjes tegen den brigadier cn zei: „We
moesten er maar over ophouden"
„Luister nou 's", zei hii ernstig:
„Als die persoon onschuldig Is, wil
jij hem een kans geven om zich vrij
te pleiten, nietwaar? En hoe moet
hij zich nou vrijpleiten, als de poli
tie niet alle feiten weet?"
.Ja", zei April, „als je 't zóó be
kijkt
Brigadier O'Hare voelde, dat hij
het pleit gewonnen had en hii zei
zachtles ..Hoe her-t die persoon, of
weet ie dat niet?"
„Natuurlijk weet ik hot", zei
April Ze probeerde vlug een naam
te bedenken. De eenige. die haar te
binnen schoot, was een persoon
uit de verhaaltjes, die moeder voor
hen geschreven had toen ze nog
hec-1 klein waren. Persiflage Ashu-
ba'abul. Dat ging niet.
Toen zei ze haastig: „Het ging
zóó. Ze hadden het over een naar
brieven Hij zei, dat hij geen 10.000
dollar had Zii ik bedoel -Mrs.
Sanford -- lachte en zei. dat hii dan
maar zien moest, dat hij ze kreeg.
Toen zei hij"ze trok haar
eene wenkbrauw op, alsof ze diep
moest nadenken om het zich weer
tc herinneren „o ja. dat hi.Vhaar
liever dood zou zien, dan dat hij
haar tienduizend dollar zou beta
len voor een stelletje brieven, die
hij geschreven had toen hij hcele-
maal de kluts kwijt was geweest".
April hield even op terwille van
de dramatische uitwerking. Toen
keek ze den brigadier aan en fluis
terde: „Ik was bang. Ik ben nog
bang. Ik ben bang, dat ik ervan zal
droomen!"
„Wel nee", zei O'Hare sussend,
„wees toch niet bang, jongedame".
De tranen begonnen weer over
haar wangen te stroomen. Ze zag
er uit. alsof ze acht jaar was en
volkomen hulpeloos.
„Commissaris O'Hare". zei ze
met een bevend fluisterstemmetje,
hij zei. dat hij haar zou vermoor
den. F.n hij zei het. net. alsof hy hot
meende ook. En zij lachte en ze zei,
''at hij maar moest zorgen, dat ze
die tienduizend dollar in contanten
vóór vier uur had En toen lachte
hrj cn hij zei. dat hij haar om vier
uur zou komen opzoeken met een
revolver in ziin hand en niet met
tienduizend dollar.
April schoof haar glas weg en
zei met bevend stemmetje: „Ik was
bang".
„Ochstil maar", zei briga
dier O'Hare warm en kalmeerend.
„Vertel me nu alles maar en dan
denk er dan maar niet meer
aan". Zfo'n stem daalde: .Weet ie.
jongedame, de psychologie zegt, dat
als je eenmaal zooiets als dit ver
teld hebt, dan zul je er geen last
meer van hebben"'
„O", zei April, „wat begrijpt U
alles toch goed". Ze keek hem met
groote, nóg eemgszins vochtige
oogen aan: „Ik wil wedden, dat U
zelf kinderen hebt".
„Ik heb cr negen groot gebracht",
zei de brigadier en probeerde net te
doen. of liij er niet trotsch op was.
„En ze zijn allemaal goed terecht
gekomen ook. Drink je moutbier op
jonge dame, het is voedzaam. En
vertel eens. Kon jc dien man niet
zien Kun je geen beschrijving van
hem geven?"
April schudde haar hoofd en
greep naar het glas. „Ik heb hem
niet gezien. Ik heb hem alleen maar
gehoord. Ik zou niet eens zyn naam
geweten hebben, als ik die niet toe
vallig gehoord had".
„O", zei de brigadier, „weet je
dan hoe hij heet?"
April knikte. „Ze zei dat
zijn haar eigen woorden, commis
saris O'Hare ze zei Ze
hield op. Ze moest toch een naam
voor dien vent bedenken. Persiflage
Ashubatabul ging beslist niet. Zo
zocht haar brein af naar namen.
Moeders nieuwe boek! Ze had het
heelemaal gelezen, op de laatste
twintig bladzijden na. Daar zat een
naam in. En ook een dialoog van
een paar regels, die ze kon gebrui
ken. April's gezichtje verhelderde
en ze glimlachte tegen den in span
ning wachtenden O'Hare. „Ze zei
„Rupert" zei zo, „je bent nog
te bang om een revolver aan te ra
ken, laat staan om te mikken en er
mee te schieten".
„Rupert", herhaalde de briga
dier en schreef het op, „wat zei
h(j?M
„Hy zeiApril hoopte, dat
ze zich kon herinneren wat voor een
zin moeder ervan gemaakt had. „Je
denkt, dat ik een wezel ben, maar
ik zal je laten zien, dat ik een man
ben". En toen ze moest cr
toch op de een of andere manier
zijn achternaam in zien te flan
sen - -"toen zei ze: „Stil, daar
komt iemand aan". En toen was
het even stil en toen zei ze: „O,
Wallie, mag ik je even voorstellen?
Meneer van Deusen".
„Van Deusen", mompelde O'Hare
en ook dat schreef hii op. „Rupert
van Deusen". Hy straalde en zei te
gen April: „En nu verder jonge
dame?"
„Nou. da's alles", zei April on
schuldig. „Die man meneer van
Deusen bedoel ik zei: „Aange
naam kennis te maken, meneer" en
Mr. Sanford zei: „Wilt U niet bin
nenkomen cn iets drinken?" En
toen wandelden ze weg en ik hoor
de niets meer".
Zc glimlachte tegen den briga
dier. ..En tenslotte was hot nog Ar-
chi, die Henderson gevonden heeft.
In de waschmand".
„Henderson zei dc brigadier
met opgetrokken wenkbrauwen.
„Ja, de schildpad", hielp April
hem herinneren. „Archie z'n schild
pad. Dat heb ik U toch verteld?
Hij had zijn touw doorgeknauwd en
was weggeloopen. We waren hem
aan 't zoeken en zoo kwam het, dat
ik dat hoorde".
(Wordt vervolgd)
terie voor voorlichting hebben de
republikcinsche journalisten thans
een officieel proleet ingediend be
treffende het incident te Krandji.
waar de uit het binnenland tcrug-
keerendc journaistcn door Neder-
andschc militairen ecnigen tijd
geleden zijn aangehouden.
De „Nieuwsgier" geeft een
hoofdartikel naar aanleiding van
de gebeurtenissen tc Krandji. En
kele lozers keurden het af, dat
door de publicatie van het ge
beurde „kritiek was uitgeoefend
op het leger" en spraken van „be
vuilen van. het oigen nest". De
Nieuwsgier" schrijft hierover o.
in.: „Laat ons voor dc goede orde
vaststellen, dat wij geen kritiek
uitoefenden op het leger, maar op
dc houding van eenige officieren,
die dc leiding hebben bij de con
trole op bet zoo belangrijke grens
station Krandji.
Krandji is een teer punt, het is
dc toetssteen voor dc bekwaam
heid van militairen bij een taak.
waarvoor zij niet zijn opgeleid,
maar die zij door een samenloop
van omstandigheden toevallig
moeten verrichten. Dit leger moet
niet vechten, maar pacificeeren.
Het moet den vijand nfet ver
slaan, maar verzoenen."
Het blad betoogt, dat men het
Nederlandsche belang kan dienen
door „pro" of „anti" zekere han
delingen te zijn, die het herstel
„en de samenwerking bevorderen
resp >n den weg staan. Wat dit
betreft, was Krandji wel een heel
naar verschijnsel."
Ook Hitier
DE Izvestia, het officieel© or
gaan van het presidium van
den oppersten raad der Sowjet-
Unie schrijft, dat het beroep van
Truman voor hulp aan Grieken
land en Turkije „over de organi
satie der U. N O. heen" gedaan
is. Truman's voorstellen, aldus
dc „Izvestia". zouden slechts-den
Britschcn invloedvn Griekenland
door den Amerikaanschen ver
vangen.
De „Izvestia" vervolgt: „De
Amerikaansche hulpverleening
aan Turkije heeft ten doel Tur
kije onder Amerikaansche con
trole tc stellen.
Het huilerige verzoek om steun
van Tsaldaris, den Griekschcn mi
nister van buitenlandsche zaken.
:s een duidelijk bewijs \an het
bankroet van het politieke regiem
in Griekenland.
Dc Britschc autoriteiten hebben
medegeholpcn om dc reactionnai-
rc, anti-democratische machten
aan het roer tc houden.
Zij hebben daarbij een groote
gewetenloosheid aan den dag ge-
iegd
UIT Truman's rede" aldus de
„Izvestia", „kan men opma
ken. dat dc U.S.A. van plan zijn
de Britschc politiek in Grieken
land voort te zetten. In dat geval
kunnen wij geen hetere resulta
ten verwachten. Truman vond
het zelfs niet noodig eerst de be
vindingen van de commissie van
onderzoek der U.N.O. te verne
men. Het argument, dat de U.S.A.
geroepen zijn om Griekenland cn
Turkije tc behoeden voor het ex
pansionisme van de z.g.n. totali
taire staten, is niet nieuw. Ook
Hitler wees up de „bolsjewieken",
toen hij den weg voor zijn ver
overingen wilde effenen. Het ru
moer over de „totalitaire mo
gendheden" is verwekt om eigen
expansionistische plannen te ver
bergen".
/N de groote steden van ons land
zijn na den oorlog de broodjes-
winkels als paddestoelen uit den
grond verrezen. De1 was een lust
voor hef oog om deze bedrijven als
symbool van den wederopbouw
gade tc slaan. Paleizen werden het;
binnenhuisarchitecten en kunstschil
ders van naam repten zich met verf
en dure adviezen in en uit de pan
den. die tot eiken prijs gerestau
reerd werden om den dikken stroom
van broodjescenten ook nog even
naar hun eigen kunstzinnige beur-
zen af te takken.
Zoo verrezen die eet paleizen,
waar dc. burger zijn koude voeten
cn hangerige maag kon warmen >n
een gedempt licht van rose cn zacht,
blauw, dc frivole schilderingen op
de muren bewonderend. Die brood
jes konden goed zijn. Geen bakker
zou U wittebrood meer kunnen le-
veren, maar de kleur van het zwar
te broodje was zoo wit als van het-
Zweedse he Roode Kruis-brood,
waarmee wij in dc laatste oorlogsm
dagen gered werden
A/f AAR de inhoud van deze
J broodjes in die droomoorden
was ook niet voor de poes. Terwijl
de huisvrouw tien ronden in den
ring met. den slager vocht om een
onsje slechte worst op tafel te krij
gen. kon men in de broodjeswinkels
lekkernijen als ham en spek krijgent
zelfs onze veel geprezen Goud sche
kaas in dikke plakken. Voor den
veelei schenden klant was er dan nOq
toildpastei, kippenniertje$ en eev-
denragoüt.
Wij zullen de spijskaarten niet
Verder besprekenhef zou niet eer
lijk zijn in deze kou, waarin wij al-
les kunnen gebruiken om enkele ca
lorieën extra in ons verkleumde
lichaam te stuwen.
Maar wij stappen door naar de
Amsterdamschê rechtzaal, waar de
economische politierechter juist een
zwarten restaurateur te bcoordee-
Jen kreeg Deze zondaar drijft, een
oesterbar" in onze hoofdstad en
wanneer men denkt daar alleen
maar oesters te kunnen eten. ver
gist. men zich, want dc recherche
had in de „zwarte boekhouding"
van het bedrijf gevonden, dat m de
drie. laatste maanden van het. vori
ge jaar voor 31.0Q0 gulden aan
zwarte boter, vleesch en eieren wa
ren ingekocht, wal neerkomt op
meer dan 350 gulden per dag.
10.000 boete.
DE restaurateur kreeg 10.000
gulden boete, maar dat 's n
zoo belangrijk voor ons commen
taar, als wel dc reprimande, welke
de rechter aan dc recherche gaf,d'e
rolgens hem maar eens naar dc
broodjeswinkels moest gaan om.
groot wild le vangen. Deze oester
bar had nog een zwarte, boekhou
ding en was naar hef oordeel ran
den rechter nog in zekeren -<n eer
lijk. Maar, zoo was het oordeel over
de andere eethuizen: cr is geen ho
tel of restaurant in Nederland, waar
niet zwart wordt gekocht
Ziehier een openhartig woord..
Wij wisten hei aïïen reeds, maar ivy
doen er allen aan mee en eerlijk ge
zegd zouden duizenden brave tur
gors de overheid beschimpen, wan
neer er morgen geen luxe-broodjes-
met-ham of een spiegelei meer te
krijgen zouden zijn. hoe zwart. ook.
En zoo gaan wij allen verder met
ons van binnen noq zwarter re ma
ken, tot onze beurzen 1ecg zyn en
die eet paleizen onder den hamer
van den deurwaarder rallen.
Want armoede of rijkdom, oorlog
of vrede, er één bedrijf, waarin de
fluctuaties van hef maatschappelijk
leven nimmer gevoeld worden en
dat is in het. rijk van d~n deurwaar
der SPECTATOR
JAREN geleden werd by de Ncder-
landschc Spoorwegen een proef
genomen om de groote hoeveelheid
fijne kolen, die minder goed bruik
baar waren, over het vuur in dc
locomotief te spuiten, zoodanig dat
de vuurhaard doorloopend bedekt
bleef met een laagje van deze fijne
kolen Er werd een speciale locomo
tief voor gebouwd of verbouwd, een
spuitinrichting werd vervaardigd en
men nam proeven met deze nieuwe
methode. Zoover later werd mede
gedeeld, waren deze proeven niet in
alle opzichten geslaagd en zou dit
in hoofdzaak zfin toe te schrijven
aan het sterke trillen van de loco
motief.
Dit idee echter bracht iemand er
toe, om dc proef tc nemen met oen
haard. Dc kolenhandelaar had hem
verblijd met een mud kolen 50x80
cn het was angstwekkend te zien.
hoe snel die groote stukken in het
vuur verteerden. Er kwam veel te
veel lucht bij. Had hij die ruimten
kunnen aanvullen met kleinere an-
thracict, dan was de verbranding
veel langzamer in zijn werk gegaan,
maar kleine anthraciet bezat hij
niet meer. Nood maakt echter vin
dingrijk.
Dc groote anthraciet werd met
een hamer fijn geslagen, zoodanig,
dat ze dc afmeting van 20x30 en
iets grootcr kregen. Tegelijkertijd
ontstond cr een tamelijk groote
horveelheid gruis, maar dat gruis
blijkt de redder in den nood te zyn.
Grills spaart kolen
Zoodra men een flink vuur in den
haard heeft, strooit men met een
kolenschop enkele scheppen van dit
gruis over het vuur, zoodat het vrij
wel geheel bedekt is. Daarna sluit
men de kachel af en laat hem ge
woon doorbranden. Als men 't goed
gedaan heeft, zal men 10 k 12 uren
lang een egale warmte hebben, zon-
dat dat men naar zijn haard heeft
om te zien. Wil men nog meer be
sparen, dan zet men om 9 uur
's avonds den haard geheel af.
Men loopt dan natuurlijk het ri
sico dat de kachel den volgenden
morgen uit is, en opnieuw aange
maakt moet worden, maar dit kost
weinig moeite, indien men over een
paar aanmaakturven, wat kachel
houtjes, een beetje petroleum en
wat oud papier beschikt. Het is
volstrekt niet noodig den haard ge
heel uit te halen. Men schudt den
rooster totdat dc asch weggezakt is
en met een pookje maakt men
eenige ruimte in de overgebleven
kolen, waarin men de houtjes etc.
deponeert. In een oogenblik gloeit
de reeds eenmaal aangegloeide an
thraciet opnieuw en men heeft heel
wat kolen bespaard.
Het verdient aanbeveling de
asch te zeven, want daarin vindt
men altijd nog half-verbrande of
niet verbranden resten.
Nog één wenk: Neem 2 1. water,
voegt hierbij een theekopje zout en
laat dit 3 5 minuten koken. Als
men dit op de kolen giet. liggen de
kolen niet alleen veel langer, doch
ze geven ook meer warmte.
WOENSDAG 19 MAART
HILVERSUM I 301.5 M. 10.00
Pianorecital. 10.30 Morgendienst.
11.00 Negro spirituals. 11.45 Fami
lieberichten. 12.00 Parijsch Sym-
phonie-orkest. 12.35 Eerste Pas-
siestonde. 13.00 Nieuws. 13.15 En
semble „Cinderella". 14.00 Kamer
orkest. 15 00 Continental Kwintet.
16.15 Kinderkoor. 17.35 Hollanda-
Sextet. 18.00 Arthur Rubinstein
speelt Chopin. 18.15 Capriccio ita-
licn. 18.30 Ncd. Strijdkrachten.
19.00 Nieuws. 19.15 Land- en Tuin
bouw. 19.30 Engelsche les. 20.00
Nieuws. 20.08 Symphonisch Amuse
mentsorkest. 20.55 Lijdensmedita
tie. 21.15 Bach-programma. 22.00
Nieuws. 22.30 Pianospel. 22.45
Avondoverdenking.
HILVERSUM II 415.5 M. 10.00
Morgenwijding. 10.20 Voor de
vrouw. 10.35 Pianorecital. 11.00 Po
pulair programma, (gr.). 12.00 Or
gelspel. 13.00 Nieuws 13 15 Platte
land. 13.20 Vaudeville-orkest m.
zang. 14.00 Voor de vrouw. 14.15
Kamermuziek. 15.00 Voor dc jeugd.
15.45 Bezoek bij zieken. 16.15 Voor
de jeugd. 17.15 Accordeon-orkest.
17.45 Het ryk over zee. 18.00
Nieuws. 18.30 De illegale poëzie.
19.00 Pianoduo. 19.15 Nieuws uit
Indië. 20.00 Nieuws 20.15 Licht
programma. 21.15 „De gokkende
geest". Luisterspel. 22.45 Vorming
buiten het verband van de school.
23.00 Nieuws.