CLEM, Engelands kampioen der „verdrukten" Bron van „vetzucht" is vaak te veel voedsel Een puzzle wacht op oplossing o-^-o Amerika: hartelijk, kuisch en schaamteloos? Radio-programma Spsdlinq-Apolinq Cynische broertje van Kilroy Geboorte in duister gehuld -J\r~± - „Hongerkuur" brengt dikwijls snel beterschap Onder controle van den arts V.P.'s IN OOSTENRIJK: 2 Woensdag 23 April 1947 Wie is dat manneke? F) E sergeant-majoor, volkomen ovcr- tuigd van zijn belangrijkheid, streek langs zijn snorretje en stak met passende ernst de verzegelde enveloppe in zijn tuniek, de enveloppe, die hem zoojuist door den kolonel persoonlijk was toever trouwd en die de geheime opdrachten voor de komende vier-en-twintig uur in Afrika bevaue. Toen hij even later van den in houd wilde kennis nemen, stond over het o-zoo-officieele document met roode let ters geschreven: Clem gaat met dit plan geheel accoord! Daarnaast stond het tentje geteekend, dat stil-verwijtend over de schutting loerde. Engeland heeft or tenminste één geheelonthouder bjigewonnen door Clems toedoen. Een dorstige Tom my. die zijn keelgat overhaast smeerde in een Londenschc pub staarde met van schnk-wljd-geopen- de oogen naar den bodem van zijn glas. „Clem lust zijn bier alleen ijs koud" stond er ^geschreven en Clem loerde verwijtend naar boven. On- noodig te zeggen, dat de waard in duidclilke termen bezwoer, dat hij zjjn eer onbesmet wist. In waschge- legenhcden, op de toiletten, in de barakken, overal dook zonder na wijsbare oorzaak het kleine ventje op met den vermanenden blik: Clem slaat u gade, m.a.w. houd je fat soen. Zijn uitwerking is fantastisch geweest. Geen legerorder en geen sermoen sloeg zoo in als Clems ont- roerend-hulpeloos betoog. Voor zoover bekend heeft Clem enorme bekendheid verworven na een opzienbarend misbruik van zijn persoon in verband met een roof moord. Scotland Yard, belast met de opheldering van deze affaire, vond het lijk in een garage. Boven op de muur was Clem geteekend, voorzien van het onderschrift: „Wot? No Money?" Het moet ge zegd, dat dit het eenigo geval is, waarin Clem als getuige optrad in afkeurenswaardige zaakjes. Sinds dien heeft hij een aureool van on schuld en openhartige critiek ver worven, dat hem ongekend poputair maakte bij alle Tommies, G.I.'s en andere soldaten, die over de gc- heele wereld in den oorlog opereer den. o-^T-O Waar is het merkwaardige ventje geboren Evenals zulks het geval is met den befaamden Kilroy. den Amerikaanschen dikdoener, tast men ook hier nog in het duister. Een zeer aantrekkelijke verkla ring van het ontstaan van dezen cynischen grappenmaker werd ge vonden in bijgaande schetsteekenin- gen, overgenomen uit een eenvoudig handboek voor electro-techniek. Op het eerste teekeningetie ziet men twee inductiestroomen voor zien van het teeken plus en min (positief cn negatief). Vervolgens NO C66S worden de beiden polen verbonden (2) en een nieuwe verbinding aan gebracht. Inmiddels is met eenige fantasie Clem al ontstaan, die knip- oogend wacht op eer vaardige hand, die hem zijn schutting en zijn neus zal verschatten. Schets vier levert Clem in zijn bekende gedaante. Soldaten uit alle landen ter we reld hebben Clem leeren kennen en in zijn sarcasme hun eigen gevoe lens weergevonden. Clem heeft openhartige critiek geleverd en ziin gemoed tc allen tijde gelucht. Hij was de goede genius, die voor iede- ren kankerenden Tommy het ïuiste woord wist te vinden en hem tot zijn intense verbazing en geruststel- KLEINE PROBLEMEN DEZER DAGEN Goede muziek „Nee, meneer, ik luister niet naar die groote- en kleine terts-muziek. Ik snap niets \an al die opussen, geef mij maar een goeie mop!'* Iedere liefhebber van goede mu ziek heeft, als hij propaganda maakte voor concertbezoek, wel eens deze opmerking geboord. Kr schuilt een weinig waarheid in. Vooral radio-omroepers gebruiken t« veel technische termen, die feitelijk alleen voor den vak-musicus of den min of meer muzikaal ontwikkelden leek bestemd zijn, om concerten aan te kondigen en schrikken daardoor menschen af, die als het ware mu zikale analphabeten zijn. Deze kun nen toch evenzeer volop genieten van een mooi vioolconcert bijvoor beeld, zonder dat zij weten in welke toonsoort het geschreven is. En dient het ook geen aanbeveling de tempi in gewone Hollandsche woor den op programma's te vermelden, desnoods met de internationaal ge bruikte Italiaansche er achter. Gevolg van deze verkeerde me thoden? Luister naar de Hersen gymnastiek, die de AVRO eens in de veertien dagen uitzendt. Het is opvallend dat de meeste deelnemers beter bekend zijn met de meeste vulgaire moderne moppen dan met goede muziek. ling het gras voor de voeten weg maaide. Als cr ooit sprake was van een loterij omdat de een voor den ander er weinig voor voelde de kat de bel aan te binden en de hooge machthebbers in leger en vloot at tent te malccn op ongewenschte toe standen, dan tien tegen één dat Clem al opgedoken was cn den ver ontwaardigden kolonel zijn fouten verweet op zijn eigen servet of in zijn patrocntasch. De hooge heeren hebben zich wel gewacht tegen Clem, het spook met de duizend le vens, te vechten. Met een biigeloo- vigcn eerbied werd hij omringd. Ge koesterd in dc warme belangstelling van Jan Soldaat, geduld en lichte lijk gevreesd in de Officers-Mess, bleef Clem verwijtend staren en zijn verontschuldigende blik over de schutting, onbescheiden en hulpe- loos-komiek tegelijkertijd, vrijwaar de hem en zijn geestelijke vaders van straf of reprimande. Clem ont stond naamloos en ouderloos. Clem bloeide op iedere plaats waar een gewoon soldaat niet behoorde te ko men, Clem vertoonde zich te midden hom ;imp< Of KI uit wilde hebben. Wot? No Leave? (Wat? Geen Verlof?) brul de Clem op de First-Class slaapwa gens met het roode Montgomery- kruis, die aan dc luxe treinen wer den gekoppeld, waarmede de ver- lofganors uit Berlijn naar Ostende en Frankrijk vertrokken. Manneke Clem zoo van het school bord als ccn van Disney's scheppin gen in het wonderlijke leven ge stapt, houdt van openhartige cri tiek, van recht tot spreken zonder aanziens des persoons. Hoog en laag, ot je nu Attloe heet of Chur chill, Alexander of Montgomery, o-^-o ieder krijgt op den gepasten tijd be zoek van dit minzame ventje met dc wonderoogen en de bedcesd-bru- tale snuit. Een oogenblik alstublieft. En dan staat hij er. onmogelijk over hot hoofd te zien. Wot? No cggs? (Wat? Geen eieren?) En het is met een bloedend hart dat het drama tisch:? kereltje ten einde raad maar wordt weggewischt teneinde elders zijn pleidooi opnieuw te beginnen om al die dingen, die dc gewone man moet missen en die hp toch zoo nabij weet. Een beetje zon. oen ci, een vacantiereisje en een sigaret. door Rein H. Fledderus Architect T N wat voertuigen heb ik niet gc- reisd; over wat wegen ben ik niet getrokken. Dit is geen lanrl. Het is een continent. Vergeet niet, dat San Francisco even ver van New-York ligt als Amsterdam. Al ligt er een binding van gelijke din gen, van geldwezen, taal en voed sel over het geheel, die van Texas, Arizona en California zijn anders dan die van Seattle. Chicago of New-York. Dat is de invloed van klimaat, bodem, hergroepeering en menging van rassen. Vier of vijf generaties zijn voldoende geweest om van inwoners van Texas lange re menschen te maken met een ge bogen neus, die aan de Indiaansche doet denken en een licht koper kleurige huid, die weerstand bieden kan aan de ontzettende zomerhitte. Maar hoe de staat moge heeten. en het menschentypc mag zijn, een groote deugd siert hen allen, de gastvrijheid. Ga in een groot New- Yorksche hotel de hal of de lounge binnen, zoek met zorg een gemak kelijke leeren clubfauteuil. Vlij U neder en zit er heerlijk warm. uren als U wilt. Geen mensch zal U met vragen lastig vallen, behalve mis schien een piccolo, die U komt vragen, of U het ochtendblad niet wilt lezen. Deugden groeien uit noodzaken. Op onze tochten in den hongerwin ter belden wjj ook rustig aan bij een wildvreemd huis voor onderdak. De ontwikkeling, in bezitneming en exploratie van dit land, de „trek" naar het Westen is nog geen hon derd jaar geleden. Grootvader weet nog, dat in die dagen, de „hor- se and buggy-days", het huis voor iederen vermoeiden iederen ver moeiden reiziger openstond. Daar om bloeit deze deugd in Amerika zoo; het was nog zoo kort geleden een noodzaak. .Want a drink STAP een trein in en begeef je na een uurtje naar de „men's room', een soort toiletruimte waar de mannen o a. een groote leeren bank vinden voor een cigaret en ccn praatje. Tien tegen een dat cr al een tevreden Amerikaan zit met een whiskeyflesch in zijn tasch of zijn binnenzak. Je bent de deur nog met binnen of de vraag' „Want a drink" komt je al tegemoet. Zestienduizend kilometer heb ik gereisd. Zelden of nooit heb ik een dronk gekocht. Maar met waardee ring en vreugde denk ik terug aan de vele aangename uren waarin ik in een staat van „toegewijde wel willendheid" verkeerde, dank zij die uit nood geboren deugd. Het is jammer, dat Amerika uit het geestrijke vocht de hoogere waarden niet kan putten. Wij drin ken een glas meer om de vreugde van het samenzijn. Om den genoeg lijken kout. Om de gezellige sfeer in woning of koffiehuis te verhoo- gen. Daarom nippen wij van ons glas en laten het lang duren. De Amerikaan zuipt. Hij bestelt een groot glas bier en een groot glas whiskey. Giet de whiskcv in één teug in z'n keelgat en laat daar het bier ad fundum achteraan klok ken. Zet z'n glas op tafel of bar en zegt: „fill'm up." Hij drinkt om zoo gauw mogelijk dronken te zijn en is daarna veelal lastig en hinderlijk. En iedereen drinkt. In alle lagen, van de maatschappij, mannin en vrouwen van allerlei confessies. Dat is onbegrijpelijk voor ons en een blaam voor dit volk. Alleen de uitmuntende voeding met veel vruchtensappen nivelleert de scha delijke gevolgen, die dit drankmis bruik ook lichamelijk ten gevolge moet hebben. Hoffelijkheid ER staan prettiger dingen te genover. Een Amerikaan is hoffelijk. Op eigen wijze, maar toch hoffelijk. Vooral tegenover vrou wen. Een slagersjongen zal er niet over denken om een meisje op straat een opmerking na te roepen, haar tc fluiten of een luid uitge sproken compliment te maken. Om gekeerd zal geen vrouw een man op straat aanspreken. Ik doel hier op do prostitutie. Ik heb nachten door dc havenwijken van San Fran cisco, Los Angelos en Boston ge zworven. Nooit ben ik door een vrouw lastig gevallen en de roode lamp met de daarachter troonende „schoone" is in Amerika onbekend. Zelfs in een havenkroeg zal een dochter van de geverde pret hec niet wagen U aan te spreken; het initiatief moet van den man uit gaan. waarbij een barman als in termediair kan dienen. Dat wil niet zeggen, dat de Amerikanen heilige boontjes zijn. Tien millioen Amen- kanen lijden aan een geslachtsziek te, of zijn er juist van genezen en dit cijfer is nog stijgende "sinds de na-oorlogsche periode. Naast dit verschijnsel vaVi offici- eele kuischheid, die een mantel is voor huis- en tuin-zonden van iede re samenleving, troffen mü eenige maatregelen van lvgiëne, die ons schr -mteloos aandoen. Schaamteloos? OPENBARE toiletgelegenheden vind je nergens. Een mensch in den nood van alledag gaat ge woon een hotel binnen en maakt daar tegen betaling gebruik van de toiletten. Maar onder ieder raad huis in iedere stad is voor man:, .n en vrouwen een toiletgelegenheid. Dan denken wij aan een lange rij betegelde hokjes en een knip met twee opschriften. Niet alzoo in Amerika. Rustig hun krantje le zend, in een lange rij van misschierf twintig, met elkaar pratend over alles en nog wat. zitten daar tot Uw groote verbazing Amerikaan- sche staatsburgers of burgeressen hun gi\ boodschap te doen. Re den? Jc weet nooit wat achter ge sloten deuren gebeuren kan en we zijn toch jongens (of meisjes) on der elkaar! In San F.. .20 zou ik eens gaan zwemmen in dc Y M.C.A., het gebouw van de Christelijke Jonge mannen Vcrecnigirtg. Toen ik ge tooid in badpak m'n kleedkamer uit kwam, dacht lk in een centrum voor naaktcultuur verzeild te zijn geraakt. Geen van de jonge man nen droeg een badpak. Een ver ontwaardigde badknecht beval mij onmiddellijk m'n badpak uit te doen. Ik weigerde. De verklaring van al deze naakten was louter een hygiënische. Gezien de verbreiding van de geslachtsziekte wenscht men eenige zekerheid van hygiëne te hebben bij de bezoekers van tfe in richting. Ik ben zoo gezond als een visch, maar ik heb toch niet ge zwommen. IV „Kijk, jongen", zei Oomarie, „je hebt me met je gladde praatjes die nieuwe spelling al heel wat gemakkelijker gemaakt, maar dat je nu geen mannelijke cn vrouwelijke woorden meer hoeft tc schrij ven, nee daar doe ik beslist niet aan mee, zie je. We leven al in zo'n bezopen tijd; als we de mannen nu ook nog vrouwelijk gaan maken, dan kunnen wc wel op het dak gaan zitten „Oomarie", vroeg ik hem, „dat portret van moeder dat daar"op jc schrijftafel staat, is dat mannelijk of vrouwe 'ijk?" Vrouwelijk natuur lijk?" „Mis Oomarie, het is onzijdig, want het is HET portret", „Maak geen geintjes over mijn enige zus ier, lummelSchaam je ie niet zulke dingen van je bloedeigen moeder te zeggen!" „Wind je nu niet da delijk op. Ik wou u al- 'cen maar eens even op de hak nemen. Ileb je wel eens een vrouw met een snor gezien, Oom arie?" „Moet je eens even naar de keuken gaan?" lachte Oomarie, doe lende op zijn huishoud ster. „Nou", vroeg ik. „is zo'n snor mannelijk ol vrouwelijk". „Mannelijk natuur lijk". antwoordde Oom arie, „het is zielig ge noeg voor dat brave wijf; ze doet er alles aan, maar ze kan hem niet weg krijgen". „Mis Oomarie". zei ik, „die snor is vrouwe lijk en als je er nu kne vel egen zegt, is hij ineens mannelijk". „Schei nou uit, man", glunderde Oomarie, „hoe verzinnen ze het! Wie hebben die rare fratsen uitgevonden?" „Ja", antwoordde ik no enige aarzeling, „dat Is eigenlijk een school- meestersuttvinding. Die vonden hel zo mooi, omdat je zoiets in het Latijn ook hebt en dat was in hun ogen eigen lijk dó taal, zie Ie". Wat zeg je me daar Zijn dat schoolmees- tersbedenkscls? En daar heb ik nou zo vaak over zitten zwe tenWat een sloebers! Va ai/ held is, waarin lengte wordt uitge- AAK komen jonge vrouwen drukt). We zouden dus beter kun- Op liet spreekuur met de l nen zeggen: Wij produceeren per 1.Dokter ik wórd steeds tlas 200,1 calorloSrl cner<?ie- Dc mcl" mensch per dag minstens 2000 calo rieën gebruikt. Wat zijn nu eigen lijk calorieën en is dit getal werke lijk juist? Een calorie is een een heid, waarin energie wordt uitge- drukt (zooals een meter een een heid is. waarin lengte wordt uitge- klacllt: dikker en toch eet ik haast niets!" En veelal verkeeren deze patiënten in den waan, dat zij inderdaad heel weinig eten en dat de vetaanzetting veroorzaakt lk heb je altijd gezegd j W()rtit tj00r (je werking van een dat je dat vak niet had moeten kiezen". iVan een bijzonderen correspondent) OP het oogenblik staat Oostenrijk in verband met de conferentie in Moskou weer in het brandpunt der belangstelling Allo vraagstukken en moeilijkheden passecren dc re vue. Maar er is nog een probleem dat een oplossing vraagt, en niet op de Moskousche agenda staat: de Ver plaatste Personen vormen een zwa- ren st&n op de toch al zoo benauwde Oostenrijksche maag. Eenigen tijd geleden genoot deze groep een levendige internationale belangstelling en er was geen dag blad dat niet vele kolommen aan de ze materie wijdde. Maar het leven gaat verder en men kan niet blijven staan bij de nooden van deze twee millioen menschen. Bij gevolg raken zij op den achtergrond en alleen zii- zelf en het land dat hun gastvrijheid verleent blijven met de puzzle zitten. Men zoekt krampachtig naar een mogelijkheid om deze massa's, die onder de vreemdste omstandigheden tezamen gekomen zijn: weer een plaats in de maatschappij te geven. Wanneer men zich er voor interes seert wie cn wat deze Displaced Persons zijn, dan moet men goed zijn oor op verschillende plaatsen te luis teren leggen, want de opvattingen zijn erg verdeeld. Vraagt men de V.P.'s zelf, dan verneemt men hoe velen van hen bij Mihailowitsj in de bergen en bos- schen van Joego-Slavie vochten, an deren jaren lang in de Duitsche con centratiekampen zaten cn men krijgt den indruk dat dit allen slachtoffers zijn vrfn het nieuwe regime, dat hun vaderland bevrijdde. Slachtoffers, in dien zin, dat zij uitgewezen zijn of, om erger tc voorkomen, gevlucht naar streken, waar men zijn mede- i burgers niet zoo snel in het cachot stopt, wanneer hun politieke mee- ning niet overeenkomt met die, van de machthebbers. Dit is wel de groote lijn, die aan iedere individueele geschiedenis ten grondslag ligt. Maar vraagt men den Oostenrijker naar zijn meening omtrent V.P.'s, dan staat men verbaasd over alles wat deze ongelukkigen gedaan moeten hebben en nog doen: moorden, stelen, zwarthandelen. liegen en bedriegen en wanneer er iets gebeurt dan wordt de schuld in het algemeen aan de V.P.'s gegeven. De Oostenrijker is de meening toegedaan, dat het meerendeel zich aan collaboratie, zoo niet erger, heeft schuldig gemaakt en dat zij van huis en haard zijn ge vlucht om de gerechte straf te ont gaan. getuigenis, waaruit blijkt dat hij een hoogst gevaarlijke fascist is. Dergelijke informaties hebben to taal geen zin en er wordt dan ook geen waarde aan gehecht. Maar met dat al wordt de zuivering een reus achtig probleem. Hierbij komt nog dat de Oostenrijksche politie geen toegang heeft tot de V P. kampen. Deze staan namelijk alle onder ge allieerde controle; de Oostenrijksche politic mag niet eigenhandig op treden en dit geeft weer velen aan leiding tot het verzinnen van fabel tjes, die de V.P.'s geen goed doen. of andere mysterieuze klier. Het is wel begrijpelijk hoe zij tot deze meening komen. Het is immers bekend, dat bij ziekten van bepaal de klieren mot inwendige afschei ding (dit zijn klieren die bepaalde gic wordt geleverd door verbran ding d.w.z door een chenfisch pro ces, waarbij zuurstof uit de lucht gebonden wordt aan stoffen, die van het voedsel afkomstig zijn. Deze energie Tcomt op twee manieren tot uiting en wel ten eerste als warmte, waardoor we onze lichaamstemperatuur op peil kunnen houden en ten tweede als arbeid, -aardoor wij in staat zijn arbeid te verrichten. Dit alles geeft meteen antwoord op de vraag of het getal van 2000 calorieën per dag juist is. Het is nu immers wel duidelijk, dat een man stoffen jie ^z.g.n^ hormonen in het j meer calorieën en dus meer voedsel tioodig heeft als hij schaatsen rijdt dan als bij den heelcn dag in een huci stor-l bii do warme kachel zit. Ot wel de calorieën-productie wis* selt onder-verschillende omstandig* heden. Duister Weenen NAAR de Engelsche autoriteiten verzekeren wordt de criminali teit onder de V.P.'s zeer sterk over dreven en moeten de meeste misda den er gebeuren er inderdaad vele geschreven worden op reke ning van een andere groep. Deze om vat de deserteurs uit alle legers en al diegenen die in de duistere wijken van Weenen leven en wier aantal door den oorlog sterk is toegenomen. Beide partijen, Oostenrijkers zoo wel als V P.s kijken met verlangen uit naar den man die deze puzzle oplost, want clan pas zal ook deze twist, nasleep van den oorlog, een einde nemen. bloed afscheiden) vetzucht ont staat. En natuurlijk Vindt men het veel interessanter de dikte toe te schrijven aan een ziekte van een dergelijke klier, dan aan een te groote voedsëlbpncming. Deze opvatting berust echter op een verkeerd inzicht in het mecha nisme van de stofwisseling. Zonder in te gaan op de werking van de klieren met inwendige afscheiding, moet toch opgemerkt worden, dat deze klieren nooit vet afscheiden. De vraag komt nu op waar het vet dan wel vandaan komt. Hierop is maar één ant- woord mogelijk jtlCUlSCflC cn dat luidt: uit net voedsel. Het voedsel is de eenige bron van het vet en geen klier of welk ander orgaan dan ook kan vetzucht verwekken, indien geen voedsel aan het lichaam toe gevoerd wordt. „Alles goed en teel Hier hoor ik een dikkerd verzuch ten: „Dat is allemaal goed en wel, maar hoe komt het dan dat ik zoo veel dikker ben dan mijn broer, tcr*- wijl ik zeker niet meer eet" Om een goed antwoord te geven op deze vraag is het noodzakelijk enkele, punten van dc stofwisseling nader te bezien. Het is tegenwoordig wel aan ie dereen bekend, dat een volwassen Een voorbeeld brief Hierbij komt nog het volgende: men kan wel eerlijk moencn dat 1 men evenveel eet als 'een ander, ter* wijl dit toch niet juist is. Een voor beeld hiervan wordt gegeven door <'en Amerikaan Evans. „Stelt U zich voor", zoo zegt hij, tweeling* zusters van 21 jaar, die beiden even groot zijn, ieder 110 pond wegen en in dezelfde omstandigheden ver keeren. De cene zuster gebruikt precies zooveel voedsel als zij per dag aan calorieën produceert en i haar gewicht verandert dus niet. De' andere zuster neemt een likje meer boter op haar brood, een beetje meer jus. laat haar soep niet staan, is een tikje luier en houdt wat meer van chocolade, echter zoo, dat dit door niemand wordt opgemerkt, zelfs door de zusjes niet. Acht pond vet Geen vriendschap HET is dan ook zeer begrijpelijk dat er een verre van vriend schappelijke verhouding bestaat. Waar ligt nu de waarheid? Waar schijnlijk wel in het midden. Er zijn zeker duistere elementen onder de V.P.'s die er van profiteeren, dat hun voorgeschiedenis niet gecontroleerd kan worden. De autoriteiten in de landen waarvan zij afkomstig zijn gaan uit van den stelregel: Wat doet X in Oostenrijk? Waarom werkt hij niet hier? Hij zal wel wat op zijn geweten hebben. En dus krijgt V een (hiqpzot tlrn Mm/cdceling) Speciaal huidmiddel voor vrouwenschoon uitdePurol-Fabrieken. Er is geen peil te trekken op de nieuwe hoedenmode: sportieve model len worden weliswaar eenigszins verdrongen door hoeden met veel bloemen, strikken, afhangende veeren en voiles, maar hoedjes uit het gezicht zijn bijv. even „up to date" als met breede randen, het gezicht ovetschaduwend; vóór op het hoofd zijn er evenveel variëteiten als achterop; er zijn leuke, fez-achtige hoedjes, enkel bol, en mooie hoe den, enkel rand, zooals dit Amerikaansche model van wit, wijd ge vlochten stróo, dat den indruk van kant maakt, opgefleurd met witte en frisch-roode anjelieren en twee groote zwartfluweelen strikkenEen echt vrouwelijkehoed, die toch ook past bij een streng, klassiek gezicht. FEUILLETON „Nou dame, laten we nou maar eens naar boven gaan. en een kijkje in Mrs. Sanford's privé-leven gaan nemen, voordat dc „hupel" weer losbarst". Dinah wrong den vaatdoek uit en spreidde hem zorgvuldig uit over den rand van het aanrecht. „En dat zal vast en zeker gebeu ren. als de politie toevallig naar het linkeroog van Oom Herbert kijkt", zei zé peinzend. HOOFDSTUK 13 Ze deden de deur van hun kamer dicht en gooiden den inhoud van de gele envelop op Dinah's bed. Brie ven, papieren, documenten, kran tenknipsels. April haalde er een wil lekeurig knipsel uit en bekeek het. .DinahKijk eens! Deze fo to Het was de foto van een knappen man van middelbaren leeftijd, ge kleed in uniform. Er boven stond: Schuldig bevonden door den krijgsraad Onder de foto stond de naam: Kolonel Charles Chandler. „Ik begrijp er niets van", zei Di nah. „Wie is kolonel Charles Chandler?" ,,Kijk nog eens naar die foto", zei April. „En stel je dat gezicht dan eens voor met wit haar en een sik je". Dinah keek en probeerde het zich voor te stellen. „Lieve hemel", zei ze. „Dat is Mr. Cherington!" „Carleton Cherington III", zei April plechtig. Dinah staarde haar aan. „Daar snap ik niets van. Wat heeft hij ge daan?" April las haastig het artikel door. „Hij heeft een massa geld gestolen. 15.000 dollar. Dat is volgens den datum van het knipsel ongeveer vijf jaar geleden geweest. Eerst deed "hij net, of ae safe in het kantoor van den kwartiermeester was opengebroken, maar ze hebben ontdekt, dat hij het gedaan had. Maar het geld hebben ze nooit ge vonden. Dus heeft de krijgsraad hem uit het leger gejaagd". Ze gin gen over tot een ander knipsel, dat aan het eerste gehecht was. „Hij werd gearresteerd en naar de gevangenis gestuurd. Voor vier jaar. Er staat een heelcboel over hem in. Dat hij naar het Westen ging en dat hij een held was in den wereldoorlog en dat z\jn vader offi cier in het leger geweest is en al zoo meer". „Vier jaar", zei Dinah. „Maar ze wonen hier nu al drie jaar". „Even geduld", zei April. Ze nam het derde en laatste knipsel. Het was een heel klein berichtje. „Ze hebben hem voorwaardelijk vrijge laten". „O", zei Dinah. „En toen zijn ze hier gekomen en hebben hun naam veranderd. Nou. ik moet zeggen, ze hebben een mooien uitgezocht". „Mrs. Carleton Cherington III", declameerde April. „Ik wed, dat zij dat uitgezocht heeft. Maar het voornaamste is, dat ze by hem is gebleven. Ik vraag me af. wat hy met dat geld gedaan heeft". „Verkwist denk ik", zei Dinah. „Waaraan?" zei April verachte lijk. „Gebruik nou 's even wat we zoo beleefd zjjn jc hersens te noe men. Direct na zijn vrijlating zijn ze hier gekomen. Ze hebben het geld vast niet verkwist. Ik wed, dat ze nog geen twee duizend dollar per jaar opmaken. Het is een keurig klein huisje, ze koopt nooit nieuwe kleeren, ze hebben niet eens één keer in de week een werkster en hun eenige vermaak is rozen kwe ken". „Misschien", zei Dinah, „heeft hij het gebruikt om speelschulden te betalen". „Hij!" zei April. „Mr. Chering ton? Ik bedoel kolonel Chandler? Ziet hij er nou uit, alsof hij speel schulden heeft?" „Nee, dat niet", gaf Dinah toe. „Verdraaid, ik weet niet, wat hij er mee uitgevoerd heeft. Maar allc- mcnschen nog toe, die goeie, ouwe heer!" „Hij is niet zoo oud", zei April. „Kijk maar naar dit portret. Vijf jaar geleden moet hij ongeveer vijf tig geweest zijn". Ze kneep haar oogen half dicht. „Wat hij ook met dat geld gedaan heeft, Mrs. Sanford probeerde chantage te plegen". „Daar zit wat in", zei Dinah. Ze keek naar dc verzameling papieren en zei: „Opschieten April, we heb ben niet d<yi heelen dag den tijd". Bovenaan de meeste bladzijden aanteekeningen, brieven, plaatjes en knipsels stond met blauwen inkt in een klein, dicht in elkaar ge schreven handschrift een naam ge schreven. Ineens zag April een kaartje met „Desgranges" erop en ze greep er nieuwsgierig naar. Er was maar een kleine verzameling onder den naam Desgranges. Ze bestond uit een serie brieven, alleen ondertce- kend met „Joe", met als opschrift: „Beste Flora" en vol van onbetee- kenende persoonlijke mcdedeelingen en vragen, zooals: „Wat leuk weer eens iets van je te hooren". „Hoe vind je Californië?" „Herinner je je nog die heerlijke Martini's bij Raviel?" „Ben je nog steeds geluk kig in je huwelijk?" en „Zul je nooit dien nacht vergeten, dat we naar Coney Island gingen?" Ze waren geschreven op het post papier van een New-YorKSche krant. Het was niet moeilijk er de zin nen uit te halen, die op Pierre Des granges betrekking hadden. Die zinnen waren keurig onderstreept met blauwe inkt. die geheimzinnige kunste naar van je beantwoordt aan het signalement van een zekeren Ar- mand von Hoehne, die een paar jaar geleden op illegale wijze de grens over gekomen is en die sindsdien steeds door dc politie gezocht is. Als hij die man zou zijn, dat zou het me niets 'verwonderen, als h\j pro beerde voor Franschman door te gaan. Zijn moeder was een Fran- gaise en hjj is in Frankrijk opge voed. Wij hebben een heel- dossier van hem tot het moment, dat hij verdween. Bericht me, wat jij te weten bent gekomen; misschien kunnen we er een verhaal van ma ken (Wordt vervolgd). Toch houdt het tweede zusje per dag a' gauw 100 calorieën over. En daar 9,3 calorieën geproduceerd worden door verbranding vin een gram vet, beteekent dit, dat ze per jaar acht pond vet overhoudt. Op hun 26stcn verjaardag weegt het cene zusje nog steeds 110, maar het andere weegt nu 150 pond cn op haar 31ste jaar 190 pond, hoewel zij schijnbaar in volkomen dezelf de omstandigheden verkeerde als haar tweelingzusje Deze en soortgelijke overwegin gen hebben cr toe geleid, dat de vooraanstaande mannén op het ge bied van de voedingsleer van mee ning zijn, dat de eenige wijze om vetzucht te bestrijden is te zorgen dat de „patiënt" per dag meer ca lorieën produceert clan door het Xi voedsel kan aangevuld worden. Met andere woorden de patiënt komt op I een „hongerdiëet." Dit diëet moet echter aan bepaalde eischen vol doen d.w.z. het moet een minimum aan bepaalde voedings- en andere stoffen bevatten, die weliswaar geen bron voor caloriëen, maar toch voor het lichaam onontbeerlijk zijn. zooals vitaminen en mineralen. Daardoor is het noodzakelijk dat een dergelijke vermageringskuur, die b\j voldoende medewerking van den patiënt steeds een frappant suc ces heeft onder controle van een medicus gebeurt. Dr. W. Storm van Leeuwen WOENSDAG 23 APRIL Avondprogramma HILVERSUM I: 19.00 Spelling- vrede; 19.15 Gram.muz.; 19.30 Mar tin Buber spreekt: 20.00 Nieuws; 20.05 Dingen van den dag; 20.15 „De Krekels"; 20.45 Omroeporkest; 21.30 Volksverhaal; 22.00 Gram. muz.; 22.15 Ramblers; 22.45 Prot. Chr. Werkverbond; 23.00 Nieuws; 23.15 Viool en piano; Gram.muz. HILVERSUM II: 19.00 Nieuws. 19.15 Nieuws uit Indië; 19.30 Eng. les; 20.00 Nieuws; 20.05 Gram.muz.; 20.30 Orgel; 21.00 Lezing; 21.30 Koorzang; 22.00 Nieuws; 22.15 Ac tueel geluid; 22.30 zang; 22.45 Avondoverdenking; 23.00 Avond concert. DONDERDAG 24 APRIL Ochtend- en middagprogramma HILVERSUM I: 7.00 Nieuws; 7.30 Gram.muz.: S.00 Nieuws^ 8.18 Gram.muz.; 10.00 Voordracht; 10.15 Gram.muz.; 10.50 Congres Partij v. d. Arbeid: 12.15 Gram.muz.; 12.30 Orgel; 13.00 Nieuws; 13.15 Ram blers; 13.50 Kozakken-koor; 14.00 Piano; 14.25 Poëzie; 11.40 Carmen; 15.35 Gram.muz.16 00 Omroeplta- merorkest; 16.40 Wieringermeer; 17.10 Gram.muz.; 18.00 Nieuws; IS. 15 Zang; 18.30 Ned. Strijdkrach ten. HILVERSUM II: 7.00 Nieuws; 7.30 Morgengebed; 7.45 Zang; 8 00 Nieuws; 9.00 Gram.muz.; 10.00 Le ger des Hells: 10.15 Morgendienst; 10.45 Strijkorkest; 11.00 „De Zon nebloem": 11.45 Koorzang; 12.00 Angelus; 12.03 Viool en piano; 12.30 Lunchconcert; 13.00 Nieuws; 13.15 Lunchconcert; 13.45 Vrouwenvaria; 14.00 Amsterdamsche politiemu- ziek; 14.10 Voor dc vrouw; 15.00 Vroolnke klanken; 15.30 Hoboreci tal; 16 00 Bijbellezing: 16.45 Amati- Trio; 17.15 Gram.muz.: 18.00 All Round Sextet; 18.45 Reisprogram ma. TUINKALENDER WOENSDAG 23 APRIL. Reeds van oudsher wordt de gi oenblijven- de Pahnstruik of Buxus sempervi- rens voor verschillende doeleinden gebruikt. Jonge exemplarende z.g. bos palmen, zijn geschikt Voor de aanplanting van altijd groene randen of zeer lage heggetjes. Voor zeer lage randen gebruikt men ook de z.grandpalm of Buxus suffruti- cosa, die zeer klein blijft. De voor melde jonge bospalmen leenen zich ook uitstekend voor een altijd groe ne vulling van bloembakken. In Amerika u-orden ze bij millioenen voor dat doel gebruiktAls groen- blijvende sieiheester kan een Buxus zoowel in dc zon als in de schaduw worden geplant. Zeer bekend zijn ook de velerlei geknipte vormen Men kan de Buxus ook in kuipen houdenS. L

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 2