CLEM, Engelands kampioen der
„verdrukten"
Bron van „vetzucht" is
vaak te veel voedsel
Een puzzle wacht op
oplossing
o-^-o
Amerika: hartelijk, kuisch
en schaamteloos?
Radio-programma
Spsdlinq-Apolinq
Cynische broertje van Kilroy
Geboorte in duister
gehuld
-J\r~± -
„Hongerkuur" brengt dikwijls
snel beterschap
Onder controle
van den arts
V.P.'s IN OOSTENRIJK:
2
Woensdag 23 April 1947
Wie is dat
manneke?
F) E sergeant-majoor, volkomen ovcr-
tuigd van zijn belangrijkheid, streek
langs zijn snorretje en stak met passende
ernst de verzegelde enveloppe in zijn
tuniek, de enveloppe, die hem zoojuist
door den kolonel persoonlijk was toever
trouwd en die de geheime opdrachten voor
de komende vier-en-twintig uur in Afrika
bevaue. Toen hij even later van den in
houd wilde kennis nemen, stond over het
o-zoo-officieele document met roode let
ters geschreven: Clem gaat met dit plan
geheel accoord! Daarnaast stond het
tentje geteekend, dat stil-verwijtend over
de schutting loerde.
Engeland heeft or tenminste één
geheelonthouder bjigewonnen door
Clems toedoen. Een dorstige Tom
my. die zijn keelgat overhaast
smeerde in een Londenschc pub
staarde met van schnk-wljd-geopen-
de oogen naar den bodem van zijn
glas. „Clem lust zijn bier alleen ijs
koud" stond er ^geschreven en Clem
loerde verwijtend naar boven. On-
noodig te zeggen, dat de waard in
duidclilke termen bezwoer, dat hij
zjjn eer onbesmet wist. In waschge-
legenhcden, op de toiletten, in de
barakken, overal dook zonder na
wijsbare oorzaak het kleine ventje
op met den vermanenden blik: Clem
slaat u gade, m.a.w. houd je fat
soen. Zijn uitwerking is fantastisch
geweest. Geen legerorder en geen
sermoen sloeg zoo in als Clems ont-
roerend-hulpeloos betoog.
Voor zoover bekend heeft Clem
enorme bekendheid verworven na
een opzienbarend misbruik van zijn
persoon in verband met een roof
moord. Scotland Yard, belast met
de opheldering van deze affaire,
vond het lijk in een garage. Boven
op de muur was Clem geteekend,
voorzien van het onderschrift:
„Wot? No Money?" Het moet ge
zegd, dat dit het eenigo geval is,
waarin Clem als getuige optrad in
afkeurenswaardige zaakjes. Sinds
dien heeft hij een aureool van on
schuld en openhartige critiek ver
worven, dat hem ongekend poputair
maakte bij alle Tommies, G.I.'s en
andere soldaten, die over de gc-
heele wereld in den oorlog opereer
den.
o-^T-O
Waar is het merkwaardige ventje
geboren Evenals zulks het geval is
met den befaamden Kilroy. den
Amerikaanschen dikdoener, tast
men ook hier nog in het duister.
Een zeer aantrekkelijke verkla
ring van het ontstaan van dezen
cynischen grappenmaker werd ge
vonden in bijgaande schetsteekenin-
gen, overgenomen uit een eenvoudig
handboek voor electro-techniek.
Op het eerste teekeningetie ziet
men twee inductiestroomen voor
zien van het teeken plus en min
(positief cn negatief). Vervolgens
NO C66S
worden de beiden polen verbonden
(2) en een nieuwe verbinding aan
gebracht. Inmiddels is met eenige
fantasie Clem al ontstaan, die knip-
oogend wacht op eer vaardige hand,
die hem zijn schutting en zijn neus
zal verschatten. Schets vier levert
Clem in zijn bekende gedaante.
Soldaten uit alle landen ter we
reld hebben Clem leeren kennen en
in zijn sarcasme hun eigen gevoe
lens weergevonden. Clem heeft
openhartige critiek geleverd en ziin
gemoed tc allen tijde gelucht. Hij
was de goede genius, die voor iede-
ren kankerenden Tommy het ïuiste
woord wist te vinden en hem tot
zijn intense verbazing en geruststel-
KLEINE PROBLEMEN
DEZER DAGEN
Goede muziek
„Nee, meneer, ik luister niet naar
die groote- en kleine terts-muziek.
Ik snap niets \an al die opussen,
geef mij maar een goeie mop!'*
Iedere liefhebber van goede mu
ziek heeft, als hij propaganda
maakte voor concertbezoek, wel
eens deze opmerking geboord. Kr
schuilt een weinig waarheid in.
Vooral radio-omroepers gebruiken t«
veel technische termen, die feitelijk
alleen voor den vak-musicus of den
min of meer muzikaal ontwikkelden
leek bestemd zijn, om concerten aan
te kondigen en schrikken daardoor
menschen af, die als het ware mu
zikale analphabeten zijn. Deze kun
nen toch evenzeer volop genieten
van een mooi vioolconcert bijvoor
beeld, zonder dat zij weten in welke
toonsoort het geschreven is. En
dient het ook geen aanbeveling de
tempi in gewone Hollandsche woor
den op programma's te vermelden,
desnoods met de internationaal ge
bruikte Italiaansche er achter.
Gevolg van deze verkeerde me
thoden? Luister naar de Hersen
gymnastiek, die de AVRO eens in
de veertien dagen uitzendt. Het is
opvallend dat de meeste deelnemers
beter bekend zijn met de meeste
vulgaire moderne moppen dan met
goede muziek.
ling het gras voor de voeten weg
maaide. Als cr ooit sprake was van
een loterij omdat de een voor den
ander er weinig voor voelde de kat
de bel aan te binden en de hooge
machthebbers in leger en vloot at
tent te malccn op ongewenschte toe
standen, dan tien tegen één dat
Clem al opgedoken was cn den ver
ontwaardigden kolonel zijn fouten
verweet op zijn eigen servet of in
zijn patrocntasch. De hooge heeren
hebben zich wel gewacht tegen
Clem, het spook met de duizend le
vens, te vechten. Met een biigeloo-
vigcn eerbied werd hij omringd. Ge
koesterd in dc warme belangstelling
van Jan Soldaat, geduld en lichte
lijk gevreesd in de Officers-Mess,
bleef Clem verwijtend staren en
zijn verontschuldigende blik over de
schutting, onbescheiden en hulpe-
loos-komiek tegelijkertijd, vrijwaar
de hem en zijn geestelijke vaders
van straf of reprimande. Clem ont
stond naamloos en ouderloos. Clem
bloeide op iedere plaats waar een
gewoon soldaat niet behoorde te ko
men, Clem vertoonde zich te midden
hom
;imp<
Of KI
uit wilde hebben. Wot? No
Leave? (Wat? Geen Verlof?) brul
de Clem op de First-Class slaapwa
gens met het roode Montgomery-
kruis, die aan dc luxe treinen wer
den gekoppeld, waarmede de ver-
lofganors uit Berlijn naar Ostende
en Frankrijk vertrokken.
Manneke Clem zoo van het school
bord als ccn van Disney's scheppin
gen in het wonderlijke leven ge
stapt, houdt van openhartige cri
tiek, van recht tot spreken zonder
aanziens des persoons. Hoog en
laag, ot je nu Attloe heet of Chur
chill, Alexander of Montgomery,
o-^-o
ieder krijgt op den gepasten tijd be
zoek van dit minzame ventje met
dc wonderoogen en de bedcesd-bru-
tale snuit. Een oogenblik alstublieft.
En dan staat hij er. onmogelijk over
hot hoofd te zien. Wot? No cggs?
(Wat? Geen eieren?) En het is met
een bloedend hart dat het drama
tisch:? kereltje ten einde raad maar
wordt weggewischt teneinde elders
zijn pleidooi opnieuw te beginnen
om al die dingen, die dc gewone
man moet missen en die hp toch
zoo nabij weet. Een beetje zon. oen
ci, een vacantiereisje en een sigaret.
door
Rein H. Fledderus
Architect
T N wat voertuigen heb ik niet gc-
reisd; over wat wegen ben ik
niet getrokken. Dit is geen lanrl.
Het is een continent. Vergeet niet,
dat San Francisco even ver van
New-York ligt als Amsterdam. Al
ligt er een binding van gelijke din
gen, van geldwezen, taal en voed
sel over het geheel, die van Texas,
Arizona en California zijn anders
dan die van Seattle. Chicago of
New-York. Dat is de invloed van
klimaat, bodem, hergroepeering en
menging van rassen. Vier of vijf
generaties zijn voldoende geweest
om van inwoners van Texas lange
re menschen te maken met een ge
bogen neus, die aan de Indiaansche
doet denken en een licht koper
kleurige huid, die weerstand bieden
kan aan de ontzettende zomerhitte.
Maar hoe de staat moge heeten.
en het menschentypc mag zijn, een
groote deugd siert hen allen, de
gastvrijheid. Ga in een groot New-
Yorksche hotel de hal of de lounge
binnen, zoek met zorg een gemak
kelijke leeren clubfauteuil. Vlij U
neder en zit er heerlijk warm. uren
als U wilt. Geen mensch zal U met
vragen lastig vallen, behalve mis
schien een piccolo, die U komt
vragen, of U het ochtendblad niet
wilt lezen.
Deugden groeien uit noodzaken.
Op onze tochten in den hongerwin
ter belden wjj ook rustig aan bij
een wildvreemd huis voor onderdak.
De ontwikkeling, in bezitneming en
exploratie van dit land, de „trek"
naar het Westen is nog geen hon
derd jaar geleden. Grootvader
weet nog, dat in die dagen, de „hor-
se and buggy-days", het huis voor
iederen vermoeiden iederen ver
moeiden reiziger openstond. Daar
om bloeit deze deugd in Amerika
zoo; het was nog zoo kort geleden
een noodzaak.
.Want a drink
STAP een trein in en begeef je
na een uurtje naar de „men's
room', een soort toiletruimte waar
de mannen o a. een groote leeren
bank vinden voor een cigaret en
ccn praatje. Tien tegen een dat cr
al een tevreden Amerikaan zit met
een whiskeyflesch in zijn tasch of
zijn binnenzak. Je bent de deur nog
met binnen of de vraag' „Want a
drink" komt je al tegemoet.
Zestienduizend kilometer heb ik
gereisd. Zelden of nooit heb ik een
dronk gekocht. Maar met waardee
ring en vreugde denk ik terug aan
de vele aangename uren waarin ik
in een staat van „toegewijde wel
willendheid" verkeerde, dank zij die
uit nood geboren deugd.
Het is jammer, dat Amerika uit
het geestrijke vocht de hoogere
waarden niet kan putten. Wij drin
ken een glas meer om de vreugde
van het samenzijn. Om den genoeg
lijken kout. Om de gezellige sfeer
in woning of koffiehuis te verhoo-
gen. Daarom nippen wij van ons
glas en laten het lang duren. De
Amerikaan zuipt. Hij bestelt een
groot glas bier en een groot glas
whiskey. Giet de whiskcv in één
teug in z'n keelgat en laat daar
het bier ad fundum achteraan klok
ken. Zet z'n glas op tafel of bar en
zegt: „fill'm up." Hij drinkt om zoo
gauw mogelijk dronken te zijn en
is daarna veelal lastig en hinderlijk.
En iedereen drinkt. In alle lagen,
van de maatschappij, mannin en
vrouwen van allerlei confessies.
Dat is onbegrijpelijk voor ons en
een blaam voor dit volk. Alleen de
uitmuntende voeding met veel
vruchtensappen nivelleert de scha
delijke gevolgen, die dit drankmis
bruik ook lichamelijk ten gevolge
moet hebben.
Hoffelijkheid
ER staan prettiger dingen te
genover. Een Amerikaan is
hoffelijk. Op eigen wijze, maar toch
hoffelijk. Vooral tegenover vrou
wen. Een slagersjongen zal er niet
over denken om een meisje op
straat een opmerking na te roepen,
haar tc fluiten of een luid uitge
sproken compliment te maken. Om
gekeerd zal geen vrouw een man
op straat aanspreken. Ik doel hier
op do prostitutie. Ik heb nachten
door dc havenwijken van San Fran
cisco, Los Angelos en Boston ge
zworven. Nooit ben ik door een
vrouw lastig gevallen en de roode
lamp met de daarachter troonende
„schoone" is in Amerika onbekend.
Zelfs in een havenkroeg zal een
dochter van de geverde pret hec
niet wagen U aan te spreken; het
initiatief moet van den man uit
gaan. waarbij een barman als in
termediair kan dienen. Dat wil niet
zeggen, dat de Amerikanen heilige
boontjes zijn. Tien millioen Amen-
kanen lijden aan een geslachtsziek
te, of zijn er juist van genezen en
dit cijfer is nog stijgende "sinds de
na-oorlogsche periode.
Naast dit verschijnsel vaVi offici-
eele kuischheid, die een mantel is
voor huis- en tuin-zonden van iede
re samenleving, troffen mü eenige
maatregelen van lvgiëne, die ons
schr -mteloos aandoen.
Schaamteloos?
OPENBARE toiletgelegenheden
vind je nergens. Een mensch
in den nood van alledag gaat ge
woon een hotel binnen en maakt
daar tegen betaling gebruik van de
toiletten. Maar onder ieder raad
huis in iedere stad is voor man:, .n
en vrouwen een toiletgelegenheid.
Dan denken wij aan een lange rij
betegelde hokjes en een knip met
twee opschriften. Niet alzoo in
Amerika. Rustig hun krantje le
zend, in een lange rij van misschierf
twintig, met elkaar pratend over
alles en nog wat. zitten daar tot
Uw groote verbazing Amerikaan-
sche staatsburgers of burgeressen
hun gi\ boodschap te doen. Re
den? Jc weet nooit wat achter ge
sloten deuren gebeuren kan en we
zijn toch jongens (of meisjes) on
der elkaar!
In San F.. .20 zou ik eens
gaan zwemmen in dc Y M.C.A., het
gebouw van de Christelijke Jonge
mannen Vcrecnigirtg. Toen ik ge
tooid in badpak m'n kleedkamer uit
kwam, dacht lk in een centrum
voor naaktcultuur verzeild te zijn
geraakt. Geen van de jonge man
nen droeg een badpak. Een ver
ontwaardigde badknecht beval mij
onmiddellijk m'n badpak uit te
doen. Ik weigerde. De verklaring
van al deze naakten was louter een
hygiënische. Gezien de verbreiding
van de geslachtsziekte wenscht men
eenige zekerheid van hygiëne te
hebben bij de bezoekers van tfe in
richting. Ik ben zoo gezond als een
visch, maar ik heb toch niet ge
zwommen.
IV
„Kijk, jongen", zei
Oomarie, „je hebt me
met je gladde praatjes
die nieuwe spelling al
heel wat gemakkelijker
gemaakt, maar dat je
nu geen mannelijke cn
vrouwelijke woorden
meer hoeft tc schrij
ven, nee daar doe ik
beslist niet aan mee,
zie je. We leven al in
zo'n bezopen tijd; als
we de mannen nu ook
nog vrouwelijk gaan
maken, dan kunnen wc
wel op het dak gaan
zitten
„Oomarie", vroeg ik
hem, „dat portret van
moeder dat daar"op jc
schrijftafel staat, is dat
mannelijk of vrouwe
'ijk?"
Vrouwelijk natuur
lijk?"
„Mis Oomarie, het
is onzijdig, want het is
HET portret",
„Maak geen geintjes
over mijn enige zus
ier, lummelSchaam je
ie niet zulke dingen van
je bloedeigen moeder
te zeggen!"
„Wind je nu niet da
delijk op. Ik wou u al-
'cen maar eens even op
de hak nemen. Ileb je
wel eens een vrouw met
een snor gezien, Oom
arie?"
„Moet je eens even
naar de keuken gaan?"
lachte Oomarie, doe
lende op zijn huishoud
ster.
„Nou", vroeg ik. „is
zo'n snor mannelijk ol
vrouwelijk".
„Mannelijk natuur
lijk". antwoordde Oom
arie, „het is zielig ge
noeg voor dat brave
wijf; ze doet er alles
aan, maar ze kan hem
niet weg krijgen".
„Mis Oomarie". zei
ik, „die snor is vrouwe
lijk en als je er nu kne
vel egen zegt, is hij
ineens mannelijk".
„Schei nou uit, man",
glunderde Oomarie,
„hoe verzinnen ze het!
Wie hebben die rare
fratsen uitgevonden?"
„Ja", antwoordde ik
no enige aarzeling, „dat
Is eigenlijk een school-
meestersuttvinding. Die
vonden hel zo mooi,
omdat je zoiets in het
Latijn ook hebt en dat
was in hun ogen eigen
lijk dó taal, zie Ie".
Wat zeg je me daar
Zijn dat schoolmees-
tersbedenkscls? En
daar heb ik nou zo
vaak over zitten zwe
tenWat een sloebers!
Va ai/ held is, waarin lengte wordt uitge-
AAK komen jonge vrouwen drukt). We zouden dus beter kun-
Op liet spreekuur met de l nen zeggen: Wij produceeren per
1.Dokter ik wórd steeds tlas 200,1 calorloSrl cner<?ie- Dc mcl"
mensch per dag minstens 2000 calo
rieën gebruikt. Wat zijn nu eigen
lijk calorieën en is dit getal werke
lijk juist? Een calorie is een een
heid, waarin energie wordt uitge-
drukt (zooals een meter een een
heid is. waarin lengte wordt uitge-
klacllt:
dikker en toch eet ik haast
niets!" En veelal verkeeren deze
patiënten in den waan, dat zij
inderdaad heel weinig eten en
dat de vetaanzetting veroorzaakt
lk heb je altijd gezegd j W()rtit tj00r (je werking van een
dat je dat vak niet had
moeten kiezen".
iVan een bijzonderen correspondent)
OP het oogenblik staat Oostenrijk
in verband met de conferentie
in Moskou weer in het brandpunt
der belangstelling Allo vraagstukken
en moeilijkheden passecren dc re
vue. Maar er is nog een probleem
dat een oplossing vraagt, en niet op
de Moskousche agenda staat: de Ver
plaatste Personen vormen een zwa-
ren st&n op de toch al zoo benauwde
Oostenrijksche maag.
Eenigen tijd geleden genoot deze
groep een levendige internationale
belangstelling en er was geen dag
blad dat niet vele kolommen aan de
ze materie wijdde. Maar het leven
gaat verder en men kan niet blijven
staan bij de nooden van deze twee
millioen menschen. Bij gevolg raken
zij op den achtergrond en alleen zii-
zelf en het land dat hun gastvrijheid
verleent blijven met de puzzle zitten.
Men zoekt krampachtig naar een
mogelijkheid om deze massa's, die
onder de vreemdste omstandigheden
tezamen gekomen zijn: weer een
plaats in de maatschappij te geven.
Wanneer men zich er voor interes
seert wie cn wat deze Displaced
Persons zijn, dan moet men goed zijn
oor op verschillende plaatsen te luis
teren leggen, want de opvattingen
zijn erg verdeeld.
Vraagt men de V.P.'s zelf, dan
verneemt men hoe velen van hen bij
Mihailowitsj in de bergen en bos-
schen van Joego-Slavie vochten, an
deren jaren lang in de Duitsche con
centratiekampen zaten cn men krijgt
den indruk dat dit allen slachtoffers
zijn vrfn het nieuwe regime, dat hun
vaderland bevrijdde. Slachtoffers, in
dien zin, dat zij uitgewezen zijn of,
om erger tc voorkomen, gevlucht
naar streken, waar men zijn mede- i
burgers niet zoo snel in het cachot
stopt, wanneer hun politieke mee-
ning niet overeenkomt met die, van
de machthebbers.
Dit is wel de groote lijn, die aan
iedere individueele geschiedenis ten
grondslag ligt.
Maar vraagt men den Oostenrijker
naar zijn meening omtrent V.P.'s, dan
staat men verbaasd over alles wat
deze ongelukkigen gedaan moeten
hebben en nog doen: moorden, stelen,
zwarthandelen. liegen en bedriegen
en wanneer er iets gebeurt dan
wordt de schuld in het algemeen aan
de V.P.'s gegeven. De Oostenrijker
is de meening toegedaan, dat het
meerendeel zich aan collaboratie, zoo
niet erger, heeft schuldig gemaakt en
dat zij van huis en haard zijn ge
vlucht om de gerechte straf te ont
gaan.
getuigenis, waaruit blijkt dat hij een
hoogst gevaarlijke fascist is.
Dergelijke informaties hebben to
taal geen zin en er wordt dan ook
geen waarde aan gehecht. Maar met
dat al wordt de zuivering een reus
achtig probleem. Hierbij komt nog
dat de Oostenrijksche politie geen
toegang heeft tot de V P. kampen.
Deze staan namelijk alle onder ge
allieerde controle; de Oostenrijksche
politic mag niet eigenhandig op
treden en dit geeft weer velen aan
leiding tot het verzinnen van fabel
tjes, die de V.P.'s geen goed doen.
of andere mysterieuze klier.
Het is wel begrijpelijk hoe zij tot
deze meening komen. Het is immers
bekend, dat bij ziekten van bepaal
de klieren mot inwendige afschei
ding (dit zijn klieren die bepaalde
gic wordt geleverd door verbran
ding d.w.z door een chenfisch pro
ces, waarbij zuurstof uit de lucht
gebonden wordt aan stoffen, die
van het voedsel afkomstig zijn.
Deze energie Tcomt op twee
manieren tot uiting en wel ten
eerste als warmte, waardoor
we onze lichaamstemperatuur
op peil kunnen houden en ten
tweede als arbeid, -aardoor wij
in staat zijn arbeid te verrichten.
Dit alles geeft meteen antwoord
op de vraag of het getal van 2000
calorieën per dag juist is. Het is nu
immers wel duidelijk, dat een man
stoffen jie ^z.g.n^ hormonen in het j meer calorieën en dus meer voedsel
tioodig heeft als hij schaatsen rijdt
dan als bij den heelcn dag in een
huci stor-l bii do warme kachel zit.
Ot wel de calorieën-productie wis*
selt onder-verschillende omstandig*
heden.
Duister Weenen
NAAR de Engelsche autoriteiten
verzekeren wordt de criminali
teit onder de V.P.'s zeer sterk over
dreven en moeten de meeste misda
den er gebeuren er inderdaad
vele geschreven worden op reke
ning van een andere groep. Deze om
vat de deserteurs uit alle legers en
al diegenen die in de duistere wijken
van Weenen leven en wier aantal
door den oorlog sterk is toegenomen.
Beide partijen, Oostenrijkers zoo
wel als V P.s kijken met verlangen
uit naar den man die deze puzzle
oplost, want clan pas zal ook deze
twist, nasleep van den oorlog, een
einde nemen.
bloed afscheiden) vetzucht ont
staat. En natuurlijk Vindt men het
veel interessanter de dikte toe te
schrijven aan een ziekte van een
dergelijke klier, dan aan een te
groote voedsëlbpncming.
Deze opvatting berust echter op
een verkeerd inzicht in het mecha
nisme van de stofwisseling. Zonder
in te gaan op de werking van de
klieren met inwendige afscheiding,
moet toch opgemerkt worden, dat
deze klieren nooit vet afscheiden.
De vraag komt nu op waar het vet
dan wel vandaan komt. Hierop is
maar één ant-
woord mogelijk jtlCUlSCflC
cn dat luidt: uit
net voedsel. Het
voedsel is de
eenige bron van het vet en geen
klier of welk ander orgaan dan ook
kan vetzucht verwekken, indien
geen voedsel aan het lichaam toe
gevoerd wordt.
„Alles goed en teel
Hier hoor ik een dikkerd verzuch
ten: „Dat is allemaal goed en wel,
maar hoe komt het dan dat ik zoo
veel dikker ben dan mijn broer, tcr*-
wijl ik zeker niet meer eet" Om een
goed antwoord te geven op deze
vraag is het noodzakelijk enkele,
punten van dc stofwisseling nader
te bezien.
Het is tegenwoordig wel aan ie
dereen bekend, dat een volwassen
Een voorbeeld
brief
Hierbij komt nog het volgende:
men kan wel eerlijk moencn dat
1 men evenveel eet als 'een ander, ter*
wijl dit toch niet juist is. Een voor
beeld hiervan wordt gegeven door
<'en Amerikaan Evans. „Stelt U
zich voor", zoo zegt hij, tweeling*
zusters van 21 jaar, die beiden even
groot zijn, ieder 110 pond wegen en
in dezelfde omstandigheden ver
keeren. De cene zuster gebruikt
precies zooveel voedsel als zij per
dag aan calorieën produceert en
i haar gewicht verandert dus niet. De'
andere zuster neemt een likje meer
boter op haar brood, een beetje
meer jus. laat haar soep niet staan,
is een tikje luier en houdt wat meer
van chocolade, echter zoo, dat dit
door niemand wordt opgemerkt,
zelfs door de zusjes niet.
Acht pond vet
Geen vriendschap
HET is dan ook zeer begrijpelijk
dat er een verre van vriend
schappelijke verhouding bestaat.
Waar ligt nu de waarheid? Waar
schijnlijk wel in het midden. Er zijn
zeker duistere elementen onder de
V.P.'s die er van profiteeren, dat hun
voorgeschiedenis niet gecontroleerd
kan worden. De autoriteiten in de
landen waarvan zij afkomstig zijn
gaan uit van den stelregel: Wat doet
X in Oostenrijk? Waarom werkt hij
niet hier? Hij zal wel wat op zijn
geweten hebben. En dus krijgt V een
(hiqpzot tlrn Mm/cdceling)
Speciaal huidmiddel
voor vrouwenschoon
uitdePurol-Fabrieken.
Er is geen peil te trekken op de nieuwe hoedenmode: sportieve model
len worden weliswaar eenigszins verdrongen door hoeden met veel
bloemen, strikken, afhangende veeren en voiles, maar hoedjes uit het
gezicht zijn bijv. even „up to date" als met breede randen, het gezicht
ovetschaduwend; vóór op het hoofd zijn er evenveel variëteiten als
achterop; er zijn leuke, fez-achtige hoedjes, enkel bol, en mooie hoe
den, enkel rand, zooals dit Amerikaansche model van wit, wijd ge
vlochten stróo, dat den indruk van kant maakt, opgefleurd met witte
en frisch-roode anjelieren en twee groote zwartfluweelen strikkenEen
echt vrouwelijkehoed, die toch ook past bij een streng, klassiek
gezicht.
FEUILLETON
„Nou dame, laten we nou maar
eens naar boven gaan. en een kijkje
in Mrs. Sanford's privé-leven gaan
nemen, voordat dc „hupel" weer
losbarst".
Dinah wrong den vaatdoek uit en
spreidde hem zorgvuldig uit over
den rand van het aanrecht.
„En dat zal vast en zeker gebeu
ren. als de politie toevallig naar het
linkeroog van Oom Herbert kijkt",
zei zé peinzend.
HOOFDSTUK 13
Ze deden de deur van hun kamer
dicht en gooiden den inhoud van de
gele envelop op Dinah's bed. Brie
ven, papieren, documenten, kran
tenknipsels. April haalde er een wil
lekeurig knipsel uit en bekeek het.
.DinahKijk eens! Deze fo
to
Het was de foto van een knappen
man van middelbaren leeftijd, ge
kleed in uniform. Er boven stond:
Schuldig bevonden door den
krijgsraad
Onder de foto stond de naam:
Kolonel Charles Chandler.
„Ik begrijp er niets van", zei Di
nah. „Wie is kolonel Charles
Chandler?"
,,Kijk nog eens naar die foto", zei
April. „En stel je dat gezicht dan
eens voor met wit haar en een sik
je".
Dinah keek en probeerde het zich
voor te stellen. „Lieve hemel", zei
ze. „Dat is Mr. Cherington!"
„Carleton Cherington III", zei
April plechtig.
Dinah staarde haar aan. „Daar
snap ik niets van. Wat heeft hij ge
daan?"
April las haastig het artikel door.
„Hij heeft een massa geld gestolen.
15.000 dollar. Dat is volgens den
datum van het knipsel ongeveer vijf
jaar geleden geweest. Eerst deed
"hij net, of ae safe in het kantoor
van den kwartiermeester was
opengebroken, maar ze hebben
ontdekt, dat hij het gedaan had.
Maar het geld hebben ze nooit ge
vonden. Dus heeft de krijgsraad
hem uit het leger gejaagd". Ze gin
gen over tot een ander knipsel, dat
aan het eerste gehecht was.
„Hij werd gearresteerd en naar de
gevangenis gestuurd. Voor vier
jaar. Er staat een heelcboel over
hem in. Dat hij naar het Westen
ging en dat hij een held was in den
wereldoorlog en dat z\jn vader offi
cier in het leger geweest is en al
zoo meer".
„Vier jaar", zei Dinah. „Maar ze
wonen hier nu al drie jaar".
„Even geduld", zei April. Ze nam
het derde en laatste knipsel. Het
was een heel klein berichtje. „Ze
hebben hem voorwaardelijk vrijge
laten".
„O", zei Dinah. „En toen zijn ze
hier gekomen en hebben hun naam
veranderd. Nou. ik moet zeggen, ze
hebben een mooien uitgezocht".
„Mrs. Carleton Cherington III",
declameerde April. „Ik wed, dat zij
dat uitgezocht heeft. Maar het
voornaamste is, dat ze by hem is
gebleven. Ik vraag me af. wat hy
met dat geld gedaan heeft".
„Verkwist denk ik", zei Dinah.
„Waaraan?" zei April verachte
lijk. „Gebruik nou 's even wat we
zoo beleefd zjjn jc hersens te noe
men. Direct na zijn vrijlating zijn ze
hier gekomen. Ze hebben het geld
vast niet verkwist. Ik wed, dat ze
nog geen twee duizend dollar per
jaar opmaken. Het is een keurig
klein huisje, ze koopt nooit nieuwe
kleeren, ze hebben niet eens één
keer in de week een werkster en
hun eenige vermaak is rozen kwe
ken".
„Misschien", zei Dinah, „heeft hij
het gebruikt om speelschulden te
betalen".
„Hij!" zei April. „Mr. Chering
ton? Ik bedoel kolonel Chandler?
Ziet hij er nou uit, alsof hij speel
schulden heeft?"
„Nee, dat niet", gaf Dinah toe.
„Verdraaid, ik weet niet, wat hij er
mee uitgevoerd heeft. Maar allc-
mcnschen nog toe, die goeie, ouwe
heer!"
„Hij is niet zoo oud", zei April.
„Kijk maar naar dit portret. Vijf
jaar geleden moet hij ongeveer vijf
tig geweest zijn". Ze kneep haar
oogen half dicht.
„Wat hij ook met dat geld gedaan
heeft, Mrs. Sanford probeerde
chantage te plegen".
„Daar zit wat in", zei Dinah. Ze
keek naar dc verzameling papieren
en zei: „Opschieten April, we heb
ben niet d<yi heelen dag den tijd".
Bovenaan de meeste bladzijden
aanteekeningen, brieven, plaatjes
en knipsels stond met blauwen inkt
in een klein, dicht in elkaar ge
schreven handschrift een naam ge
schreven.
Ineens zag April een kaartje met
„Desgranges" erop en ze greep er
nieuwsgierig naar. Er was maar
een kleine verzameling onder den
naam Desgranges. Ze bestond uit
een serie brieven, alleen ondertce-
kend met „Joe", met als opschrift:
„Beste Flora" en vol van onbetee-
kenende persoonlijke mcdedeelingen
en vragen, zooals: „Wat leuk weer
eens iets van je te hooren". „Hoe
vind je Californië?" „Herinner je
je nog die heerlijke Martini's bij
Raviel?" „Ben je nog steeds geluk
kig in je huwelijk?" en „Zul je
nooit dien nacht vergeten, dat we
naar Coney Island gingen?"
Ze waren geschreven op het post
papier van een New-YorKSche
krant.
Het was niet moeilijk er de zin
nen uit te halen, die op Pierre Des
granges betrekking hadden. Die
zinnen waren keurig onderstreept
met blauwe inkt.
die geheimzinnige kunste
naar van je beantwoordt aan het
signalement van een zekeren Ar-
mand von Hoehne, die een paar jaar
geleden op illegale wijze de grens
over gekomen is en die sindsdien
steeds door dc politie gezocht is.
Als hij die man zou zijn, dat zou het
me niets 'verwonderen, als h\j pro
beerde voor Franschman door te
gaan. Zijn moeder was een Fran-
gaise en hjj is in Frankrijk opge
voed. Wij hebben een heel- dossier
van hem tot het moment, dat hij
verdween. Bericht me, wat jij te
weten bent gekomen; misschien
kunnen we er een verhaal van ma
ken
(Wordt vervolgd).
Toch houdt het tweede zusje per
dag a' gauw 100 calorieën over. En
daar 9,3 calorieën geproduceerd
worden door verbranding vin
een gram vet, beteekent dit, dat ze
per jaar acht pond vet overhoudt.
Op hun 26stcn verjaardag weegt
het cene zusje nog steeds 110, maar
het andere weegt nu 150 pond cn
op haar 31ste jaar 190 pond, hoewel
zij schijnbaar in volkomen dezelf
de omstandigheden verkeerde als
haar tweelingzusje
Deze en soortgelijke overwegin
gen hebben cr toe geleid, dat de
vooraanstaande mannén op het ge
bied van de voedingsleer van mee
ning zijn, dat de eenige wijze om
vetzucht te bestrijden is te zorgen
dat de „patiënt" per dag meer ca
lorieën produceert clan door het
Xi voedsel kan aangevuld worden. Met
andere woorden de patiënt komt op
I een „hongerdiëet." Dit diëet moet
echter aan bepaalde eischen vol
doen d.w.z. het moet een minimum
aan bepaalde voedings- en andere
stoffen bevatten, die weliswaar
geen bron voor caloriëen, maar
toch voor het lichaam onontbeerlijk
zijn. zooals vitaminen en mineralen.
Daardoor is het noodzakelijk dat
een dergelijke vermageringskuur,
die b\j voldoende medewerking van
den patiënt steeds een frappant suc
ces heeft onder controle van een
medicus gebeurt.
Dr. W. Storm van Leeuwen
WOENSDAG 23 APRIL
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Spelling-
vrede; 19.15 Gram.muz.; 19.30 Mar
tin Buber spreekt: 20.00 Nieuws;
20.05 Dingen van den dag; 20.15
„De Krekels"; 20.45 Omroeporkest;
21.30 Volksverhaal; 22.00 Gram.
muz.; 22.15 Ramblers; 22.45 Prot.
Chr. Werkverbond; 23.00 Nieuws;
23.15 Viool en piano; Gram.muz.
HILVERSUM II: 19.00 Nieuws.
19.15 Nieuws uit Indië; 19.30 Eng.
les; 20.00 Nieuws; 20.05 Gram.muz.;
20.30 Orgel; 21.00 Lezing; 21.30
Koorzang; 22.00 Nieuws; 22.15 Ac
tueel geluid; 22.30 zang; 22.45
Avondoverdenking; 23.00 Avond
concert.
DONDERDAG 24 APRIL
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws;
7.30 Gram.muz.: S.00 Nieuws^ 8.18
Gram.muz.; 10.00 Voordracht; 10.15
Gram.muz.; 10.50 Congres Partij v.
d. Arbeid: 12.15 Gram.muz.; 12.30
Orgel; 13.00 Nieuws; 13.15 Ram
blers; 13.50 Kozakken-koor; 14.00
Piano; 14.25 Poëzie; 11.40 Carmen;
15.35 Gram.muz.16 00 Omroeplta-
merorkest; 16.40 Wieringermeer;
17.10 Gram.muz.; 18.00 Nieuws;
IS. 15 Zang; 18.30 Ned. Strijdkrach
ten.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws;
7.30 Morgengebed; 7.45 Zang; 8 00
Nieuws; 9.00 Gram.muz.; 10.00 Le
ger des Hells: 10.15 Morgendienst;
10.45 Strijkorkest; 11.00 „De Zon
nebloem": 11.45 Koorzang; 12.00
Angelus; 12.03 Viool en piano; 12.30
Lunchconcert; 13.00 Nieuws; 13.15
Lunchconcert; 13.45 Vrouwenvaria;
14.00 Amsterdamsche politiemu-
ziek; 14.10 Voor dc vrouw; 15.00
Vroolnke klanken; 15.30 Hoboreci
tal; 16 00 Bijbellezing: 16.45 Amati-
Trio; 17.15 Gram.muz.: 18.00 All
Round Sextet; 18.45 Reisprogram
ma.
TUINKALENDER
WOENSDAG 23 APRIL. Reeds
van oudsher wordt de gi oenblijven-
de Pahnstruik of Buxus sempervi-
rens voor verschillende doeleinden
gebruikt. Jonge exemplarende
z.g. bos palmen, zijn geschikt Voor
de aanplanting van altijd groene
randen of zeer lage heggetjes. Voor
zeer lage randen gebruikt men ook
de z.grandpalm of Buxus suffruti-
cosa, die zeer klein blijft. De voor
melde jonge bospalmen leenen zich
ook uitstekend voor een altijd groe
ne vulling van bloembakken. In
Amerika u-orden ze bij millioenen
voor dat doel gebruiktAls groen-
blijvende sieiheester kan een Buxus
zoowel in dc zon als in de schaduw
worden geplant. Zeer bekend zijn
ook de velerlei geknipte vormen
Men kan de Buxus ook in kuipen
houdenS. L