Zoek de zon op...
Prof. Meyers, ontwerper van
nieuw Burgerlijk Wetboek
Sensatie voor Rotterdam
op 3 Juni 1847
JL.
Internationaal tijdschrift
met 400 redacteuren
Radio-programma
Eén man aanvaardt werk, nadat
commissies faalden
Mislukte pogingen
Lichtende figuur
Overdreven angst
Middelpunt: huis in de Kalverstraat
te Amsterdam
EENS WAS HET
DUITSLAND
2
Dinsdag 3 Juni 1947/-
WANNEER aan een universiteit in een faculteit een tijdelijke vacature
is, staat men voor het probleem: wie der docenten kan deze afwezige
specialist vervangen? Want professoren zijn nu eenmaal specialisten. Maar
in Leiden, aan de juridische faculteit, heeft men dit probleem de laatste
dertig jaar niet gekend. Want d&ar is een docent, die alle vakken kan
doceren, of het nu burgerlijk recht, handelsrecht, economie, wijsbegeerte of
internationaal recht betreft.
Aan deze geleerde, professor E. M. Meyers, heeft de minister van
Onderwijs nu de taak toevertrouwd een geheel nieuw burgerlijk wetboek
te ontwerpen.
Een waarlijk niet geringe taak
voor cén man. Gewoonlijk is dit het
werk van uitgebreide commissies.
Dat de minister van deze gewoonte
is afgeweken, kan alleen maar wor
den toegejuicht. Want de ervarin
gen in Nederland, en ook in andere
landen, met commissies, zijn niet
altijd gelukkig geweest.
Voor de herziening van ons bur
gerlijk wetboek, dat al van 1838 da
teert, zijn al enige malen commis
sies ingesteld. Die van 1880 was na
achttien jaar nog niet voor de helft
gereed. Alleen voor het tweede boek
van het B.W. werden 230 vergade
ringen belegd, dat is gemiddeld cén
vergadering voor twee artikelen.
Geen der ontwerpen heeft tenslotte
het Staatsblad bereikt.
Denkt professor Meyers dit werk
alleen aan te kunnen? „Anders had
ik het niet aangenomen." is het af
doende antwoord. En niet achttien
jaar denkt deze geleerde er over te
doen. Tijdens de zitting van dit ka
binet wil hij het werk voor het
grootste deel hebben voltooid.
Deze geleerde is nu 67 jaar en
men is geneigd deze taak als een
levensvervulling te beschouwen.
Maar hij niet. „Ik beschouw het al
leen als een rnooie afsluiting van
mijn professoraat," zegt hij glim
lachend. Hij denkt er niet aan zijn
loopbaan ai" te sluiten. Hij is nog
met zoveel levenswerken" bezig en
hij zal er wellicht nog meer op sta
pel zetten. Zijn „hobby", het Ligu-
rische erfrecht, waaraan hij al der
tig jaar werkt (twee boeken zijn
verschenen over dit onderwerp) is
nog niet voltooid. Hij gaat er weer
mee voort als het B.W. klaar is. „Ik
heb in Westerbork in 1943 eens een
indeling voor mijn verdere leven
gemaakt, want ik heb nog zoveel
op mijn programma!"»
Met bewonderenswaardige en be
nijdenswaardige geestkracht heeft
professor Meyers in de meer dan
drie jaar.die hij in kampen door
bracht, zijn eigen werk voortgezet.
Elk ogenblik, dat hij zich van het
verplichte kampwerk kon losmaken,
heeft hij daarvoor gebruikt, of hij nu
directeur van het postkantoortje in
Westerbork. of boekhouder in The-
resienstadt was.
„Had u boeken in het kamp?"
„In Westerbork een paar Maar
toen ik naar Theresienstadt ging
werd mij alles afgenomen Ik be
hield alleen een paar aantekeningen,
dié de Duitsers van geen waarde
vonden".
Gedachten bleven
Maar ook zonder aantekeningen
en zelfs zonder papier en potlood
zou prof. Meyers zijn geestkracht
hebben behouden. Want: „Ik heb
toch altijd mijn gedachten".
Zonder studiemateriaal schreef hij
in Theresienstadt een boek over de
algemene begrippen van het burger
lijk recht, dat binnenkort zal uitko
men. En zónder boeken begon hij in
zijn gevangenschap aan de herzie
ning van het burgerlijk wetboek, de
taak. die hem nu is opgedragen.
..Hoe kon u daar werken?" heb
ben wij hem gevraagd. „Altijd men
sen om u heen. Nooit een rustig
ogenblik om u te concentreren".
„Ik heb vier dochters", verklaart
hij, „zij hebben mij wel geleerd on
der onrustige omstandigheden te
werken".
Maar hij is weer teruggekeerd in
zijn oude huis aan de Rijnsburger-
weg. Hij heeft weer een kamer vol
boeken Helaas zijn niet alle boeken
er meer. De kostbare verzameling
over modern recht ontbreekt. Dat
lag niet aan de studenten, die op de
dag. dat hij van de Duitsers aanzeg
ging kreeg binnen 24 uur zijn huis
te verlaten, zijn gehele beroemde bi
bliotheek hebben weggesleept. Het
grootste deel dook onder. Maar ja. op
zijn nieuwe adres wilde hij natuur
lijk doorwerken en hij nam daar
heen. wat hij direct nodig had. mee
Die boeken namen de Duitsers bij
zijn vertrek naar het kamp in be
slag
„Het is jammerMaar daar
over klaagt hij niet. Hij is er immers
met zijn familie goed doorheen ge
komen, en dat is al wonderlijk ge
noeg.
„Als het nieuwe B.W. er is. zult u
veel van die boeken hier kunnen
opruimen." vragen wij hem. wijzend
op een van de boekenkasten.
„Die boeken daar niet, want dat
zijn historische boeken, maar die
daar achter u wèl, want dat zijn
boeken vol uitleggingen van onbe
grijpelijke en onduidelijke artikelen
van het B.W. en eindeloze discus
sies over de bedoelingen van de wet
gever".
Het zUn de boeken, die elke juri
dische student moeizaam moet door
worstelen en die zo zinloos lüken.
Menig student, maar óók professor
Meyers, heeft gezucht: „Schreven zc
al die onduidelijke artikelen nu
maar eens over. Zetten ze de tegen
strijdigheden eens recht en vulden
dc leemten aan. Wat een opruiming
zou dat zijn."
..Ja, wat een opruiming zal dat
Zijn," zegt professor Meyers. Natuur-
THINK A LENDER
DINSDAG .1 JVM. Het bekenie
keukenkruid Kervel, dut als toe-
krui,i in vele spijzen uordt ge
bruiktkan de gehele zomer in iede
re tuin worden r/ekireekt. Men zaa-t
ze op rijtjes, die 15 centimeter uit
elkaar Hf/yen. Ongeveer 6 weken
daarna kan ze n arden gesneden. Om
dit Kruid steeds ter beschikking
hebben, uoidt eenir/e keren in dit
seizoen gezaaid. Teneinde te voor
komen, dat ze in het zaad schiet,
zaait men in de zomer op een be
schaduwde plaats. Een tweetal an
dere éénjarige krui en die men op
zodanige wijze des zomers spoedig
vit eigen tuin kan oogsten, zijn Bo
nenkruid en Bor- go. Voo> de laatst
genoemde, die ook wel komkom-
merkruid wordt geheten, neemt men
een rijenafstand van 25 centimeter'
S. L.
PROFESSOR tnr. E. M.
MEYERS, de leïdse hoog
leraar in het burgerlijk recht
zal een nieuw burgerlijk wet
boek samenstellen.
Deze hoogleraar werd in 1880
geboren. Hij promoveerde in 1003
op een wijsgerig onderwerp,
waardoor hij al direct grote ver
niaardheid verwierf. Zeven jaar
later werd hij tot professor 'n
Leiden benoemd Hij publiceerde
een onnoemelijk aantal artikelen
en werken. Allee de opsomming
van zi)n rechtsgeleerde opstellen,
die in 1935 werden uitgegeven,
beslaat al 69 bladz'jden druks.
In November 19*0 werd hij,
omdat hij Jood is, door de Duit
sers afgezetvervolgens uit zijn
huis verdreven en ten slotte naar
een concentratiekamp gevoerd
Op 26 November 1940 hield
professor Clever inga zijn beroem
de protestrede legen het ontslag
van prof, Met/ers, een rede waar.
voor hij met gevangenschap
moest boeten.
Een lichtende figuur. Een 'JfT
grote rechtsgeleerden van zijn
land en zijn tijd, ja van vele lan
den en vele tijden. Een onge
woon doceertalent. Een man, die
vervaarlijk uitziende vragen in
een simpele vorm kan gieten. En
hoe rijk aan verscheidenheid, hoe
grondig doordacht, hoe meester
lijk van opzet en uitwerking, hoe
scherp gevat is alles geweest wat
tot dusver uit Met/ers' pen is ge
vloeid", zei prof. Clever inga
toen
lijk kan ook hij niet alle problemen
oplossen en toekomstige debatten
vermijden. Maar het nieuwe burger
lijke recht zal ongetwijfeld duidelij
ker en hanteerbaarder worden. ..Al
kan ik dan ook niet een wetboek
maken, dat bij het gehele volk po
pulair wordt, ik wil er toch een sa
menstellen. dat tenminsten voor ju
risten hanteerbaar is
Zo kan deze geleeerde doorgaan.
Hij heeft eens in een artikel, in 1938.
een opsomming van honderd leemten
in ons B.W. gegeven. Drie daarvan
zijn intussen aangevuld. Maar zeven
en negentig wachten nog op eer re
geling.
„De rechtsonzekerheid is op het
ogenblik gevaarlijk groot; het is de
hoogste tijd, dat hierin verandering
komt".
Het nieuwe wetboek zal wellicht
een geheel andere indeling krijgen.
Contact met buitenland
Bij zijn werk zal hij contact
zoeken met de Franse commis
sie, die een herziening van het
B.W. voorbereidt. En het Itali
aanse wetboek van 1942. dat wel
is waar tijdens het fascisme tot
stand kw?m, maar een niet-fas-
cistisch en modern stuk werk
is, zal hem veel steun geven.
De technische verbeteringen kan
professor Meyers alléén wel aan,
maar waar hervormingen op sociaal-
politiek terrein nodig zijn, zal hij
eerst de heersende mening moeten
peilen.
FEUILLETON
knippen. De aangegeven gedeelten
aan de bovenrand van de rok rim
pelt V in, evenals die aan het voor
pandje. U zet de delen van lijfje en
gordel aan elkaar, waarna U ze met
de rok verbindt. De iinkerzijnaad
van de gordel blijft open voor een
split, dat zich tot het pijltje in de
rok voortzet en van ritssluiting of
drukknoopjes voorzien wordt.
Neemt de gordel in afstekende stof,
dan kunt U hem ook smal langs de
kant opstikken. In de opgeknipte
stukjes van het voorpand legt U een
plooitje, zo dat ze 3 c.M. breed wor
den. De bovenranden werkt U met
een schuin genomen reep stof van
3 c.M. breed af (zie stippellijn).
Hieraan zetten we de 3 c.M. brede
schouderbanden van dubbele stof,
die over de rug kruisen en op het
tekentje aan het rugpandje ge
knoopt worden.
In het voorpand van dc bolero
wordt een figuurnaadje gestikt.
Kraag en manchetten maakt U van
dubbele stof, waartussen U de ron
den van halsopening en mouwen
zet.
Pas eerst het papieren patroon
voor U de schaar in de stof zet!
ELLA BEZEMER
en doe dat In zo'n practisch zon
nebadjurkje! Een bolero erover en
U kunt er zonder het minste be
zwaar mee in de stad wandelen.
Maakt L> het helemaal van dezelfde
stof 3 M. van 90 c.M. breed),
dan staat een garnering van afste
kende banden hee' aardig; bij effen
materiaal kunt U er leuke motief
jes op borduren. Maar in tweeërlei
stof, mits goed gekozen, is het be
slist een succes en.... een goed idee
om van oud nieuw te makenl
Het patroon is getekend voor bo
venwijdte 92 c.M. (maal 42). De
aangegeven maten zijn in c.M.
Naden en zomen moeten aange
knipt worden.
liet patroon van het voorpandje
en dat van de gordel los van elkaar
Honderd jaar per trein
Heden 3 Juni is het honderd
jaar geleden dat i" Rotterdam
voor hel eerst een machinist op
ce „bok" van zijn stoomwagen
klom om dat hijgende, piepende
en gillende ding „mitsgaders" zijn
aanhang van wagon naar Am
sterdam te laten puffen. II j haal
de de zware handles over, lichtte
zijn cylinderhoed en daar rolde
zijn machine.
Zijn passagiers waren op hun
paasbesj gekleed. Wie zegt ons
hoevele harten er van prettigs
angst bonsden, want deze pre
mière wilden velen niet missen,
hoewel de gruwelijke snelheid
van het stoommonster niet tot
meerijden noodde. Maar het hel
den-aureool lokte toch wel.
Wij. die dagelijks boemelen of
dieselen, die tachtig Kilometer
per uur een traag tempo vinden,
die mopperen als dc trein \ijf mi
nuten over tijd is. wij kunnen ons
niet meer voorstellen welke da
verende sensatie Rotterdam op 3
Juni 1817 beleefde, toen dat wol-
kc-nbrakende „monster" zich in
beweging zette.
Onze voorouders toonden nog
niet veel begrip voor de enorme
waarde.,die een goed geoutilleerd
transportbedrijf voor het economi
sche leven heeft.
Meter \oor meter moest de voor
de uitbreiding van de spoorweg-
benodigde grond worden vrijge
maakt. Vrijwel iedereen zag zijn
persoonlijke belangen ernstig be
dreigd door de uitbreiding van de
spoorlijn.
Verschillende onteigenings pro
cessen warton nodig, eer het ge
hele traject in handen van de
spoorwegmaatschappij was. Het
was moer dan eens noodzakelijk
cm bijzondere werkzaamheden te
verrichten welke feitelijk met de
bouw van dc spoorweg niets had
den uit te staan, doch alleen no
dig bicken om tegemoet te komen
aan de overdreven angst van de
bevolking voor deze nieuwe ont
wikkeling van de techniek.
Een boer in Rijswijk was van
•mening, dat de rook van de rij
dende treinen zijn boter en melk
zou aantasten, welke werd be
waard in de kelder van zijn woon
huis, dit vrij dicht aan de spoor
lijn lag. Hij eiste, dat langs zijn
aan de spoorbaan grenzend eigen
dom een houten schutting zou
wo-den geplaatst, zo hoog dat de
rook hem geen overlast zou kun
nen aandoen. Hoe onwaarschijn
lijk dit heden ten dage ook lijkt,
de boer werd in het gelijk gesteld,
en de spoorweg maatschappij was
genoodzaakt, om deze lange, hoge
schutting te bouwen, en haar nog
tientallen jaren te onderhouden.
Laantje van der Gaag
Het Merkwaardigste incident was
echter wel het proces dat gevoerd
werd over de onteigening van het
laantje van der Gaag bij Delft Dc
spoorlijn moest nog juist een laan
tje kruisen, dat eigendom was van
Van der Gaag. Tegenover hei bod
van dc Maatschappij van f 100.—
HULPSPOOR VOOR HET LAANTJE VAN GAAG NABU DELFT
stond de eis van de eigenaar van
f 20.000'—. Met. alle mogelijke wal
gelijke middelen werd door Van
der Gaag het proces vertraagden
toen de maatschappij het gehele tra
ject tot Rotterdam gereed had, met
uitzondering van de overgang van
het Laantjp van Van der Gaag werd
een hulpspoor geconstrueerd, naar-
door dc treinen om hel laantje heen
konden rijden. Speciale voorzienin
gen waren getroffen om de veilig
heid in de korte bocht te verzeke
ren en na enkele experimenten
werd de lijn die reeds van Amster
dam tot Den Haag in gebruik was
tot Rotterdam doorgetrokken.
Het was een hele onderneming voor
de Rotterdammers, die op Juni
1847 een kaartje gekocht hadden
voor de eerste trein naar
Amsterdam
Speciaal voor dit doel geoefen
de machinisten brachten de trei
nen over het hulpspoor om het
b.antje heen. Op 31 Mei 1847 werd
cie lijn in bedrijf gesteld en wa
ren Amsterdam. Den Haag en
Rotterdam per «spoor verbonden.
Van der Gaag zog nu wel in
dat zijn spel verloren was en stel-
erikele dagen na rle opening zijn
gebied ter beschikking van de
Maatschappij. De dag hierna was
het spoor reeds doorgetrokken.
Al de ^moeilijkheden die bij de
bouw van de spoonveg waren op
getreden hadden tengevolge ge
had, dat de kosten veel hoger
waren dan de oorspronkelijke ra
ining. Zo bleek dat bet bedrag
dat voor de aankoop van de be
nodigde gronden was besteed drie
maal zo hoog was. als de oor
spronkelijke begroting had aange
wezen.
HET was al ging hU betrekkelijk „onopgemerkt voorbü" voor
Amsterdam een belangryke datum, toen daar dezer dagen het eerste
nummer verscheen van een internationaal wctcnschappciyk maandblad,
„Excerpta Mcdica".
„Excerpta Medica" is een medisch tijdschrift, dat uit vüftien medische
tijdschriften bestaat. Op vüftien gebieden der medische wetenschap zullen
voortaan te Amsterdam elke maand vijftien verschillende maandbladen
verschijnen, die in het Engels een volledig overzicht geven van wat
er over de gehele wereld op het betrokken medisch gebied is gepubliceerd.
Neem het eerste nummer van dc
eerste serie (Dermatologie en Vene
reologic). Omvang: 96 grote pagina's.
Hoofdredacteuren (van dit en andere
delen)prof. M. W. Woerdeman,
A. P. H. A. de Kleyn, W. P. C.
Zeeman. Medewerkers: ontelbare.
Des deskundige ..it Den Haag, Bue
nos Aires, Glasgow, San Francisco,
Groningen. Dundee. Jeruzalem, Ox
ford, Stockholm. Vancouver, Padova
en Zwolle geeft er uittreksels van
wat er overal ter wereld is geschre
ven in die ontelbare tydschriften
enz. die geen mens allemaal kan le
zen, doch waaruit nu dc dokter in
Wladiwostok en zijn collega in Val
kenburg precies datgene krijgen
voorgezet wat zij moeten weten,
willen zij bijblijven.
Internationale samenwerking van
belang! Voor de oorlog vond zü haar
publicistisch middelpunt in Duits
land (Springer's „Zentralbliitter" en
„Berichte"). Nu is dat middelpunt
verplaatst naar Amsterdam. Dank zü
Nederlands initiatief, Nederlandse
ondernemingszin (en Nederlandse
taaiheid om allerlei moeilijkheden
tc boven te komen!). Nederlandse
uitgevers werken aan deze Excerpta
Medica samen mee: Mculcnhoff,
Querido en dc Wetenschappelijke
Uitgevery der A.B.C,
Zij schiepen voor Excerpta Me
dica een afzonderlijke organisatie;
die bevolkt het gebouw in de Kal
verstraat waar eens het Duitse
Reisbureau zet-k-e; 65 mensen wer
ken daar dagelijks; 400 redacteuren
en 3000 referenten zenden dagelijks
naar dat adres l.un bijdragen. Zes
duizend medische periodieken wor
den voor de Excerpta Medica geëx
cerpeerd; na gebruik krijgt de Kon.
Academie van Wetenschappen dip
periodieken.
Werk van experts
Er wordt niet maar rèèk geexcer-
peerd: de geschiktste man (al zat hij
in Japan) krijgt datgene te excer
peren waar juist hij deskundig in is.
Vijf drukkerijen werken in Ne
derland aan zetten en drukken van
Excerpta Medica. Ook hier dus:
samenwerking. Er een gemeen
schappelijke Nederlandse onderne
ming van maken. Waar men b.v. in
Unesco-kringen opgetogen over is.
Zo iets moest ook op het gebied
van andere wetenschappen tot stand
komen, zei men daar. En had verder
slechts een wens: dat Excerpta Me
dica ook nog eens in andere talen
kan verschijnen. Spaans? Frans?
Voorlopig komen we met Engels
best uit, redeneren echter de uit
gevers. Voor wie het vertaalpro
bleem lang niet het makkelijkste
was. maar zij zijn het de baas ge
worden.
En de Nederlandse overheid? Zü
subsidieert Excerpta Medica niet,
doch droeg wel bü tot de verge-
makkelüking der financiering. Trou
wens. de initiatiefnemers werken 't
liefst zonder subsidie; zij verwach
ten dat hun onderneming op de duur
geheel selfsupporting zal zyn.
In bezettingstijd begon men reeds
aan de voorbereiding zeker van
de overwinning, zeker van de taak
die Nederland na de oorlog te ver
vullen zou krijgen, zeker van de
overtuiging, dat Amsterdam h e t
internationale uitgeverscentrum be
hoorde te worden. Onze regering te
Londen werd van die voorbereiding
op de hoogte gesteld; zij gaf haar
zegen, èn haai- suggesties.
En nu is Excerpta Medica dan ge
start; elke maand begint er een
Prof. M. IV. WOERDEMAN
.Samenwerking van Odessa tot
Vancouver
sectie te draaien. Van de vijftienl
Wie zich op alle vijftien zou abon
neren, zou per jaar een 14.000 pa
gina's druks in huis krijgen. Over
't algemeen echter zal de neuroloog
zich wel tot zijn sectie en dc ophthal-
moloog of de chirurg tot dc zijne be
palen.
Een verheugend feit nog tot slot:
niet het minst dank zij de bemoeie
nis van de Russische ambassade in
Den Haag is voor dit internationale
werk de medewerking ook van de
Russische geleerde wereld verkre
gen. En zo treft men onder de na
men der 400 redacteuren ook die van
ccn prof. Tron uit Moskou, een prof.
Filatov uit Odessa aan.
De gehele wereld één in weten
schappelijke coöperatie er ge
beuren ook nog goede dingen op
aarde!
Tussen Sluis en Delfzijl
I POOR CRAIG RlCE VERTAUNC AEVk KAMPERS J
i 82
„Vergeet Wallace Sanford nou 's
even", zei April streng, „en luister
I naar mij Nu weet ik, waarom U op
dat verhaal van Rupert van Deusen
I bent doorgegaan"
Dat kan nooit", zei hy. „Hoe
kun je dat nu weten?"
„Vrouwelijke intuïtie", zei April,
in de hoop hem respect af te dwin
gen. „Luister. Als Polly Walker
Mrs Sanford had vermoord, wat
zou U dan doen?"
„Haar beschermen natuurlijk",
zei hy ongelukkig.
April knikte. „U zou ccn manier
zoeken, om U met die ?aak in te
laten cn U zou alles doen, wat U
kon. om te verhinderen, dat dc po
litie er achter kwam, dat zij het
had gedaan. U zou rondneuzen en
vragen stellen, en U zou proberen
het hu»3 te doorzoeken voor het ge
val. dat ze soms hier of daar be-
w^smateriaa) had laten slingeren.
En bovendien zou U dat doen. zon
der haar de kans te geven er ooit
achter te komen. En omdat U
denkt, dat ze Mrs. Sanford ver
moord heeft
Ify gaapte haar aan cn zei:
„Ik
„Zit nou maar niet zo gek te kij
ken", zei April. Haar stem klonk
bijna boos ,Heeft Polly Walker
een revolver?"
Hij knikte stom.
„Wat voor een? Dat is belang
rijk".
„Het lshet is een twee-en-
dertiger".
April zuchtte. „Het ls zeker, dat
Uw moeder niet zo knap was als
m'jn moeder, of anders bent U er
glad naast met die erfelijkheids
theorie. Want Mrs. Sanford werd
doodgeschoten met een vijf-en-veer-
tigcr".
Hij staarde haar stomverbaasd
aan. „Weet je dat heel zeker?"
„Absoluut zeker", zei April. „We
v/éten hot van de politie!
Hij kreunde, leunde over het
stuur en zei: „Oh Polly!"
„Ik word er naar van", zei April.
„Eerst zit zij in haar auto „O Cle-
ve" te roepen, en nu zit U weer in
Uw auto van „O Polly" te bazelen.
Ik krijg er nog wat van. U moest
maar liever naar haar toegaan,
haar vertellen, wat U uitgevoerd
hebt en haar al de vragen stellen,
die U wilt".
„Dat wil ik wel", zei hij. „Dat heb
ik geprobeerd. Maar ze wil niet met
me praten. Ze wil niet aan de deur
komen als ik bel. Ze wil niet door
de telefoon praten als ik haar op
bel. Ik heb haar brieven en tele
grammen gestuurd ze zyn onge
opend teruggekomen".
„U ziet er toch niet zo stom uit",
zei Arril. „En als U die brieven
goed had bekeken, dan zou U waar
schijnlijk gemerkt hebben, dat ze
rnet een warm mes geopend en
daarna weer dichtgeplakt waren.
En luistert U nu 's naar me". Ze
deed het portier van de auto open,
hipte naar binnen en ging naast
hem zitten. En gedurende de vol
gende vijftien minuten gaf ze hem
een raad, waarvan de geraffineerd
ste vrouw versteld zou hebben ge
staan. Een raad. die tot enige con
crete voorstellen leidde, waaraan
hij en paar ideeën van zichzelf toe
voegde. Tenslotte grinnikte hij te
gen haar en zei: „Zijn al de kinde
ren van je moeder zulke genieën?"
„Ieder op zijn eigen manier", zei
April luchtig. „En nu we 't over de
kinderen van mijn moeder hebben:
daar komt Dinah de straat in. Als
U 't goed vindt, ga ik haar tege
moet. En U moest hem maar sme
ren, want ik, kan een geheim bewa
ren. maar Dinah niet".
Hij deed het portier voor haar
open, startte de wagen, wuifde vro
lijk naar haar en reed onder luid
motorgeronk de straat uit. April
liep langzaam het trottoir af naar
Dinah, terwijl ze de zaak nog eens
overdacht. Toen ze bij haar was,
gloeide haar gezichtje eenvoudig.
„Liefde is iets wondermoois!" zei
zc.
Dinah keek haar stomverbaasd
aan. „Waar heb ie 't oyer? Op wie
ben je verliefd ?'r
„Op niemand", zei April. „Maar
hij is verliefd, en hoe! Rupert van
Deusen".
„Hemeltje!" barstte Dinah uit.
„Ben je gek? Zo ineens? Dat heb
ben we vanmorgen al uitgekiend.
Maar Bette LeMoe is dood'
„Hü heeft waarschijnlijk nooit
van Bette LeMoe gehoord", zei
April dromerig. „Hij is verliefd op
Polly Walekr".
Dinah ging op de onderste tree
vil het stoepje zitten. „Ben ik nou
gek, of is het de hitte?"
„Er is niemand gek", zei April.
„Behalve hij. Hij is gek op haar. Is
dat niet prachtig En bovendien
heb ik een rijksdaalder van hem ge
wonnen".
„Da's nou mijn zusje", zei Dinah,
bedroefd haar hoofd schuddend.
April ging naast haar zitten.
„Zijn echte naam is Clcve Calahan.
Hij is sccnario-schryver. Hy heeft
die vreselijke film geschreven, die
we gezien hebben. De Gemaskerde
Mummie. Hy is verliefd op Polly
Walker, en wat meer is, ik wil
wedden, dat hij haar krijgt ook".
„Cleve", mompelde Dinah zich
herinnerend. „Maar maar
April. Wat is dat dan met die Ru
pert van Deusen?"
April haalde diep adem. „Het
blijkt, dat iemand, om te proberen
de"politie in de war te brengen, dat
verhaal over Rupert van Deusen
heeft verzonnen. Er was geen Ru
pert van Deusen. Die iemand moet
de naam uit een boek of zoiets heb
ben gehaald. Nou. deze man is ver
liefd op Polly Walker en hy beweer
de, dat hij Rupert van Deusen was,
cius kon hij'doen als een detective.
Want hy was bang, dat zjj Mrs.
Sanford had vermoord en hy wilde
haar beschermen, maar nu weet hij,
dat zij het niet gedaan heeft en dus
is alles nu in orde en zullen ze
waarschijnlijk trouwen".
Dat was voor het ogenblik ge
noeg om Dinah te vertellen, besloot
ze.
„Gossie", hygde Dinah.
(Wordt vervolgd)
j Tussen Noord- en Zuidpool
De in Japan NI populaire be-
roepsverhalenvertellers zullen
plechtige begrafenisdiensten hou
den voor twintig oude verhalen,
die door hun bestuur va nhet re
pertoire geschrapt zijn als te on
democratisch.
De diensten zullen plaats vin
den in de Honpo tempel te Tokio.
De gewraakte verhalen handeion
over oorlogvoering en eeuwenoude
familieveten.
In de zelfde tempel hebben de
verhalenvertellers het vorige jaar
53 verhalen op plechtige wiize tot
len waron door de Japanse leiders
nieuw leven gewekt. Deze verha-
gedurende de oorlog verboden,
omdat zij te frivool of te gewaag!
waren
,.De fascistische leer zal nim
mer sterven!" riep Eusebio Sa'rri-
paterra, voormalig geestelijk
raadsman van Mussolini, op een
\eilige afstand van zijn vader
land, uit.
Hij sprak op een culturele bij
eenkomst te Rosario in Argenti
nië. Hij hekelde feN. wat hij
noemde, „Madame democratie'
er. prees Peron de Argentijnse
dictator De 75 jarige vader van
Dcgrelle in Belgie was minder
fortuinlijk als Eusebio. Hij werd
nog op tijd gepakt cn zacht
jaar moeten boeten voor het foil,
oat hij tijdens de bezetting voor
zitter is geweest \an „Lc6 presses
dc Re\. Hij moet een schadever
goeding van frs. 100.000 aan de
staat betalen.
„De slier Franco een sprook
je," het geestige artikeltje dut
Wij Zaterdagavond publiceerden,
is ontleend aan Sagittarius in de
„New Statesman and Nation".
Zelfs een bakkerij kan een at
tractie zijn voor boeven. Drie ge
maskerde lieden pleegden een
overval op een bakkerijzaak in
Delft.
Zij bedreigden de bakkers
knecht met een uurwapen. 'ltk*n
deze begon te schreeuwen, werd
lnj niet neergeschoten, maar neer
geslagen 'met een stuk hout
Zonder zelfs een broodje mee te
kunnen nemen ging het trio er
vandoor.
Zij werden echter opgemerkt
door een dame, die de politie
waarschuwde, die het stelletje
achter slot en grendel heeft gezet.
De laatste zeetinbaggermolen
van de serie wan zes molens, de
„Maras", die in Nederland voor
de tinbedrijvcn in Indonesië na
de bevrijding zijn gebouwd, is
dezer dagen gedoopt en te water
gelaten. Mevrouw Van den Ham
sloeg de traditionele champagne
fles aan stukken. Zonde, zeggen
we altijd, als we zoiets lezen!
Met do drieling in Groningen
is het Dicf goed gegaan. De beide
jongens zijn overleden, terwijl de
toestand van het meisje heel
ernstig is. De moeder maakt het
goed.
De regering onderzoekt do mo
gelijkheid orn binnenkort onder
bepaalde voorwaarden het zenden
van postpaketten ook aan *iet-
Nederlanders in Duitsland open
te stellen.
Zaterdag zijn twee jongens, die
zich met een kano op zee hadden
begeven, door twee leden van een
reddingsbrigade uit zee gehaald.
„Oppassen!" js de boodèchap die
de beide knapen mee naar huis
kregen.
dinsdag s juni
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.05 Radio
Strip. 19.15 Het Concertgebouw
Trio. 19.15 Departementen spreken.
20.00 Nieuws. 20.05 „Er zijn han
den naar U uitgestrekt". 20.15
Operette-concert. 21.10 „Vacantie"
21.30 „Contact". 22.15 Buitenlands
overzicht. 22.30 Concert. 23.00
Nieuws.
HILVERSUM II: 19.00 Nieuws.
20.05 De gewone man. 20.20 Radio
Philharmonisch orkest. 22.30
Nieuws. 22.55 „Vaders dagboek".
23.00 Mancto concert.
WOENSDAG 4 JUNI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtendgymnastiek. 8.00
Nieuws. 8.50 Voor de huisvrouw.
9.30 Kamermuziekprogr. 10.00
Morgenwijding. 10 20 „Onze keu
ken". 10.35 Mezzo-sopraan en pia
no. 11.00 Non-stopprogramma.
11.45 Familieberichten. 12.00 Ac
cordeon-orkest. 13.00 Nieuws. 13.15
Voor het platteland. 13.20 Metro-
pole-Orkest. 3 4 00 Voor de vrouw.
3 4.15 Omroepkamerorkest. 15.00
Voor de jeugd. 17.30 Volksherstel.
17.35 Miller-Sextet. 18.00 Nieuws.
18.30 Strijdkrachten.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws.
7.45 Een woord voor de dag". 8.00
Nieuws. 8.30 Morgenconcert. 9 50
Pianorecital. 10.30 Morgendienst.
11.00 Willem Petri, viool; Bart Vos-
senbeig. cello; Jan de Graaf, piano.
11.45 Licht-klassiek concert. 12.30
Het Goois dubbelmannenkwartet en
het Goois kamerkoor. 13 00
Nieuws. 13.15 Cinderella-ensemble.
15.00 Veel gevraagde gramofoon-
Elaten. 15.45 „De Gloxinia in de
tiiskamer". 16.05 Concertgebouw
Koperkwartet 16.45 Voor jongens
en meisjes. 17.30 Zangklasse. 17.45
Ryk over zee. 18.00 Celesta-ensem
ble. 18.45 Land- en tuinbouw.
