Romantisch Venetië heeft
zijn beste tijd gehad
Nieuwe lichting kreeg geen
tijd voor heimwee
Van een kooltje, dat niet gaar werd
Radio-programma
Neem de veerpont!
Maurits Dekker en zijn werk
Roman in brieven
Kromhoutkazerne sloeg
alle records
Friedlander 80 jaar
Nederland naar de
Olympische Spelen
Spori voor Zondag
2
Vrijdag 6 Juni 1947
Geen plaats meer voor de gondola
TV/I ET een weemoedig gevoel
stond ik op de Piazzale Roma,
het grote plein, waar de honderden
auto's parkeren, die over de Litto-
rio-autoweg talloze bezoekers naar
Venetië brengen Tevergeefs keek
ik uit naar een wegwijzer, die mij
naar het San Marco plein zou kun
nen brengen, het historisch plekje,
waar Othello, do Moor met Desde-
mona heeft gewandeld. Doch het
enige, wat >k kon ontdekken waren
de lelijke bcnzineplckkcn op straat,
sporen van een gel ander tijd
perk.
De thans bijna voor elk stads
beeld traditioneel geworden soldaat
onderbrak mijn gedachten en met
moderne zakelijkheid stelde hij voor:
„Neemt U de militai-a veerpont".
Hij wees naar een weg, die tussen
hoge gebouwen lag en waartussen
ik nog juist een glimp kon opvan
gen van het diepgroene water van
een der talloze kanalen, dio de stad
doorsnijden. „Als U deze stad eerst
een beetje kent", ging mijn landge
noot-gids voort, „zal zij een warm
plaatsje in Uw hart veroveren. Ten
slotte is het een historische plek.
Ook ten tijde van Shakespeare was
al dit water er al en om heel eerlijk
te zijn, ik zou hier best nog eens
voor mijn huwelijksreis willen terug
komen".
Het was niet moeilijk de soldaat
gelijk te geven als ik naar de cam
panile keek, vanwaar men zulk een
prachtig uitzicht heeft cn waar de
toekomst voor elk huwelijkspaartje
fen rooskleurig aanzien moet heb-
en. Ook het statig Dogen-paleis
zag er sprookjesachtig uit GD °P
Grand-kanaal dobberden de ranke
gondola's.
Maar de gondeliers hebben op bet
ogenblik met zware problemen t®
kampen en zij zien de toekomst
duister in. Ook zij hebben zich ver
enigd in een vakverbond cn de
bond stelt de prijzen vast. Alle ho
tels en reisbureaux adviseren de be-
'zoekers alleen van bij de bond aan
gesloten gondeliers gebruik te ma
ken en geen liro meer te betalen
dan het vastgestelde tarief. En nu
beklagen de gondeliers zich. dat er
zowaar bezoekers zijn, die zich
strikt aan di* voorschrift houden,
zodat er geen enkel e traatje over
schiet voor de bootsman. Onnodig
to zeggen, dat zij zich dat niet ver
plicht voelen er een vrolijk tsie
bij te zingen. Slechts met behulp
van een paar sigaretten of een ex
tra fooi kwelen zij thans hun zoete
lijk lied.
Smidsgeheim cn hout
Het klinkt II misscbi n vreemd in
de oren, maar or zijn gondolas en
gondola's Ms U er eker van w'ilt
zijn, dat i» bet originele en echte
type stapt, moet U een maatstok
meenemen, w*nt de of'iciMe gondo
la i5 10.835 tneter lang. geen centi
meter meer of minder! Het scheepje
wordt gemaakt van 8 spanten en
de levensduur wordt op ten hoogste
veertig iaar geschat Hetgeen in-
houdt, dat cen zoon. hij het bo-
tenmateriaal van zijn vader erft. bet
niet meer aan zijn opvolger kan
overdragen. Deze gegevens werden
mi; verstrekt door Signer Giovanni
Tramontin, de nestor der Venetiaan-
se gondola houwers, een meester in
zijn vak Hij kan U precies vertel
len. welke balans het bootje moet
hebben, zodat het snel en gemakke
lijk door bet water /lijdt als de
gondelier de boom bedient. „Een
Tramontin mij woordelijk: „Het Pe-
goede gondola is een lief ding ze»
hcim van de smid is de keuze van
h«;f hout" en als hij daarover be-
Tussen Noord- en Zuidpool
In HMtt hebben do Amerikanen
ijc ongelooflijke som van 8.7 mil
liard dollar aan whiskey, bier en
wijn opgedronken. Gemiddeld heb
ben personen van 18 jaar en
ouder alcoholica ter waarde van
8!) dollar naar binnen geslagen.
De federale cn plaatsel jke rege
ringen hebben van genoemde som
in de vorm van belastingen 40
procent geïncasseerd.
Uit een statistiek, opgesteld
door de UNRRA, blijkt, dat
031.000 Italianen, waarvan 220.000
kinderen, bedreigd worden met
trachoma, een gevaarlijke oog
ziekte van tropisch origine, die
zeer besmettelijk is en gevaar
voor blindheid oplevert.
Ter bestrijding van deze epide
mie heeft de Italiaanse regering
een vijfjarenplan opgesteld, dat
gefinancierd zal worden uit de
opbrengst van de door de UNRRA
in de afgelopen vijftien maanden
leverde goederen.
Jc moet maar pech hebben!
Dit zei ongetwijfeld ook Franky
Sinatra, de bekende Crooner, toen
hij 0000 dollar moest betalen aan
CU journalist Lee Mortimer, we
gens belediging in een restaurant
n Hollywood.
De „Heilige koe" het bekende
vliegtuig van Truman, dat hem
en zijn minister van buitenland
se zaken naar vele conferenties
kracht, wordt afgedankt. Thans
krijgt de president een vier-moto-
rige DC—6 genoemd „Indepcn-
dance" naar zijn geboorteplaats.
Dat dit vliegtuig een betere vre
desduif moge worden dan „de
koe" is onze wens!
We gaan nog niet naar een
nieuwe ijstijd, althans volgens
i iof. Knut Fregri uit Noorwegen.
IIij beeft namelijk geconstateerd,
dat de Noorse gletschers bezig
zijn geheel te verdwijnen. S'om-
Triige gletschers zijn in de loop
van een jaar vijfhonderd meter
geretireerd.
schikt, kan hij U voor 250.000 liro
een officiële gondola van 10.835
meter leveren, gemaakt volgens het
model van zijn vader, Domenico
Tramontin, wiens tekeningen thans
klassiek zijn.
Nedis, een kloinzooD van Dome
nico, helpt Giovanni de gehele dag
bij zijn werk op de miniatuur-werf
in Campo San Travoso.
's Avonds, na hun avondmaal, dat
voornamelijk uit bloemkool en ar
tisjokken bestaat, werken vader en
zoon in hun kleine huisje in het
.Madonnahofje aan een miniatuur
model voor een gondola. Giovanni
is daarmee al jaren bezig en elk
plankje wordt met ernstige nauwge
zetheid gevormd en geschaafd,
waarbij Nedis zo nu en dan aaT» een
onhelangriik onderdeel mag mee
helpen en zijn vrouw vol bewonde
ring toekijkt
Giovanni beschouwt dit model als
zijn dierbaarste bezit, want hij is
van mening, dat do motorboot de
gondola zal verdrijvt uitgezon
derd misschien voor de paartjes,
die op hun huwelijksreis zijn. En aks
zijn vermoeden wordt bevestigd, zal
dc Tramontin-scheepswerf er zich
op toeleggen, gondola's voor export
te bouwen. Reeds nu bouwde hij
een gondola voor Miami, een ande
re werd naar Egypte gezonden en
een derde bootje naar Londen, het
BIJNA ÏOOO jongens te doen keuren, registreren, uitrusten, kleden en
indelen in nauwelijks twee dagen, dat is een prestatie. Als voor de
oorlog zo'n aantal knapen van een nieuwe lichting bij een bepaald onder
deel aankwam, kon het gebeuren, dat er met datzelfde werk weken ge
moeid waren. Hier is dus sprake van een record een record dat geves
tigd werd door het Regiment Technische Troepen in de Kromhoutkazcrnc
te Utrecht onder leiding van het Hoofd Mobilisatiebureau, kapitein De
Bruin.
laatste in opdracht van een rijke
Italiaan, die heimw i had naar zijn
geboortestad.
Nog maar drie
Behalve Signor Tramonti.i zijn er
nog twee andere gondola-bouwers
in de stad der brugge zijn broer
en een vriend. Hoewel de reisgidsen
vertellen, dat Venetië in haar roem
rijke dagen een 10.000 "ondola's be
zat, zou men er nu op zijn hoogst
500 tellen. Volgens Trair mtin zijn
de zaken voor de gondeliers slecht
gegaan na de eerste Wereldoorlog,
toen de eerste motorboten op de
traditionele waterwegen van zijn
stad verschenen. En late» wij eerlijk
zijn, de moderne Venetiaan is veel
minder romantisch dan zijn vroege
re stadgenoten, rvei wie zulke
prachtige verhalen zijn geschreven.
Ook hij maakt gebruikt van een mo-
torveer, tenzij hij de laatste mis
schien mist cn zich dan met zyn
meisje door een gondola laat thuis
brengen. Maar eerst zal bij met zijn
hyper-modern geklede metgezel
lin een van do grote bioscopen be
zoeken, waarvan de stad Venetië,
inclusief Lido, er 19 telt. Maar bet
stadsbeeld wordt gelukkig nog
steeds beheerst door de meer dan
honderd kerken, die naar wij hopen,
door hun kunstzinnigheid en bijzon
der fraaie architectuur een verdere
invasie, niet alleen van producten
van Hollywood, maar eveneens van
andere moder e stromingen, de
politiek incluis, kunuen tegenhou
den.
Koning Kroesbaard van Zwamland
]VA dit minder plezierige ver-
f?1 haal van Repelsteeltje zal
ik jullie een geschiedenis vertel
len, die de Zwamlandera vele da
gen lang heeft bezig gehouden en
echt is gebeurd".
„Jullie moet weten, dat mijn
Rijk, al lijkt het in mensenogen
klein, voor ons. kabouters, zéér
groot is. Zwamland is, voor zover
ik weet, het grootste kabouter-
land van de hele wereld. Het is
daarom wel eens nodig dat de ko
ning enkele dagen op reis gaat
om zijn verste onderdanen te be
zoeken. Zo ook ongeveer drie jaar
geleden. Mijn vader, koning Krul-
baard. besloot naar de ïfgelegen-
ste delen van het rijk te trekken
er» ik mocht met hertj mee. Dal
mijn Vader niet in de hoofdstad
w&s bleek de oorzaak van een
vreemde vergissing, want als hij
er wèl was geweest had ieder on
middellijk geweten wat dat ding
was. Maar laat van 't begin af
vertellen."
DWARS door Zwamland loopt
een brede zandweg, waarde
mensenhoer. die buiten op de hei
woont, wel eens met zijn kar over
rijdt. Dat geschiedt maar enkele
malen per jaar: als hij varkens
naar de stad gaat brengen, nieuw
gereedschap gaat kopen of om
brandstof voor de winter te halen.
Nu moeten jullie weten, dat de
kabouters geen steenkool kennen,
wij, leden van het Koninklijk
Huis, die meer weten dan de an
dere kabouters, omdat iedere
nieuwe koning altijd één dag bij
de mensen op bezoek gaat cn dan
natuurlijk zijn kennis aan z'n
kinderen en de ministers mee
deelt. Maar de meeste kabouters
hebben nooit steenkool, of andere
kolen gezien. Als het koud is ma
ken wij vuurtjes van droge
takjes, die wij in de herfst bijeen
zamelen".
„Nu dan, op zekere dag ging de
rnensenboer 's morgens naar do
stad cn 's middags kwam hij met
een kar vol eierkolen terug. Mid
den in het bos rolde eën der kool
tjes van de wagen en bleef in het
karrespoor liggen. Knappert, één
van mijn onderdanen (wij noe
men hem zo omdat hij een heel
dikke neus heeft) vond het zwar
te ronde ding. HU liep er een paar
maal omheen om te zien, wat het
was. Omdat hij nog nooit zo'n
kooltje had gezien wist hij het
niet. Dus riep hij zijn vriend
fiollewang er bij. maar ook die
snapte niet wat het kon zijn".
TVT ET z'n tweeën zijn ze toen
M-LVAnaar den minister van Bin*
nenbossc Zaken gestapt en ze
hebben hem het geval verteld.
Diep rimpel, zoals de minister
heet, liep met ze mee en keek ook
vol verwondering naar de enoTmo
zwarte' kogel. Toen schoot hem
Iets te binnen: „Ik geloof dat zo
iets kool heet, maar ik weet het
niet zeker".
„Nou", zei Knoppert toen, „kool
dat kan jc eten, maar je moet 'm
eerst koken".
„Ja", zei Dieprimpel. „je hebt
gelijk. Weet je wat. we zullen het
ding laten halen en er een heer
lijke maaltijd van maken",
„Zo gezegd, zo gedaan. Twintig
kabouters werden naar het kar
respoor gestuurd met de stevigste
wagen, die te vinden was. Met
grote moeite lukte het 't kool
tje op de kar te sjouwen, niet na
dat één der kabouters, ik geloof
dat het Scheefbeen was, z'n arm
lelijk had gekneld tussen kool en
kar. Maar hoe de kabouters ook
trokken cn sjorden, de wagen was
niet in beweging te krijgen."
7E hebben Flappert, het ko-
M^nfjn, er bij geroepen en ja.
hoor. die kreeg beweging in de
wagen. Ir de hoofdstad aangeko
men liet Dieprimpel de grootste
pot. die er was. aanrukken cn
daar kon het kooltje juist in. Wa
ter er in en vuur er onder, dat
was werk van een half uurtje.
En het duurde ook weer niet lang
of het water kookte, kookte, kook
te maar. Dieprimpel, Knoppert en
Bol Ie wang stonden °n drie IJzeren
ladders rond de pot en prik
ten met grote vorken in die
rare. zwarte kool die niet zacht
wilde worden. Wel zeshonderd
kabouters stonden om ze heen om
t,> zien wat er ging gebeuren.
Maar er geschiedde niets!"
„Ik *nap er niets van," mop
perde Dieprimpel. .,ik weet toch
zeker dat Zijne Majesteit de Ko
ning mij eens verteld heeft dat
dit zwarte mensenspul kool heet.
Kn kool kan je eten. maar deze
kool wordt maar niet zachter."
Zo stonden ze urenlang zonder
ophouden in die kool te prikken,
tot ze alle drie van vermoeidheid
van hun ladders rolden en op de
dcnnenaalden onmiddellijk in
slaap vielen.
Gelukkig kwamen diezelfde
avond mijn Vader en ik thuis en
toen mijn Vader hoorde wat er
was gebeurd lachte hij, nee maar,
zo heb ik hem nooit zien lachen.
En toen alle andere kabouters
boorden wat voor soort kool het
was, toen heeft het hele bos ge
daverd van de lach, en eerlijk ge
zegd, Dieprimpel, Knoppert en
Boilcwang hebben hartelijk mee-
gelachen",
LZlNDEREN, ik moet nu weer
111 weg", zei Kroesbaard, „want
ik moet nng veel zien en leren
deze dag. Ik hoop dat jullie te
vreden zijn. ik zou veel meer kun
nen vertellen, maar één dag is
Kort. Ik groet jullie dus weer."
„Hoera, lang leve koning Kroes,
baard", riepen de kinderen en de
onderwijzer zei: „Majesteit, ik no
dig U vriendelijk uit nog eens bij
on6 te komen."
„Als ik weer in dc stad kom,
dan vast cn zeker", zei Kroes
baard. Hij sprong op de grond en
wandelde naar do deur, terwijl de
kinderen hem nakeken. De mees
ter opende de deur, Kroesbaard
zwaaide nog eens niet beide han
den, keerde zijn mantel om en...
was verdwenen.
(Wordt vervolgd).
J. VAN STRATEN
Uit de Boekenmolen
WIE' een gedocumenteerd over
zicht wil lezen over het werk
en de persoon van Maurits Dekker,
de populaire prozaïst, leze het boek
je van David de Jong (Maurits
Dekker. Sijthoffs Uitg. te Leiden
waarin Victor van Vriesland een
sympathiek voorwoord schreef. Niet
jn alle opzichten bevredigt dit werk
je. omdat en dat is het gevaar
van dergelijke oeuvres en persoons-
schetsen bet de besproken figuur
soms al le veel in het zonlicht
plaatst, zonder de schaduwen te te
kenen. Voor ucgeen. die echter ne-
lang stelt in ae figuur vun Maur-ts
Df kker. biedt het genoeg gegevcvs
zonder al te hinderlijk te zijn in zijn
subjectiviteit Dc brievenroman is
uit de mode en slechts degeen. die
erin slaagt om originele vondsten
toe te passen, onberispelijk proza te
schrijven en een belangwekkend
thema aan te roeren, vermag nog
gretige lezers te vinden Maar
Adrienne Besemer in ..Een
Liefde" <van Loghum Stalerus' Uitg..
Arnhem) is dat niet gelukt. Het the
ma is oud: de liefde van een jonge
man voor een meisje, die deze nau
welijks beantwoordt en de jongeling
tenslotte laat zitten, terwijl het
proza behoudens enkele inderdaad
behoorlijk geschreven brieven, mid
delmatig is. Slechts hem of haar. die
zich in dergelijke situaties bevindt,
zal hot boek even ontroeren op
anderen zal het weinig indruk ma
ken.
Een typisch werk schreef H.
Grevelingen (..Het onverbreek-
bare Zegel", Uitg. W. de Haan, N.V.
Utrecht» eigenlijk beslaande uit drie
afzonderlijke vertellingen, waarin
verschillende personen optreden, die
alleen in het begin van het boek
elkaar even ontmoeten. Al deze ver
halen en karaktertekeningen zijn
vlot neergeschreven, zodat men on
willekeurig wordt geboeid. Men leert
er zo een apothekertje kennen, de
beslommeringen van een dorpsarts.
wiens vrouw ten achter gesteld
wordt en genegenheid opvat voor
een dorpsgenoot en tot slot de om
zwervingen van een jazzband-muzi
kant. voor wie de eigenlijke zin van
het leven is verloren gegaan en zich
nu uit de impasse werkt door niet
al tc serieus te leven. Men leert uit
deze trilogie de veelzijdigheid van
de schrijver kennen, die waarlijk
soms uitmunt in detail-beschrijving.
Maar de taal en de stijl is op andere
ogenblikken weer bepaald slecht te
noemen, slordig en onverantwoord.
Jammer van de vlotte vertellingen,
die daaronder sterk leden.
De organisatie begon al bij het
station. Op do perrons wezen bor
den de plaats aan, waar de jongens
zich moesten verz.amelcn. Nadat de
burgers van de perrons waren ver
dwenen, begaven nieuwlichters
zich naar de gereedstaande vracht
wagens, die hen naar de kazerne
ervoerden. Om een goed vervoer
en een vlotte ontvangst to waarbor
gen, was er met behulp van een vijf
tal zenders voor een constante com
municatie gezorgd, waardoor meu
kon waarschuwen, dat er een trans
port van zoveel man onderweg was.
Tevens kon men bij grote toeloop
uit de treinen direct de trucks diri-
eren, waarheen men wilde om lang
wachten te voorkomen, hetgeen een
•erief betekende voor de nieuw op-
gekomenen, die soms uit de verste
landshoeken naar Utrecht waren ge
reisd.
Zodra ze in de kazerne kwamen,
reed men beu tot de gymnastiek
zaal, waar de registratie plaats had-
Terwijl de jongens zich opstelden,
liepen onderofficieren de rij langs
oni de langharigen naar de kapper
te dirigeren. Het bleek groeizaam
weer te zijn cn 191 pruiken kwamen
onder dc schaar. Bij de administra
teur berustten ruim duizend mappen
met papieren van de opgeroepencn,
te voren in orde gemaakt, Dc map
pen hadden zeven kleuren ingedeeld
naar compagnieën, waarbij de opge-
roepenen naar geteste geschiktheid
zouden worden ingedeeld. De nieu
weling toonde daar zijn oproepings-
kaart en ontving de map met tien
stukken, zoals zijn zakboekje, iden
titeitskaart en nummer van het ge
bouw waar hij gelegerd werd en het
nummer \an zijn kamer. Tevens
kreeg hij een briefje met het adres
cn nummer van zijn onderdeel, ecu
RAO-circulaire, opdat hij zou weten,
wat er in de eerste tien dagen huis
arrest voor hem was georganiseerd,
terwijl dc administrateur en zijn
helpers de vragenlijst inct 57 vragen
invulden en de map bij 't betreffen
de onderdeel plaatsten. Dit was een
kwestie van enige uren en de rij
bontgekleurde mappen, alphabetisch
geplaatst viel uiteen in 7 stapels
van gelijkgekleurde, terwijl er nog
een klein „bollenveldje" overbleef
van de niet omgekomenen.
Daarna kwamen de reernten bij
de verzorgingseenheid, waar een
plunjezak in ontvangst werd geno
men, gevuld met uitrustingsstukken
cn een wprkpak. waarvoor men niet
behoefde te passen, al had men
enigszins met de grootte rekening
gehouden door de plunjezakken in
drieën te sorteren.
Dan ging men naar de kamers,
waar onder toezicht de zak werd
uitgepakt waarhij werd toegelicht,
hoe de spulletjes te gebruiken en
te noemen. Vervolgens pakte men
het strozakomhulsel, om dit op te
vullen.
Keuringen en foto's
GEEN moment werden de jon
gens losgelaten en door de in
tense organisatie werkte het hele
apparaat de eeruten af.
De volgende dag moesten ze op
de foto en de fotograaf knipte er
200 per uur, dank zij enkele vernuf
tige constructies van scherm en
bordjes met legernir :ners.
Een becljc bleek in de rij; op tafel
de spuit/es Dan een watje ether,
de prik. Klaar. Wie vo/gf.
bij de dokter, die de medische pa
pieren controleerde, vluchtig her
keurde op luizen, venerische ziek
ten en uitslag, daarna een injectie
uitdeelde.
Weer andere onderdelen gingen
naar de kleedloods, om er op Ame
rikaanse wijze in de „bullen" gezet
te worden. In werkpak dc loods in,
met battlc-dress cn overjas eruit,
practi&ch zonder al te veel verlieSj
omdat al het gefourneerde naar
maat, soort en kwaliteit was gesor
teerd.
De tandarts registreerde onder
tussen de toestand v an de gebitten.
Met ecn tempo van 100 man per uur
passeerde de hele lichting het tand
technische team, waarbij alle gebre-
Max J. Friedlander, thans in Am
sterdam, de grote Duitse kunsthisto
ricus. wellicht de beste kenner van
de Oud-Nederlandse schilderkunst,
viert vandaag zijn 80c verjaardag.
Hij was aanvankelijk leerling van
Wilhelm Avde, in Berlijn, later diens
medewerker, vervolgens zijn opvol
ger en directeur-generaal van de
Berlijnse Musea, voortzetter van een
prachtige traditie Zijn standaard
werk is de geschiedenis van de Oud-
Nederl. schilderkunst (speciaal de
periode v. Eyck tot Breughel) in niet
minder dan dertien delen. Maar ook
tal van andere publicaties getuigen
van zijn veelzijdige belangstelling,
welke onverzwakt is gebleven, ook
sinds hij. uit hoofde van zijn ras,
door Hitler-Duitsland niet meer
werd geduld en zich in Amsterdam
kwam vestigen.
Tachtig jaar is hij. maar nog steeds
actief, anderen activerend, een fi
guur van gezag, scherpzinnigheid, en
fijn intellect.
De 350 gedelegeerden van de
Pen-club. die te Zürich vergadert,
hebben besloten een commissie in te
stellen, welke dc Duitsei's, die om
het lidmaatschap hebben verzocht,
aan een onderzoek onderwerpt.
Mond open! Bovenkaak kies...
Juffrouw hebt U het? Ziet er net
jes uit knaap.
Zo passeerden 920 recruten de
„tandenpil."
Een andere syoen stond inmiddels
ken op „status kaarten" werden ge
registreerd. Speciaal dit is een snuf
je. omdat de militaire tandartsen nu
volledige overzichten hebben van
de toestand en de hulpbehoevenden
één voor één oproepen, gedurende
de trainingstijd, voordat de jongens
worden uitgezonden. Hoewel men
zich niet verplicht to^ tandheelkun
dige bijstand ieder blijft baas
over eigen lichaam kan de medi
sche dienst wel suggesties geven cn
slechts weinigen onttrekken zich
aan deze verzorging.
Tot slot volgde de registratie
naar de bloedgroepen, waarvoor een
team van 16 man uit Amsterdam
was overgekomen, dat in vier uur
tijd alle 920 soldaten „aftapten"
(bijbracht, als zo flauw vielen!)
en registreerde.
Zo kwamen Dinsdag 920 schichti
ge burgers de kazerne binnen; zo
liepen er Donderdagmiddag om vijf
uur 920 volledig aangeklede, onder
zochte en geregistreerde soldaten,
die geen tijd hadden gehad om aan
heimwee te denken, terwijl de fa
milieleden thuis van de comman
dant al bericht hadden, dat zoon of
verloofde heelhuids was aangeko
men.
Nog tien landen hebben de uitno
diging aanvaar^ om aan de Olym
pische spelen, welke in 1948 te Lon
den gehouden zullen worden, deel
te nemen.
Het zijn: Nederland, Groot-
P-rittannië, Luxemburg, Zweden,
IJsland, Portugal, Italië, Grieken
land, Bulgarije en Lichtenstein. In
totaal hebben thans 12 landen toe
gezegd aan de spelen te zullen
deelnemen daar Canada en Ier'ar.d
zich reeds hebben laten inschrijven.
FEUILLETON
$\ie
l&OQR CRAIC RICE«V€RTAUNG; AD» kampersJ
85
„We luisteren", zei Dinah. „En
vertel nou maar direct, hoe dit ding
hier gekomen is".
„Hij heeft het hier gebracht", zei
Archie. Die vent, die water schil
dert. Hij heeft het aan mtj gegeven
en gezegd, dat het voor jou was en
dus heb ik het achter op do veranda
gezet. Toen is hij in een auto ge
stapt en weggereden. Naar dc stad
toe. En toen dacht ik: als jij en
April een huis kunnen doorzoeken,
dan kunnen ik en Admiral het ook,
zelfs al moesten we aan de achter
kant een ruit inslaan om binnen te
kcVien".
„Natuurlijk", zei Archie. „Dat
probeer ik jullie nou juist te ver
tellen".
April legde haar sandwich neer.
„Wat heb je gevonden?"
„Niks", zei Archie opgewonden.
„Niks dan meubels en die hoorden
by het huls, want de tante van
Goony z'n zuster d'r man heeft er
vroeger gewoond en het waren nog
dezelfde meubels".
Dinah en April staarden elkaar
aan. Toen zei Dinah: „Archic, wil
je daarmee zeggen, dat hij al zijn
eigen spullen heeft meegenomen?"
„Ja", zei Archie. „Dat is alles.
Mag ik een flesie coca-cola?"
April vloog al om er een te ha
len, trok het voor hem open en zei:
„Ga verder".
„Da's alles", zei Archie. Hfl heeft
zjjn hele hebben en houden meege
nomen. Zyn kleren en zijn schilde
rijen en zijn boeken en zijn scheer
mes en alles. Hii zal ze in die auto
hebben gehad, Henk ik". Hij zette
een rietje in het flesje coca-cola en
voegde er aan toe: „Het lijkt wel,
of hii verhuisd is".
„Ja", zei April. „Daar lijkt het
wel op".
„O April", zei Dinah. „Moeten we
dan niet vlug Bill Smith opbellen en
hem vertellen, dat het te laat is?"
April zuchtte. „Laten we er nou
maar niet meer over zeuren. Hij
kan er nu ieder ogenblik zelf achter
komen".
HOOFDSTUK 12
„Het is zeker v(jf gulden waard",
zei April. „Die manicure van Ho
ward van zeven gulden vijftig ziet
er honderd maal mooier uit dan die
van een rijksdaalder, die moeder al
tijd neemt. En morgenavond komt
Bill Smith eten en je weet hoe be
langrijk mooie handen z\jn. Ik
vraag me af. welke kleur nagellak
hg' mooi vindt".
„Maar April", zei Dinah. ,Hoe
denk je moeder een manicure van
zeven vnftig aan te praten?"
April hield op met d'r haar Kam
men en zei: „Ezel! Ik ga tussen de
middag stiekum naar Howard
het is maar zes straten ver en ik
kan het net halen als ik hard loop
en niet eet cn dan maak ik het
wel in orde met dat meisje, dat al
tijd moeders nagels manicuurt. Ik
geef haar gewoon die vijf gulden en
ik zeg haar, dat ze er niets van aan
moeder moet vertellen, maar haar
de behandeling van zeven vijftig
geven. En moeder zal er niet eens
wat van merken".
„O", zei Dinah. Ze ging door met
het opmaken van haar bed. Ineens
hield ze op. ..Maar we hebben geen
vgf gulden. Én we krijgen Zaterdag
pas ons zakgeld".
„Ik heb nog veertig cent over van
die riks", zei April.
„Ik hebDinah graaide in
haar portemonnaie en in de zakken
van alle kleren, die ze de laatste da
gen had gedragen. Twee-en-dertig
cent".
„Da's samen twee-en-zeventig
cent", zei April nadenkend.
„En Archie moet er één derde
bijleggen. Hoeveel is één derde van
vgf gulden?"
„Een-zestig en nog wateen
gulden-zes-en-zestig en twee derde
cent. April schiet op en maak je
bed op of we missen de schoolbus".
„Laten we zeggen een-zeven-en-
zestig", zei April. „Een-zeven-en-
zestig en twee-en-zeventig is
wacht even twee-negen-en-der
tig. De rest lenen we van Archie".
„Als hij het tenminste wil lenen",
zei Dinah. ,.En Als hg cr een-zeven
en-zestig van zijn eigen geld bij wil
leggen".
„Vraag het hem maar", zei
April.
„Nee, het is jouw idee. Jij moet
het hem vragen
„Jy bent de oudste. Jij moet het
hem vragen".
April zweeg even en zei toen: „Ik
weet wat. Als ik het hem vraag,
wil jij dan onderwijl mijn bed op
maken?"
.O, goed", zei Dinah. „Na gister
avond is hij waarschijnlijk nog te
opgewonden om veel tegen te
stribbelen".
De vorige avond was opwindend
geweest. Auto's hadden af en aan
door de straat gereden. Archie, die
op verkenning was uitgestuurd,
was teruggekomen met de medede
ling, dat het huis, waar Pierre Des-
granges had gewoond, grondig
doorzocht werd.
„Vingerafdrukken en zo", had hij
gezegd.
Na het eten was moeder weer
naar boven gegaan „Om nog een
paar aantekeningen te makenhad
ze gezegd. Pete was gekomen om
te vragen of Dinah een eindje met
hem mee ging op zijn fiets. April
had, tot aller verrassing, erop aan
gedrongen, dat Dinah gmg terwijl
het nog licht was. „Laat mij de
vaat maar 'h voor een keert
leen doen". Dinah was te verl
geweest om tegen tc stribbelen. En
April was er net in geslaagd Dinah
en Pete de achterdeur uit te wer
ken, toen er aan de voordeur ge
beld werd en daar stond Bill Smith
met een kalme, vastberaden man in
een donkergrijs pak. Ze was in
staat om naar waarheid en
dankbaar te zeggen, dat Dinah
niet thuis was. Ze nodigde hem uit,
in dr keuken to komen en vertelde
Dinah's verhaal over aan de kalme
man met het grijze pak.
(Wordt vervolgd)
mi de
tje al-
rbaasd
VOETBAL
Kampioenschap van Nederland:
AjaxHeerenveera; MVVNEC.
DISTRICT I, le klasse: VSV—
EDO. 2e klasse B: OSV—Volen-
dam. Prom. 2e iklasse: Emma
KFC. Promotie 3i» klasse: Holland
Alcm. Victrix DEC—HBC. Pro
motie 4e klasse: NijcnrodesRUC.
MaarssenVoorwaarts.
DISTRICT II: le klasse: Storm
vogelsBlauwwit. 2e klasse B:
ElinkvvijkSliedrccht. Prom. 2e kl.
SVV—VUC. Prom. 3e kl.: Ona—
Hercules: De MusschenTIJBB.
DISTRICT III prom. 2e klasse:
RigtersbleckTutiantia; Rheden
Zwolso Bovs.
Afd. Utrecht KNVB: le klasse B:
VVJde Stichtse. 2o klasse B:
SchalkwijkWijk bij Duurstede. 2e
klasse C; AchterveldPutten: NSC
Hoogland. 2e klasse D: VSK
PVCV; KamerikBensch. boys.
Kampioenschap 2e kl.: Voorwaarts
(R.)Naarden.
KORFBAL
Eerste klasse N.-Holland: Koog
ZaandijkBlauwwit; SwiftOos
terkwartier. 2e klasse A: Amfltclo-
damumOlympia; Blauwwit II
Excelsior; VogelLuto.
LAWNTENNIS
HoofdklasseDDVLeimonias.
le klasse1 Leimonias 3Rhijnau-
wen 1. Overgangsklasse: Shot
Gooiland. 2e klasse: Oudenrijn
Return: BilthovenFedlna 4; Shot
2Dash 3; Rhgnauwen 2Iwoo 3.
VRIJDAG 6 JUNI
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Denk om
de bocht. 19.30 „De mens in 1947".
19.55 „De nationale reclasserings-
dag". 20 00 Nieuws. 20.30 „De ver
houding van Christendom en cul
tuur". 21.30 Buitenlands weekover
zicht. 21.45 „Klanken uit de nieuwe
wereld. 22.15 Accordeon-orkest.
22.10 Avondwijding. 23.00 Nieuws.
23.15 Symphonisch concert.
HILVERSUM II: 19.00 Nieuws.
19.15 Appèl voor de ex-politieke ge
vangenen uit de bezettingstijd.
19.30 Geestelijke liederen. 19.45
„Naast God, schipper op mijn
schip". 20.00 Nieuws. 20.05 .,De
Stemvork". 20.15 Laatste uitvoe
ring in de cyclus „Bijbel en mu
ziek". 21.15 Sonate. 21.30 Orgelbe
speling. 22.00 Vragen aan voorbij
gangers. 22 30 Nieuws.
ZATERDAG 7 JUNI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws.
7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Ge-
raldo met zijn orkest. 10.00 Mor
genwijding. 10.20 „Mijn oom Ju
lius". Kort verhaal. 10.35 Schubert-
Schumann-programma. 11 00 Voor
de arbeiders. 11.45 Familieberich
ten. 12.00 Orgelspel. 12.35 Miller
Sextet. 13 00 Strijdkrachten. 14.00
Het Nederlandse lied. 14.15 Sport-
praatje. 14.30 Radio Philharmo-
nisch Orkest. 15.30 Van boek tot
bock. 35.45 Beoefening der huismu
ziek. 16 10 Esperanto in dienst van
de arbeidersbeweging. 16.25 Malan-
do. 17.00 Artistieke staalkaart.
17.30 Om en nabij de twintig. 18.00
Nieuws. 18.30 Strijdkrachten.
HILVERSUM II: 7.00 en 8.00
Nieuws. 8.15 „Pluk de dag". 9.00
Uit onze muziekkalender. 9.50 Ele
gie. 11.45 Hongaarse Rhapsodic.
12.30 Metropolc-orkest. 13.00
Nieuws. 13.15 „Welk boek? Een
goed boek!" 13.45 „Filmkwartier".
14.00 ..Vrolijk allerlei". 14.30 „Do
Toneelkijker". 14.45 „Filmklanken".
15.15 „Jonge kunstenaars stellen
zich voor". 15.45 KRO-Kiosk. 16.00
Musette-muziek. 16.20 Causerie.
17.00 „De wigwam". 18.15 Journal
listiek weekoverzicht. 18.30 Buffa
lo Bill, de held van het Wilde Wes
ten.
TUINKALENDER
VRIJDAG 6 JUNI. - Een twee-
tal rijk bloeiende bloemgewassen,
die reeds in oude tijden ui de boe
rentuintjes werden gehouden, zijn
de Muurbloemen cn Duizendschoon.
De eerstgenoemde, die eigenlijk
Cheiranthus Cheiri heet, bloeit
het voorjaar met haar welriekende
gele en bruinrode bloemen. De Dui
zendschoon of Dianthus Barbatus
prijkt in Juni-Jitli mat haar prach
tige roderose en witte kleuren.
Het zijn planten, die eigenlijk in een
tuin niet mogen ontbreken. Wie er
voor zijn tuin een aantal van wil
kweken, kan ze thans in Juni op
een licht beschaduwde plek zaaien.
De jonge zaalplantjes worden in
deze zomer nog eens op dichte af
standen verplant en in het najaar,
of voorjaar in de tuin geplant
S. C,