Romantisch Venetië heeft zijn beste tijd gehad Nieuwe lichting kreeg geen tijd voor heimwee Van een kooltje, dat niet gaar werd Radio-programma Neem de veerpont! Maurits Dekker en zijn werk Roman in brieven Kromhoutkazerne sloeg alle records Friedlander 80 jaar Nederland naar de Olympische Spelen Spori voor Zondag 2 Vrijdag 6 Juni 1947 Geen plaats meer voor de gondola TV/I ET een weemoedig gevoel stond ik op de Piazzale Roma, het grote plein, waar de honderden auto's parkeren, die over de Litto- rio-autoweg talloze bezoekers naar Venetië brengen Tevergeefs keek ik uit naar een wegwijzer, die mij naar het San Marco plein zou kun nen brengen, het historisch plekje, waar Othello, do Moor met Desde- mona heeft gewandeld. Doch het enige, wat >k kon ontdekken waren de lelijke bcnzineplckkcn op straat, sporen van een gel ander tijd perk. De thans bijna voor elk stads beeld traditioneel geworden soldaat onderbrak mijn gedachten en met moderne zakelijkheid stelde hij voor: „Neemt U de militai-a veerpont". Hij wees naar een weg, die tussen hoge gebouwen lag en waartussen ik nog juist een glimp kon opvan gen van het diepgroene water van een der talloze kanalen, dio de stad doorsnijden. „Als U deze stad eerst een beetje kent", ging mijn landge noot-gids voort, „zal zij een warm plaatsje in Uw hart veroveren. Ten slotte is het een historische plek. Ook ten tijde van Shakespeare was al dit water er al en om heel eerlijk te zijn, ik zou hier best nog eens voor mijn huwelijksreis willen terug komen". Het was niet moeilijk de soldaat gelijk te geven als ik naar de cam panile keek, vanwaar men zulk een prachtig uitzicht heeft cn waar de toekomst voor elk huwelijkspaartje fen rooskleurig aanzien moet heb- en. Ook het statig Dogen-paleis zag er sprookjesachtig uit GD °P Grand-kanaal dobberden de ranke gondola's. Maar de gondeliers hebben op bet ogenblik met zware problemen t® kampen en zij zien de toekomst duister in. Ook zij hebben zich ver enigd in een vakverbond cn de bond stelt de prijzen vast. Alle ho tels en reisbureaux adviseren de be- 'zoekers alleen van bij de bond aan gesloten gondeliers gebruik te ma ken en geen liro meer te betalen dan het vastgestelde tarief. En nu beklagen de gondeliers zich. dat er zowaar bezoekers zijn, die zich strikt aan di* voorschrift houden, zodat er geen enkel e traatje over schiet voor de bootsman. Onnodig to zeggen, dat zij zich dat niet ver plicht voelen er een vrolijk tsie bij te zingen. Slechts met behulp van een paar sigaretten of een ex tra fooi kwelen zij thans hun zoete lijk lied. Smidsgeheim cn hout Het klinkt II misscbi n vreemd in de oren, maar or zijn gondolas en gondola's Ms U er eker van w'ilt zijn, dat i» bet originele en echte type stapt, moet U een maatstok meenemen, w*nt de of'iciMe gondo la i5 10.835 tneter lang. geen centi meter meer of minder! Het scheepje wordt gemaakt van 8 spanten en de levensduur wordt op ten hoogste veertig iaar geschat Hetgeen in- houdt, dat cen zoon. hij het bo- tenmateriaal van zijn vader erft. bet niet meer aan zijn opvolger kan overdragen. Deze gegevens werden mi; verstrekt door Signer Giovanni Tramontin, de nestor der Venetiaan- se gondola houwers, een meester in zijn vak Hij kan U precies vertel len. welke balans het bootje moet hebben, zodat het snel en gemakke lijk door bet water /lijdt als de gondelier de boom bedient. „Een Tramontin mij woordelijk: „Het Pe- goede gondola is een lief ding ze» hcim van de smid is de keuze van h«;f hout" en als hij daarover be- Tussen Noord- en Zuidpool In HMtt hebben do Amerikanen ijc ongelooflijke som van 8.7 mil liard dollar aan whiskey, bier en wijn opgedronken. Gemiddeld heb ben personen van 18 jaar en ouder alcoholica ter waarde van 8!) dollar naar binnen geslagen. De federale cn plaatsel jke rege ringen hebben van genoemde som in de vorm van belastingen 40 procent geïncasseerd. Uit een statistiek, opgesteld door de UNRRA, blijkt, dat 031.000 Italianen, waarvan 220.000 kinderen, bedreigd worden met trachoma, een gevaarlijke oog ziekte van tropisch origine, die zeer besmettelijk is en gevaar voor blindheid oplevert. Ter bestrijding van deze epide mie heeft de Italiaanse regering een vijfjarenplan opgesteld, dat gefinancierd zal worden uit de opbrengst van de door de UNRRA in de afgelopen vijftien maanden leverde goederen. Jc moet maar pech hebben! Dit zei ongetwijfeld ook Franky Sinatra, de bekende Crooner, toen hij 0000 dollar moest betalen aan CU journalist Lee Mortimer, we gens belediging in een restaurant n Hollywood. De „Heilige koe" het bekende vliegtuig van Truman, dat hem en zijn minister van buitenland se zaken naar vele conferenties kracht, wordt afgedankt. Thans krijgt de president een vier-moto- rige DC—6 genoemd „Indepcn- dance" naar zijn geboorteplaats. Dat dit vliegtuig een betere vre desduif moge worden dan „de koe" is onze wens! We gaan nog niet naar een nieuwe ijstijd, althans volgens i iof. Knut Fregri uit Noorwegen. IIij beeft namelijk geconstateerd, dat de Noorse gletschers bezig zijn geheel te verdwijnen. S'om- Triige gletschers zijn in de loop van een jaar vijfhonderd meter geretireerd. schikt, kan hij U voor 250.000 liro een officiële gondola van 10.835 meter leveren, gemaakt volgens het model van zijn vader, Domenico Tramontin, wiens tekeningen thans klassiek zijn. Nedis, een kloinzooD van Dome nico, helpt Giovanni de gehele dag bij zijn werk op de miniatuur-werf in Campo San Travoso. 's Avonds, na hun avondmaal, dat voornamelijk uit bloemkool en ar tisjokken bestaat, werken vader en zoon in hun kleine huisje in het .Madonnahofje aan een miniatuur model voor een gondola. Giovanni is daarmee al jaren bezig en elk plankje wordt met ernstige nauwge zetheid gevormd en geschaafd, waarbij Nedis zo nu en dan aaT» een onhelangriik onderdeel mag mee helpen en zijn vrouw vol bewonde ring toekijkt Giovanni beschouwt dit model als zijn dierbaarste bezit, want hij is van mening, dat do motorboot de gondola zal verdrijvt uitgezon derd misschien voor de paartjes, die op hun huwelijksreis zijn. En aks zijn vermoeden wordt bevestigd, zal dc Tramontin-scheepswerf er zich op toeleggen, gondola's voor export te bouwen. Reeds nu bouwde hij een gondola voor Miami, een ande re werd naar Egypte gezonden en een derde bootje naar Londen, het BIJNA ÏOOO jongens te doen keuren, registreren, uitrusten, kleden en indelen in nauwelijks twee dagen, dat is een prestatie. Als voor de oorlog zo'n aantal knapen van een nieuwe lichting bij een bepaald onder deel aankwam, kon het gebeuren, dat er met datzelfde werk weken ge moeid waren. Hier is dus sprake van een record een record dat geves tigd werd door het Regiment Technische Troepen in de Kromhoutkazcrnc te Utrecht onder leiding van het Hoofd Mobilisatiebureau, kapitein De Bruin. laatste in opdracht van een rijke Italiaan, die heimw i had naar zijn geboortestad. Nog maar drie Behalve Signor Tramonti.i zijn er nog twee andere gondola-bouwers in de stad der brugge zijn broer en een vriend. Hoewel de reisgidsen vertellen, dat Venetië in haar roem rijke dagen een 10.000 "ondola's be zat, zou men er nu op zijn hoogst 500 tellen. Volgens Trair mtin zijn de zaken voor de gondeliers slecht gegaan na de eerste Wereldoorlog, toen de eerste motorboten op de traditionele waterwegen van zijn stad verschenen. En late» wij eerlijk zijn, de moderne Venetiaan is veel minder romantisch dan zijn vroege re stadgenoten, rvei wie zulke prachtige verhalen zijn geschreven. Ook hij maakt gebruikt van een mo- torveer, tenzij hij de laatste mis schien mist cn zich dan met zyn meisje door een gondola laat thuis brengen. Maar eerst zal bij met zijn hyper-modern geklede metgezel lin een van do grote bioscopen be zoeken, waarvan de stad Venetië, inclusief Lido, er 19 telt. Maar bet stadsbeeld wordt gelukkig nog steeds beheerst door de meer dan honderd kerken, die naar wij hopen, door hun kunstzinnigheid en bijzon der fraaie architectuur een verdere invasie, niet alleen van producten van Hollywood, maar eveneens van andere moder e stromingen, de politiek incluis, kunuen tegenhou den. Koning Kroesbaard van Zwamland ]VA dit minder plezierige ver- f?1 haal van Repelsteeltje zal ik jullie een geschiedenis vertel len, die de Zwamlandera vele da gen lang heeft bezig gehouden en echt is gebeurd". „Jullie moet weten, dat mijn Rijk, al lijkt het in mensenogen klein, voor ons. kabouters, zéér groot is. Zwamland is, voor zover ik weet, het grootste kabouter- land van de hele wereld. Het is daarom wel eens nodig dat de ko ning enkele dagen op reis gaat om zijn verste onderdanen te be zoeken. Zo ook ongeveer drie jaar geleden. Mijn vader, koning Krul- baard. besloot naar de ïfgelegen- ste delen van het rijk te trekken er» ik mocht met hertj mee. Dal mijn Vader niet in de hoofdstad w&s bleek de oorzaak van een vreemde vergissing, want als hij er wèl was geweest had ieder on middellijk geweten wat dat ding was. Maar laat van 't begin af vertellen." DWARS door Zwamland loopt een brede zandweg, waarde mensenhoer. die buiten op de hei woont, wel eens met zijn kar over rijdt. Dat geschiedt maar enkele malen per jaar: als hij varkens naar de stad gaat brengen, nieuw gereedschap gaat kopen of om brandstof voor de winter te halen. Nu moeten jullie weten, dat de kabouters geen steenkool kennen, wij, leden van het Koninklijk Huis, die meer weten dan de an dere kabouters, omdat iedere nieuwe koning altijd één dag bij de mensen op bezoek gaat cn dan natuurlijk zijn kennis aan z'n kinderen en de ministers mee deelt. Maar de meeste kabouters hebben nooit steenkool, of andere kolen gezien. Als het koud is ma ken wij vuurtjes van droge takjes, die wij in de herfst bijeen zamelen". „Nu dan, op zekere dag ging de rnensenboer 's morgens naar do stad cn 's middags kwam hij met een kar vol eierkolen terug. Mid den in het bos rolde eën der kool tjes van de wagen en bleef in het karrespoor liggen. Knappert, één van mijn onderdanen (wij noe men hem zo omdat hij een heel dikke neus heeft) vond het zwar te ronde ding. HU liep er een paar maal omheen om te zien, wat het was. Omdat hij nog nooit zo'n kooltje had gezien wist hij het niet. Dus riep hij zijn vriend fiollewang er bij. maar ook die snapte niet wat het kon zijn". TVT ET z'n tweeën zijn ze toen M-LVAnaar den minister van Bin* nenbossc Zaken gestapt en ze hebben hem het geval verteld. Diep rimpel, zoals de minister heet, liep met ze mee en keek ook vol verwondering naar de enoTmo zwarte' kogel. Toen schoot hem Iets te binnen: „Ik geloof dat zo iets kool heet, maar ik weet het niet zeker". „Nou", zei Knoppert toen, „kool dat kan jc eten, maar je moet 'm eerst koken". „Ja", zei Dieprimpel. „je hebt gelijk. Weet je wat. we zullen het ding laten halen en er een heer lijke maaltijd van maken", „Zo gezegd, zo gedaan. Twintig kabouters werden naar het kar respoor gestuurd met de stevigste wagen, die te vinden was. Met grote moeite lukte het 't kool tje op de kar te sjouwen, niet na dat één der kabouters, ik geloof dat het Scheefbeen was, z'n arm lelijk had gekneld tussen kool en kar. Maar hoe de kabouters ook trokken cn sjorden, de wagen was niet in beweging te krijgen." 7E hebben Flappert, het ko- M^nfjn, er bij geroepen en ja. hoor. die kreeg beweging in de wagen. Ir de hoofdstad aangeko men liet Dieprimpel de grootste pot. die er was. aanrukken cn daar kon het kooltje juist in. Wa ter er in en vuur er onder, dat was werk van een half uurtje. En het duurde ook weer niet lang of het water kookte, kookte, kook te maar. Dieprimpel, Knoppert en Bol Ie wang stonden °n drie IJzeren ladders rond de pot en prik ten met grote vorken in die rare. zwarte kool die niet zacht wilde worden. Wel zeshonderd kabouters stonden om ze heen om t,> zien wat er ging gebeuren. Maar er geschiedde niets!" „Ik *nap er niets van," mop perde Dieprimpel. .,ik weet toch zeker dat Zijne Majesteit de Ko ning mij eens verteld heeft dat dit zwarte mensenspul kool heet. Kn kool kan je eten. maar deze kool wordt maar niet zachter." Zo stonden ze urenlang zonder ophouden in die kool te prikken, tot ze alle drie van vermoeidheid van hun ladders rolden en op de dcnnenaalden onmiddellijk in slaap vielen. Gelukkig kwamen diezelfde avond mijn Vader en ik thuis en toen mijn Vader hoorde wat er was gebeurd lachte hij, nee maar, zo heb ik hem nooit zien lachen. En toen alle andere kabouters boorden wat voor soort kool het was, toen heeft het hele bos ge daverd van de lach, en eerlijk ge zegd, Dieprimpel, Knoppert en Boilcwang hebben hartelijk mee- gelachen", LZlNDEREN, ik moet nu weer 111 weg", zei Kroesbaard, „want ik moet nng veel zien en leren deze dag. Ik hoop dat jullie te vreden zijn. ik zou veel meer kun nen vertellen, maar één dag is Kort. Ik groet jullie dus weer." „Hoera, lang leve koning Kroes, baard", riepen de kinderen en de onderwijzer zei: „Majesteit, ik no dig U vriendelijk uit nog eens bij on6 te komen." „Als ik weer in dc stad kom, dan vast cn zeker", zei Kroes baard. Hij sprong op de grond en wandelde naar do deur, terwijl de kinderen hem nakeken. De mees ter opende de deur, Kroesbaard zwaaide nog eens niet beide han den, keerde zijn mantel om en... was verdwenen. (Wordt vervolgd). J. VAN STRATEN Uit de Boekenmolen WIE' een gedocumenteerd over zicht wil lezen over het werk en de persoon van Maurits Dekker, de populaire prozaïst, leze het boek je van David de Jong (Maurits Dekker. Sijthoffs Uitg. te Leiden waarin Victor van Vriesland een sympathiek voorwoord schreef. Niet jn alle opzichten bevredigt dit werk je. omdat en dat is het gevaar van dergelijke oeuvres en persoons- schetsen bet de besproken figuur soms al le veel in het zonlicht plaatst, zonder de schaduwen te te kenen. Voor ucgeen. die echter ne- lang stelt in ae figuur vun Maur-ts Df kker. biedt het genoeg gegevcvs zonder al te hinderlijk te zijn in zijn subjectiviteit Dc brievenroman is uit de mode en slechts degeen. die erin slaagt om originele vondsten toe te passen, onberispelijk proza te schrijven en een belangwekkend thema aan te roeren, vermag nog gretige lezers te vinden Maar Adrienne Besemer in ..Een Liefde" <van Loghum Stalerus' Uitg.. Arnhem) is dat niet gelukt. Het the ma is oud: de liefde van een jonge man voor een meisje, die deze nau welijks beantwoordt en de jongeling tenslotte laat zitten, terwijl het proza behoudens enkele inderdaad behoorlijk geschreven brieven, mid delmatig is. Slechts hem of haar. die zich in dergelijke situaties bevindt, zal hot boek even ontroeren op anderen zal het weinig indruk ma ken. Een typisch werk schreef H. Grevelingen (..Het onverbreek- bare Zegel", Uitg. W. de Haan, N.V. Utrecht» eigenlijk beslaande uit drie afzonderlijke vertellingen, waarin verschillende personen optreden, die alleen in het begin van het boek elkaar even ontmoeten. Al deze ver halen en karaktertekeningen zijn vlot neergeschreven, zodat men on willekeurig wordt geboeid. Men leert er zo een apothekertje kennen, de beslommeringen van een dorpsarts. wiens vrouw ten achter gesteld wordt en genegenheid opvat voor een dorpsgenoot en tot slot de om zwervingen van een jazzband-muzi kant. voor wie de eigenlijke zin van het leven is verloren gegaan en zich nu uit de impasse werkt door niet al tc serieus te leven. Men leert uit deze trilogie de veelzijdigheid van de schrijver kennen, die waarlijk soms uitmunt in detail-beschrijving. Maar de taal en de stijl is op andere ogenblikken weer bepaald slecht te noemen, slordig en onverantwoord. Jammer van de vlotte vertellingen, die daaronder sterk leden. De organisatie begon al bij het station. Op do perrons wezen bor den de plaats aan, waar de jongens zich moesten verz.amelcn. Nadat de burgers van de perrons waren ver dwenen, begaven nieuwlichters zich naar de gereedstaande vracht wagens, die hen naar de kazerne ervoerden. Om een goed vervoer en een vlotte ontvangst to waarbor gen, was er met behulp van een vijf tal zenders voor een constante com municatie gezorgd, waardoor meu kon waarschuwen, dat er een trans port van zoveel man onderweg was. Tevens kon men bij grote toeloop uit de treinen direct de trucks diri- eren, waarheen men wilde om lang wachten te voorkomen, hetgeen een •erief betekende voor de nieuw op- gekomenen, die soms uit de verste landshoeken naar Utrecht waren ge reisd. Zodra ze in de kazerne kwamen, reed men beu tot de gymnastiek zaal, waar de registratie plaats had- Terwijl de jongens zich opstelden, liepen onderofficieren de rij langs oni de langharigen naar de kapper te dirigeren. Het bleek groeizaam weer te zijn cn 191 pruiken kwamen onder dc schaar. Bij de administra teur berustten ruim duizend mappen met papieren van de opgeroepencn, te voren in orde gemaakt, Dc map pen hadden zeven kleuren ingedeeld naar compagnieën, waarbij de opge- roepenen naar geteste geschiktheid zouden worden ingedeeld. De nieu weling toonde daar zijn oproepings- kaart en ontving de map met tien stukken, zoals zijn zakboekje, iden titeitskaart en nummer van het ge bouw waar hij gelegerd werd en het nummer \an zijn kamer. Tevens kreeg hij een briefje met het adres cn nummer van zijn onderdeel, ecu RAO-circulaire, opdat hij zou weten, wat er in de eerste tien dagen huis arrest voor hem was georganiseerd, terwijl dc administrateur en zijn helpers de vragenlijst inct 57 vragen invulden en de map bij 't betreffen de onderdeel plaatsten. Dit was een kwestie van enige uren en de rij bontgekleurde mappen, alphabetisch geplaatst viel uiteen in 7 stapels van gelijkgekleurde, terwijl er nog een klein „bollenveldje" overbleef van de niet omgekomenen. Daarna kwamen de reernten bij de verzorgingseenheid, waar een plunjezak in ontvangst werd geno men, gevuld met uitrustingsstukken cn een wprkpak. waarvoor men niet behoefde te passen, al had men enigszins met de grootte rekening gehouden door de plunjezakken in drieën te sorteren. Dan ging men naar de kamers, waar onder toezicht de zak werd uitgepakt waarhij werd toegelicht, hoe de spulletjes te gebruiken en te noemen. Vervolgens pakte men het strozakomhulsel, om dit op te vullen. Keuringen en foto's GEEN moment werden de jon gens losgelaten en door de in tense organisatie werkte het hele apparaat de eeruten af. De volgende dag moesten ze op de foto en de fotograaf knipte er 200 per uur, dank zij enkele vernuf tige constructies van scherm en bordjes met legernir :ners. Een becljc bleek in de rij; op tafel de spuit/es Dan een watje ether, de prik. Klaar. Wie vo/gf. bij de dokter, die de medische pa pieren controleerde, vluchtig her keurde op luizen, venerische ziek ten en uitslag, daarna een injectie uitdeelde. Weer andere onderdelen gingen naar de kleedloods, om er op Ame rikaanse wijze in de „bullen" gezet te worden. In werkpak dc loods in, met battlc-dress cn overjas eruit, practi&ch zonder al te veel verlieSj omdat al het gefourneerde naar maat, soort en kwaliteit was gesor teerd. De tandarts registreerde onder tussen de toestand v an de gebitten. Met ecn tempo van 100 man per uur passeerde de hele lichting het tand technische team, waarbij alle gebre- Max J. Friedlander, thans in Am sterdam, de grote Duitse kunsthisto ricus. wellicht de beste kenner van de Oud-Nederlandse schilderkunst, viert vandaag zijn 80c verjaardag. Hij was aanvankelijk leerling van Wilhelm Avde, in Berlijn, later diens medewerker, vervolgens zijn opvol ger en directeur-generaal van de Berlijnse Musea, voortzetter van een prachtige traditie Zijn standaard werk is de geschiedenis van de Oud- Nederl. schilderkunst (speciaal de periode v. Eyck tot Breughel) in niet minder dan dertien delen. Maar ook tal van andere publicaties getuigen van zijn veelzijdige belangstelling, welke onverzwakt is gebleven, ook sinds hij. uit hoofde van zijn ras, door Hitler-Duitsland niet meer werd geduld en zich in Amsterdam kwam vestigen. Tachtig jaar is hij. maar nog steeds actief, anderen activerend, een fi guur van gezag, scherpzinnigheid, en fijn intellect. De 350 gedelegeerden van de Pen-club. die te Zürich vergadert, hebben besloten een commissie in te stellen, welke dc Duitsei's, die om het lidmaatschap hebben verzocht, aan een onderzoek onderwerpt. Mond open! Bovenkaak kies... Juffrouw hebt U het? Ziet er net jes uit knaap. Zo passeerden 920 recruten de „tandenpil." Een andere syoen stond inmiddels ken op „status kaarten" werden ge registreerd. Speciaal dit is een snuf je. omdat de militaire tandartsen nu volledige overzichten hebben van de toestand en de hulpbehoevenden één voor één oproepen, gedurende de trainingstijd, voordat de jongens worden uitgezonden. Hoewel men zich niet verplicht to^ tandheelkun dige bijstand ieder blijft baas over eigen lichaam kan de medi sche dienst wel suggesties geven cn slechts weinigen onttrekken zich aan deze verzorging. Tot slot volgde de registratie naar de bloedgroepen, waarvoor een team van 16 man uit Amsterdam was overgekomen, dat in vier uur tijd alle 920 soldaten „aftapten" (bijbracht, als zo flauw vielen!) en registreerde. Zo kwamen Dinsdag 920 schichti ge burgers de kazerne binnen; zo liepen er Donderdagmiddag om vijf uur 920 volledig aangeklede, onder zochte en geregistreerde soldaten, die geen tijd hadden gehad om aan heimwee te denken, terwijl de fa milieleden thuis van de comman dant al bericht hadden, dat zoon of verloofde heelhuids was aangeko men. Nog tien landen hebben de uitno diging aanvaar^ om aan de Olym pische spelen, welke in 1948 te Lon den gehouden zullen worden, deel te nemen. Het zijn: Nederland, Groot- P-rittannië, Luxemburg, Zweden, IJsland, Portugal, Italië, Grieken land, Bulgarije en Lichtenstein. In totaal hebben thans 12 landen toe gezegd aan de spelen te zullen deelnemen daar Canada en Ier'ar.d zich reeds hebben laten inschrijven. FEUILLETON $\ie l&OQR CRAIC RICE«V€RTAUNG; AD» kampersJ 85 „We luisteren", zei Dinah. „En vertel nou maar direct, hoe dit ding hier gekomen is". „Hij heeft het hier gebracht", zei Archie. Die vent, die water schil dert. Hij heeft het aan mtj gegeven en gezegd, dat het voor jou was en dus heb ik het achter op do veranda gezet. Toen is hij in een auto ge stapt en weggereden. Naar dc stad toe. En toen dacht ik: als jij en April een huis kunnen doorzoeken, dan kunnen ik en Admiral het ook, zelfs al moesten we aan de achter kant een ruit inslaan om binnen te kcVien". „Natuurlijk", zei Archie. „Dat probeer ik jullie nou juist te ver tellen". April legde haar sandwich neer. „Wat heb je gevonden?" „Niks", zei Archie opgewonden. „Niks dan meubels en die hoorden by het huls, want de tante van Goony z'n zuster d'r man heeft er vroeger gewoond en het waren nog dezelfde meubels". Dinah en April staarden elkaar aan. Toen zei Dinah: „Archic, wil je daarmee zeggen, dat hij al zijn eigen spullen heeft meegenomen?" „Ja", zei Archie. „Dat is alles. Mag ik een flesie coca-cola?" April vloog al om er een te ha len, trok het voor hem open en zei: „Ga verder". „Da's alles", zei Archie. Hfl heeft zjjn hele hebben en houden meege nomen. Zyn kleren en zijn schilde rijen en zijn boeken en zijn scheer mes en alles. Hii zal ze in die auto hebben gehad, Henk ik". Hij zette een rietje in het flesje coca-cola en voegde er aan toe: „Het lijkt wel, of hii verhuisd is". „Ja", zei April. „Daar lijkt het wel op". „O April", zei Dinah. „Moeten we dan niet vlug Bill Smith opbellen en hem vertellen, dat het te laat is?" April zuchtte. „Laten we er nou maar niet meer over zeuren. Hij kan er nu ieder ogenblik zelf achter komen". HOOFDSTUK 12 „Het is zeker v(jf gulden waard", zei April. „Die manicure van Ho ward van zeven gulden vijftig ziet er honderd maal mooier uit dan die van een rijksdaalder, die moeder al tijd neemt. En morgenavond komt Bill Smith eten en je weet hoe be langrijk mooie handen z\jn. Ik vraag me af. welke kleur nagellak hg' mooi vindt". „Maar April", zei Dinah. ,Hoe denk je moeder een manicure van zeven vnftig aan te praten?" April hield op met d'r haar Kam men en zei: „Ezel! Ik ga tussen de middag stiekum naar Howard het is maar zes straten ver en ik kan het net halen als ik hard loop en niet eet cn dan maak ik het wel in orde met dat meisje, dat al tijd moeders nagels manicuurt. Ik geef haar gewoon die vijf gulden en ik zeg haar, dat ze er niets van aan moeder moet vertellen, maar haar de behandeling van zeven vijftig geven. En moeder zal er niet eens wat van merken". „O", zei Dinah. Ze ging door met het opmaken van haar bed. Ineens hield ze op. ..Maar we hebben geen vgf gulden. Én we krijgen Zaterdag pas ons zakgeld". „Ik heb nog veertig cent over van die riks", zei April. „Ik hebDinah graaide in haar portemonnaie en in de zakken van alle kleren, die ze de laatste da gen had gedragen. Twee-en-dertig cent". „Da's samen twee-en-zeventig cent", zei April nadenkend. „En Archie moet er één derde bijleggen. Hoeveel is één derde van vgf gulden?" „Een-zestig en nog wateen gulden-zes-en-zestig en twee derde cent. April schiet op en maak je bed op of we missen de schoolbus". „Laten we zeggen een-zeven-en- zestig", zei April. „Een-zeven-en- zestig en twee-en-zeventig is wacht even twee-negen-en-der tig. De rest lenen we van Archie". „Als hij het tenminste wil lenen", zei Dinah. ,.En Als hg cr een-zeven en-zestig van zijn eigen geld bij wil leggen". „Vraag het hem maar", zei April. „Nee, het is jouw idee. Jij moet het hem vragen „Jy bent de oudste. Jij moet het hem vragen". April zweeg even en zei toen: „Ik weet wat. Als ik het hem vraag, wil jij dan onderwijl mijn bed op maken?" .O, goed", zei Dinah. „Na gister avond is hij waarschijnlijk nog te opgewonden om veel tegen te stribbelen". De vorige avond was opwindend geweest. Auto's hadden af en aan door de straat gereden. Archie, die op verkenning was uitgestuurd, was teruggekomen met de medede ling, dat het huis, waar Pierre Des- granges had gewoond, grondig doorzocht werd. „Vingerafdrukken en zo", had hij gezegd. Na het eten was moeder weer naar boven gegaan „Om nog een paar aantekeningen te makenhad ze gezegd. Pete was gekomen om te vragen of Dinah een eindje met hem mee ging op zijn fiets. April had, tot aller verrassing, erop aan gedrongen, dat Dinah gmg terwijl het nog licht was. „Laat mij de vaat maar 'h voor een keert leen doen". Dinah was te verl geweest om tegen tc stribbelen. En April was er net in geslaagd Dinah en Pete de achterdeur uit te wer ken, toen er aan de voordeur ge beld werd en daar stond Bill Smith met een kalme, vastberaden man in een donkergrijs pak. Ze was in staat om naar waarheid en dankbaar te zeggen, dat Dinah niet thuis was. Ze nodigde hem uit, in dr keuken to komen en vertelde Dinah's verhaal over aan de kalme man met het grijze pak. (Wordt vervolgd) mi de tje al- rbaasd VOETBAL Kampioenschap van Nederland: AjaxHeerenveera; MVVNEC. DISTRICT I, le klasse: VSV— EDO. 2e klasse B: OSV—Volen- dam. Prom. 2e iklasse: Emma KFC. Promotie 3i» klasse: Holland Alcm. Victrix DEC—HBC. Pro motie 4e klasse: NijcnrodesRUC. MaarssenVoorwaarts. DISTRICT II: le klasse: Storm vogelsBlauwwit. 2e klasse B: ElinkvvijkSliedrccht. Prom. 2e kl. SVV—VUC. Prom. 3e kl.: Ona— Hercules: De MusschenTIJBB. DISTRICT III prom. 2e klasse: RigtersbleckTutiantia; Rheden Zwolso Bovs. Afd. Utrecht KNVB: le klasse B: VVJde Stichtse. 2o klasse B: SchalkwijkWijk bij Duurstede. 2e klasse C; AchterveldPutten: NSC Hoogland. 2e klasse D: VSK PVCV; KamerikBensch. boys. Kampioenschap 2e kl.: Voorwaarts (R.)Naarden. KORFBAL Eerste klasse N.-Holland: Koog ZaandijkBlauwwit; SwiftOos terkwartier. 2e klasse A: Amfltclo- damumOlympia; Blauwwit II Excelsior; VogelLuto. LAWNTENNIS HoofdklasseDDVLeimonias. le klasse1 Leimonias 3Rhijnau- wen 1. Overgangsklasse: Shot Gooiland. 2e klasse: Oudenrijn Return: BilthovenFedlna 4; Shot 2Dash 3; Rhgnauwen 2Iwoo 3. VRIJDAG 6 JUNI Avondprogramma HILVERSUM I: 19.00 Denk om de bocht. 19.30 „De mens in 1947". 19.55 „De nationale reclasserings- dag". 20 00 Nieuws. 20.30 „De ver houding van Christendom en cul tuur". 21.30 Buitenlands weekover zicht. 21.45 „Klanken uit de nieuwe wereld. 22.15 Accordeon-orkest. 22.10 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15 Symphonisch concert. HILVERSUM II: 19.00 Nieuws. 19.15 Appèl voor de ex-politieke ge vangenen uit de bezettingstijd. 19.30 Geestelijke liederen. 19.45 „Naast God, schipper op mijn schip". 20.00 Nieuws. 20.05 .,De Stemvork". 20.15 Laatste uitvoe ring in de cyclus „Bijbel en mu ziek". 21.15 Sonate. 21.30 Orgelbe speling. 22.00 Vragen aan voorbij gangers. 22 30 Nieuws. ZATERDAG 7 JUNI Ochtend- en middagprogramma HILVERSUM I: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Ge- raldo met zijn orkest. 10.00 Mor genwijding. 10.20 „Mijn oom Ju lius". Kort verhaal. 10.35 Schubert- Schumann-programma. 11 00 Voor de arbeiders. 11.45 Familieberich ten. 12.00 Orgelspel. 12.35 Miller Sextet. 13 00 Strijdkrachten. 14.00 Het Nederlandse lied. 14.15 Sport- praatje. 14.30 Radio Philharmo- nisch Orkest. 15.30 Van boek tot bock. 35.45 Beoefening der huismu ziek. 16 10 Esperanto in dienst van de arbeidersbeweging. 16.25 Malan- do. 17.00 Artistieke staalkaart. 17.30 Om en nabij de twintig. 18.00 Nieuws. 18.30 Strijdkrachten. HILVERSUM II: 7.00 en 8.00 Nieuws. 8.15 „Pluk de dag". 9.00 Uit onze muziekkalender. 9.50 Ele gie. 11.45 Hongaarse Rhapsodic. 12.30 Metropolc-orkest. 13.00 Nieuws. 13.15 „Welk boek? Een goed boek!" 13.45 „Filmkwartier". 14.00 ..Vrolijk allerlei". 14.30 „Do Toneelkijker". 14.45 „Filmklanken". 15.15 „Jonge kunstenaars stellen zich voor". 15.45 KRO-Kiosk. 16.00 Musette-muziek. 16.20 Causerie. 17.00 „De wigwam". 18.15 Journal listiek weekoverzicht. 18.30 Buffa lo Bill, de held van het Wilde Wes ten. TUINKALENDER VRIJDAG 6 JUNI. - Een twee- tal rijk bloeiende bloemgewassen, die reeds in oude tijden ui de boe rentuintjes werden gehouden, zijn de Muurbloemen cn Duizendschoon. De eerstgenoemde, die eigenlijk Cheiranthus Cheiri heet, bloeit het voorjaar met haar welriekende gele en bruinrode bloemen. De Dui zendschoon of Dianthus Barbatus prijkt in Juni-Jitli mat haar prach tige roderose en witte kleuren. Het zijn planten, die eigenlijk in een tuin niet mogen ontbreken. Wie er voor zijn tuin een aantal van wil kweken, kan ze thans in Juni op een licht beschaduwde plek zaaien. De jonge zaalplantjes worden in deze zomer nog eens op dichte af standen verplant en in het najaar, of voorjaar in de tuin geplant S. C,

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 2