Wil de Sowjet-Unie oorlog?
Dit jaar misschien uitvoer
van f 1.4 milliard
Geallieerden verloren
schaakspel hitler
in Italië ,hun
GROOT MEDICUS EN BACTERIOLOOG
Radio-programma
Zwitsalax
NEEN :Opbouw in vrede
Een dame als een ton
te vlug
1847 Sir Almroth Wright 1947
2
Vrijdag 13 Juni 1947
ROBERT WAITHMAN, diplomatiek
correspondent van de „News Chro
nicle", tracht in een viertal artikelen
een antwoord te geven op vragen die
men zich in West-Europa over Rus
land stelt. Hij was zeven weken in de
Sowjet-Unie, ter gelegenheid van de
Moskouse conferentie. Eerste vraag:
A LLES wat ik in Rusland
heb gezien wijst erop, dat
het Russische volk, in zijn tegen
woordige geesteshouding, de ge
dachte aan een nieuwe oorlog
verafschuwt en vreest. Het zou
vreemd zijn als het anders was.
Duitsland heeft het verschrikke
lijk gestraft, en er zal nog wel
enige tijd overheen gaan voor de
herinnering aan dood en ver
nietiging is verflauwd. Er zal
wel enige tijd overheen gaan
bovendien, voor de schade die
de oorlog aan de Russische
economie heeft toegebracht her
steld zal zijn.
En dan is er nog een derde
reden waarom de Russen geen
oorlog willen. Zij zijn geen
boosaardig of machtbegerig
volk. Ik kreeg de indruk dat de
Russen, die ik ontmoette in
het bijzonder de handarbeiders
bescheiden waren en vrien
delijk en zachtmoedig.
ÏV/TAAH de vraag waar het om
xy x gaat is niet: „Wil het Russische
volk oorlog?" maar: „Wil het Sov
jet-regime oorlog?" Want het moge
waar zijn dat de regering geen oor
log kan voeren met een onwillig
volk, men twijfelt er niet aan. zelfs
na een verblijf van slechts enkele
weken in de Sovjet-Unie, dat de lei
ding van de staat over middelen be
schikt waardoor zij het volk elke
beslissing kan laten onderschrijven
die zij nodig oordeelt.
Het kwam mij voor dat het Rus
sische volk weinig of niets reëels
weet van de levensgewoonten en de
motieven van andere volken en an
dere regeringen. Door elk middel
waarover de propaganda kan be
schikken radio, kranten, boeken,
films, toneelstukken, zelfs operet
tes werd en wordt het onderwor
pen aan een soort geestelijke dres
suur. die de Russen eenvoudig de
gewoonte heeft afgeleerd, er ver
schillende meningen op na te hou
den. (De weinigen die in de oude
gewoonten mochten terugvallen
wacht een zeer nauw omschreven
toekomst.)
]\/j EER dan één Rus vertelde mij
1 met grote ernst, dat het mooi
ste in de Sovjet Unie was, dat er
nergens verschillen van mening be
stonden. „Of u Stalin iets vraagt, of
Wisjinsky. of een Kolchozboer, of
mij U zult van ons allen hetzelfde
antwoord krijgen."
Voor mij is de omvangrijke, on
buigzame didactische stoomwals van
de communistische propaganda, die
elke minderheid en elke werkelijke
critiek verplettert, het meest ver
ontrustende verschijnsel in Rusland.
Binnen de Sovjet-Unie is een bit
tere en op niets gegrond wantrou
wen tegen het westen verwekt Bui
ten de Unie heeft men sedert het
einde van de oorlog, in en buiten
de regeringen, vijanden gemaakt
van mensen die niets anders wilden
zijn dan vrienden.
Waneer de regerig zou beslissen
dat het Russische volk moest vech
ten. dan zou zij bijna zeker in staat
zijn het volk bereid te maken te
Voicmdcung ikm,
diiriKukct&i-'
maakt dikwijls het gebruik
van een laxeermiddel nood
zakelijk. Vergeet dus niet
mede te nemen wanneer
U met vacantie gaatl
Oslo inplaats van
Amsterdam?
Een commissie, bestaande uit
bekende figuren uit de Noorse
sportwereld, zal zich volgende
week naar Stockholm begeven,
v/aar men namens de stad Os'o
aan het Internationaal Olympisch
Comité het verzoek zal overbren
gen om de Olympische winter
spelen van 1952 te 'mogen organi
seren. Volgens het Olympisch 're
glement moet het land dat de
winterspelen organiseert ook de
zomerspelen organiseren. De kans
van Noorwegen om de organisalie
van de winterspelen van 1952 op
gedragen te krijgen, is o m. afhan
kelijk van het feit of aan Finland
de zomerspelen zullen worden
toegewezen. Finland heeft n.l.niet
gesolliciteerd naar de winterspe
len.
TUimALENDER
VRIJDAG 13 JUNI. Een mooie
heg is een waardige omlijsting van
een mooie tuin. Een verwaarloosde
heg is een ergerlijke ontsiering. Ter
wille van de dichtheid en de kewi-
ge, gelijkmatige vorm moet een heg
enige keren in het seizoen worden
geknipt. Indien er dode takken zijn
worden deze zorgvuldig verwijderd.
Jonge heggen laat men niet te snel
omhoog groeien, want dan worden
ze van onder kaal. Voorts houdc
men iedere heg zuiver van onkrui
den. Di( zijn niet alleen de gewone
onkruiden, doch ook klimplanten
zoals de haagwinde, die een heg
met haar ranken geheel kan over
woekeren. Maak daarom ook de on
kruiden in de heg tijdig onschade
lijk. S. Ir.
vechten. Maar het lijkt mij vrij ze
ker dat de regering, zoals de zaken
thans staan, en zoals zij enige tijd
zullen blijven, geen oorlog kan
wensen.
I-I ET eerst nodige is dat Rusland
J- 1 het verloren terrein tracht te
herwinnen. Het moet het vijfjaren
plan zo snel en zo goedkoop moge
lijk uitvoeren. Het moet het vijfja
renplan zo snel en zo goedkoop mo
gelijk uitvoeren. Het moet graan
zaaien, kolen delven, huizen bou
wen; het moet uit zijn na-oorlogse
zwakheid komen tot een blijvende'
kracht.
Als men in Moskou is, ziet men
het best hoezeer de Sovjet-politiek
is gebaseerd op het vijfjarenplan en
op de zwaarwichtige opvatting van
de Russische veiligheid.
Zolang het vijfjarenplan niet vol
ledig is uitgevoerd, zolang Rusland
verzwakt is en gedesorganiseerd,
zolang zal het gevoel in een nood
toestand te verkeren blijven in de
Sovjet-Unie; en zolang dat blijft zal
er waarschijnlijk geen reden zijn om
van Rusland te verwachten dat 't veel
zorg zal over hebben voor Duits
land of Europa, of dat het zich zal
kwellen met vraagstukken als het
snel verval van de Russische good
will in de wereld. Misschien zal het
regime, wanneer deze krachtsin
spanning achter de rug is. wat meer
gelegenheid hebben om zich in het
Westen vrienden te maken.
Robert Waithman
DIT IS GRIGORY MYROBTSEF
houwer in de mijn Lenin in het Mo-
lotof-distnct. Hij is afgevaardigde
in de opperste Sovjet en zeer popu
lair onder de mijnwerkers van de
Oeral. Nyrobtscf werkt in de mijnen
sedert (1918; hij was een van de
eerste houwers in Rusland die het
gebruik van mechanische hulpmid
delen leerde. Toen de Stakhanof-
houwer Pavel Podhasov, die daar
voor met de Stalin-prijs werd on
derscheiden, zijn methode ontwik
kelde voor groter productie, werd
Nyrobtscf zijn eerste volgeling. Hij
begon zijn dagelijkse productie tot
3 a 4 maal. sommige dagen zelfs tof
zeven maal de oorspronkelijke te
verhogen. Toen hij de aanwijzing
kreeg een mijngang van zestig me
ter in vijftien dagen uit te breken,
voltooide hij het werk in Hen da
gen. Om te voldoen aan zijn gelofte,
zijn aandeel in het vijfjarenplan in
twee jaar te volbrengenhaalde hï)
in minder dan een jaar reeds 2H
maal dr gemiddelde jaarproductie
ui( de mijn.
(Deze se mi-officiële staat van
dienst, aldus verschenen in de Rus
sische bladen, is typerend voor de
wijze waarop in Rusland de uitvoe
ring van het vijf jarenplan wordt op
geval: als een productieslag in op
tima forma.)
Financieel overzicht
(Van onze financiële redacteur)
Het is te begrijpen, dat onder normale omstandigheden een
land met zijn nabuurlanden het meest intensieve inter
nationale handelsverkeer onderhoudt. Zo waren voor de oorlog
Duitsland en België onze belangrijkste handelspartners in het
internationale verkeer. Sedert de oorlog is uiteraard deze ver*
houding aanzienlijk gewijzigd. Duitsland is naar de tiende plaats
afgezakt.
Voorop staan België en Luxem
burg, die met ruim 35 millioen
gedurende de maanden Januari,
Februari 1947 meer dan 17% van
onze export voor hun rekening na
men, onmiddellijk gevolgd door
Groot-Brittannië, dat bijna 13% .van
onze export kocht. Hierop volgen
Zweden, Indonesië en Zwitserland
die elk ongeveer 6% van onze uit
voer afnemen, zodat naar deze vijf
landen tezamen ongeveer de helft
van onze export gaat De overige
50% wordt over 93 landen verdeeld.
Naar Amerika exporteren wij nog
geen 3% (ongeveer 6 millioen).
Onze totale export gedurende de
maanden Januari en Februari 1947
bedroeg ruim 200 millioen. Op
jaarbasis herleid zou dit dus een
export van 1.2 milliard betekenen
Het is te hopen, dat de stijgende
tendentie in onze export zich gedu
rende dit jaar gunstig zal ontwik
kelen. Indien niet al te grote wij
zigingen optreden zullen de leve
ranties aan het buitenland, dus de
uitvoer in ruime zin, die door het
Centraal Plan Bureau voor 1947 op
1.4 milliard was geschat, wel
kunnen worden gerealiseerd.
Er is van communistische zijde
herhaaldelijk op aangedrongen, dat
wij ons handelsverkeer met de Sov
jet Unie sterk moeten uitbreiden
om te voorkomen, dat wij econo
misch te veel afhankelijk worden
van de Verenigde Staten. Het is op
vallend. dat wat de uitvoer betreft,
de cijfers van de Verenigde Staten
en de Sovjet Unie elkander niet
zeer veel ontlopen: naar Amerik3
exporteerden wij gedurende de eer
ste twee maanden van dit jaar
5.970.000 en naar Rusland
4 352 000.
Gunstiger is onze uitvoer naar
Tsiecho-Slowakije. waarheen wij
voor ruim 7 millioen uitvoerden.
Geringe mogelijkheden
Natuurlijk wil onze rege
ring gaarne met elk land han
del drijven, indien er mogelijk
heden voor aanwezig zijn, doch
van communistische zijde
schijnt men te vergeten, dat
deze mogelijkheden met Rus
land nog uitermate gering zijn.
Amerika is namelijk geneigd en
in staat om ons goederen te
leveren, zonder dat hiertegen
over een onmiddellijke compen
satie van leveranties onzerzijds
behoeft te staan, doch dit is met
de Sovjet Unie niet het geval.
Op het ogenblik onderhandelen
de Russen met dc Engelsen om tot
een nauwer economisch contact te
geraken, doch hierbij vragen zij van
Engeland een crediet van ongeveer
50 millioen pond. Het spreekt van
zelf, dat onze regering op het ogen
blik onmogelijk op crediet kan ex
pelijk is, dat onze exportartikelen
voor de Sovjet Unie niet de meest
begeerde zijn.
Doch tevens zijn de reële moge
lijkheden van Rusland om te expor
teren sedert de oorlog aanzienlijk
verminderd. In 1938 betrokken wij
meer dan 50% van ons hout uit
Rusland of uit nu door Rusland ge
controleerde staten. Deze import is
grotendeels weggevallen, omdat de
Sovjet Unie dit hout momenteel
zelf voor haar wederopbouw nodig
heeft en bijvoorbeeld van Finland
grote herstelbetalingen in de vorm
van houtlcveranties verlangt.
Wjj geloven dan ook niet, dat het
juist is er onze regering een verwijt
van te maken, dat zij zo weinig
handel drijft met de Sovjet Unie.
Hiervan kan geen der beide partijen
een verwijt worden gemaakt.
Zo lang de Sovjet Unie voor haar
reconstructie vele belangrijke ex
portartikelen zelf nodig heeft en zo
lang verder Nederland het liefst
handelsaccoorden afsluit met part
ners, die in staat zijn ons overbrug-
gingscredieten te verstrekken, zal
ons handelsverkeer met de Sovjet
Unie nog wel van zeer beperkte
omvang blijven.
FEUILLETON
7V77Z?7\S komt ons dwazer
x V voor dan de kleren, die
wij een jaar of tien, twintig ge
leden droegen. Costuums uit
vroeger eeuwen kunnen vaak
onze bewondering opwekken,
de kleding van onze moeders
komt ons slechts belachelijk
voor En over oen jaar of v
tien zullen wij, wanneer wij een
modetijdschrift uit 1947 in han
den krijgen, ons met vei ba zing
afvragen, of wij er ook zo
dwaas hebben uitgezien.
Soms is de dwaasheid zo
duidelijk, dat w'j nu al om een
j)as ontworpen model kunnen
lachen. Wij stellen u hierbij
voor: een dansjurk in de vorm
van een ton. Ja, robe tonneau",
het is de officiële naam. Een
strak middel, een rok die runn
elke logica in aan de onderkant
om de heupen, valtmaar tegen
ineens heel nauw wordt, zodat
de draagster zich slechts met de
allergrootste behoedzaamheid
kan voortbewegen. Een slrom-
pelrok noemt tnen zoiets.
Om de tonvorm nog te accen-
japon overvloedig met bor-
tueren, is de onderkant van de
duursel ■orsieid.
Het spreekt vanzelf, dat bij
een dergelijke, rok een bovenstuk hoort, dat. de draagster ook voor
allerlei problemen steltJJe aangeknipte mouwtjes bedekken de
bovenarm, doch de schouders zijn bloot. Eén ondooi dachte beweging
en het geheel zakt nog verder naar beneden en dat kan toch nooit
de bedoeling van de ontwerpers zijn geweest!
jT\ E Britse Admiraliteit heeft on-
U-' langs het eerste van e°n recks van zeven ge
projecteerde delen documenten van de Duitse
marine in het licht gegeven. De opzet is om deze
serie met telkens drie weken tussenruimte te laten
verschijnen.
Dit "eerste deel hevat de minuten van de staf-
besprekingen van Hitier met de chefs van cle Duitse
marine uit het jaar 1943. Wij ontlenen hierover het
een en ander aan de beschouwingen, welke de
diplomatieke correspondent van de Observer aan
c(it voor de historie van de Wereldoorlog zeer be
langrijke materiaal heeft gewijd.
De val van Mussolini kwam voor
de Duitsers als een volmaakte ver
rassing, ziedaar een van cle dingen,
die wij uit dit materiaal kunnen Ieren.
Wekenlang daarna nog had dc Duit
se generale staf geen enkel plan, dat
zich bij de nieuwe situatie aanpaste,
laat staan, dat zij gereed waren om
Italië te gaan bezetten. Hadden de
geallieerden toen snel een accoord ge
sloten inet maarschalk Badoglio,
hadden zij zich niet, zoals zij gedaan
hebben, vastgeklampt aan cle formule
van Casablanca van onvoorwaarde
lijke overgave, zij hadden heel Italië
kunnen bezetten zonder dat de Duit
sers er aan te pas waren gekomen.
Alle tijd
OP 11 Augustus stelde Rommel
nog voor, om de Duitse divisies
uit het gebied van Rome terug te
trekken ten einde de pressie op de
OP 30 April overleed in Engeland
Sir Almroth Wright. Aan het
heengaan van deze eminente En
gelse geleerde is hier te lande vrij
wel geen aandacht geschonken.
Toch is het de moeite waard om
even stil tc staan en te herdenken,
wat hij in zijn leven gepresteerd
heeft. Velen, die het geluk gehad
hebben om bij hem te mogen wer
ken, hebben getracht zijn voorbeeld
te volgen. Hoewel hij zijn grote
naam te danken had aan zijn werk
op. bacteriologisch terrein, begon hij
zijn loopbaan als literator, en de
belangstelling voor de literatuur
zou hij nooit verliezen. Hiervan ge
tuigt onder andere zijn persoonlijke
vriendschap met George Bernard
Shaw, de grote Engelse toneel
schrijver, evenals hij van Iersche
oorsprong.
Als ik in het volgende enige on
derdelen van zijn werk nader be
licht, is dat niet omdat die het
voornaamste van het veelomvatten
de werk van Wright in zich hou
den, doch alleen orn U daaraan te
demonstreren hoe belangrijk zijn
werk voor de mensheid is.
Bacteriën smakelijk maken
Na de ontdekkingen van Pasteur,
Koch en vele anderen, die dé ver
wekkers van verschillende ziekten
isoleerden, bleek al spoedig, dat deze
verwekkers lang niet altijd konden
worden aangetoond in alle stadia
van dc ziekten die ze veroorzaken.
(Zo is de kinkhpestbacil eigenlijk
alleen de eerste paar dagen van de
ziekte aan te tohen, terwijl de ziek-
tc-verschtjnselen nog veel langer
blijven bestaan). Men zocht dus
naar middelen om in zulke .gevallen
toch een diagnoso te kunnen stel
len. Daarnaast wilde men een in
druk krijgen over het mogelijke
verloop van de ziekte. Met deze
problemen hield Wright zich bezig
en hrj ontdekte, dat het vermogen
van witte bloedlichaampjes om
ziektekiemen „op te eten" tijdens
een infectieziekte verandert en wel,
dat deze verandering enigermate
gebonden is aan dc verwekker van
de ziekte. Hij bedacht een methode
om dit verschijnsel nauwkeurig te
bestuderen en in cijfers uit te druk
ken. In zijn toneelstuk ,,A Doctors
Dilemma" maakt G. Bernard Shaw
dit werk in zekere zin bespottelijk,
door er op te wijzen, dat de gecom
pliceerde methode slechts zou toe
laten een klein aantal patiënten te
behandelen. Wright ontdekte, dat
er stoffen zijn. niet het vermogen
om de bacteriën smakelijk te ma
ken voor de witte bloedlichaam
pjes (opsoninen). Met zijn pogingen
om met behulp van deze stoffen de
zieken te genezen heeft hij jammer
genoeg geen succes gehad.
Immunisatieprobleem
Een ander gebied van zijn be
langstelling was het probleem van
de vaccinatie tegen typhus. Voor
Wright hadden Pasteur en Koch
reeds methoden aangegeven om bij
mensen die blootgesteld waren aan
het gevaar om de een of andere be
smettelijke ziekte op te lopen,
kunstmatig hun weerstand tegen
EEN LEVEN IN DIENST
VAN WETENSCHAP
EN MENSHEID
die ziekte te vergroten. Deze weer
stand (immuniteit) kon op twee ma
nieren worden verkregen: ten eer
ste kon men de mensen de min of
meer zuivere immuun-stoffen direct
toedienen (b.v. anti-tetanus-serum)
terwgl men ook door verzwakte
smetstoffen weerstand kon opwek
ken (zoals de reeds jaren toegepaste
vaccinatie met koepokstof). Door
Koch werd bijvoorbeeld geëxperi
menteerd met levende cholerabacil-
len, die in zeer kleine hoeveelheden
werden ingespoten. Door het kleine
aantal was het lichaam dan in
staat om zich over dc ziekte heen
te helpen en ontstonden voldoende
stoffen, om de aldus behandelde
mens tc besehermen tegen een in
fectie met een groot aantal kiemen.
Terecht achtte Wright deze metho
de van immunisatie te gevaarlijk
om in het groot toe te passen cn
hij zon dus op middelen om hetzelf
de resultaat te bereiken maar met
een minder groot risico. Het .is hem
inderdaad gelukt dit gevaar te om
zeilen. door gebruik tc maken van
gedode cultures van de gevaarlijke
zipkteverwekkers. Het bleek, dat de
immuniteit, op deze wijze kunstma
tig verkregen, zeer goed te noe
men was. Van die tijd af heeft men
daarom steeds weer getracht op
deze wijze vaccins tc bereiden;
slechts in die gevallen, waar het
niet lukt om met gedode smetstof
fen weerstand op te wekken ge
bruikt mep levende ziekteverwek
kers, die om de een of andere reden
aan aanvalskracbt hebben ingeboet.
Wright heeft moeten vechten om
Sir Almroth Wright
de immunisatie op grote, schaal vol
gens zijn methode ingang te doen
vinden. Hij heeft zijn betrekking
aan de militair-geneeskundige
school er voor ojj moeten geven,
omdat men de typhus-vaccinatie in
het leger niet wilde toepassen. Doch
reeds voor de eerste wereldoorlog
was de Engelse legerleiding be
keerd en paste men deze immunisa
tie op grote schaal toe. Aangezien
in de eerste wereldoorlog, toen de
Fransen en Engelsen zij aan zij
vochten, bij de eersten nog geen
typhusimmunisatie was ingevoerd,
beschikt men over vergelijkbare
cijfers. Tot de invoering van de vac-
cina'tie tegen typhus in het Franse
leger kwamen daar per 10.000 mili
tairen 30 tot 50 maal meer geval
len van typhus voor, dan in het
Engelse leger.
Ook op het Gebied van dc wond-
behandellng heeft Wright belang
rijk origineel werk geleverd. Wright
heeft veel illustere leerlingen ge
had. Professor Alexander Fleming
bijvoorbeeld, de wetenschappelijke
vader van het penicilline, is cr één
van. een leerling, die hem in vele
opzichten, waardig nagevolgd heeft.
Beiden hebben bewezen in staat tc
zijn met zeer weinig en zeer een
voudige hulpmiddelen groot werk
tc kunnen verrichten. Ten slotte
geldt ook voor het bedrijven van
de wetenschapEenvoud is het ken
merk van het ware.
Laat ik eindigen met een van de
lijfspreuken van deze grote onder
zoeker: Work, Finish, Publish.
Werk, maak het wevk af en publi
ceer, een raad die door ieder we
tenschappelijk werker ter harte
kan worden genomen. Zonder hard
werken, lukt het niet om iets te
bei-eiken; maar al te vaak. heeft men
de neiging om een onderzoek vóór
het tot een resultaat gekomen is af
te brekpn, terwijl het op schrift
stellen voor velen een struikelblok
is. H. L. W.
BADOGLIO
nam na Mussolini's val de macht
in handen, maar kwam met aarze
lend Engeland tot geen resultaat.
DOOR CRAIG RICE»VERTALINC: A OA KAMPERS J
91
En Archie stemde in met: „Zo is
het nou rriaar net!"
„Echt?" zei Marian Carstairs.
De drie kleine Carstairs lenikten
heftig. „Lieve schatten, dat jullie
zrjn. Goed, dan blijven we thuis. En
ik zal extra lekker koken voor de
gelegenheid. Wat zal het zijn
rundvlees?"
„Ik weet, wat ik liever heb", zei
April. „Zo'n heerlijke ouderwetse
rollade. Met van die dikke jus".
„En citroenpastei", zei Dinah,
„mot een heleboel meringue".
„En biscuitjes", zei Archie.
Marian Carstairs schudde het
hoofd en zuchtte. „Dat zijn nou
mtfn kinderen. Ik bied ze aan bij
Derby te gaan eten en naar het
beste variété in de stad te gaan. Zij
willen thuis blhven en ganzeborden.
Ik bied ze runclvlees aan en ze wil
len rollade hebben".
Dinah gichelde. April zei: „Dat
is, omdat we weten, wat lekker is".
„Enzei Archie.
April schopte hem vlug onder de
tafel aan, voor hfj er aan toe kon
voegen: „en wat Bill Smith lekker
vindt".
„En wat?" zei moeder.
„En we zijn dol op U", eindigde
Archie met een triomfantelijk
porteren, terwijl het tevens begrij- lachje naar zijn zusjes.
„En ik was de vaat vanavond",
zei moeder.
„Niet met die manicure", zei
April beslist. „U gaat als een dame
in de zitkamer zitten en over kin
derpsychologie lezen".
„U moet weten, hoe U ons eigen
lek behoort op te voeden", voegde
Dinah er aan toe.
„Reken maar", zei Archie. „Hé,
weet U wat? Hé, weet U wat moe
deer?"
April probeerde hem haar kant
uit te doen kjjken, maar hij keek
een andere kant uit. En hij zat pre
cies aan het andere einde van do
tafel, zodat ze hem niet kon aan
schoppen. Ze stond op en begon
vlug het ongebruikte tafelzilver af
te nemen.
„Weet U, wat Bill Smith over U
heeft gezegd?"
Moeder keek geïnteresseerd en
zei: „Nee, wat dan?"
Op dat moment was April bij
Archie gekomen. Ze stak waarschu
wend een vinger in zijn rug, net
onder z(jn linker schouderblad en
zei vlug: „Bill Smith zei, dat U een
fijne, geestige vrouw was. Alsof we
dat niet allang wisten. Archie,
breng de borden weg".
„Zie maar, dat je me zo gek
krijgt", zei Archie beledigd. Hij
wrong zich los. April greep met
haar vrije hand naar zijn haar. Hij
kietelde haar in d'r ribben en het
zilver viel luid kletterend op de
vloer. Dinah rende om dc tafel heen
om ze tc scheiden, struikelde over
Archie's voet en daar lagen ze met
z'n drieën languit op de vloer.
„Alleen maar, omdat jc groter
bent dan ik", gilde Archie.
„Archie, jij mispunt", huilde
April. „Mijn nieuwe kapsel".
„Kinderen!" zei moeder met har
de stem.
Op dat moment had Dinah Ar
chie te pakken. Moeder dook naar
April, gleed uit over een klein
vloerkleedje en kwam met een plof
op de vloer te zitten. Toen werd er
gebeld. Ineens was het doodstil. De
vier Carstairs keken ontzet op. Het
was een warme avond en ze hadden
de voordeur onder het eten openge
laten. In de deuropening stond Bill
Smith. Buiten, op de veranda aan
de voorkant van het huis, stonden
twee mannen.
„Ik hoop, dat we U niet storen",
zei Bill Smith. Dinah was de eer
ste, die zich weer herstelde. „Hele
maal niet", zei ze beleefd. Ze
sprong op, hielp moeder opstaan en
begon moeders haar van achteren
te fatsoeneren.
„We doen altijd wat gymnastiek
na het eten", zei April doodernstig.
„Da's goed voor de spijsvertering".
„Komt U binnen en drinkt U een
kopje koffie", zei Dinah.
„Archie, haal het koffieblad 's
hier". Ze gaf hem een waarschu
wend kneepje eD hij vloog weg.
Een van de twee mannen, die
met Bill Smith de kamer in kwa
men, was de kalme man met het
grijze pak, die er de vorige avond
ook was geweest. De andere was
een vreemde. Of was hij eigenlijk
wel een vreemde? Er was iets grie
zelig bekends aan hem. „Ik dacht
alleen maar, dat U misschien wel
fraag zou willen weten, dat Uw
nappe dochtertje Dinah een spion
heeft ontdekt", zei Bill Smith. Maar
terwijl hij het zei, grinnikte hij. Do
andere twee mannen grinnikten
eveneens.
Marian slaakte een zachte kreet
en zette grote ogen op. „Dat is geen
spion. Dat is Pat Donavan! Pat!"
Met uitgestoken ligjiden liep ze
naar hem toe.
„Marian", zei de glimlachende
man met de bruine ogen. Hij greep
haar handen en zei: „Wat zul jij suf
worden op je ouwe dag! Stel je
voor! Mij ai die weken niet te er
kennen!"
Bill Smith onderbrak hem, door
de man in het grgze pak van de In
telligence Service voor te stellen.
Toen keek Marian een beetje ver
bijsterd. Ze staarde van de een naar
de ander.
„Moeder", zei April ernstig. „Hij
is wèl een spion. Dinah heeft hem
betrapt".
„Onzin", zei Marian vaag.
„Ja. dat heb ik", zei Dinah.
„Maar hij heeft me verteld, dat hij
Peter Desmond wa3 en ik geloofde
hem. Maar ik wist, dat h(j Peter
Desmond niet kon zijn, nadat ik me
had herinnerd, dat het die dag koud
en mistig was, omdat het daardoor
kwam. dat we toevallig de schoten
hoorden".
„En hij schildert water'Vzei Ar
chie's schrille stem.
„Hu schildert water met olie. Dat
heeft April gezegd". Hij zette het
koffieblad op tafel.
„En als hij Peter Desmond niet
is", zei April woedend, „wie is dan
Armand von Hoehne?"
(Wordt vervolgd)
Halianen te verminderen en hen te be
wegen om een gezamenlijk (d.w.z.
Duits-Italiaans) plan voor verdedi
ging op te stellen. Hitiers intuïtie
sprak op dat moment ook nog een
woordje mee:#zij fluisterde hem in,
dat Italië plan had om verraad te
plegen, maar bracht hem toch niet
verder dan lot dc verklaring, „dat de
situatie opheldering behoefde en dat
Rommel met dc Italianen moest gaan
onderhandelen."
Zoals dc zaak nu echter van de
zijde der Geallieerden behandeld is,
kregen de Quitsers alle tijd om zich
van hun verrassing te herstellen, met
het gevolg, dat de Duitsers op het
ugenblik, dat dc capitulatie van Italië
een feit werd, met hun plannen ge
reed waren en ze konden uitvoeren
ook.
„Eiche", „Schwarz" en „Student"
waren de codewoorden voor de drie
ondernemingen, die de Duitse staf nu
tegelijkertijd uitvoerde, respectieve
lijk:
de bevrijding van Mussolini;
de militaire bezetting van Italië,
de oprichting van een neo-fascisti-
sche stromannenregering.
Naar Madrid?
INTERESSANT is in dit verband
ook nog iets anders. Veldmaar
schalk Kesselring stelde voor om
een Geallieerde invasie in Italië te
beantwoorden met een Duitse in
Spanje, teneinde de Geallieerde ope
ratics in dc Middellandse zee in de
flank te vallen en het initiatief weer
in Duitse handen Ie brengen. Admi
raal Dónitz voelde hiervoor, maar
Hitier heeft het plan afgewimpeld
niet de volgende redenatie:
„Van een bezetting van Spanje
zonder toestemming van de Span
jaarden kan geen sprake zijn; zij zijn
het enige flinke Latijnse volk en zou
den een guerilla-oorlog beginnen in
onze rug. In 1940 zou liet mogelijk
zijn geweest om Spanje tot meedoen
te bewegen, maar de Italiaanse aar»
val op Griekenland was voor de
Spanjaarden zo'n schok, dat de kan
sen verkeken waren. Wij moeten nu
eenmaal liet feit onder de ogen zien,
dat wij met Italië opgescheept zitten."
Later gaf Hitler nog een kleine
variatie op ditzelfde thema, toen hij
zeide: „Spanje was in 1940 bereid
om in dc oorlog te komen en alleen
dc jaloezie van Italië is er de oorzaak
van dat dit niet gebeurd is.
Men ziet het, vpor de Duitse heren
is cr maar één zondebok in die tijd;
Italië.
Y BIJDAG 13 JUNI
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Praat u
rustig verder. 19.15 Tommy Dorsey
en zijn orkest. 19.30 „De mens in
1947". 19.50 Vrijz. Prot. Nws. 20.00
Nws. 20.05 Duettenvoordracht.
20.30 Cursus „De verhouding van
Christendom en cultuur. 21.00 Gevr.
pi. 21.30 Buitenlands weekover
zicht. 21.45 Amateurs doen hun
best. 22.15 „Swing en sweet uit
Hollywood. 22/10 Avonwijding.
23.00 Nws. 23.15 Dammen. 23.20
Vrijdagavond-concert.
HILVERSUM II: 19.00 Nws.
19.15 Woninginrichting. 19.30 An-
dré de Ra aft' en Jaque9 Schutte.
19.55 Hulpactie. 20.00 Nws. 20.05
De gewone man zegt er 't zjjne
van. 20.12 Actualiteiten. 20.20 Kur-
hausconcert uit Scheveningen. 21.30
Belgisch vocaal kwartet. 22.15
Avondgebed. 22.30 Nws. 22.50 In
termezzo. 22.55 „Vaders dagboek".
23.00 Soiree Dansante 23.30 Avond
klanken.
ZATERDAG 14 JUNI
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 7.00 Nws. 7.15
Gymn. 7.30 Gr.pl. 8.00 Nws. 8.19
Morgenklanken. 9.15 Kamermu
ziekprogramma. 10.00 Morgenwij
ding. 10.20 „Het Wonderkind".
10.35 Anneke Wester, piano. 11.00
Radiolympus. 11.45 Familiebericht
ten. 12.00 Gr.pl. 12.30 Kalender.
12.35 Accordeon-orkest. 13.00 Ned.
Strijdkr. 1330 Johan Jong. 14.15
Omroeporkest. 15.15 Van boek tot
boek. 15.30 Miller Sextet. 16.00 Le
zing. 16.15 Operette-programma.
16.40 De A.J.C. in de aether. 17.05
Sport. 17.20 Louis Levy en zijn or
kest. 17.30 Om en nabij de twintig.
183)0 Nws. 18.15 Negro Spirituals.
18.30 Ned. Strijdkr.
HILVERSUM II: 7.00 Nws. 7.15
Gvmn. 7.30 Morgengebed. 8.00 Nws.
8.15 „Pluk de dag 9.00 Ochtend
concert. 9.30 Pol.ber. 9.50 Vindobo-
na, Weense potpourri. 10.00 Klein,
klein kleutertje. 10.15 Gr.pl. 11.00
„De Zonnebloem". 11.45 Jussi Björ-
ling zingt. 12.00 Angelus. 12.03 So
nate in A gr. t. 12.30 Dansorkest.
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. 13.15
Welk boek 13.20 Dansorkest. j.3.45
„Filmkwartier". 14.00 Vrolijk aller
lei. 14.30 Toneelkijkei\ 14.45 Oude
en nieuwe successen van de Andrew
Sisters. 15.00 Jongeren. 15.15 De
butantenconcert. T5.45 KRO Kiosk.
16.00 Gr.pl. 16.20 „Luchtvaartcu
riosa". 16.30 „De schoonheid van
het Gregoriaans". 17.00 De Wig
wam". 18.00 Bruce Lowe zingt.
18.15 Journalistiek weekoverzicht.
18.30 Buffalo Bill.
Naar wij vernemen is het door
verschillende studentencorporaties
georganiseerde congres over Chris
tendom en Communisme, dat van
11 t/m 14 Juni zou plaatsvinden
uitgesteld tot na de academische va
cantie.