Wil de Sowjet-Unie oorlog? Dit jaar misschien uitvoer van f 1.4 milliard Geallieerden verloren schaakspel hitler in Italië ,hun GROOT MEDICUS EN BACTERIOLOOG Radio-programma Zwitsalax NEEN :Opbouw in vrede Een dame als een ton te vlug 1847 Sir Almroth Wright 1947 2 Vrijdag 13 Juni 1947 ROBERT WAITHMAN, diplomatiek correspondent van de „News Chro nicle", tracht in een viertal artikelen een antwoord te geven op vragen die men zich in West-Europa over Rus land stelt. Hij was zeven weken in de Sowjet-Unie, ter gelegenheid van de Moskouse conferentie. Eerste vraag: A LLES wat ik in Rusland heb gezien wijst erop, dat het Russische volk, in zijn tegen woordige geesteshouding, de ge dachte aan een nieuwe oorlog verafschuwt en vreest. Het zou vreemd zijn als het anders was. Duitsland heeft het verschrikke lijk gestraft, en er zal nog wel enige tijd overheen gaan voor de herinnering aan dood en ver nietiging is verflauwd. Er zal wel enige tijd overheen gaan bovendien, voor de schade die de oorlog aan de Russische economie heeft toegebracht her steld zal zijn. En dan is er nog een derde reden waarom de Russen geen oorlog willen. Zij zijn geen boosaardig of machtbegerig volk. Ik kreeg de indruk dat de Russen, die ik ontmoette in het bijzonder de handarbeiders bescheiden waren en vrien delijk en zachtmoedig. ÏV/TAAH de vraag waar het om xy x gaat is niet: „Wil het Russische volk oorlog?" maar: „Wil het Sov jet-regime oorlog?" Want het moge waar zijn dat de regering geen oor log kan voeren met een onwillig volk, men twijfelt er niet aan. zelfs na een verblijf van slechts enkele weken in de Sovjet-Unie, dat de lei ding van de staat over middelen be schikt waardoor zij het volk elke beslissing kan laten onderschrijven die zij nodig oordeelt. Het kwam mij voor dat het Rus sische volk weinig of niets reëels weet van de levensgewoonten en de motieven van andere volken en an dere regeringen. Door elk middel waarover de propaganda kan be schikken radio, kranten, boeken, films, toneelstukken, zelfs operet tes werd en wordt het onderwor pen aan een soort geestelijke dres suur. die de Russen eenvoudig de gewoonte heeft afgeleerd, er ver schillende meningen op na te hou den. (De weinigen die in de oude gewoonten mochten terugvallen wacht een zeer nauw omschreven toekomst.) ]\/j EER dan één Rus vertelde mij 1 met grote ernst, dat het mooi ste in de Sovjet Unie was, dat er nergens verschillen van mening be stonden. „Of u Stalin iets vraagt, of Wisjinsky. of een Kolchozboer, of mij U zult van ons allen hetzelfde antwoord krijgen." Voor mij is de omvangrijke, on buigzame didactische stoomwals van de communistische propaganda, die elke minderheid en elke werkelijke critiek verplettert, het meest ver ontrustende verschijnsel in Rusland. Binnen de Sovjet-Unie is een bit tere en op niets gegrond wantrou wen tegen het westen verwekt Bui ten de Unie heeft men sedert het einde van de oorlog, in en buiten de regeringen, vijanden gemaakt van mensen die niets anders wilden zijn dan vrienden. Waneer de regerig zou beslissen dat het Russische volk moest vech ten. dan zou zij bijna zeker in staat zijn het volk bereid te maken te Voicmdcung ikm, diiriKukct&i-' maakt dikwijls het gebruik van een laxeermiddel nood zakelijk. Vergeet dus niet mede te nemen wanneer U met vacantie gaatl Oslo inplaats van Amsterdam? Een commissie, bestaande uit bekende figuren uit de Noorse sportwereld, zal zich volgende week naar Stockholm begeven, v/aar men namens de stad Os'o aan het Internationaal Olympisch Comité het verzoek zal overbren gen om de Olympische winter spelen van 1952 te 'mogen organi seren. Volgens het Olympisch 're glement moet het land dat de winterspelen organiseert ook de zomerspelen organiseren. De kans van Noorwegen om de organisalie van de winterspelen van 1952 op gedragen te krijgen, is o m. afhan kelijk van het feit of aan Finland de zomerspelen zullen worden toegewezen. Finland heeft n.l.niet gesolliciteerd naar de winterspe len. TUimALENDER VRIJDAG 13 JUNI. Een mooie heg is een waardige omlijsting van een mooie tuin. Een verwaarloosde heg is een ergerlijke ontsiering. Ter wille van de dichtheid en de kewi- ge, gelijkmatige vorm moet een heg enige keren in het seizoen worden geknipt. Indien er dode takken zijn worden deze zorgvuldig verwijderd. Jonge heggen laat men niet te snel omhoog groeien, want dan worden ze van onder kaal. Voorts houdc men iedere heg zuiver van onkrui den. Di( zijn niet alleen de gewone onkruiden, doch ook klimplanten zoals de haagwinde, die een heg met haar ranken geheel kan over woekeren. Maak daarom ook de on kruiden in de heg tijdig onschade lijk. S. Ir. vechten. Maar het lijkt mij vrij ze ker dat de regering, zoals de zaken thans staan, en zoals zij enige tijd zullen blijven, geen oorlog kan wensen. I-I ET eerst nodige is dat Rusland J- 1 het verloren terrein tracht te herwinnen. Het moet het vijfjaren plan zo snel en zo goedkoop moge lijk uitvoeren. Het moet het vijfja renplan zo snel en zo goedkoop mo gelijk uitvoeren. Het moet graan zaaien, kolen delven, huizen bou wen; het moet uit zijn na-oorlogse zwakheid komen tot een blijvende' kracht. Als men in Moskou is, ziet men het best hoezeer de Sovjet-politiek is gebaseerd op het vijfjarenplan en op de zwaarwichtige opvatting van de Russische veiligheid. Zolang het vijfjarenplan niet vol ledig is uitgevoerd, zolang Rusland verzwakt is en gedesorganiseerd, zolang zal het gevoel in een nood toestand te verkeren blijven in de Sovjet-Unie; en zolang dat blijft zal er waarschijnlijk geen reden zijn om van Rusland te verwachten dat 't veel zorg zal over hebben voor Duits land of Europa, of dat het zich zal kwellen met vraagstukken als het snel verval van de Russische good will in de wereld. Misschien zal het regime, wanneer deze krachtsin spanning achter de rug is. wat meer gelegenheid hebben om zich in het Westen vrienden te maken. Robert Waithman DIT IS GRIGORY MYROBTSEF houwer in de mijn Lenin in het Mo- lotof-distnct. Hij is afgevaardigde in de opperste Sovjet en zeer popu lair onder de mijnwerkers van de Oeral. Nyrobtscf werkt in de mijnen sedert (1918; hij was een van de eerste houwers in Rusland die het gebruik van mechanische hulpmid delen leerde. Toen de Stakhanof- houwer Pavel Podhasov, die daar voor met de Stalin-prijs werd on derscheiden, zijn methode ontwik kelde voor groter productie, werd Nyrobtscf zijn eerste volgeling. Hij begon zijn dagelijkse productie tot 3 a 4 maal. sommige dagen zelfs tof zeven maal de oorspronkelijke te verhogen. Toen hij de aanwijzing kreeg een mijngang van zestig me ter in vijftien dagen uit te breken, voltooide hij het werk in Hen da gen. Om te voldoen aan zijn gelofte, zijn aandeel in het vijfjarenplan in twee jaar te volbrengenhaalde hï) in minder dan een jaar reeds 2H maal dr gemiddelde jaarproductie ui( de mijn. (Deze se mi-officiële staat van dienst, aldus verschenen in de Rus sische bladen, is typerend voor de wijze waarop in Rusland de uitvoe ring van het vijf jarenplan wordt op geval: als een productieslag in op tima forma.) Financieel overzicht (Van onze financiële redacteur) Het is te begrijpen, dat onder normale omstandigheden een land met zijn nabuurlanden het meest intensieve inter nationale handelsverkeer onderhoudt. Zo waren voor de oorlog Duitsland en België onze belangrijkste handelspartners in het internationale verkeer. Sedert de oorlog is uiteraard deze ver* houding aanzienlijk gewijzigd. Duitsland is naar de tiende plaats afgezakt. Voorop staan België en Luxem burg, die met ruim 35 millioen gedurende de maanden Januari, Februari 1947 meer dan 17% van onze export voor hun rekening na men, onmiddellijk gevolgd door Groot-Brittannië, dat bijna 13% .van onze export kocht. Hierop volgen Zweden, Indonesië en Zwitserland die elk ongeveer 6% van onze uit voer afnemen, zodat naar deze vijf landen tezamen ongeveer de helft van onze export gaat De overige 50% wordt over 93 landen verdeeld. Naar Amerika exporteren wij nog geen 3% (ongeveer 6 millioen). Onze totale export gedurende de maanden Januari en Februari 1947 bedroeg ruim 200 millioen. Op jaarbasis herleid zou dit dus een export van 1.2 milliard betekenen Het is te hopen, dat de stijgende tendentie in onze export zich gedu rende dit jaar gunstig zal ontwik kelen. Indien niet al te grote wij zigingen optreden zullen de leve ranties aan het buitenland, dus de uitvoer in ruime zin, die door het Centraal Plan Bureau voor 1947 op 1.4 milliard was geschat, wel kunnen worden gerealiseerd. Er is van communistische zijde herhaaldelijk op aangedrongen, dat wij ons handelsverkeer met de Sov jet Unie sterk moeten uitbreiden om te voorkomen, dat wij econo misch te veel afhankelijk worden van de Verenigde Staten. Het is op vallend. dat wat de uitvoer betreft, de cijfers van de Verenigde Staten en de Sovjet Unie elkander niet zeer veel ontlopen: naar Amerik3 exporteerden wij gedurende de eer ste twee maanden van dit jaar 5.970.000 en naar Rusland 4 352 000. Gunstiger is onze uitvoer naar Tsiecho-Slowakije. waarheen wij voor ruim 7 millioen uitvoerden. Geringe mogelijkheden Natuurlijk wil onze rege ring gaarne met elk land han del drijven, indien er mogelijk heden voor aanwezig zijn, doch van communistische zijde schijnt men te vergeten, dat deze mogelijkheden met Rus land nog uitermate gering zijn. Amerika is namelijk geneigd en in staat om ons goederen te leveren, zonder dat hiertegen over een onmiddellijke compen satie van leveranties onzerzijds behoeft te staan, doch dit is met de Sovjet Unie niet het geval. Op het ogenblik onderhandelen de Russen met dc Engelsen om tot een nauwer economisch contact te geraken, doch hierbij vragen zij van Engeland een crediet van ongeveer 50 millioen pond. Het spreekt van zelf, dat onze regering op het ogen blik onmogelijk op crediet kan ex pelijk is, dat onze exportartikelen voor de Sovjet Unie niet de meest begeerde zijn. Doch tevens zijn de reële moge lijkheden van Rusland om te expor teren sedert de oorlog aanzienlijk verminderd. In 1938 betrokken wij meer dan 50% van ons hout uit Rusland of uit nu door Rusland ge controleerde staten. Deze import is grotendeels weggevallen, omdat de Sovjet Unie dit hout momenteel zelf voor haar wederopbouw nodig heeft en bijvoorbeeld van Finland grote herstelbetalingen in de vorm van houtlcveranties verlangt. Wjj geloven dan ook niet, dat het juist is er onze regering een verwijt van te maken, dat zij zo weinig handel drijft met de Sovjet Unie. Hiervan kan geen der beide partijen een verwijt worden gemaakt. Zo lang de Sovjet Unie voor haar reconstructie vele belangrijke ex portartikelen zelf nodig heeft en zo lang verder Nederland het liefst handelsaccoorden afsluit met part ners, die in staat zijn ons overbrug- gingscredieten te verstrekken, zal ons handelsverkeer met de Sovjet Unie nog wel van zeer beperkte omvang blijven. FEUILLETON 7V77Z?7\S komt ons dwazer x V voor dan de kleren, die wij een jaar of tien, twintig ge leden droegen. Costuums uit vroeger eeuwen kunnen vaak onze bewondering opwekken, de kleding van onze moeders komt ons slechts belachelijk voor En over oen jaar of v tien zullen wij, wanneer wij een modetijdschrift uit 1947 in han den krijgen, ons met vei ba zing afvragen, of wij er ook zo dwaas hebben uitgezien. Soms is de dwaasheid zo duidelijk, dat w'j nu al om een j)as ontworpen model kunnen lachen. Wij stellen u hierbij voor: een dansjurk in de vorm van een ton. Ja, robe tonneau", het is de officiële naam. Een strak middel, een rok die runn elke logica in aan de onderkant om de heupen, valtmaar tegen ineens heel nauw wordt, zodat de draagster zich slechts met de allergrootste behoedzaamheid kan voortbewegen. Een slrom- pelrok noemt tnen zoiets. Om de tonvorm nog te accen- japon overvloedig met bor- tueren, is de onderkant van de duursel ■orsieid. Het spreekt vanzelf, dat bij een dergelijke, rok een bovenstuk hoort, dat. de draagster ook voor allerlei problemen steltJJe aangeknipte mouwtjes bedekken de bovenarm, doch de schouders zijn bloot. Eén ondooi dachte beweging en het geheel zakt nog verder naar beneden en dat kan toch nooit de bedoeling van de ontwerpers zijn geweest! jT\ E Britse Admiraliteit heeft on- U-' langs het eerste van e°n recks van zeven ge projecteerde delen documenten van de Duitse marine in het licht gegeven. De opzet is om deze serie met telkens drie weken tussenruimte te laten verschijnen. Dit "eerste deel hevat de minuten van de staf- besprekingen van Hitier met de chefs van cle Duitse marine uit het jaar 1943. Wij ontlenen hierover het een en ander aan de beschouwingen, welke de diplomatieke correspondent van de Observer aan c(it voor de historie van de Wereldoorlog zeer be langrijke materiaal heeft gewijd. De val van Mussolini kwam voor de Duitsers als een volmaakte ver rassing, ziedaar een van cle dingen, die wij uit dit materiaal kunnen Ieren. Wekenlang daarna nog had dc Duit se generale staf geen enkel plan, dat zich bij de nieuwe situatie aanpaste, laat staan, dat zij gereed waren om Italië te gaan bezetten. Hadden de geallieerden toen snel een accoord ge sloten inet maarschalk Badoglio, hadden zij zich niet, zoals zij gedaan hebben, vastgeklampt aan cle formule van Casablanca van onvoorwaarde lijke overgave, zij hadden heel Italië kunnen bezetten zonder dat de Duit sers er aan te pas waren gekomen. Alle tijd OP 11 Augustus stelde Rommel nog voor, om de Duitse divisies uit het gebied van Rome terug te trekken ten einde de pressie op de OP 30 April overleed in Engeland Sir Almroth Wright. Aan het heengaan van deze eminente En gelse geleerde is hier te lande vrij wel geen aandacht geschonken. Toch is het de moeite waard om even stil tc staan en te herdenken, wat hij in zijn leven gepresteerd heeft. Velen, die het geluk gehad hebben om bij hem te mogen wer ken, hebben getracht zijn voorbeeld te volgen. Hoewel hij zijn grote naam te danken had aan zijn werk op. bacteriologisch terrein, begon hij zijn loopbaan als literator, en de belangstelling voor de literatuur zou hij nooit verliezen. Hiervan ge tuigt onder andere zijn persoonlijke vriendschap met George Bernard Shaw, de grote Engelse toneel schrijver, evenals hij van Iersche oorsprong. Als ik in het volgende enige on derdelen van zijn werk nader be licht, is dat niet omdat die het voornaamste van het veelomvatten de werk van Wright in zich hou den, doch alleen orn U daaraan te demonstreren hoe belangrijk zijn werk voor de mensheid is. Bacteriën smakelijk maken Na de ontdekkingen van Pasteur, Koch en vele anderen, die dé ver wekkers van verschillende ziekten isoleerden, bleek al spoedig, dat deze verwekkers lang niet altijd konden worden aangetoond in alle stadia van dc ziekten die ze veroorzaken. (Zo is de kinkhpestbacil eigenlijk alleen de eerste paar dagen van de ziekte aan te tohen, terwijl de ziek- tc-verschtjnselen nog veel langer blijven bestaan). Men zocht dus naar middelen om in zulke .gevallen toch een diagnoso te kunnen stel len. Daarnaast wilde men een in druk krijgen over het mogelijke verloop van de ziekte. Met deze problemen hield Wright zich bezig en hrj ontdekte, dat het vermogen van witte bloedlichaampjes om ziektekiemen „op te eten" tijdens een infectieziekte verandert en wel, dat deze verandering enigermate gebonden is aan dc verwekker van de ziekte. Hij bedacht een methode om dit verschijnsel nauwkeurig te bestuderen en in cijfers uit te druk ken. In zijn toneelstuk ,,A Doctors Dilemma" maakt G. Bernard Shaw dit werk in zekere zin bespottelijk, door er op te wijzen, dat de gecom pliceerde methode slechts zou toe laten een klein aantal patiënten te behandelen. Wright ontdekte, dat er stoffen zijn. niet het vermogen om de bacteriën smakelijk te ma ken voor de witte bloedlichaam pjes (opsoninen). Met zijn pogingen om met behulp van deze stoffen de zieken te genezen heeft hij jammer genoeg geen succes gehad. Immunisatieprobleem Een ander gebied van zijn be langstelling was het probleem van de vaccinatie tegen typhus. Voor Wright hadden Pasteur en Koch reeds methoden aangegeven om bij mensen die blootgesteld waren aan het gevaar om de een of andere be smettelijke ziekte op te lopen, kunstmatig hun weerstand tegen EEN LEVEN IN DIENST VAN WETENSCHAP EN MENSHEID die ziekte te vergroten. Deze weer stand (immuniteit) kon op twee ma nieren worden verkregen: ten eer ste kon men de mensen de min of meer zuivere immuun-stoffen direct toedienen (b.v. anti-tetanus-serum) terwgl men ook door verzwakte smetstoffen weerstand kon opwek ken (zoals de reeds jaren toegepaste vaccinatie met koepokstof). Door Koch werd bijvoorbeeld geëxperi menteerd met levende cholerabacil- len, die in zeer kleine hoeveelheden werden ingespoten. Door het kleine aantal was het lichaam dan in staat om zich over dc ziekte heen te helpen en ontstonden voldoende stoffen, om de aldus behandelde mens tc besehermen tegen een in fectie met een groot aantal kiemen. Terecht achtte Wright deze metho de van immunisatie te gevaarlijk om in het groot toe te passen cn hij zon dus op middelen om hetzelf de resultaat te bereiken maar met een minder groot risico. Het .is hem inderdaad gelukt dit gevaar te om zeilen. door gebruik tc maken van gedode cultures van de gevaarlijke zipkteverwekkers. Het bleek, dat de immuniteit, op deze wijze kunstma tig verkregen, zeer goed te noe men was. Van die tijd af heeft men daarom steeds weer getracht op deze wijze vaccins tc bereiden; slechts in die gevallen, waar het niet lukt om met gedode smetstof fen weerstand op te wekken ge bruikt mep levende ziekteverwek kers, die om de een of andere reden aan aanvalskracbt hebben ingeboet. Wright heeft moeten vechten om Sir Almroth Wright de immunisatie op grote, schaal vol gens zijn methode ingang te doen vinden. Hij heeft zijn betrekking aan de militair-geneeskundige school er voor ojj moeten geven, omdat men de typhus-vaccinatie in het leger niet wilde toepassen. Doch reeds voor de eerste wereldoorlog was de Engelse legerleiding be keerd en paste men deze immunisa tie op grote schaal toe. Aangezien in de eerste wereldoorlog, toen de Fransen en Engelsen zij aan zij vochten, bij de eersten nog geen typhusimmunisatie was ingevoerd, beschikt men over vergelijkbare cijfers. Tot de invoering van de vac- cina'tie tegen typhus in het Franse leger kwamen daar per 10.000 mili tairen 30 tot 50 maal meer geval len van typhus voor, dan in het Engelse leger. Ook op het Gebied van dc wond- behandellng heeft Wright belang rijk origineel werk geleverd. Wright heeft veel illustere leerlingen ge had. Professor Alexander Fleming bijvoorbeeld, de wetenschappelijke vader van het penicilline, is cr één van. een leerling, die hem in vele opzichten, waardig nagevolgd heeft. Beiden hebben bewezen in staat tc zijn met zeer weinig en zeer een voudige hulpmiddelen groot werk tc kunnen verrichten. Ten slotte geldt ook voor het bedrijven van de wetenschapEenvoud is het ken merk van het ware. Laat ik eindigen met een van de lijfspreuken van deze grote onder zoeker: Work, Finish, Publish. Werk, maak het wevk af en publi ceer, een raad die door ieder we tenschappelijk werker ter harte kan worden genomen. Zonder hard werken, lukt het niet om iets te bei-eiken; maar al te vaak. heeft men de neiging om een onderzoek vóór het tot een resultaat gekomen is af te brekpn, terwijl het op schrift stellen voor velen een struikelblok is. H. L. W. BADOGLIO nam na Mussolini's val de macht in handen, maar kwam met aarze lend Engeland tot geen resultaat. DOOR CRAIG RICE»VERTALINC: A OA KAMPERS J 91 En Archie stemde in met: „Zo is het nou rriaar net!" „Echt?" zei Marian Carstairs. De drie kleine Carstairs lenikten heftig. „Lieve schatten, dat jullie zrjn. Goed, dan blijven we thuis. En ik zal extra lekker koken voor de gelegenheid. Wat zal het zijn rundvlees?" „Ik weet, wat ik liever heb", zei April. „Zo'n heerlijke ouderwetse rollade. Met van die dikke jus". „En citroenpastei", zei Dinah, „mot een heleboel meringue". „En biscuitjes", zei Archie. Marian Carstairs schudde het hoofd en zuchtte. „Dat zijn nou mtfn kinderen. Ik bied ze aan bij Derby te gaan eten en naar het beste variété in de stad te gaan. Zij willen thuis blhven en ganzeborden. Ik bied ze runclvlees aan en ze wil len rollade hebben". Dinah gichelde. April zei: „Dat is, omdat we weten, wat lekker is". „Enzei Archie. April schopte hem vlug onder de tafel aan, voor hfj er aan toe kon voegen: „en wat Bill Smith lekker vindt". „En wat?" zei moeder. „En we zijn dol op U", eindigde Archie met een triomfantelijk porteren, terwijl het tevens begrij- lachje naar zijn zusjes. „En ik was de vaat vanavond", zei moeder. „Niet met die manicure", zei April beslist. „U gaat als een dame in de zitkamer zitten en over kin derpsychologie lezen". „U moet weten, hoe U ons eigen lek behoort op te voeden", voegde Dinah er aan toe. „Reken maar", zei Archie. „Hé, weet U wat? Hé, weet U wat moe deer?" April probeerde hem haar kant uit te doen kjjken, maar hij keek een andere kant uit. En hij zat pre cies aan het andere einde van do tafel, zodat ze hem niet kon aan schoppen. Ze stond op en begon vlug het ongebruikte tafelzilver af te nemen. „Weet U, wat Bill Smith over U heeft gezegd?" Moeder keek geïnteresseerd en zei: „Nee, wat dan?" Op dat moment was April bij Archie gekomen. Ze stak waarschu wend een vinger in zijn rug, net onder z(jn linker schouderblad en zei vlug: „Bill Smith zei, dat U een fijne, geestige vrouw was. Alsof we dat niet allang wisten. Archie, breng de borden weg". „Zie maar, dat je me zo gek krijgt", zei Archie beledigd. Hij wrong zich los. April greep met haar vrije hand naar zijn haar. Hij kietelde haar in d'r ribben en het zilver viel luid kletterend op de vloer. Dinah rende om dc tafel heen om ze tc scheiden, struikelde over Archie's voet en daar lagen ze met z'n drieën languit op de vloer. „Alleen maar, omdat jc groter bent dan ik", gilde Archie. „Archie, jij mispunt", huilde April. „Mijn nieuwe kapsel". „Kinderen!" zei moeder met har de stem. Op dat moment had Dinah Ar chie te pakken. Moeder dook naar April, gleed uit over een klein vloerkleedje en kwam met een plof op de vloer te zitten. Toen werd er gebeld. Ineens was het doodstil. De vier Carstairs keken ontzet op. Het was een warme avond en ze hadden de voordeur onder het eten openge laten. In de deuropening stond Bill Smith. Buiten, op de veranda aan de voorkant van het huis, stonden twee mannen. „Ik hoop, dat we U niet storen", zei Bill Smith. Dinah was de eer ste, die zich weer herstelde. „Hele maal niet", zei ze beleefd. Ze sprong op, hielp moeder opstaan en begon moeders haar van achteren te fatsoeneren. „We doen altijd wat gymnastiek na het eten", zei April doodernstig. „Da's goed voor de spijsvertering". „Komt U binnen en drinkt U een kopje koffie", zei Dinah. „Archie, haal het koffieblad 's hier". Ze gaf hem een waarschu wend kneepje eD hij vloog weg. Een van de twee mannen, die met Bill Smith de kamer in kwa men, was de kalme man met het grijze pak, die er de vorige avond ook was geweest. De andere was een vreemde. Of was hij eigenlijk wel een vreemde? Er was iets grie zelig bekends aan hem. „Ik dacht alleen maar, dat U misschien wel fraag zou willen weten, dat Uw nappe dochtertje Dinah een spion heeft ontdekt", zei Bill Smith. Maar terwijl hij het zei, grinnikte hij. Do andere twee mannen grinnikten eveneens. Marian slaakte een zachte kreet en zette grote ogen op. „Dat is geen spion. Dat is Pat Donavan! Pat!" Met uitgestoken ligjiden liep ze naar hem toe. „Marian", zei de glimlachende man met de bruine ogen. Hij greep haar handen en zei: „Wat zul jij suf worden op je ouwe dag! Stel je voor! Mij ai die weken niet te er kennen!" Bill Smith onderbrak hem, door de man in het grgze pak van de In telligence Service voor te stellen. Toen keek Marian een beetje ver bijsterd. Ze staarde van de een naar de ander. „Moeder", zei April ernstig. „Hij is wèl een spion. Dinah heeft hem betrapt". „Onzin", zei Marian vaag. „Ja. dat heb ik", zei Dinah. „Maar hij heeft me verteld, dat hij Peter Desmond wa3 en ik geloofde hem. Maar ik wist, dat h(j Peter Desmond niet kon zijn, nadat ik me had herinnerd, dat het die dag koud en mistig was, omdat het daardoor kwam. dat we toevallig de schoten hoorden". „En hij schildert water'Vzei Ar chie's schrille stem. „Hu schildert water met olie. Dat heeft April gezegd". Hij zette het koffieblad op tafel. „En als hij Peter Desmond niet is", zei April woedend, „wie is dan Armand von Hoehne?" (Wordt vervolgd) Halianen te verminderen en hen te be wegen om een gezamenlijk (d.w.z. Duits-Italiaans) plan voor verdedi ging op te stellen. Hitiers intuïtie sprak op dat moment ook nog een woordje mee:#zij fluisterde hem in, dat Italië plan had om verraad te plegen, maar bracht hem toch niet verder dan lot dc verklaring, „dat de situatie opheldering behoefde en dat Rommel met dc Italianen moest gaan onderhandelen." Zoals dc zaak nu echter van de zijde der Geallieerden behandeld is, kregen de Quitsers alle tijd om zich van hun verrassing te herstellen, met het gevolg, dat de Duitsers op het ugenblik, dat dc capitulatie van Italië een feit werd, met hun plannen ge reed waren en ze konden uitvoeren ook. „Eiche", „Schwarz" en „Student" waren de codewoorden voor de drie ondernemingen, die de Duitse staf nu tegelijkertijd uitvoerde, respectieve lijk: de bevrijding van Mussolini; de militaire bezetting van Italië, de oprichting van een neo-fascisti- sche stromannenregering. Naar Madrid? INTERESSANT is in dit verband ook nog iets anders. Veldmaar schalk Kesselring stelde voor om een Geallieerde invasie in Italië te beantwoorden met een Duitse in Spanje, teneinde de Geallieerde ope ratics in dc Middellandse zee in de flank te vallen en het initiatief weer in Duitse handen Ie brengen. Admi raal Dónitz voelde hiervoor, maar Hitier heeft het plan afgewimpeld niet de volgende redenatie: „Van een bezetting van Spanje zonder toestemming van de Span jaarden kan geen sprake zijn; zij zijn het enige flinke Latijnse volk en zou den een guerilla-oorlog beginnen in onze rug. In 1940 zou liet mogelijk zijn geweest om Spanje tot meedoen te bewegen, maar de Italiaanse aar» val op Griekenland was voor de Spanjaarden zo'n schok, dat de kan sen verkeken waren. Wij moeten nu eenmaal liet feit onder de ogen zien, dat wij met Italië opgescheept zitten." Later gaf Hitler nog een kleine variatie op ditzelfde thema, toen hij zeide: „Spanje was in 1940 bereid om in dc oorlog te komen en alleen dc jaloezie van Italië is er de oorzaak van dat dit niet gebeurd is. Men ziet het, vpor de Duitse heren is cr maar één zondebok in die tijd; Italië. Y BIJDAG 13 JUNI Avondprogramma HILVERSUM I: 19.00 Praat u rustig verder. 19.15 Tommy Dorsey en zijn orkest. 19.30 „De mens in 1947". 19.50 Vrijz. Prot. Nws. 20.00 Nws. 20.05 Duettenvoordracht. 20.30 Cursus „De verhouding van Christendom en cultuur. 21.00 Gevr. pi. 21.30 Buitenlands weekover zicht. 21.45 Amateurs doen hun best. 22.15 „Swing en sweet uit Hollywood. 22/10 Avonwijding. 23.00 Nws. 23.15 Dammen. 23.20 Vrijdagavond-concert. HILVERSUM II: 19.00 Nws. 19.15 Woninginrichting. 19.30 An- dré de Ra aft' en Jaque9 Schutte. 19.55 Hulpactie. 20.00 Nws. 20.05 De gewone man zegt er 't zjjne van. 20.12 Actualiteiten. 20.20 Kur- hausconcert uit Scheveningen. 21.30 Belgisch vocaal kwartet. 22.15 Avondgebed. 22.30 Nws. 22.50 In termezzo. 22.55 „Vaders dagboek". 23.00 Soiree Dansante 23.30 Avond klanken. ZATERDAG 14 JUNI Ochtend- en middagprogramma HILVERSUM I: 7.00 Nws. 7.15 Gymn. 7.30 Gr.pl. 8.00 Nws. 8.19 Morgenklanken. 9.15 Kamermu ziekprogramma. 10.00 Morgenwij ding. 10.20 „Het Wonderkind". 10.35 Anneke Wester, piano. 11.00 Radiolympus. 11.45 Familiebericht ten. 12.00 Gr.pl. 12.30 Kalender. 12.35 Accordeon-orkest. 13.00 Ned. Strijdkr. 1330 Johan Jong. 14.15 Omroeporkest. 15.15 Van boek tot boek. 15.30 Miller Sextet. 16.00 Le zing. 16.15 Operette-programma. 16.40 De A.J.C. in de aether. 17.05 Sport. 17.20 Louis Levy en zijn or kest. 17.30 Om en nabij de twintig. 183)0 Nws. 18.15 Negro Spirituals. 18.30 Ned. Strijdkr. HILVERSUM II: 7.00 Nws. 7.15 Gvmn. 7.30 Morgengebed. 8.00 Nws. 8.15 „Pluk de dag 9.00 Ochtend concert. 9.30 Pol.ber. 9.50 Vindobo- na, Weense potpourri. 10.00 Klein, klein kleutertje. 10.15 Gr.pl. 11.00 „De Zonnebloem". 11.45 Jussi Björ- ling zingt. 12.00 Angelus. 12.03 So nate in A gr. t. 12.30 Dansorkest. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nws. 13.15 Welk boek 13.20 Dansorkest. j.3.45 „Filmkwartier". 14.00 Vrolijk aller lei. 14.30 Toneelkijkei\ 14.45 Oude en nieuwe successen van de Andrew Sisters. 15.00 Jongeren. 15.15 De butantenconcert. T5.45 KRO Kiosk. 16.00 Gr.pl. 16.20 „Luchtvaartcu riosa". 16.30 „De schoonheid van het Gregoriaans". 17.00 De Wig wam". 18.00 Bruce Lowe zingt. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.30 Buffalo Bill. Naar wij vernemen is het door verschillende studentencorporaties georganiseerde congres over Chris tendom en Communisme, dat van 11 t/m 14 Juni zou plaatsvinden uitgesteld tot na de academische va cantie.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 2