Dertig millioen geen woning,
als gevolg van de oorlog
Kroesbaard tracht etalage-„dames
aan t schrikken te maken
1942: Hitier maakte twee
kapitale fouten
Van Ketelbinkie (Splintertje)
en een puzzle
LiJX
RUSLAND VAN HEDEN
Als het waar was.
Bach's Hohe Messe
in Naarden
De volgende week het verhaal
van Hector
Abd el Krim, het
grote gevaar
4
Zaterdag 14 Juni 1947
zou ik niet aarzelen het
ruime Moskva Hotel, waar wij
logeerden, te beschrijven als
typerend voor het moderne Rus
land. Met plezier zou ik schrij
ven over de heldere, nieuwe ge
bouwen. die men op de Russi
sche films en op foto's ziet, over
de athletische en goed geklede
jonge mannen en vrouwen.
De waarheid is evenwel, dat
deze taferelen niet meer dan een
onde-rdeel zijn van het leven zo
als het in Moskou geleefd
wordt.
Buiten het centrum van de stad
liggen gebouwen en huizen, die ver-
geleken bij de gemiddelde levens-
standaard van Engeland, Amerika en
Frankryk, ongelofelijk vervallen en
overbevolkt zijn. Het verschil tus
sen overbevolkt Londen en overbe
volkt Moskou is als het verschil tus
sen een nevel en een dikke mist.
Statistieken over de bevolking zijn
n»et gemakkelijk te krijgen, maar
ei was een officiële publicatie, die
a»> basis voor een ruwe schatting
kon dienen. Hierin werd gemeld, dat
in 1950 totaal tweehonderdduizend
woningen in Moskou voorzien zou
den worden van gas en dat dit 70%
zou zijn van alle kamers in de stad.
Negen vierkante meter
IV/TQSKOU heeft zes millioen in.
•LV* woners. Als ieder familie in
Moskou even veel ruimte had om te
wonen als een gezin in bijv. Londen,
dan zou er naar mijn schatting voor
minder dan twee millioen mensen in
Moskou plaats zijn.
Een ruimte van drie bij drie meter
per persoon is normaal: voor alles
wat daarboven uitgaat moet extra
huur worden betaald In een kamer
ongeveer zo groot als de voorkamer
in een normale villa wordt veronder
steld dat een gezin van vier kan
wonen, eten en slapen.
Dozijnen mensen leven in de oude
huizen, gebouwd door kooplieden en
edelen uit de tijd van de Czaren en
in gewone flats, die na de revolutie,
dertig jaar geleden, werden gebouwd
Klim de lange stenen trappen op,
donker en ongezellig, met vaak ge
broken leuningen. Achter iedere
kamerdeur woont een gezin vijf
gezinnen in vijf kamers, vijf tafels
tegen de muren van de éne, geza
menlijke keuken, vijf geëmailleerde
waskommen in de éne, gezamenlijke
badkamer.
Ik heb geen enkele Rus over de
woningtoestanden in Moskou horen
klagen.
De mensen waren geduldig. Zy be
loofden elkaar, dat deze dingen zul
len veranderen. De kamers van alle
gezinnen, die ik bezocht, waren
schoon. De beter gesitueerde gezin
nen "hadden bedden, tafels, stoelen,
en kasten, zo tegen en op elkaar ge
stuwd, dat de kamers er uitzagen
als een legpuzzle.
In de kamers van de arme gezin
nen was er meestal een bed te wei
nig, zodat altijd iemand op de vloer
moest slapen.
Geen grote zorg
ONGEVEER dertig millioen men
sen waren dakloos in de Sovjet-
Unie, toen de Duitsers het land wa
ren uitgedreven. Het probleem voor
Moskou is nog ernstiger geworden
door de vlucht naar de stad van de
plattelandsbevolking en de terugkeer
van soldaten.
Buiten Moskou zag ik gezinnen
die in goederenwagons, kerken, keten
en oude hutten leefden. Er worden
fabrieken gebouwd, kantoren en
bibliotheken. Hier en daar ook hui
zen: ik zag wat pasgebouwde gezins
woningen, en het door de oorlog
onderbroken werk aan nieuwe flatge
bouwen werd hier en daar voortge
zet. Maar de regering laat zich aan
het woning probleem niet veel gele
gen liggen, en niemand in Rusland
die ik daarnaar vroeg kan me zeg
gen hoe lang het zal dure-n voor de
woningtoestanden veel verbeterd
zullen zijn. ROBERT WAITHMAN
(Nadruk verboden).
Algemene staking
dreigt in België
Naar de „Gazet van Antwerpen"
meldt, wordt de dreiging van een
algemene staking in België steeds
groter. Als regel mag men wel
aannemen dat de meeste stakingen j
zullen worden uitgesteld tot na de
nationale arbeidsconferentie op 16 j
Juni a.s. Doch men vreest dat in-
dien deze conferentie de arbeiders i
geen voldoening schenkt een alge- i
mene staking niet meer is tegen
te houden.
Intussen is eveneens in een groot
gedeelte van de Borinage het werk I
neergelegd. De arbeiders verlangen
hier aanvullende betaalde verloven
en toekenning van gratis vervoer
op de spoorwegen voor het betaalde
verlof.
De centrale van het Belgische
tramwegpersoneel heeft tijdens een
vergadering gisteren besloten het
werk a.s. Zaterdag opnieuw 24 uur
neer te leggen.
UIT DUITSE DOCUMENTEN
TOEN een paar weken geleden
het eerste deel \an de Duitse
marinedocumenten, welke door -Ie
Engelse en Amerikianse regeringen
worden gepubliceerd, was versche
nen, hebben wij daaruit het een en
ander meegedeeld. Thans is deel II
in het licht gegeven, dat over het
jaar 1942 loopt.
Ook hierin staan weer hoogst
merkwaardige dingen. Zo b.v., dat
Hitier het gebele jaar 1942 door
bang was voor een Geallieerde laa
ding in Noorwegen en dat hij daar
om de verdedigingswerken daar zo
veel mogelijk heeft versterkt en er
een sterke troepenmacht heeft vast
gehouden, let wel, in een uithoek,
waar tenslotte helemaal niets is ge
beurd. Om diezelfde reden heeft hij
ook de Duitse vloot practisch in
haar geheel in de Noorse wateren
geconcentreerd: hiermee stonrl b.v.
ook de ontsnapping van de Scjiarn-
horst en de One'senau door het Ka
naal iu verband.
Maar nog veel belangrijker in zijn
gevolgen was een andere vergissing
van Hitier. die de Mid dellandse Zee
in het algemeen en Malta in het bij
zonder betrof
Eind April hadden Hitler en Mus
solini afgesproken, d.it zij eind Mei-
begin Juni een offensief in Libye
zouden beginnen. Dit zou midden
Juli worden gevolgd door een groot
scheepse aanval op Malta van zee
en van de lucht uit. Na de verove
ring van dit strategisch zo gewich
tige eiland zou het eigenlijk offen
sief tegen Egypte worden ingezet
Een heel verstandig plan, dat een
maximale kans van slagen had kun
nen hebben.
Op een dwaalspoor
GELUKKIG echter voor de Ge
allieerden raakte Hitler zo on
der de indruk van Rcmmels eerste
successen in Libye, dat hij in begin
Juli op het onverwachts iedereen,
voor Mussolini zo goed alc voor zijn
K eigen marinestaf, d aanval op Mal
ta afgelaste.
En daarmee liet bij niet alleen zijn
grote kans glippen, maar tekende
hij het doodvonnis van de macht
van de As in de Middelandse Zee.
Want Rommel werd tegengehouden
bij Alamein en de blokkade van
Malta werd in Augustus verbroken,
toen 5 schepen van een convooivan
15 schepen erin slaagden het eiland
te bereiken. De voorraden, die zij
meebracht?.., warei voldoende om
het eiland zijn waarde als bas;s
voor duikboten en kruisers en voor
de luchtmacht weer terug te geven.
Rommels verbin lingslijnen over zee
konden nu weer worden aangeval
len, wat de Duits., veldmaarschalk
al gauw geducht hegon te merken
In het najaar viel de beslissing:
Dp overwinning van Montgomery bij
Alamein, de tocht van het Achtste
Leger naar Tunis, de Amerikaans-
Engelse landingen in Algerië en
Marokko. Het keerpunt van de oor
log in het Westen was gekomen.
In het prentenkabinet van Bov-
mans (Rotterdam) werd heden
middag een herdenkingstentoon
stelling geopend van de etser Jo
hannes Proost. Proost werd te
Geervliet in 18S2 geboren en ves
tigde zich. na oa. werkzaam te
zijn geweest in Brabant en Cu-
lemborg. een jaar te Antwerpen
en m Essen aan de Ruhr, in
192-4 te Rotterdam. Direct bij de
inval van de Duitsers in ons land
werd hij gearresteerd en overleed
2G Maart 1942 in het concentratie
kamp te Oranenburg.
Hallo, spreek ik met
Molotof?
M. E. Schroeder, een stoker bij j
j de Spoorv egen in low a (U.S.A.)
heeft verteld, dat hij Molotof in
Moskou opgebeld heeft.
Hij zei, dat hij hem alleen
i maar voor de aardigheid had op-
i gebeld. Molotof scheen een tikje
verrast en had hem gevraagd of
i hij aan politiek deed: „Wou U j
met me spreken over internatio- l
nale aangelegenheden?"
„.Vee, ik ben maar een dood- j
gewoon man en wou even een
praatje met U maken"
Schroeder had 270 minuten j
moeten wachten, voordat hij
aansluiting met het Kremlin 1
kreeg en hij zei. dat hij nog
nooit 22\2 dollar (het bedrog.:
dat het gespre' hem gekost had)
beter besteed had
„We hebben een beetje over
het spoorwegbedrijf gesproken"
zei Schroeder. Molotof had hem
gevraagd, uit welke plaats in l
Amerika hij sprak en hij had ge-
antwoord ..Ergens in het mid-
den Westen", en toen had Moto-
tof de hoorn aan zijn secretaris
gegeven en toen aan een paar
typistes op zijn bureau en daar j
had Schroeder ook nog even
mee gesproken.
Een van de dames had Schroe- j
der gevraagd, of hij wel eens in
i Hollywood was geweest en j
scheen erg teleurgesteld te zijn,
i toen hij zeidat hij er nooit ge-
wcest was
Schroeder zei tenslotte, dat hij
altijd graag bekende personen j
opbelde en dat hij ook eens ge-
probeerd had Tsjang Kai Sjek
op te bellen, maar dat ging niet
door. (A P)
De door de oorlog afgebroken
traditie om zomcravonduitvoerin-
gen te geven in de Grote Kerk te
Naarden zal door de Nederlandse
Bachvereniging weer worden voort
gezet. Vrijdag 20 Juni 's avonds om
19 uur zal een avonduitvoering wor
den gegeven van „Die Hohe Messe"
van Joh. Seb. Bach.
De generale repetitie is vervallen
doch op Zaterdagmiddag 21 Juni
om 16 uur wo.'dt een middaguitvoc-
ring pegeven.
Bij Universal in Hollywood
legt men thans de laatste hand
aan oen verfilmde biografie naar
het leven van de Russische com
ponist Rimsk.v Korssakow.
Enquête overMoskouse
conferentie
54 Sc van de persoven, die
door het Franse instituut voor
opinie-onderzoek zijn gevraa'jd
naar hun mening over de confe
rentie van Moskou, is van oor
deel, dal zij een mislukking ge
weest is. vond de conferen
tie geslaagd, 21 had hierover
geen oordcel en 21 S'o gdf le ken
nen, niet op de hoogte te zijn.
Op de vraag, wie de schuld
droeg voor het mislukken der
conferentie antwoordde 24 der
ondervraagden: de Sow jet-Unie,
9 de Sow jet-Unie en de USA,
5 de USA, 1 gaf de schuld
aan dr Angelsaksen en de Rus
sen, 2 aan de andere deelne
mers.
De overige 52 liet zich over
deze kwestie niet uit. „Denkt U
wel eens na over de atoombom
was de laatste vraag 49 ant
woordde hierop bevestigend,
42 ontkennend, terwijl 9
der onder maagden zeide, dat zij
zelfs vaak hun gedachten over
de atoombom lieten gaan.
OM te beginnen ga ik jullie eenf iets over Ketelbinkie vertellen Als je
aan dat grappige mannetje vraagt ..Hoe heet je nu eigenlijk. Ketel
binkie of Splintertje?" dan zegt hij: „Vroeger was ik maar een Splintertje
van een mensje, maar nu begin ik al een hele „Bink" te worden En wat
de kindertjes uit de krant tegen mij willen zeggen, mogen ze zelf weten".
Ketelbinkie is zo pardoes vanuit de krant in een boekje gestapt. Het
eerste deeltje was al een poosje bij onze administratie verkrijgbaar.
jjE jongens en meisjes, die ook
het tweede deeltje van hem
willen hebben kunnen dit bestellen
aan de administratie van dit blad. De
prijs van het boekje bedraagt f 0.50
en kan per postwissel overgemaakt
worden of door f 0.50 aan postzegels
bij de brief in te sluiten
Twee zielen, een gedachte!
Frieda Blokpoel uit Z. vraagt:
„Schrijft U nog eens een verhaal van
bloemen of van dieren in de krant0'
Nel Verhoeven uit A. vraagt:
„Zoudt U het verhaal van Hector in
de krant op willen nemen. Ik ben
nl. een enthousiaste dierenvriendin
en er altijd op uit anderen ook zo
te maken. Zo dikwijls zie je op 't
ogenblik nog, dat kinderen wreed
zijn tegenover dieren, terwijl het
juist zo leuk is ze samen te zien in
vriendschap tot zover de brief.
Nel Verhoeven vertelt mij nog
veel meer. maar dat blijft een ge
heimpje tussen ons.
Vind je dat niet reuze toevallig
Frieda?, jij vraagt en Nel geeft je
een antwoord.
Wacht maar even tot de volgende
week.
Wat een schattige plaatjes zaten
er in je brief Nellie de J. uit C. Na
tuurlijk zal ik ze in mijn album
plakken met een stukje uit je brief
erbij. Hartelijk bedankt hoor Kool
witje.
Na Nellie komt Tonny aan de
beurt. Tonny van S. met het vraag-
tekentje noem ik je maar in het
vervolg. Stel je eens voor Tonny hoe
boos ik op mezelf was. toen ik jouw
adres met meer kon vinden. Geluk
kig is alles nu weer in orde en het
boekje op de plaats van bestem
ming aangekomen
Puzzlehoekje
De nieuwe puzzle is niet zo een
voudig. Nichtjes en neefjes, die erg
Tussen Sluis en Delfzijl
Ten onrechte van brandstichting
verdacht
Na de brand in de houtwaren-
lahriek van J. H. Roffel te Zaan
dam werd de eigenaar gearres
teerd onder verdenking van
brandstichting. Hij is thans op
vrije voeten gesteld met een pro
ces- verbaal wegens onvoorzigheid.
Het Zaanse kamer Tribunaal
heeft heeft de nalatenschap van
de wnd. burgemeester van Pur-
merend en Edam, H. A. van
Haak, die door de illegaliteit uit
dc weg was geruimd, voor een
waarde van f 50.000 \erbeurd ver
klaard. De bibliotheek, bestaande
uit 10.000 delen, is aan de univer
siteit van Amsterdam toegewezen.
De politie te Rotterdam heeft
in een huis aan de Tolhuisstraat
91 000 Engelse sigaretten in be
slag genomen.
In dezelfde stad is in een kraan
bi; de Rotterdamse Droogdok mij
oe 44 jarige dokknecht J. H. van
Wijngaarden bewusteloos gevon
den. De man was vermoedelijk
met zijn stoel uitgegleden en op
het achterhoofd gevallen. Bij aan
komst in de verbandkamer bleek
hij reeds overleden te zijn.
In de nationale commissie van
advies inzake de rechten van de
mens is alsnog benoemd mr. G.
J van Heuver—Goedhart, hoofd
redacteur van „Het Parool", oud
minister van Justitie.
rTiOEN Kroesbaard weer op
straat liep wist hij eigenlijk
niet goed waar hij heen wilde. Hij
besloot maar op goed geluk de
stad in te wandelen. Na een paar
stille straten belandde hij in een
di ukke winkelstraat. O.ndat hij
onzichtbaar was leek het hem
daar wel wat gevaarlijk, de men
sen konden gemakkelijk tegen
hem aanlopen en hem pijn doen.
Hij bemerkte echter dat vlak
langs de huizen niemand liep,
daar was het dus veilig.
Voor een heel groot winkel
raam, dat bijna tot de straatste
nen reikte, stonden wel twintig
vrouwen met verlangende blik
ken te kijken. Zonder op z'n tenen
te staan kun Kroesbaard naar
binnen zien. En wat zag hij daar?
In de étalage waren ook dimes,
gekleed in prachtige japonnen.
Ze stonden doodstil cn keken,
vriendelijk glimlachend naar bui
ten. Sommigen hielden hun ar
men in een allervreemdste stand
omhoog, anderen leken tegen el
kaar te praten, maar Kroesbaard
zag hün monden niet bewegen.
Allen hadden fel rood geverfde
lippen en prachtig glanzende na
gels.
iy ROESBAARD bewonderde de-
ze dames zeer, vooral omdat
zo zo onbewegelijk bleven staan
„Zouden ze niet vreselijk moe
worden", dacht Kroesbaard. Hij
keek naar alle zijden in de éta
lage, maar kon geen stoel ontdek
ken waarop de dames eens kon
den gaan zitten om uit te rusten.
En achter zich hoorde onze ka
bouterkoning allerlei bewonderen
de woorden: „Die roze jurk,met
die bloemetjes, dat vind ik een dot.
Maar duur. hè." „Ik vind die
blauwe met die zilveren rand jee
ook een snoesje." „Zo'n pliesé
kraagje laat ik od rn'n nieuwe
jurk ook maken, 't Staat echt ge
distingeerd."
Wat die vreemde woorden be
tekenden wist Kroesbaard niet,
maar ze duidden vast iets moois
aan. anders had die dame ze niet
i sé:
feuilleton
TU1NKALENDER
ZATERDAG 14 JUNI. Chry-
santhen kunnen nog riet een kluit
aarde om de wortels in Uw tuin
worden uitgeplant. Urn goed vertak,
te en rijk bloeiende, bossige planten
te verkrijgen worde i thans uit de
jonge Troschrysant hen nog de top
jes weggenomen. Wil men het ko
mend najaar r r de kamer een
bloeiende Chrysanth in pot hebben,
dan wordt deze reeds thans opge
pot. Hiervoor gebruikt men voed
zame potaarde. Vervolgens wordt
de plant thans met de pot ergens in
de tuin ingegraven. He' spreekt van
zelf, dat de narde voldoende voch
tig wordt gehouden. Voorts is het
goed om nu en dan een weinig mest
toe te dienen. In het najaar brengt
men de plant naar binnenS. L.
$j\ie Èéine. ■fómliéUfeS...
tOOORCRAlG RiCE «VERTALING. ADA KAMPERS j
92
De man met het grijze pak lachte
en zei: „Uw kinderen zyn verstan
diger dan U denkt, Mrs. Carstairs".
„Ze praten tenminste verstandi
ger dan ik me voel", zei Marian
Carstairs. Ze ging zitten en begon
automatisch koffie in te schenken.
„Ik zou werkelijk willen, dat
iemand me vertelde, wat er aan de
hand is". En ze voegde er aan toe:
„Ik had nooit kunnen denken, dat
Pat Donavan me met die aange
plakte snor om de tuin zou kunnen
leiden".
„Die was niet aangeplakt", zei
Pat Donavan en zijn stem klonk be
ledigd. „Ik had hem laten staan".
Dinah was eerst verbijsterd ge
weest. Nu vermoedde ze, dat ze
voor de gek werd gehouden en ze
begon kwaad te worden. Ze stond
maar stil te kijken en te luisteren.
Kwaad worden was by Dinah een
langzaam, maar grondig proces.
„Kent U deze man, Mrs. Car
stairs?" vroeg de man in het grijs.
„Natuurlijk ken ik hem. Hij
heeft voor een krant in Chicago ge
werkt in dezelfde tijd, dat ik in
Chicago voor een andere krant
werkte. Dat is jaren geleden. Hij
was getuige bij mijn huwelijk. En
ik heb hem ontmoet in Parijs, Ma
drid. Berlijn en Shanghai. Het is nu
jaren geleden, dat ik hem gezien
heb, maar ik zou hem overal her
kend hebben".
„Zonder snor", voegde Pat Dona
van er aan toe.
„Je had me wel 's kunnen vertel
len. wie je was", zei Marian, in
plaats van me Frans tegen je te la
ten spreken en over die afschuwe
lijke schilderijen te laten praten".
„Ze waren niet zo afschuwelijk",
zei Pat Donavan. „Tenminste niet
zo afschuwelijk als jouw Frans".
Nu was Dinah echt kwaad. Ze
stond op en zei: „Mijn moeder
spreekt goed Frans. En Mr. Do
navan of Desgranges of Desmond
of Von Hoehnè of wie U dan ook
bent, U bent een leugenaar!"
„Dinah!" zei Marian.
„Hé, Dinah", zei Archie. „Weet
je wat? Weet je wat?"
„Hou jij je gezicht", zei Dinah te
gen Archie. Ze keek Pat Donavan
met vlammende blik aan en zei:
„Eerst liegt U tegen mjj en dan
hebt U wat op mijn moeders Frans
aan te merken".
„Weet je wat?" gilde Archie.
„Dinah. luister nou naar me. Hij
kon Peter Desmond niet zijn. Weet
je waarom? Omdat Peter Desmond
een vent uit het Gazette Moppen-
blaadje is. Hij spreekt een-en-vijf-
tig talen en hii kan zich vermom
men, wanneer ny maar wil".
Dinah herinnerde het zich. „Ik
lees de Gazette ook", zei ze ijzig.
Ze was nu spinnijdig, ook op zich
zelf. Dat ze daar nu ingetrapt was.
„Dinah". zei Pat Donavan. „Ik
zal je alles uitleggen
Juist op tijd schoot haar een zin
uit een van moeders boeken te bin
nen. Ze ging fier rechtop staan en
zei: „Ik stel geen belang in Uw
verklaringen, Mijnheer Hoe-U-dan-
ook-heten-mag. Èr zyn belangrijker
dingen, waar ik bij moet zijn'
Ze draaide zich op haar hielen
om. liep statig naar de eetkamer en
begon de borden af te nemen.
„Dinah toch", zei Marian en wou
haar achterna gaan. April trok
haar terug op de sofa. „Denk er
aan, wat het boek over kinderpsy
chologie zegt. Wacht, tot ze niet
meer boos is en praat d&n met
haar". En ze voegde er aan toe:
„Dat heeft altijd succes bij Archie
en my".
Marian zuchtte en ging zitten.
Ze wist uit jarenlange ervaring dat
April gelijk had. „Nou Pat", zei ze,
„leg het dan maar aan my uit".
Dinah liep heen en weer tussen
de eetkamer en de keuken met de
vuile borden en hield zichzelf voor.
dat ze niet zou luisteren naar wat
er in de eetkamer zou worden ge
zegd. Het kon haar niet eens sche
len. Maar het was toch onmogelyk
geen brokstukken van het gesprek
af te luisteren. Ze begon de borden
stuk voor stuk weg te brengen.
ontmoette die Von Hoehne
in Parijs
Ze zette het zoutvaatje en de pe
perstrooier weg.
ik dacht, dat het mis
schien een aardig verhaal zou wor
den
Ze haalde de servetten weg.
het was niet zo moeilyk
mijn baard te laten staan
Ze schudde het tafelkleed uit en
legde het weer neer.
en die Mrs. Sanford
Toen was er geen excuus meer
om nog langer in de eetkamer te
blijven. Ze ging naar de keuken,
deed zeep en water in het afwas
teiltje en zag de mogelijkheid on
der ogen van huis weg te lopen. Ze
was aan het zilver toe toen April
de keuken in kwam.
„Dinah, hy is geen spion. Hy is
verslaggever. Hij schrijft boeken
over spionnen".
„Droog de glazen af", zei Dinah.
April pakte een theedoek. Archie
kwam de keuken in stormen en zei:
„Hé Dinah! Weet je wat?"
„Ga de prullemand leeggooien",
zei Dinah.
April en Archie deden zwijgend
wat hun was opgedragen. Dinah
ging verder met afwassen en scha
len en pannen wegzetten.
April keek naar haar. Er zou een
lange dag van onverschilligheid
voorby gaan voor Dinah vragen zou
stellen over Pat Donavan.
Archie kwam terug en zette met
een bons de prullemand neer. „Hij
schildert water", zei Archie. En hij
voegde er een geluid van verach
ting aan toe.
„Archie", zei Dinah ijzig, „zet de
pannen en schalen weg. En April,
er zit een pluisje in het glas, dat je
het laatst hebt afgedroogd".
April en Archie wisselden blikken
en knipoogjes. April wreef het glas
nog eens op en Archie begon de
pannen en schalen weg te zetten.
„Weet je Archie", zei April, „ik
wil wedden, dat dit boek reuzenveel
verkocht zal worden. Misschien
komt er zelfs wel een film van".
zo bewonderend gezegd.
Kroesbaard werd ongeduldig.
Hij zou toch zo graag eens Vil
len dat die dames binnen een
stapje liepen of een paar woord
jes zeiden. Maar ze bleven stil
staan en glimlachten. Om kregel
van te worden 1
„Pssst", deed
Zijne Majesteit,
maar geen da
me bewoog,
„Dat horen ze
natuurlijk niet"
dacht Kroes
baard. Toen be
sloot hij eens te
gen het glas te
tikken. Maar
z'n kleine vin
gertjes maakten
niet veel geluid tegen de dikke
ruit.
Kroesbaard keek om zich heen
en zag een kiezelsteentje liggen.
Hij raapte het op. 't Was maar
gelukkig dat al die dames achter
hem recht vooruit keken, anders
waren ze geschrokken omdat een
kiezelsteentje zo maar van de
straat omhoog zweefde
Daar tikte iets vrij hard tegen
do ruit. Verwonderd keken de da
tnes buiten rond. maar zagen
niets. En Kroesbaard was ook
erbaasd, want de dames binnen
bleven staan en glimlachten.
Weer tikte Kroesbaard, weer ke
ken de dames buiten om zich
heen, maar de dames binnen ver
roerden geen vinger.
TOEN besloot Kroesbaard tot
de krachtproef over te gaan.
Hij keerde z'n mantel om en...
De dames buiten deinsden wel
drie mete:* achteruit; daar stond
plotseling koning Kroesbaard,
waar de hele stad over sprak. Nu
begrepen ze ook: hij had tegen
cie ruit getikt. Maar Kroesbaard
keek hen niet aan, hij zwaaide
roet beide armen naar de dames
binnen, maar die schrokken niet,
doch bleven doodstil staan en
glimlachten, glimlachten, glim-
l ichten maar. „Om uit je vel te
springen", dacht Kroesbaard,
„wat zijn dat voor vrouwen".
Hij draaide zich om en keek de
dames buiten aan. Die staarden
naar hem met w.jd open ogen.
sommigen zelfs met gapende
cnonden.
„Dames", zei Kroesbaard met
een allerzachtst en allervrien
delijkst stemmetje (want hij wist
nu wel hoe snel de mensen schrik
ken), „vertelt U mij eens: waar
om staan die dames daar zo stil.
Mogen ze niet lopen of praten?"
Eerst kreeg Kroesbaard geen
antwoord, toen stapte een kittig
jong vrouwtje naar voren en zei
aarzelend: „Majesteit, dat zijn
geen dames, maar poppen. Ze
leven beus niet!"
„Ooh", zei Kroesbaard. „wat
een reuzenmop" en hij begon te
schateren van het lachen. Entoen
Jachten alle dames buiten dave
rend mee, maar de „dames" bin
nen glimlachten alsof zij zich ver
verheven voelden boven dat la
waaiige mensengedoe.
PLOTSELING reed een felrode
auto de straat in. Er boven
op waren twee grote hoorns vast
gemaakt. waar vrolijke marsmu
ziek uit klonk. Toen de muziek
zweeg, sprak een meneer door de
hoorns en die zei: „Wij zoeken
koning Kroesbaard van Zwam-
land, maar kunnen hem nergens
vinden. Daarom roepen wij de
volgende boodschap door de hele
.•■•••(••••(•■••••••••••■•■••■•■•■•■■I
I Krabbeltjes
en
Babbeltjes j
graag een moeilijke opgave hadden
kunnen deze week naar hartelust
piekeren. Toch vergeten we de
kleintjes niet. want voor hen wordt
in ieder woord één klinker of mede
klinker aangegeven. De piekeraars
proberen dus eerst zonder hulp van
de gegeven letters de oplossing te
vinden. De puzzle bestaat uit twee
rijtjes van negen woorden. De woor
den van het eerste rijtje beginnen
met een K en eindigen met een L,
en de woorden van het tweede rijtje
beginnen met een R en eindigen met
een S.
1.
N
2.
r
3.
k
4.
A
6.
u
7.
8.
T
9.
O
10
O
11.
i
12.
ij
13.
ij
14.
15.
i
16.
j
17.
ij
13.
p
1. Werkpaard.
2. Daar rijg je een ketting van.
3 Een springertje in het gras. dat
een tjirpend geluid maakt (insect).
4. Slot.
5. Komt veel voor in de rivieren
van warme landen en lijkt wat op
een hagedis, maar. het beest, dat
hier wordt bedoeld, kan wel 6 a 8
meter lang worden.
6 Tafeltje dek-je. ezeltje strek-je
en uit de zak.
7. Een graank. .1.
8. Daar kookt moeder water In
voor een kopje thee.
9. De groenteboer verkoopt rode,
witte- en savoie k..l.
10. Mooie bloem.
11. Waar de trams en de treinen
over rijden.
12. Dat smaakt lekker als het warm
is.
13. Gedichtjes.
14. Als het regent trekken we een
aan.
15. Wat krijg je in je gezicht als je
boos bent?
16. Verkleinwoord van rokken.
17. Rood met wit knolletje.
18. Een kruipend diertje, dat cr=»*g
koolblaadjes lust.
Is er nu een woord bij, waar je
niet meteen op kan komen, dan eerst
maar verder proberen, misschien
schiet het ie ineens te binnen. Pas
als je het zelf echt niet weet roe
pen we de hulp van vader en moe
der in. Oplossingen kunnen t.m. 25
Juni naar de redactie van Krabbel
tjes en Babbeltjes gestuurd worden.
Vergeet niet je leeftijd te vermel
den. Tot een volgende keer. jonge
lui.
TANTE ANS.
Zoeklicht op de wereldpers
DE Franse pers houdt zich druk
bezig met de ontsnapping van
Abd el Krim.
Terwijl de Humanité (comm.)
in het geval de hand ziet van agen
ten van het sinistere Amerikaanse
oliekapitaal, wijzen andere bladen
er op. dat dit nu al de derde maal
is. dat een van de leiders van een
Arabische nationale beweging uit
Franse gevangenschap ontsnapt.
Eerst was het de Moefti, toen de
leider van de Istighal-beweging in
Noord-Afrika en nu Abd el Krim.
Zn vragen zich af. wanneer nu ook
nóg de gewezen Bey van Tunis zal
verdwijnen.
„Le Monde" is speciaal getroffen
door de grote achteruitgang van
het prestige van Frankrijk, wan
neer een land als Egypte het wagen
kan het op deze manier uit te da-
fen. Het blad wijst er op. dat
gypte meer en meer bezig is om
het middelpunt van de anti-Franse
actie in Noord-Afrika te worden.
Au rora drijft de spot met het
Franse kabinet en stelt voor om de
leider van de onafhankelykheidsbe-
weging in Viet Nam (Indo-China)
Ho Chi Mlnh in de regering op te
nemen als „minis t re des af-
faires qui nous sont
étrangères". Ook een orgaan
van de MR P. Le Pay s meent,
dat Frankrijk er door eigen nalatig-
hpid een nieuwe Ho Chi Minn by
heeft gekregen.
De Franse tekenaar, graveur
en aquarellist Pierre Falke is op
63 jarige leeftijd te Parijs over
leden Falke, die rijn gehele le
ven op de „Butte" (Montmartre)
heeft gewoond, was een der op
richters van de „Salon de 1 Araig-
néc".
stad rond: de burgemeester no
digt koning Kroesbaard vriende
lijk uit. vanavond in het hotel
„Het altijd dorstende hert" te ko
men, waar ter ere van Zijn© Ma
jesteit een grote feestavond wordt
gegeven." Zeg deze boodschap
aan koning Kroesbaard, als U
hem ergens ontmoet."
„U hoeft hem niet te zoeken,
want hij staat daar", riepen de
dames in koor en zij wezen naar
de étalage. Maar... daar stond
niemand, want Kroesbaard, die
bang was voor té veel belang
stelling, had z'.jn mantel weer
omgekeerd enwas dus ver
dwenen. Hij genoot van da ver
wonderde. ja verschrikte blikken
die de dames wierpen naar de
plek waar hij gestaan had, of
liever nog stond, maar ze keken
aoor hem heen.
J. VAN STRATEN