Dertig millioen geen woning, als gevolg van de oorlog Kroesbaard tracht etalage-„dames aan t schrikken te maken 1942: Hitier maakte twee kapitale fouten Van Ketelbinkie (Splintertje) en een puzzle LiJX RUSLAND VAN HEDEN Als het waar was. Bach's Hohe Messe in Naarden De volgende week het verhaal van Hector Abd el Krim, het grote gevaar 4 Zaterdag 14 Juni 1947 zou ik niet aarzelen het ruime Moskva Hotel, waar wij logeerden, te beschrijven als typerend voor het moderne Rus land. Met plezier zou ik schrij ven over de heldere, nieuwe ge bouwen. die men op de Russi sche films en op foto's ziet, over de athletische en goed geklede jonge mannen en vrouwen. De waarheid is evenwel, dat deze taferelen niet meer dan een onde-rdeel zijn van het leven zo als het in Moskou geleefd wordt. Buiten het centrum van de stad liggen gebouwen en huizen, die ver- geleken bij de gemiddelde levens- standaard van Engeland, Amerika en Frankryk, ongelofelijk vervallen en overbevolkt zijn. Het verschil tus sen overbevolkt Londen en overbe volkt Moskou is als het verschil tus sen een nevel en een dikke mist. Statistieken over de bevolking zijn n»et gemakkelijk te krijgen, maar ei was een officiële publicatie, die a»> basis voor een ruwe schatting kon dienen. Hierin werd gemeld, dat in 1950 totaal tweehonderdduizend woningen in Moskou voorzien zou den worden van gas en dat dit 70% zou zijn van alle kamers in de stad. Negen vierkante meter IV/TQSKOU heeft zes millioen in. •LV* woners. Als ieder familie in Moskou even veel ruimte had om te wonen als een gezin in bijv. Londen, dan zou er naar mijn schatting voor minder dan twee millioen mensen in Moskou plaats zijn. Een ruimte van drie bij drie meter per persoon is normaal: voor alles wat daarboven uitgaat moet extra huur worden betaald In een kamer ongeveer zo groot als de voorkamer in een normale villa wordt veronder steld dat een gezin van vier kan wonen, eten en slapen. Dozijnen mensen leven in de oude huizen, gebouwd door kooplieden en edelen uit de tijd van de Czaren en in gewone flats, die na de revolutie, dertig jaar geleden, werden gebouwd Klim de lange stenen trappen op, donker en ongezellig, met vaak ge broken leuningen. Achter iedere kamerdeur woont een gezin vijf gezinnen in vijf kamers, vijf tafels tegen de muren van de éne, geza menlijke keuken, vijf geëmailleerde waskommen in de éne, gezamenlijke badkamer. Ik heb geen enkele Rus over de woningtoestanden in Moskou horen klagen. De mensen waren geduldig. Zy be loofden elkaar, dat deze dingen zul len veranderen. De kamers van alle gezinnen, die ik bezocht, waren schoon. De beter gesitueerde gezin nen "hadden bedden, tafels, stoelen, en kasten, zo tegen en op elkaar ge stuwd, dat de kamers er uitzagen als een legpuzzle. In de kamers van de arme gezin nen was er meestal een bed te wei nig, zodat altijd iemand op de vloer moest slapen. Geen grote zorg ONGEVEER dertig millioen men sen waren dakloos in de Sovjet- Unie, toen de Duitsers het land wa ren uitgedreven. Het probleem voor Moskou is nog ernstiger geworden door de vlucht naar de stad van de plattelandsbevolking en de terugkeer van soldaten. Buiten Moskou zag ik gezinnen die in goederenwagons, kerken, keten en oude hutten leefden. Er worden fabrieken gebouwd, kantoren en bibliotheken. Hier en daar ook hui zen: ik zag wat pasgebouwde gezins woningen, en het door de oorlog onderbroken werk aan nieuwe flatge bouwen werd hier en daar voortge zet. Maar de regering laat zich aan het woning probleem niet veel gele gen liggen, en niemand in Rusland die ik daarnaar vroeg kan me zeg gen hoe lang het zal dure-n voor de woningtoestanden veel verbeterd zullen zijn. ROBERT WAITHMAN (Nadruk verboden). Algemene staking dreigt in België Naar de „Gazet van Antwerpen" meldt, wordt de dreiging van een algemene staking in België steeds groter. Als regel mag men wel aannemen dat de meeste stakingen j zullen worden uitgesteld tot na de nationale arbeidsconferentie op 16 j Juni a.s. Doch men vreest dat in- dien deze conferentie de arbeiders i geen voldoening schenkt een alge- i mene staking niet meer is tegen te houden. Intussen is eveneens in een groot gedeelte van de Borinage het werk I neergelegd. De arbeiders verlangen hier aanvullende betaalde verloven en toekenning van gratis vervoer op de spoorwegen voor het betaalde verlof. De centrale van het Belgische tramwegpersoneel heeft tijdens een vergadering gisteren besloten het werk a.s. Zaterdag opnieuw 24 uur neer te leggen. UIT DUITSE DOCUMENTEN TOEN een paar weken geleden het eerste deel \an de Duitse marinedocumenten, welke door -Ie Engelse en Amerikianse regeringen worden gepubliceerd, was versche nen, hebben wij daaruit het een en ander meegedeeld. Thans is deel II in het licht gegeven, dat over het jaar 1942 loopt. Ook hierin staan weer hoogst merkwaardige dingen. Zo b.v., dat Hitier het gebele jaar 1942 door bang was voor een Geallieerde laa ding in Noorwegen en dat hij daar om de verdedigingswerken daar zo veel mogelijk heeft versterkt en er een sterke troepenmacht heeft vast gehouden, let wel, in een uithoek, waar tenslotte helemaal niets is ge beurd. Om diezelfde reden heeft hij ook de Duitse vloot practisch in haar geheel in de Noorse wateren geconcentreerd: hiermee stonrl b.v. ook de ontsnapping van de Scjiarn- horst en de One'senau door het Ka naal iu verband. Maar nog veel belangrijker in zijn gevolgen was een andere vergissing van Hitier. die de Mid dellandse Zee in het algemeen en Malta in het bij zonder betrof Eind April hadden Hitler en Mus solini afgesproken, d.it zij eind Mei- begin Juni een offensief in Libye zouden beginnen. Dit zou midden Juli worden gevolgd door een groot scheepse aanval op Malta van zee en van de lucht uit. Na de verove ring van dit strategisch zo gewich tige eiland zou het eigenlijk offen sief tegen Egypte worden ingezet Een heel verstandig plan, dat een maximale kans van slagen had kun nen hebben. Op een dwaalspoor GELUKKIG echter voor de Ge allieerden raakte Hitler zo on der de indruk van Rcmmels eerste successen in Libye, dat hij in begin Juli op het onverwachts iedereen, voor Mussolini zo goed alc voor zijn K eigen marinestaf, d aanval op Mal ta afgelaste. En daarmee liet bij niet alleen zijn grote kans glippen, maar tekende hij het doodvonnis van de macht van de As in de Middelandse Zee. Want Rommel werd tegengehouden bij Alamein en de blokkade van Malta werd in Augustus verbroken, toen 5 schepen van een convooivan 15 schepen erin slaagden het eiland te bereiken. De voorraden, die zij meebracht?.., warei voldoende om het eiland zijn waarde als bas;s voor duikboten en kruisers en voor de luchtmacht weer terug te geven. Rommels verbin lingslijnen over zee konden nu weer worden aangeval len, wat de Duits., veldmaarschalk al gauw geducht hegon te merken In het najaar viel de beslissing: Dp overwinning van Montgomery bij Alamein, de tocht van het Achtste Leger naar Tunis, de Amerikaans- Engelse landingen in Algerië en Marokko. Het keerpunt van de oor log in het Westen was gekomen. In het prentenkabinet van Bov- mans (Rotterdam) werd heden middag een herdenkingstentoon stelling geopend van de etser Jo hannes Proost. Proost werd te Geervliet in 18S2 geboren en ves tigde zich. na oa. werkzaam te zijn geweest in Brabant en Cu- lemborg. een jaar te Antwerpen en m Essen aan de Ruhr, in 192-4 te Rotterdam. Direct bij de inval van de Duitsers in ons land werd hij gearresteerd en overleed 2G Maart 1942 in het concentratie kamp te Oranenburg. Hallo, spreek ik met Molotof? M. E. Schroeder, een stoker bij j j de Spoorv egen in low a (U.S.A.) heeft verteld, dat hij Molotof in Moskou opgebeld heeft. Hij zei, dat hij hem alleen i maar voor de aardigheid had op- i gebeld. Molotof scheen een tikje verrast en had hem gevraagd of i hij aan politiek deed: „Wou U j met me spreken over internatio- l nale aangelegenheden?" „.Vee, ik ben maar een dood- j gewoon man en wou even een praatje met U maken" Schroeder had 270 minuten j moeten wachten, voordat hij aansluiting met het Kremlin 1 kreeg en hij zei. dat hij nog nooit 22\2 dollar (het bedrog.: dat het gespre' hem gekost had) beter besteed had „We hebben een beetje over het spoorwegbedrijf gesproken" zei Schroeder. Molotof had hem gevraagd, uit welke plaats in l Amerika hij sprak en hij had ge- antwoord ..Ergens in het mid- den Westen", en toen had Moto- tof de hoorn aan zijn secretaris gegeven en toen aan een paar typistes op zijn bureau en daar j had Schroeder ook nog even mee gesproken. Een van de dames had Schroe- j der gevraagd, of hij wel eens in i Hollywood was geweest en j scheen erg teleurgesteld te zijn, i toen hij zeidat hij er nooit ge- wcest was Schroeder zei tenslotte, dat hij altijd graag bekende personen j opbelde en dat hij ook eens ge- probeerd had Tsjang Kai Sjek op te bellen, maar dat ging niet door. (A P) De door de oorlog afgebroken traditie om zomcravonduitvoerin- gen te geven in de Grote Kerk te Naarden zal door de Nederlandse Bachvereniging weer worden voort gezet. Vrijdag 20 Juni 's avonds om 19 uur zal een avonduitvoering wor den gegeven van „Die Hohe Messe" van Joh. Seb. Bach. De generale repetitie is vervallen doch op Zaterdagmiddag 21 Juni om 16 uur wo.'dt een middaguitvoc- ring pegeven. Bij Universal in Hollywood legt men thans de laatste hand aan oen verfilmde biografie naar het leven van de Russische com ponist Rimsk.v Korssakow. Enquête overMoskouse conferentie 54 Sc van de persoven, die door het Franse instituut voor opinie-onderzoek zijn gevraa'jd naar hun mening over de confe rentie van Moskou, is van oor deel, dal zij een mislukking ge weest is. vond de conferen tie geslaagd, 21 had hierover geen oordcel en 21 S'o gdf le ken nen, niet op de hoogte te zijn. Op de vraag, wie de schuld droeg voor het mislukken der conferentie antwoordde 24 der ondervraagden: de Sow jet-Unie, 9 de Sow jet-Unie en de USA, 5 de USA, 1 gaf de schuld aan dr Angelsaksen en de Rus sen, 2 aan de andere deelne mers. De overige 52 liet zich over deze kwestie niet uit. „Denkt U wel eens na over de atoombom was de laatste vraag 49 ant woordde hierop bevestigend, 42 ontkennend, terwijl 9 der onder maagden zeide, dat zij zelfs vaak hun gedachten over de atoombom lieten gaan. OM te beginnen ga ik jullie eenf iets over Ketelbinkie vertellen Als je aan dat grappige mannetje vraagt ..Hoe heet je nu eigenlijk. Ketel binkie of Splintertje?" dan zegt hij: „Vroeger was ik maar een Splintertje van een mensje, maar nu begin ik al een hele „Bink" te worden En wat de kindertjes uit de krant tegen mij willen zeggen, mogen ze zelf weten". Ketelbinkie is zo pardoes vanuit de krant in een boekje gestapt. Het eerste deeltje was al een poosje bij onze administratie verkrijgbaar. jjE jongens en meisjes, die ook het tweede deeltje van hem willen hebben kunnen dit bestellen aan de administratie van dit blad. De prijs van het boekje bedraagt f 0.50 en kan per postwissel overgemaakt worden of door f 0.50 aan postzegels bij de brief in te sluiten Twee zielen, een gedachte! Frieda Blokpoel uit Z. vraagt: „Schrijft U nog eens een verhaal van bloemen of van dieren in de krant0' Nel Verhoeven uit A. vraagt: „Zoudt U het verhaal van Hector in de krant op willen nemen. Ik ben nl. een enthousiaste dierenvriendin en er altijd op uit anderen ook zo te maken. Zo dikwijls zie je op 't ogenblik nog, dat kinderen wreed zijn tegenover dieren, terwijl het juist zo leuk is ze samen te zien in vriendschap tot zover de brief. Nel Verhoeven vertelt mij nog veel meer. maar dat blijft een ge heimpje tussen ons. Vind je dat niet reuze toevallig Frieda?, jij vraagt en Nel geeft je een antwoord. Wacht maar even tot de volgende week. Wat een schattige plaatjes zaten er in je brief Nellie de J. uit C. Na tuurlijk zal ik ze in mijn album plakken met een stukje uit je brief erbij. Hartelijk bedankt hoor Kool witje. Na Nellie komt Tonny aan de beurt. Tonny van S. met het vraag- tekentje noem ik je maar in het vervolg. Stel je eens voor Tonny hoe boos ik op mezelf was. toen ik jouw adres met meer kon vinden. Geluk kig is alles nu weer in orde en het boekje op de plaats van bestem ming aangekomen Puzzlehoekje De nieuwe puzzle is niet zo een voudig. Nichtjes en neefjes, die erg Tussen Sluis en Delfzijl Ten onrechte van brandstichting verdacht Na de brand in de houtwaren- lahriek van J. H. Roffel te Zaan dam werd de eigenaar gearres teerd onder verdenking van brandstichting. Hij is thans op vrije voeten gesteld met een pro ces- verbaal wegens onvoorzigheid. Het Zaanse kamer Tribunaal heeft heeft de nalatenschap van de wnd. burgemeester van Pur- merend en Edam, H. A. van Haak, die door de illegaliteit uit dc weg was geruimd, voor een waarde van f 50.000 \erbeurd ver klaard. De bibliotheek, bestaande uit 10.000 delen, is aan de univer siteit van Amsterdam toegewezen. De politie te Rotterdam heeft in een huis aan de Tolhuisstraat 91 000 Engelse sigaretten in be slag genomen. In dezelfde stad is in een kraan bi; de Rotterdamse Droogdok mij oe 44 jarige dokknecht J. H. van Wijngaarden bewusteloos gevon den. De man was vermoedelijk met zijn stoel uitgegleden en op het achterhoofd gevallen. Bij aan komst in de verbandkamer bleek hij reeds overleden te zijn. In de nationale commissie van advies inzake de rechten van de mens is alsnog benoemd mr. G. J van Heuver—Goedhart, hoofd redacteur van „Het Parool", oud minister van Justitie. rTiOEN Kroesbaard weer op straat liep wist hij eigenlijk niet goed waar hij heen wilde. Hij besloot maar op goed geluk de stad in te wandelen. Na een paar stille straten belandde hij in een di ukke winkelstraat. O.ndat hij onzichtbaar was leek het hem daar wel wat gevaarlijk, de men sen konden gemakkelijk tegen hem aanlopen en hem pijn doen. Hij bemerkte echter dat vlak langs de huizen niemand liep, daar was het dus veilig. Voor een heel groot winkel raam, dat bijna tot de straatste nen reikte, stonden wel twintig vrouwen met verlangende blik ken te kijken. Zonder op z'n tenen te staan kun Kroesbaard naar binnen zien. En wat zag hij daar? In de étalage waren ook dimes, gekleed in prachtige japonnen. Ze stonden doodstil cn keken, vriendelijk glimlachend naar bui ten. Sommigen hielden hun ar men in een allervreemdste stand omhoog, anderen leken tegen el kaar te praten, maar Kroesbaard zag hün monden niet bewegen. Allen hadden fel rood geverfde lippen en prachtig glanzende na gels. iy ROESBAARD bewonderde de- ze dames zeer, vooral omdat zo zo onbewegelijk bleven staan „Zouden ze niet vreselijk moe worden", dacht Kroesbaard. Hij keek naar alle zijden in de éta lage, maar kon geen stoel ontdek ken waarop de dames eens kon den gaan zitten om uit te rusten. En achter zich hoorde onze ka bouterkoning allerlei bewonderen de woorden: „Die roze jurk,met die bloemetjes, dat vind ik een dot. Maar duur. hè." „Ik vind die blauwe met die zilveren rand jee ook een snoesje." „Zo'n pliesé kraagje laat ik od rn'n nieuwe jurk ook maken, 't Staat echt ge distingeerd." Wat die vreemde woorden be tekenden wist Kroesbaard niet, maar ze duidden vast iets moois aan. anders had die dame ze niet i sé: feuilleton TU1NKALENDER ZATERDAG 14 JUNI. Chry- santhen kunnen nog riet een kluit aarde om de wortels in Uw tuin worden uitgeplant. Urn goed vertak, te en rijk bloeiende, bossige planten te verkrijgen worde i thans uit de jonge Troschrysant hen nog de top jes weggenomen. Wil men het ko mend najaar r r de kamer een bloeiende Chrysanth in pot hebben, dan wordt deze reeds thans opge pot. Hiervoor gebruikt men voed zame potaarde. Vervolgens wordt de plant thans met de pot ergens in de tuin ingegraven. He' spreekt van zelf, dat de narde voldoende voch tig wordt gehouden. Voorts is het goed om nu en dan een weinig mest toe te dienen. In het najaar brengt men de plant naar binnenS. L. $j\ie Èéine. ■fómliéUfeS... tOOORCRAlG RiCE «VERTALING. ADA KAMPERS j 92 De man met het grijze pak lachte en zei: „Uw kinderen zyn verstan diger dan U denkt, Mrs. Carstairs". „Ze praten tenminste verstandi ger dan ik me voel", zei Marian Carstairs. Ze ging zitten en begon automatisch koffie in te schenken. „Ik zou werkelijk willen, dat iemand me vertelde, wat er aan de hand is". En ze voegde er aan toe: „Ik had nooit kunnen denken, dat Pat Donavan me met die aange plakte snor om de tuin zou kunnen leiden". „Die was niet aangeplakt", zei Pat Donavan en zijn stem klonk be ledigd. „Ik had hem laten staan". Dinah was eerst verbijsterd ge weest. Nu vermoedde ze, dat ze voor de gek werd gehouden en ze begon kwaad te worden. Ze stond maar stil te kijken en te luisteren. Kwaad worden was by Dinah een langzaam, maar grondig proces. „Kent U deze man, Mrs. Car stairs?" vroeg de man in het grijs. „Natuurlijk ken ik hem. Hij heeft voor een krant in Chicago ge werkt in dezelfde tijd, dat ik in Chicago voor een andere krant werkte. Dat is jaren geleden. Hij was getuige bij mijn huwelijk. En ik heb hem ontmoet in Parijs, Ma drid. Berlijn en Shanghai. Het is nu jaren geleden, dat ik hem gezien heb, maar ik zou hem overal her kend hebben". „Zonder snor", voegde Pat Dona van er aan toe. „Je had me wel 's kunnen vertel len. wie je was", zei Marian, in plaats van me Frans tegen je te la ten spreken en over die afschuwe lijke schilderijen te laten praten". „Ze waren niet zo afschuwelijk", zei Pat Donavan. „Tenminste niet zo afschuwelijk als jouw Frans". Nu was Dinah echt kwaad. Ze stond op en zei: „Mijn moeder spreekt goed Frans. En Mr. Do navan of Desgranges of Desmond of Von Hoehnè of wie U dan ook bent, U bent een leugenaar!" „Dinah!" zei Marian. „Hé, Dinah", zei Archie. „Weet je wat? Weet je wat?" „Hou jij je gezicht", zei Dinah te gen Archie. Ze keek Pat Donavan met vlammende blik aan en zei: „Eerst liegt U tegen mjj en dan hebt U wat op mijn moeders Frans aan te merken". „Weet je wat?" gilde Archie. „Dinah. luister nou naar me. Hij kon Peter Desmond niet zijn. Weet je waarom? Omdat Peter Desmond een vent uit het Gazette Moppen- blaadje is. Hij spreekt een-en-vijf- tig talen en hii kan zich vermom men, wanneer ny maar wil". Dinah herinnerde het zich. „Ik lees de Gazette ook", zei ze ijzig. Ze was nu spinnijdig, ook op zich zelf. Dat ze daar nu ingetrapt was. „Dinah". zei Pat Donavan. „Ik zal je alles uitleggen Juist op tijd schoot haar een zin uit een van moeders boeken te bin nen. Ze ging fier rechtop staan en zei: „Ik stel geen belang in Uw verklaringen, Mijnheer Hoe-U-dan- ook-heten-mag. Èr zyn belangrijker dingen, waar ik bij moet zijn' Ze draaide zich op haar hielen om. liep statig naar de eetkamer en begon de borden af te nemen. „Dinah toch", zei Marian en wou haar achterna gaan. April trok haar terug op de sofa. „Denk er aan, wat het boek over kinderpsy chologie zegt. Wacht, tot ze niet meer boos is en praat d&n met haar". En ze voegde er aan toe: „Dat heeft altijd succes bij Archie en my". Marian zuchtte en ging zitten. Ze wist uit jarenlange ervaring dat April gelijk had. „Nou Pat", zei ze, „leg het dan maar aan my uit". Dinah liep heen en weer tussen de eetkamer en de keuken met de vuile borden en hield zichzelf voor. dat ze niet zou luisteren naar wat er in de eetkamer zou worden ge zegd. Het kon haar niet eens sche len. Maar het was toch onmogelyk geen brokstukken van het gesprek af te luisteren. Ze begon de borden stuk voor stuk weg te brengen. ontmoette die Von Hoehne in Parijs Ze zette het zoutvaatje en de pe perstrooier weg. ik dacht, dat het mis schien een aardig verhaal zou wor den Ze haalde de servetten weg. het was niet zo moeilyk mijn baard te laten staan Ze schudde het tafelkleed uit en legde het weer neer. en die Mrs. Sanford Toen was er geen excuus meer om nog langer in de eetkamer te blijven. Ze ging naar de keuken, deed zeep en water in het afwas teiltje en zag de mogelijkheid on der ogen van huis weg te lopen. Ze was aan het zilver toe toen April de keuken in kwam. „Dinah, hy is geen spion. Hy is verslaggever. Hij schrijft boeken over spionnen". „Droog de glazen af", zei Dinah. April pakte een theedoek. Archie kwam de keuken in stormen en zei: „Hé Dinah! Weet je wat?" „Ga de prullemand leeggooien", zei Dinah. April en Archie deden zwijgend wat hun was opgedragen. Dinah ging verder met afwassen en scha len en pannen wegzetten. April keek naar haar. Er zou een lange dag van onverschilligheid voorby gaan voor Dinah vragen zou stellen over Pat Donavan. Archie kwam terug en zette met een bons de prullemand neer. „Hij schildert water", zei Archie. En hij voegde er een geluid van verach ting aan toe. „Archie", zei Dinah ijzig, „zet de pannen en schalen weg. En April, er zit een pluisje in het glas, dat je het laatst hebt afgedroogd". April en Archie wisselden blikken en knipoogjes. April wreef het glas nog eens op en Archie begon de pannen en schalen weg te zetten. „Weet je Archie", zei April, „ik wil wedden, dat dit boek reuzenveel verkocht zal worden. Misschien komt er zelfs wel een film van". zo bewonderend gezegd. Kroesbaard werd ongeduldig. Hij zou toch zo graag eens Vil len dat die dames binnen een stapje liepen of een paar woord jes zeiden. Maar ze bleven stil staan en glimlachten. Om kregel van te worden 1 „Pssst", deed Zijne Majesteit, maar geen da me bewoog, „Dat horen ze natuurlijk niet" dacht Kroes baard. Toen be sloot hij eens te gen het glas te tikken. Maar z'n kleine vin gertjes maakten niet veel geluid tegen de dikke ruit. Kroesbaard keek om zich heen en zag een kiezelsteentje liggen. Hij raapte het op. 't Was maar gelukkig dat al die dames achter hem recht vooruit keken, anders waren ze geschrokken omdat een kiezelsteentje zo maar van de straat omhoog zweefde Daar tikte iets vrij hard tegen do ruit. Verwonderd keken de da tnes buiten rond. maar zagen niets. En Kroesbaard was ook erbaasd, want de dames binnen bleven staan en glimlachten. Weer tikte Kroesbaard, weer ke ken de dames buiten om zich heen, maar de dames binnen ver roerden geen vinger. TOEN besloot Kroesbaard tot de krachtproef over te gaan. Hij keerde z'n mantel om en... De dames buiten deinsden wel drie mete:* achteruit; daar stond plotseling koning Kroesbaard, waar de hele stad over sprak. Nu begrepen ze ook: hij had tegen cie ruit getikt. Maar Kroesbaard keek hen niet aan, hij zwaaide roet beide armen naar de dames binnen, maar die schrokken niet, doch bleven doodstil staan en glimlachten, glimlachten, glim- l ichten maar. „Om uit je vel te springen", dacht Kroesbaard, „wat zijn dat voor vrouwen". Hij draaide zich om en keek de dames buiten aan. Die staarden naar hem met w.jd open ogen. sommigen zelfs met gapende cnonden. „Dames", zei Kroesbaard met een allerzachtst en allervrien delijkst stemmetje (want hij wist nu wel hoe snel de mensen schrik ken), „vertelt U mij eens: waar om staan die dames daar zo stil. Mogen ze niet lopen of praten?" Eerst kreeg Kroesbaard geen antwoord, toen stapte een kittig jong vrouwtje naar voren en zei aarzelend: „Majesteit, dat zijn geen dames, maar poppen. Ze leven beus niet!" „Ooh", zei Kroesbaard. „wat een reuzenmop" en hij begon te schateren van het lachen. Entoen Jachten alle dames buiten dave rend mee, maar de „dames" bin nen glimlachten alsof zij zich ver verheven voelden boven dat la waaiige mensengedoe. PLOTSELING reed een felrode auto de straat in. Er boven op waren twee grote hoorns vast gemaakt. waar vrolijke marsmu ziek uit klonk. Toen de muziek zweeg, sprak een meneer door de hoorns en die zei: „Wij zoeken koning Kroesbaard van Zwam- land, maar kunnen hem nergens vinden. Daarom roepen wij de volgende boodschap door de hele .•■•••(••••(•■••••••••••■•■••■•■•■•■■I I Krabbeltjes en Babbeltjes j graag een moeilijke opgave hadden kunnen deze week naar hartelust piekeren. Toch vergeten we de kleintjes niet. want voor hen wordt in ieder woord één klinker of mede klinker aangegeven. De piekeraars proberen dus eerst zonder hulp van de gegeven letters de oplossing te vinden. De puzzle bestaat uit twee rijtjes van negen woorden. De woor den van het eerste rijtje beginnen met een K en eindigen met een L, en de woorden van het tweede rijtje beginnen met een R en eindigen met een S. 1. N 2. r 3. k 4. A 6. u 7. 8. T 9. O 10 O 11. i 12. ij 13. ij 14. 15. i 16. j 17. ij 13. p 1. Werkpaard. 2. Daar rijg je een ketting van. 3 Een springertje in het gras. dat een tjirpend geluid maakt (insect). 4. Slot. 5. Komt veel voor in de rivieren van warme landen en lijkt wat op een hagedis, maar. het beest, dat hier wordt bedoeld, kan wel 6 a 8 meter lang worden. 6 Tafeltje dek-je. ezeltje strek-je en uit de zak. 7. Een graank. .1. 8. Daar kookt moeder water In voor een kopje thee. 9. De groenteboer verkoopt rode, witte- en savoie k..l. 10. Mooie bloem. 11. Waar de trams en de treinen over rijden. 12. Dat smaakt lekker als het warm is. 13. Gedichtjes. 14. Als het regent trekken we een aan. 15. Wat krijg je in je gezicht als je boos bent? 16. Verkleinwoord van rokken. 17. Rood met wit knolletje. 18. Een kruipend diertje, dat cr=»*g koolblaadjes lust. Is er nu een woord bij, waar je niet meteen op kan komen, dan eerst maar verder proberen, misschien schiet het ie ineens te binnen. Pas als je het zelf echt niet weet roe pen we de hulp van vader en moe der in. Oplossingen kunnen t.m. 25 Juni naar de redactie van Krabbel tjes en Babbeltjes gestuurd worden. Vergeet niet je leeftijd te vermel den. Tot een volgende keer. jonge lui. TANTE ANS. Zoeklicht op de wereldpers DE Franse pers houdt zich druk bezig met de ontsnapping van Abd el Krim. Terwijl de Humanité (comm.) in het geval de hand ziet van agen ten van het sinistere Amerikaanse oliekapitaal, wijzen andere bladen er op. dat dit nu al de derde maal is. dat een van de leiders van een Arabische nationale beweging uit Franse gevangenschap ontsnapt. Eerst was het de Moefti, toen de leider van de Istighal-beweging in Noord-Afrika en nu Abd el Krim. Zn vragen zich af. wanneer nu ook nóg de gewezen Bey van Tunis zal verdwijnen. „Le Monde" is speciaal getroffen door de grote achteruitgang van het prestige van Frankrijk, wan neer een land als Egypte het wagen kan het op deze manier uit te da- fen. Het blad wijst er op. dat gypte meer en meer bezig is om het middelpunt van de anti-Franse actie in Noord-Afrika te worden. Au rora drijft de spot met het Franse kabinet en stelt voor om de leider van de onafhankelykheidsbe- weging in Viet Nam (Indo-China) Ho Chi Mlnh in de regering op te nemen als „minis t re des af- faires qui nous sont étrangères". Ook een orgaan van de MR P. Le Pay s meent, dat Frankrijk er door eigen nalatig- hpid een nieuwe Ho Chi Minn by heeft gekregen. De Franse tekenaar, graveur en aquarellist Pierre Falke is op 63 jarige leeftijd te Parijs over leden Falke, die rijn gehele le ven op de „Butte" (Montmartre) heeft gewoond, was een der op richters van de „Salon de 1 Araig- néc". stad rond: de burgemeester no digt koning Kroesbaard vriende lijk uit. vanavond in het hotel „Het altijd dorstende hert" te ko men, waar ter ere van Zijn© Ma jesteit een grote feestavond wordt gegeven." Zeg deze boodschap aan koning Kroesbaard, als U hem ergens ontmoet." „U hoeft hem niet te zoeken, want hij staat daar", riepen de dames in koor en zij wezen naar de étalage. Maar... daar stond niemand, want Kroesbaard, die bang was voor té veel belang stelling, had z'.jn mantel weer omgekeerd enwas dus ver dwenen. Hij genoot van da ver wonderde. ja verschrikte blikken die de dames wierpen naar de plek waar hij gestaan had, of liever nog stond, maar ze keken aoor hem heen. J. VAN STRATEN

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 4