Uncle Sams wetboek kent geen ras
Ook BABY heeft behoefte aan
Arbeidslonen en een
nieuwe wens"
Een departementale
nalatigheid wreekt zich
Radio-programma
Maar een neger is toch
maar een neger
Van Vliet nam
wraak
Hartstocht in de Kaukasus
Donderdag 14 Augustus 1947
Architect Fledderus in Amerika XV
Probleem, dat om een
oplossing schreeuwt
Het is nog geen twee maanden geleden, dat in
Greenville South Caroline de neger, Wille Earl,
gelyncht is. De daders werden door vele getuigen her
kend en gearresteerd. Begin van deze maand is de
uitspraak van de jury gevallen. Voor het zover kwam,
verhief zich rechter James Robert Martin en sprak de
jury toe. Hij wees er met nadruk op, dat de Ameri
kaanse wet geen rassen kent. Iedere burger, onver
schillig de kleur, heeft gelijke rechten. Hier was een
moord bedreven. Een bewust voorbereide daad uit
rassenhaat. De jury mocht geen rekening houden met
plaatselijke gewoonten, belangen of verhoudingen en
ook de angst voor represailles op eigen persoon niet
in het geding brengen. De leden hadden maar één
taak: aan de hand van de wet hun mening uit te spre
ken over het schuldig of niet schuldig van de moor
denaars.
„Ik voel mc lekker./'
DE jury ging in de raadkamer, beraadslaagde niet
lang en sprak een „onschuldig" uit. En de aange
klaagde R. C. Hurd, die door de negen andere aan
geklaagden geïdentificeerd was als de man die Earles
hoofd doorschoten had, brulde door de rechtszaal: „Ik
voel me lekker, ik kreeg recht".
In de jury was een plaatselijke winkelier en
een advocaat Hadden zij een „schuldig" uitge
sproken, ze hadden hun winkel wel kunnen
sluiten of hun praktijk opheffen. Verder leven
in dat zuidelijke plaatsje zou hun onmogelijk
zijn ^emaakt en zo was het met vele andere ju
ryleden
Ik rijd met een ouderling van de Methodistische
Kerk naar Ocean-Grove N. J. Dat is een kleine bad
plaats tussen twee lagunes, bereik
baar over een landtong. Die landtong
is afgesloten door een groot hek en
dat hek is 's Zondags dicht, want de
Zondag dient geheiligd te worden
door de zeer christelijke bewoners
van het plaatsje en daarom mag er
's Zondags geen auto rijden. Op dat
hek staat met grote letters: „Gaat
tot mijn poorten in met lof; met lof
zang in het Koninkrijk der Heme
len".
Ik bewonder de villa van de ouder
ling; de plaats zelf en zeg, dat het
een fijn stadje is. Ja, zegt hij, wer
kelijk een ideaal stadje, permanent
verblijf van Joden en .negers is er
niet toegestaan.
Later blijkt me, dat hier, als op
vele plaatsen in Amerika, een for
mule in de verkoopcontracten en
huurcontracten is opgenomen, die
luidt, dat een toekomstige eigenaar
of huurder van een woonhuis van
Caucasisch ras moet zijn. Caucasisch
ls een ander woord voor Arisch,
wist U dat?
„Anders" dan de blanken
WEER later reis ik van Chicago
naar Cincinatti. Op het station
van Cincinatti noem ik afscheid van
een zwarte professor aan een College
in het Zuiden, waarmede ik genoege-
lijk heb geboomd. Hij vertelt mij
van de oneindig moeilijke weg, die
de zwarte Amerikanen hebben to
gaan, maar hij is een man van veel
begrip. Het overgrote deel van de
negers in Amer ika is „anders" dan
de blanken, zegt hij. Neem een door
snee neger, zet hem voor een tafel
met een probleem om op te lossen.
Tien tegen één dat hij, als je terug
komt, over zijn probleem in slaap is
gevallen. Maar omdat hij „anders" is.
anders spreekt, denkt, handelt, is er
toch geen reden om hem buiten de
Amerikaanse gemeenschap te slui
ten. Dan verlaat hij mij met een-
„Good luck for your devastaded
country", en voegt zich bij het ge
zelschap zwarte wegwerkers, man
nen, vrouwen en kinderen, dat in een
wachtkamer met het bordje „Kleur
lingen" erop. wacht Want Cincinatti
ligt op de grens van twee werelden.
Werelden van meer en minder dis
criminatie.
Zuidelijk, over de Ohio, ligt Ken
tucky. Even later vindt een vreemd
ritueel plaats. De conducteur brult
„negros" en duimt naar de trein,
waar voorin een paar oude spoorwa
gens zijn. De negers begeven zich
naar dat deel van de trein en zullen
eerst weer voet in blank gezelschap
zetten, als in omgekeerde richting de
trein de Ohio weer passeert....
Een muur
EEN paar dagen tevoren heb ik
dooi Hastingsstreet in Detroit
gewandeld en ben daar door de
vijandige houding van de ne
gers tot een overhaaste aftocht
gedwongen. Want in Detroit is de vijandschap tussen
de rassen zo erg. dat er in 1943 bij een botsing tussen
de rassen meer dan vierendertig werden gedood en
ruim duizend gewond.
De scheiding tussen de rassen wordt daar wel
bijzonder getypeerd door een twee meter hoge
muur, een kilometer lang. die door een bouw
ondernemer in 1941 werd neergezet langs zijn
complex, om de bewoners van zijn huizen voor
het uitzicht op huizen waar negers in wonen te
behoeden.
In Detroit discussiëren over neger-huisvesting is als
debateren over religieuze problemen, zegt Edgecomb,
de directeur van Volkshuisvesting, je komt er niet uit.
Denk heus maar niet, dat je mensen in Detroit impo
neert met het tekort van 30.000 huizen in Rotterdam.
Zelf hebben ze er 60.000 tekort en 70.000 zijn bijna on
bewoonbaar. Maar het slechtste zijn de negers er aan
toe. Want als ze zelf willen beginnen te bouwen is er
altijd wel weer de beroemde Caucasische formule die
oat belet. In de Ford- en General Motorstad Dearborn
is het geen enkele neger toegestaan een huis te bezit
ten of te huren. En zo leven ze voort in achterbuurten
en krotten, betalen 30 tot 50% meer huur dan blanken
in betere buurten. In het huis dat ik voor U tekende
Slapen tien tot twaalf kinderen in een kamer.
Zo tobt Amerika door met zijn neger-probleem, dat
om een oplossing schreeuwt, maar waar geen oplos
sing voor is. En laten wij, Hollanders, de laatsten zijn
om de Amerikanen dit te verwijten. Want in 1619,
toen de Amerikanen uitzagen naar goedkope arbeids
krachten voor hun plantages, kwamen met een Hol
lands oorlogsschip een paar slimme Hollandse koop
lieden met hun handelswaar naar James town. Deze
„handelswaar" was een 20-tal negers, en wij Hollan
ders hebben dus de grondslagen gelegd voor een van
de grootste problemen in de geschiedenis van een
natie. Een probleem, dat waarschijnlijk alleen door
assimilatie opgelost kan worden en dat dus een taak
voor vader Tijd is. maar waarvan ik de eerste verblij
dende tekenen op de parkbanken van Central Park in
New York City al heb gezien. Rein H. Fledderus.
Ruim 35.000 toeschouwers ontke
tenden Woensdagavond in het
Olympisch Stadion te Amsterdam,
een donderend applaus, toen voor
dat de wedstrijden een aanvang
namen, de Belg Scherens wel wat
pips en met zijn rechterarm in een
doek. maar met een glimlach over
het cement naar het juryplatform
wandelde, om gehuldigd te worden.
Bij de sprinters nam Arie van
Vliet op meesterlijke wijze wraak
voor de nederlaag te Parijs. Achter
eenvolgens Senfftlcbcn, Dcrksen en
Gerardin bond de Nederlandse
kampioen aan zijn zegekar en drie
maal noteerde hij voor de laatste
200 m. een tijd beneden de 12 sec.
Resoluut nam hij steeds de kop en
liet het op zuivere snelheid aanko
men, waarbij de anderen geen schijn
van kans kregen. Dc omnium voor
profs was voor Schulte, die vooral
in de tijd races weinig moeite had
met Middelkamp cn Janssen.
„Dames en heren, tot onze spijt
moeten wij u mededelen, da^ de
jury onze landgenoot Pronk naar
de tweede plaats heeft moeten ver
wijzen", was de teleurstellende
boodschap, die de omroeper aan het
enthousiaste publiek bracht na de
wedstrijd voor stayers over 100 km.,
drie ronden voor het einde lag
Pronk ongeveer 30 meter achter dc
wereldkampioen Lesueur, een felle
eindsprint bracht dc Hollander me
ter voor meter dichterbij dc Frans
man doch hij kon hem niet passe
ren, want Lesueur zat boven Bes-
son cn Matena. Pronk kon daar niet
o\ erheen zonder gevaar tc lopen.
300 meter voor het einde had
Pronk, die achter gangmaker Wicr-
sma reed, zoveel vaart dat hij on
derdood moest passeren, of hij wil
de of niet. De Fransman raakte
toen los en Pronk ging als eerste
over de eindstreep. De internatio
nale reglementen echter verbieden
onderdood te passeren en dus werd
Pronk, op de 2e plaats geklasseerd.
„Zoet" is niet goed:
ER is iets niet in de haak, wan
neer moeders vol trots vertel
len dat haar Baby altijd zoet is en
stil. en haast nooit huilt.
Zodra Baby wakker wordt, moet hij
trappelen en slaan met armen en
beentjes tegelijk, proberen zich om.
te draaien, het hoofdje op te til
len, grijpen naar alles wat binnen
z'n bereik is. Kortom, hij moet één
en al beweging en levenslust zijn.
Laat hem gerust eens schreeuwen
en flink zijn borstkas uitzetten.
Heus, beweging komt Baby alleen
maar ten goede.
Is Baby zo zoet en stil; en eigen
lijk gezegd een beetje lui dan is
er geen reden om er trots op te
zijn. De lichaamsbeweging ten
volle uit laten leven bij de beweeg
lijken en opwekken bij de zoe
ten en stillen zal hun de gehele
groeiperiode door voordeel ople
veren.
Laten we dus nu eens beginnen
met deze kleine, die te kalm is. wat
gymnastiek te gaan'doen. Schrikt
niet, wanneer ik het woord gym
nastiek gebruik. Laat ik liever zeg
gen dat we wat gaan spelen met
Baby.
Hierbij moet U een paar dingen
niet uit het oog verliezen. Zorg er
vooral voor dat de kleine nooif los
op de aankleedtafel ligt Eén mo
ment van onoplettendheid kan een
voor 't leven durende afwijking
veroorzaken. Vermijd afkoeling.
Het spreekt vanzelf dat U bij deze
gymnastiek Baby zo weinig moge
lijk aantrekt om de bewegingen
niet te belemmeren. Na de oefe
ning dan ook meteen een jasje aan
trekken. Ook oppassen voor tocht
hoewel het oefenen, bij een open
raam te prefereren is dat wil
zeggen als het klimaat dit toelaat
Oefen altijd op geregelde tijden,
het liefst tussen twee voedingen in.
maar nooit vlak na de maaltijd.
Ook bij het oefenen moet U voor
zichtig zijn wat U doet. Forceer
niets! Dit geldt vooral voor het
buigen en strekken van armen en
beentjes. Kalm aan een beentje
vastpakken, buigen en weer strek
ken, dus de natuurlijke bewe
ging, voorzichtig en vol aandacht
voor de kleine. Enige malen dit
herhalen, 3 5 4 keer en verder gaan
met het andere beentje en dan de
armpjes.
Baby ligt daarna op de buik en
U maakt, achter de kleine staande,
geluidjes, zodat het hoofdje naar
links en rechts draait en Baby pro
beert op de armen steunend zich
om te draaien. Voor de baby staan
de houdt U een rammelaar op cn
beweegt hem van links naar rechts
en laat het kind ernaar grijpen.
Met een beetje fantasie zal een
toegewijde moeder dit gegeven tot
een uitgebreide oefenstof kunnen
uitbreiden.
99
door M. C. Tideman
Rumoer om een leerstoel
voor de parfumerie
De burgemeester van Grasse,
het beroemde parfumeriestadje
aan de Cóte d'Azur was zo eer
zuchtig een leerstoel voor par
fumerie in zijn gemeente in te
stellen, die onder auspiciën van
het natuurwetenschappelijk in
stituut in Nizza zou staan.
Een leerstoel voor klimatolo
gie, die eveneens op het plan
stond, laten de burgers van de
gemeente nog wel toe, maar te
gen de parfumerie-leerstoel strij
den de industriëlen reeds meer
dan een jaar op hardnekkige
uijze. Want zij vrezen, dat daar
uit een noodlottige productie-
spioriABgc zou kunnen ontstaan,
waardoor alle geheimen, die se
dert honderden jaren zorgvuldig
bewaard gebleven zijn, verdwij
nen. Ook de waarschuwing, dat
een andere stad in Europa of in
de Verenigde Staten Grasse
voor zou zijn en zodoende het
voorrecht zou genieten de eerste
leerstoel in de parfumerie te be
zitten kan hen niet van hun
standpunt afbrengen.
Luchtvaartproblemen
met India
(Van onze luchtvaartmedewerker.)
DAGELIJKS verschijnen vage berichten over de moeilijkheden van de
K.L.M. bij het in stand houden van haar luchtverbinding met
Java. Het is zelfs enige tijd zo geweest, dat de maatschappij zelf niet
precieS wist, wat te geloven van de gepubliceerde maatregelen door de
Brits-Indische regering. Zy nam het onzekere dan maar voor het zekere
en stuurde ondanks de geruchten de vliegtuigen toch maar op weg,
in de hoop dat wanneer zij eenmaal in Karachi zouden aankomen, de
lucht daar reeds „gezui\erd" zou zijn en de route weer op normale
wijze gevlogen kon worden.
Toch is dit niet steeds uitgeko
men. Gezagvoerder Van Hulzen
heeft tenminste de grote sprong
over geheel India moeten maken,
zonder ergens de pootjes van zijn
Constellation aan de grond te zet
ten. Hij wipte zomaar van Ceylon
over Voor-Indië naar Basta en dat
was voorwaar geen kleinigheid.
Alleen moet NeW Delhi nu niet
zeggen, dat wij hiermede bewezen
hebben het zonder India te kunnen
stellen en dus voortaan dat land
maar geheel moeten mijden. Dat zou
onze luchtvaart schatten kosten,
want voor die grote sprongen moét
zoveel benzine aan boord worden
meegenomen, dat een groot aantal
passagiers achterblijft.
Wij weten thans, dat het deels
onze eigen schuld is, dat wij hin
dernissen ontmoet hebben op de
Brits-Indische vliegvelden. Op 31
Mei immers liep het luchtvaartcon
tract tussen de Nederlandse regering
en New Delhi af. Dat wü zeggen,
het verdrag omtrent het onderhou
den van luchtdiensten, niet door de
K.L M„ doch door de N.G. A T., de
Nederlandse Gouvernemcnts Lucht-
dienst, waarvoor de KL.M. als ver-
voerscontractant optrad.
Op die fatale vervaldatum
had onze gehele organisatie met
een omgeschakeld moeten wor
den op de K L.M. Dat zou heb
ben ingehouden, dat een nieuwe
overeenkomst tussen India en
Nederland gesloten zou zijn,
doch uitsluitend over door de
KLM te onderhouden luchtver-
bindingen. Ons ambtelijke appa
raat had niet voorzien in een
plotselinge toespitsing van de
politieke verhouding van India
tegenover Nederland, zodat op
dit ogenblik de omschakeling
van N.GA.T. op K.L.M. nog
steeds niet de jure geschied is.
En van deze zwakke situaties,
waarin wij rechtens eigenlijk een
weinig „in de lucht hangen", heeft
de Brits-Indische regering gebruik
gemaakt. Wanneer te rechter tijd de
nieuwe K.L.M.-overeenkomst geslo
ten zou zijn. hadden onze vliegtui
gen regelmatig doorgevlogen. Nu
moet er weer een diplomatiek spel
gespeeld worden in New Dehll om
de zaken als vroeger te laten func-
tionneren.
Gestrande passagiers vrij
spoedig naar huis?
De passagiers van het eerste
K.L.M.-vliegtuig, dat op het vlieg
veld van Karachi werd vastgehou
den, hebben telegrafisch in Den Haag
aangedrongen op maatregelen die
hen uit hun halve gevangenschap
moeten verlossen. De regering van
India heeft n.l, tot nu toe ook ver
boden dat deze passagiers hun reis
op andere wijze zouden voortzetten
dan per K.L.M. Gisteren vernamen
wij echter, dat India deze bezwaren
waarschijnlijk binnenkort zal laten
vallen en de kans dat de gestrande
passagiers dezer dagen met vliegtui
gen van andere maatschappijen hun
leis zullen kunnen vervolgen, wordt
hier vrij groot geacht.
Wat de KL.M-dienst betreft, ver
nemen wij, dat. nu verschillende
vliegtuigen via Sjarja. Colombo en
Bangkok hun reis hebben kunnen
volbrengen, de achterstand bij het
verzende van de post vrijwel opge
heven is. Öp beperkte schaal ten ge
volge van de grote hoeveelheden
benzine, welke op de lange zee-tra
jecten moeten worden meegenomen,
zal men thans ook de passagiers
weer gaan vervoeren.
Intussen voert ambassadeur Lam
ping nog besprekingen in India om
de regering aldaar tot*-andere ge
dachten te brengen.
Het is vrijwel onmogelijk ge
detailleerde cijfers te ver
krijgen over de hoogte van het
loon en de kosten van het
levensonderhoud in de Sovjet-
Unie, daar de openbaarmaking
dezer gegevens in 1930 gestaakt
is. Hoewel aangenomen mag
worden, dat de sociale toestand
iets beter is dan in de Tsaren
tijd, blijft het levenspeil toch nog
ver ten achter bij dat van de
andere landen van Europa en
Amerika.
Het dieptepunt in de levensom
standigheden van de laatste der
tig jahr lag in de dagen van grote
hongersnood van 1920*22 die ge
volg was van de burgeroorlog en
het streng toegepaste oorlogscovn-
munisme.#Lenin had genoeg wer
kelijksheids zin om dit laatste
systeem los te laten en te vervan
gen door de Nieuwe Economische
Politiek. Onder dit stelsel steeg
toen cl© levensstandaard geleide-
lilk, met 1927 als topjaar. Daarna
kwamen de vijfjarenplannen, die
aamankelijk voor de bevolking
zeer grote ontberingen brachten,
doch uiteindelijk een verheffing
van het levenspeil, een verheffing
die tot. de Duitse vasie van 2*
Jun 1941 voortduurde.
Loonpeil geen maatstaf
I-IET gebruikelijke uitgangspunt
A A het loon van een arbeider
is voor do Sovjet-Unie onbruik
baar. Het steeg van 25'roebel per
maand in 1913 tot 77 in 1929, 122
in 1932. 275 in 1937 en 370 in 1939.
Dat deze cijfers onderling niet te
vergelijken zijn en dat. in het al
gemeen het loonpeil in d© Sov
jet Unie geen maatstaf is voor de
hoogte van de levensstandaard,
vindt zijn oorzaken in bet vol
gende.
A. De waard© van d© valua is
in de laatste 30 jaar aan zo grote
en zovele veranderingen onderhe
vig geweest, dat de nominale en
reële waard© aanzienlijke ver
schillen vertonen. Zo had de roe
bel van 1913 een koopkracht van
ongeveer 15 maal die van 1939!
Aan bet strikt noodzakelijke voed
selpakket ging in 1913 14 van
bet loon op, in 1937 20 Een
paar schoenen, dat voor d© eerste
wereldoorlog 10 roebel kostte,
slokte in 1937 170 roebel op. Wan
neer men dit alles in aanmerking
neemt, kan men zeggen, dat de
370 roebel als maandloon in 1939
overeenkomen met 23 in 1913,
hetgeen dus slechts een heel klei
ne st jging van het loon betekent.
B. De beloning van arbeid ge
schiedt in Sowjet-Rusland niet
alleen in geld. De thans in Zwit
serland werkend© Russischehoog-
leeraar Prokopovicz, die in het
begin der jaren twintig werk
zaam was aan het bureau voor
Arbeidsstatistiek in Moskou, somt
de acht soorten op, waaruit toen
tertijd het inkomen van een Mos
kous© arbeider bestond:
1. geldloon; 2. de aan alle
burgers jen deel vallende uitde
ling op kaarten; 3. de aan de
arbeider verstrekte gerantsoe
neerde goederen; 4. het middag
eten; 5. de voorwerpen van
..massaverbruik", die door de
vakverenigingen en de plaatse
lijke comités werden uitge
deeld; 6. de werkkleding, zeep
e.a 7. de producten, die Op ille
gale manier veroverd werden;
8. de woning en het daarmee
verband houdende, die men
FEUILLETON
een Kaukasische vertelling
oorspronkelijke titel: ,,Bèla"
door M. J. Lèrmontof i
Vertaling: A. J. Ages
„Werkt U hier dan allang?"
„Dat zou ik denken. Ik diende
hier al in de tyd van Alex Petro-
Witsi antwoordde h(j en nam
daarbij een houding van waardig
heid aan. „Toen hy naar de Linie
kwam was ik tweede luitenant,"
voegde h\j eraan toe, „en onder
hem vielen mjj twee promoties ten
doél voor acties tegen de krijgers
uit de bergen."
„En nu bent U
„In het derde linie-bataljon. En
g\j, als ik het vragen mag?"
Ik vertelde het hem.
Daarmee was ook het gesprek
ten einde en wy gingen zwijgend
verder naast elkaar. Op de top van
de berg troffen wij sneeuw aan. De
zon was nu onder en de nacht had
de dag opgevolgd zonder de inter
val van een schemering -zoals
men dat kent in het Zuiden
maar door de lichte weerschijn van
dc sneeuw konden wij gemakkelijk
dc weg volgen, die nog steeds op
liep, ofschoon niet meer zo steil. Ik
gaf orders, mijn koffer in de wagen
te plaatsen en de ossen weer door
mijn paarden te vervangen; toen
wlrp Ik een laatste blik in de
diepte onder ons. maar de dikke
mist, die uit de bergkloven voort-
kroop, hing nu als een ondoorzicht-
baar waas over de vallei en dempte
ook elk geluid daarvandaan voor
ons af. De Oseten troepten rumoe
rend om mtt heen en schreeuwden
om drinkgeld, maar de kapitein bul
derde zo dreigend tegen hen, dat
zi) in een oogwenk Avaren wegge
stoven.
„Wat een volk," riep hy uit. „Zij
weten niet eens het Russische
woord voor brood, maar zjj kunnen
allen zeggen „Officier, geef me 'n
fooi!" Naar mijn smaak zijn zelfs de
Tartaren beter. Die drinken ten
minste niet."
Wij waren nog een werst van
onze volgende pleisterplaats verwij
derd. Alles om ons heen was stil,
zo stil, dat men de vlucht van
een muskiet aan zijn gezoem
kon volgen. Ter linker zijde was
de zwarte holte van een diep
ravijn; daarachter en ook recht
voor ons het donkere blauw
van de bergtoppen, als doorploegd
met voren van sneeuw. En dat alles
tegen een nog even lichtere hori
zon. waarin nog Iets van de zons
ondergang was vastgehouden. Ster
ren begonnen te flonkeren in de
donkere hemel en verwonderlijk: 't
scheen my toe, alsof die sterren
veel hoger stonden, dan bij ons in
liet Noorden. Naakte, zwarte rots
blokken staken aan beide kanten
van de weg uit en hier en daar was
struikgewas boven de sneeuw zicht
baar, maar er ritselde geen ver
dord blad en ln die ademloze slaap
van de natuur was het opwekkend
om het gesnuif te horen van de drie
vermoeide post-paarden en het on
regelmatige getingel van de Russi
sche osse-belien.
„Morgen zal het schitterend weer
zijn", zei ik. De kapitein antwoord
de niet, maar4iy wees met een vin
ger naar een hoge berg, die recht
voor ons oprees.
„Welke is dat?", vroeg ik.
„De berg Goed".
„Wat is daarmee?"
„Ziet, hoe hy rookt!"
En werkelijk, de berg Goed
rookte; lichte wolkjes kropen langs
zjjn flanken en op zijn top lag een
zwarte wolk, zo zwart, dat zij als
een vlek tegen de hemel afstak.
Wij konden langzamerhand de
pleisterplaats onderscheiden en de
daken van de hutten er omheen;
lichtjes flikkerden voor ons uit,
als ter verwelkoming, doch een kil
le en klamme wind stak nu op, een
fluittoon kwam uit het ravijn naast
ons en een motregen begon te val
len. Ik had nauwelijks tyd om myft
vilten mantel om te slaan toen de
eerste sneeuw viel. Ontsteld zag ik
de kapitein aan.
„Wij zullen vannacht hi or moetert
blijven", sprak hy geërgerd. ,,in
zorn sneeuwjacht komen wy de ber
gen niet over. Hédaar!" riep hij de
voerman aan, „zijn er al lawines op
de Krestowa geweest?"
„Nog niet een, mijnheer", ant
woordde de Oseet, „maar er drei
gen heel wat".
Omdat er niet voldoende kamers
waren in de pleisterplaats werden
wij die nacht in een rokerige hut
ondergebracht. Ik nodigde myn
reisgezel uit een glas thee met mij
te drinken; ik had immers een
me: mijn enige
- reizen door dc
ijzeren theepot bij r
„troost" tijdens mijn
Kaukasus.
De hut was aan één zijde tegen
een rots gebouwd; drio glibberige
en natte treden leidden naar cle
deur. Voor mQ uit tastende kwam
ik binnen en struikelde aanstonds
tegen een koe aan. Bjj deze lieden
is de koestal in plaats van het ver
blijf der meiden en knechten. Eerst
wist ik niet, hoe verder te gaan; in
het duister blaatten schapen en
klonk het gegrom van een hond.
(Wordt vervolgd).
Géneraal Ermólof, die zijn
naam aan de „pacificatie" van de
Kaukasus gaf.
5) Linie grens; linietroepen,
grenstroepen.
van het „getneenschapsbeheer"
en de industrieljedrijven kreeg.
Weliswaar mag deze opsomming
als zodanig niet meer voor 1957
gelden, wat niet wegneemt, dat
de Sow jet-arbeider nog steeds een
aanzienlijk deel van zijn loon in
natuva ontvangt; het Sow jetstel
sel maakt nu eenmaal veel meer
gebruik van emolumenten dan
eiders het g«val ia.
Technocratie contra luiheid
DE Zdrichse theoloog prof. Fritz
Lieb noemt de technocratie
één der belangrijkste resultaten
van do bolsjewistische revolutie.
Déze aanbidding van de machine
sproot echter voort een zuiver
practische oorzaak- de aangebo
ren neiging der Russen om te
lummelen, nog versterkt door de
wanordo die de omwenteling had
nagelaten, en de omstandigheid,
dat de voortbrenging van de
meest onontbeerlijke goederen stil
lag. Lenin trok tegen deze geringe
werklust te velde: discipline, or
ganisatie en geregelde gemeen
schappelijke arbeid op een basis
van ver doorgevoerde mechanisa
tie benevens streng toezicht waren
naar zijn mening noodzakelijk.
Het lijntrekken en dc verspilling
van arbeidstijd door eindeloze
discussies en vergaderingen van
arbeiders moest worden tegenge
gaan door goede arbeidsmetho-
den. Zo ontstond de ,4nieuwe,
technische mens", vooral gepro
pageerd door de energieke, com
munistische schrijver A. K. Gas-
tof: „alles komt aan op de kunst
tijd en materiaal te beheersen"
(1921). Twee jaar later stichtte
Gastef een „tijdliga", die als hym
ne had:
Maak een machine Van Uw dar/
Wie de tijd berekentverlengt
zijn leven!
En wie de sleutel heeft van
zijn tijd
ls de Ingenieur van zijn Leven.
Al is deze beweging weer ont
aard in zinloze aanbidding \an
dc machine de Russen neigen
tot overdrijving de resultaten
de? technoerntisering zijn vooral
in de agrarische sector heel goed
merkbaar geweest. Dit zegt te
rneer, daar nergens in West Euro
pa en Amerika de landbouw tech
nisch zo achterlijk georganiseerd
was als in het Tsaristische Rus
land. Maar met de fclheil do Rus
eigen hier een zinvolle over
drijving stond 25 jaar later de
Sowjet-Uni© aan de spits: 93
van de agrarische eenheden
maakte gebruik vap tractoren
tegen 21 in de Verenigde Sta
ten, terwijl deze laatsto de helft
van het aantal „combines" in ge
bruik had van het, eerste land
(75.000 tegen 154.000). Deze mecha
nisering vap de landbouw leidde
tevens tot een sterke verminde
ring van het, aantal boeren. Velen
hunner werden gedwongen indus
trie-arbeider te worden, daar dit
beter paste in het kader van het
vijfjarenplan, dat van Stalin als
doelstelling had gekregen: ..Rus
land moet worden het land van
motoren, tractoren eu automobie
len".
Hollands scheepskapitein
als spion verdacht
In het weekblad „Nieuwe Tyd"
wordt, naar A.P. uit Moskou be
richt, dc kapitein van een Neder
lands schip. Van Wageningen ge
naamd, die een lading tulpenbollen
als gift uit Nederland voor de Sov
jet Unie naar Leningrad bracht, er
van beschuldigd voor Nederland als
spion te werken. Volgens dit blad
dienden de bollen als dekmantel
voor het werkelijke doel van de
reis. De kapitein zou opzettelijk
verboden gebied hebben betreden en
getracht hebben daar waarnemin
gen te doen.
Voorts zou hij contrabande heb
ben meegebracht en geprobeerd
hebben deze aan onbekende perso
nen in Leningrad van de hand te
doen.
Na een half jaar kan rryen het
zitten gaan aanleren. Wij beginnen
eenvoudig eerst een vinger te laten
pakken en men zal toch reeds na
enkele malen het resultaat kunnen
boeken dat Baby zich optrekt en
gauw uit eigen beweging gaat zit
ten.
Ook het kruipen is van groot be
lang. Velen denken dat kruipen
slecht is voor het kind. Het tegen
deel is waar. Bij het kruipen wor
den geen grote eisen gesteld aan
het skelet dat nog week en niet ge
hard is, de zwaartekracht wordt
uitgeschakeld en de bloedsomloop
bevorderd.
Een kindje dat niet uit zichzelf
gaat kruipen legt men op de buik.
Men duwt nu een knietje naar vo
ren. Na enige malen lukt het en
wordt de andere knie naar voren
gebracht. Uit zichzelf zal de kleine
zich op de armen steunen gaan.
Dan is Baby zover dat hij in de
kruiphouding staat. Gaat hij dan
nog niet uit zichzelf kruipen, dan
duwt men om beurten een gebogen
knie naar voren. Na een poosje zal
het Baby dan zelf wel lukken.
Staan gaan moet men niet aan
moedigen bij een baby. Het is ten
enen male uit den boze. Tegenwoor
dig is het bon ton wanneer men kan
zeggen dat z'n kind al zo en zo jong
staat, maar dat >s funest. Hoe lan
ge hij kruipt des te beter is 't; be
weging genoeg hierbij.
BETTY G.
TERUG NAAR 1914—'18In het
najaar zijn we met dit japonnetje
op cn top modieus. Het is opval
lend, hoe de mode terug gaat grij
pen naar modellen uit de eerste
decennia onzer eeuw. De middag
japonnen worden langer, de avond
robes korter gedragen dan het vorig
jaar.
TUINKALENDER
DOKDERDAG 11 AUGUSTUS.
Als zich aan de achterzijde of langs
de randen van de bladeren van Uw
vat ens regelmatig verspreide bruine
vlekken bevinden is dit verschijnsel
niet he/ QCVolq van aantasting door
een ziekte- of door schadelijke insec
ten. Het zijn de plekken waar zich
de slof fijne kietnsporen ontwikkelen
waardoor de varens zich in de na
tuur vermeerderenDe varens beho
ren tot de Sporeplanten. Deze dra
gen nimmer bloemen en brengen
daardoor ook nooit zaden voort.
Voor de vermeerdering worden de
stof fijne sporen van diverse varens
door de vaklieden in kassen uitge
zaaid. Vele vurens kunnen in het
voorjaar ook door splitsing worden
voor tg e kweekt. S. L.
DONDERDAG 14 AUG.
A\ oodprogramina
HILVERSUM I: 19.00 Nieuws.
19.15 Nieuws uit Indië. 19.30 Ac
tueel geluid. 19.45 R.V.D.- ant
woordt. 20.00 Nieuws. 20 15 Mari
niers te Epe. 21.00 Oude huismu
ziek. 21.30 Lezing dr. Scholten.
21.50 Gram.muz. 22.30 Nieuws.
22.45 Avondoverdenking. 23.00
Zang Charles Panzéra. 23.30
Avondconcert.
HILVERSUM II: 19.00 Bernard
Person. 19.10 Bont programma.
20.00 Nieuws. 20.05 Vraaggesprek
met Thomas Mann. 20.15 Haarlem
se ork.vereniging. 20.00 Piano.
20.55 Luisterspel: Dé Duivel in de
fles. 22 00 lil dc schijnwerper. 22.30
Negro-Spli'ituals. 23.00 Nieuws.
23.15 Dansmuziejt.
VRIJDAG 15 AUG.
Ochtend- cu middagprogramma
HILVERSUM I: 8.00 Nieuws.
9 30 Symph. progr. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Musando-trio. 11.45
Kon. Mil. Kapel. 12.30 Weerover-
zicht 12.35 Ned. Kamerkoor. 13.00
Nieuws. 13.15 Gram.platen. 14.20
Voordracht. 14 40 Piano-recital.
15.30 Zangduetten. 16.00 Voor
dracht. 16.20 Nod. Strijkork. 17.15
Ychudin Menuhin, viool en Hepzi-
bah Menuhin. piano. 17.45 Organo
id Sextet. 18.30 Progr. voor de Ned.
Strijdkrachten.
HILVERSUM II: 8.00 Nieuws.
8.50 Voor dc huisvrouw. 9 00 Lichte
morgenklanken. 9.30 Waterstan
den. 10.00 Morgenwijding. 10.20
Voor de zieken. 10.45 Franse liede
ren. 11.00 Gram.muz. 11.15 Voor
dracht. 11.30 Luchtige klanken.
12.00 Pierre Palla. 12.30 Sport.
12.35 The Skvmasters. 13.00
Nieuws. 13 15 Lichte muziek. 13.45
Operette Fragmenten. 14.00 Kook
kunst. 14.20 Hel Aeolian Sextet.
15.00 Voordracht. 15 20 Werken
van Mendelssohn. 16.00 Orkest
werken. 16.30 Voor de jeugd. 17.00
Omroepkamerork. 18 00 Niéuws.
18 20 Orgelspel Joh. Jong.
