Hier Shakespeare - handel in HERRIJZEND NEDERLAND Stratford on Avon Kook eens iets anders! Waar blijven de in beslag genomen goederen? de zender op vrije vaderlandse bodem Wij herdenken de derde October 1944 in Eindhoven Alles improvisatie Om nooit te vergeten Nederland genoot haar voorkeur Vertrek S<>ooooo<xxxxx>o<x><xx>o<xx><xxxxx>oc><x><x><x>oo<c><xxx><x><>< Hartstocht in de Kankasus in dc keuken: Zaterdag 23 Augustus 1947 3 C. A. GEHRELS (foto links), de man die tijdens de bezetting het initiatief nam tot de houw van een complete zendinstallatie en dit ini tiatief ook uitvoerde. Als illegaal op ander gebied werd Gehrels ge grepen en naar „Dora" gevoerd. Hij keerde niet terug bij vrouw en zes kinderen, „Hier radio Herrijzend Neder land".... een van de omroepers (foto rechts) die in October 1944 regel matig zijn nieuwe functie vervulde. De landing bij Arnhem Is mislukt en op 8 K.M.. van Eindhoven liggen duizenden Duitsers, diep Ingegraven op wacht. In Tilburg, Breda, in Den Bosch waait aan de „Kommandanturen" nog steeds de haken- kruisvlag en Eindhoven is nog niet bevrijd of de Duitsers zitten er al weer boven en gooien bommen. Eindhoven Is ontwricht, letterlijk en moreel. Onder deze omstandigheden gaat de radio-omroep Herrijzend Neder land" voor het eerst de lucht in. Al les is geïmproviseerd. In de disco theek liggen slechts enkele platen en er is een groot gebrek aan spre kers. De man die de persoverzichten zal geven ontvangt per dag één cou rant. Maar twee man trekken er el ke dag op uit om nieuws te verga ren. Spoedig verschijnt in Eindho ven ook „vrij onverveerd". Het Pa rool. nu als legaal blad. Binnen en kele dagen begint de opmars in oos telijke richting. „Herrijzend Neder land" buit dit uit. „Feind hort mit" Elke ochtend om vijf uur verschij nen do redacteuren met een ver kleumde typiste en op de ene schrijfmachine wordt het, uit de ra dio bijeengegaarde nieuws verza meld. Een uur later tegen zessen komt de verantwoordelijke „censor", die aan de hand van de kaart vast stelt, of er geen geografische of strategische blunders zijn gemaakt. Brabant luistert orn 30 uur in de ochtend openlijk, in de grote bedrij ven, op straat In het nog niet be vrijde gedeelte kruipt men op zol ders en in hangkasten om te luiste ren naar „Herrijzend Nederland" te vernemen hoe lang het nog duren zal Echte omroepers heeft men nog niet. Zij lijden aan microfoonkoort sen en de organisatie klopt niet over de. hele linie. Maar iedereen die zpn stem mag verheffen, zich be wust. dat en hoe er geluisterd wordt, is bezeten van een groot en thousiasme. omdat eindelijk, ook in de lucht, de strijd tegen de Duitsers kan worden gestreden. Daarom is iedere spreekbeurt, is iedere repor tage, is ieder bulletin een evene ment, ook voor de medewerkers. „De Rotterdammer" Daar is in de eerste plaats het woord, het bijna magische woord van „de Rotterdammer", de grote stuwkracht van deze omroep. In de uniform van officier de radio ressorteert onder Militair Gezag leidt hij een 50 tal „burgers" en is zelf onvermoeibaar bij de regeling. Gelukkig komt weldra de geestelijke en materiele hulp van Radio Oran je. Albert van Dalsum declameert verzetspoëzie, Pater de Greeve leest zijn „lichtbakens". Er komen Kerst en Nieuwjaarsprogramma's en nieuwe stemmen die in bezet gebied aan illegale pers en gocdwillenden de kracht geven om door te vech ten. Het is een moeilijke tijd. Het Ar dennen-offensief. Het lijkt er op of Von Rundstedt door zal stoten naar Antwerpen. Ook in Eindhoven heb ben sommigen de koffers gepakt om op het eerste alarmsein weer te vertrekken. Een angstpsychose ont staat en ook op „Herrijzend Neder land" heeft dit zijn terugslag. Het is allerminst van harte als een schaterlach losbreekt bij de cyni sche opmerking van een der mede werkers, gericht tot een heftig anti- Duitse spreker, „de moffen zijn al om je geweest; ze komen om 10 uur terug." Ze komen niet en ge leidelijk ontstaat in de Eindhovense studio weer de zekerheid, dat het goed gaat en dat de Duitser nooit zal terugkeren. De bouwer Een man is er wiens aandeel in de zender het allergrootst is ge weest en die helaas het resultaat van zijn werk niet meer mocht aan schouwen. Na de bevrijding bereikt Nederland het bericht, dat eind Maart 1945 in het beruchte concen tratiekamp „DORA" „overleden" is de heer C. A. Gehrels. Deze onver zettelijke strijder heeft in Philips Natuurkundig Laboratorium onder de ogen van de Duitsers de comple te zender gebouwd waarmee op 3 October kon worden gewerkt. De gegevens over Gehrels z'in sober. Gehrels stichtte het zgn. ver jaar dagsfonds voor hulp aan achterge bleven gezinnen van Engeland vaarders. Hij leverde politie- en marechansséc-uniformcn waarmee neergelaten parachutisten in veilig heid konden worden gebracht. Ook verstrekte hy zendmaterlaal voor Stierengevecht voor Cadiz' slachtoffers Velen van de mensen, die ge wond werden bij de ontploffing in Cadiz van Maandagavond, hebben ontstekingen opgelopen aan hun ogen tengevolge van het verblinden de licht, waarmee de ontploffing van naar schatting 500 torpedo's gepaard ging. Het licht was rood gekleurd en volgens de berichten op een afstand van 80 k.m. te zien. Het doorzoeken van de puinhopen wordt voortgezet Overal heeft men hulpacties op touw gezet. De stierenvechtster Venturita heeft een telegram aan de bur gemeester van Cadiz gezonden, waarin zij hem heeft aangeboden mee te werken an.i een stieren gevecht, waarvan de opbrengst ten goede zal komen aan de slachtoffers of hun nabestaan den Men neemt aan, dat zich onder de puinhopen van de torpedofabriek nog 30 lijken bevinden, waardoor het aantal doden zou stijgen tot 180. De burgemeester van Cadiz dacht, dat het aantal doden zou stijgen tot 200. Door de ramp zijn 300Ö arbei ders zonder werk gekomen, velen hunner zijn thans dakloos. „Hier Herrijzend Nederland, de zender op vrije Nederlandse bodem. Degenen die deze radio-bood schap opgevangen hebben op 3 October 1944 zullen haar nooit meer vergeten. Tot dit ogenblik hadden zij hun clandestiene ra dio alleen op Engeland, of nóg verder kunnen richten. Van 3 October af beschikte Nederland weer over een eigen zendstation en juist de onvolkomenheid van dezo zender, do merkbare kin derziekten, verschaften haar een bijzonder grote aantrekkelijk heid. Wie bouwde deze zender? Wie waren het die „Herrijzend Ne derland" voor ons bedienden? Eu hoe ging dat In z'n werk? Een van de medewerkers ver telt er van in bijgaand artikel. geheime zenders. Hii liet een vrouw én zes kinderen achter... Zonder het werk van deze man zou „Herrijzend Nederland" nooit gestart zijn en zou ons volk deze onschatbare bondgenoot in dc eind strijd hebben moeten missen. Anderhalf jaar na de eerste proefuitzending uit de Eindhovense studio (langer dan men ooit had durven vermoeden) werd „Herrij zend Nederland" het zwijgen opge legd. Er verdween een organisatie uit ons openbare leven waaraan fouten hebben gekleefd. Maar deze fouten werden en worden volgaarne vergeven door al degenen die des tijds wilden weten „wat er leefde in hoofden en harten van bevrijd Ne derland", die hoorden, hoe onstui mig vooral Brabant was en wat nooit vergeten zal worden hoe men daar de rest van Nederland wilde bevrijden... al moest het zijn met zeisen en koevoeten; die de be wogen stemmen hebben gehoord van omroeper, omroepster, van de Rotterdammer, van Fox, Peter Vrij man en vele anderen. Gisteren arriveerde per K.L.M. uit Londen de 17-jarige June Ox- bury, studente aan het „Cheltenham Ladies College". Zij heeft met haar novelle „America-Canada" de eer ste prijs gewonnen van de prijs vraag, die door de „British Society of International Understanding" was uitgeschreven. Dit Britse Genoot schap propageert naast het uitgeven van boeken en geschriften van op voedkundige waarde ook het uit wisselen van personen tussen de verschillende landen. De eerste prijs bestond uit een vacantie van twee weken, door te brengen in Frank rijk, België of Nederland. June Ox- bury heeft Nederland gekozen, om dat ze ons land „het meest interes sant" vond. •^000<X>000<X><X><><X><>0<>00000<>00<>00<><><><><><>0000<X><>0<>0^ y/ Voor de Zondag Het leven is in de vacantie maar eenvoudig. Slechts het al lernoodzakelijkste is meegeno men, en heeft in ons tijdelijk verblijf z'n vaste plaats gekregen. Dan komt, voor dat we het we- ten, de dag, dat alles weer wordt opgebroken, de koffers gepakt, groeten gewisseld, en straks gaat het weer op reis. Daar zit in het vertrek iets weemoedigs. Zonder sentimentaliteit en met een grap gaan we heen. Toch lieten we iets achter. Hier leefden we, voor hoe kort dan ook. Hier hadden we het met elkaar goed. Een gemeenschap wordt verla ten. Een kleine episode uit ons leven is voorbij. Maar wanneer de koffers zijn gepakt en handen geschud, en we eenmaal op weg zijn, kijk, ieder van ons, hoe zorgvuldig we 't ook voor elkaar verbergen, gevoelt nu plotseling iets van een nieuwe drang: we gaan naar huis. H t huis wacht en het werk wacht Het is, alsof we van het éne krachtenveld in het andere zijn vergleden Was dc laatste avond nog moeilijk te beèindigen, de nieuwe ochtend vindt ons paraat. Gelukkig de mens. die aan het einde van dit leven niet slechts bij het afscheid verwijlt, doch de nieuwe drift kent van te gaan naar huis! Niet als een vreemde en verre illusie, maar als de in nerlijke zekerheid, die het leven stuwt door het duister van de dood. Een zekerheid, gegrond in het „bericht van thuis", het Evangelie van Jezus Christus, die tot de zijnen gezegd heeft: Ik ga heen om u een plaats te bereiden, en zo wanneer Ik uwe plaats zal bereid hebben, zo zal Ik wederkomen en i. tot Mij nemen. Ds. C. M. van Endt. Eert aardig oud stadje, maar bedorven door modern toerisme Lonende nagedachtenis STRATFORD ON AVON, 20 AUR. Als u van William Shake speare houdt en van zijn toneel- wedken, als u in uw huiskamer hebt genoten van „Koning Lear" en van „Hamlet", van „Dc koopman van Venetië" en van „Een m' zomernachtsdroom". ga dan niet naar Stratford on Avon in War wickshire, de plaats waar hij werd geboren en begraven ligt en waar ©Ik jaar van April tot ?'ni^ September in het Shakespeare Memorial Theatre zijn drama's worden opgevoerd. Niet omdat de Londense Shakespeare-vertolkin- gen van Sir Laurence Ollivier zo veel mooier en heter zijn. Want het is een uitstekend gezelschap, dat dc schouwburg te Stratford bespeelt. Nee, de reden, dat go teleurgesteld zult zijn over een bc-zoek aan de woonplaats van Engelands grootste dramaturg is deze. dat Stratford on Avon vol komen is vercommercialiseerd. Zeker, Stratford on Avon is een oud. een heel oud stadje met schilderachtige huizen en mooie geveltjes. Maar wanneer Re de moeite neemt de 182 treden te be klimmen van do toren van Tewkesbury Abbey in het graaf schap Gloucester, dan zult ge zien, dat hetzelfde gezegd kan worden van het stadje Tewkes bury, dat dan aan uw voeten ligt, waar de rivieren Avon en Severn samenvloeien. „Tewkesbury is veel mooier dan Stratford", zei een van de broeders van Tewkesbury Abbey tegen mij, toen ik in de stille schemer rondslenterde onder do hoge en dikke pilaren van deze oude abdij, „want hier is alles eeuwen lang onveranderd geble ven en in Strafford niet". Ik ge loof, dat hij gelijk heeft. Tewkesbury ligt op een zomer- ?.vond stil en rustig te dromen in het landschap. In Strafford on Avon stuit ge op een onafzienbare reeks auto's en bussen, die uit alle delen van Groot Brittannië komen en de eerste gedachte, die zich hier aan u opdringt is, dat men er leeft van de dode Shake speare. Er is een Judith Shake- 6bm«2H»1 Stratford on Avon tijdens hel jaarlijkse Shakespearefeest. FEUILLETON door I M. J. LÊRMONfOF I Vertaling J. A. Ages een Kaukasische vertelling oorspronkelijke titel: „Bèla" zei ik. „Laat mij haar 10 „Nu dan( zien." „Tot dit ogenblik heb ik dat zelf zonder succes geprobeerd. Zij is achter die deur en ze zit in een hoek, helemaal gehuld in een slui er. Zij spreekt niet, zij ziet niet op, ze is schuw als oen wilde gems. Ik heb onze waardin in vertrouwen ge nomen. Zij kent de taal van de Tar taren. Zij zal haar verzorgen en haar vertrouwd maken met de ge dachten, dat zij nu mij toebehoort en zij zal ook voor geen ander zyn!", voegde hij eraan toe met een vuistslag op de tafel. Ook daarin moest ik toestemmen. Wat had ik anders kunnen doen? Er zijn nu eenmaal mensen, die je altijd hun zin moet geven. „Wat gebeurde er toen?", vroeg ik Maxime Maximowitsj." Slaagde hij er werkelijk in om haar ver trouwen te wekken, of kwijnde zij weg als ballinge, verlangende naar haar huis?" „Hemelse goedheid, waarom zou zij haar oude tehuis missen Van haar huis en van het fort uit zie je dezelfde bergen, en die wilden verlangen niets meer dan dat. Bo vendien bracht Gregory Alexan- drowitsj haar elke dag een ge schenk. De eerste dagen wierp zij ze trots en zwijgend van zich af; toen kreeg dc waardin ze en dat maakte haar tong los. Ach, ge schenken; presentjes! Wat doet een vrouw al niet voor een kleurig lapje! Maar terzake, Gregory Alexan- drowitsj liep aldus een tijd om haar heen te aarzelen en leerde meteen de Tartaarse taal, terwijl zij langzamerhand iets van onze taal begreep. En zo wende zij er zachtjes aan om naar hem te kij ken, eerst tersluiks weliswaar, uit de hoeken van haar ogen. Zij bleef echter droefgeestig en zij zong haar liedies met heel zachte stem, zo dat ook ik er bedroefd van werd, wanneer ik er naar luisterde in de kamer naast die van haar. Een ta fereeltje zal ik nimmer vergeten: ik liep langs het venster en keek naar binnen. Bela zat op de bank voor de stenen kachel met voorover ge zonken hoofd. Gregory Alexandro- witsi stond tegenover haar en sprak; „Luister, mijn peri. Natuur lek weet je, dat je vroeg of laat van mij zult zijn... waarom kwel je me dan zo? Bemin je soms de een ot andere Tsjetsje? Als dat zo is, dan laat ik jè terstond vrij, naar je huis." Zij beefde, nauwelijks merk baar en schudde toen het hoofd. „Of," ging hij verder, „of veracht je me soms, vind je me een hatelijk wezen?"" Zij zuchtte. „Of verbiedt je geloof je mij te beminnen?" Zij werd bleek maar bleef zwijgen. „Geloof me, Allah is één en dezelf de voor alle stammen en volkeren, en als Hij my toestaat jou lief te hebben, waarom zou hii jou dan verbieden mijn liefde®te beantwoor den?" Toen keek zy hem recht in de ogen als verrast door oen nieu we gedachte; in haar ogen was wantrouwen te lezen maar ook een verlangen om overtuigd te worden. Wat een ogen! Als gloeiende kolen lichtten zij op! ..Maar luister toch, lieve, goede Bèla," ging Pctsjorin voort." Je ziet. hoezeer ik je liefheb. Ik ben bereid alles op te geven, als ik jou maar vrolijk kan maken. Ik wil, dat je gelukkig bent en wanneer jij weer bedroefd zal zijn, dan zal ik sterven. Zeg me, kan je weer vro lijk zijn?" Haar ogen werden nadenkend, maar zy bleven op hem gericht; toen vormde zich langzaam een tedere glimlach om haar lippen en zij knikte, als wilde zij zeggen in te willen gaan op zijn voorstel. Hij greep haar hand en trachtte haar te bewegen hem te kussen. Maar zy verweerde zich, zwakjes welis waar en sprak telkens: „Ik smeek je, ik smeek je, doe dat niet." Toch drong hy aan. Toen huiverde zy en begon te wenen. „Ik ben Uw gevangene," zei ze, „Uw slaaf; U kunt my natuurlijk dwingen" en meer tranen kwamen er. Gregory Alexandrowitsj sloeg zich toen radeloos met de hand te gen het voorhoofd en snelde heen, uit haar kamer naar zyn vertrek. Ik gmg naar hem toe. Hij liep heen en weer, somber, en met gekruiste armen. „Wat is er, kerel? zei ik. „Zy is een duivelin, zij is geen vrouw!", riep hy uit. „Maar op mijn v/oord van eer, zij zal de myne zijn..." Ik schudde myn hoofd. „Wedden?", zei hy toen. „Wedden, binnen een week?" „My goed". Wij bezegelden de weddenschap en ik liet hem toen alleen. Het eerste, dat hy de volgende dag deed, was een koerier te zen den naar Kizljar om velerlei inko- Ken te doen en een grote hoeveel- eid en verscheidenheid aan Per zische snuisteryen kwam mee te rug, teveel om te tellen. „Wat zeg je daarvan, Maxime Maximowitsj, zei hij toen hy my de geschenken toonde. „Zal een Aziatische schone het tegen deze batterij kunnen bolwerken?" Je kent de Cireassische vrouw niet, antwoorde ik. Zij hebben totaal niets van de Groezische vrouwen, noch van de Transkaukasische Tar taren zij lyken er niet op. Zij heb ben haar eigen opvattingen *en ze zyn op andere wyze groot ge bracht. (Wordt vervolgd). speare Tearoom, gevestigd in het huis waar een van zijn zusters woonde, er is een Shakespeare-ga rage, en er is een Shakespeare dit en een Shakespeare dat. Wilt ge de kerk bezoeken waar ge zijn graf steen kunt zien en het oude bevol kingsregister, waarin zijn geboorte en zijn overlijden staat opgete kend, dan zult ge een sixpence moeten offeren. Wilt ge zijn tot een museum ingericht geboortehuis be treden, dan zult ge diep in uw portemonnaie moeten tasten. WHt ge een foto maken van dit in 'mid deleeuwse stijl opgetrokken pand, dan raad ik u aan een paar po tige helpers moe te brengen om de auto's opzij te duwen, dia 'er plaatse langs de stoei- geparkeerd staan en ge zult geduld moeten oefenen indien ge op de gevoelige plaats nog iets anders vast wilt leggen dan de queue, die voor de deur wacht tot het zijn beurt is te worden binnengelaten. Maar het is waar, dat ook Strat ford on Avon een héél oud stadje is. dat ontelbare huizen er zijn opgetrokken in de aardige vak werk-houw, met houten balken tussen de grijze en rode gevel steen. Dat de daken er hier en daar scheef hangen van ouder dom en dat hef. buitengewoon schilderachtig is gelegen in de mooie vallei van de Avon. Dat er prachtige plekjes zijn aan de oever van de stroom. Als ge daar van genieten kunt en ge zijt in staat u af te sluiten voor de druk- ie in de hoofdstraten, zult ge een kort bezoek misschien toch niet betreuren. Vlak bij de rood-stenen brug over de Avon staat het standbeeld van de grote dichter. Recht er te genover. aan de andere oever verrijst het Shakespeare Memorial Theatre, een modern gebouw, dat met zijn over het water uitge bouwde foyer enigszins aan de Utrechtse schouwburg doet den ken, maar dat door zijn rode kleur niet vloekt met de oude huizen, die dezelfde tint hebben. Het „Theater Plezier van Floris Meslier" zal in het seizoen 19471948 een grote revue uitbrengen onder de titel „Zie ik je vanavond nog". De nieuwe revue, gemonteerd met decors, ontworpen door Joop Geesink, gaat voor 't eerst op 3 September a s. In het Grand Theater te Amersfoort. Vele huisvrouwen, wij kunnen wel zeggen de mecsten, weten elke dag een smakelijk maal op tafel tc zetten. Maar den ken zij er ook wel eens aan, dat het dagelijkse menu door kleine variaties, door iets nieuws zoveel gezelliger wordt? Hoe opwek kend is het als er een smakelijk soepje of een aardige koude schotel aan het gewone maal voorafgaat. Het middagmaal mag niet de eerste plaats in ons leven innemen, maar toch mogen we het niet als hoodzakclijk kwaad beschouwen. Breng het daarom ook op een aardige manier op tafel, met goed verzorgde schotels en vooral: Kook eeniets anders, wijk eens af van de wekelijkse en dagelijkse regelmaat. Wij beginnen met een serie wenken in dit op zicht, die u waarschijnlijk wel weer tot nieu we ideeën zullen interesseren. Vandaag: SOEPEN. Denk niet dat soep persé duur moet zijn en veel werk vereist. Benen kunnen steeds weer afgetrokken worden. Van allerlei groen- tenat met wat kruiden en een blokje kan men een smakelijke soep bereiden. Bloem- koolnat behoeft u zelfs alleen maar te binden, met. desgewenst wat groenten erbij. Visnot geeft een heerlijke soep als u er een ui in snippert en wat gehakte peterselie in doet. Hier volgen enige recepten: SELDERIJ SOEP Een halve middelgrote selderijknol wordt in plakjes gesneden, geschild, gewassen en in blokjes gesneden: daarna in 1 1 water met 2 bouillonblokjes (of in 1 1. bouillon) gaarge- kookt 15 min). Zodra de vloeistof kookt een kopje havermout toe voegen en mee gaar laten worden. Wat gehakte blad selderij moet eveneens enkele minuten meekoken. De soep wordt afgemaakt met peper en zout, even tueel wat boter en melk. KERVELSOEP De ZOMER is nog niet voorbü Dit is een zeer eenvou dige soep. maar heel fijn van smaak. De benodigde hoeveelheid bouillon wordt gebonden met bloem. Vlak voor het opdienen wordt er een scheut melk en zeer fijngehakte kervel aan toegevoegd. De kervel mag niet meekoken, zy verliest dan haar smaak. BOUILLABAISE Dit is een in alle Middellandsezee- landen populaire soep. Hier volgt het Franse recept: Koop verschillende vissoorten bv.- een paar kleine schelvissen, een stukje kabeljauw of andere vissoor ten. tezamen twee a drie pond. Kan de beurs het lijden, neemt u er dan wat gepelde garnalen en mosselen bi.iVerder: een ui, twee knoflook- pitten, een theelepel saffraan, wat prei en peterselie, tomaten of toma- tenpurée, tijm. In een bodempje olie wordt de fijngesneden ui. prei, knoflook, peter selie, tomaten en tijm ongeveer 10 min. gesmoord met gesloten deksel. Giet vervolgens het benodigde ko kende water in de pan en laat dit met de kruiden weer 10 min. zacht jes koken. De vis wordt schoongemaakt, ge sneden en bij de soep gedaan en in 10 min. gaargekookt. Maak de soep af met de garnalen en mosselen en als u heeft een. glas wijn. Kleine sneetjes gebakken brood smaken voortreffelijk in deze soep. HONGAARSE KAASSOEP Neem per persoon een eetlepel bloem en roer dit op het vuur met een flink stuk boter tot een glad papje, voeg hierbij per persoon een eetlepel geraspte kaas aan toe en vervolgens de benodigde vloeistof (bouillon of water met bouillonblok jes en een scheut melk). Wanneer de soep goed doorkookt voeg dan in kleine stukjes gebroken marcaroni toe. De soep hoort eigenlijk afge maakt met een eierdooier met een kopje room vermengd, maar dat is niet noodzakelyk. ..ALS WE DE BILT MOGEN GELOVEN, en al loopt hij don op het einde, velen vinden het nü de ideale tijd om met va cantie te gaan Het kan nog warm zijn in September. Daarom geven we vandaag nog een modellei je voor een heel sim pel jurkje. Misschien heeft u nog een lapje of anders heeft u er mis schien nog wat punten voor over. Er is op 't ogenblik nog zomerstof te koop in de winkels, hoewel er ul veel herfststoffen verschijnen. Het jurkje dat hier afgebeeld staat is een nieuw Frans model. Het lijfje is heel strak, met een ritssluiting van voren tot aan dc taillenaad. De hols ia heel modern uitgesneden. Dc mouwtjes zijn kleine kapjes die on der de arm op niets uitlopen. De met plooien aangezette rok is opge vrolijkt met bloemen, die de enige versiering vormen. De bloemen wor den geknipt van een afstekende kleurop donkerblauw of rood witte bloemen, op een lichte jurk donkere afstekende kleuren. Zij worden er met een festonneersluk opgenaaid en met hetzelfde mate riaal worden de steeltjes gebor duurd. Het geschiksfe materiaal voor dit model is effen katoen. (Ingezonden mededeling) Inz B. A'dam ontv. 1 fles TIP. Abego „moedert" er zo lang over er verbeurdverklaring van bet in beslag genomene." Veel leest men aan het slot van rechtszaken over prijs, en andere de licten, dat de, in beslag genomen goederen verbeurd verklaard zijn. Dit heeft "iet alleen plaats bij smok kei gevallen of bij overtreding van de dis tributiebepalingenook de contróledienst van de Prijsbeheersing, de onver schilligheid moede waarmee veelal zijn verbalisanten een boete tegemoet- zien, gaat sinds enige tijd geredelijk over tot in beslag name. Geknoei onmogelijk Waar hier veelal artikelen mede gemoeid zijn, waaraan grote behoef te bestaat, is het gpen wonder, dat men gaarne weten wil, waar de goe deren blijven en op welke wijze ze weer in de circulatie komen Direct kan worden vooropgesteld, dat fraude, menselijkerwijze gespro ken. uitgesloten is. Alleen reeds de allereerste han deling staat hiervoor borg: de amb tenaar die de waren in beslag neemt., geeft aan do betrokkene een re?u af, het „formulier van in beslag na me", waarop nauwkeurig aard, ge wicht en hoeveelheid der goederen vermeld staan en waarop duR con- tróle al heel gemakkelijk is; van dit formulier wordt oen doorslag aan het proces-verbaal gehecht. Ook de betrokken districts^cmachtigde en de opslaghouder krijgen doorslagen van het formulier, waarna de goede ren al naar hun aard, hun legale weg gaan. Betreft het consumptiegoederen, m-a.w. goederen, die van land- en tuinbouw of van veeteelt afkomstig zijn, dan worden ze door de Provin ciale VoedselQommissariesen behan deld. Dezen krijgen te maken met le vend en geslacht vee, zuivelproduc ten, suikerwaren, meel e.d., maar ook mej, wijn. bier en spiritualiën. Bij de verdere verhandeling wordt wederom onderscheid gemaakt tus sen goederen, die zoi Ier bezwaar bewaard kunnen worden en goede ren, die aan bederf of achteruitgang onderhevig zijn. Consumptiegoede ren, die niet te conserveren zijn, worden direct verkocht. Vlees bijvoorbeeld gaat naar de Plaatselyke Toewijzingscommissie, welke het aan de slagers afgeeft, die het als gedeelte van hun normale toewijzing tegen inlevering van bon nen ontvangen. Dc vrijbank Dit geldt evenwel alleen voor vlees, dat van alle keur*ngsmerken voorzien is, dus afkoipstig is van le vend gekeurde dieren. Uiteraard wordt veel meer vlees aangehaald van clandestien geslacht vee. Dit vlees wordt op zijn hoeda nigheid beschouwd en veelal dusda nig inferieur bevonden, dat het als schadelijk voor de gezondheid moet worden vernietigd. Is het voor de consumptie niet ongeschikt, dan kan het éf voor alle zekerheid gesterili seerd worden, óf „voorwaardelijk" goedgekeurd en via de „Vrijbank", d.w.z. onder toezicht van de Plaatse lijke Toewijzingscommissie, gedistri bueerd worden. Bij levend vee wordt onderscheid gemaakt tussen slachtrijp vee en ge- bruiks- en stamboekvee. Slachtrijp vee gaat naar het „Bedrijfschap Vee en Vlees", wordt geslacht en nor maal gedistribueerd. Slachtrijpe var kens gaan naar de leveringsplaatsen voor varkens en komen in de vlees- fabrieken en exportslagerijen te recht, De andere varkens gaan naar de dichtstbijzijnde markt en worden verkocht onder toezicht van een des kundige van het Bedrijfschap Vee en Vlees. Uit bet bovenstaande blijkt, dat de eigenaar zijn vee niet terug krijgf, wanneer de rechterlijke uitspraak geon verbeurd verklaring tengevolge heeft. Hij kan voor zijn varken hoog stens een dergelijk varken terug krij gen en ziet zich anders de opbrengst in geld ter hand gesteld. Alleen voor stamboekdieren wordt een uitzondering gemaakt. Hiermede wordt de uitspraak afgewacht, zodat by niot verbeurd verklaring de eige naar zijn dieren terug krijgt. Bij ver knop van zulk stamboekvee wordt alleen verkocht aan personen, die vergunning hebben tot het kopen er van. Granen en peulvruchten komen via het betrokken bed-ijfschap langs de gewone kanalen in de markt; kaas, boter, suiker en andere distri- s r butie-artikelen komen by de winke-1 grossierdery wordt goed gewaakt. lier terecht. Snoepgoed wordt als re gel tegen betaling geleverd aan in richtingen van charitatief karakter, wees- en kindertehuizen, buurtver enigingen, huizen voor ouden van dagen e.d. Industrie-goederen Industriële goederen en rookwaren worden gedeponeerd bij de Dienst van dc Algemeen Gemachtigde voor de In beslag genomen Goederen", bekend als Abego. De Abego heeft het land verdeeld in vier districten, welke ieder een aantal opslagplaat sen onder een beheerder omvatten. Aangezien het hier goederen betreft, die bewaard kunnen worden, heeft verkoop pas plaats wanneer do ver beurdverklaring is uitgesproken. Na taxatie worden de veroeurd ver klaarde goederen langs bepaalde ba. nen in de verkoop gebracht. Voor distributiegoéderen leidt de weg langs de ryksbureaux. Bij voor keur worden de goederen verkocht in de plaats, waar zo in beslag ge nomen zijn. De tussenhandel wordt waar mogelijk - ingeschakeld. De geteisterde gebieden genieten voorkeur. Shagtabak wordt ter beschikking gesteld (tegen betaling uiteraard) van de arbeiders in de wederop bouw, radiotoestellen gaan als regel naar instellingen als zieken- en rust huizen. Grote partijen importsigaret- ten worden verkocht als volksher- 6tel-8igaretten. De aard van de goederen omvat welhaasf alles wat verhandelbaar is, speelgoed, zeep, fietsen, broedmachi nes, klompen, te veel om op te noe men. Vooral textiel en aardewerk komen veel voor en verder „galante rieën" als snuisterijen, haarkammen e.d. Veel is afkomstig van smokkcl- uif. België. Milliocncnzaak Er zyn soms aanhalingen, die een grote geldwaarde vertegenwoordi gen. Eens kwam een partij bontvel len van f 112.000,binnen. Maar ook een paa* liter jenever of enige ponden kersen volgen de hiërarchie ke weg. In totaal is voor een bedrag van enige millic. nen guldens in be waring en dit alles wordt aan de eigenaars teruggegeven, óf aan het publiek verkocht. En hiervan moge men overtuigd zijn, alles kan het daglicht verdra gen. Over de producten van dezo

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 3