Wetenschappelijk centrum en vacantie-oord KROESBAARD heeft berouw Moeilijkheden in de Partij van de Arbeid Kerken van Indonesië hielden stand tegen Japan VERDIEPING VAN LEVENS- EN WERELDBESCHOUWING Prof. Mennicke zestig jaar Gemeenschap in vrijheid Geruchten over vorming van nieuwe partijen D;,, Hartstocht in de Kaukasius f M. J. LÊRMONfOF j Vertaling J. A. Ages j Radio-programma Vrijdag 5 September 1947 3 Internationale School voor Wijsbegeerte Die een paar kilometer buiten Amersfoort de Arnhemseweg verlaat om langs de Dodenweg de kant van de Leusder- heide op te gaan, vindt even vóór hij het hotel Oud-Leusden zou bereiken, een pad, dat links het bos in gaat. Aan het eind van dit pad, temidden van hei en dennen, staat een groot, laag gebouwd, wit huis. Het is de Internationale School voor Wijs begeerte, of. zoals men de laatste jaren vaak zegt: „De school van Professor Mennicke". HET klinkt erg zwaarwichtig, „School voor Wijsbegeerte" en velen „lopen een straatje om" als zij dit plechtstatige woord horen. Maar dat ia verkeerd, dom en kort zichtig. Voor het woord wijsbegeer te behoeft niemand te schrikken, want het duidt een geesteswerk- zaamheid aan, waarbij bet meer op helderheid van inzicht dan op een overmaat van geleerdheid aankomt. En de School voor Wijsbegeerte ia geen opleidings-inatituut tot aller lei onbegrijpelijke kennis, maar veel eer eenvacantie-oord. Wie er eens geweest is, zal dit onderschrij ven. De Internationale School voor Wijsbegeerte wil zijn een centrum ter verdieping van levens- en we reldbeschouwing. Een levensbe- achouwing heeft elk mens. Maar niet ieder komt er toe haar aan die van anderen te toetsen en haar te verrijken en te verdiepen door ken nis tc nemen van wat grote denkers uit het verleden en.... het heden te zeggen hebben. Daartoe biedt de School aan de Dodenweg de gele genheid. Gedegenheid Behoeft men aan de ene kant voor het woord wijsbegeerte niet terug te schrikken, aan de andere kant mene men ook piet, dat in de „school van Professor Mennicke" maar wat luchtigjes over allerlei op zich zelf wel interessante onderwer pen geredekaveld wordt. Verre van dat. Alles wat hier ter sprake komt wordt behandeld door personen van wetenschappelijk formaat, doch op zulk een wijze, dat het ook voor minder wetenschappelijk geschool den te verwerken en dus te waarde ren is. Wat dit betreft lopen de cursussen en lezingen, die er gege ven worden, natuurlijk uiteen, maar ieder kan daarvan kiezen wat bij zijn aanleg, ontwikkeling en belang stelling past In de (bijna) afgelopen zomer kwamen o,a. de „belangrijke psy chologische vraagstukken van deze tijd" aan de orde. Een ander onder werp was „Karakter en karakter trekken". Gedurende het afgelopen weekend behandelden vijf sprekers de „Geestelijke en organisatorische problemen van het maatschappelijk PROF. MENNICKE zestig jaar PROFESSOR MENNICKE: „Ik heb in mijn leven steeds weer leren inzien hoe ingewikkeld de menselij ke verhoudingen zijn en hoe moei lijk het is de mensen te verbeteren. Naar mijn mening moet men begin- nen in kleine kringen of groepen geestelijke activiteit te wekken en dan wel op ieder gebied zo concreet mogelijk. Van die bepaalde groepen zullen dan impulsen uit moeten gaan tot de wereld. Als einddoel zie ik de realisering der vrijheid, dus: de gemeenschap in vrijheid. Voor mij betekent vrijheid, daf het geen in een gemeenschap geldig is, door alle leden van die gemeenschap wordt aanvaard. Komt Terschelling weer bij Noord-Holland? De gemeenteraad van Terschelling besloot unaniem in zijn gistermiddag gehouden zitting aan de minister van binnenlandse zaken te verzoeken Ter schelling opnieuw in te delen bij de provincie Noord-Holland Zoals bekend deelden de Duitsers het eiland in 1942 bij Friesland in. ,,Het Parool" lanceerde vorige week het bericht, dat bij enkele le den van de Partij van de Arbeid, oud-leden van de Vrijzinnig Demo cratische Bond. plannen bestaan zich af te scheiden van de P. v. d. A. om een nieuwe, vooruitstrevende mid denpartij te formeren. Mr. Oud, bur gemeester van Rotterdam, wiens naam in dit verband genoemd is, verklaarde in ..Het Handelsblad" van concrete plannen tot heroprichting van de V.D B niets te weten. Verder schrijft hij: „Van het begin af heb ik begre pen. dat. wanneeer het tot een breuk in de Partij van de Arbeid zou ko men, de scheidingslijn anders zou lopen, dan tussen de oud-VriJz'n- nig-Democraten en de overige leden van de Partij van de Arbeid. Voor tal van andere groepen die In de Partij van de Arbeid opeinden was de fusie evenzeer een proefneming als voor de vrijzinnig-democraten Het was te verwachten, dat, indien de proef zou mislukken, ook in deze groepen neiging zou bestaan mede te werken tot oprichting ener nieuwe partij. Reeds dat zou aan die partij een enigszins ander karakter geven dan de oude Vrijzinnig-Democratische Bond had gehad". Zowel Het Handelsblad" als „Het Vrije Volk" beantwoorden de vraag, of er behoefte bestaat aan een nieu we middenpartij, ontkennend. Het eerste blad betoogt, dat er naast de Partij van de Vrijheid daarvoor geen plaats is. wel ruimte voor verbreding van deze partij, het tweede meent te constateren, dat het overgrote deel der oud-V D -ers zich best thuis voelt In de Partij van de Arbeid. Voor P. v. d. A. innerlijke versterking De Nieuwe Rotterdamse Courant merkt o.a. op: Voor de P. v. d. A. zou zulk een hergroepering numeriek wellicht een verzwakking betekenen, maar inner lijk een versterking. Het socialisti sche karakter van de partij had iets gedwongens en zal zuiverder kunnen worden wanneer wie in zijn hart geen socialist is een ander onderdok kan vinden Mr. Oud had het vrijzin nige element in de P. v. d A. graag versterkt gezien door toetreding van de jonge liberalen. Dezen echter voel- den het wezenlijke verschil tussen socialisten en niet-socialisten. voel den dat de P. v. d. A. door toetreding van niet-socialisten geen heldere op lossing doch een vrij troebel mengsel zou worden. Anderzijds zal heel wat huidige aanhang van de communis ten ee/i zuivere socialistische partij prefereren boven de weinig construc tieve agitatie van de Waarheidsvrien den. Over de Partij van de Vrijheid schrijft het blad: „Ondanks het vele voortreffelijke, door een aantal Kamerleden op soci aal. economisch en cultureel gebied verricht, heeft de P. v. d. V. toch niet geheel en al die naam gekregen, welke haar Initiatiefnemers voor ogen heeft gestaan. Niet steeds ge rechtvaardigde actie en vooroordelen van haar tegenstanders, hebben daar toe bijgedragen, maar ook enige niet al te gelukkige uitlatingen over de Indonesische kwestie, welke het bin nenlandse politieke leven in sterke I cwn: mate beheerst. Juist wat de Indische politiek be treft is er een grote ruimte tussen de A R. die dwars door alles heen naar Djogja willen trekken, en de P. v. d. A. die het als partij niet verder brengt dan een resolutie van vlees noch vis; ruimte voor een construc tieve. van werkelijkheidszin getui gende en van vooruitstrevende vrij zinnige beginselen doortrokken poli tiek. De P v. d. V. zal moeten toege ven. dat zij deze ruimte nog niet heeft kunnen vullen". werk". Dat zijn onderwerpen, die niet alleen „vakgeleerden" aan gaan, maar die ook voor „leken" en mensen van de practijk van beteke nis zijn, mits zij, zoals hier. door uitermate deskundigen behandeld worden. Wees mens „Wees mens" staat er boven de ingang van het gebo'uw. Dat karak teriseert eigenlijk het best de bedoe-^ ling van dit werk. Door zich in deze* prachtige omgeving met anderen on der goede leiding te bezinnen op de problemen van het leven, niet in vaag gepraat, maar in nuchtere re denering, leert men de innerlijke waarde van het leven en het mens zijn beseffen. Tijdens iedere cursus en na iedere lezing is er ruime tijd beschikbaar voor discussie, hier „nabespreking" genoemd, die onder de leiding van Prof. Mennicke dik wijls uitbloeit tot het hoogtepunt van het gehele verblijf op de school Na het ingespannen luisteren of discussiëren noden de bossen tot een wandeling of de piano tot zang en vreugde. En zo wordt het ver blijf hier inderdaad tot een vacan- tie. Een zakenman vertelde ons dezer dagen, dat hij in dit oord meer ontspanning had gevonden dan ooit In het beste hotel. Waar nog bij komt, dat de school ook wat verzorging betreft niet voor een uitstekend hotel behoeft onder te doen. al moet men de keurige slaapkamers meestal met anderen delen. t In 1916 is de School haar arbeid begonnen, die zich allengs uitbreid de en vermaardheid kreeg. Tussen Noord- en Zuidpool Wie werd het eerst bevrijd? De drie Belgische steden Doornik, Ber gen en Chimay hebben ieder in een gevelplaat op een openbaar ge bouw plechtig laten beitelen „de eerste bevrijde stad" van België te zijn Race met de dood. Dertig gram streptomycine worden onder auspi ciën van het blad „P.M." en het zie kenhuis van Sydenham (USA.) per vliegtuig naar Praag vervoerd voor de behandeling van een vijf-jarige jongen, die zeer ernstig ziek is aan meningitis (hersenvliesontsteking» De vader van de jongen stuurde een telegram naar een vriend in New York, die er over sprak met de re dactie van „P M Het blad trof regelingen, dat het geneesmiddel met een vliegtuig van de Pan American Airways naar Brussel gezonden werd. De zending wordt heden in Praag verwacht. U komt teker om dollar*? De Amerikaanse vice-minister van bui tenlandse zaken. Lovett, zegt. dat hij al zoveel verzoeken van buitenland se vertegenwoordigers hegft moeten aanhoren, dat hij niet meer de hulp van een tolk nodig heeft. Lachend vertelde hij, dat eens een buitenlandse diplomaat hem een be zoek bracht en begon te praten in een taal. die hu niet kende, maar hij wist onmiddellijk, dat het land van de diplomaat het te doen was om dollars. tcerd en van het ene concentratie kamp naar het andere gesleept, heeft een bewogen leven achter de rug, hetgeen niet weg neemt, dut hij een respectabele hoeveelheid wetenschappelijke arbeid heeft ver zet. Moge het deze men. met zijn enorme werkkracht en zijn rijke, maar bovenal milde geest, gegeven zijn deze arbeid nog vele jaren voort te zetten. Het werk. door de oorlog onder broken de bezetters bewoonden en plunderden ook dit gebouw is thans weer krachtig aangevat. De zomercursussen en studie-conferen ties hebber grote belangstelling ge trokken en het aantal vrienden van de School weer met velen vermeer derd. De ziel En tenslotte dit. Deze school heeft een ziel. En die ziel is haar directeur: prof. dr. C. A. Mennicke. Wij plaatsen deze beschouwing op de dag, dat hij zijn zestigste ver jaardag viert. Vanavond om acht uur is in de school aan de Doden weg een receptie, waarbij een ge schenk aangeboden wordt cn de be tekenis van deze geleerde onge twijfeld in het licht zM worden ge steld. Prof. Mennicke is van oorsprong een Duits hoogleraar, die echter reeds in 1933, door de nnzi-terreur verdreven, naar ons land kwam. Na aan verscheidene universiteiten, be halve fc Bonn o.a ook te Utrecht. Theologie en Wijsbegeerte te hch- ben gestudeerd, ging Mennicke's be langstelling al vroeg naar dc socio logie uit en zo kon hij in 1020, dus kort na dc eerste wereldoorlog, zijn taak aanvangen als docent aan de „Hochschule für Politik" te Berlijn. In 1030 werd hij hoogleraar in de Paedagogiek en Philosophic te Frankfort en toen hij in 1933 voor de nazi's naar Nederland was uit geweken, heeft hij hier zijn weten schappelijke arbeid o.m. voortgezet aan de Amsterdamse Universiteit als privaat-docent in de theorie en geschiedenis der sociale paedago giek. Prof. Mennicke. tijdens de be zetting door de Duitsers gearres- Zo ziet men uit het bos de Inter nationale School voor Wijsbegeerte te Amersfoort liggen. Zij moesten haar trouw betalen met vele offers Ontzettende nood in de Minahassa A. W. BRINK te Zoist begon znn reis door Indonesië met een btjzoek aan de Molukkpu (Amboii on Saparooa), waar hij werd getroffen door liet feit. dat daar nog allerlei rudimenten aan wezig ziin van de oude Compae- nieskerk. welke F,03 taai geleden van de cla=sis Amsterdam uit werd gesticht. Tegelijkertijd is dez.c Molukse Protestants.» die een zelfstandig deel is van de Protestantse Kerk in Indonesië, gedurende de oorlog met Japan trouw gehloven aan het Evangelie en doze trouw heeft zij moeten be talen met do levens van vele voor gangers en gomconti'ledon. Van een kerk die zovoel voor het Evangelie heeft overgehad priag men in de toekomst nog veel ver wachten. In Ambon gaan de zaken wat trager dan elders, maar ook daar leelt het toch alles Een bewijs, daarvoor is b.v„ dat do Ambonne- zon wel tn krotten willen wonen als de kerk maar herbouw-il wordt. Dat is \ee| z grond voor een plaats, waar 80% is \erwo st. Ook in de Minahassa wo dt een krachtige kerk cn een krachtige bevolking gevonden, een kerk niet een uitgesproken oecumenisch be sef. een kerk die bezig is zich af te vragen of zij in de nabije toe komst geen zending zal moeten bedrijven elders in de wereld. Ds. Drink was uitgenodigd om er te spreken over wat in de laatste ja ren in de Hervormde Kerk is ge beurd. Hij spiak een uur en moest gedurende vier uren ragen be antwoorden. De7.e hielden o.m. \erband met de verhouding Ne derlandDuitsland en Nederland- Japan. zij handelden over verge ving. over de toekomst van de zending in Indonesia cn over de verhouding van de Indonesiërs en de Eurooese arbeiders. De alge mene opinie was dat er ook in do toekomst plaats zou ziin voor Europese krachten, mits deze zou den willen sta.in naast de Indo nesiërs. Een sterke indruk maak ten de onlzaglijke verwoestin gen in verschillende delen van de Minahassa op Ds. Brink. Er is letterlijk gebrek aan alles, aan materialen, aamme- A. W. BRINK dicijnen. aan kleding, aan vee voer. In de hele Minahassa is geen spijker te krijgen, en voor de landbouw Is het fu nest, dat er geen landbouw werktuigen zijn. Het ontbre ken van do mijnwormolle maakt bestrijding van de mijnwormplaag onmogelijk. Mannen en vrouwen kunnen niet samen in de tuinen wer ken omdat zij niet over be hoorlijke en voldoende kle ding beschikken. Twee zieken op 1 bed of negen babies in e'cn wieg die slechts plaats biedt voor drie is geen zeld zaamheid. Maar ook in de Minahassa is de kerk gedurende de oorlog blijven staan en zij beeft het ontzaglijk'- gevaar van de totalitaire staat goed ingezien. Overeenkomst met eerste Christengemeente De kerk van Timor zal binnen kort zelfstandig zijn, de derde zelf- standigo kerk in het kader van de Protestantse kerk in Indonesië. Zij werd met cis. Zeydner samen bezocht en vooral in Koepang d<» hoofdstad werden de beide predi kanten getroffen door de grote verwoestingen. Binnen afzienbare tijd zal er noodzakelijk geholpen moeten worden. Op tal van bijeen komsten en ontvangsten kwam. TERWIJL de Zwamlanders rond hun vuurtjes zaten en Lreurig urfjes zaten en treurig hun baLidloze hoofden lieten hangen zat koning G'imkin voor een grot® spiegel in zijn slaapka mer en keek... keek maar onaf gebroken naar zijrj eigen gezicht. „Kroesbaard, ig bedoel Glimkin, wit zin ie er uit", zei hij tegen zichzelf, „wat heb je toch een raar gezicht zonder baard. Ik heli nooit geweten dat |e zo'n vreemd j.nntig kinnetje had. En wat een lelijke dikke lippen. Kroesbaard. Kroesbaard. wat ben je begonnen. Moe kwam je toch zo dwaas!" Mij dacht diep na. Wicht eens- zou bet misschien komen doordat ini gisteravond likeur gedronken h a d Wa t wn g e r da a m a ge beu rd 7 Meel vaag wist bij nog dat hij mot de dames en heren bad ge danst. „Ik geloof, dat tk toen al cm beetje gek heb gedaan", mom- pelde hij. Maar boe is het toch verder ge gaan? Kroesbaard-Glimkin pie kerde, maar hij kon er niet moer achter komen. Wacht eens. één ding wist hij nog wel goed: hij had die deftige heren erg bewon derd. Maar waarom eigenlijk? Omdat ze meii6en waren, heren eigenlijk, keurig gekleed en spie gelglad geschoren? Waren ze daarom beter dan zijn goede, trouwe kabouters? Kroesbaard VOOR DE KINDEREN wist 8een antwoord op die moei lijke vragen. WANMORGEN was hij nog ver* V rukt geweest van dat feest. Zonder er diep over na te denken had hij die twee wetten geschre ven. Nu begon bij te twijfelen of bij er wel goed aan had gedaan, 't Wag begonnen toen hij zijn eigen kale gezicht voor het eerst bekeken had. Mij leek helemaal niet meer op een kabouter, hij zag er uit als een heel klein, heel FEUILLETON Ook „links" verband losser Niet alleen aan de „rechterzijde" van de Partij van de Arbeid schijnt ontevredenheid te bestaan over de politiek van deze partij, doch ook aan de linkerzijde. In een in Amsterdam gehouden landelijke vergadering heeft het Sociaal Democratisch Cen trum besloten tot wijziging van. zijn houding tot de Partij v. d. Arbeid. Tot dusver werd het lidmaatschap ven deze partij als voorwaarde ge steld om toe te treden in overeen stemming met het karakter van dit Centrum als werkgemeenschap bin nen de Partij v. d. Arbeid. In verband met de Indonesische politiek van de Partii v d. Arbeid heeft men deze eis losgelaten, zodat ook dem.-socialisten buiten partijver band voortaan lid kunnen worden van het S D C. Voor de hoofdbe stuursleden. Mevr. Ria de Korte. W. Romijn en W. F van Tilburg was dit besluit aanleiding zich uit het S.D.C. terug te trekken. door iiiiniimiiisauuaifl waarachtfniyk om zyn droevige her inneringen terug te dringen een lange verhandeling over het onge mak om alleen door nieuw van een jaar oud op de hoogte gehouden te worden. Ik viel hem niet in de rede, maar ik luisterde ook niet meer naar hem. Na een uur werd het mogelyk, dat wy weer op weg gingen: de sneeuwstorm was gaan liggen, de hemel opgeklaard en wij vortrok- deed m(j huiveren. Ik ging terug ken- om order te geven voor het maken Onderweg moest ik wel terugkom van de doodskist. men op het verhaal over Bèla en Om U de waarheid te zeggen, PetsJorin. was het deels ter afleiding van mjjn u *1ilTrner lets over een Kaukasische vertelling oorspronkelijke titel: „Bèla' Hy verbleekte en greep een glas, vulde het en reikte het haar aan. Ik bracht mijn handen voor m(jn ogen en begon een gebed uit te B u JO„ sproken; ik herinner mij niet meer gedachten, dat ik m(j daarmee be- bl"y gehoord? welk... Ja, mtfn waarde, ik heb ve- zig hield. Ik had nog een stuk tar- „Kazbitsj, ja... ik weet het wer- malama20) en daarmee voerde ik de kciyk niet, wat er van hem is ge kist en verfraaide die met Circas- worden. Wel is m(j ter ore geko- 8isch zilverwerk, dat Gregory Alex- men- dat °P de rechter flank van len zien sterven, jn hospitalen en op het slagveld, maar dit was anders, geheel anders. En ik moet eeriyk bekennen, dat er ook iets was, dat androwitsj voor haar gekocht had. onze frontlyn, daar waar de Schap- mü Hu-ar» -jai - Hat -rit «i«t d6 volgende dag hebben wy haar soeg« 3l) met ons in schermutse- mij dwars zat: dat zy niet één keer aan my dacht voordat zij stierf; ik had toch van haar gehouden, als een vader... Het zij zo. moge God het haar vergeven! En het is waar, wie ben ik wie was Ik, dat z(j aan mij zou moeten denken? Toen zjj het water gedronken had voelde zy zich rustiger en binnen enkel© minuten stierf zij. Een spiegel werd voor haar lip in de vroege morgen achter het fort begraven, by de beek en dicht bij de plek, waar zy het laatst gezeten had; daar waren de bosjes van wit te accacia en vlier niet zo dicht ge groeid; ik had er een kruis willen neerzetten, maar weet U, dat kon tot feitelijk niet, omdat zjj geen Christin was. „Wat is er van Petsjorin terecht pen gehouden, maar die besloeg gekomen?", vroeg ik? niet meer. Ik nam Petsjorin mee uit het vertrek en wij gingen naar bui ten: langen tijd liepen wy naast el kaar voort, zonder een woord te spreken, langs de verschansingen van het fort, op neer, op en neer. Er was geen uitdrukking op zijn ge zicht en dat deed mij leed: in zyn plaats zou ik wellicht gestorven zyn van ellende. Ten leste ging hy op de grond zitten, in de schaduw en begon met zyn stokje figuren in het zand te trekken. Ik trachtte hem te troosten, meer omdat het zo behoort^ weet U, en ik begon te spreken, toen wierp hij zijn hoofd achterover en lachte... die lach ling zyn, een zekere Kazbitsj moet opereren: een waaghals, een dap pere en overmoedige kerel, die on der ons vuur nog rustig in zyn rode tuniek uitdagend langzaam blhft doorrijden. Als de kogels vlak by hem fluiten maakt hij een beleefde buiging naar onze mannen. Alleen weet ik niet. of het dezelfde ls." In Kobl gingen Maxime Maxi- mowitsj en ik uiteen. Ik trok ver- Langen tijd was hy er slecht aan der met de postkoets, maar hij kon n - njet omdat zyn bagage zo zwaar was. Wy konden bezwaar lijk wensen elkaar nog eeris te zul len ontmoeten; toch gebeurde dat. en wanneer g(1 er prijs op stelt wil ik daarover wel eens* vertellen het is voorwaar een hele geschiedenis. Maar ge zult mij moeten toegeven, dat Maxime Maximowitsj een man was, die onze achting waardig is. Dnn zal ik m\J beloond weten voor miin wellicht te lang verhaal over Bèla. EINDE toe: h'(j werd mager, arme kerel maar nimmer meer spraken wy over Bèla. Ik merkte, dat h\j dat moeiiyk zou kunnen verdragen. Drie maanden later werd hy inge deeld by het E... regiment en hij vertrok naar Groezié. Wij hebben elkaar sindsdien niet meer ontmoet. Maar het schiet my te binnen dat iemand my kort geleden verteld heeft, dat hy teruggekeerd is naar Rusland ofschoon ik daarover niets gelezen heb in de dagorders van het corps Maar het nieuws bereikt ons ook langzaam." En op dit punt begon hij 2°) Fraai ziiden weefsel. Kaukasisch bergvolk. oud, heel lekjk en heel vreemd moneje. En een kabouter is nu eenmaal «een mens, maar een ka bouter. Zo min ilg een mens ka bouter kon worden kon een ka bouter mens zijn. Nu was hij niets: kabouter nóch mens. Weer keejj Kroesbaard in de spiegel: ..Sjonge, sjonge, wat een gezicht! Heb |e daarvoor 218 jaar ic baard, je prachtige, kroezende baard laten groeien? Waar wa« je het meeste trots op? Op je haard toch zeker* Waar kin ie nu trots cp zijn? Op ie wijsheid? Man, Inat je uitlachen: je weet zelf veel te goed dat je niet wijs bent. dat je twee wetten hebt geschre ven die je dom. ia dwaa* vindt. En het zijn pas de eer«tc welke jc op perkament zette. Kroesbaard, Glimkin. wat ben je begonnen?!" Opeens viel hem in: „Wat zul len je onderdanen er gek uitzienl Je kent ze bijna allemaal. Als je ze tpgen kwam herkende je ze meestal aan hun baarden. En nu? Zou je nog van één de naam ken nen? Kroesbaard, Je moet er op uit, je moet zelf gaan zien wat voor gezichten ze nu hebben!" En Zijne Majesteit aarzelde niet lang, hij trok zijn koninklijke kle ien uit, liep naar de kleedkamer van de bedienden en trok een heel oud jasje aan. Onherkenbaar voor alle Zwamlanders verliet hij het paleis en trok het donkere bos in. CPOEDIG zag hij verscheidene vuurtjes branden en liep er heen. Achter een dikke den ver scholen loerde bij naar zijn onder danen, die hun onthaarde gezich ten in hun handen lieten steunen en bijna geen woord spraken. Hij herkende niet ééni Wat zagen ze er gek uit! Zag hij goed? Wiar- achtigl Velen zaten zachtjes te huilen, de anderen staarden met droeve gezichten in de flakkeren de vlammen van hun vuurtjes. Geen gezellig gekeuvel, geen vro lijk gelach, geen genoeglijk spel, zoals vroeger,, zoals waarschijn lijk nug gisteravond. Eén ge dachte spookte Kroesbaard voort durend doar het hoofd; „Jij, de koning, die de knapste, de wijste van alle Zwamlanders moest zi|n, die er voor moet zorgen dat je volk even gelukkig blijft als het altijd is geweest, jij, die nu Glim kin heet, jij hebt je volk onge lukkig gemaakt. Je bent geen goede koning. Wat zou je Konin klijke Vader er van zeggen als hij jou en je volk zó zou kunnen zien!" Toen. plotseling, boord© hlf ook HET GERUCHT. „Staken, kabou ters, staken of je baarden terug. Staken, staken, staken!!!" Zosnel als een haas rende Kroesbaard naar dc Koninklijke Beuk terug, in zijn haast struikelend over boomwortels en dorre takken. En thuis, voor ziin spiegel, 6nikte hij diep bedroefd, want hoe zou hij de baarden er ooit weer aan kun nen krijgen? J. VAN STRATEN (Wordt vervolgd) /N dit tweede artikel geven wij het resultaat weer van een gesprek met ds. A W Brink, secret or is der ..Indische Commissie'', die met ds. IF. A. Zeydner, prncses der Gen Sy node der Nod. Ilerv Kerk, een reis door Indonesië maakt. men onder dc indruk van het feit, «Jat do/.e kerk nog merkwaardig het karakter vertoont ven de eer ste chi istengemeeute. Verscheidene leidende figuren zouden zo wegge- stapt kunnen zijn uit de Hande lingen der Apostelen. Zij leven ongelooflijk dicht hij God en aan vaarden alles onbezwaard uit Zijn hand. Hier wordt m feite de go- moonschnp der heiligen beoefend. Ook hier bleef men onder do Ja panse bezetting trouw cn toen in Narnnsnln de ondom voorgangers waren weggevallen heeft de ieugd de leiding \an dc gemeente op zich genomen. Als nergens anders leeft hier de christelijke gemeente temidden vnn de heidenen on wie zii werkt als zoutend zout. Zii zondert zich niet af en er bestaat uitgesproken geen vijandschap De heidenen zlln overtuigd, dat de christenen wat verder ziin. omdat bii hen het clement van vrees verdwenen is. Desolaatheid en verlatenheid Het lantsto bezoek gold de Oost kust van Sumatra, waar ds. Brink vroeger vier laar predikant was geweest tc Sinntar. Hij was zeer onder de indruk eekomen van de de^olanlhoid en verlatenheid van dit eertijds welvortpeonde cultuur gebied. Hot was er erg onrustig en onze militairen sta in er op ver vooruitgeschoven cn daardoor zeer bedrc'gde posten Het is voor ds. Brink een vraag hoc het werk in dit gewezen cultuurgebied ooit weer zal kunnen worden hervat, te meer waar de. Republiek er de situatie niet in de hand heeft. Een der vragen, die men zich steli ia die hoe de positie van de eertijds grote Batakkerk zal worden. Nu cn dan druppelen wel 'berichten binnen maar deze zijn moeilijk op hun betrouwbaarheid te toet sen. Tussen Sluis en Delfzijl Brand vernielde ongeveer duizend gasmeters in de fabriek van Wilson te 's-Gravenhage. Doodvonnis tegen W. J. Pons te A'dam wegens samenwerking met S.D. werd door Raad van Cassatie bekrachtigd. Kapitein ter zee A. de Booy had aan vllegtuigmoederschip „Karei Doorman" niet genoeg en stapte met mej. S. v. Beckendorff in huwelijks bootje. Tienduizend mclkbonnen vormden de buit van inbrekers die zich toe gang hadden verschaft tot een fa briek voor melkproducten te Holten. Het „Roosendaalsc kuipke". de be kende wielerbaan te Roosendaal, zal worden afgebroken om Rlaats te ma ken voor een zwembad. VRIJDAG 5 SEPT. Avondprogramma HILVERSUM I: 19.00 Nieuws. 19.15 Piano, Arthur Schnabcl. 19.25 Ned. Karh. Jongeren. 19.40 Gram.- muz. 19.55 Alg. Hulpactie. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten. 20.12 Gewone man. 20.20 Luisterspel: „Een nieuw leven (3). 20.50 Luis terspel: „De klok sloeg tweemaal". 21.20 Svmph, ork. 22.15 Avondge bed. 22.30 Nieuws. 22.50 Dansor- kest. 23.30 London Palladium ork. HILVERSUM II: 19.00 Gr.pl. 19 15 Appel ex-pol. gevangenen. 19.30 Lezing prof. dr. Scvenstcr. 19.50 10 min. voor 8. 20.00 Nieuws. 20 05 Sweellnck kwartet. 20.30 Causerie dr. W. R. M. Noordhoff. 21 00 Stem des Volks. 21.20 Mau rice Chevalier. 21.30 Buitenlands weekoverzicht. 21.45 Gr.pl. 22.15 Radio filmpremière. 22 40 Avond- wyding. 23.00 Nieuws. 23.15 Sym- phonisch concert. ZATERDAG 6 SEPT. Ochtend- en middagprogramma HILVERSUM I: 8. 00 Nieuws. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gr.pl. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Chopin. 12.00 Angelus. 12.03 Zang recital. 12 30 Weeroverzicht. 12.33 Welk boek. 12.38 Lunchconc. 12.55 Zonne wijzer. 13.00 Progr. van de Ned. Strijdkrachten. 13.30 Lunchconc. 13 45 Filmkwartier. 14.00 gr. pl, 14.30 Toneelkyker. 14.45 Mario Lo- renzl 15.00 Voor de jeugd. 15 15 Cinema-orgel. 15.45 KRO Kiosk. 16.00Musette klanken. 16.20 Lezing W. Vloeyberghs. 16 30 Causerie. 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Negro Spirituals. 18 15 Journalistiek Weekoverzicht. 18.30 Progr. van de Strydkraehton. HILVERSUM II- 8 00 Nieuws. 9.30 Waterstanden. 9 35 Gr. muz, 10.00 Morgenwijding. 10.12 Voor dracht. 10.35 Sehubert-liederen. 10.55 Uitz. voor dc arbeiders.-12.00 Musette en Hawaiian klanken 12.30 Weerpraatje. 12.33 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 Kalender. 13.25 Staf- muz. korps. 14.00 Ned. lied, 14.15 Radio Philh. ork. 15.00 Van boek tot boek. 1515 Vincentino 15.30 Lezing voor Esperantisten. 15.45 Vinventlno. 16 05 Voor de Jeugd. 16.30 Vaudeville-orkest 17 00 Sport 17 15 VaudHle-orkest. 17 45 Lezing Mr- Dr. J. Barents, 18.15 Gem, om roepkoor. 18.30 Voor de jeugd. 77 JINK A LENDER VntJDAO 5 SEPTEMHER. tn de moestuin hebben dc langdurige droogte en de zonnehitte ook hun nadelige uitwerking doer, gelden. Verschillende groenten kwamen niet voldoende tot on* wikkeling De oogst van snijbonen en slabonen s veel eerder afgelopen dan gewoon lijk, Een groeizame Sepiemhcrmannd i:nn de ontwikkeling vnn de vele WL» jaars en wintergroenten, die thans nog te velde staan, zeer ten goede komen. Dit geldt voorul voor de an dijvie, die voor haar groei ren be slist vochtige grond nodig heelt Doch ook de late koot rootten, de koolrapen, bieten, wortelen en ande re gewassen hebben grote, behoef tn aan meer vocht. Zonder ''at bodem- vocht kunnen ze de voedingsstoffen niet uit de grond halen. Laten wn daarom het beste hopen. S. L.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 3