Wetenschappelijk centrum en
vacantie-oord
KROESBAARD heeft berouw
Moeilijkheden in de Partij
van de Arbeid
Kerken van Indonesië hielden
stand tegen Japan
VERDIEPING VAN LEVENS- EN
WERELDBESCHOUWING
Prof. Mennicke
zestig jaar
Gemeenschap in
vrijheid
Geruchten over vorming van
nieuwe partijen
D;,,
Hartstocht in de Kaukasius
f M. J. LÊRMONfOF j
Vertaling J. A. Ages j
Radio-programma
Vrijdag 5 September 1947
3
Internationale School voor Wijsbegeerte
Die een paar kilometer buiten Amersfoort de Arnhemseweg
verlaat om langs de Dodenweg de kant van de Leusder-
heide op te gaan, vindt even vóór hij het hotel Oud-Leusden
zou bereiken, een pad, dat links het bos in gaat. Aan het eind
van dit pad, temidden van hei en dennen, staat een groot, laag
gebouwd, wit huis. Het is de Internationale School voor Wijs
begeerte, of. zoals men de laatste jaren vaak zegt: „De school
van Professor Mennicke".
HET klinkt erg zwaarwichtig,
„School voor Wijsbegeerte" en
velen „lopen een straatje om" als
zij dit plechtstatige woord horen.
Maar dat ia verkeerd, dom en kort
zichtig. Voor het woord wijsbegeer
te behoeft niemand te schrikken,
want het duidt een geesteswerk-
zaamheid aan, waarbij bet meer op
helderheid van inzicht dan op een
overmaat van geleerdheid aankomt.
En de School voor Wijsbegeerte ia
geen opleidings-inatituut tot aller
lei onbegrijpelijke kennis, maar veel
eer eenvacantie-oord. Wie er
eens geweest is, zal dit onderschrij
ven.
De Internationale School voor
Wijsbegeerte wil zijn een centrum
ter verdieping van levens- en we
reldbeschouwing. Een levensbe-
achouwing heeft elk mens. Maar
niet ieder komt er toe haar aan die
van anderen te toetsen en haar te
verrijken en te verdiepen door ken
nis tc nemen van wat grote denkers
uit het verleden en.... het heden te
zeggen hebben. Daartoe biedt de
School aan de Dodenweg de gele
genheid.
Gedegenheid
Behoeft men aan de ene kant
voor het woord wijsbegeerte niet
terug te schrikken, aan de andere
kant mene men ook piet, dat in de
„school van Professor Mennicke"
maar wat luchtigjes over allerlei op
zich zelf wel interessante onderwer
pen geredekaveld wordt. Verre van
dat. Alles wat hier ter sprake komt
wordt behandeld door personen van
wetenschappelijk formaat, doch op
zulk een wijze, dat het ook voor
minder wetenschappelijk geschool
den te verwerken en dus te waarde
ren is. Wat dit betreft lopen de
cursussen en lezingen, die er gege
ven worden, natuurlijk uiteen, maar
ieder kan daarvan kiezen wat bij
zijn aanleg, ontwikkeling en belang
stelling past
In de (bijna) afgelopen zomer
kwamen o,a. de „belangrijke psy
chologische vraagstukken van deze
tijd" aan de orde. Een ander onder
werp was „Karakter en karakter
trekken". Gedurende het afgelopen
weekend behandelden vijf sprekers
de „Geestelijke en organisatorische
problemen van het maatschappelijk
PROF. MENNICKE
zestig jaar
PROFESSOR MENNICKE: „Ik
heb in mijn leven steeds weer leren
inzien hoe ingewikkeld de menselij
ke verhoudingen zijn en hoe moei
lijk het is de mensen te verbeteren.
Naar mijn mening moet men begin-
nen in kleine kringen of groepen
geestelijke activiteit te wekken en
dan wel op ieder gebied zo concreet
mogelijk. Van die bepaalde groepen
zullen dan impulsen uit moeten
gaan tot de wereld. Als einddoel
zie ik de realisering der vrijheid,
dus: de gemeenschap in vrijheid.
Voor mij betekent vrijheid, daf het
geen in een gemeenschap geldig is,
door alle leden van die gemeenschap
wordt aanvaard.
Komt Terschelling weer
bij Noord-Holland?
De gemeenteraad van Terschelling
besloot unaniem in zijn gistermiddag
gehouden zitting aan de minister van
binnenlandse zaken te verzoeken Ter
schelling opnieuw in te delen bij de
provincie Noord-Holland
Zoals bekend deelden de Duitsers het
eiland in 1942 bij Friesland in.
,,Het Parool" lanceerde vorige
week het bericht, dat bij enkele le
den van de Partij van de Arbeid,
oud-leden van de Vrijzinnig Demo
cratische Bond. plannen bestaan zich
af te scheiden van de P. v. d. A. om
een nieuwe, vooruitstrevende mid
denpartij te formeren. Mr. Oud, bur
gemeester van Rotterdam, wiens
naam in dit verband genoemd is,
verklaarde in ..Het Handelsblad" van
concrete plannen tot heroprichting
van de V.D B niets te weten.
Verder schrijft hij:
„Van het begin af heb ik begre
pen. dat. wanneeer het tot een breuk
in de Partij van de Arbeid zou ko
men, de scheidingslijn anders zou
lopen, dan tussen de oud-VriJz'n-
nig-Democraten en de overige leden
van de Partij van de Arbeid. Voor tal
van andere groepen die In de Partij
van de Arbeid opeinden was de fusie
evenzeer een proefneming als voor
de vrijzinnig-democraten Het was
te verwachten, dat, indien de proef
zou mislukken, ook in deze groepen
neiging zou bestaan mede te werken
tot oprichting ener nieuwe partij.
Reeds dat zou aan die partij een
enigszins ander karakter geven dan
de oude Vrijzinnig-Democratische
Bond had gehad".
Zowel Het Handelsblad" als „Het
Vrije Volk" beantwoorden de vraag,
of er behoefte bestaat aan een nieu
we middenpartij, ontkennend. Het
eerste blad betoogt, dat er naast de
Partij van de Vrijheid daarvoor geen
plaats is. wel ruimte voor verbreding
van deze partij, het tweede meent te
constateren, dat het overgrote deel
der oud-V D -ers zich best thuis voelt
In de Partij van de Arbeid.
Voor P. v. d. A. innerlijke
versterking
De Nieuwe Rotterdamse Courant
merkt o.a. op:
Voor de P. v. d. A. zou zulk een
hergroepering numeriek wellicht een
verzwakking betekenen, maar inner
lijk een versterking. Het socialisti
sche karakter van de partij had iets
gedwongens en zal zuiverder kunnen
worden wanneer wie in zijn hart
geen socialist is een ander onderdok
kan vinden Mr. Oud had het vrijzin
nige element in de P. v. d A. graag
versterkt gezien door toetreding van
de jonge liberalen. Dezen echter voel-
den het wezenlijke verschil tussen
socialisten en niet-socialisten. voel
den dat de P. v. d. A. door toetreding
van niet-socialisten geen heldere op
lossing doch een vrij troebel mengsel
zou worden. Anderzijds zal heel wat
huidige aanhang van de communis
ten ee/i zuivere socialistische partij
prefereren boven de weinig construc
tieve agitatie van de Waarheidsvrien
den.
Over de Partij van de Vrijheid
schrijft het blad:
„Ondanks het vele voortreffelijke,
door een aantal Kamerleden op soci
aal. economisch en cultureel gebied
verricht, heeft de P. v. d. V. toch niet
geheel en al die naam gekregen,
welke haar Initiatiefnemers voor
ogen heeft gestaan. Niet steeds ge
rechtvaardigde actie en vooroordelen
van haar tegenstanders, hebben daar
toe bijgedragen, maar ook enige niet
al te gelukkige uitlatingen over de
Indonesische kwestie, welke het bin
nenlandse politieke leven in sterke I cwn:
mate beheerst.
Juist wat de Indische politiek be
treft is er een grote ruimte tussen de
A R. die dwars door alles heen naar
Djogja willen trekken, en de P. v. d.
A. die het als partij niet verder
brengt dan een resolutie van vlees
noch vis; ruimte voor een construc
tieve. van werkelijkheidszin getui
gende en van vooruitstrevende vrij
zinnige beginselen doortrokken poli
tiek. De P v. d. V. zal moeten toege
ven. dat zij deze ruimte nog niet
heeft kunnen vullen".
werk". Dat zijn onderwerpen, die
niet alleen „vakgeleerden" aan
gaan, maar die ook voor „leken" en
mensen van de practijk van beteke
nis zijn, mits zij, zoals hier. door
uitermate deskundigen behandeld
worden.
Wees mens
„Wees mens" staat er boven de
ingang van het gebo'uw. Dat karak
teriseert eigenlijk het best de bedoe-^
ling van dit werk. Door zich in deze*
prachtige omgeving met anderen on
der goede leiding te bezinnen op de
problemen van het leven, niet in
vaag gepraat, maar in nuchtere re
denering, leert men de innerlijke
waarde van het leven en het mens
zijn beseffen. Tijdens iedere cursus
en na iedere lezing is er ruime tijd
beschikbaar voor discussie, hier
„nabespreking" genoemd, die onder
de leiding van Prof. Mennicke dik
wijls uitbloeit tot het hoogtepunt
van het gehele verblijf op de school
Na het ingespannen luisteren of
discussiëren noden de bossen tot
een wandeling of de piano tot zang
en vreugde. En zo wordt het ver
blijf hier inderdaad tot een vacan-
tie. Een zakenman vertelde ons
dezer dagen, dat hij in dit oord
meer ontspanning had gevonden dan
ooit In het beste hotel. Waar nog
bij komt, dat de school ook wat
verzorging betreft niet voor een
uitstekend hotel behoeft onder te
doen. al moet men de keurige
slaapkamers meestal met anderen
delen. t
In 1916 is de School haar arbeid
begonnen, die zich allengs uitbreid
de en vermaardheid kreeg.
Tussen Noord- en Zuidpool
Wie werd het eerst bevrijd? De
drie Belgische steden Doornik, Ber
gen en Chimay hebben ieder in een
gevelplaat op een openbaar ge
bouw plechtig laten beitelen „de
eerste bevrijde stad" van België te
zijn
Race met de dood. Dertig gram
streptomycine worden onder auspi
ciën van het blad „P.M." en het zie
kenhuis van Sydenham (USA.) per
vliegtuig naar Praag vervoerd voor
de behandeling van een vijf-jarige
jongen, die zeer ernstig ziek is aan
meningitis (hersenvliesontsteking»
De vader van de jongen stuurde
een telegram naar een vriend in New
York, die er over sprak met de re
dactie van „P M
Het blad trof regelingen, dat het
geneesmiddel met een vliegtuig van
de Pan American Airways naar
Brussel gezonden werd.
De zending wordt heden in Praag
verwacht.
U komt teker om dollar*? De
Amerikaanse vice-minister van bui
tenlandse zaken. Lovett, zegt. dat hij
al zoveel verzoeken van buitenland
se vertegenwoordigers hegft moeten
aanhoren, dat hij niet meer de hulp
van een tolk nodig heeft.
Lachend vertelde hij, dat eens een
buitenlandse diplomaat hem een be
zoek bracht en begon te praten in
een taal. die hu niet kende, maar hij
wist onmiddellijk, dat het land van
de diplomaat het te doen was om
dollars.
tcerd en van het ene concentratie
kamp naar het andere gesleept,
heeft een bewogen leven achter de
rug, hetgeen niet weg neemt, dut
hij een respectabele hoeveelheid
wetenschappelijke arbeid heeft ver
zet. Moge het deze men. met zijn
enorme werkkracht en zijn rijke,
maar bovenal milde geest, gegeven
zijn deze arbeid nog vele jaren
voort te zetten.
Het werk. door de oorlog onder
broken de bezetters bewoonden
en plunderden ook dit gebouw is
thans weer krachtig aangevat. De
zomercursussen en studie-conferen
ties hebber grote belangstelling ge
trokken en het aantal vrienden van
de School weer met velen vermeer
derd.
De ziel
En tenslotte dit. Deze school
heeft een ziel. En die ziel is haar
directeur: prof. dr. C. A. Mennicke.
Wij plaatsen deze beschouwing op
de dag, dat hij zijn zestigste ver
jaardag viert. Vanavond om acht
uur is in de school aan de Doden
weg een receptie, waarbij een ge
schenk aangeboden wordt cn de be
tekenis van deze geleerde onge
twijfeld in het licht zM worden ge
steld.
Prof. Mennicke is van oorsprong
een Duits hoogleraar, die echter
reeds in 1933, door de nnzi-terreur
verdreven, naar ons land kwam. Na
aan verscheidene universiteiten, be
halve fc Bonn o.a ook te Utrecht.
Theologie en Wijsbegeerte te hch-
ben gestudeerd, ging Mennicke's be
langstelling al vroeg naar dc socio
logie uit en zo kon hij in 1020, dus
kort na dc eerste wereldoorlog, zijn
taak aanvangen als docent aan de
„Hochschule für Politik" te Berlijn.
In 1030 werd hij hoogleraar in de
Paedagogiek en Philosophic te
Frankfort en toen hij in 1933 voor
de nazi's naar Nederland was uit
geweken, heeft hij hier zijn weten
schappelijke arbeid o.m. voortgezet
aan de Amsterdamse Universiteit
als privaat-docent in de theorie en
geschiedenis der sociale paedago
giek.
Prof. Mennicke. tijdens de be
zetting door de Duitsers gearres-
Zo ziet men uit het bos de Inter
nationale School voor Wijsbegeerte
te Amersfoort liggen.
Zij moesten haar trouw betalen met
vele offers
Ontzettende nood in de
Minahassa
A. W. BRINK te Zoist begon
znn reis door Indonesië met
een btjzoek aan de Molukkpu
(Amboii on Saparooa), waar hij
werd getroffen door liet feit. dat
daar nog allerlei rudimenten aan
wezig ziin van de oude Compae-
nieskerk. welke F,03 taai geleden
van de cla=sis Amsterdam uit
werd gesticht. Tegelijkertijd is
dez.c Molukse Protestants.»
die een zelfstandig deel is van de
Protestantse Kerk in Indonesië,
gedurende de oorlog met Japan
trouw gehloven aan het Evangelie
en doze trouw heeft zij moeten be
talen met do levens van vele voor
gangers en gomconti'ledon. Van
een kerk die zovoel voor het
Evangelie heeft overgehad priag
men in de toekomst nog veel ver
wachten.
In Ambon gaan de zaken wat
trager dan elders, maar ook daar
leelt het toch alles Een bewijs,
daarvoor is b.v„ dat do Ambonne-
zon wel tn krotten willen wonen
als de kerk maar herbouw-il wordt.
Dat is \ee| z grond voor een
plaats, waar 80% is \erwo st.
Ook in de Minahassa wo dt een
krachtige kerk cn een krachtige
bevolking gevonden, een kerk niet
een uitgesproken oecumenisch be
sef. een kerk die bezig is zich af
te vragen of zij in de nabije toe
komst geen zending zal moeten
bedrijven elders in de wereld. Ds.
Drink was uitgenodigd om er te
spreken over wat in de laatste ja
ren in de Hervormde Kerk is ge
beurd. Hij spiak een uur en moest
gedurende vier uren ragen be
antwoorden. De7.e hielden o.m.
\erband met de verhouding Ne
derlandDuitsland en Nederland-
Japan. zij handelden over verge
ving. over de toekomst van de
zending in Indonesia cn over de
verhouding van de Indonesiërs en
de Eurooese arbeiders. De alge
mene opinie was dat er ook in do
toekomst plaats zou ziin voor
Europese krachten, mits deze zou
den willen sta.in naast de Indo
nesiërs. Een sterke indruk maak
ten de onlzaglijke verwoestin
gen in verschillende delen van de
Minahassa op Ds. Brink.
Er is letterlijk gebrek aan
alles, aan materialen, aamme-
A. W. BRINK
dicijnen. aan kleding, aan vee
voer. In de hele Minahassa is
geen spijker te krijgen, en
voor de landbouw Is het fu
nest, dat er geen landbouw
werktuigen zijn. Het ontbre
ken van do mijnwormolle
maakt bestrijding van de
mijnwormplaag onmogelijk.
Mannen en vrouwen kunnen
niet samen in de tuinen wer
ken omdat zij niet over be
hoorlijke en voldoende kle
ding beschikken. Twee zieken
op 1 bed of negen babies in
e'cn wieg die slechts plaats
biedt voor drie is geen zeld
zaamheid.
Maar ook in de Minahassa is de
kerk gedurende de oorlog blijven
staan en zij beeft het ontzaglijk'-
gevaar van de totalitaire staat
goed ingezien.
Overeenkomst met eerste
Christengemeente
De kerk van Timor zal binnen
kort zelfstandig zijn, de derde zelf-
standigo kerk in het kader van de
Protestantse kerk in Indonesië.
Zij werd met cis. Zeydner samen
bezocht en vooral in Koepang d<»
hoofdstad werden de beide predi
kanten getroffen door de grote
verwoestingen. Binnen afzienbare
tijd zal er noodzakelijk geholpen
moeten worden. Op tal van bijeen
komsten en ontvangsten kwam.
TERWIJL de Zwamlanders rond
hun vuurtjes zaten en Lreurig
urfjes zaten en treurig
hun baLidloze hoofden lieten
hangen zat koning G'imkin voor
een grot® spiegel in zijn slaapka
mer en keek... keek maar onaf
gebroken naar zijrj eigen gezicht.
„Kroesbaard, ig bedoel Glimkin,
wit zin ie er uit", zei hij tegen
zichzelf, „wat heb je toch een
raar gezicht zonder baard. Ik heli
nooit geweten dat |e zo'n vreemd
j.nntig kinnetje had. En wat een
lelijke dikke lippen. Kroesbaard.
Kroesbaard. wat ben je begonnen.
Moe kwam je toch zo dwaas!"
Mij dacht diep na. Wicht eens-
zou bet misschien komen doordat
ini gisteravond likeur gedronken
h a d Wa t wn g e r da a m a ge beu rd 7
Meel vaag wist bij nog dat hij
mot de dames en heren bad ge
danst. „Ik geloof, dat tk toen al
cm beetje gek heb gedaan", mom-
pelde hij.
Maar boe is het toch verder ge
gaan? Kroesbaard-Glimkin pie
kerde, maar hij kon er niet moer
achter komen. Wacht eens. één
ding wist hij nog wel goed: hij
had die deftige heren erg bewon
derd. Maar waarom eigenlijk?
Omdat ze meii6en waren, heren
eigenlijk, keurig gekleed en spie
gelglad geschoren? Waren ze
daarom beter dan zijn goede,
trouwe kabouters? Kroesbaard
VOOR DE KINDEREN
wist 8een antwoord op die moei
lijke vragen.
WANMORGEN was hij nog ver*
V rukt geweest van dat feest.
Zonder er diep over na te denken
had hij die twee wetten geschre
ven. Nu begon bij te twijfelen of
bij er wel goed aan had gedaan,
't Wag begonnen toen hij zijn
eigen kale gezicht voor het eerst
bekeken had. Mij leek helemaal
niet meer op een kabouter, hij
zag er uit als een heel klein, heel
FEUILLETON
Ook „links"
verband
losser
Niet alleen aan de „rechterzijde"
van de Partij van de Arbeid schijnt
ontevredenheid te bestaan over de
politiek van deze partij, doch ook aan
de linkerzijde. In een in Amsterdam
gehouden landelijke vergadering
heeft het Sociaal Democratisch Cen
trum besloten tot wijziging van. zijn
houding tot de Partij v. d. Arbeid.
Tot dusver werd het lidmaatschap
ven deze partij als voorwaarde ge
steld om toe te treden in overeen
stemming met het karakter van dit
Centrum als werkgemeenschap bin
nen de Partij v. d. Arbeid.
In verband met de Indonesische
politiek van de Partii v d. Arbeid
heeft men deze eis losgelaten, zodat
ook dem.-socialisten buiten partijver
band voortaan lid kunnen worden
van het S D C. Voor de hoofdbe
stuursleden. Mevr. Ria de Korte.
W. Romijn en W. F van Tilburg
was dit besluit aanleiding zich uit
het S.D.C. terug te trekken.
door
iiiiniimiiisauuaifl
waarachtfniyk om zyn droevige her
inneringen terug te dringen een
lange verhandeling over het onge
mak om alleen door nieuw van een
jaar oud op de hoogte gehouden te
worden.
Ik viel hem niet in de rede, maar
ik luisterde ook niet meer naar
hem. Na een uur werd het mogelyk,
dat wy weer op weg gingen: de
sneeuwstorm was gaan liggen, de
hemel opgeklaard en wij vortrok-
deed m(j huiveren. Ik ging terug ken-
om order te geven voor het maken Onderweg moest ik wel terugkom
van de doodskist. men op het verhaal over Bèla en
Om U de waarheid te zeggen, PetsJorin.
was het deels ter afleiding van mjjn u *1ilTrner lets over
een Kaukasische vertelling
oorspronkelijke titel: „Bèla'
Hy verbleekte en greep een glas,
vulde het en reikte het haar aan.
Ik bracht mijn handen voor m(jn
ogen en begon een gebed uit te B u JO„
sproken; ik herinner mij niet meer gedachten, dat ik m(j daarmee be- bl"y gehoord?
welk... Ja, mtfn waarde, ik heb ve- zig hield. Ik had nog een stuk tar- „Kazbitsj, ja... ik weet het wer-
malama20) en daarmee voerde ik de kciyk niet, wat er van hem is ge
kist en verfraaide die met Circas- worden. Wel is m(j ter ore geko-
8isch zilverwerk, dat Gregory Alex- men- dat °P de rechter flank van
len zien sterven, jn hospitalen en op
het slagveld, maar dit was anders,
geheel anders. En ik moet eeriyk
bekennen, dat er ook iets was, dat androwitsj voor haar gekocht had. onze frontlyn, daar waar de Schap-
mü Hu-ar» -jai - Hat -rit «i«t d6 volgende dag hebben wy haar soeg« 3l) met ons in schermutse-
mij dwars zat: dat zy niet één keer
aan my dacht voordat zij stierf; ik
had toch van haar gehouden, als
een vader... Het zij zo. moge God
het haar vergeven! En het is waar,
wie ben ik wie was Ik, dat z(j aan
mij zou moeten denken?
Toen zjj het water gedronken had
voelde zy zich rustiger en binnen
enkel© minuten stierf zij.
Een spiegel werd voor haar lip
in de vroege morgen achter het fort
begraven, by de beek en dicht bij de
plek, waar zy het laatst gezeten
had; daar waren de bosjes van wit
te accacia en vlier niet zo dicht ge
groeid; ik had er een kruis willen
neerzetten, maar weet U, dat kon
tot feitelijk niet, omdat zjj geen
Christin was.
„Wat is er van Petsjorin terecht
pen gehouden, maar die besloeg gekomen?", vroeg ik?
niet meer. Ik nam Petsjorin mee uit
het vertrek en wij gingen naar bui
ten: langen tijd liepen wy naast el
kaar voort, zonder een woord te
spreken, langs de verschansingen
van het fort, op neer, op en neer.
Er was geen uitdrukking op zijn ge
zicht en dat deed mij leed: in zyn
plaats zou ik wellicht gestorven
zyn van ellende. Ten leste ging hy
op de grond zitten, in de schaduw
en begon met zyn stokje figuren in
het zand te trekken. Ik trachtte
hem te troosten, meer omdat het
zo behoort^ weet U, en ik begon te
spreken, toen wierp hij zijn hoofd
achterover en lachte... die lach
ling zyn, een zekere Kazbitsj moet
opereren: een waaghals, een dap
pere en overmoedige kerel, die on
der ons vuur nog rustig in zyn rode
tuniek uitdagend langzaam blhft
doorrijden. Als de kogels vlak by
hem fluiten maakt hij een beleefde
buiging naar onze mannen. Alleen
weet ik niet. of het dezelfde ls."
In Kobl gingen Maxime Maxi-
mowitsj en ik uiteen. Ik trok ver-
Langen tijd was hy er slecht aan der met de postkoets, maar hij kon
n - njet omdat zyn bagage
zo zwaar was. Wy konden bezwaar
lijk wensen elkaar nog eeris te zul
len ontmoeten; toch gebeurde dat.
en wanneer g(1 er prijs op stelt wil
ik daarover wel eens* vertellen het
is voorwaar een hele geschiedenis.
Maar ge zult mij moeten toegeven,
dat Maxime Maximowitsj een man
was, die onze achting waardig is.
Dnn zal ik m\J beloond weten voor
miin wellicht te lang verhaal over
Bèla. EINDE
toe: h'(j werd mager, arme kerel
maar nimmer meer spraken wy
over Bèla. Ik merkte, dat h\j dat
moeiiyk zou kunnen verdragen.
Drie maanden later werd hy inge
deeld by het E... regiment en hij
vertrok naar Groezié. Wij hebben
elkaar sindsdien niet meer ontmoet.
Maar het schiet my te binnen dat
iemand my kort geleden verteld
heeft, dat hy teruggekeerd is naar
Rusland ofschoon ik daarover niets
gelezen heb in de dagorders van
het corps Maar het nieuws bereikt
ons ook langzaam."
En op dit punt begon hij
2°) Fraai ziiden weefsel.
Kaukasisch bergvolk.
oud, heel lekjk en heel vreemd
moneje. En een kabouter is nu
eenmaal «een mens, maar een ka
bouter. Zo min ilg een mens ka
bouter kon worden kon een ka
bouter mens zijn. Nu was hij
niets: kabouter nóch mens.
Weer keejj Kroesbaard in de
spiegel: ..Sjonge, sjonge, wat een
gezicht! Heb |e daarvoor 218 jaar
ic baard, je prachtige, kroezende
baard laten groeien? Waar wa« je
het meeste trots op? Op je haard
toch zeker* Waar kin ie nu trots
cp zijn? Op ie wijsheid? Man,
Inat je uitlachen: je weet zelf
veel te goed dat je niet wijs bent.
dat je twee wetten hebt geschre
ven die je dom. ia dwaa* vindt.
En het zijn pas de eer«tc welke jc
op perkament zette. Kroesbaard,
Glimkin. wat ben je begonnen?!"
Opeens viel hem in: „Wat zul
len je onderdanen er gek uitzienl
Je kent ze bijna allemaal. Als je
ze tpgen kwam herkende je ze
meestal aan hun baarden. En nu?
Zou je nog van één de naam ken
nen? Kroesbaard, Je moet er op
uit, je moet zelf gaan zien wat
voor gezichten ze nu hebben!"
En Zijne Majesteit aarzelde niet
lang, hij trok zijn koninklijke kle
ien uit, liep naar de kleedkamer
van de bedienden en trok een
heel oud jasje aan. Onherkenbaar
voor alle Zwamlanders verliet hij
het paleis en trok het donkere
bos in.
CPOEDIG zag hij verscheidene
vuurtjes branden en liep er
heen. Achter een dikke den ver
scholen loerde bij naar zijn onder
danen, die hun onthaarde gezich
ten in hun handen lieten steunen
en bijna geen woord spraken. Hij
herkende niet ééni Wat zagen ze
er gek uit! Zag hij goed? Wiar-
achtigl Velen zaten zachtjes te
huilen, de anderen staarden met
droeve gezichten in de flakkeren
de vlammen van hun vuurtjes.
Geen gezellig gekeuvel, geen vro
lijk gelach, geen genoeglijk spel,
zoals vroeger,, zoals waarschijn
lijk nug gisteravond. Eén ge
dachte spookte Kroesbaard voort
durend doar het hoofd; „Jij, de
koning, die de knapste, de wijste
van alle Zwamlanders moest zi|n,
die er voor moet zorgen dat je
volk even gelukkig blijft als het
altijd is geweest, jij, die nu Glim
kin heet, jij hebt je volk onge
lukkig gemaakt. Je bent geen
goede koning. Wat zou je Konin
klijke Vader er van zeggen als
hij jou en je volk zó zou kunnen
zien!"
Toen. plotseling, boord© hlf ook
HET GERUCHT. „Staken, kabou
ters, staken of je baarden terug.
Staken, staken, staken!!!" Zosnel
als een haas rende Kroesbaard
naar dc Koninklijke Beuk terug,
in zijn haast struikelend over
boomwortels en dorre takken. En
thuis, voor ziin spiegel, 6nikte hij
diep bedroefd, want hoe zou hij
de baarden er ooit weer aan kun
nen krijgen?
J. VAN STRATEN
(Wordt vervolgd)
/N dit tweede artikel geven
wij het resultaat weer van
een gesprek met ds. A W
Brink, secret or is der ..Indische
Commissie'', die met ds. IF. A.
Zeydner, prncses der Gen Sy
node der Nod. Ilerv Kerk, een
reis door Indonesië maakt.
men onder dc indruk van het feit,
«Jat do/.e kerk nog merkwaardig
het karakter vertoont ven de eer
ste chi istengemeeute. Verscheidene
leidende figuren zouden zo wegge-
stapt kunnen zijn uit de Hande
lingen der Apostelen. Zij leven
ongelooflijk dicht hij God en aan
vaarden alles onbezwaard uit Zijn
hand. Hier wordt m feite de go-
moonschnp der heiligen beoefend.
Ook hier bleef men onder do Ja
panse bezetting trouw cn toen in
Narnnsnln de ondom voorgangers
waren weggevallen heeft de ieugd
de leiding \an dc gemeente op
zich genomen.
Als nergens anders leeft hier de
christelijke gemeente temidden
vnn de heidenen on wie zii werkt
als zoutend zout. Zii zondert zich
niet af en er bestaat uitgesproken
geen vijandschap De heidenen
zlln overtuigd, dat de christenen
wat verder ziin. omdat bii hen het
clement van vrees verdwenen is.
Desolaatheid en verlatenheid
Het lantsto bezoek gold de Oost
kust van Sumatra, waar ds. Brink
vroeger vier laar predikant was
geweest tc Sinntar. Hij was zeer
onder de indruk eekomen van de
de^olanlhoid en verlatenheid van
dit eertijds welvortpeonde cultuur
gebied. Hot was er erg onrustig en
onze militairen sta in er op ver
vooruitgeschoven cn daardoor
zeer bedrc'gde posten Het is voor
ds. Brink een vraag hoc het werk
in dit gewezen cultuurgebied ooit
weer zal kunnen worden hervat,
te meer waar de. Republiek er de
situatie niet in de hand heeft. Een
der vragen, die men zich steli ia
die hoe de positie van de eertijds
grote Batakkerk zal worden. Nu
cn dan druppelen wel 'berichten
binnen maar deze zijn moeilijk
op hun betrouwbaarheid te toet
sen.
Tussen Sluis en Delfzijl
Brand vernielde ongeveer duizend
gasmeters in de fabriek van Wilson
te 's-Gravenhage.
Doodvonnis tegen W. J. Pons te
A'dam wegens samenwerking met
S.D. werd door Raad van Cassatie
bekrachtigd.
Kapitein ter zee A. de Booy had
aan vllegtuigmoederschip „Karei
Doorman" niet genoeg en stapte met
mej. S. v. Beckendorff in huwelijks
bootje.
Tienduizend mclkbonnen vormden
de buit van inbrekers die zich toe
gang hadden verschaft tot een fa
briek voor melkproducten te Holten.
Het „Roosendaalsc kuipke". de be
kende wielerbaan te Roosendaal, zal
worden afgebroken om Rlaats te ma
ken voor een zwembad.
VRIJDAG 5 SEPT.
Avondprogramma
HILVERSUM I: 19.00 Nieuws.
19.15 Piano, Arthur Schnabcl. 19.25
Ned. Karh. Jongeren. 19.40 Gram.-
muz. 19.55 Alg. Hulpactie. 20.00
Nieuws. 20.05 Actualiteiten. 20.12
Gewone man. 20.20 Luisterspel:
„Een nieuw leven (3). 20.50 Luis
terspel: „De klok sloeg tweemaal".
21.20 Svmph, ork. 22.15 Avondge
bed. 22.30 Nieuws. 22.50 Dansor-
kest. 23.30 London Palladium ork.
HILVERSUM II: 19.00 Gr.pl.
19 15 Appel ex-pol. gevangenen.
19.30 Lezing prof. dr. Scvenstcr.
19.50 10 min. voor 8. 20.00 Nieuws.
20 05 Sweellnck kwartet. 20.30
Causerie dr. W. R. M. Noordhoff.
21 00 Stem des Volks. 21.20 Mau
rice Chevalier. 21.30 Buitenlands
weekoverzicht. 21.45 Gr.pl. 22.15
Radio filmpremière. 22 40 Avond-
wyding. 23.00 Nieuws. 23.15 Sym-
phonisch concert.
ZATERDAG 6 SEPT.
Ochtend- en middagprogramma
HILVERSUM I: 8. 00 Nieuws.
10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gr.pl.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Chopin.
12.00 Angelus. 12.03 Zang recital.
12 30 Weeroverzicht. 12.33 Welk
boek. 12.38 Lunchconc. 12.55 Zonne
wijzer. 13.00 Progr. van de Ned.
Strijdkrachten. 13.30 Lunchconc.
13 45 Filmkwartier. 14.00 gr. pl,
14.30 Toneelkyker. 14.45 Mario Lo-
renzl 15.00 Voor de jeugd. 15 15
Cinema-orgel. 15.45 KRO Kiosk.
16.00Musette klanken. 16.20 Lezing
W. Vloeyberghs. 16 30 Causerie.
17.00 Voor de jeugd. 18.00 Negro
Spirituals. 18 15 Journalistiek
Weekoverzicht. 18.30 Progr. van
de Strydkraehton.
HILVERSUM II- 8 00 Nieuws.
9.30 Waterstanden. 9 35 Gr. muz,
10.00 Morgenwijding. 10.12 Voor
dracht. 10.35 Sehubert-liederen.
10.55 Uitz. voor dc arbeiders.-12.00
Musette en Hawaiian klanken 12.30
Weerpraatje. 12.33 Orgelspel. 13.00
Nieuws. 13.15 Kalender. 13.25 Staf-
muz. korps. 14.00 Ned. lied, 14.15
Radio Philh. ork. 15.00 Van boek
tot boek. 1515 Vincentino 15.30
Lezing voor Esperantisten. 15.45
Vinventlno. 16 05 Voor de Jeugd.
16.30 Vaudeville-orkest 17 00 Sport
17 15 VaudHle-orkest. 17 45 Lezing
Mr- Dr. J. Barents, 18.15 Gem, om
roepkoor. 18.30 Voor de jeugd.
77 JINK A LENDER
VntJDAO 5 SEPTEMHER. tn
de moestuin hebben dc langdurige
droogte en de zonnehitte ook hun
nadelige uitwerking doer, gelden.
Verschillende groenten kwamen niet
voldoende tot on* wikkeling De
oogst van snijbonen en slabonen s
veel eerder afgelopen dan gewoon
lijk, Een groeizame Sepiemhcrmannd
i:nn de ontwikkeling vnn de vele WL»
jaars en wintergroenten, die thans
nog te velde staan, zeer ten goede
komen. Dit geldt voorul voor de an
dijvie, die voor haar groei ren be
slist vochtige grond nodig heelt
Doch ook de late koot rootten, de
koolrapen, bieten, wortelen en ande
re gewassen hebben grote, behoef tn
aan meer vocht. Zonder ''at bodem-
vocht kunnen ze de voedingsstoffen
niet uit de grond halen. Laten wn
daarom het beste hopen. S. L.