Kroesbaard zal Violina raad vragen
Baarnse Penstraatbewoners willen
„levensruimte"
Ballet van Sadler Wells en
de Glyndebourhe-opera
Als Gedeputeerde Staten
maar geen veto
uitspreken
Spiegel der wereld
MUNCHEN HEEFT DE GROOTSTE
DUITSE UNIVERSITEIT
Tiibiitgen de beste?
Fusie van „J.M." en
„Stem van Nederland"
LANGS DE WEGEN DER KUNST
DE GELUKSVOGEL
Radio-programma
Scheepsladingen
Vrijdag 12 September 1947
3
GEMEENTE NOODLIJDEND? DAN GAAN ITE
HET ZELF DOEN
(Van oni-e speciale verslaggever)
Baarn, het rustige villadorpje, heeft moeilijkheden in de Penstraat
niet te venvarren met Pendsjaab. want dat is ergens anders. De Peh-
straat in Baarn verbindt de Brinkstraat met de hoofdstraat van het dorp
Het is een straat, waar zeer veel handel word gedreven. Er wonen lood
gieters, smeden, groenteboeren en veel neringdoenden, die met vracht
auto's hun goederen vervoeren moeten. De straat is ongever 230 M. lang
en... daar komen de moeilijkheden: twee-en-een-halve meter tot drie
meter breed.
Een moderne vrachtauto moet
bestuurd worden door een zeer kun
dig chauffeur om door deze straat
te ryden, als de vrachtauto er door
kan. Nu gebeurt het ook vaak, dat
er een auto geparkeerd staat voor
een van de huizen in de Penstraat,
welke dan zo dicht zit als een fles
met een kurk in de ha's.
Vroeger was er ook nog een
schooluitgang in deze straat. Als de
kinderen naar huis gingen, moes
ten zij zo dicht mogelijk langs de
hekjes of de huizen lopen, want an
ders konden er ongelukken gebeu
ren. Zo af en toe gebeurden die ook
en daarom is de schooluitgang ver
plaatst naar een andere straat,
waar een behoorlijk trottoir is.
Op onre eigen manier
Nu is er in de Penstraat een
buurtvereniging waarvan het
bestuur na rijp beraad tot de
conclusie is gekomen, dat dit
varkentje op een frisse manier
moet worden gewassen. De ge
meente Baarh is noodlijdend,
zeggen ze in de buurtvereniging.
Dus begint de gemeente er niet
aan om onze straat te verbre
den, want daar is minstens
15.000.voor nodig. Als wij,
van de buurtvereniging, nu
eens op onze eigen manier
En de oudsten van de Penstraat
hebben hun hoofden by elkaar ge
stoken. Ze hebben plattegronden
getekend en hun straat zolang be
keken tot zy er elke steen in wis
ten te vinden. Onze straat moet
overal vijf meter breed worden, zei
den, zeiden zi1. En er moeten trot
toirs komen van één meter vyf-en-
twintig breedte. De zestig mensen,
die in onze straat wonen, moeten
'n stukje van hun tuin afstaan aan
de gemeente. Wij zullen er voor zor
gen. dat de ijzeren hekken ver-
naatst wordem dat de schuren ge
sloopt en zo nodig herbouwd wor
den op andere plaatsen. Het afgra
ven der gronden en het vervoeren
van het zand doen we zelf. De ge
meente zal de nieuwe Penstraat
van een wegdek en een nieuw trot-
Wie kaatst, enz.
OP 6 September heeft de voorlo
pige president van de Italiaan
se republiek, Enrico de Nicola, zijn
handtekening gezet onder de ratifi-
ceringsoorkondc van het vredesver
drag, dat daarmee düs althans van
de kant van Italië eindelijk in optima
forma is aanvaard.
Eindelijk, ja. want het heeft lang
genoeg geduurd. Op 31 Juli heeft de
Italiaanse constituante na een dagen
lang. dikwijls zeer stormachtig debat
met 262 tegen 68 stemmen (80 com
munisten en de socialisten van Nen-
ni onthielden zich van stemming»
besloten om tot de ratificatie van
het dictaat van Parijs" over te
gaan. De oppositie, waarin uiterst
rechts cn uiterst links elkander von
den'. bracht haar zwaarste geschut in
het vuur: zelfs ds langzamerhand
oeroude „vader va*i de overwinning
van 1918". Orlando, is nog weer eens
te voorschijn gekomen om het nodi
ge voorwerk af te steken. Aan de
linkerzijde waren het vooral de so
cialisten van Nenni. die principiële
oppositie voerden. De communisten
lieten hen de spits afbijten cn zii de
den dit te liever, omdat zij onzeker
waren geworden door verklaring
van Moskou, in een nota aan de
Britse regering afgelegd, dat de Sow^
jetunie niet tot ratificatie zou over
gaan voordat de voormalige vijan
delijke staten zelf de vredesverdra
gen zouden hebben geratificeerd.
De regering—De Gasperi daaren
tegen heeft er alles op gezet om de
ratificatie door te drijven, in het bij
zonder de minister van buitenlandse
zaken, Sforza, maakte zich tot kam
pioen daarvan, omdat hij hierin het
middel zag om Italië zijn plaats on
der de staten terug te geven.
TENSLOTTE heeft het kabinet,
gelijk gezegd, zijn zin gekregen.
Dat neemt overigens niet weg, dat
hiermee de laatste hindernis voor
*rn definitieve afwikkeling van deze
Affaire nog niet genomen bleek te
zijn. Want toen het er op aankwam,
om nu de ratificcringsoorkonde te
tekenen, bleek de animo, om daar
voor zijn naam te lenen niet bijster
groot. Minister Sforza was. ondanks
zijn pleidooi in de constituante, alles
behalve happig om zijn politieke
toekomst met het odium van deze
ondertekening te belasten: hij kaats
te gaarne het voorlopig staatshoofd
deze bal toe. En president De Nicola,
die, naar nu achteraf verteld werd.
In Juni al was afgetreden, o.a. of
misschien zelfs wel in hoofdzaak
om aan deze onaangename taak met
fatsoen te ontkomen, beriep zich
voor zijn weigering op een staats
rechtelijke constructie, krachtens
welke de ondertekening alleen'toe
kwam aan de gedelegeerden van de
vertegenwoordigers van het souve-
reine Italiaanse volk, dus aan het
kabinet.
Een paar dagen lang heeft het ge
schenen. of premier De Gasperi. die
al zoveel onplezierige dingen op z'n
brede rug en die van zijn partij, de
Christendemocraten, êhceft moeten
laden, nu ook nog ars 't puntje bij
paaltje kwam deze verantwoordelijk
heid voor het heden en de toekomst
zou hebben te aanvaarden. Maar zo
ver is het dan toch niet gekomen.
President De Nicola heeft de wran
ge vruchten geplukt van het feit. dat
hij in Juni op zijn besluit om af te
treden „v egens gezondheidsredenen"
is teruggekomen. Hij heeft het in dit
kaatsspel afgelegd en zijn handteke
ning moeten plaatsen.
tolr moeten voorzien, waarvoor ze
dan een groot stuk particuliere
grond zonder betaling in eigedom
kragen. De rest doen wij.
Goedkeuring B. cn W.
Alle leden van de buurtvereniging
Penstraat vonden het prachtig. Er
waren er zelfs die subsidies ver
strekten ten bate van het ..bouw
fonds" Iedereen stond een stuk van
zijn tuintje af. Maar eerst moest
B. en W. het goedvinden. En wat
kon B. en W er tegen hebben?
Dus kwam er bericht, flat het Col
lege van B. cn W. In principe zijn
goedkeuring heeft gegeven aan het
door de buurtvereniging Penstraat
ingediende voorstel tot het verbre- 1948 1* en
don van de straat. In de Penstraat
vierde men binnenskamers feest.
Ondertussen begon het Bureau
Gemeentewerken Baarn de Pen
straat ook eens onder de loupe te
nemen. De heer Boer van het bu
reau vertelde ons. dat de door de
bewoners aangegeven lengte- en
breedtematen ongeveer overeen
stemden inet de gegevens ln het ka
daster. Maar, zo zei de heer Boer,
men moet niet denken, dat de buurt
vereniging net grootste gedeelte
van de kosten betaalt, want wij
(dus de gemeente) draaien er voor
op. Wat de buurtvereniging gaat
doen is betrekkelijk goedkoop uit
1» voeren, maar wij hebben mate
riaal nodig, dat zeer duur is.
Niet voor, 1948
En per slot van rekening
moet men niet vergeten, dat de
bewoners van de Penstraat er
het meest mee gebaat zijn, dat
hun straat breder wordt, want
die straat is geen doorgangs
weg en ongelukken ziln er bij
mijn weten nog nooit gebeurd.
In leder geval moeten Gedepu
teerde Staten eerst hun goed
keuring verlenen aan het voor
stel en dan komt het in de Raad.
Het zal waarschijnlijk op de
Begroting voor 1948 geplaatst
worden.
De Penstraat-bewoners moeten
't feesten dus maar weer afgelasten
want het duurt nog lang voor het
Gedeputeerde Staten
hebben wel eens nieer het veto
recht gebruikt!
Alle vier de bezettende mogend
heden in Duitsland hebben zich er
vanaf de eerste weken na de capi
tulatie op toegelegd het universl-
ÉriHriHMHin Duitsk
taire leven
Duitsland weer spoe
dig °P ga»? Ie brengen.
Ook aan de Universiteiten heeft
zich een proces van democratise
ring moeten voltrekken, dat o.m.
de vervanging van tweederde der
leerkrachten noodzakelijk maakte.
In de vier bezettingszonen zijn
thans 38 hogescholen in gebruik.
Van de lijst der oude universiteits
steden van Duitsland zyn Breslau
en Koningsbergen geschrapt. Mainz
is eraan toegevoegd sedert het
Franse bestuur hier een nieuwe
universiteit heeft gesticht, of lie
ver de historische Gutenbcrg-Uni-
versiteit tot nieuw leven heeft ge
bracht. München, waar 8000 stu
denten de colleges volgen, is thans
de grootste universiteit. Van de
twaalf hogescholen der Britse zone
is Göttingen de belangrijkste. Zij
telt in haar professorencorps nog
mannen als Max Planck, Otto Hahn
en Pascual Jordan. Aan de univer
siteit is thans een instituut voor
het vormen van een nieuwe acade
mische jeugd verbonden. Bij de on
langs te Göttingen gehouden stu
dentendagen is gebleken, dat de
belangstelling voor politieke vraag
stukken grociendo is.
De 450 jaren oude universiteit
van Tubingen heeft zich in de laat
ste jaren dc roem verworven ver
moedelijk de beste van Duitsland tc
zjjn. De studie der Franse taal is
daar verplicht gesteld.
De universiteiten der Ameri
kaanse zone hebben enkele malen
een crisis beleefd door de massale
ontslagen van professoren te Er
langen en Münchcn op grond van
valse aangiften omtrent hun ver
bindingen met de Nazi-partij. Het
systeem van verplichte handenar
beid ten behoeve van de herbouw
is ingevoerd in Frankfort en Mün
chen.
Dc „Burschcnhcrrlichkcit"
verdwenen
Heidelberg heeft weliswaar zijn
oude roem der „Burschenherrlich-
keit" verloren, doch trekt nog
steeds veel meer studenten dan het
onder de gegeven omstandigheden
herbergen kan. Van de 900 studen
ten, die zich voor het eerste semes
ter medicijnen aanmeldden, konden
bijv. slechts 50 worden toegelaten.
Onder het docentencorps heeft men
grote zuivering moeten houden.
Het karakter van de negen hoge
scholen der Russische zone wordt
bepaald door de politieke scholing,
die er op aanwijzing van de bezet
tende mogendheid gegeven wordt,
en door de intrede van de arbeiders-
student. De bekendste universitei
ten der zone zyn Berlijn. Leipzig en
Halle. De Berly'nsc universiteit is
de meest omstredene van Duits
land. Zü ligt in de Russische sec
tor en geniet de reputatie een Rode
Universiteit te zyn.
De thans leidende politieke par
tijen in Berlhn trachten de univer
siteit onder het patronaat van de
stedelijke magistraat te brengen en
daardoor de rechtstreekse Russi
sche invloed, die door middel van
de Zentral-Verwaltung voor volks
ontwikkeling wordt uitgeoefend,
uit te schakelen. Het docentencorps
is ongeveer gedecimeerd en het
aantal studenten is eveneens zeer
sterk geslonken. Ook aan de andere
universiteiten der zone is het ge
brek aan leerkrachten een belem
mering der ontplêoiing, daar vele
professoren in de loop der laatste
jaren naar het Westen zijn uitge
weken cn de animo om „de weg te
rug" af te leggen niet groot blijkt.
IN PRAAG werd de herfstbeurs
geopend, waar Nederland ook een
prima uitgeruste stand had. Kijkje
op de Hollandse stand.
Het in 1940 illegaal opgerichte
weekblad ,.Je Maintiendrai" en ,,De
Stem van Nederland", (het in Lon
den gestichte „Vrij Nederland", dat
na de bevrijding werd herdoopt ter
wille van het bekende cx-ilicgalc
blad van dezelfde naam), zullen
van 12 September af in gecombi
neerde vorm verschijnen.
De redactieraad, die verantwoor
delijk is voor de inhoud, bestaat uit
de heren: Geert Ruygers, mr, ir. B.
W. Havcm'an, W. H. C. Klein, G. P.
dc, Neve en mr. W. Verkade. Hoofd
der redactie is de heer W. H. C.
Klein, Redacteuren: de heren J. A.
Elstrodt, A. Pleysier. Buitenland:
dr. M. van BlanKenstcin. Adviseur
der redactie: J. C. Broekhuizen.
Prins Bernhard spreekt
over de NIWIN
De radiorede, die Prins Bernhard
als eerste voorzitter van de Niwin
op Zondag 14 September ter gele
genheid van het één-jarig bestaan
dezer organisatie over de zender
Hilversum I cn II om 20.05 uur zal
uitspreken, wordt door de wereld
omroep P.C.J'. uitgezonden in het
kader van zijn wereldprogramma.
Fotoreportage over
Indonesië
„Een staa* in wording"
door
CAS OOP.THUYS
„Een staat in wording" is een
fotoreportage van Cas Oorthuys. op
fraai papier gedrukt, cn \an bege
leidende tekst voorzien door Alb.
dc la Court.
Die staat is Indonesië. Wij zien
op je foto's de Indonesiërs, hun
land, hun gebruiken, hun noden en
moeilijkheden cn ookde weer
spiegeling uni hun vrijheidszin.
De Nederlanders ontbreken niet,
als bestuurders, als onderhande
laars, alssoldaat.
Het is een bijzonder fraai boek
geworden, met de talrijke fraaie cn
meestal grote foto's in een dikwijls
originele opmaak en met een tekst,
die herhaaldelijk uitmunt door oor
spronkelijkheid.
Dit bock geeft in woord cn
beeld de geschiedenis van de laat
ste jaren in Indonesië weer. Het
kan de Nederlander, die in het al
gemeen zo weinig weet van het
verre land aan dc evenaar dichter
tot de Indonesische bevolking bren
gen. Dit is een \yaarde van het
hoek, die nog ver uitgaat boven de
betekenis die het heeft als bijzon
der geslaagde fotoreportage. Dc
uitgeverij „Contact" te Amsterdam,
legt eer in met deze uitgave.
Op last van de Officier-Fiscaal
Ie Utrecht zijn dezer dagen weder
:n bewaring gesteld dc politeike
delinquenten: I-I. de G. uit Am
sterdam, C H B uit Zeist, .1 N uit
Amersfoort, R v d B uit Haarlem,
wegens het niet tijdig betalen
van de hu nopgelegde boete, of
het niet nakomen vin één der an
dere, bij de voorwaardelijke bui-
tenvervolgingstelling, opgelegde
voorwaarden.
OP DE ENGELSE LUCHT-
VAAkT expositie was deze vracht
vlieger te zien, die zware vrachten
door de lucht kan verx-oeren. De
neus van het i liegtuig kan geopend
worden om de lading makkelijk bin
nen te brengen.
Het muziekfeest in
Edinburgh
ZOALS wij in het vorige artikel
schreven, wordt niet alleen aan
dacht besteed aan muziek, maar
evenzeer aan ballet en toneel Wij
waren ln de gelegenheid de opvoe
ring van de „Schone Slaapster" door
het ballet van Sadler's Wells, mede
te maken Dit balletge'eleehap ont
stond in 1931. toen ten behoeve van
het theater Old Vic te Londen een
groep werd samengesteld onder lei
ding van de danseres Ninette de Va-
lois. Deze groep was aangewezen om
te dansen in het toen zojuist her
opende theater van Sadler's Wells
Al spoedig bleek dat deze ballet-
combinatie een buitengewoon geluk
kige was en het was aan de energie
van Ninette de Valois te danken dat
eë gehele programma's konden wor
den gegeven, die voor -WO uit bal
let bestonden. Bovendien is een
DE MAN DIE INDERTIJD ,.DE
Kribbeb(1ter" hier te lande heeft ge
regisseerd, vertoeft on bot ogenblik
in Amsterdam, wnnr Mi zich ter
stond zo hoort het nu eenmaal
in do wereld der film door ijve
rige en nieuwsgierige perscóllega's
heeft laten interviewen. Het gekke
is, dat Henry Koster met geen
woord sprak over de rcgcringsjubi-
leumfilm, in welk verband toch
onlangs zyn naam is genoemd. Hy
gaf zelfs als enige reden van zyn
bezoek op, dat hij zyn vrouw. (Nic
ky Moraw, die ook voor de film
speelt) Europa wil laten zien. Mo-
gclyk gaan ze ook naar Cannes.
Ze zyn in November al weer in
Amerika terug, waar hij een nieu
we film maakt over het antl-scmi-
tisme in Canada („Earthen thy
Heaven"). Nu de soldaten in de
Ver. Staten zo langzamerhand hun
plaats in het burgerleven hernemen
is de hausse in muzikale films wat
aan het luwen en krijgt men meer
smaak voor serieus werk. Ook h\i
zinspeelde op „The best years of
our life" het beste, zo zei hij.
dat Amerika ooit on filmgebied
heeft voortgebracht. Koster zelf,
die vrijwel alleen muziekfilms en
films met wonderkinderen heeft
gemaakt, stamt uit een muzikale
familie, cn heeft een zwak voor
kinderent omdat zii nog zo natuur
lijk ziln. Toch zou hij z'n eigen kin
deren nooit aan de proef willen wa
gen. De kinderen moeten even hard
werken als de volwassen sterren,
zjj missen de omgang met speel
makkers en als zij dan nog over 't
paard getild worden... Dc beste on
der de filmkindcnjn is volgens hem
cn dc meeste filmliefhebbers zul
len het volmondig beamen!
Margaret O'Brien (uit Music for
Millions). Men zal haar tegen
Kerstmis in ons land kunnen zien
ln een nieuw werk „Unfinished
dance".
Franse films in Amerika draalen
slechts in de kleine theaters voor
'n select publiek dat Fruns spreekt.
„La Belle et la Béte" en „Les En-
fan ts du Paradis" hebben yce) suc
ces gehad. Eigenaardig is te horen,
dat «de Engelse films in Amerika
niet aanslaan. Het publiek kent
de sterren niet (een euvel, dat te
verhelpen ls, zou men zeggen)
maar bovendien: het publiek voelt
zich niet thuis bil het gesproken
woord. Het wil per se van het witte
doek... Amerikaans horen.
OP HET BUITENGOED „HET
Manpad" te Heemstede zjjn dezer
dagen de opnamen begonnen voor
de speelfilm „Myrthe en de Demo
nen" die vervaardigd wordt met
medewerking van het Departement
van O. K. en W. door de stichting
Europese Kunstunie. De regisseur
is Paul Bruno Schreibcr. die werkt
met 'n groot aantal amateurs naast
enkele beroepsacteurs als Jan
Musch, Ludzer Eringa en Theo van
Vliet. De film. die een irreële in
slag heeft en een moraliteit is in
sprookjesvorm, zal eind November
voor vertoning gereed zyn. By ge
brek aan geluidsstudio's in Neder
land moet de nasyrichronisatie in
Engeland geschieden, waarbij tege
lijkertijd een Franse, Duitse en En
gelse versie worden vervaardigd.
Marinus Adam schreef de rripziek.
DE BEELDHOUWER J. VAN
Lunteren. bekend om zijn beeld
houwwerk aan het Hoofdpostkan
toor te Rotterdam en het gebouw
der P.T.T. te Den Haag, wordt 17
September a.s. 65 jaar.
KROESBAARD zat de hele nacht
voor de spiegel cn piekerde of
er geen mogelijkheid was zijn on
derdanen weer spoedig baarden te
bezorgen. Laten groeien, dat ging
niet, want het duurde minstens een
jaar voordat all#Jkabouters 'n beet
je behoorlijke sik zouden hebben.
En Kroesbaard had op de droeve
gezichten van zijn Zwamlanders ge
zien dat zij geen jaar konden wach
ten: velen zouden van verdriet
doodgaan. Wat dan, wat dan???
Tegen de morgen hoorde Zijne
Majesteit geroezemoes op het Bcu-
kenplein Het werd sterker en ster
ker. Kroesbaard wist, wat dat ru
moer betekende, hij had 's nachts
toch HET GERUCHT gehoord:
..Baarden er aan, anders staken
gaan!". Luider cn luider klonken dc
stemmen van dc kabouters, op het
laatst hoorde Glimkin duidelijk
schreeuwen' „Waar is de koning,
wij willen koning Kroesbaard spre
ken!"
Kroesbaard werd steeds droevi
ger. „Domoor, domoor, domoor",
dreunde het in zijn oren. „Jij wou
mensen van de kabouters maken,
misschien was je op het laatst wel
zo mal geweest ze tc laten dansen
bij een jazz-band. ze te laten „swin
gen". Glimkin. je zal moeten aftre
den en Zwamland moeten verlaten.
Zó kan je niet verder regeren."
Er werd zachtjes op de kamer
deur geklopt. „Binnen", riep Kroes
baard en Dieprimpel verscheen op
de drempel. „Majesteit", zei hij, ,.U
moet buiten verschijnen, als Uw
onderdanen U niet zien gaan ze
staken. Dat kunnen we toch niet
hebben!"
„Dieprimpel. luister goed", sprak
Kroesbaard. „ik heb vannacht het
bos. doorkruist en gezien, dat ik alle
Zwamlanders ongelukkig heb ge
maakt. Ik ben niet waardig hun ko
ning tc zijn. Ik zal meedelen dat ik
aftreedt en het land ga vcfiaten".
„Maar Majesteit, dat kan toch
met. dat mag U niet doen. Hebt U
berouw van Uw daden, goed, dat
bewijst dat U toch een echte wijze
koning bent. Alle begin is moeilijk,
ook bij het regeren. Zegt U het
maar buiten. U zult horen dat de
Zwamlanders U niet laten gaan".
JOHN VAN I O
4)
Pedro schoof naar binnen, beladen met een tros
bananen. „V^n de Senorita Mabela. muy bonita,
(een lieve vrouw) alles voor el Chiripero, zo een
boffer, alles is betaald", grinnikte hij vrolijk.
„Heet. is het niet? Om een krokodil te smoren".
„Ja", zei ik en schonk hem een kroes water in
met citroensap. Pedro keek mij aandachtig aan:
„Erg jong om zo achter te blijven. Hoe oud ben
je?"
„Zestien'
„Por Dios". je ziet er jonger uit. Hier bij ons,
zestien, ben je al een hele man".
„Ik kan me redden".
Ik had al weer honger en begon dus maar vast
van de bananen tc eten. De laatste tijd had Ik veel
bananen gegeten, ze vullen je maag goed en met
de bonen en dc maisköeken was het wel mijn
hoofdvoedsel geworden Bananen zijn verrukke
lijk ln Mexico, en niet te vergelijken met nog
groen-goplukte soort dat wordt geëxporteerd en
waarvoor je in 't Noorden duur betaalt. Deze
waren in de hete Mexicaanse zon aan de boom
gerijpt. Maar zelfs van zongerijpte bananen kun
je teveel krijgen Ik at, maar het smaakte mij niet
meer.
„Ben je sterk?" vroeg Pedro opeens, een beetje
aarzelend.
„Si, si", zei ik. en probeerde in mijn gebrek
kig Spaans een treffende vergelijking te vinden.
Fuerte come un aligator. sterk als een kro
kodil" Het kleine mannetje barstte m lachen uit.
„Prachtig. Bueno, bueno. Dan vind ik morgen een
baantje voor je, maak je dus maar geen zorgen
meer".
„Wat voor een baantje?"
Pedro probeerde het mij uit te leggen, maar
ik begreep er niet veel van.
„Draag, draag", riep hij toen en nam de tros
bananen op zijn rug en liep door het kamertje,
on zijn glimmend bezweet gezicht was één grote
vrolijke grijnslach.
„Ja maar wat, draag wat?"
Hombre! Platanos!"
Zo. dat was het: lk zou bananen-drager worden!
Van bananenrirager tot de rechterhand
van een edelman
Bananen, bananen, bananen.
De ganse snikhete dag door zwoegde ik aan
het strand met bananen. Acapulco had wel een
haven, maar geen kade.
De boten moesten ver van het strand blijven
liggen. De bananen werden in cano's naar de
boot gebracht. Een rijtje ongelukkigen zoals ik
moest ervoor zorgen dat deze vlug gevuld wer
den.
Wij haalden de bananen van de rand gran de
plantage, die gelukkig oen paar honderd meter
van de kust lag. Dan ging het met zo'n bos ba
nanen op je rug naar de cano's. Zwaar dat zo'n
tros op t laatst was! En dan moest je hem ook
nog zo zorgvuldig behandelen als een baby. Niet
ermee gooien, alles heel voorzichtig aan. anders
bedierf je een hele tros cn was je meteen je halve
weekloon kwijt als je tenminste niets ergers
overkwam.
's Nachts droomde ik van bananen.
In een week verloor ik zes pond aan gewicht.
Toen Pedro mij op mijn eerste rustdag kwam op-
bij de bananen: in drie weken heb ik genoeg voor
de reis naar San Diego. misschien wel tot San
Francisco als ik het tref".
„Als je 't nog drie weken uithoudt", zei Pedro,
zijn donker hoofd schuddend.
„Als je 't uithoudt
Zodra Pedro vertrokken was. ging ik weer in
mijn bed. Het was iets minder heet. of verbeeld
de ik het me? Ergens knaagde een muis: af en
toe was er lawaai op het gangetje alsof daar een
stierengevecht plaats vond; dan klonk luide de
waarschuwende stem van dc hotelhouder, het ge
stommel hield op cn werd een droefgeestig of
uitbundig zingen. Ergens in een andere kamer
was men bezig dansles te geven. Soms dreunde
het hele gebouw, en telkens klonk er op de gui
taar hetzelfde deuntje van een paar noten; opeens
ratelden dan de castagnetten je moet maar
slaap hebben, de soort slaap die je hebt na een
week bananendragen dan slaap je wel door
alles heen.
Het was Maandag toen het geratel van mijn
wekker mij uit een droom deed opschrikken.
Het was een vreselijke dag. De hitte was niet
voorbij, maar scheen eerder nog erger te zijn
geworden. Het zweet liep in straaltjes langs mijn
rug. Bovendien was er haast om de boot geladen
te krijgen. Porquero, de opzichter van de bana-
nendragers, trapte me niet minder dan zes keer
op mijn tenen. Dat was zijn systeem. Deze mo
derne slavendrijver, een grofgebouwdc halfbloed,
had geen zweep nodig. Hij had zijn grote voeten.
Porquero hield wacht op het strand. De blik uit
zijn arendsogen, want dat waren zo liet ons. ba-
nanendragers, geen ogenblik los Wij passeerden
hem in een eindeloze rij: elke man ^op drie
zoeken, in een prachtig zondagse pak dat veel gassen achter zijn voorganger aan. niet minder
veg had van een kleurige pyjama, was zelfs deze
Mexicaanse weldoener een weinig verontrust
„Amigo mlo! Ala je zo doorgaat ben je morgen
een skelet Ik heb me vergist in je kracht. Ik za!
een baantje in de zilvermijnen voor je opzoeken".
„Neen dank je", zei ik. „Ik blijf dan nog liever
en vooral niet meer. want als de afstand maar
één stap groter werd, trapte Porquero je in 't
voorbijgaan op je tenen. Het middel was ruw en
effectief Om dat te begrijpen, moet je het ge
wicht van Porquero's hak kennen.
(Wordt vervolgd).
ROESBAARD trok zijn statle-
mantel aan en zette zijn kroon
op z'n hoofd. Hij moest een wollen
das omdoen want hij had het vre
selijk koud aan zijn hals nu zijn
prachtige baard de tocht niet meer
tegen hield. Hij schreed naar buiten
met geheven hoofd maar heftig
bonsend hart. Toen hij op het po
dium voor de'Beuk verscheen zwe
gen de kabouters.
Zijne Majesteit zag een vreemd
schouwspel. Alle Zwamlanders had
den zich op het Beukenplein verza
meld. iedereen hield een dood takje
in zijn handen en aan de top van
dat takje wapperden hun afgescho
ren baarden. Slechts enkelen had
den uit louter boosheid hun baar
den weggegooid, die droegen grote
borden waarop stond:
Baarden cc aan.
Anders staken gaan!
„Baarden er af!!"
Waarom deze straf
Baard aan, gauw!
Wij rillen van kou!
Kroesbaard keek enige minuten
doodstil naar de gezichten van zijn
onderdanen, die hem met open ge
spalkte ogen aanstaarden. Hoe lan
ger hij keek des te verdrietiger
werd Mi Zijn besluit stond vast: hij
moest aftreden, een dergelijke dom
oor als hij kon niet langer koning
zijn
„Onderdanen", sprak hij. „ik ben
de domste koning die jullie ooit
hebben gehad. Ik zie dat ik jullie
zeer veel verdriet heb gedaan. Ik
heb de hele nacht gepiekerd maar
weet niet hoe ik jullie baarden, en
mijn eigen kroesbaard, weer aan
onze kinnen kan maken. Ik verdien
niet langer jullie koning te zijn en
daarom treed ik af!"
T—I ET bleef enige ogenblikken
A1 volkomen stil. Toen nep één
Zwamlander: „De koning moet blij
ven Wij zijn nu al onze baarden
kwijt, wij willen niet ook de ko
ning missen. Wij willen koning en
baarden!"
Deze woorden werden met luid:
Hoera" begroet. Ieder schreeuwde:
in spreekkoor: „Koning en baarden,
koning en baarden, koning en
baarden!"
Het werd Kroesbaard warm om
het hart. Hij móést uitkomst vin
den. hij móést zijn volk niet nog
ongelukkiger maken, hij móést het
weer even gelukkig maken als
vroeger.
Plotseling, als een bliksemflits,
schoot een prachtig plan in zijn
gedachten. „O, ezel, dat je daar niet
eerder aan gedacht hebt. Natuur
lek. dat is het middel, dat is je
enige kans!" Kroesbaard hief zijn
hand op cn aan zijn stralende ge
zicht zagen de Zwamlanders al,
dat hij goed nieuws had.
Toen het stil was sprak Kroes
baard slechts enkele woorden en
die waren voldoende om dadelijk
grote vreugde te wekken.
Hij zei namelijk:
„Morgenavond is het volle maan,
dan dansen de elfje# en mogen wij
een wens doen. Ik zal de elfjes
vragen onze baarden aan onze ge
zichten te toveren!"
J VAN STRATEN.
(Wordt vervolgd).
balletschool gevormd z^dat de
krachten regelmatig konden toe
vloeien Na de oorlog werd Covent-
garden Theatre de residentie van
het gezelschap en hier zal de troep
ook in het komende seizoen optre
den. Het was een geluk dat ook dit
beroemde ballet naar Edinburgh kon
komen
Het ballet van Sadler's Wells is
voornamelijk ingesteld op de klassie
ke nummers, maar begeeft zich ook
op ander terrein, het ballet zal bijv.
binnenkort een werk brengen, waar
in op blote voeten wordt gedanst.
Zo kan men zien dat de schakerin
gen tussen dramatisch balie» en klas
siek ballet die men in Holland he
laas vaak t» scherp ziet, niet eens
zo contrastrijk zijn en dat beide
soorten leder op hun tijd hun be
staansrecht hebben.
De opvoering te Edinburgh die w(J
bijwoonden stond on een buitenge
woon hoog niveau De costuums w a
ren in één woord af. De choreogra
fie was buitengewoon en de décors
zeer geslaagd Ook de leerlingen van
de balletschool deden mede en onder
de dansers kon men vele jongeren
zien medewerken, vaak met de
meest ernstige devotie, zelfs al had
den zij slechts een kleine rol. De
muziek \an Tchaikovski werd door
het orkest goed gespeeld Engeland
mag zich gelukkig prijzen de klassie
ke ballettraditie op zulk een hoog
neil te kunnen voortzetten en Edin
burgh mag trots zijn een theater te
bezitten vaar deze uitvoering mo
gelijk is. Het Empiretheater voldeed
n.I. zeer.
Figaro'# Bruiloft
WIJ waren eveneens in de gele
genheid de opvoering van Fi
garo's Bruiloft mede te maken van
dc Glyndebourne-opera. De solisten
waren voor een groot deel Italiaans,
verder Turks. Australisch en Engels.
Zelden zal men een vlottere opvoe
ring hebben medegemaakt. Deze so
listen waren niet slechts eerste klas
zangers, maar evenzeer geboren ac
teurs. Italo Tajo bleek een buiten
gewone Figaro Ook bij dit werk
waren de costuums en décors buiten
gewoon Wij zouden Holland een
komst van de Glvndebourne-opera
van harte toewensen. Ook dit gezel
schap bestaat slechts betrekkelijk
kort- het was in hetzelfde jaar 1931.
dat John ChHstie plannen ontwierp
om te Glyntebourne 'n opera te bou
wen. Mei 1934 werd het gebouw ge
opend met een prachtige Figaro-uit
voering. Daar het eigen gebouw
maar klein is. is het dubbel toe te
juichen, dat men in Edinburgh de
gelegenheid had in het grotere
Kings Theatre te spelen.
Vermeldenswaard zijn verder een
recital van dc drie vioolsonates van
Brahms door Szigeti en Schnabel. in
een overvolle Usherhall. e«m mooi
licderenrecital van Elisabeth Schu
mann en de concerten van het ka
merorkest van Reginald Jacques
Nog steeds is het weer in Edin
burgh prachtig, nog steeds leeft de
gehele stad mede cn nog steeds is de
Princessostrcet badende in bloemen
pracht. In het laatste artikel hopen
wji te vertellen over de opera Mac
beth en de Wecnse Philharmonic,
die zojuist is gearriveerd na een
Nancy van der Eist.
Hedenavond.
HILVERSUM I 19.00 Nieuws;
19.15 Lezing: 19.30 Geestelijke lie
deren; 19.15 H. V. d.Schaar Huur-
stop; 20 00 Nieuws; 20.15 Radio
Philh. ork.; 20.35 Lezing Ds. Milct
de St. Aubtn; 20.55 Radio Philh.
oik.; 21.35 Vrij en Bin; 22 05 Piano
duo Schutte de Raaff; 22.30
Nieuws: 22.45 Avond overdenking;
23.00 Avondklankcn.
HILVERSUM II. 19.00 Gr. pl.;
19.15 Appel ex-pol. gevangenen;
19.30 Prof. Dr. J. N. Sevenster, le
zing; 20.00 Nieuws; 20.05 Concer-
to 20.30 Ds. van Dorp, lezing; 21.00.
Men vraagt; 21.30 Buitenlands*
weekoverzicht: 21.45 Overijsels
Halfuurtje; 22.15 Gr.pl.; 22.40 Dr.
N. A. Bruining lezing; 22 45
Avondwyding; 23.00 Nieuws: 23.151
Sportreportage; 23.25 Symph.
avondconc.
Morgen
HILVERSUM I. 8 00 Nieuws;
11.00 Voor de zieken; 11.45 Franse
Chansons; 12.03 Schumann gr. pl.;
12.30 Weeroverzicht; 12.33 Welk
boek; 12.38 Lunchconc.; 12.55 Zon-
newyzer; 13.00 Progr. Ned. Strijd
krachten; 13.30 Lunchconc.; 13.45
Filmkwartier; 14.00 Dansmuz.
14.30 Toneelkyker; 11.45 Patriotic
Songs of America; 15.00 Voor do
jongeren; 15 45 Kiosk: 16.00 Mu-r
setteklanken; 16.20 Vliegende Hol
lander; 16.30 Causerie; 17.00 Voor
de jeugd; 18.00 Schutte-de Raaff; 1
18.15 Journalistiek Weekover-;
zicht; 18.30 Progr. v. d. Nd. Strijd
krachten.
HILVERSUM II. 8.00 Nieuws;
9.30 Waterstanden; 9.35 Gr. muz.;
10.00 Morgenwijding; 10.20 Voor
dracht; 10.30 Dolf v. d. Linden;
11.00 Uitzending voor de Arbeiders;
12.00 Dolf v. d. Linden; 12.30 Weer-
praatje; 12.33 Harmonie muz.;-
13.00 Nieuws; 13.20 Gr. muz.; 14.00
Klankbeeld Veilig Verkeer; 14.15
Omroep kamerork.: 15.00 Bockbe-'
spreking; 15.15 Amateurs; 15.45
Orgelspel; 16.10 Lezing door C. v.
d. Lende; 16 25 Vincentino; 17.00
Sport; 17.15 Grpl.; 17 45 Lezing
door A. Rolloos; 18.00 Nieuw
18.15 Glen Miller; 18.30 Voor d*
jeugd.
Mr. d'Ailly spreekt voor
radio Moekou
Zondag, 14 September, om kwart
over zeven. middel-Europese tijd,
zendt radio Moskou op da golf
lengtes 1925 en 30.49 meter, een
tweetal korte toespraken uit resp.
van de burgemeester van Amster
dam, mr. Arn. J. d'Ailly en van
wethouder B. C. Franke. Deze ver
toeven op het ogenblik te Moskou,
EGMOND, wordt 16/9 van Per-
nambuco te R'dam verwacht; JOH.
VAN OLDENBARNEVELT. 10/9 van
Suez n. Sabang; MARIEKERK. Port
SaidAntw.. pass. 10 9 Gibraltar;
SLOTERDIJK, 10 9 v R dam n Ba
tavia; STAD ARNHEM, ld 9 v. Huel-
va t R'dam; STAD VLAARDINGEN.
10 9 v. New Port Ie IJmuiden, TI
BERIUS 10 9 v. Lissabon n. A'dam;
AARDÏJK, New York—R'dam. 9 9 te
Casilda; EDAM. 10'9 v New York
t£ Antw.; SALLAND. 119 v Santos
n. Montevideo; UTRECHT, R dam—
Batavia, 11 9 te Lissabon.
