„Timber Tony" haalt voor Nederland
hout in de bossen onzer burên
Moskou had geen interesse
voor luchtvaartverdrag
Plan-Marshall: een offer voor
de Amerikanen
INENTENOF NIET?
D E Sahara ligt in Afrika; dat
weet U! Maar als wc sommige men
sen mogen geloven, dan is Neder
land hard bezig, die Sahara te ver
plaatsen naar de onmiddeliyke na
bijheid van zUn grenzen. Om precies
te zijn: naar de streek van het
Reichswald en de bosgebieden in het
Munsterse. Nii ziet het er daar. voor
zover dat in het sombere Duitsland
mogelijk is, nog vrü aardig uit, maar
het zal niet lang meer duren, of de
ze gebieden zijn herschapen in
woestijnen. Jawel: woestijnen!
Maarlaten we ons haasten er bij
ie voegen, dat de „sommige mensen."
die de toekomst zo duister inzien, de
Duitsers zijn, die met grimmise
gezichten moeten aanzien, dat wtf,
Nederlanders zo maar hout kappen
in hün bossen.
Zonderlinge wijze
van kamperen
KRIJGT ROTTERDAM WEER EEN
„ONDERGRONDSE"?
Ze menen het wel
goed, die Denen
4
Dinsdag 16 September 1947
Van Duits hout en een tovenaar
DE MEEST ZOTTE
ARGUMENTEN...
(Van eigen verslaggever)
Natuurlijk komen er geen woestij
nen. Er wordt maar niet zo in het
wilde weg- gekapt en de zeer des
kundige leiding bij deze exploitatie
staat er borg voor. dat hier geen
roofbouw geschiedt. Bossen vernie
len? Majoor T.^van den Berg en
dr. ir. H. W. D fëm o n t. opperhout
vester te Maastricht, met hun staf.
weten wel beter. Anderzijds is het
geen wonder, dat de Duitsers het
allesbehalve prettig vinden, dat Ne
derlandse houtkappers iedere dag
weer de grens over komen om hün
populieren, hün eiken te rooien. En
ze doen dan ook alles om ons zo
veel mogelijk in de weg te leggen.
Het is ook wel zuur voor de „up-
perten" van de Westfalense jonkers,
dat zij er zo weinig aan kunnen
doen Maar Nederland heeft hout
nodig en wat wij er tot dusver heb
ben weggehaald is nog maar een
fractie van het hout. dat tijdens de
bezetting in ons land is geroofd.
Onze bossen lieten voor de oorlog
een kap van 500 000 kubieke meter
per jaar toe. maar in de vijf oor
logsjaren is maar liefst zes m i 1-
1 i o en kub. meter gekapt (ook na
tuurlijk ten gevolge van indirecte
oorlogsgevolgen, b.v. door de hon
gerwinter). En tot dusver is uit
Duitsland slechts 300 000 kub meter
weggehaald. Bovendien- wij betalen
er voor! Het klinkt misschien
vreemd, maar toch is het zo. want
een vredesverdrag tussen Nederland
en Duitsland is nog niet gesloten en
zolang dat niet het geval is moeten
wij het hout langs normale weg ko
pen. De Britse bezettingsautoritei
ten. waarmee de samenwerking uit
stekend is. geven toestemming en de
jonkers moeten zich daarbij neer
leggen.
Op diefstal wordt
gerekend
Er wordt gekapt in het Reichs
wald. in het gebied van Greven-
broich 'Rijnland», in de omstreken
van Munster. Osnabrück. Ahsus.
Stadtlohn en op vele andere plaat
sen. Nederlandse houthandelaren
zijn de uitvoerders. Nederlandse ar
beiders kappen de bomen. Ned
landse chauffeurs rijden de stam
men naar de „dumps" in Winters
wijk. Enschede. Roermond of Kerk-
rade Iedere morgen gaan ze over de
grens iedere avond keren ze terug
's Nachts en gedurende het week
eind is er niemand en daarvan ma
ken de Duitsers dankbaar gebruik
om te stelen Bij karre vrachten ha
len zij de gevelde stammen uit de
bossen. Zo omvangrijk is deze roof.
dat men bij de vaststelling van de
prijs al direct rekening houdt met
een diefstal van vijf procent!
..Het zijn erbarmelijke lamstralen,
die Duitsers." zegt „Timber-
Tony" (zoals de Engelsen majoor
Van den Berg noemen». ..zich steeds
verdiepende in een mistroostig zelf
beklag. zonder enig gevoel van
schuld, die je in alles tegenwerken
Dat Sahara-verhaal is geen verzin
sel. Er is een geoi^jfemseerde pers
campagne gaande in de Duitse bla
den tegen ons en daarbij worden de
gekste argumenten gebruikt Wij
veroorzaken klimatologische storin
gen. die funest vvotden voor heel
West-Europa, beweren ze. 't Is een
voudig belachelijk!"
Ook zijn er boselgenarem die pro-
Tussen Sluis en Delfzijl
Congressenregen
Het najaar schijnt bij uitstek ge
schikt voor congressen, het „re
gent" tenminste dergelijke bijeen
komsten*. de Nationale Bond van
Verplegenden vergaderde in Apel
doorn. De Communistische Party
houdt, op 13 en 14 September een
nationaal welvaartscongres. Es
perantisten uit vele landen komen
van 13 tot 21 September in Zaan
dam bijeen. Ir. H. Vos en drs. G.
M. Nederhorst spreken 3 en 4 Octo
ber op een economisch congres van
de Partij van de Arbeid. Hoofd
groep Industrie organiseert in sa
menwerking met de Stichting voor
de Landbouw op 16 en 17 October
een research-congres. Ook hoge
gasten laten zich niet onbetuigd:
de Eelgische minister van Justitie.
Paul Struye. zal deze week Rotter
dam bezoeken, terwijl de burge
meester van Praag, Judr Vaclav
Vacek, Rotterdam met zijn aanwe
zigheid zal vereren. Minister-pre
sident dr. Beel moest verhuizen om
zijn nieuwe ambtsgenoot van Bin
nenlandse Zaken. mr. Wltteman,
onderdak te bieden. Hij heeft z\jn
oude bureau Plein 1813 no. 4
weer betrokken. Minister dr.
Huysmans is ziek, minister Mans-
holt neemt zijn functie waar. De
Nederlandse Uno-delegatie is naar
New York vertrokken. De spoor
wegstaking wordt herdacht met
een grote collecte voor de spoor-
weg-tuberculosevereniging. Acht
Inwoners van Axel ontvingen het
Poolse kruis van verdienste met de
zwaarden in goud voor de hulp,
welke zii Poolse soldaten verleen
den. Énkele radio-berichten: De
V.P.R.O.-studlo is weer in gebruik
genomen. de Nederlandse Seln-
toestellenfabrlek in Hilversum
geeft ter gelegenheid van haar der
tigjarig bestaan een gedenkboek
uit
beren cr op andere manier onder
uit te komen. Hebt u wel eens ge
hoord van <le Fiirst von Salm
Salm? Eigenaar van uitgestrekte
bossen, maar voor verkoop voelde
hij niets. En hü kwam met papieren,
die moesten aantonen, dat ..Seine
Durchlaucht" beschouwd kon wor
den als.een Nederlandse vrij
heidsheld. Jawel, want één van zUn
verre voorvaderen ha*' gevochten in
de legers van prins Maurits! Het
argument heeft niet geholpen.
Freiherr von Twickel, Prinz von
Salm Horstman. Prinz von Befit-
heim Steinfurt. graf Droste zu
Vischerlng. Freiher von Oer het
neusje van de Duitse adelszalm
moest toestaan, dat Nederlanders
mei minder klinkende namen de
bül slaan in hün fraaie bossen.
Het is overigens geenszins uit
wraakzucht, dat wij hout kappen in
het Duitse grensgebied Hout. veel
hout. hebben wij dringend nodig
Niet alleen voor de wederopbouw.
Lange, dikke dennenstammen le
veren de bossen in de omtrek van
Stadtlohn (Westfalen). Een grote
trailer, bijna klaar voor vertrek met
een kostbare lading. Maar vraag
niet naar de bandenrekening over
een maand, want de Duitse wegen
zijn ba slecht!
Schade in Reichswald
valt erg mee
De branden, die het Reichs
wald hebben geteisterd, hebben
niet zo veel schade berokkend
aan de gebieden, waar Neder
landse houthandelaren concessie
hebben gekregen om te kappen,
als men aanvankelijk had ge
dacht
De schade valt erg mee en van
het hout. dat door het vuur is
aangetast, is de helft ongeveer
nog wel bruikbaar. Van een
ramp is derhalve geen sprake en
de transporten naar Nederland
ondervinden door de hranden
nauwelijks enige hinder.
voor de meubelindustrie, voor onze
klompen- en lucifersfabrieken, maar
vooral voor de mijnen. Zonder hout
geen steenkool' Wist u. dat voor
iedere 100 ton kolen 2»(j kub. meter
hout nodig is? Na de bevrijding
hadden de mijnen slechts een voor
raad van 13000 kub meter, net vol
doende voor veertien dagen! Juist
daarom stond de Shaef ons vrijwel
direct toe. in Duitse bossen te
gaan kappen
De Nederlandse arbeiders, die
hier werken, verdienen een behoor
lijk loon. Dat mag ook wel. want
hun werk is uitermate zwaar. Het
zijn stuk voor stuk vaklui, die de
zaag en de bijl handteren met een
gemak, die wij ons de hongerwin
ter herinnerend hen slechts kun
nen benijden In snel tempo vallen
de bomen Een paar slagen met de
bijl voor de „valkerf". de motorzaag
giert en fluit en na ruim een mi
nuut stort een woudreus dreunend
ter aarde Volgende boom. Per trac
tor worden de stammen uit het bos
getrokken en met treklieren of
autokranen op de trailers gehesen
En dan ronken de wagens weg in
de richting van de grens
Duitse tegenwerking
Naaldhout levert het gebied ten
Oosten van Enschedé en Winterswijk
in hoofdzaak op. Populierenhout
komt op het ogenblik vooral uit de
omgeving van Grevenbroich aan de
Erft. Majoor van den Berg trof hier
een prachtig bos aan. maar de
„Deutse Forst- und Holzwirtschaft"
zei. dat dat onzin was. Er waren
practisch geen populieren in de
Britse zone! „Maar ik heb een bos
gevonden met 19 000 peppels", zei
„Timber-Tony".
„Unmöglich!" riepen de Duitsers
om 't hardst, tot ze met hun neus op
óp bossen werden gedrukt. „En ty
pisch voorbeeld van de tegenwer
king. van de sabotage, die wij tel
kens weer ondervinden van de
Duitsers", zegt majoor Van den
Berg; „en het ellendige is, dat de
Engelsen twt brzuinigsoverwegingen
per 1 September de uitvoerende
macht voor 99 procent in Duitse
handen hebben gelegd. Dat bete
kent: nóg meer sabotage, nog méér
tegenwerking.
Maar „Timber-Tony" heeft zijn
pappenheimers leren kennen. En het
zal aan hem niet liggen of de Duitse
bossen blijven hout leveren. Wij
kunnen het warempel nog wel ge
bruiken!
„Ver Hitland" is een gehucht
onder Nieuwerkerk. dat zijn ont
staan te danken heeft aan de
aanwezigheid van twee steenfa
brieken. waarvan een der direc
teuren zó met het geestelijk heb
ben en houden van zijn arbeiders
was begaan, dat hij er een kerkje
liet bouwen, waarin hij zelf als
voorganger optrad.
Of zijn predicates stichtelijk wa
ren is niet bekend wèl echter
kreeg deze op godsdienstig gebied
liefhebbende steenbakker een leer
ling in de gedaante van iemand die
in een der dichtstbevolkte Rotter
damse wijken onder de bijnaam „Ja-
pie Hitland", of „De blikken Domi
nee" een nieuwe secte trachtte op te
richten.
Jeugdzorg
Afgescheiden hiervan bemoeide
„Japie" zich ook met een nog ge
vaarlijker onderwerp: de jeugdzorg,
cn liet was deze zorg. die hem de af
gelopen zomer met ongeveer zestig
kinderen van drie tot vijftien jaar
een kampeertocht dc^d ondernemen
naar het Land van Belofte: naar het
gehucht Ver Hitland, waar hij eens
de eerste schreden op het pad der
vroomheid had gezet
Van het pad der vroomheid naar
de grasmat onder de appel en peren
bomen van de Hitlandse boeren is
echter maar een heel kleine stap en
des blikken dominee's kampeertocht
ontaardde dan ook heel spoedig in
een invasie van alles wat boomgaard
was. Toen „Japie Hitland's" vacan-
tiekamp één dag oud was kwam het
einde: te middennacht verscheen de
politie, en per auto werden de jon
gens en meisjes te Rotterdam weer
aan hun ouders afgeleverd, terwijl
Japie" bovendien door de zedenpo
litie nog aan de tand werd gevoeld,
alvorens ook hij van de vermoeie
nissen kon gaan uitrusten.
Propaganda voor Nederland
in Zweden
Mevrouw Ellen Rydelius, de be
kende Zweedse schrijfster, ver
toeft momenteel onder gezamenlij
ke auspiciën van de K.L.M. en de
A.N.V.V. in Nederland. Zij door-
kiuist ons land teneinde stof te
verzamelen \oor een hernieuwde
uitgave van haar ..baedeker" ten
behoeve van het Zweedse publiek,
hetgeen de bekendheid van en de
propaganda voor Nederland in
Zweden ongetwijfeld ten goede zal
komen.
IN I
rtai
het hart van Rotter
dam tusien Eeurs en
Bijenkorf, ligt een fraai
en vriendelijk pleintje.
Een pleintje, enig in de
stad, ln het land en. op
de hele wereld. Want ner
gens anders op deez" aar
de Is^een Coolslngel te
vinden; dus evenmin zo n
pleintje, dat fraai en
vriendelijk, maar ook heel
nuttig ls Het Coolsmgel-
pleintje bestaat uit nette,
grijsblauwe tegels en voor
een deel uit gezellig-
oudéYwetse „kleine steen
tjes". door een gladde,
blank stoep omrand en
\ersierd met een dozijn
levenskrachtig, groenbe-
bladerde bomen, die er
ieder een vierkante meter
aarde vinden.
Practische waarde heeft
het pleintje voor grote en
zeer verscheiden groepen
der bevolking Want er
staan lantaarnpalen op en
lichtmasten, de wegge
bruiker ten gerieve, mits
gaders emge verkeers-
paaltjes (waarvan er he
laas één werd ontlioofd
Een groot gedeelte van
dit eiland van tegels en
stenen werpt zijn nut af
als parkeerplaats voor
mooie auto s met ntkkel-
neuzen en stroomlijncom-
plexen
Maar het pleintje heeft
ook blijvende opstallen.
Daar is. met zijn heldere,
witte gordijntjes aan de
blinkende roeden. het
RET-. annex V.V.V -ge
bouwtje waar men zijn
tramkaarten kan kopen
en gratis Inlichtingen
krijgen over allerhand
denkbare dingen Een
paar meter verder staat
een doorzichtig dubbel
bloemenhwis. met buiten
een uitstalling van exoti
sche manden en a-azen en
potten en binnen chry
santen. rozen en margrie
ten in schitterende kleu
renpracht Iedereen in Rot
terdam vindt 't erg pret
tig en nuttig, dat hij voor
een dubbciti® kan tele
foneren in die grijze cel
or» het pleintje, al moeten
kleine vrouwen en man
pen op hnn tenen gaan
Btaan. omdat het Spreek-
anparaat zit vastgeklon
ken aan een wat korte
ijzeren ketting En wie
zou onder de bomen van
ons plein, zijn plaats mis
gunnen aan dat grappige
Amerikaanse ijsnalelsje?
Nu ja. de „peperbussen
die oeroude methode van
reclamemaken op ronde
zullen, zijn niet fraai te
linemen Maar zij horen
nu eenmaal in het grote
stadsbeeld thuis Evenals
trouwens d!e stenen. Ijze
ren of desnoods houten
gelegenheden. waarvan
all® wandelaars van
schooljongens tot minis
ters wel eens gebruik
maken
Op het pleintje aan de
Coolslngel had Rotterdam
vroeger zon gelegenheid,
die een voorbeeld kon
zijn voor alle stedebou-
v ers ter wereld De „on
dergrondse" was behou
dens enige hekken en een
bordie. niet alleen on
zichtbaar. maar ook ver
der onwaarneembaar.
Twee maal vier aan el
kaar geklonken, roestige
lizeren hekken staan op
het nette, nuttige pleintje
aan de singel Aan de ene
omheining is een rood
bordje bevestigd met het
opschrift „Dames". En
..Heeren" staat er. nog in
d» oude spelling, op het
scliildje tien passen ver
derop Een met stof en
straatvuil volgewaatde lof
volgesmeten? i stenen trap
voert naar beneden, naar
de „inrichting", vroeger
was deze inrichting een
toonbeeld van hygiene Nu
zijn er nog slechts tien
van de twaalf stenen
traptreden zichtbaar De
laatste twee zijn verzon
ken ln een zwarte poel
van riool- en regenwater
Half vergaan, drijft er
een verveloze. houten
deur. Een mengelmoes
van misselijk makeude
geuren s'ijgt op. uit het
midden van een plein,
dat duizenden Rotterdam
mers en honderden
vreemdelingen dagelijks
betreden.
Financieel overzicht
(Van onze luchtvaartmedewerker)
Rusland heeft luchtvaartverdra
gen gesloten met Zweden. Fin
land. Polen. Tsjecho-Slowakije.
Roemenië, Bulgarije. Iran cn
China, dus alleen met zijn buur
staten. Het verwekte dan ook
opzien, dat Nederland een uitno
diging ontving naar Moskou te
komen voor het sluiten van een
luchtvaartverdrag.
Die invitatie bereikte ons via de
Russische ambassade in Den Haag en
de Nederlandse luchtvaart was ut^r-
mate verheugd, omdat een dienst
Londen Amsterdam Berlijn
Warschau Leningrad Moskou
tot een der vurigste wensen behoort.
Begrijpelijk ook, aangezien een der
gelijke dienst een slagader in het
Europese luchtverkeer betekent.
Een Nederlandse missie is dan ook
opgewekt naar Moskou vertrokken;
zij bestond uit regeringsafgevaardtg-
den en vertegenwoordigers der KLM
De terugtocht maakte men echter in
een stemming van grote teleurstel
ling. Men had namelijk zeer vreemde
ervaringen in Moskou opgedaan
In de eerste plaats werd het Ne
derlandse gezelschap bij aankomst
niet officieel ontvangen, terwijl de
uitnodiging wel officieel was ge
weest. maar bovendien bleek Moskou
in het geheel niet van plan een
luchtvaartverdrag met ons te slui
ten. Althans niet meer toen men er
over kwam praten. Wat de oorzaak
van deze wijziging in de Russische
plannen is moet nog bekend gemaakt
worden, maar zaken heeft Nederland
er niet kunnen doen.
GEEN VERWONDERING
Wanneer wij de grote lijnen vol
gen van de Russische luchtvaart-
politiek behoeft deze houding jegens
Nederland geenszins verwondering
te wekken. De Russen bouwen
energiek hun luchtnet op doch ver
mijden contact met de buitenwereld.
Alleen in de grensgebieden in het
Westen vertonen de Russische vlieg
tuigen zich en dat gebied behoort in
feite tot de Russische invloedssfeer.
De vraag is. of de Russen het
alleen af kunnen, of hun vliegtuig
industrie thans over voldoende ma
teriaal en fantasie beschikt om de
evolutie van de luchtvaart in eigen
fabrieken en tekenkamers te bevor
deren.
In de oorlog is wel uitgebreid
contact met het Westen en met Ame
rika geweest; men kreeg er de Doug
las Dakota en de Aerocobra (jacht
vliegtuig! van Bell te zien en nog
andere voortreffelijke producten van
de Amerikaanse industrie, terwijl
Rusland bouwt aan zijn burgerluchi-
vloot. Men produceert cr thans de
Dakota DC-3, maar de Lockheed
Constellation, van welk type vlieg
tuigen de KLM er reeds enkele in
gebruik heeft, schijnt nog boven
zijn kracht te liggen.
GEEN UITBREIDING DER CREDIETEN VOOR
HET VOORJAAR 1948
(Van onze financiële redacteur)
Het wordt zo langzamerhand
wel duidelijk, dat de groot
scheepse Amerikaanse hulpactie
aa.i Europa minder spoedig een
feit zal Ns orden dan hier alge
meen werd aangenomen toen
minister Marshall enige maan
den geleden in de Harvard Uni
versity zijn beroemde plan voor
de Europese reconstructie aan
kondigde. Op het ogenblik staat
wel va^t. dat men een belang
rijke uitbreiding der Ameri
kaanse credicten zeker niet
voor het voorjaar van 1948
moet verwachten.
\Vat is de reden van deze ver
traging? Gedurende de oorlog is
het Amerikaanse productie-apparaat
ontzaglijk uitgebreid en algemeen
nam men in de Verenigde Staten
aan. dat de overgang van oorlogs-
op v redesproductie gepaard zou
gaan met een zeer grote werkloos
heid. Wonderlijk genoeg is dat niet
gebeurd en nadat een plotselinge
schoksgewijze overschakeling op de
vredeseconomie had plaats gevon
den. bleek dat de werkgelegenheid
in Amerika op peil was gebleven.
De twee millioen werklozen die men
er heeft, zijn in hoofdzaak seizoen-
werklozen of mensen die door wel
ke oorzaak dan ook toch niet in
het productieproces kunnen worden
ingeschakeld cn cat de binnenland
se vraag naar goederen veel groter
was dan men aanvankelijk had ver
ondersteld. Op het ogenblik is de
toestand in de Verenigde Staten
zelfs zo, dat de productie niet in
staat is om aan de binnenlandse
vraag te voldoen.
De continue prijsstijging is het
bewijs voor het feit. dat men nog
steeds Amerikaanse koopkracht,
aanwcndingsmogclijkhedcn in het
binnenland kan zoeken.
Onder deze omstandigheden zal
een vergroting van de export zoals
deze door Marshall is voorgesteld,
leiden tot een vermindering van de
voor het binnenland beschikbare
goederen en de publieke opinie in
de Verenigde Staten zal dit zeker
niet met enthousiasme begroeten.
Het feit bijvoorbeeld dat in de
Amerikaanse Senaat het voorstel om
de inkomstenbelasting te verlagen
met bO tegen 32 stemmen werd aan
genomen voordat Truman er zijn
v eto over uitsprak, levert het bew ijs,
dat de Amerikanen er veel meer
voor voelen zijn eigen consumptie-
mogelijkheden te vergroten dan
door afstand te doen van een deel
van zijn inkomen aan de Staat de
Amerikaanse regering in staat te
stellen de hulpverlening aan Europa
te financieren.
AMERIKANEN NIET BEREID?
Professor Carl J. Schoup van de
Columbia University heeft er nog
onlangs op het Internationale Con
gres van het Instituut voor Publie
ke Financien op gewezen, dat zo
lang de binnenlandse vraag in Ame
rika zo groot Blijft als deze nu is.
talrijke piloten en technici uit Frank
rijk. Amerika en Engeland instruc
tie gaven. Daarvan leerden de Rus
sen zeer veel. terwijl zij zelf bleven
doorwerken aan hun specialiteit: het
slagvliegtuig, de Stormowik.
IN VREDESTIJD
In vredestijd heeft men evenwel
meer aan Dakota's dan aan Stormo-
wiks en derhalve hebben de Russen
hun industrie op verkeersvliegtuigen
moeten overschakelen. De Douglas
DC 2 bouwden zij voor de oorlog
reeds wij zagen er een voorbeeld
van op de Parijse luchtvaarttentoon
stelling van 1933. Nu bouwt men
er de DC 3. De Dakota dus. doch
naar verluidt is men nog niet toe
gekomen aan de grote vicr-motorige
machines naar Amerikaans voor
beeld (Constellation. Skymaster). en
daarvan hangt toch ongetwijfeld de,
toekomst af. Zeker in een land als
Rusland met zijn enorm uitgestrekte
gebieden.
Vele delen van het land hebben
een zeer slecht ontwikkeld ver-
keersnet voor het vervoer over de
grond, daar auto's er niet kunnen ko
men en een spoarwegnet bestaat daar
evenmin. Daar zien wij zich een
unieke evolutie voltrekken: men
slaat er de fases van auto en trein
over om direct in het vliegtuig te
stappen. Geen spoorrails, geen auto
weg, doch een vliegveld.
Maar een organisatie
Hebt U ook de voorstelling,
lezer, dat een expres een trein
is, die verschrikkelijk hard
rijdt? Wij hadden haar wel,
maar Me zijn er achter, dat
die voorstelling verkeerd Mas,
sinds we niet de Scandinavie-
express naar Kopenhagen zijn
gegaan en t°t de ontdekking
zijn gekomen, dat deze trein,
zodra hij eenmaal over onze
grens ia. bepaald niet voort
maakt en verbazingwekkend
vaak lang stilstaat. We waren
dan ook maar uur te laat
in Kopenhagen en als je toch
al veroordeeld bent om 21 uur
in een snikhete trein te zitten,
gaat zo'n vertraging je niet yi
je koude kleren zitten.
Maar laten we vooral niet mop
peren. Al waren we dan te laat,
en al liepen onze maaltijden in de
war, al vonden we dan ook de
combinat.e van kabeljauw en spi
nazie, die ons bij de lunch-dina-
toire werd voorgezet, weinig ge
slaagd, we hadden tenminste de
zitplaatsen, die wij besproken
hadden. Hoe ongelooflijk veel dit
waard was, hebben wij, verwend
als wij hier in Nederland zijn,
pas ontdekt op de terugreis, toen
bleek, dat alle zes de zitplaatsen
in onze roupé dubbel besproken
waren van Kopenhagen af, terwijl
in het holst van de nacht in Fre-
dericia nog twee ongelukkigen in
ons compartiment binnen kwa
men met biljetten, die hen „recht"
gaven om twee van onze mede
reizigers er uit te zetten. Erkend
dient, dat de Deense conducteur
onder dez© verwarring zeer laco
niek bleef en dat bij blijkbaar
raison van 4 Deense Kronen bij
betaling voor ieder een meer of
minder bevredigende oplossing
wist te vinden. Wat er gebeurd
zou zijn, als d© slachtoffers van de
organisatie toevallig geen Deens
geld meer bij zich hadden gehad,
weten we niet. Wellicht hadden
dan sigaretten uitkomst moeten
brengen, zoals bij die Zweeds©
jongeman, die door de Duitse con
ducteur op d© heenreis betrapt
werd als hebbende geen biljet van
D-treintoeslag en toen uit zijn
nood aan marken werd geholpen
door een vriendelijke Amerikaan
se soldaat, die aangetrokken door
de ietwat opgewonden discussie
in hef nachtelijk uur. met zijn
sigarettenkoker de oplossing van
het valutaprobleem bracht.
Amerikaanse hulp aan Europa een
offer vcor de Amerikanen betekent
cn dat het in twijfel mag worden
getrokken of onocr de huidige poli
tieke verhoudingen de Amerikanen
hiertoe wel geneigd zullen zijn.
Dit neemt niet weg, dat mcu
in de Verenigde Staten wel er-
wacht dat vroeger of later een
afzctcrisis zal intreden doch er
valt niets over te zeggen of dit
nu over een maand dan wel
over een jaar zal plaats vinden.
Indien een dergelijke crisis ech
ter optreedt, worden de voor
uitzichten voor de Amerikaanse
hulpverlening veel gunstiger.
Dan zal immers de vermindering
van de binnr -landse vraag gecom
penseerd kunnen worden door een
vergroting van de exnor.t Zolang
echter deze depressie nog niet zal
zijn ingetreden zal Amerika ver
moedelijk wel plannen maken om
de werkgelegenheid op peil te hou
den. zodra de crisis een feit zal zijn
geworden, doch zal het slechts tot
een hulpverlcningsactie op beperkte
schaal geneigd zijn.
Professor Schoup legt er dan ook
de nadruk op. dat de Europeanen
Amerika niet tegemoet moeten tre
den in de veronderstelling dat' de
hulp der Verenigde Staten op het
ogenblik voor dat land zelf een
groot voordeel zou zijn. doch dat
men nooit uit het oog moet verlie
zen. dat de Amerikaan een offer
brengt indien hij op dit moment tot
hulp\erlening besluit.
Meelfabriek „Ceres"
in staking
B.j de meelfabi-'ek N.V. Ceres
Amsterdam, is in verband met
het conflict bij de „Holland" een
sympathie-staking uitgebroken,
hef gehele fabriekspersoneel, cir
ca 80 man, hebben het werk neer
gelegd. Do „Ceres" levert 25 pro
cent van de wekelijkse meelbe-
hoefte van de hoofdstad. Voor de
komende dagen is de meel voorzie
ning \an de hoofdstad gewaar
borgd. Met de staking van de
„Ceres" U 75 van de meelvoor-
ziening van Amsterdam uitgeval
len. De resterende *25 wordt ge
leverd door de N.V. Wessanen's
Koninklijke 'meelfabrieken te
Wormerveer.
Tussen Noord- en Zuidpool
„Faris el Khoury züde" en „Gro-
myko satijn" worden in een adver
tentie vaji een Egyptisch blad te
Cairo aangeboden tegen spotprijzen,
dit uit erkentelijkheid voor de
steun, die Syrië en Rusland aan de
Egyptische zaak hebben verleend.
De advertentie is verlucht met
foto's van Gromyko en Faris el
Khoury. (beiden afgevaardigden in
de Veiligheidsraad)
Sovjet-Rusland is een parades. Of U
het nu gelooft of niet. maar men
kweekt er water-meloenen, die zo
groot zijn, dat alleen een sterke man
ze kan optillen, aardbeien, die er
uitzien en zo groot zijn als tomaten,
appelen zo groot, dat ze de takken
van de bomen tot de grond doen
buigen. Al deze heerlijkheden wor
den op een landbouw-proef-station
gekweekt in de Kirgiezenrepubhek.
Kalmpjes aan de wereld rond. dat
blijft de leus van de Amerikaanse
vliegers Clifford Evans en George
Truman, die ook een bezoek aan ons
land hebben gebracht. Zij zijn thans
in Bagdad aangekomen. Over het
traject van Cairo af hebben zij ze
ven en een half uur gedaan. De
KLM doet het wat vlugger
In de Gemeente Staphorst stond te Lankhorst de oude korenmolen ran
De Weerddié door de VerDe Hollandse Molen thans geheel gerestau
reerd is. Alweer een oude pittoreske-molen voor het nageslacht bewaard.
Behoorlijke weerstand tegen een paar
gevaarlijke kinderziekten
Vaak is er nog wat weerstand
tegen de inenting.^Een gezond kind
ziek te maken, al is het ook nog zo
weinig, een ir.oeder doet het toch
niet graag. En pokken? Wie hoort
daarvan nu nog in ons land? Nu ja,
pas waren er nog enkele gevallen
in Zuid-Limburg, maar van een
epidemie was toch geen sprake.
Neen, inderdaa-, pokkenepide
mieën behoren in West-Europa tot
>.et verleden. Maar dit is alleen zo,
omdat de inenting een gebruik is
geworden en bijna alle inwoners
een of meer dan een keer ingeent
zijn.
Met de verplichting tot inenting
is bij ons een weinig de hand ge
licht nadat een tijdlang onaangena
me verwikkelingen na inenting ble
ken op te treden. Toen'echter was
vastgesteld, dat deze zich nooit
vertoonden na inenting op zeer
'jonge leeftijd onder het laar
heeft men de verplichte inenting
weer ingevoerd. Slechts met een
doktersattest of op grond van reli
gieuze overtuiging kan men van
deze verplichting worden vrijge
steld. Daarbij moet wel bedacht
worden, dat het nuttig effect van
de inenting voor de gehele bevol
king evenredig is aan het percen
tage der bevolking, dat zich eraan
heeft onderworpen.
En diphterie?
Inmiddels is door de inenting
over jaren van grote bevolkings
groepen het reele gevaar voor pok
ken wel sterk
afgenomen. An
ders liggen de
verhoudingen
met diphtherie.
Nog steeds zijn zowel ziekte- als
sterfgevallen aan deze infectieziek
te betrekkelijk hoog. De inenting
geeft een zeer behoorlijke weerstand
tegen deze gevaarlijke kinderziekte.
Men moet zich het mechanisme van
de onvatbaarheid als volgt voorstel
len*. In onze gemeenschap komt
welhaast iedereen in zijn jeugd wel
in aanraking met de diphtheriebacil.
Bij een algemeen goede gezondheid
wordt een klein aantal van zulke
ziektekiemen wel door het organis
me vernietigd. Onder het mom van
een geringe verkoudheid verloopt
dat zo'n geringe diphtherie-infectie
Daarna heeft zich dan een onvat
baarheid ontwikkeld* die gewoonlijk
voor de rest van het leven duurt.
De pasgeborene heeft in zijn
bloed, dat geheel uit het moederlijk
bloed bestaat, de antistoffen meege
kregen tegen alle infecties, die de
moeder in haar leven heeft doorge
maakt. Langzamerhand vervangt
het jonge organisme het geërfde
moederlijk bloed echter door eigen
gefabriceerd bloed. Tegen de leef
tijd van 6 a 8 maanden is dit pro
ces geheel voltooid en op die leef
tijd is dc zuigeling dan ook vatbaar
voor alle infectieziekten die hij in
het eerste halfjaar slechts bij hoge
uitzondering oploopt. Voorzichtig
heid met de niet-ingeënte baby is
dan ook geboden, tot dc inenting de
onvatbaarheid weer heeft opgewekt.
Bescherming tegen ziekten, die de
moeder niet heeft ontmoet, kan
men dus ook bij de zuigeling niet
verwachten.
Betrouwbare proef
Wat nu diphtherie betreft, er be
staat een zeer betrouwbare proef
om aan te tonen of iemand nog vat
baar is voor deze ziekte. Valt die
proef positief uit. dan is het dus
geboden zo'n kind in te enten.
Daarbij wordt eerst een kleine hoe
veelheid ziektekiemen in de huid
gebracht. Het lichaam begint dan
onmiddellijk tegenstoffen te fabri
ceren. Daarna brengt men een iets
grotere hoeveelheid diphtheriebacil-
len binnen, waarop een wat sterke
re reactie van het lichaam volgt.
De daarvoor verkregen onvatbaar
heid blijft enkele jaren bestaan om
na 1I a 2 jaar langzamerhand af
te nemen. Herhaling om de 2 jaar
van de Schich-test (zo heet de
proef, waardoor dc vatbaarheid
wordt aangetoond) is dan ook
noodzakelijk bij schoolgaande kin
deren. vooral in tijden van vermeer
derd optreden der ziekte, zoals wa
die nu sinds de oorlog beleven.
Een voorbehoedende inenting
tegen roodvonk bestaat nog niet.
Wel kan daarbij, evenals trouwens
bij diphtherie. serum van herstellen
de zieken met succes worden toege
past. zodra de ziekte geconstateerd
is.
Helaas bestaat er nog niet voor
alle kinderinfectieziektes een deug
delijk middel. Tegen de zo gevrees
de kinderverlamming bijvoorbeeld
is van epidemiologisch standpunt
gezien nog geen therapie bekend.
S. JOLES, art».
DE WIKKELROK HEEFT WEER
ZIJN intrede gedaan. Dit exem
plaar werd afgewerkt met een biefi
van dezelfde geruite stof als het
wollen jasje. En dat jasje werd weer
gegarneerd met een effen bies van
het rokje. Een vlot ensemble.
