Scheepsschroef kan z'n draai niet vinden Spiegel der wereld Elf A.M.V.J. clubhuizen in Indonesië Waterstaat houdt het transport in Zevenbergen tegen Prestigekwestie? Overwinning van de anti-mentaliteit Dankbaar maar LANGS DE WEGEN DER KUNST moeilijk werk ÏÏPHIÏÏSHAVf I DE GELUKSVOGEL TUINKALENDER Scheepstijdingen Radio-programma Dinsdag 21 October 1947 3 (Van onze speciale ve. slaggever) ZEVENBERGEN, Maandagmiddag. De dorpsoudsten, de één nog wfjzer dan de ander, weten het natuurlijk weer veel beter. Had de chauffeur van die mammoeth-trailer met de reserveschroef van de Wil lem Ruys nu maar naar hen geluisterd. Had hy die 21 wielen in dat nauwe straatje niet zó, maar zó gestuurd, eerst een tikkeltje naar rechts en dan direct weer naar links, dan, ja danOch wat hebben ze een praatjes en hoe aandoenlijk is het enthousiasme, waarmee zjj de nieuwsgierige vreemdeling een zo uitgebreid mogelijk relaas willen doen van hetgeen zich Zondagmorgen in het hartje van hun dorp heeft afgespeeld. Zij wandelen kleumend rond de trailer of hangen er met de handen diep in de zakken tegen aan. En met hoog boven hen het bijna 25000 kilo wegende bronzen gevaarte lijken' hun figuurtjes nog nietiger dan ze toch al reeds zijn. De kranten staan er vol van mijnheer. Foto's ook. Wat zal zo'n ding wel niet kosten. Ze hebben het nou in beslag genomen, 't Ja, hadden ze ook maar een vergun ning moeten hebben. Ik zei nog te gen Willem En Willem knikt wijs en bedacht zaam. Hij maakt aanstalten het be toog van zijn vrind nog eens nader toe te lichten. Een afgesabbeld, dampend pruimpje is reeds met een sierlijke boog op het pleintje gede poneerd. Maar dan luidt aan de overkant de schoolbel. De klanken zijn in de frisse herfstlucht nauwe lijks verstorven of de schooldeur wordt met veel lawaai open ge smeten. Een woeste horde jeugdige Zevenbergers stort zich naar bui ten. rent naar het gevaarte in het midden van het pleintje en in een ogenblik zitten dertig tot veertig van die knapen er boven op. Dan zwijgen de oudjes maar. Hun woord heeft geen gezag meer, nu regeert de jeugd. Zy groeten beleefd en gaan. En uw verslaggever speurt verder, want eigenlijk weet h\j nog niets. „Duw maar jongens" U weet het: Zondagmorgen liep de schroef vast in een kort, smal straatje bij het marktplein. 't Uiterste puntje van een schroef blad was in de zijgevel van een oud en gedurende de bevrijdingsdagen Nee, u vernist u beslist. Dit is geen landkaart en ook geen foto van grote hoogte uit een vliegtuig ge nomen. Dit is het uiterste puntje van één der schroefbladen, bedekt met puin van de muur op de achter grond, die werd gerameid. reeds aardig toegetakeld winkel pand gedrongen. De eigenaar vond het helemèal niet erg. Een her bouwvergunning kon hy toch niet krijgen. Misschien, ja heel mis schien al3 het héle zaakje in puin zou liggen? Daarom: duw er maar doorheen jongens. Dc jongens van Ruiten's Transporten N.V. lieten „Duwen jongens" zei de eigenaar van dit oude en door de oorlog reeds zwaar getroffen winkelpand. „Breek maar af" en de jongens briiken af. Toch zal de eigenaar er niets mee winnen, want hij gaf z'n toestemming geheel vrijwillig. zich dit geen tweemaal zeggen. Ze gaven vol gas en toen het op déze manier niet ging, legden ze het geveltje met breekijzer en pikhou weel helemöu&l in puin. Heel Zeven bergen was er getuige van. Wat wil men nog meer op een mooie herfst-Zondag. Zó was dus ook deze laatste hindernis overwonnen. De weg naar Rotterdam, naar de Willem Ruys was vrij. Ja, zo dachten ze. Bijna een week lang hadden ze door Brabant ge zworven. Zelfs in de Betuwe waren ze geweest. Overal hadden ze de neus gestoten. Hier was het een brug, daar een huis en weer ergens anders een laag viaduct, die hun de weg naar de Maasstad had ver sperd. Maar nu toch eindelijk wa ren ze er. Mis, ze waren er niet. Da laatste hindernis moest nog komen. ZU stond op het marktplein en het was geen versperring, die met paarde- krachten en breekijzers te Ujf kan worden gegaan. liet Is tenminste niet. aan tc bevelen. Want 't was geen huls, geen brug en ook geen hoorn, 't was een politieagent. Een opper, de chef van de rijkspolitie, die In Zevenbergen dc scepter zwaait. Gemeentepolitie heeft men daar sinds kort niet meer. Over papieren Deze opper posteerde zich voor de wagen en wilde papieren zien. Geen rijbewijs en ook geen wegen kaart. Nummcrbewyn misschien Nee. ook dèt geloofde deze ijverige en plichtsgetrouwe gezagsdienaar wel. Een heel ander papier, een speciale vergunning van het mi nisterie van Verkeer en Waterstaat voor dit uitzonderlijke transport. Want artikel zó en zóveel van het wegenverkeersreglement verbiedt het vervoer van ladingen breder dan 2.40 meter. De totale breedte van dit transport is liefst ruim vijf meter. Een speciale vergunning was dus nodig en die had de chauf feur niet. En weer was heel Zeven bergen er getuige van dat zyn po litiechef het transport naar het midden van het pleintje dirigeerde, waar het moet blijven staan tot dat de vergunning er is. De ambtelijke molen werkt lang zaam. En by het ministerie van Verkeer en Waterstaat werkt die molen wel heel langzaam. Want wit cle heer Ruiten deze Maandag niet geprobeerd heeft en in hoevele egeringsgebauwen in Den Haag I hij ook is geweest, een vergunning j was er Maandagavond laat nog niet. En 'of hy nu op z'n poot gaat spelen cn daarbij zelfs de steun hoeft gekregen van de burgemecs- I ter van Zevenbergen en de Officier van Justitie in Breda, die beiden van oordeel zijn dat dit oponthoud zin loos is cn verloren tijd, omdat vergunning of geen vergunning het transport toch niet ten eeuwige dage op het marktplein van Zeven bergen kan blijven staan, voor schrift is voorschrift zegt Water staat en zo blijft het transport dus netjes op de plaats rust. Vooral de hoofdingenieur in Breda, met wie dc heer Ruiten Maandagavond nog De rykspostspaarbank te Am sterdam ziet zich genoodzaakt de rentcbyschryving; op de spaarbank boekjes tijdelijk te staken Geduren de dit jaar werd de renten bijge schreven op 1 millioen boekjes. Dit heeft bij de centrale administratie echter zoveel werk medegebracht, dat men tot deze tijdelijke stopzet ting is moeten overgaan. *4Ê& X-T ET is niet gemakkelijk binnen -L;L het bestek van deze beschou wingen een ontleding te geven van de uitslag van de Franse gemeen teraadsverkiezingen. Zo ei'gens dan leidt vereenvoudiging hier maar al te licht tot vergroving; het mes wordt vervangen door de bijl. De Gaulle heeft een éclatante overwinning behaald, een overwin ning, welke zelfs nog groter is dan in het percentage der 40% behaalde stemmen ligt uitgedrukt. In feite mogen \vfl er nog by opstellen de 30% van het kiezerscorps, die ver stek hebben laten gaan: deze thuis blijvers zijn immers qua politieke mentaliteit typische Gaullisten, om dat zij anti het gebruik van hun stembiljet zijn. En hiermede zitten wil midden in het probleem. De overwinning van De Gaulle is in de eerste plaats een overwinning van de anti-gezind heid. Anti-communisme, anti-Sov jetunie. anti-geleide economie, anti- schandaljn, anti-stakingen, anti- Ramadier, anti-misère, kortom anti- dit en anti-dat hebben de R.P.F. aan hun grote stemmental gehol pen, meer dan de positieve kanten van hun programma. Wy hebben bier te doen met een overwinning van het in de overwegende meer derheid der gevallen i r r a t i o- tegenover het r e d e 1 ij k e TtlOREZ die de overwinning van De Gatdie behaalde n e 1 e vóór. Betekent dit geweldig succes van De Gaulle nu een even grote neder laag voor de communisten? Ja, in zover zij gehoopt en misschien ver wacht hadden, dat de massa van liet irrationele anti-element onder cle kiezers hun zou toevallen. An derzijds echter mogen zi| zich op de borst slaan en vol trots uitroe pen: de overwinning van De Gaulle is onze over wining. Erkend dient, dat Thorez (en Moskou!) er alles op gezet schenen tc hebben om de generaal de overwinning tc bezor gen. Wy zyn er van overtuigd, da* de communisten, die in hun doctri nairheid alleen in termen van zwart en rood kunnen denken in de over winning van De Gaulle alleen maar een bevestiging kunnen zien van hun theorie: het stervende kapita lisme probeert zich nog eenmaal te redden met de dictatuur en dan i? de beurt aan liet communisme. Pre cies hetzelfde dus wat wij twintig twintig jaar geleden in de Repu bliek van Weimar hebben beleefd, toen Moskou en de leiding van de K.P.D. willens en wetens Hitcr aan de macht hebben gebracht. IVF EEN. naar onze mening zit de nederlaag van de communisten niet zozeer in de overwinning van De Gaulle dan wel in het feit. dat de socialisten zich niet alleen heb ben weten te handhaven, maar zelfs hier en daar een niet onaanzienlijke vooruitgang hebben geboekt. Want het communistische parool voor Europa is: weg met de socialisten. Die leus ie. naar onze mening, de kern van het ..Communistisch Ma nifest" van een paar weken geleden Fuseren of verdwiinen. dat is de twijfelachtige keus. waarvoor cle communisten, alweer in hun doctri naire rnod-zwart theorie, de socia listen hebben gesteld En daarom is het antwoord van de Franse kie zers. dip de S.F.I.O. trouw ziin ge bleven of tot haar ziin gekómen, in principe rle zwaarste klap voor de communisten. Wf AT gaat er nu gebeuren in vv Frankrijk? Het wonderlijke is natuurlijk, dat dit gemeenteraads verkiezingen zijn geweest, dat de verhoudingen in het parlement er niet. rechtstreeks door worden veranderd. Maar dit ~~i3 theorie, de praetijk zal anders zijn. De socialis ten mogen zich dan gehandhaafd hebben, maar van de beide andere regeringspartijen is de ene. de radi cale met pak en zak overgelopen naar De Gaulle en de andere, de M.R.P. getierceerd. tot een derde van zyn aanhang teruggebracht. Daarmee js in feite de positie van het kabinet-Ramadier onhoudbaar geworden. Een combinatie van socialisten, de progressieve vleugel van de M.R.P. en de communisten zou theoretisch mogelijk zijn. wanneer.de com munisten zich zelf niet volkomen on mogelijk hadden gemaakt als bond genoot van welke party dan ook. De ergste fout. die rle socialisten op dit ogenblik, ons inziens, zouden kun nen maken is juist: een bondgenoot schap aangaan met de communisten. Blijft dan als enige oplossing: een kabinet-De Gaulle, waarin' socialis ten en M.R.P. de meerderheid vor men. Is deze kanalisatie van de generaal en zijn aanhang in pro gressief democratische richting mo gelijk? Wij weten het niet. maar wij zijn geneigd te zeggen, dat het de moeite waard is het te proberen. Tenslotte is de vormloze massa van de R.P.F. niet fascistisch, noch De Gaulle zonder meer een adspirant- dictator. En een andere bevredi gende oplossing zien wij niet. De bloemen- en geschenken dienst zet er f 15.000 per maand om Aan belangstelling ontbreekt het dc reserveschroef van de Willem Ruys daar op het Marktplein in Zevenbergen mei. Nu is het nog rustig, maar straks als de schoolbel heeft geluid. Dan pas begint het feest. meester. Willem trekt vast een dikke trui aan onder zijn versleten duffel en z'n vrindje Kees zal een extra pruimpje niet vergeten. Als nou die meester die dekselse kwa jongens maar een beetje langer iaat schoolblijven. Is me dat een herrie! een onderhoud had, schy'nt niet te vermurwen. We hebben cic Jridruk dat het een prestigekwestie is ge- wordon. De dorpsouden hebben van daag een goede dag. Die op per toch! En nu ook nog een beetje heibel met de burge- IN DE HERFST VAN 1945 hebben enige jonge Amsterdamse kunstenaars w.o. dansers, schil ders, musici en toneelkunstenaars de handen ineengeslagen om te komen tot balletvoorstellingen voor de jeugd. In korte tyd heeft de al dus gevormde Scapino-balletgroep, staande onder leiding van Hans Snoek en Abr. van der Vies, zich een grote roep in den lande ver worven. Er is een geheel nieuw programma samengesteld, bestaan de uit een tweetal balletten, n.l. „De nieuwe kleren van do koizcr" op muziek van Wolfgang Wjjdeveld en „Rovcrsballet" op muziek van Wim Franken. De decors zijn van Nico Wijnberg en Lex Horn, de choreografie »'an Jacoba van der Vies en Hans Snoek, de mise en scène van Abr. van der Vies. DANK ZXJ HET HAAGS INSTI- tuut voor Volksontwikkeling is de expositie van het werk van Kathe Kollwitz, aanvankelijk gehouden in Rotterdam. thans overgebracht naar het Haags Gemeentemuseum. Het merendeel van de grafieken cn tekeningen zijn uit de collectie van ir. M. Lohr uit Haarlem, die do kunstenares persoonlijk heeft ge kend en. bij de opening iets van het werk en het leven vertelde van deze grote kunstenares, IN AMSTERDAM HEEFT EEN huldiging plaats gehad van de 70 jaar geworden Thomas Canivez, de cellist, die 40 jaar geleden uit Bel gië (Charleroi) kwam en zich in Amsterdam vestigde, waar hy tot 1914 speelde in het Concertgebouw orkest. Daarna richtte hij het Holl. Strijkkwartet op, cn werd leraar aan het Muzieklyceum, waaraan hy nog altijd is verbonden. Baron Collot d'Escury, oud-leer ling, sprak de dank van de leerlin gen uit voor de vriendschap en het (Ingezonden mededeling) onderwijs van Canivez ontvangen. Uit aller naam overhandigde hy een polis voor een lijfrente, die de 70-Jarige een onbezorgde levens avond zal kunnen geven plus een album met de namen der schen kers. Herman Leydensdorff. die als eerste violist in het Kwartet mee werkte. hoopte, dat „de laatste ja ren van Canivez zouden verlopen in de toonladder van C, dus zonder een kruis!" EEN BLIJVENDE TENTOON- stelling van werken van Permeke zal onder auspiciën van het Bel gisch informatiecentrum, op 15 No vember in de kunstgalerij „Carle- bach" te New York worden ge opend. Deze tentoonstelling zal de eerste zijn, welke in de Verenigde Staten aan Permeke wordt gewijd DE S3-JARIGE RICH. STRAUSS heeft thans zijn nieuwe opera „De Liefde van Danae" geheel vol tooid. Deze opera zou op het mu ziekfeest te Salzburg in 1944 haar première beleefd hebben, indien Goebbels het gehele muziekfeest niet had afgelast. Strauss, die het werk reeds geheel ten tonele ge voerd heeft gezien, daar dirigent Clemens Krauss ondanks Goebbels' verbod er op stond om tot en mot de generale repetitie in costuunj de uitvoering voor te bereiden, wil de première ook nu voor Salzburg be waren. DOOR EEN DRIETAL NEDER- landse vrouwen werd na de bevrij ding een bedrag van f 24.000 ver zameld bestemd voor de ver nieuwing van drie gebrandschil derde en door de oorlog vernielde ramen van de kapel van de Zoete Lieve Vrouw van Den Bosch. Een Nederlands glazenier zal worden aangezocht om dit werk uit te voeren. Tevens zal in de St. Jan te Den Bosch een begin gemaakt worden met de restauratie van het Go- thisch orgel, waarvoor reeda f 30.000 werd geschonken. Het werk van de A.M.V.J. in Indonesië waarover w|j reeds eerder uitvoerig hebben geschreven neemt snol In omvang toe. Er zyn nu al elf centra, waar de militairen ont spanning vinden in gezellig ingerichte clubs. De heer W. A. H C. Eoellaard, dio als lid van de raad van bestuur net teruggekomen was van een rondreis van een maand langs de clubs op Java, Sumatra en Celebes, heeft ons dón en ander over het werk meegedeeld, Hy' begon met een enkele opmerking over de aard van cle Nederlandse soldaat in In donesië. Deze aanvaardt zijn werk als do gewoonste plicht, zonder op hef en zonder bluf. Opvallend is liet feit, dat er vrijwel niet wordt ge vloekt en de verhouding tot de be volking is uitstekend. De Neder landse boerenjongen b.v. heeft ook belangstelling vooV de cultures cn zo is het contact spoedig gelegd. Wy kunnen inderdaad trots zyn op tinewagen langs de iyn. Omgekeerd komen ook de manschappen der vooruitgeschoven posten In gedeel ten naar dc clubs toe. Veel hangt er af van dc tact der directies, die hun beleid vaak aan de omstandigheden moeten aanpas sen. Zo ging b.v. een twUfolachtige Chinese kroeg in de omgeving van een cantjne slechte arak schenken. Om dit to neutraliseren stelde men in de club bier verkrijgbaar en het resultaat was dat de jongens ble ven komen cn niot naar die kroeg gingen. In de clubs is iedereen vry. Op het zwarte bord vinden de soldaten mededelingen over kerkdiensten, H. Mis, sport, jeugdverenigingen enz. Op een gegeven ogenblik is de can- tme meer dan recreatiegelegenheid alleon, er moet ook plaats zyn voor een ernstig woord. Hier worden weckal uitingen gehouden, dn ar dagsluitingen on in een club waar zij heide verliepen, hoeft de predi kant fUe er kwam zich eenvoudig afgevraagd: „Wanneer heb ik de meeste mensen by elkaar?" Dat was op Zaterdagavond tijdens het dansen. Welnu hy sprak toen een voudig daar tussen door een kort onze jongens. Maar er zal ook veel j woord, zonder dat iemand er ann- voor hen gedaan moeten worden. De clubs zyn meestal onderge bracht in de grote sociëteiten, waar ook de burgers toegang hebben, do Chinezen komen er b.v. tafeltennis spelen en de Batakkers schaken. In Batavia beschikt men over een ge weldig groot clubhuis, waar in de benedenzalen, waar ook gedanst kan worden, plaats is voor 600 per sonen, boven zijn cle sportzalen en daar bestaat ook gelegenheid om gramofoonplatonconcerten te ge ven. Nu moet men niet denken dat Batavia het prototype is van een militaire club. Overal zijn zij aan de omstandigheden aangepast en elk centrum streeft naar eigen bij zonderheden; dezo club heeft con eigen kapper, clie een eigen horlo gemaker. Maar overal gelyk is de vriendschappelijke ontmoeting met de gastvrouwen, die de jongens die moederlijke blik schenken waaraan zij behoefte hebben of die opbeu rende scherts die hen verder helpt. De sfeer is van dien aard, dat zo wel de Nederlandse als de Indonesi sche bevolking haar dochters met een gerust hart naar.de dansavon den laat gaan. Men zal er waarschijnlijk niet toe overgaan nog nieuwe centra^ te openen, maar volstaan met de" be- staande zo goed mogelijk te maken. Van cle centra uit gaan er cantlne'. wagens naar rle buitenposten en op Sumatra rijdt bijv. een restauratie wagen van de spoorwegen als can- Vóór de visite komt, scheer ik me gauw nog even glad met Philips „PHILlSHAVE". zegt Staalbaard. Al leen de steker in het stopcontact en, terwyl ik lekker in mn luie stoel blijf zitten, vliegt mijn baard er af. Laat U door een demonstratie bij Uw handelaar eens persoonlijk over tuigen, hoe gemakkelijk droogscheren is met PHILIPS STAALBAARD Ooit UW board vjieyt eraf! N.V. FHILIPS' VERKOOP-MAATSCHAPPIJ VOOR NEDERLAND EINDHOVEN Sijtje Boes naar Engeland Drie duizend Engelse kinderen bezochten 'leze zomer het snuls- terijenwinkclt jc van Sijtje Boes op Marken. Thans gaat zij een tegenbezoek brengen aan Enge land. In Markcnse-dracht is ze per KLM-vltegtuig naar Londen vertrokken, waar zij een praatje zaf houden voor de BBC en een week hij kennissen en vrienden in Schotland zal doorbrengen.... Bravo Sijtje! Monument voor rle Joden die omkwamen Diplomaten uit acht Europese lan den en dignatarissen van cle katho lieke, protestantse en Joodse kerken hebben Zondag plechtigheden te Ri verside Drive (New York City) bij gewoond voor de inwijding van de plaats, waar een permanent gedenk teken zal komen voor de zes millioen Joden, die in de oorlog onder de nazi-heerschappij zijn doodgemar teld De eerste steen werd gelegd Militaire decoraties van Frankrijk. Tsjecho-Slowakije en Joego Slavië werden posthuum verleend aan de onbekende soldaut van de slag in het ghetto van Warschau. Vergeleken met de wijde, tientallen meters stof opslorpende avondtoi letten, die op de tegenwoordige buitenlandse modeshows worden getoond, zelfs de crinolines ont breken niet! is dit een tamelijk eenvoudig model. Het is van gele tafzijde en er behoort een tot aan het middel reikend iakje bij van dezelfde stof, met lange mouwen. EEU/LLETON JOHN VAN SN£t_LEfveE'&G meteen te bewijzen, zodat de eigenaar* het toestel afdraaide en weer bij ons kwam zitten. Graaf Paul vroeg hem of hij iets meer wist over de gevechten in Acapulco. Neen, hij wist helaas niets. „De batterijen, weet U. Wij luisteren bijna nooit, 't Is toch bijna altijd ellende wat men hoort". Hij lachte tevre den. „Héb ik geen mooie drukbezochte pulque- mijzelf had gelachen toen hoe die Mexicanen konden overdrijven! Ik was er nu niet meer zo zeker van. Misschien had hij de waarheid wel ge sproken. Taai waren ze zeker, ongelooflijk taai. Welk een ander paard zou deze rit uitgehouden heb ben? Het was alsof we in een brandende oven reden. Hoe was het mogelijk dat iemand in deze ria voor zo'n klein dorp? Het is werkelijk een streek vrienden had dan waren het zeker een kunst-centrum. Daar komt de dichter Hernan- soort woestijn-bewoners een soort Arabier- dez; hij maakt zulke mooie balladen, nog mooier Mexicanen. Ik had geen zin om veel te vra- ..c.i vc uov giau, x am c.v uc- ^an V011 Pasado. Heeft U zijn „Herinneringen gen: graaf Paul reed voor mij uil; de hitte ba- voor de kunst toonde; hij had nog aan de Toekomst" al gehoord'' Neen, dan moest nam mij alle lust tot spreken zelfs tot denken, f Paul stellig zou bewonderen: ja in ^ij dat opzeggen. Momento! Hernandez!" De paarden sjokten voort als waren het automa- n dorp als Vélez wal dacht U wel? **et- was laat tcen we die avond in ons minia- ten. Midden op de dag kwamen we bij een ver- Tlllir.nAtöllotie tovufllrll.fl iy\ nv, 11i_._1_ _i_i t De eigenaar van de pulqueria scheen er erg mee ingenomen te zijn dat graaf Paul zo'n be langstelling iets dat graaf zo'n afgelegei Een radio. Ja. hij zette haar niet dikwijls aan dan waren de batterijen zó op. en die moesten van Mexico-City komen en waren erg duur. Nu ja. voor deze gelegenheid mocht het best Hij draaide aan knopies, stak spoelen in het oude toe stel en opeens klonk er een klagende melodie tussen het gejank als van vele katten door. De peones kwamen aandachtig naderbij en luister den met ernstige gezichten. Soms schudden ze even het hoofd; neen. ze vonden het wel heel wonderbaarlijk, maar mooi, neen. dat vonden ze het niet De muziek zweeg; een stem begon nieuwsbe- tuur-hotelletje terugkwamen. HOOFDSTUK XIX De vallei van de zonnekinderen Ik had nu al heel wat van Mexico gezien, maar zo'n verlaten dorre vlakte als we de volgende dag. de laatste dag van onze tocht, doortrokken, zoiets had ik zelfs in mijn verbeelding nog niet gezien. Zand en steen, steen en zand; geen groen, geen cactus zelis. alles verdord en verschroeid onder de meedogenloos stralende zon. Geen teken van leven ja toch een stipje in de lucht dat richten voor te lezen Soms brulde de stem; soms ons volgde een aasgier Geen teken van leven, was het een gefluister. Aan het eind van de be- maar wel van de dood geraamten van mensen richten zei de stem „Van Acapulco wordt ge- en paarden, verbleekte beenderen; het leek wel meld dat nog twee bandieten aan hun verwon- of wij in een dode wereld waren aangekomen, dingen zijn bezweken, na de gevechten tussen Voor ons lag een lage bergketen. „Als wy daal de Amerikaanse bendes. De laatste twee dagen is alles weer rustig. Het schijnt dat een gedeelte van deze onwelkome toeristen" het stadje verlaten heeft". Meer was er niet Iemand begon te zingen, maar één van de caballeros meende d2t hij een veel vollere, schonere stem had en begon het eenmaal overheen zijn, Jonska. zijn we thuis, bij vrienden" moedigde graaf Paul mij aan Lang zaam sjokten onze paarden verder. Wij bleven nigt, zoals gewoonlijk, ergens rusten gedurende de middaghitte: er was nergens schaduw Ik dacht aan Don Alfero, hoe hij onze paarden had teug uit mijn waterfles en dommelde in aangeprezen als de beste van Mexico. Hoe ik in (Wordt vervolgd) vallen bouwwerk aan, dat grotesk en onwerke lijk aandeed in deze woestijn. Het was een tem pel of wat er van was overgebleven. Een enor me trap, verbrokkelde, maar toch nog solide mu ren. verweerde versieringen in de steen gebeiteld Het was alles zo geweldig, zo vol raadselen, dat het tevéél was. Ik kon het niet bewonderen als een zwijgende herinnering aan een vergane be schaving ik zag het slechts als een mogelijke beschutting tegen de brandende zon. Ik zette mijn paard naast een muur waar een smalle streep schaduw viel. Zelf zocht ik een vervallen ingang, het leek wel een gang naar een onder aardse kelder; daar kroop ik een paar meter in en drukte mijn hoofd tegen de koele wanden. Waarheen leidde deze geheimzinnige gang? Was het misschien naar een schatkamer van de Azteken? Eerlijk gezegd had ik nóch de kracht, nóch de moed, om de gang verder te onderzoe ken. Wat kon het mij r,ok schelen? We hadden avonturen genoeg beleefd en straks zouden we weer verder moeten Graaf Paul had gezegd: „Vanavond nog moeten we 't halen. Ik nam een stoot aan nam. Zie daar een be langrijk ding: op practischo wijze* het Evangelie brongen zonder pro faan te zijn. En tenslotte bestaat er in elke club gelegenheid gebruik te maken van de bloemen- en ge- sehenkendienst, waar een militair „opdrachten" kan geven om een ge schenk via de centrale ln Amster dam naar huls te zenden. Daar wordt maandelijks voor niet min der dan f 15.000 omgezet. (Ingezonden mededeling) kalmeeren zenuwen WOESSDAG 22 OCTOBER. Van de vele soorten Azalea's, die voor de tuinen uorden gebruikt, verdienen de zogenaamde Japanse Azalea's ook bijzondere aanbeveling. Deze kenmerken zich door een zeer rijke bloei in rose, rode of lila kleu ren. Ze worden niet hoog en groeien meer in de breedte dan in de hoog te. Daardoor zijn deze Japanse Aza lea's zeer geschikt voor rotst ui nen- Doch ook voor aanplanting tussen lage, groenblijvende planten komen ze in aanmerking. Ze vragen een goede, humusrijkc grondBovendien worden deze winterharde Azalea's ook gebruikt als bloeiende plant in de kamer. Ze bloeien wel iets later dan de gewone kamer-Azalea's, doch dat hindert niet. Na de bloei kan men ze dan in het voorjaar nog een blijvende plek in de tuin geven. S. L. 'AGATHA. 18 Oct v. Kaapstad n. Curagao; ARKELDIJK. R'damNew York. pass. 18 Oct. Vliasingen, uitg,; BERKEL, R'damLoanda. pass, 19 Oct. Quessant; DU1VENDIJK. R'dam Vancouver. 18 Oct te Seattle: EDAM, 18 Oct, v. Philadelphia te Baltimore; JOH AN DE WITT. A'dam —Java. 20 Oct. te Algiers; MERWE- DE, A'damZuid Amerika, pass. 19 Oct. te Vincent; NOORDAM. R'dam- Ncw York. pass. 19 Oct. Scilly; SLOTERDIJK. Java—R'dam. 18 Oct. te Singapore; UTRECHT. 20 Oct. v. Batavia n. Semarang; WESTERDAM, 18 Oct v. New York n R'dam; KE- DOE. R'damJava, 18 Oct. v.m. te Colombo, verm. 23 Oct. v. Colombo; KOTA GEDE. pass. 10 Oct. Gibraltar. 24 Oct. aan de Hoek van Holland verw.; PRINS WILLEM 2. Montreal R'dam. 18 Oct. op 450 mijl West v. Scilly: SAMARINDA. 18 Oct van R'dam n Java, pass, 19 Oct. Ques sant; ZEEMAN, New York—Java, 18 Oct. te Penang. Hedenavond HILVERSUM I. 19.00 En nu naar bed; 19.05 Bernard Person; 39 10 Serenade in kamermuz 19.45 Niwih; 19.50 Wederopbouw; 20 00 Nieuws; 20 05 Prof Dr. van Kleef: Offerbe reidheid; 20.15 Bonte Dinsdagavond- trein; 2130 Contact; 22.15 Buiten lands overzicht; 22.30 Beroemde lied; 23 00 Nieuws; 23-15 Bernard Person; 23.20 Skymasters; 23.50 Zig. melod. HILVERSUM II. 19 00 Nieuws en weer; 19.20 Voordr. Albert Vogel; 19.45 Anatomische les; 20.00 Nieuws; 20.05 Actualiteiten: 20.12 Gewone man; 20.20 Piano; 20.30 Luisterspel: Opstanding (Rika Hopper); 22.00 Piano: .22 15 Gebed; 22.30 Nieuws; 22.45 Omr, kam. ork 23.5 Koorwer ken van Mozart en Brahms. Morgen HILVERSUM I. 8.00 Nieuws; 8.18 Musette; 8 50 Voor de huis vrouw; 9.00 Gram. muz 10.00 Mor genwijding; 10.20 Onze keuken; 10 35 Deanne Durbin, 10.45 Voordr.; 11.00 Boekbespreking; 11.30 Pop. non-stop progr.; 12.00 Stafmuz. corps; 12 30 Weer, platteland: 13.00 Nieuws; 13 20 Jan Corduwener; 13.45 Dansork.: 14.00 Causerie over Romain Rolland; 14.15 Jeugdconc.; 15.00 Luisterspel: Jelle van Sipke Froukjes: 15.30 Roodborstjes; 15.45 Regenboog 16.15 Vragen staat vrij: 16.45 Het stond in de krant; 17.15 Orgelspel; 17.30 Ned. Volksherstel; 1735 Ramblers; 18.00 Nieuws; 18.20 Gram. muz; 18.30 Strijdkrachten. HILVERSUM II. 8.00 Nieuws; 9.00 Ziekenbezoek; 9.30 Waterst9.35 V/erken van Mozart en Reger; 10.30 Morgendienst; 11.00 Piano; 11.30 Kam. muz 12.15 Sangh en spel; 12.30 Weer; 13 00 Nieuws; 13.15 Mandoli- natq; 13 45 Musette; 14.00 Jan van Weelden; 14.30 Tuin; 15.00 Rott. Strijkkwartet; 15.45 Sp - en Zd. Am. Klanken; 16.00 Boyd Neel Strijkork.; 16.20 Zingende jeugd; 16.45 Voor de jeugd; 17.30 Klanken van Hawaii; 17.45 Rijk over zee: 18.00 Piano-duo; 18 30 R.V.U. Prof. Julius.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 3