In het najaar van 1787 vloog de
Onze Lieve Vrouwekerk de lucht in
e:
Vergeet de hoed niet!
J. JACOBSON
Amersfoorts beste film-operateur
Onvoorzichtige artillerist
veroorzaakte ramp
Staartclubs maken het de
leiders lastig
3
Drie achtereenvolgende ontploffingen deden
Amersfoort op haar grondvesten schudden
Weldadigheidszegels
1947-'48
Amersfoort was
een groot leger
kamp
Daders van het
woord
1 Kent U
ze wel?
VARIATIES OP
TENNYSON
door Churchill
Zaterdag 15 November 1947
De O.L.V. kerk te Amersfoort
omstreeks 1780. Naar een gra
vure van Van Liendert uit de
collectie Museum Flehite.
Twee afbeeldingen van binnen-
kort door de P.T.T.
uit tc geven
Weldadigheidszegels 1947-48
enzaara staat daar - van alle kanten omspeeld door de
'warrelende vlagen der Novemberstormen - het trotse ge
vaarte van onze Lievevrouwetoren aan de rand van Amersfoorts
middeleeuwse binnenstad. Slechts op marktdagen valt de voel
bare stilheid van het plein achter de toren uiteen, en bemerkt
men er flauw de jachtige polsslag van het leven onzer dagen.
Niet altijd - elke Amersfoorter weet het - wees hij daar in de
stille eenzaamheid als een machtige vinger zonder vuist naar de
oneindigheid van het uitspansel, want 160 jaren geleden over
koepelde een aangebouwd bedehuis een zeer groot gedeelte van
het huidige Onze Lieve Vrouwekerkhof. Vele eeuwen geleden,
lang vóór de tegenwoordige toren sinds de tweede helft der
f 15e eeuw het stadssilhouet beheerste, was al sprake van een
Lieve Vrouwe Capel daar ter plaatse. Omstreeks het jaar 1435
genoten de processies van deze Capel reeds wijd in de omtrek
een grote vermaardheid en stroomden duizenden vreemdelingen
naar onze stad om de zegen en voorspraak van ,.Onsser Lieuer
Vrou" af te smeken. Thans, na vier eeuwen Hervorming, draagt
nóg als herinnering aan de glorieuze .Vrouwenvaarten" de
straat, welke naar de Lievevrouwetoren leidt, de veelzeggende
naam van Krankeledenstraat, en de sinds vele jaren helaas ver
dwenen Paternosterstraat hield hier de gedachtenis levendig -
gelijk de overlevering ons leert aan een klaarblijkelijk zeer in
tensieve handel in rozenkransen voor bedevaartgangers.
|)e geschiedenis wil, dat de bouw
van de reeds zovele malen be
zongen Lievevrouwetoren en van de
kerk, die eens het LievevrouwekerK-
hof overwulfde, bekostigd is uit de
rijkvloeiende offergaven van de Pel
grims in de 15e eeuw. In elk geval
vormde het sinds anderhalve eeuw
verdwenen bedehuis een waardig ge
heel met de prachtige gotische toren
toen nog niet door een barokke
muts terneer gedrukt. De geïnteres
seerde lezer vrage maar eens aan de
behulpzame museumopzichter van
Flehite, dhr Slootman, naar de
mooie collectie etsen en tekeningen
uit de 16e en 18e eeuw, welke ons
museum van de O.L.V. kerk heeft
verzameld. Ongetwijfeld zal hij zich
dan een zij net ook vage voor
stelling kunnen vormen van de
prachtige compositie van rijk-
vloeiende lijnen en verhoudingen
van dit kerkgebouw,
Tot dan op een morgen in het
najaar van 1787 dus nu 160
jaren geleden een ontzettende
ontploffing deze „symfonie in
steen" aan stukken scheurde en
aan het nageslacht een gapende
t leegte achterliet. De verscheurd-
- heid van een kerkruine, welke
intussen volkomen paste in het
geheel van de verscheurdheid
v der Republiek der Verenigde
Nederlanden van die dagen,
i welke laatste in een dreigende
burgeroorlog tussen Pati lotten
en Prinsgezinden ten onder ging:
In dit rampjaar 1787 regeerden de
Patriotten in Utrecht, de stad met
haar democratische tradities en
sinds enige tijd het brandpunt van
de patriottenbeweging. De Heren
Staten van den Lande van Utrecht
iwaren hierdoor genoodzaakt elders,
en wel te Amersfoort, hun tenten op
te slaan: aan dit verblijf dankt de
Herenstraat haar naam. Erfstad
houder Willem V slechts zijn ge
heugen wordt door de historici ge-
oprezen, pupil van de hertog van
Brunswijk-Wolffenbuttel, en ge
trouwd met Wllhelmina van Pruisen,
bekend door haar aanhouding in
1787 bij Go'ejanverweUceluis
was naar Nijmegen uitgeweken
en kwam vandaar (voor het or
ganiseren van de militaire tegen
actie) dikwijls te Amersfoort, waar
hij dan in het bekende „blauwe
huis" van de tabaksplanter-bankier
Cohen zijn intrek nam: het „blauwe
huis" op de Zuidsingel, thans pen
sionaat en een der weinige grote 18e
eeuwse woonpaleizen, welke onze
stad rijk is.
Legerkamp
Amersfoort geleek in die dagen
van de zomer van 1787 wel een groot
legerkamp. Een aanzienlijke troe
penmacht v/as hier en in de omtrek
samengetrokken en de ontzettende
spanning, welke door de aan de
gang zijnde burgeroorlog heerste,
voelt men nu nog bij het lezen vun
de Stadsresolutieboeken dier dagen
Reeds in het voorjaar van 1787 was
bevolen, bij het geringste onraad de
stadspoorten te sluiten, en 's nachts
bij het eerste stormgelui van de
Dolleklok in de St Joriskerk moest
voor ieder huis een brandende lan
taarn gehangen worden. Het was dan
ook niet te verwonderen, dat Amers
foort in opschudding geraakte, toen
op die gedenkwaardige morgen in
het najaar van 1787 drie achtereen
volgende ontploffingen de binnen
stad op haar grondvesten deed
schudden.
Springen der kleine kerk te
.Amersfoort. Naar een ets uit
de rijke verzameling van het
Museum Flehite.
Dank zij de zorgen van de Conser
vator van Flehite. dhr Huygen, is
een kostbare brief voor het nage
slacht bewaard gebleven, welke een
lid van de bekende regentenfamilie
Van Westrenen van Stcrkenburgh
(bij Langbroek) nog dezelfde dag
aan zijn vrouw op huize Sterken-
burgh schreef. Dit epistel luidt:
„Lieve Netje,
Wij syn door 'sHeeren goed-
heyd zeer welvarende. En desen
morgen wonderlyk bewaardt als
ook dese geheele stad, ik zat te
schrijven op 't Stadhuys tegens
elf daar quam een slag en geruis
zodat ik dagt dat het een aard
beving was. De raamen die sloe
gen precies of de glasen wierden
ingeslagen, daar kwam een slag
ik dagt dat het donderde maar
de lugt was heel klaar en einde
lijk komt ereen slagt dat ik dagt
dat het gantsche Stadhuis in viel
Liep ten eerste met mijn clercq
op straat. Vraagde wat het was.
Men zag de kleine kerk (de O L.
V. kerk) in brand daar al het
kruid (buskruit) jn leidt. Wij
wilden de poort uitgaan dog de
poorten waren gesloten om de
communicatie te beletten. Toen
maakte een overleg om te gaan
bij den Hr Perpoucher die een
tuyn beneden aan de werff heeft
en met een poortte uit de stad
komen kon. Wij hielden ons op
in die tuyn daar kregen wij
de tijding dat het gevaar over
was. Het overige kruyd dat aan
de andere hoek van de kerk
stondt is ten eerste geborgen.
Men zegt dat het geval aldus
is dat eenige artilleristen hebben
gewerkt om granade en Bomben
te vullen in de kleine kerk. Dat
een artillerist willende een gra-
naad vullen de ysere pin er soo
schielijk niet willende schieten,
sijn mes nam en dat daardoor
vuur sou veroorsaakt sijn waar
door er vier honderd granade een
bom en twee tonnen kruyd zijn
gesprongen. Acht gemeene (sol
daten) synder doot twee onder
officiers, verscheidene gekwets en
door de schrik van de slag is een
soldaat van ons, die in 't Gast-
huys leidt en die in de actie op
Soestdyk (waar patriotten de
Prins wilden ontvoeren; denk
hierbij aan het gedenkteken voor
de soldaat op Soestdijk) gweest
ook getsorven. Het verwutft van
de kerk ende binnen muurren
sijn terneder gesfort en alle gla
sen en loot zijn aan stuk en het
loot is gesmolten. Daar is een
vrij goede order bij den Brand
geweest en tot dusverre onder de
Militairen. Den Hemel bewaaren
ons verder. Hij sij met U lieden
en met onze kinderen In een
P.S stond dat de brand was ge
blust en alles rustig
Kostbare brief
Lange lange jaren bleef het puin
liggen en liet men de ruïne de
ruïne. De storm der Franse revolutie
woei erover en de stille doodsheid
streek erlangs van de Bataafse re
publiek. Eerst in 1805 (zo blijkt ons
uit de memorie van ontvangsten
van Deurwaarder van Engelen t.b.v.
het Burgerweeshuis uit die tijd) be
gint de reeks van slopingen der
„Livrouwecapel". In 1805 wordt dan
het dak verkocht voor 1286, maar
nog in 1807 melden Amsterdamse
pleizierreizigers, „dat zij Vrijdag 3
July, terwijl het 's morgens koud
weer is en de lucht betrokken, de
stad Amersfoort van 8 tot 9 Uuren
hebben bezocht en de ingevallen
Kerk bezichtigd. Eind 1807 wérden
van de Capel en uyt de cleyne beuk
hoeveelheden afbraak verkocht, sa
men voor een waarde van 2304
Op 6 Januari 1809 werd het hout
van de Lievevrouwekapel voor 440
Voor de Zondag
Jac. 1 22.
Enerzijqds zitten u>e vromelijk in
de kerk. lezen de Bijbel, maar er
verandert niets, er gebeurt niets.
Anderzijds zijn we haastig geneigd,
tot daden over tc gaan en het van
onze daden tc verwachten. Voor
dat laatste gebruiken we dan graag
het woord van Jacobus. Maar Ja
cobus zegt niet. dat we daden moe
ten doen. zelfs niet. dat we goede
daden moeten doen, maar dat we
het Woord moeten doen.
De meeste mensen hebben de ge
dachte. dat geloof zo iets betekent
als een mening, een overtuiging. De
één „vindt" er dit van, de ander
dat. Maar het Woord Gods is
machtig, het wil zich doorzetten,
realiseren in de wereld. Zoals men
sen gegrepen zijn door het fana
tieke machtwoord van Hitier en
het in hun leven hebben verwerkt
en verwerkelijkt. Met dit verschil,
dat de Here God geen tyrannic
uitoefent, maar een mens voor een
keuze en beslissing stelt. Maar hoe
deze keuze ook uitvalt, het zal
konsekwenties hebben tot in de
meest verborgen hoeken van ons
bestaan. Niet zoals iemand, die in
een spiegel kijkt, en al kijkend zijn
eigen gezicht al weer vergeten is.
Maar zó. dat het in en door alles
heen duidelijk voor ons blijft staan.
Dat Woord van redding en ge
nade. van bijzndere liefde voor het
gebrokene en verslagcne, zal ons
leven beheersen. Het bepaalt onze
verhouding tot God èn tot de
wereldO. E.
gulden en 10 stuyvers overgedragen,
op 1 Mei van dat jaar volgde het
orgel in de L.vr.kerk voor 255 en
de 20e December verkocht deur
waarder van Engelen de Buytemuur
van het L.vr. Kerkhof voor 520."
Vierhonderd en vijftig Jaren
na zijn vermoedelijke oprichting
verdwijnt dan elk tastbaar spoor
van een Onze Lieve Vrouwe Ka
pel, wanneer in 1840 de door on
telbare pergrims betreden grond
drie voet diep wordt omge
woeld, teneinde met iepen te
worden beplant, bij welke gele
genheid de laatste stenen rest
van een inhoudsvolle periode
een grote grafsteen van een pries
ter. met twee schilden erop
wordt verwijderd en later naar
het Museum Flehite overge
bracht
P. S. TEELING
In de afgelopen nacht is ten ge
volge van een plotseling optredende
hartzwakte mevrouw H. Colijn, ge
boren Groenenberg. echtgenote van
de vroegere minister-president, in
de ouderdom van 80 jaren te Den
Haag overleden.
De klaroenstoot, die de herfstwind door de kaler wordende
bomen drijft kondigt ons de komst van Koning Winter aan,
I maar omdat vrouwen nu eenmaal vóór plegen te gaan heeft
Koningin Mode, in het gewaad van het koude jaargetijde reeds
haar intrede gedaan en op tal van plaatsen wapenschouw ge
houden. Men heeft kunnen zien hoe japonnen en mantels af
wijken, van die van het vorig jaar en de bezoeksters van de
shows overlegden hoe haar garderobe weer up to date te maken.
Maar er was één onderdeel van de dameskleding, dat op mode
shows nogal stiefmoederlijk werd bedeeld, nl. de hoed. Om deze
reden menen wij er goed aan te doen het hoofddeksel, dat zo
vaak de finishing touch aan het kapsel geeft, eens onder de
loupe te noemen.
In de veronderstelling, dat de
kleinere hoed, die thans en vogue
is, niet maar een toevallig ver
schijnsel is. bezochten we een der
toonaangevende ateliers tc Amster
dam, waar we door de ontwerpers,
de heren Heymans en Knoppers,
uitgebreid weiden ingelicht over de
nieuwste snufjes op het terrein van
de hoed.
Al gauw bleek ons. dat de kleine
hoed niet, zoals wjj hadden ge
meend, oen model Is, aangepast
aan het Nederlandse klimaat met
zy'n vele regen en wind, doch de
hoed, die stevig op het kapsel
wordt geplaatst en soms over het
rechter oor getrokken wordt ge
dragen, is gelanceerd door de Pa-
rljse modekoning Christian Diorg,
die inmiddels trlomphen met z\jn
creatie heeft gevierd. „Een hoed
aan te passen by het klimaat", al
dus de ontwerpers, „zou een onmo
gelijkheid zijn, want men moet er
naar streven het hoofddeksel zo te
creëren, dat het gelaat, waarvan
de persoonlijkheid moet uitstralen,
zo goed mogelijk uitkomt; boven
dien moet de hoed een harmonisch
geheel scheppen tussen dat gelaat
en de coiffure. Naast deze noodza
kelijkheid kan echter het volkska
rakter wel enig gewicht in de
schaal leggen, wat men bijvoor
beeld opmerkt in Engeland, dat be
kend is om zijn uitstekende sport-
hoeden, doch waar de zogenaamde
sjieke modellen ten enenmale het
raffinement missen dat de Franse
ontwerpen kenmerkt.
DE Partjse ontwerpers, die In
Nederland op de voet worden
gevolgd, verstaan de kunst, om een
oudere vrouw jong te maken door
haar een bepaalde hoed te bieden,
op bijzondere wijze, maar Frankrijk
heeft hier meer mogelijkheden dan
Nederland, waar het volkskarak
ter, dat wij zoeven noemden, een
rol speelt. De Nederlandse vrouw
die van oudsher een faam van gro
te degelijkheid heeft, waagt het
niet, zich met al te wufte moddellen
te vertonen en de heren Heymans
en Knoppers constateren dan ook
i
Hiermede vervolgen wij ome
serie artikelen over beken
de en onbekende personen uit
on.<t aller omgeving
r—nmi nr Triiiii) Miwf
Vakkennis en ernstig werken daar
komt het op aan
Ergens aan de achterzijde van Grand" volgen wij de kleine
en beweeglijke film-operateur van de Jogchems-theaters. Hij
klautert snel een ijzeren trapje op en als wij wat ongemakkelijk
de gladde treden zijn gegaan, komen we door een smalle gang
bij de cabine. Tot nu toe is er niets bijzonders al zegt ons het
verbod op de deur al veel. „Cabine, streng verboden toegang
voor onbevoegden." Zo, dat is duidelijke taal, tot hier en niet
verder! Maar de heer J. Jacobson, de man die ons inviteerde,
zwaait met een breed gebaar de deur open en plotseling staan
wij in zijn domein.
In de cabine, waar grote en indrukwekkende filmapparaten,
lampen en geluidsinstallaties zijn opgesteld, heerst grote bedrij
vigheid. De heer Jacobson geeft enkele aanwijzingen, maar vindt
toch een ogenblik om ons over onze eerste verbazing heen te
helpen.
Komt er Zondag meer tekening in
de ranglijsten?
De eerste helft van dc voetbal
competitie zit er haast op. Deson
danks is er nog weinig tekening In
dc standen. Wel vormden zich kop
en staartgroepen, doch in deze groe
pen is het onderling verschil niet
groot. Vooral de leiders hebben het
bijzonder zwaar. Er is niet alleen
de concurrentie van de mede-kans-
hebbers. doch ook de clubs uit de
staartgroepen maken het de leiders
lastig. Vandaar dat vrijwel iedere
Zondag verrassende uitslagen wor
den geboekt.
Ook voor a.s. Zondag staan er
wedstrijden op het programma die
de standlijsten opnieuw kunnen
veranderen.
In de tweede klasse B krijgt De
Spartaan het Enkhuizer West Frisia
op bezoek. De vraag is of West
Frisia zich zal herstellen van de
Zondag tegen Alcmaria Victrix ge
leden nederlaag. Laatstgenoemde
ontvangt UW en zal moeten tonen
dat de weg naar herstel werkelijk
ingeslagen is. Velox moet naar ZVV
hetgeen ook een lastige opgave is.
HVC speelt op Birkhoven tegen
OSV. Het resultaat zal afhangen
van de opstelling en het werk van
de voorhoede, want halflinie en
achterhoede zijn nog steeds bere
kend voor hun taak. Vati al deze
wedstrijden is natuurlijk wel een
uitslag te voorspellen, doch het
blijft dubieus. Alleen een overwin
ning van TOG op AFC is met vrij
veel zekerheid te voorspellen.
Van de leiders in de derde klasse
F heeft Holland het op eigen ter-
n'et zo moeilijk als
CDN op eigen terrein tegen APWC
Toch worden de beide leiders danig
aan de tand gevoeld en het is lang
niet uitgesloten dat zij verliespun-
ten zullen moeten incasseren. Het
zijn alle vier clubs uit de kopgroep
czodat de kans groot is. dat in deze
afdeling wat meer tekening komt.
Patria en HMS hebben tot nu toe
vrijwel hetzelfde gepresteerd. Mo
gelijk brengt het terreinvoordeel
Patria' de zege. of HMS moet uit de
slof schieten als vorige week Zon
dag tegen RUC. Laatgcnoemde kan
zich herstellen want zij krijgen
DWSV thuis. Wij achten BVC in
staat op eigen terrein van Fortituöo
te winnen.
Wil Amersfoortse Boys leider in
de vierde klasse J blijven dan zul
len zij aan de Rubensstraat van
Victoria moeten winnen. Wij ver
trouwen erop. dat de blauwwittcn
hiertoe in staat zijn. De Zebra's zal
in eigen omgeving met RKBVV
korte metten maken. Quick kan op
nieuw haar positie op de ranglijst
verbeteren, doch dan zal zij de
zware uitwedstrijd tegen ADE moe
ten winnen, 's Graveland zal Saes-
tum v/el met lege handen naar huis
sturen. Wij achten Stichtse Boys
eveneens in staat te winnen van het
bezoekende LVV.
Hoe lang zal in de vierde klasse
K de nek aan nek race tussen Ams-
vorde en SEC nog duren? Amsvorde
zal het Zondag in Barneveld moei
lijker krijgen dan SEC in Wouden
berg. doch het zijn beide lastige uit
wedstrijden. Voor-het verdere ver
loop van de competitie zijn deze
wedstrijden van zeer groot belang.
VVOG krijgt En Avant op bezoek
en kan opnieuw winstpunten binnen
halen, evenals Voorwaarts dat Zwa
luwen Vooruit ontvangt. Van de
wedstrijd Actif tegen Nijenrodcs is
moeilijk een uitslag te voorspellen.
„Prachtig, mijn werk", zegt hij. T
,Ik zou er voor geen geld afstand £c /ic,cr J-J^obson,chef fdmopera-
van willen doen. Wie het nooit is
gelukt tot een theater-cabine door
te dringen, heeft er geen idee van
hoe lang en hard gewerkt moet
worden." De heer Jacobson peinst
en strijkt door zijn haar. „Eerst na
jaren kent men de knepen pas om
een film goed te draaien. Vakken
nis daar ontbreekt het in onze
kringen nog wel eens aan. Wie
echter eenmaal goed in het vak
zit, kan nergens anders meer wen
nen. Het wordt een stuk van je
leven."
Jacobson zegt dit alles zonder
arrogantie. Hij loopt er niet hoog
mee. Het is niet de man. die met
een air van „hier ben ik" op zijn
borst klopt en uitroept: „Hier is
Jacobson, de filmoperateur!" Nee,
het zijn doorgaans stille werkers.
Zij hebben ook hun moeilijkheden.
Er worden dan wel eens van die
Aanschouwelijk onderwijs bij de
„batterijen" in de cabine van het
Grand Theatre.
Archlfoto)
feur bij zijn onafscheidelijke appa
ratuur.
(Archifoto)
echte ronde Hollandse woorden in
de cabine gefluisterd-
Feilloos draaien
„Nog altijd meen ik", zegt
Jacobson, „dat er voor 'n ope
rateur die slagen wil, maar
een opgave is; het publiek
feilloos gedraaide films pre
senteren. Vakkennis en ernst
maken met je werk, daar komt
het op aan."
In de weinige ogenblikken, die
wij tussen de toestellen en lampen
vertoefden, drong het goed tot ons
door: „de bioscoop-cabine is een
wereldje op zichzelf!" Maar toch
wel een wereldje, dat ernstig re
kening houdt met het publiek. Het
is niet alleen het draaien van de
film, de zorg voor het geluid
en de spaninng van het ogenblik
als er een aansluiting van beelden
komt, nee, ook moet er voortdu
rende wisselwerking tussen pu
bliek en operateur zijn.
De heer Jacobson is chef-opera
teur over alle Jogchems-theaters.
Een groepje jonge mensen wordt
onder zijn leiding gevormd. Achter
de cabine is een leslokaal waar hij
de adspirant-operateurs de gehei
men van het vak vertelt. Twaalf
jaar staat deze instructeur nu in
de cabine. Voordien was hij in
structeur bij de brandweer!
Film en vuur
„Eén ding moet voor altijd
in het brein van de operateur
zijn gegrift" zegt Jacobson ons.
„Film en vuur verstaan elkaar
niet".
Een oud-brandweerman weet wel
wat vuur is. Om ons te overtui
gen. «nodigt hij ons voor een de
monstratie in de open lucht. Het
lijkt allemzal erg onschuldig. In
zijn hanjl houdt hij een stukje
filmband. Als een onnozel lucifer
vlammetje in de nabijheid van het
filmstrookje komt, schiet een ge
weldige steekvlam omhoog. Wij
beseffen nu eerst goed, dat er in
die ogenschijnlijk onschuldige
filmrollen een geweldig gevaar
schuilt. Maar vakkennis en de uit
stekende apparatuur sluiten ieder
brandgevaar uit. De operateurs
weten wat hun te doen staat als er
gevaar dreigt. Zo voeren de cabi
ne-mannen in de betrekkelijke
kleine ruimte een voortdurende
strijd.
Zakdoek-moment
Dc toeschouwers grijpen bij een
dramatische filmontknoping naar
hun zakdoek en wissen zich de
tranen uit de ogen. De filmopera
teur maakt eenzelfde gebaar. Het
zijn echter niet tranen die hem
dwars zitten. Met zijn zakdoek
veegt hij de zweetdroppels var» in
gespannen arbeid van zijn voor
hoofd.
Als het laatste filmbeeld op het
linnen venster verschijnt, maakt de
toeschouwer zich al gereed om
naar huis tc gaan.
Voor de operateur is het
werk dan nog niet gedaan. Al
les is na de voorstelling in
wanorde. Koortsachtig worden
de films weer in gereedheid
gebracht. Het publiek wacht!
Opnieuw stromen de toeschou
wers de stemmig verlichte zaal
van het Grand-theatcr in.
Door het cabine-venster slaan
wij het drukke gedoe gade.
Zaalmeisjes lopen af en aan
De spanning in de cabine
neemt toe!
Wij voelen ons niet thuis in deze
bedrijvigheid en retireren. Als on
ze schoenen over het ijzeren lad
dertje kletteren, flitsen de eerste
filmbeelden al over het witte doek.
Er heerst spanning en sfeer in het
bioscoopbedrijf.
Aan de voet van het laddertje
nemen wij afscheid. Wij kijken
nog eens tegen de gevel van het
theater op en herinneren ons de
woorden van de heer Jacobson:
„Het wordt een stuk van je leven".
Een kleine moderne hoed, vast
gebonden met een vollette, die
ons doet denken aan de hoeden
in 1900 bij de intrede van de
auto.
steedfc weer, dat hun klanten de
bijzondere creaties speciaal kopen
om ze by bezoeken aan het buiten
land te kunnen dragen.
Na de Juifelhoeden, die hier ta
lande onder Duitse invloed opgang
deden, vallen de huidige, kleine
modellen bijzonder op, maar zy zul
len zich, naar we vernamen, waar-
schyniyk niet lang handhaven,
want er zyn tekenen die er op wJJ-
zen, dat de matelot zal terugko
men en eveneens de hoeden, vast
gebonden met een vollette, zoals
men ze omstreeks 1900 kende toer^
de auto zyn Intrede deed.
Op onze vraag, welke kleuren
voor hoetien favoriet zijn, werd ons
medegedeeld, dat in Parys zwart
domineert, met soms aan de bin
nenkant van de rand een pasteltint.
Amerika daarentegen brengt zeer
felle kleuren, die vaak by het
schreeuwende af zyn. Ook hier
mede wordt weinig of geen reke
ning gehouden. Parys 16 en biyft
het toonaangevende centrum, hoe
wel ook daar het huidige, chao
tische leven zgn stempel op de
mode drukt.
CHURCHILL blijft een uitzon
derlijke figuur. Zulk een rede
als hij Dinsdag in het Lagerhuis
hield, waarbij er niets heel blijft
van zijn tegenstanders, al blijven
zij ongeschokt zitten, is iets onbe
taalbaars. Het is niet zozeer een po
litieke rede als wel een politieke
improvisatie, en vriend en vijand
verkneukelde zich evenzeer om zijn
grandiose overdrijvingen, zijn amu
sante vondsten en zijn vervaarlijke
humor.
Toen hij Dinsdag, ondanks zijn
verkoudheid volmaakt in vorm,
Morisson onder vuur nam (Morri
son had hem kroongetuige in de
Hogcrhuis-zaak genoemd, omdat
Churchill minister was in het kabi
net dat in 1911 de Parlementswet
had doorgegeven on moest het nu
dus zwaar ontgelden) sprak Chur
chill:
Ik wil een beroemd gedicht va
riëren. Het draagt enigszins een mi
litair karakter maar ik hoop dat mr.
Morrison er geen bezwaar tegen zal
hebben om die reden.
Het bleek Tennysons „Charge of
the Light Brigade" te zijn, en ter
wijl de geplaagde Morrison zich een
houding trachtte te geven strekte
Churchill een lange arm naar hem
uit en declameerde:
Cripps to right of him.
Daltons to left of him
Bevans behind him
Volley d and thunder d
(Cripps rechts van hem, Daltong
links van hem, Bevans achter hem,
vuurden en donderden.)
Onder luid gelach van beide zij
den van het Huis schudde Churchill
het krijgshaftig hoofd en verzuoht-
te: Wat moet dat vermoeiend zijn!
Dan herinnerde hij aan een andere
regel ujt het gedicht:
What tho' the soldiers knew
Someone had blunder'd?
(Indien dc soldaten wisten, dat
iemand een stommiteit heeft be
gaan0)
Onder een groot crescendo van
applaus vervolgde Churchill: Er is
wat verderop in het gedicht nog een
passage die wellicht niet geheel on
toepasselijk is.
Hij deed een stap terug en riep
met een zwierig gebaar naar de La
bour fractie, die 390 zetels bezet:
Then theij came back, but not.
Not. not. not the 400.
(Toen kwamen zij terug, maar
niet de vierhonderd.)
Dit was een goede comedie, zei
minister Chuter Ede, die tot taak
had voor de regering te antwoor
den maar laat ons nu weer tot het
wetsontwerp terugkeren.
