ZIJ DOBBELDEN OM DE KONING HET RADIO VRAAGSTUK Mensenrechten en een déraillement Een Veluwse Sinterklaasherinnering door Jac. Gazenbeek Advies van de Radio raad Spiegel der wereld Opleiding zendings predikanten Joe Louis wil het kort maken Verenigde Sinterklazen in congres bijeen Radio-programma TUINKALENDER Scheepstijdingen Donderdag 4 December 1947 3 (Vervolg van pagina 1) BIJ het bestaan van deze gTote meningsverschillen droeg de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen de Radioraad op om over het nieuwe radiobestel een advies uit te brengen. Dit ad vies is kort geleden gepubliceerd. Het is daarom van belang het standpunt, dat de meerderheid van de Raad innam, hier in het kort te bespreken. In dit advies wordt een Staatsomroep uitdrukkelijk verworpen. Men wilde een radio voor het volk en door het volk, zodat voor de verschil lende levensovertuigingen alle ruimte blijft om zich te doen gelden. Er is dus gestreefd naar eenheid in verscheiden heid. Voor eenheid komt, naar de me ning van de Radioraad, in aanmer king het gehele technische appa raat (studio's, enz.). Daarom wordt voorgesteld de gehele technische uitrusting onder te brengen in cén op te richten stichting „De Neder landse Omroep". De techniek van de radio is nog ir» volle ontwikke ling. Daarom moet de zekerheid bestaan, dat de beste hulpmiddelen worden toegepast. Die zekerheid heeft men piet, wanneer de beslis sing daaromtrent aan een aantal particuliere verenigingen wordt overgelaten, waarvan het onzeker is of zij over het daartoe benodig de kapitaal zullen beschikken. Hebben zij ieder die kapitalen wèl, dan betekent het ee. ontoelaatbare verspilling om vele apparaten op te bouwen, waar met één zou kunnen worden volstaan. In het door de oorlog verarmde Nederland kun nen wij ons een dergelijke weelde niet veroorloven. Bovendien wordt de oprichting van nieuwe omroep verenigingen practisch onmogelijk gemaakt en aan de bestaande een monopolie verleend, wanneer de oprichting gepaard moet gaan met het bouwen van een geheel nieuwe dure installatie. En wat de deur dicht doet: waar de'Overheid van iedere radioluisteraar een bedrag van f 12.per jaar verlangt, ligt het op haar weg te bevorderen, dat dit geld op economisch en tech nisch zo goed mogelijke wijze wordt gebruikt. Worden de omroepverenigingen op deze wijze genoodzaakt hun technisch apparaat tegen vergoe ding af te staan, in het nieuwe bestel is voor hun uitzendingen een belangrijke plaats ingeruimd op grond van dc belangrijke positie, welke zij zich bij een groot deel van het Nederlandse volk hebben verworven. Artikel 27 van het ont werp werkt dit aldus uit, dat een organisatie, die vuldoet aan de geestelijke, maatschappelijke of culturele behoeften van een be langrijke stroming in ons volksle ven voor een machtiging tot het doen van uitzendingen in aanmer king komt. „De Nederlandse Omoep" "\TAASJT deze bijzondere omroep- 1N verenigingen is een nieuwe al gemene omroepvereniging gepro jecteerd, die zal uitgaan van de (Ingezonden mededeling) boven reeds genoemde stichting „De Nederlandse Omroep". Naast de bijzondere programma's der omroepverenigingen komt dus het algemene programma van de Stichting. Dit algemene program ma, waarvoor de helft van de zendtijd is gereserveerd, wordt uit gezonden onder de leiding van een Algemene Programma Commissie, die bestaat uit 15 leden, wier be noeming geschied door de be moeienis van» de belangrijkste, door de Minister aangewezen, geestelij ke, maatschappelijke en culturele organisatiet in Nederland. Alle levensovertuigingen komen j dus in het algemene programma tot hun recht en wel op een veel vollediger wijze dan bü de be- I jtaande verhoudingen mogelUk is en voorts gebundeld in cén ver band in plaats van gesplitst. Vermoedelijk is bij meerder- van mijn lezers reeds de vraag gere zen: „maar op deze wijze vermeer dert gij het aantal" radio-organisa ties met een algemene omroep; hoe rijmt gij dit nu met Uw wens naar beperking en efficiency"? Voor de ze vraag is alle reden. Het ant woord luidt, dat er op dit ogen blik meerdere groepen zijn, die met plannen voor het oprichten van een nieuwe omroepvereniging rond lopen. Ook die andere opvattingen zullen zich moeten kunnen doen horen. Welnu, het algemene pro gramma van de Stichting geeft daarvoor de gelegenheid. Het in stellen van dit algemene program ma thans zal daarom op de duur een wijze beperking in de oprich ting van nieuwe omroepverenigin gen blijken te zijn. Het rapport van dc Radioraad heeft het radiovraagstuk opnieuw aan de orde gesteld. Het is te ho pen, dat het zal worden beoordeeld in de rustige sfeer, die voor het vinden van een juiste oplossing noodzakelijk is. Mr. dr. A. A. van Rhijn. Als vlucht van de samenwer king tussen de Generale Synode der Ned. Herv. kerk en de zending, waardoor onlangs het zendings werk officieel als kerkewerk werd erkend, werd dr. E. Jansen-Schoonhoven in de Mare- kerk te Leider als predikant in al gemene dienst bevestigd. Dr. Jan sen-Schoonhoven, tot voor kort predikant der Ned. Hervormde Ge meente te 's-Gravenhage, zal zich voortaan wijden aan de opleiding van zendingspredikanten, die in dienst van de kerk naar Indonesië worden uitgezonden. Weer voldoende appels Na enige weken van onzekerheid over de aanvoer van appelen naar de veilingen, waarbij het gerucht ging dat honderden kilo's appelen in de boomgaarden lagen te rotten omdat de veilingen weigerden of niet in staat waren kisten te ver zenden, is thans naar men ons mededeelt een regeling getroffen. De veilingen (vooral te Tiel) heb ben weer de beschikking gekregen over kisten, zodat de telers hun vruchten weer kunnen opzenden. Men zal het opheffen van de stag natie ongetwijfeld in de handel kun nen opmerken, door de vergrote aanvoer van appelen. „De commissie uit de Verenigde Naties voor de vaststelling van de rechten van de mens heeft met de stemmen van alle leden, behalve die van de voorsteller, een Rus sisch voorstel om een onderzoek in te stellen naar de toestand van de negers in de U.S.A. verworpen". Deze mededeling, die wij door de radio hoorden, hield onmiddellijk onze aandacht gevafigen. Het leek zo iets alledaags, zo onbelangrijk en toch wij wisten onmiddellijk, dat wij hierover moesten schrijven. Want in' wezen is het wel dege lijk heel belangrijk wat hier ge beurd is. Deze commissie heeft een voorstel verworpen, louter en alleen omdat dit van Russische zijde kwam. Wij weten best, dat de Russische gedelegeerde dit voor stel heus niet is ingegeven door humanitaire overwegingen of door belangstelling in het lot van de negers alleen of zelf* maar in hoofdzaak. De politieke (bij)bedoe- ling lag er duimen dik bovenop, de propagandastunt is er zelfs op de afstand van Genève tot hier aan te bespeuren. Wij denken er niet aan, om de zaak mooier voor te stellen dan zij is: wij hebben hier te doen —met een typisch staaltje van poli tieke propaganda. Maar.de verw^-ping van dit voorstel op deze wijze is ook niets anders dan politiek, en wel politiek van precies hetzelfde bedenkelijke allooi. Ook bij deze eenstemmig heid-minus-één in de commissie gaat het niet meer om de rechten van de (zwarte) mens, maar om de grote politiek, om het plan- Marshall, om de tegenstelling tus sen Oost en West of welke kant van het geval men verder naar voren wil draaien. Dat de Amerikaanse gedelegeer de niets van dit voorstel moest hebben, wij kunnen het nog billij ken als iets doodgewoon mense lijks. Maar dat al die andere ge delegeerden zich zo volkomen met hem vereenzelvigd hebben, dat zij zo gemakkelijk de mantel der poli tieke liefde over hem hebben uit gespreid, dat vinden wij diep be schamend. Zo beschamend, dat wij geneigd zijn te zeggen: wij hechten geen waarde meer aan deze com missie en haar arbeid, nu zij zich zo in de kaart heeft laten kijken. WAT wij dan gewild hadden? Dat -het Russische voorstel met algemene stemmen was aangenomen, dat de democratieën op deze manier aan de hele wereld hadden laten zien, dat z ij het licht der openbaarheid niet schuwen ook al weten zij vooruit dat bij hen lang niet alles'in orde vis. En dat zij vervolgens na hun eigen bereidheid te hebben getoond dit onderzoek naar de rechten van dë negers in Amerika zouden hebben uitge breid tot een naar de rechten van de mens over de hele wereld, dat wil zeggen overal, waar de com missie gerede aanleiding heeft om te twijfelen aan het bestaan van die rechten. Dan zou de commissie net zo sterk hebben gestaan als de meerderheid-minus-één nu zwak staat, moreel sterk, terwijl nu de zwakte door de doorzichtige man tel der politieke liefde hcenschijnt en ook politiek sterk, omdat de Russen voor de consequenties van hun eigen voorstel zouden zijn ge steld. (EAU de coiogne) Een voornaam St. Nicolaas geschenk Joe Louis zal a.s. Vrijdag voor de 24ste maal zijn titel in de schaal stellen bij zijn gevecht in Madison Square Garden te New-York tegen Jersey Joe Walcott. Dit zal het eer ste gevecht van Louis zijn, nadat hij op 18 Sept. 1946 Tami Mauriel- lo in één ronde versloeg. De be langstelling voor de wedstrijd is zo groot, dat naar het schijnt de recordrecette van 201.613 dollar overtroffen zal worden. Er worden 18.000 toeschouwers verwacht voor het gevecht van 15 ronden. Walcot heeft zijn training beslo ten. Hij hoopt de wereldkampioen te onttronen door steeds van tac tiek te veranderen. Zijn plan is linksen op het lichaam van zijn tegenstander en overhandse recht- sen op het hoofd van de neger kampioen te plaatsen. Deze heeft echter ook zijn plan nl. zo gauw mogelijk een eind aan de strijd te maken. Amerika niet naar St. Moritz Het Amerikaanse Olympische co mité heeft gedreigd alle Ameri kaanse ploegen van de Olympische winterspelen 1948 terug te trekken, indien het Zwitserse organisatie comité de inschrijving accepteert van de door het Olympisch comité der Verenigde Staten niet erkende Ice Hockey Association. De commissie aanvaardde een re solutie, waarin werd gezegd: „Voor het geval het Zwitserse or ganisatie-comité de Olympische be langen inzake inschrijvingen mocht schenden. is het Amerikaanse OlymDische comité voornemens alle Amerikaanse ploegen voor de Olympische winterspelen in St.- Morltz te annuleren". Hierdoor staat het Zwitserse co mité voor de keus de IJshockey- ploeg, die door het Amerikaanse hoekey-comité is gekozen en door de Amerikaanse Olympische groep wordt gesteund, te aanvaarden. Acht hoofdklassespelers voor Groningen Ook Van de Pol heeft ingeschre ven voor het Nederlands kam pioenschap hoofdklasse 45/2, het welk van 18 tot en piet 21 Decem ber a.s. te Groningen wordt ge speeld. De Haarlemmer Kobus moet zich evenwel terugtrekken, daar hij zich niet voor voorwed strijden kan vrijmaken. Het aantal deelnemers voor Groningen wordt dus acht, te weten de titelhouder De Leeuw (Amsterdam), de we reldkampioen Van de Pol (Rotter dam), De Ruyter (Waalwijk), Van Vliet (Den Haag), Sweering (Am sterdam), Metz (Den Haag), Lubach (Den Haag) en Jacobs (Bergen op Zoom). Cavalcanti's nieuwe film Alberto Cavalcanti, de Engelse filmregisseur, wiens voorliefde, zoals bekend, uitgaat naar de ver filming van de werkelijkheid, hield in de foyer van het Astatheater te 's Gravenhage een inleiding tot zijn nieuwste film „They made a fugitive", die men in Nederland voornemens is te vertolken onder de titel „Onderwereld". Deze film werd, zo vertelde hij, in Engeland tijdens de winter gemaakt. Koude, gebrek aan kolen en strenge rant soenering van het electrisch licht waren een grote handicap, die ten slotte toch overwonnen kon wor den. Cavalcanti legde er de nadruk op, dat de zwarte handel in Enge land als een zeer ernstige misdaad beschouw^! wordt, een opvatting, die z.i. niet door iedere bewoner van het continent wordt gedeeld. £)E boesterige Noordwester, die door de kale bomen jaagt, de maan, nu en dan tussen de wolk flarden te voorschijn komend en haastig weer verdwijnend, de regen, die bij vlagen tegen de ruiten klet tert, de stralende winkels, de „tafels", die gereed zijn en de geur van verse speculaas die om de bak kerijen hangt dit alles tezamen schept weer de echte, ondéfinieer- bare Sinterklaassfeer. Het mensdom gaat onder zware zorgen gebukt, maar de eeuwenoude bekoring van dit Heiligenfeest triomfeert tijdelijk over alle proble men. Een feest voor de kinderen, zeker, maar wie zal ontkennen, dat het ook ons. volwassenen, in zijn ban gevangen houdt! Zijn wij, diep in ons hart dan toch nog kind ge- bleven I ..In vrógger dagen vertelt Wil lem de molenaar, als hij 's avonds bij mij op d'n „heerd" zit, nou, toen maakten ze d'r bij ons op 't dorp niet zo'n drukte van as tegeswoordig. Sinterkloas zelf zag je nooit dan op een ploatje, mer toch als kind, was je 's avends als 't donker wier, knap benauwd. Je hiel mer geregeld de schoorsteen in de goaten, en as de wiend d'r dan zo bovenin huulde. keek je je moeder es an en dan was 't net of ze zeggen wou: Pas mer op. zo meteen komt-ie naar beneeje Eer we naar bed ginge, mochte we aan de wit geschuurde klomp onder de schoorsteen zette en d'n volgende morrege brandde je van nieuwsgie righeid um te zien of d'r wat in zat. Meestal was 't een kleinigheid: een mondorgeltje, 'n poar sinterkloasjes of een lei. mer je was d'r d'n koning te rijk mee! "T*OEN 'k een joar of zestien was, A möste we Donderdagsavends naar de catechisatie bij domineej Kalshoven en dat was veur die dagen een heel uutgangetje. Wel most je zorgen, dat je de cottechismus of de vragen uut 't boekje van Hellen- broek goed uut de kop kende, went Kalshoven was lang niet mals. as die 't op z'n heupen had. Dan kon die je uutfoeteren, daj-je d'r klein onder wier.... Op een' wienter. 't kan in '97 ge weest zin of in '98, dat weet ik niet krèk meer, viel onze cnttechisatie- avend 'precies op d'n vijfde Decem ber en dat vonde we an de ene kant prachtig, went nou kreeg je meteen kans nog wat van 't darp te zien. Iets dat je anders niet glad zat. went bij ons thuus ware ze nogal streng en dan kwam je as zestienioarige zo'n avend niet gemakkeliik de stroat op Doar leerde je toch niks gien goeds, zoas mien voader altoos zei. Mer as je op die leeftied an Sin terkloas docht, kwam je zonder mankere de bakkerij van d'n ouwen Rutèl in de gedachten! We wisten dat de volwassen jongens doar dan bij mekoar kwamme um te dobbele. Dat ging um hele grote Sinterkloas- poppe, die ze koninge nuumde. Lek ker spul. want ik had 'r wel es een stuk van geproefd, toen een ouwere broer van me d'r een stiekum onder de jas meebrocht Ja en Rutèl de bakker, schonk dan bier of hete chocola veur niks En de jongens mer dobbele in die lekker warme bakkerij, uren achter mekoar Affijn, wij gingen naar de catte- chisatie. Domineej Kalshoven was die avend merakel kortaf en we vuul- den ons eigen niks niet lekker. Hij keek je over d'n bril heen zo vinnig an en dan schudde die z'n lange witte hoar, dat 't kalotje em een keer of wat van 't heufd viel. Toen 't tegen acht uur liep en we buute de grote meisjes al heurden went die hadden na ons nog cattechisatie stond de domineej op en nadat-ie gebeden had zei die: „Ziezo, nou heb ik jullie nóg wat te vertelle. 't Is weer Sinterklaas- avend en dan hoor je fesocnlük thuis te zittc bij je ouders. Maar.. op deze avend lokt ook het pad der zonde en ik zou m'n plicht niet doen. als ik naliet jullie allemaol ernstig te woarschuwe je niet op de breje weg te begeven. De duivel loert op jullie en hij brengt je deui- de bakkerij van Rutèl naar 't ver derf!" Een poar van ons schoven es on rustig op d'n stoel heen en weer, maar overigens zat 't hele stel dood stil. mit de ogen naar de vloer. „Jullie weet, wat ik bedoel", zei we weer Kalshoven en z'n stem daverde deur 't lokoal. „Bij d'n bakker wordt gedóbbeld om d'n koning! En dob belen is volgens de Schrift een gróót Icwoad! Mijn eattechisanten beuren doar niet! Begrepc? En nou, noar huus!" D'r wier zo hier en doar zo'n bietje gemompeld van „Ja, domi neej" toen konden we vertrekken P^UITEN. ja-doar ware ^hele helden. De donl. nou wel gezeid naar huus" mer op een paar na ginge we toch een poos je de stroat op 't Was knap druk en in de winkels stond 't vol volk. We slenterden de winkel veurbij en je begriept. daw-we terecht kwam me in 't smalle stroatje, woar Rutèl woonde 't Was mer een klein win keltje. mer doar achter lag de grote bakkerij. Deur een steegje ging je d'r naar toe. We slenterde de winkel veurbij en bleve stonn. Een hele koppel, we waren denk ik mit eon man of twin tig. Tjonge, wat hadde we een zin dat steegje in te goan, mer de woor den van domineej Kalshoven tuitten ons nog in de oren Toen zei Gradus van de smid: „Jonges. we goan alleen mer effe kieke naar 't koningsdobbele. Dét mag altoos!" We liepe nog es de winkel veurbij en nóg es en toen ging de hele troep, Gradus vcurop. 't steegje in Kerel, wat was 't gezellig in die bakkerij! Warm en licht en 't rook d'r naar sinterkloaspoppen, vers uut de oven. Je zat 'r as bij moeder thuus. 'n Poar lange tafels op schra gen en doar kon je dan op stoelen cn banken umheen zitten. Op een klein tafeltje in d'n hoek mit een schoon laken d'r over een grote sta pel Sinterklaaskoningen. D'r ware d'r bij. die meer dan een meter lang ware! De ouwe Rutèl had er slag van de boel aan de gang te make en we zatte d r nauwelijks of we hadde al een pot bier of een kom chocola veur ons stoan. Je kon neme. wat je wou Een man of vijf, zes waren al an 't dobbele, mer die bleve niet lang en de grote drukte móst nog beginnen. Goed. we zatte doar dan en we grinnikten es tegen mekoar. mer toen de ouwe Rutèl mit een harde klets veur ons ók dobbelstene neer lei en d'r een klein bekertje bij zette, wier 't een bietje lastiger. We zatte doar nou wel lekker 't bier cn de chocolademelk van d'n bakker op te lurken, mer dat was toch eigenlük loater niet in d'n haak! Gradus scheen d'n ók zo over te depken, went een ogenblik loater liet-ie de dobbelstenen over de tafel rollen en zo raakte 't spul an d'n gang. Sigare wiere angestoken. 't bietje zakgeld, daw-we hadde, móst 'r dan mer an geleuve en toen de eerste ko ning gewonne was, ging d'r netuur- lük een hoeraatje op. Dan rammel den de dobbelstenen weer in de be ker, ieder greep ze op z'n beurt en mit warme koppen zatte we te loe ren. hoeveul ogen Kees. Piet of Jan gooide. Je kreeg d'r niet genóg van. Wie eerst toekeek, wou al gauw ók meedoen en toen Gradus een koning won. klom die boven op de tafel en schreeuwde: „Die breng ik marrege naar de pastorie!" Mer bij 't naar beneeje klautere viel 'em de koning uut z'n handen op de grond en an honderd stukken en brokken. We vlogen d'r allemoal op af en rolden lachend cn vechtend over de vloer. FEUILLETON AVONTUÜ«lVK.'t ROMAN DOOR J-A- AGES' HOOFDSTUK I Waarin Peter een kerkje fotografeert Het was een kerkje, zoals er zo vele zijn, ge bouwd op de penningen van een arme parochie: een wit gepleisterd torentje, rechte muren, die een lei-grauw puntdak schragen. Een kerkje, dat vader met onhandige vingers voor zijn dochter zou tekenen en dat het jongetje met zijn blok ken bouwt. Het stond daar zó plezierig zijn witte gevel in de zon te warm, geflankeerd door twee stramme kastanjebomen, dat een man besloten had het te fotograferen. Hij nam zijn taak ernstig op en daarvoor was ook alle reden. Hij had im mers in zijn leven kilometers rolfilm verknoeid, tegenover hoogstens een paar decimeter, welke de fotohandelaar hem overhandigd had in het aparte zakje, waarop gedrukt was: „Deze kiek is een vergroting waard." Hij was te ongeduldig om ooit met al de knopjes van het foto-apparaat vertrouwd te raken en juist omdat hij wist, erger de het hem meer dan al zijn slachtoffers, die hij met de lens belaagde, dat hij slechts onthoofde mensen oogstte en gezichten van vrienden met tachtig brillen of een tante, verrassend scherp op een koe gemonteerd. Maar hij hield vol en nu stond hij daar voor het kerkje, zijn lange benen met een statief worstelend. Zijn haar was nog altijd even ongeciviliseerd als toen hij Peter ge doopt werd, maar als iemand hem daarop gewe zen had, zou hij daar op dat ogenblik nauwelijks naar geluisterd hebben, want hij had het te druk om zijn batterij in stelling te brengen, voordat een wolk als een witte meloen achter het kerk torentje weggedreven was. Die wolk moest erop. juist als zij zich als een koepol over de twee kastanjes zou hebben uitgespreid. En dat lukte wonderwel. Peter drukte op het goede knopje en stootte niet eens tegen het sta tief. Anders zou deze historie wellicht nimmer geschreven zijn. Op hetzelfde moment, dat Peter de moeilijke operatie met nerveuze handen verrichtte, maakte zich een figuurtje los uit de schaduw van de half geopende kerkdeur. Het was een kleine man met een zonderling grote hoed. waaronder Peter het gezicht niet kon onderscheiden. Daarvoor was ook de afstand te groot en bleef het mannetje te kort staan. Even onverwacht als het zich ver toond had, loste het weer in de schaduw op. Peter was verbaasd en nieuwsgierig. Hij vouw de het statief op en stapte naar het kerkje toe. In het portaal hoorde hij onbestemde orgelklanken, maar toen hij de binnendeur geopend had, bleef hij aarzelend staan. Er klonk één aangehouden dissonant uit het orgel, zó onwelluidend en on gastvrij. dat Peter niet wist of hij wel zou bin nentreden. Toen hp daar even besluiteloos stond, bekroop hem een onbehaaglijk gevoel: het was niet alleen dit schrille, onheilspellende geluid, dat hem scheen tegen te houden; het was. alsof lange, onzichtbare vingers zich naar hem uit strekten. Hij trachtte de beklemming van zich af te schudden. Het moest de tegenstelling zijn van het zon-doordrenkte landschap en de kilheid in het half-duister binnen de kerkmuren. Peter zet te zich over zijn tegenzin heen en begon zich langzaam in de richting van de geluidsbron te begeven; daar moest in elk geval een sterveling zijn. Hij liep tussen de lege bankenrijen door. doch moest na enkele schreden zijn foto-gerei neerleg gen om zich staande te houden in een hem over vallende duizeling. Het gonsde in zijn oren en hij voelde het bleod in golven naar zijn hoofd opstu wen. Hij schrok van deze onbekende sensatie en hij vocht er tegen. Hij wilde gaan zitten, maar hij voelde zich onbehaaglijk in het open midden van de kerk; uit alle hoeken waande hij zich bespied door vijandige ogen. Hij wilde zo snel mogelijk bescherming zoeken achter enkele zui len aan de achterzijde, waar ook het orgel moest ziin en waar het donker was. Hij wist zich ten slotte weer voort te bewegen, moeizaam, want het was alsof een wervelstorm door zijn hersenen woedde en zijn benen waren als loden palen. Maar hij kwam aan het einde van het gangpad en het orgel vond hij achter een pilaar. Het was een klein instrument, zoals het in deze kapel paste; toen Peter zijn blik over de toetsen liet glijden drong het eerst in zijn verward brein door. dat het niet door mensenhanden bespeeld werd: vier toetsen waren ingedrukt, twee regis ters uitgetrokken. De stoel achter het instrument stond er, als was hij in haast terzijde geschoven: de organist was er niet! Peter kwam enkele pas sen nader, gefascineerd door het vreemde ac- coord, aangeslagen als door een onzichtbare hand. het accoord. dat zo'n zeldzame geewaar- wording in zijn bloedbanen scheen te veroorza ken. Verbijsterd staarde hij naar het orgel; hij sloot de ogen en schudde driftig zijn hoofd, als twijfelde hij aan zijn waarneming. Maar toen hij weer opkeek zag hij de organist wèl. Hij wist dat dit de man zijn moest, die. met de rug naar hem toe. voet voor voet behoedzaam achteruit schuifelend, naar het orgel kwam. Wordt vervolgd T? N t"°n. ineens, was 't in de bak- kerij. zó stil as op een deurdc- weekse dag in de kerk. Gien dob belsteen rammelde d'r meer. Gien mins had een deurknip of -kruk beuren umdreijeri' en toch ging de achterdeur wage wied los en doar. mit de hoge hoed on z'n lange, witte hoa'r, de stok umhoog of die zo op ons af wou Storme, stondmit een gezicht as een dondervlaag do mineej Kalshoven! Wat 'r 't volgende ogenblik gebeur de ging zó gauw, dat 'k 't niet pre cies kon volgen. De ene helft stoof naar veuren, naar de winkel en zo de stroat op, anderen vloge de trap op. de rest hobbelde deur de zijdeur zo mer 't woonhuus van d'n ouwe Ru tèl binnen In een poar tellen was de hele bakkerij leeg Mer ik.ik kon zo gauw niet bij de deur kommen. D'r was één kans je en doar docht ik niet langer over na Ik rende naar de grote bakkers trog, die aan dc andere kant van de bakkerij veur 't raam stond. Dat raam stond een eindje los veur de rook en dc warmte. In een wip lag ik plat op d'n buuk bovenop dc trog en stootte de vensters los. Mer 't raam kon niet hoger en toen ik mit d'n kop al buute was. in 't steegje, bleek 't dat ik d'r mit m'n verdere lichaam niet deur kon.... Ik was lang niet een van de dunste Ik zat klem pnder dat opgeschove raam. mer ik heurde al heel gauw een gebulder achter me. vuulde dat ze me an de benen achteruut ruk ten en toen lei ik wéér op de trog. Veur ik me kon umdreije, vuulde ik de dikke wandelstok van domeneej Kalshoven op m'n ach terste en toe die doarmee kloar was, nam die me bij m'n oor en gedwee kwam ik de trog af „Aha! Willem van d'n mulder! Dobbele, hè! En bier drinke. hè? Van kwoad tot erger, hè? En de du vel diene, hè?" En bij elk woord een ruk an 't oor, niet zo mals! Dan bracht-ie me. grommend en brom mend. naar de achterdeur, woar die toen z'n gemoed begon te luchte te gen d'n bakker. Mer de ouwe Rutèl was deur de wol geverfd! Die had lak an iedere domeneej en lag achterover op een stoel mit de rug tegen de tafel en de handen op z'n dikke buuk. En lachen, dat-ie deej! Lachen! Ik heur den 'em nóg buldere van plezier, toen ik an de handen van de dome neej ontglipte en 't steegje uut- holde. Onze correspondent Bertus Persil seint ons uit Lake Sickesz: Het was vanavond een drukte van belang op het dak van de wolkenkrabber, waarin de United Santaclause Organisation juist voor de grote campagne begint haar jaarlijkse ledenver gadering zal houden. Van heinde en verre kwa men de Sinterklazen aangesnord op hun schim mels, die thans vergeefs lopen te snuffelen naar een sprietje gras. Dat zou de arme dieren hard toekomen, want ze hadden er een hele kluif aan hier boven op het dak te komen. Alle landingen ver liepen vlot. ook die van de Amerikaanse Sinten, die allemaal per helicoptère arriveerden. Bij de in Amerika heersende woningtoe standen hebben ze die wel nodig. Met een ouderwets paard zou den ze hun zaken niet meer kunnen bijsloffen. Daar het een beslo ten vergadering is heb Ik geprobeerd van de Sinten te weten te ko men welke punten zul len worden aangesne den. Veel wilden ze er niet over loslaten. Wel heb ik vernomen, dat uit Spanje een onge- frankeerde brief was binnengekomen van de man, die beweert de enig echte en ware Sin terklaas te zijn. Deze verzocht zich niet met zijn zaken te bemoeien. „Ik ben nog best in staat mijn eigen peul tjes te doppen", schreef hü. Een opschudding, als of er een atoombom ontplofte, veroorzaakte de aankomst van de delegatie der Unie van Sovjet-Sinterklazen. Zij bleken n.l. de kruizen op hun mijters vervan gen te hebben door sik kel en hamer. Naar wij in grote wattenbaarden hoorden mompelen, zul len dc Russen voor deze daad, die ernstig de wereldvrede dreigt in gevaar te brengen, voor e Heiligheidsraad wor den gedaagd. De Sovjet-Sinterkla zen waren de enigen, die iets wilden loslaten De leider van de dele gat iev Wijsistie, deelde mede een protest te zullen indienen tegen het optreden van een zekere Marshall, die voor Sinterklaas schijnt te willen spelen. „Maar ik zeg", aldus Wljslstle, „die meneer brengt onze goede naam in discrediet. Ten eerste is hij helemaal niet bij ons georgani seerd en dan is hij nog Amerikaan ook. Die geven niet zo maar met gulle hand, die kennen alleen maar „Business". Daar zit vast meer achter". Vertraging De opening van de vergadering kon niet op de vastgestelde tijd ge schieden, daar Joe Louis, de leider van het Amerikaanse Sinterkla zen Vakverbond, met grote vertraging arri veerde. Toen hij in zijn vliegtuig wilde stappen, was hij zowaar in arrest gesteld. „Ik had me voor deze vergadering in vol or naat gestoken", zei Louis, „maar ik weet nu wel, dat ik volgende keer in burger ga. Ze hebben me voor een soort van zuiverings commissie geleid en ik heb moeten praten als Brugman voor ik ze daar eindelijk aan het verstand had gebracht, dat mijn rode mantel 'n teken van mijn waar digheid was. Dc com missie dacht beslist dat het wat te maken had met' stoatsvljandelijke activiteit Ik vind het 'n compleet schandaal". Hedenavond HILVERSUM I: 19.Klokje van zeven uur; 19.05 Bernard Person- 19.15 Hij cn zij; 19 45 R.V.D ant woordt; 20.— Nws; 20.05 Reportage; 20.15 Radio Philh. ork.; 21.15 Luister spel: Sinterklaas en dc gevangene; 21.45 Grpl.; 22.Sinterklaas surpri ses; 22.45 H. Koemans: Prijzenpoli tiek; 23.— Nieuws; 23.15 Grpl. HILVERSUM II: 19.— Nws. weer; 19.15 Simavi; 19.30 Actueel geluid; 19.45 Grpl 19.55 Koor; 20.Nws; 20.15 Studiosteravond; 21.30 Dr. Scholten: De vaart der volkeren- 21.30 Grpl.; 22.30 Nws; 22 45 Over denk.; 23Radio Cembalo gezelsch.; 23.30 Avondpotpourri. Morgen HILVERSUM I: 7.Nieuws; 7.15 Gymn.; 7.30 Grpl.; 8.Nws; 8.18 Operaconc.; 8.50 Voor de huisvrouw; 9.Gr.muz.; 10Morgenwijding; 10 20 Lond. Palladiumork.; 10 30 Voor de vrouw; 10.45 Con Anima- 11,05 Voordr 11.25 Malando: 12.— Aan de Clyde; 12.30 Weer; 12,33 Sport, Skymasters; 13.Nws; 13.15 Grpl.; 14.Kookkunst; 14.20 Omr. kamcrork.; 15.— St. Nicolaas; 16.— Orgel en piano; 16.30 Als zij thee drinken; 17.Ramblers; 17.20 Wij en de muziek; 18.Nieuws; 18.30 Strijdkrachten. HILVERSUM II: 7.— Nieuws; 7.15 Reveille; 7.45 Woord voor de dag; Nws; 8.15 Gewijde muz.; 8.30 December wintermaand; 9.15 Och tendbezoek; 9.30 Waterst.; 9.35 Ork. werken; 10.30 Morgendienst; 11. Haarlems trio; 11.45 Ens. Lachmann; 12.15 Guitaar; 12.30 Weer; 12.33 Am sterdams Vocaal kwartet; 13.Nws; 13.15 Trio Ancora; 13.50 Piano ree.; 14 20 Van oude en nieuwe schrijvers; 14 40 Negro Spirituals; 15.— Orkesten parade; 15.30 Viola, Gamba en cla vecimbel; 16.Declamatie; 16.20 Licht symph. ork.; 17 St. Nicolaas feest; 17.45 Musette klanken; 18. Viool, piano; 18.30 Geest, liederen; 18.45 Ds. Veen causerie. 5 DECEMBER. - Er ijn wel vruchten, die hier te landen uitstekend willen groeien cn toch slechts weinig worden geteeld. Hiertoe behoort ook dc mispel. In de tuinen van oude bui tenplaatsen wordt deze vruchtboom vanouds aangetroffen, doch in andere particuliere tuinen zeer weinig. De vruchtboomkwekers plegen dc mispel wel op een haagdoorn of een meidoorn te enten. Dc boom kan een hoogte van 5 meter of meer bereiken cn jaarlijks ruime hoeveelheden aan vruchten voortbrengen. Deze vruchten, die pas laat m het najaar worden geplukt, worden later in wcekrijpc toestand ge bruikt. Door zijn rijke bloei Is een mis pelboom in het voor/aar ook van deco ratieve waarde. Hij groeit het beste in een vochthoudende, voedzame kalk- rijke grond. S. L ALDEBARAN, 2 Üec. v. Baltimore te R'dam; BOSCHFONTEIN, Kaap stadA'dam, 2 Dec. v. Southamp ton te Antwerpen; DUIVENDIJK, VancouverR'dnm, 2 Dcc. nm. te Gravesend; KOTA BAROE, R'dam —Java, 2 Dcc. 4 uur von Port Said; MELISKERK, Australië—R'dam. 2 Dcc. te Suez; NEDERLAND. 26 Nov. van Ras Tanura n. Shanghai; RID DERKERK. Shanghai—R'dam. 30 Nov. v. Colombo; RIJNKERK, 29 Nov. v. Karachi te Bombay; VEEN- DAM, 2 Dec. nm. v. R'dam n. New York; WILLEM RUYS, 2 Dec. van R'dam n. Batavia (16.50 uur in zee); AARDIJK, R'dam—Gulfhaven, 3 Dcc. 5 uur te Antwerpen; ALAMAK A'damPerzische Golf, 2 Dec. van Genua; ALHENA, 2 Dec. v. R'dam n. Buenos Aires; ARNEDIJK, 3 Dec. v. New York te R'dam; BLOM- MERSDIJK, 1 Dcc. van Newport News te Baltimore; BOSKOOP, Cu racaoA'dam. 3 Dec. te Madeira; CONGOSTROOM, wordt 5 Dec. v. Lc Vernon te Dakar verw.; DOR DRECHT. wordt 3 Dec. namiddag v. Haifa te R'dam verw.; GROOT KERK. R'damSydney, 2 Dec. te Alexandria; NIEUW AMSTERDAM 2 Dec. 17 uur v. R'dam te New York; SOENDRECHT. 2 Dec van Huclva n. R'dam, alwaar 8 Dec. verw.; TABINTA, 29 Nov. v. Bata via te Singapore; ABBEKERK, 2 Dec. v Melbourne n. Brisbane; BOISSEVAIN, 30 Nov. v. Singa pore n. Rio de Janeiro; JOHAN DE Witt, Java—A'dam, 2 Dec. pass. Perim; LAWAK, 30 Nov v. Singa pore n. Makassar; OSSENDRECHT, 2 Dec. v. Huelva n. Nederland; BEKENDMAKING AAN DE ITALIAANSE ONDERDANEN. Het Consulaat van Italië te Amster dam maakt het volgende bekend: 1) De jongste Italiaanse kieswet staat dc in het buitenland woon achtige Italiaanse onderdanen toe, op hun verzoek, in dc kiezerslijs ten van een Gemeente van de Italiaanse Republiek te worden in geschreven, ook wanneer zij niet in de registers van de vast wo nende bevolking Inbegrepen zijn. De verzoekschriften dienen door middel van de Italiaanse Con sulaire Autoriteiten doorgezon den te worden. 2) De Italiaanse wet ter toepassing van de buitengewone progressieve vermogensbelasting verplicht de in het buitenland woonachtige Italiaanse onderdanen om aan gifte te doen van het hun in Italië ter beschikking staande vermogen, wanneer de waarde daarvan an derhalf millioen lire (lire 1.500.000,—) overtreft. Aangifte daarvan dient te geschieden tot uiterlijk 31 December van dit jaar door middel van daartoe bestem de formulieren en door tussen komst van de Italiaanse Consu laire Autoriteiten. De betrokken Italiaanse onderda nen worden verzocht zich terstond persoonlijk of schriftelijk tot het Consulaat van Italië to Amsterdam te wenden.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 3