Wij vochten als leeuwen, maar het mocht niet baten Een derde partij ook in Amerika Diphterie is een gevaarlijke ziekte Het zat alles tegen bij het bergen van de „Brastagi" Dam-rubriek Voorkomen is beter dan genezen Radio-programma Dinsdag 30 December 1947 I 3 ALS INSPECTEUR van een grote rederij kan het je gebeuren, dat je de ene dag in Rotterdam rustig achter je bureautje zit en twee dagen later ettelijke duizenden mijlen ver weg ergens in Portugees Oost- Afrika lussen olifanten, krokodillen en slangen ben beland, in welk on herbergzaam oord je maar zien moet op een schip te komen, dat nog een dikke 400 mijl verderop erg ongemakkelijk op de ribbels van een koraalrotsenforrnatie vastgelopen is. De heer P van Overbeek. inspecteur van de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd, is een dergelijk grapje over komen. want hij werd als expert van de rederij en gewapend met een stapel schecpstekeningen er op uitgezonden om assistentie te verlenen bij de berging van het motorschip ..Brastagi". dat halverwege de Straat van Mozambique tien mijl uit de kust van het nabij het vasteland gelegen Caldera-eiland op een rif was gestrand. beweert, dat in zo'n geval geen ze gen op de reis kan rusten! Water De strijd tegen het water begon met een poging het schip, dat met de voorkant geboeid lag tot even achter de machinekamer, nog meer stuurlast te geven. Een deel van de lading werd achteruit gebracht en een gedeelte „over de muur" of te wel in zee geworpen. Zware stuk ken. tractors b.vkon men met de eigen laadbomen niet ver genoeg buiten boord krijgen en die moest men laten staan. Het grote lek. een scheur in de bodem, zat onder ruim II. waarin het binnengedrongen water met het tij op en neer ging en dus pompen geen zin had. Het wa ter moest er in ieder geval uit en dat hoopte men te bereiken door het benedenste tussendek, waarbo ven het water niet steeg, luchtdicht af te sluiten en het ruim dan met een compressor leeg te persen. Om te voorkomen, dat het dichtgemaak te tussendek door de opwaartse druk. die in dit geval gelijk was aan een laag water van vijf en een hal ve meter, uit elkaar zou springen, werden stutten gebouwd in de er boven gelegen ruimen. Het werk vorderde goed en het ruim van de „Brastagi" ging al aardig op een scheepswerfje lijken, waar ge zwoegd werd van je welste. ook al omdat er eert zwaar tekort aan ar beidskrachten bestond. Men had zelfs ergens uit de rimboe een aan tal negers gerequireerd. vrolijke, goedlachse knapen, die maar wat goed hun best deden. Met het oog op brandgevaar bij het lassen, had men tevoren de op het water drij vende bunkerolip uit het schip ge pompt. terwijl proefondervindelijk was vastgesteld, dat de olieresten op het water niet branden wilden. Maar de pechduivel. die het blijk baar op de „Brastagi" voorzien had, Op Vrijdag de 13de vertrokken... Uit het relaas, dat de heer Van Overbeek ons bij zijn terugkeer van deze avontuurlijke reis heeft ge daan, viel wel in de eerste plaats op te maken, dat de „Brastagi" moeilijk een méér afgelegen plekje op aarde had kunnen uitzoeken om te stran den. Onze zegsman had twee dagen nodig om per vliegtuig via Johan nesburg en Salisbury in Beira te komen. Dat ging prachtig. Maar in Beira, het enige plekje zonder wil de dieren in een reusachtige wilder nis, hield de bewoonbare wereld op! Vierhonderd en vijftig mijlen noor delijker van hier naar Oslo! lag de „Brastagi" tegenover dit on toegankelijke land en volkomen ver laten in de Oceaan. Met het Britse bergingsvaartuig „Briton". dat sta len platen, hout, lasapparaten en allerlei ander bergingsmateriaal in Durban aan boord genomen had en dat gedeeltelijk bemand was met plaatselijke zeelieden en voor de rest met mensen van de Engelse ma rine. vertrok de heer Van Over beek op 12 November van Beira en arriveerde twee dagen later op de „Brastagi". Kort dag! Het schip, dat enigszins slagzij maakte en helling had naar achte ren. zat zo beroerd als het maar zitten kon In de eerste plaats was het toen juist veertien dagen gele den bij springtij op het rif gelopen, wat betekende dat het volgend springtij van 26 November de enige kans kon bicden op een succesvolle berging. Verder was het zeegebied rondom het gestrande schip dermate met koraalpunten bezaaid, dat de bergingsvaartuigen niet langszij konden komen. Slechts twaalf da gen waren dus beschikbaar om een uiterst moeilijk bergingskarwei uit te voeren, dat geheel met eigen mid delen geschieden moest en naar bleek met personeel, dat weliswaar volop met goede wil was bezield, doch op het gebied van bergen van schepen nagenoeg geen ervaring had. Het was kort dag. maar noch de bemanning van de „Brastagi", noch de mensen van de „Briton" cn later ook van de Nederlandse sleepboot ..Thames" heeft het aan enthousias me om deze strijd tegen de tijd te helpen winnen ontbroken. „Wij heb ben gevochten als leeuwen", aldus vertelde ons de heer Van Overbeek, „eerst tegen het water en toen te gen het vuur. maar hebben tenslotte dit gevecht verloren, omdat alles tegen zat. wat maar tegen kon zit ten". Op Vrijdag de dertiende was de „Brastagi" haar reis van Amerika uit begonnen en men zou dus waar lijk de zeeman moeten geloven, die Spiegel der wereld beschikte anders! Bij het lassen van ijzeren plaatjes in de zij van de romp op de plaatsen, waar de span ten door het tussendek gaan. is een vonk terecht gekomen op olie, die aan de scheepswand zat vastgekoekt en door de tropische hitte was uit gedroogd. Dat spul bleek wèl te willen branden en hoe! En vuur! Toen het vuur dus toch ontstond, had er vermoedelijk een vergas singsproces plaats, want het greep zo snel om zich heen, dat de men sen nauwelijks tijd hadden uit het ruim weg te komen. In een oog wenk sloegen de vlammen uit het luik. Het vuur plantte zich voort naar het voorruim. waar evenals el ders in het schip .o.m. onder het brughuis, vaten smeerolie en em ballagemateriaal een gretig voedsel voor de vlammen vormden. Het Werd een formidabele oliebrand met zware rookontwikkeling en zo fel, dat de vlammen tot boven het topje van de voormast uitsloegen. Te proberen een oliebrand met water te doven kan men net zo goed laten en daarom beperkte men zich tot het nathouden van het midden schip teneinde het naar achteren kruipende vuur te bedwingen. Het verblijf op de „Brastagi", die door het stampen op de rotsen reeds teke nen van breken begon te vertonen, was tevoren al niet aangenaam, be paald onplezierig werd de toestand toen de recht op de kop van het schip staande wind hitte, smook en vonken zodanig geconcentreerd over het achterschip joeg. dat alles in allerijl moest worden afgesloten en met natte zeilen bedekt Donderdagsmorgens om negen uur was de brand begonnen en des avonds om tien uur had men het vuur, in het middenschip althans, onder de knie. Het voorschip, waar men onmogelijk kon komen, brand de nog een dag door. De heldhaftige blussers waren die avond volkomen op. of. zoals de heer Van Overbeek het uitdrukte, zij lagen voor lijk met ogen waaruit ze niets meer konden zien. Ondanks de brand wilde men het bergen niet opgeven, want het plan om het gespaard gebleven achter schip inclusief machinekamer te redden door het van het voorschip los te snijden leek uitvoerbaar. In tussen had echter de vertegenwoor diger van de Salvage Association een rekensommetje gemaakt met als uitkomst, dat de bergingskosten de waarde van het achterschip belang rijk zouden overschrijden. Hierop besloot men de zaak te laten zoals begrippen ..Derde Macht" n „Derde partij" zijn aan de orde van de dag voor en in Euro pa. Maar thans hebben ook de Ver enigde Staten hun derde partij in wording, nu Henry Wallace be sloten heeft om zich candidaat te stellen voor het presidentschap) als vertegenwoordiger van die groe pen Amerikaanse kiezers, die het niet bij de Democraten noch bij de Republikeinen kunnen vinden. Het merkwaardige in deze Ame rikaanse derde partij is, dat zij ontstaan is op grond van verschil in de buitenlandse politiek. De wijze, waarop Wallace zijn candi- datuur heeft aangekondigd is hier voor een duidelijk bewijs: hij heeft uitsluitend critiek op de buiten landse politiek van de beide be staande partijen doen horen. Dit is, dunkt ons, een novum in de ge schiedenis der Amerikaanse presi dentsverkiezingen, die tot nu toe altijd werden uitgevochten op het „platform" van de binnenlandse politiek. Het behoeft ons intussen niet bepaald te verwonderen: van daag den dag is ook voor de Ame rikaan het ogenblik gekomen, dat hij de prioriteit van de buiten landse politiek moet erkennen en bovendien zijn Democraten en Re publikeinen, juist omdat zij deze prioriteit erkennen, het eens ge worden over één buitenlandse po litiek boven de partijverschillen. Tegenover dit gezamenlijk buiten lands front der bestaande partijen gaat Wallace dus nu zijn eigen buitenlands program stellen. Wat dit program inhoudt? Wij 'euilen het moeten afwachten; de vage critiek, welke Wallace in eer ste instantie heeft uitgesproken, geeft te weinig houvast. Hij be schuldigt de tegenwoordige Ame rikaanse staatkunde ervan, dat zij naar een oorlog drijft, maar zolang hij niet positief verklaart, hoe die politiek dan wel moet worden ge voerd, hebben wij hier al bijzon der weinig aan. VE7 AT wij sinds de zomer 1946, toen Henry Wallace nog al wat opschudding maakte door zijn breuk met de toenmalige politiek van TrumanByrnes, van zijn buitenlands politieke denkbeelden hebben vernomen, geeft ons echter niet een gevoel van gerustheid, Hoe stevig dc Brastagiop de koraalriffen liep toont bovenstaande foto, die werd gemaakt door Jan Uittenbogcrt. vijfde machinist aan boord van het schip. Het rs laag water en toch steken slechts kleine rotspuntjes boven water. Bij hoog tij is ter plaatse zelfs geen branding te zien zij was. Alle bezittingen en verder alle voorwerpen van waarde, die maar te dragen waren, bracht men aan boord van de twee sleepboten, waarmee de thuisreis naar Beira werd aanvaard. De „Brastagi". eens behorend tot de mooiste schepen van de Nederlandse koopvaardij vloot, bleef eenzaam achter op de plek, die haar laatste rustplaats worden zou. laat staan van waardering. Hij heeft op ons de indruk gemaakt van een idealist te zijn (wat op zichzelf een aanbeveling kan zijn), maar tegelijk van een dilettant. En dit laatste is in de tegenwoordige omstandigheden op het terrein van de buitenlandse politiek, waar de situatie in de wereld zo précair is. buitengewoon gevaarlijk. Wanneer wij Wallace aan het werk zien, dan worden wij altijd herinnerd aan de figuur van wijlen Chamberlain, die ook een idealist was en ook een dilettant in de buitenlandse poli tiek, al was hij dan ook prime minister van Engeland (de des kundigen van het Foreign Office werden door hem nauwelijks meer geraadpleegd!) en wiens politiek van'„appeasement" (toegeving) de oorlog niet alleen niet heeft voor komen, maar integendeel, daar is zo langzamerhand iedereen wel vön overtuigd, de oorlogskansen heeft vergroot. En dat Wallace uit de hoek van links komt en dat Chamberlain een man van rechts was, heeft voor deze vergelijking niets te betekenen: progressief di lettantisme is in omstandigheden als in 1938 of 1948 net zo gevaar lijk als conservatief dilettantisme. Welke de kansen voor die derde partij zijn? Op het ogenblik zijn wij geneigd om te zeggen: ze zijn niet groot. Wallace heeft echter misschien één voordeel hij en zijn vrienden noemen zich graag de erfgenamen van de ideeën van wij len president Roosevelt. Waarbij dan natuurlijk verzwegen wordt, dat Henry Wallace noch het for maat van de mens-Roosevelt, noch dat van de staatsman-Roosevelt heeft. Het een en het ander neemt echter niet weg, dat dit beroep van Wallace op de grote Franklin D. hem wel stemmen zal toevoeren. Voor vandaag zullen wij het bij deze paar meer of minder waar schuwende opmerkingen laten. Wij zullen nog gelegenheid genoeg heb ben om op de betekenis van Wal lace en zijn derde partij niet al leen voor de Ver. Staten, maar voor de hele wereld nader in te gaan. Deens vliegtuig viel in zee Een Deens vliegtuig op weg van Parijs naar Kopenhagen met elf passagiers, viel bij de landingspo ging op het vliegveld Kastrup tij dens sneeuwbuien in zee. Het kwam terecht in ondiep wa ter, driehonderd meter uit de kust. De inzittenden werden met mo torsloepen van het vliegtuig ge haald. Slechts drie personen waren licht gewond. Hoge autoriteiten bleken speculanten De Amerikaanse minister van landbouw Clinton Anderson heeft een lijst gepubliceerd van 99 auto riteiten die in September jl. in graan hebben gespeculeerd. Op dc lijst komen generaal W. H. Graham en'de gouverneur van Utah, H. B. Maw, voor. Onder leiding van B. SPRINGER ex-wereldkampioen Hoedt U voor verstarring! Sommige stellingen in het klas sieke genre zijn onderhevig aan ver starring. Het „leven" gaat uit de stand en het einde is gewoonlijk remise! Het is zaak. zoiets tijdig ln te zien en dan te Vachten „nieuw leven" te scheppen! In een vftje partij kregen we een dezer dagen de volgende stand: Zwart- 3. 6. 9. 11/16. 18. 19. 21. 23 24. 26. Wit: 25. 27. 28. 32. 33. 35/40, 42, 43. 45. 48. Wit. aan zet. ziet tiidig het ge vaar aankomen van een „verstar de" klassieke stelling. Immers, op I. 39—34. 24-29: 2. 33x24. 19x39; 3. 28x17, 11x31: 4. ad. lib. 18—23; 5. ad. lib., 23—28 6. 32x23, 21x41; 7. 42—37. 41x43; 8. 48x39. 26—31; en Zwart wint. Op 1. 40—34, 14—20: 2. 25x14. 9x20: 3. 31—30 (of?) 20—25; 4. 39—34 (gew.) 15—20: 5. 34—29, 25x31; G. 29x40. 20—25; en Wit heeft slecht spel. Wit besloot „troebel water" te zoeken en speelde als volgt: 1. 27 22. 18x27; 2. 37—31. 26x37; 3. 42x 22. 1217; (Wit's eerste succes. De beste voortzetting voor Zwart was 3. 1117; en 4. 16x7; ge volgd door 2126; en Wit's stelling bliift moeilijk. Zwart wil echter méér en kan dat niet als volgt be reiken: 3. 12—18: 4. 39—31.' 18x27; 5. 25—20. 14x25; 6. 3430. 25x34: 7. 40x18. 13x22; 8. 28x26. 19—23; (Of?) 9. 32x21. 16x27; 10. 45—40. 9—13; 11. 40—31. 3—9; 12. 4842. en Zwart heeft zéér moeilijk spel. Daarom vervolgde Zwart met 3. 12—17, 4. 40—31, 14—20; Wordt nu het slachtoffer van een interessante offercombinatie. Het beste voor Zwart was 4. 2429: 5. 33x21. 19x30. 6 28x8. 17x37; 7. 35x24. 3x12; 8. 45—40. 21—27; 9. 39—33. 27—31: 10. 36x27. 3741 II. 24 -20. 15x24; 12. 33—29. 21x42 13. 48x46. 11—17; 14. 43—38. 12 18; 15. 31—29. 6—11; 16. 46—41, met ongeveer geliikc kansen). 5. 25x11 9x20: 6. 35—30: 24x35: 7. 3329! 39; (3540 mag niet omdat Wit later met 3933 enz. vervolgt). 8. 29x18, 2126; 9. 38— 33!! (Wit heeft nu steeds belangrijk voordeel). Op 9. 1721; 10. 36—31. 26x37, 11. 32x41: 21. —26; 12. 41—37. 16—21; 13. 43—38 en Zwart staat, slecht omdat op 11. 17x17 Wit door 2823 enz. wint). 9. 2631?? (Denkt aldus nog een voordelig eindspel af te dwin gen. maar pleegt in werkelijkheid zelfmoord, zü het dan op zeer ele gante wijze). 10. 36x27, 1621; 11. 27x7. 35—40rl2. 22x11. 40x49; (Let nu op Wit's elegante riposte.) 13. 39—34! 13x33; 14. 7—2! 49x40: 15. 2x4. en Zwart kon ziin matten op rollen. Wel een bewijs dat ook in klas sieke standen dank zii luiste „or- chcstratie" nog wel „muziek" zit! (Nadruk verboden). Lichtpetroleum, tractorpetroleum, speciale benzines, stookolie, mine rale terpentijn en verfverdunner uit minerale terpentijn worden met ingang van 1 Januari 1948 duurder. De prijs voor lichtpetroleum zal met 2 cent per liter stijgen; de maximumprijs zal in de verschil lende zones f 0.14yz, ƒ0.15 en 0.15^2 bedragen. HET STENEN TIJD- PERK BESTAAT NOG! De bekende professor in de vol kenkunde Julius Lips, die nu in Amerika woont, heeft tezamen mei zijn vrouw een uiterst inte ressante expeditie aanvaard: Hij wil een studie maken van het leven der Ojibwa Indianen, wier geringe aantal nakomelingen in Noord Minnesota en Canada wonen. Deze Indianen voeden zich hoofdzakelijk met wilde rijst, die zij oogsten met zonder linge werktuigen, die nog uit het stenen tijdperk schijnen le stammen. Prof. Lips en zijn vrouw willen in dezelfde hutten en tenten wonen als deze ln- dienen. Ook willen zij zich op dezelfde wijze voeden als deze mensen. De kosten van deze interessante expeditie worden door de New School for Social Research gedragen. Voor een ..hofleverancier". Een tame lijk simpele, maar flatteuze creatie. Zij is nl, van Aage Thaarup. die de kleding van de Engelse koningin ont werpt. Hij bracht dit model van licht blauw vilt op de wereld-modeshow, die dezer dagen in New York is gehouden. De Remonstrantse Broederschap „De Remonstrantse Broe derschap in verleden cn he den." Een historische schets door Lucie J. N. K. van Aken. Uitg. '47. Van Loghum Slaterus N.V. Arnhem. Het laatste kwartaal van het scheidend jaar heeft allen, die be langstellen in het kerkelijke leven van ons Vaderland met een waar devol geschrift verrijkt. Het ver scheen na veel en ernstige voorbe reiding van de hand vanmej.Lucie J N. K. van Aken. conservator aan de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam. Aan deze academische geboortegrond draagt het de goede sporen, gegroeid als het is uit de raadpleging van talloze gegevens, die de schrijfster in overvloedige mate ter beschikking stonden en waarin zij zich met nauwgezette studie cn warme liefde voor haar onderwerp heeft verdiept. Door deze twee eigenschappen, studiezin en gehechtheid aan eigen kerkge nootschap. is het gevaar vermeden, dat door de veelheid van détails de éénheid van lijn zou kunnen verlo ren gaan. Wij zien de ontwikkeling van deze kleine, typisch-Neder- landse kerkgemeenschap hier dui delijk vóór ons en volgen haar lot gevallen door de drie eeuwen van haar bestaan, in trouw aan haar beginselen van vrijheid en ver draagzaamheid, in openheid voor de cultuur en in besef van ver antwoordelijkheid voor de wereld. Met déze uitvoerige, historische schets heeft mej. van Aken stellig velen aan zich verplicht. Omtrent de eerste kwart-eeuw van de ge schiedenis der Broederschap waren wij goed voorgelicht door J. Tide- man's „Stichting"; G. J'. Sirks be zorgde ons in 1934 een waardevol gedenkschrift over het Semina rium; voor het overige moesten wij het stellen met losse bijdragen en her en der verspreide artikelen. Nu is dit alles met zorg bewerkt en verbonden tot een prettig leesbaar en verantwoord verhaal van wat de Remonstrantse Broederschap is en wil. Voor nadere studie verwijst het werk telkens naar betrouwbare bronnen. Prof. dr. G. J. Heering schreef een erkentelijk „Woord vooraf" bij dit boek, dat met een twintigtal goede reproducties is versierd. Zo werd 't een boeiend geheel, waar van allen, wie de veelvormigheid van het vaderlands protestantisme ter harte gaat, met grote ingeno menheid zullen kennis nemen. N. B. Kerknieuws Ned. Herv. kerk Beroepen te Amsterdam (als stud, pred dr J. M. v Veen te Rijswijk (Z.H.). te Amsterdam-N. (Evang pred H. v. d Loos te Haarlem-N. te Farmsum P. J. Grondel Jr. zendeling-pred. met verlof te 's- Gravenhage te Garmerwolde A. Th. S. Bakker te Diever tc Half weg J A. Dankbaar te Maassluis. Aangenomen naar Gouda (vac. M. C, Koole) H. v. d. Akker te Slic- drecht naar West-Kapelle W. Oosthoek te Zoutelande. Bedankt voor Engwierum A. J. Visser te Bierum (Gr.) voor Landsmeer G M. H. Winter te Oos terend op T. voor Sellingen M Hylkema te Kloostermaar voor Schoonrewoerd H. A. v. Slooten te Haaften voor Vrouwenpolder- Gapinge P. M. v. Waarde, cand. te Driewegen (Z.). Maak gebruik van de mogelijkheid tot inenten MEN kon de laatste maanden een foldertje ln do brievenbus vin den, waarin werd medegedeeld, dat er gelegenheid bestaat tot Inenting tegen diphterie. Daar hiervan, helaas, door betrekkelijk weinig ouders gebruik werd gemaakt, willen we toch Iets over dezo ziekte en de wijze, waarop \vjj haar kunnen voorkomen, zeggen. vijftien jaar. Dat de ziekte gevaar lijk is, blijkt uit het feit, dat twee tot tien procent (verschillend bjj verschillende epidemieën) der pa tiënten sterft aan deze ziekte. Het is daarom een geruststelling, dat w\j onze kinderen tegen diphterie kunnen beschermen door inenting. De Inenting is ongevaarlijk en be schermt gedurende enkele jaren tegen de ziekte. Het komt voor, dat ook ingeente kinderen in lichte graad ziek worden. Daar de inen ting pas werkt na ongeveer vier weken, mag men vanzelfsprekend niet wachten tot een epidemie is uitgebroken, daar anders de kinde ren juist in de gevaarlijke tijd zon der bescherming zouden blijven. Maak daarom ruim gebruik van de gratis inentingen door dc G.G.D., die regelmatig door mededelingen in de pers en huis aan huis worden aangekondigd. Tot het volgende spreekuur! Door de eeuwen heen was de diphterie een kwaadaardige kinder ziekte en haar besmettelijkheid was ook bekend. In 1881 kon Loeffler aantonen, dat microscopisch kleine staafjes de ziekte veroorzaakten. Zjj komen meestal voor in de mond of in de neus van de patiënt en worden bij het spreken en hoesten met dc vlocistofdruppels op iemand anders overgebracht. Niet iedereen, die diphtcriebacillen in de mond heeft, wordt 2iek. Er zjjn vele zoge naamde bacillendragers, die mis schien de ziekte in een zeer lichte vorm hebben doorgemaakt, verder geen last hebben van de onge wenste „inwoning", maar toch voor hun omgeving een groot gevaar opleveren. De bacillen nestelen zich meestal in de amandelen. Twee tot zeven dagen na de besmetting begint de ziekte met koorts en keel pijn. Op de amandelen is eeh wit vliesje te zien en uit de mond komt een rottende lucht. Oudere artsen kunnen de ziekte alleen door deze reuk herkennen; tegenwoordig wordt by vermoeden van diphterie, met een staafje, dat van een stuk je watten is voorzien, over het vliesje gestreken. Worden bij on derzoek hiervan in een laborato rium de staafjes van Loeffler aan getoond, dan staat de diagnose vast. Het verloop In de meeste gevallen verloopt de ziekte zo, dat de kinderen na drie tot vier dagen van koorts, keelpijn en moeilijk slikken beter worden. De koorts daalt, de vliesjes op de amandelen worden afgestoten en binnen enkele dagen zijn de kinde ren genezen. Er zijn echter ook ge vallen, waarbij, na een dag of twee, de patiënt zwaar ziek wordt. De hals wordt door de gezwollen klie ren dik, het gezicht bleek. Deze vorm kan binnen enkele dagen door het optreden van hartzwakte dode lijk worden. Bij een andere vorm van de ziekte groeien de vliesjes van de amandelen door de keel ln het strottenhoofd en vullen dit ge heel. De patiënten dreigen hierdoor te stikken. Wie dit als arts eenmaal heeft waargenomen, zal dit ver schijnsel nooit vergeten. In deze ge vallen moet onmiddellijk operatief ingegrepen worden. De hals wordt opengesneden en een buisje doorgetrokken (tracheo- tomia) of er wordt een buisje door de mond naar binnen geschoven (intubatie). De patiënt is hierdoor gered. Na elk geval van diphterie, al is het nog zo licht, kunnen ver lammingen optreden, meestal in de tweede week van de ziekte. De meest voorkomende verlammingen zijn die van de huig en van ver schillende oogspieren. Door de ver lamming van de huig verslikken de patiënten zich vooral by het ge bruik van vloeibaar voedsel; door verlamming der oogspieren doen zich gezichtsstoornissen voor. Totdat prof. Bchring het diphte- rieserum had gevonden, was de be handeling van de diphterie een vrij hopeloze zaak. Thans bezitten wij in dit serum een vrijwel afdoend geneesmiddel, mits het op tijd wordt toegediend. Daarom Is het een dringende els direct de dokter te ontbieden bU elke keelontsteking van een kind: beter een keer te veel dan te wei nig. Hoe eerder men do serum inspuiting toepast, des to zekerder kan men z(jn van het succes. Verder dient de patiënt het bed te houden, lichte voeding to gebrui ken en het hart tc ontzien. Het spreekt vanzelf, dat men de zieke isoleert en, mocht dit niet mogelijk zijn, dan is het noodzake- Hjk, dat de andere leden van het gezin maatregelen ter voorkoming van besmetting nemen. De andere kinderen mogen de school niet be zoeken en dc volwassenen moeten de omgang met vreemde kinderen vermijden. Diphterie kan voorkomen by per sonen van elke leeftyd, maar het meest bij kinderen tussen zes en Met een natte vinger worstelde juffrouw Spoor zich mompelend door Van Dale heen en riep toen triomfantelijk: „Bakvis! Aanstellerig aankomend meisje van 14 tot 17 jaar." „Precies", zei Peter. „En nu ga ik me aankle den. Spoor, maak dat je wegkomt!" Maar tot kleden kwam het vooralsnog niet. De morgen was zo voortreffelijk, dat Peter in zijn kamerjas voor het open raam een brief schrijven: Beste Frank, Een verzoek uit deze stad zonder schoten. Noteer precies elke onregelmatigheid, hoe on belangrijk zij op het eerste gehoor of gezicht ook moge lijken, door iemand, wie dan ook, in de laatste tijd bij de kerk waargenomen. Dag, Peter. Het waren zes regels, maar Peter deed er zo lang over, als stelde hij een tractaat op over graf schilderingen van ^Pharao Menes uit de derde dynastie. Peter werd geplaagd door moeilijke ge dachten. De foto van Fridolin hinderde hem. Tel kens speelde een idee door zijn hoofd, dat dit portret op iets zeer bekends leek, maar wat kon Peter zich niet herinneren. Zo hield hij zich een tijdlang met nutteloze za ken bezig, zoals het terugduwen en naar voren halen van boeken, die uit hun gelid gekomen wa ren, en hij ging tenslotte achter de piano zitten om het accoord van Ossiefski te reconstrueren. A-bes-f-. Toen juffrouw Spoor binnenkwam met een kopje koffie, riep hij opgewonden: „Ik heb het Spoor, A-bes- en B-f." „Zo meneer," zei juffrouw Spoor ongeïnteres seerd. „Marcus, de boekenkoopman is geweest. Hij had. Peter sprong op. „Wacht eens Spoor, houd het vast. Marcus! Ja, ik ben er. Octavia, daar lykt ze op." „Wie meneer?" „Spoor let eens op. Zet die foto van dat nieu we wicht op mijn bureau!" Juffrouw Spoor verbaasde zich over niets meer. sinds zij Peter kende en gehoorzaam volg- de zij zijn bevel op, terwijl Peter haastig zijn boekenrijen aftastte. „Daar is het," riep hij zegevierend en ging met een dik blauw boek achter zijn schrijftafel zit ten, sloeg twintig, dertig bladzijden tegelijk om en bekeek snel de foto's. „Is dat niet het boek van mijnheer Mommsen?" „Met die dikke nek?" „Ja. dat was de man van „Ook gij Brutus!" „Juist meneer, maar 't water staat te koken." „Ga dan maar weer, brok wan-cultuur." Maar toen juffrouw Spoor al bij de deur was en Peter in verbazing nog eens de beide foto's vergeleek van Fridolin en Octavia riep hij haar terug. „Héla '■Spoor, nu moet U nog iets voor dat nieuwe mens meenemen." En juffrouw Spoor slofte zuchtend terug Zij zag hoe Peter voorzichtig met een scheermesje de foto van Octavia uit het boek sneed en onder die plaat met de stenen, starende ogen iets schreef terwijl hij doorpraatte: „Octavia was d zuster van Octavianus. keizer Augustus en die heeft zijn zwager, de lichtzin- prevelde juffrouw Spoor over zijn schouder, ijve- nige Marcus Antonius. geliefde van Cleopatra, rig meezoekend. keizers erin." „Met al die lelijke Romeinse „Goed zo. Spoortje. Een tien en een griffel en daar hebben wy haar. Octavia. Kijk nu eens Spoor. Lijkt ze erop?" „Gunst ja meneer, dezelfde bolle wagen." „Wat bolle wagen. Zie eens naar de neus en die kleine mond, een prachtige mond! En dat lage, brede voorhoofd en de sierlijke wenkbrau wen „Naar wie kijkt meneer nu?" wilde juffrouw Spoor argwanend weten. „Naar Octavia natuurlijk. Ze staat in het Louvre, helemaal van steen en met blinde ogen." „Dat die sufferds geen gaatjes in de ogen prikten, nu ziet het er zo eng dood uit." „Zeg dat niet. juffrouw Spoor. Weet je wie Octavia was?" „De vrouw van Marcus Anthonius?" „Hoe weet U dat?" ,,'t Staat toch onder het plaatje." „Ik kan je niets leren ook. Spoor," zuchtte Peter. „Maar laat ik je er toch iets van vertel len. Kijk, hier heb je een andere foto. Die man is Marcus Anthonius." vermoorrrd, juffrouw Spoor!" „Juist, meneer. Wat een tijd toch. hè? Maar wat moet ik nou doen met dat plaatje?" „Dat leg je rustig ergens op haar kamer." „Maar wat hebt U eronder geschreven?" vroeg juffrouw Spoor wantrouwend." Toch geen gek ke dingen?" „Alleen dit- „Deze juffrouw, Uw evenbeeld, is blind geworden bij de eerste blik in mijn ogen „Ik vind het maar mal. hoor." protesteerde juf frouw Spoor, toen zij hoofdschuddend met 'het plaatje wegliep „Allemaal zottigheid; komt niks dan slechts van." Peter ging zich tevreden kleden; tevreden, maar niet helemaal voldaan, want al vond hij zijn grapje aardig, het was toch geen gelijkwaar dig antwoord op de verrassing, die hem met zijn ontbijt was opgediend. Maar lang dacht hij daarover niet meer na. want de foto had ook een ander herinneringsbeeld bij hem opgeroepen: zijn poging om het kerkje in Axen te fotogra feren. En hij dacht aan zijn toestel en zijn eerste gang buitenshuis die morgen was naar de foto graaf om een filmpje te laten ontwikkelen. Waarmee ook de verwikkelingen eerst recht kwamen. (Wordt vervolgd) Medicus Hollander ontvluchtte het legioen Tien leden van het Franse vreemdelingenlegioen, waar onder de 20-jarige Nederlan der Gerard Mars uit Den Haag, zijn van 't Franse troe- pentransporlschip „Marechal Joffrc", dat op weg was naar Indo-China, in zee gesprongen, en hebben behouden bij Sitia- wan de kust van West-Malak- ka bereikt. Gerard Mars was naar Marseille gegaan, volgens zijn verhaal, om zijn broer uitgeleide te doen, die naar Batavia vertrok. Door geldte kort was hij in moeilijkheden ge raakt en later was hij ingelijfd bij het vreemdelingenlegioen. Zijn lotgenoten waren zes Italia nen, twee Zwitsers, en een Duitser. De Zwitsers verklaarden resp. in dronkenschap en als illegaal im migrant te zijn gearresteerd. De Duitser was twee jaar vrij williger geweest en ontdekte toen dat hij voor vijf jaar getekend had. De Italianen waren wegens ille gale immigratie in Marseille gear resteerd en voor de keuze gesteld: de gevangenis of het legioen. Allen zeiden liever te sterven dan naar de troep terug te keren. Hedenavond HILVERSUM I. 19.00 Klokje van 7 uur; 19.50 Bernard Person; 19.15 Dans balans 1947; 19.45 Re- gerings uitzending; 20.00 Nws; 20.15 Parade 1947; 21 15 De stem van de tijd; 22.00 Muzikale overpeinzing; 22.15 Beroemde lied.reeksen; 22.45 Buitenl. overzicht; 23.00 Nws; 23.15 Werken van Fibich. HILVERSUM II. 19.00 Nws, weer; 19 15 Kath. nws; 19 20 Conc.; St. Vitus.kcrk; 19.45 Voor de jonge ren; 20 00 Nws; 20.05 Met microfoon door 1947; 22.10 Van Rooycns; 22 15 Avondgebed; 22.30 Nws. 22.45 Ncd. kamerkoor; 23.25 Boyd Neel strijk orkest. Morgen HIL\«ERSUM I: 7.— Nws; 7 15 Gymn.; 7.30 Grpl; 8— Nws- 8.18 Morgenklanken; 8.50 Voor de huis vrouw; 9.Grpl; 9.30 Boedapester strijkkwartet; 10.— Morgenwijding- 10.20 Onze keuken; 10.45 Afval- 11.— Pop. non-stop progr; 12 Ramblers; 12.30 Weer. platteland. Kilima Ha- wanans; 13— Nws: 13.15 Kalender: 13.20 Malando; 13.50 Guitaar; 14 Rondom het nieuwe jaar; 14.15 Jeugdconc; 15— Het jaar is om; 15.30 Roodborstjes; 15 45 Regenboog: 16.15 Vragen staat vrij; 16.45 Het stond in de krant; 17.15 Zang en ork 17 30 Ned. Volksherstel. 17.35 Vincentino; 18.— Nws; 18/20 Lond. Palladium ork.; 18.30 Strijdkrachten HILVERSUM II: 7.— Nws: 7.15 Reveille; 7 45 Woord voor de dag; 8Nws; 8 15 Leo Mens orgel; 8.30 8.30 Morgenklanken: 9— Ziekenbe zoek; 9 30 Waterst.; 9 35 Klassiek Conc. 10.30 Morgendienst; 11.The Messiah; 11.15 Kerstdeclamatorium; 12 15 Sangh en Spel; 12.30 Weer; 13.Nws.; 13.15 Progr pianomuz.; 13.45 Orgelwerken César Franck; 14.30 Winterbloei binnen en buiten; 15Rotterdams strijkkwartet; 15 35 Marsmuz.; 15.45 Voor de kleuters; 16Piano; 1615 Knapenkoor; 16 45 Voor onze jongens en meisjes; 17.30 De vijf Zapakaras: 17.45 Oudejaars avond; 18.Mandolinata. 1830 Ver sperring en doortocht in de zending; 18.50 Londens Symph. orkest. WERELDOMROEP 19.30 Ned. nws overzeese gebieds delen; 19.50 Toespraak door min. Jonkman; 20.Nederland zingt; 20.30 Het jaar in Nederland; 21 Oudejaarsavondgroet; 21.30 Draai- orgelmuz.; 21.40 Liedjes uit Zuid- Afrika; 22.— Successen 1947; 22.45 Conc omroepork; 23.45 PCJ luidt oude jaar uit; 24— Uren. dagen maanden, jaren Wilhelmus; 0.03 Kort woord Pater Verhagen, kort woord door de Rotterdammer, 0.15 Mars, sluiting, Wilhelmus. TUINKALENDER 31 DECEMBER. Al in het be gin van het jaar kan men bloeiende vaste planten in de tuin hebben. In Januari is er de witte of purper rode Kerstroos, ln Februari-Mautt bloeien de rose Bergenia ligulota, de gele Adonis amurensts en de blau we Hepatic aHierop volgen in Maart April de veelkleurige Primu la's, de blauwe Anemone Pulsatil la, de gele dotterbloem, de blauwe Aubretia, de gele Doronicum enz. Met inachtneming van de opeen volgende bloeitijden kan men dus altijd bloemen in de tuin verkrijgen S. L.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1947 | | pagina 3