HetTWiW
eni
10
f z<iooï^^my^ksh-cL
BRIEF AAN KITTY
Paultje zocht één Paaskniken3
er zes
VAN NELLE
4
Zaterdag 27 Maart 1948
TUINKALENDER
Wat een schrikde haas stond niet
als altijd in de kamer
es moöem we eaet missen
WE GAAN EENS
REKENEN
PASEN, duseieren schilderen
Radio-programma
r
TEGEN Pasen had mijn vrouw
gezegd, op die onweerstaan
bare toon waarop vrouwen soms
iets weten te zeggen, dat zij met de
feestdagen wel een extra-eitje wou
hebben. Wat doe je dan? Je zou na
tuurlijk onmiddellijk het voorhoofd
in talloze rimpels moeten trekken
en verklagen rlc,r dit een nnsociale
daad noodzakelijk maakt. Voor eer
lijke, wederopbouwende Nederlan
ders bestaan er immers geen extra
eitjes doch alleen maar eieren op
de bon.
Echter, ik ben een zwak man. Ik
zei dus niet ,,neen" en liet al even
min een krachtig ..ja" horen, maar
stapte de deur uit met de me
dedeling. dat ik eens zou zien. Het
knipoogje, waarmee, mijn vrouw
me liet gaan schoot "me pas buiten
te binnen en stemde me toch be
paald wrevelig. Ze scheen al zeker
van haar zaak en van die eieren
te zijn. Msischien kwam het door
het knipoogje, dat ik zo lang wacht
te en zelfs op Zaterdag nog niet
naar dat mannetje was gestapt dat
mij in zulke delicate zaken al vaker
van nut is geweest. Ik had zijn vie
ze achteraf-zaak je maar binnen te
wandelen en mijn bestelling te sta
melen of ze zouden al op zijn be
duimeld toonbankje gestaan heb
ben.
Maar dat wés nu net wat ik niet
wou. Ik had plotseling iets tegen
dat van gedienstigheid overstro
mende baasje en zijn stereotiep:
..Zo, zo, komt meneer weer eens
kijken!" die zeker als mijn
vrouw weer eens aanliep (want hij
was voor onze hele vriendenkring
het poortje naar de inktzwarte re
gionen) opmerken zou, dat ik daar
pas nog m'n gezicht om de hoek
had gestoken.
Nee, ik wou die eieren beslist er
gens anders vandaan halen. Dat
moest mogelijk zijn. De kippenboe
ren, stelde ik me voor, zijn eerlijk
genoeg en hebben nooit neiging de
distributiedienst om de tuin te lei
den. Maar het werk wordt hun door
de kippen zélfs niet gemakkelijk
gemaakt. Ze rapen de oogst van die
dieren zorgvuldig op, doen dage
lijks alles in een mand en sturen
het naar het Departement in Den
Haag. Maar direct nadat die mand
de deur uit is vinden ze dan op de
onmogelijkste plekken, onder de
aanrecht, in het hokje van de munt
meter of in het breimandje van
oma de verse eitjes, die de kippen
daar sluw verborgen hebben. Ze in
het water werpen zou zonde zijn,
je kan ze ook niet allemaal zélf op
eten en voor het .mandje van de
volgende dag zouden ze te oud
v/orden. Wat valt er anders te doen
dan deze verkeerd neergelegde
etenswaar voor een zacht prijsje
terhand te stellen aan de mensen
dieer voor zorgen dat alles toch
nog aan het Nederlandse gezins
leven ten goede komt?
Zo zit dat. wil het me voorkomen.
Ik stond dat net dromerig op een
straathoek te overdenken, toen een
stem ylak bij mijn oor zei: „Haha,
sta je over je pekelzonden te pein
zen!" Het was Van Hcosdijk, een
vage effectenman met wie ik een
paar keer had moeten bridgen en
van wie ik toen dadelijk een sterke
afkeer had gekregen omdat hij zo
naar brillantine rook. Zijn grijn
zend, dik hoofd stak uit het raam
pje van zo'n fiks gelakte stroom-
lijnwagen van het dollarmodel.
Waar ik heen moest?
,.Ik moet eitjes kopen," zei ik
suffig. Vóór ik het wist was het
eruit. Hij was plotseling een en al
geestdrift.
„Kerel." zei hij, „komt dat even
goed uit. Ik' moet toevallig in Bar-
neveld een boodschap doen. Stap in,
dan halen we daar meteen voor jou
een eitje of wat. Je bent in een wip
terug."
Een halve minuut later zat ik
naast hem en moest hij weer scha
terlachen omdat hij zijn deviezen-
happer zo energiek deed wegsprin
gen dat ik met het achterhoofd
tegen de leuning sloeg. We waren
de stad nog niet uit of hij had me
al volledig ingelicht over de onheb
belijkheden van zijn schoonmoeder
en toen we op de hoofdweg zaten
en hij begon uit te pakken over
ziin dochter Aagje van zeven- en
nog niet zindelijk was ik hele
maal met hem verzoend. Nou ja,
een ijdeltuit en niet bepaald fijn
besnaard, maar toch geen kwade
kerel, die Hoosdijk-
Intussen zat hij zelf al weer te
kraaien van plezier want hij had
een snelheid van 110 kilometer per
uur weten te ontwikkelen. Met zijn
pink wees hij mij daarop en hij
wenste beslist te weten of ik bang
was. Ik zei van nee en hij knikte
goedkeurend. „Je rijdt met een
vakman", riep hij uit. „ik heb d'r
in mijn leven al een dikke driehon
derdduizend kilonieter op zitten."
In Barneveld aangekomen reed
hij mij prompt naar een beneden-
huisje in een zijstraat. De deur
stond open. Hij gaf er een flinke
trap tegen en brulde naar binnen:
„Help deze meneer even aan een
paar lekkere .verse eitjes. Bastiaan.
Hij is een vriend van me." Toen
gierde hij weer weg met de verze
kering dat hij me na een kwartier
tje weer kwam halen, want hij had
bedacht dat hij nog even naar
Amersfoort moest. Öf ik dat heel
erg vond? Dat was natuurlijk geen
T N zulke penibele situaties ben ik
-1 meesterlijk. Het zal geen tien
minuten geduurd hebben of ;k
stond beheerst te bellen aan het
winkeltje van dat mannetje. U
weet wel. „Ze benne niet thuis, ze
benne naar fermilie in Barneveld",
zei een knaap met een lijmerige
stem. „Wee.t jij eieren te koop?"
vroeg ik achteloos op de toon van
een heer. die dagelijks hier een
stelletje van die dingen komt afha
len en nu even geen uitkomst ziet.
„Om de hoek" mompelde de knaap
met een vage hoofdbeweging. En
jawel, in een winkeltje, dat ik er
bijzonder vriendelijk en sympa
thiek vond uitzien kon ik mij toen
nogmaals tien eieren aanschaffen.
Ze kostten maar vijftig cent.
Thuis hield ik triomfantelijk mijn
zakje omhoog.
„Kijk eens, ze komen van héél
ver, maar ze zijn dan ook zo van
de kip", jokte ik.
„Je bent een schét", zei mijn
vrouw, zoals een vrouw dat soms
zo bijzonder prettig kan zeggen. En
onder mededeling dat ze er direct
twee zou bakken verdween ze met
het zakje in de keuken. Binnen drie
minuten was ze terug.
„Weetje wel zeker dat ze - vers
vraag om „ja" op te zeggen. Ik had
dan ook al het „natuurlijk niet"
van de lippen laten glijden.
Daarna stapte ik opgewekt de
donkere gang in en vond Bastiaan
in zijn keukentje. Hoosdijk mocht
dan gezegd hebben dat ik een
vriend van hem was, maar hij
scheen niet direct een vriend van
Hoosdijk. „Meneer heeft mooi pra
ten," zei hij verbitterd. Het* was
een schrale zwaarmoedige man met
een neusgeluid. „Alsof ik de eieren
voor het leggen heb. Hoeveel had
U gedacht?"
„Tien stuks", probeerde ik, maar
hij schudde het hoofd.
„Bedoel ik niet, hoeveel had U
gedacht dat ze moesten kosten?"
„Noueh," ving ik aarzelend
aan.
Met een halve vinger in zijn
neusgat, hetgeen een geliefkoosd
gebaar van hem scheen te zijn, leg
de hij uit, dat hij niet meer over
eieren van een kwartje beschikte.
Dat dééd hij niet meer. kreeg hij
ruzie over met zijn klanten. In één
hap op, meneer.
Maar even later liep ik toch z'n
huisje uit met tien eieren, wel van
vijf-en-dertig cent het stuk, maar
dan ook kanjers. De conversatie
had zolang geduurd dat het mij
njets verbaasd zou hebben indien
Hoosdijk er met z'n sonore claxon
midden in was komen vallen. Maar
nee. liij was er nog niet. Ik wan
delde langzaam naar de straatweg,
waarbij ik er voor zorgde bij elk
geluid achterom te kijken want die
Hoosdijk leek me in staat om, als
hij me bij Bastiaan miste, woedend
voorbij te razen. Bij een dikke boom
stond ik een kwartier stil en toen
ik een tweede kwartier in de omge
ving van een droefgeestig benzine
pompstation had zoek gemaakt, ging
ik rekenen met de mogelijkheid dat
ik daar bij - het invallen van de
duisternis nóg langs de weg zou
staan. Die Hoosdijk. Hij kon wel in
een sloot gereden zijn. Of naar de
bioscoop zijn gegaan, want het was,
had ik wel eens gehoord een rare.
Hij kon, vond ik na nog een kwar
tier in elk geval de pip krijgen.
En vastbesloten trad ik aan de kant
van de weg en stak mijn duim om
hoog tegen de eerste de beste auto.
Het was dadelijk raak: een keurig
echtpaar en een hele achterbank
voor mezelf. Alsjeblieft! Dat kon
Hoosdijk me vast niet kwalijk ne
men. Ik werd geen twee straten
van m'n huis afgezet, bedankte be
leefd en pas toen mijn weldoener
de hoek om was drong het met een
akelige schok tot me door dat mijn
zakje met eieren keurig op zijn
achterbank was blijven staan....
X\7EET je. Kitty, ik
v v zit te denken aan
die Tweede Paasdag in
1945, toen Jacques,
Chiel en ik, met platen
en gramofoon op weg
naar jou, in de V.-allee
plotseling werden aan
gehouden door leutnant
S. van de Sicherheits-
polizei. „Halt, was ha-
ben Sie dort in den
Kisten?", zei hij. Nooit
zal ik dat zinnetje ver
geten Ik kan nog de
intonatie imiteren,
waarmee hij het uit
sprak. Hij stond ik
weet niet of ik je dat
wel eens verteld heb,
maar het staat me nog
o, zo duidelijk voor de
geest met het voor
wiel van zijn fiets te
gen het trottoir waarop
wij liepen. Afgestapt
was hij niet. Hij bleef
op zijn zadel zitten, met
een been steunend op
de grond. Met een hand
hield hij zijn stuur vast.
en zijn houding kreeg
daardoor iets achteloos'.
Maar in dreigende te
genspraak met die qua-
si-nonchalance was zijn
rechterheup. En op die
heup zat een driekan
tig, bruinieren fou-
dr aaltje.
En ik tussen al die
Amerikaanse „SchalL
platten" het verwon
dert me nóg dat ik in
de gauwigheid ineens
wist, hoe die dingen ook
ai v/eer in het Duits
heetten ijverig grab
belen naar Heute
Abend lad'ich mir die
Liebe ein, van Zarah
Leander weet je nog,
die ene van jou geleen
de plaat die er tussen
zat. Als we hem nu
maar een Duits etiket
laten zien, dan is hij
wel tevreden, dachten
we. Maar dat was al
niet meer nodig „Na,
schon richtig, wir su-
chen Funkapparate".
En meteen draaide hij
Paasherinnering
uit 1945
door
IANTONIO
zich al om, om op te
stappen. Nee meneer S.
aan dat soort werk de
den deze drie brave
jongens niet. Tenminste
toevallig op die Tweede
Paasdag niet.
Grote Hemel Kitty,
wat zijn we daar eigen
lijk door het oog van
de naald gekropen op
die dag, dank zijja,
eigenlijk dank zij het
feit dat „ze" Jeltje en
haar hele familie opge
pikt en haar huis ver
zegeld hadden. Want
doordat voor haar huis,
toen al 'n week lang, 'n
gehelmde Germaan met
een geweer op post
stond, was ons de mo
gelijkheid ontnomen
om bij onze stencilma
chine te komen. Die zat
daar immers onder de
vloer, samen met ons
hele archief? Ik ver
baas me eigenlijk nóg,
dat ze Jeltje en haar
familie niet doodge
schoten hebben toen ze
naar Westerbork waren
gebracht, want er moet
i. )g veel meer fraais
onder de vloer van dat
huis gezeten hebben.
Maar stel je voor. dat
er niets aan de hand
was geweest, dan had
den we. zoals elk week
end, netjes een paar
honderd Parooltjes ge
stencild en v/aren er,
zoals we altijd deden,
mee op weg gegaan, de
illegale blaadjes ver
borgen in die gramo-
foonkoffer, waar Jac
ques de gramofoon met
zo'n paar handige gre
pen uit kon lichten. Ik
denk niet, dat vriend S
dan zo vlot gezegd had.
dat het „schon richtig"
was. Voor jou is deze
herinnering misschien
niet zo belangrijk meer,
nu je daar helemaal in
Canada zit. getrouwd
en wel. Maar ze kwam
mij weer levendig voor
de geest, in deze dagen
tegen Pasen. Daarom
schrijf ik er over aan
jou; want jij was onze
koerierster.
zijn?" vroeg ze sarrend.
Ik bracht een aarzelend „hoezo"
uit.
„Omdat", legde ze uit. „die kip
pen van jou tien ontzettend hard
gekookte eieren bobben gelegd."
SPORT VOOR DE PAASDAGEN
VOETBAL
2e Paasdag
Kampioenschap van Nederland:
PSVHeerenveen; Go Ahead
Haarlem.
District t: prom. 2e klasse: UW
KFC; prom. 3e klasse: Schoten
CDN; prom. 4e klasse En Avant
DEV f le'Paasdag). 4e klasse J.:
Amersfoortse BoysQuick; Sticht-
se Bovs—Saestum; 4e klasse L: PV
C—USV.
District III: le klasse: Be Quick
Enschede. 2e klasse C: AZC
Theole: RhedenWAW; Veenen-
daalSCH.
Bekercompetitie; VeloxDOS
(le Paasdag); VSVElinkwijk;
AmsvordeDonar; APWCActif;
KampongHolland; PVCVBar
neveld; UtrechtPatria; Vreeswijk
Zeist; SaestumJSV; Quick
Zw Vooruit; VoorwaartsDWSV;
IJ FCDVC: WIJ—HMS; Nijen-
rodes—GW; BFC—ADE; Victoria
EMM; OlympiaBaarn.
Afd. Utrecht KNVB
le klasse A: BDCMinerva; le
klasse B: Utr. BoysDe Stichtsche;
RK Stormvogels—Maarssen. 2e
klasse A: SCHDWSM; Wijk bij
DuurstedeKSW; HoutenPVC
V; EMS—Bunnik; Lekvogels
Bensch. Boys. 2e klasse B: De Toe
komst—'VSK; DVSU— Odin; VSH
DSO (U); VBO—Hilv. Boys; DA
C—Meer vogels '32. 2e klasse C: DV
SA—Kieviten; AusterlitzAchter
veld.
30 MAART. De volledige korrel-
mest die thans als bemesting in de
moes- en siertuin kan worden ge
strooid, bevat zowel stikstof als fos-
forzuur en kali. Naar de perentages.
die deze meststof van de voormelde
drie stoffen bevat, wordt ze in de han
del met drie cijfers aangeduid. Deze
samenstelling moet staan vermeld*op
de zakken, waarin de meststof in de
handel is. Dit is een wettelijke maat
regel. welke gericht is tegen bedrog.
Na de uitstcooiing is het wel goed.
deze mest met een hark ondiep onder
te wecken. Op een grasveld gaat men
na het strooien wat sproeien.
Paashaas. Zij vlogen naar buiten.
„Kijk," zei vader. „In het mandie
dat bii d<? Paashaas staat, ligt een
gebroken ei. Het kuikentje is eruit
Ppnm tj gekropen. Wie van jullie het kui-
oo I rletty, ben je wak- kontje vindt, krijgt een verrassing.
ker?" fluisterde Paultie Plrect £ing het viertal aan de slag.
Ker. riuisterae ramtje Dit wag elKenliik nog veel leuker
van de Berg. Hetty rekte zich dan eieren zoeken, zoals andere ia-
ren. Tussen de grassprietjes, onder
de struiken, bij de klimop, overal
zochten ogen en handen naar een
weggelopen kuikentje.
Ik heb het
VREEMD," dachten ze, „het
is toch fel geel, zoiets moet
dadelijk in een groene tuin opval
len." Bijna wilden ze het zoeken op
geven. toen heel achter in de tuin
de opgetogen stem van Paultjé
uit, zij had nog zo verschrikke
lijk veel slaap.
„Het is Paasmorgen, toe sta
toch op. Hans en Ineke en ik zijn
al lang op en nu moet jij ook
wakker worden," zei Paultje
weer en trok zijn zusje bij haar
arm half het bed uit. Hetty was jubelde: „Vacier, vader, ik heb het,
T-. ia. ik heb het. maar het zijn er wel
opeens klaar wakker. Paasmor- zes!"
oen hoe had ze toch zn lann »Wat zeg ie me daar!" riep va
gen. noe naa „e toen zo lang der> fiheb er wei zes gevonden?"
kunnen slapen. Ze deed haar Allen holden naar Paultje, die stra-
rt lend bij een klein hokje van kip-
pantotreltjes aan en ging met pengaas zes gele piepkuikentjes
Paultje mee naar de kamer van stondJtae e5?nï«k heb ie het Ee-
vonden en toch' weer niet.
Het kuikentje uit het ei van de
Paashaas hebben jullie over het
hoofd gezien. Het stond vlak
om de 'hoek van de keuken
deur, maar wij zullen je vondst
toch belonen. Paultje. Die zes
kuikentjes zijn bedoeld voor de
eerlijke vinder. Je moet ze dan
ook helemaal verzorgen. Zie je
dat kistje in die hoek staan?
Daar doe ie het voer in. dat ze
driemaal oer dag krijgen. Zou
ie dat wel kunnen, jongen? De
eerste week zal ik het ie leren,
maar dan moet je het alleen
doen."
Paultje was stil van blijdschap
geworden, en niet bij de kuikentjes
Hans. Daar zaten ze nu met z'n
vieren te wachten. Het was nog
geen zeven uur en om acht uur
mochten ze pas beneden komen.
„Laten we een spelletje doen,"
zei Ineke
De tijd kroop voorbij. Toen ze
drie verschillende spelletjes hadden
gedaan was het nog geen tjjd.
Hetty had zich intussen aangekleed
en Ineke deed dc strikken in Het
ty's vlechten. Paultje en Hans wa
ren bezig de bedden op te maken.
Dat was een fijne manier om de
tijd wat te bekorten. Vlug hadden
Wotfir en Tnei-~ „f ci i seworujai, en niet oi oe numejii, i*b
zHochty ^iet viertal tfrkg Xf te
alles een „grote schoonmaakbeurt"
moest hebben.
In al hun ijver hadden ze niet
gemerkt, dat vader en moeder ook
al opgestaan waren, totdat moeder
riep: „Waar blijven jullie toch zo
lang!"
Met een vaart je
IV/TeT een vaartje stoven" zij de
1VJ- trap af en de kamer in. De
tafel was gezellig gedekt met Paas-
broodjes, bloemen en ook de eier
dopjes stonden al klaar. Toch ont
brak er iets.
Op Eerste Paasdag verstopten
vader en moeder altijd chocolade
en suikereitjes in de tuin, wie de
meesje eitjes vond, mocht de Paas
haas hebben. De Paashaas, die
ieder jaar midden op tafel stond,
was er dit jaar niet.
Moeder zag de
beteuterde ge
zichten. Vooral
Paultje stond 't
huilen nader dan
het Jachen- Hij
mocht dit jaar
voor het eerst
meedoen met
eieren zoeken.
Moeder schoof
de gordijnen voor
de tuindeuren
wat opzij. Vier
jonge stemmen
schalden opeens
van vreugde,
want in de tuin
stond vader en
naast hem een
levensgrote
Hans gingen met vader terug naar
de Paashaas, die ze nu van dicht
bij wilden bekijken. Het onechte
kuikentje bii de keukendeur zette
Ineke er naast. Het mandje met.de
gekleurde eieren werd mee naar
binnen genomen en toen Paultje
dat zag kwam hij vlug aanhollen
om beslag tc leggen op het gevulde
chocolade ei. dat er tussen zat.
Nog een briefje
Rini Osnabrugge wat zal
iü een „heertje" zijn met twee kam
metjes op zak. Natuurlijk zit je
haar nu keurig in een scheiding of
toch nog wel eens een keertje
niet na een stoeipartij met een van
je vriendjes? Jammer, dat je mij
niet hebt geschreven, welk deeltje
van „Het Zeilschip de Vrijheid"
Piet heeft gewonnen. In ieder geval
is jouw boekje nu onderweg naar
S.
BIJ het Paasfeest
horen natuurlijk
Paashaasjes. Het Paas
haasje, dat we op de
tekening zien, kunnen
we heel gemakkelijk
zelf maken. We kun
nen het bijvoorbeeld in
elkaar knutselen voor
een broertje of zusje,
of als we geen broer
tjes of zusjes hebben
voor vader, want op
zijn rokerskaart kan
hü geen snoepjes ko
pen. Toch snoepen va
ders graag, zii zullen
het dus vast erg fün
vinden om een Paas
haas te krijgen.
Het lijf wordt ge
maakt van een reepje
wit karton. De kop van
de haas tékenen we
eerst op karton (al
kan je helemaal niet
goed tekenen, een een
voudig tekeningetje a*s
dit. kan je altijd wel
maken). Nu nog even
ogen, een neus en poot- je op met chocolade-
jes aan de haas geven, en suikereitjes.
Alles plakken we op
de juiste plaats vast.
Oh je, bijna hadden we
TAFELDEKKEN
Op Eerste Paasdag
staan we 's morgens
vroeg op, om de tafel
gezellig te versieren.
Wat voorja^irsbloeme-
ties zetten we in twee
kleine vaasjes op de
hoek van de tafel. De
zelfgemaakte Paas
haasjes (we maken er
natuurlijk meer dan
één) zetten we ook op
aftafel en we strooien er
wat bloemetjes om-
^heen. De meesten van
^jullie kunnen natuur
lijk al thee zetten. Dat
doen we gauw, voordat
moeder beneden komt.
vergeten, dat een ech- Je 'zult eens zien, hoe
te haas een reusachtl- blij vader en moeder
ge snor heeft. Die ma- zijn, als zij zo'n gezel
ken we van zwart pa- lig gedekte tafel vin-
pier. Het haasje krijgt den. En zelf ben je na-
een ronde bodem, die tuurlijk ook blij, want
we groen verven. Het het is zo prettig om
lijfje van de haas vul iemand te verrassen!
Het is een erg ingewikkelde be
rekening jongens en meisjes, maar
toch wel grappig om het te weten,
want het komt bij ieder jaartal
weer uit. Neem maar vast een pot
lood en een stukje papier bij de
hand, dan kunnen we gaan begin
nen.
Deel het jaartal (1948) door 19
4 en 7 en noem de resten A, B, C.
1948 19 102 rest 10; 1948:4
487 rest 0; 1948:7 278 rest 2.
Vermenigvuldig A (10) met 19. tel
bii dit product 23 op en deel het
door 30, noem de rest D.
Vermenigvuldig B met 2; C met
4 en D met 6, tel bii de som van
deze producten vrif op en deel het
door zeven, noem de rest E.
We krijgen dus: A 10, 10 x 19
190; 190 23 213; 213 30
7 rest 3 (D)B 0 x 2 0; C
2x4 8; D 3x6 18.
Tel bij de som van B, C en D het
getal 5 op. Dat komt er dus zo uit
te zien: 0+8+18+5 31.
Nu moeten we 31 delen door 7,
KRABBELTJES
en
BABBELTJES
noem de rest E. 31:7 =4 (rest 3).
Indien D E groter Is dan 9. moet
men er 9 aftrekken, dan krijgen we
de datum in April. Indien D en E
kleiner is dan 9, dan moet
men er 22 bijtellen en men heeft
dan de datum van Pasen in Maart
gevonden.
Bij onze berekening in 1948 is
D E (3+3)= 6. Dit getal is klei
ner dan negen. We moeten er dus
22 bijtellen. 22+6=28.
Ja, dat was een ingewikkelde be
rekening. Zelf heb ik nooit erg veel
van rekenen gehouden, maar deze
Paasberekening is beslist -de moeite
waard om eens na te gaan. Toen
ik er eenmaal mee bezig was kon
ik er niet meer mee ophouden want
ik vond het zelfs een spannende
bezigheid om mijn berekeningen te
vergelijken met de kalenders van
1949, '50, 51 en '52 die in mijn zak
agenda stonden. Ik wens .jullie
daarom net zoveel plezier toe. als
ik gehad heb bij mijn Paasbereke-
ningen.
Ij1 IEREN verven is een prettig werkje, het is niet moeilijk, maar toch
■*-* moet je heel voorzichtig ztjn, want de eieren zijn erg breekbaar.
Op een zonnig plekje hebben deze drie vriendinnetjes alles neergezet,
wat zij voor de „belangrijke bezigheid'' nodig hebben. Liesje (rechts)
heeft haar verfdoos op schoot. Met haar penseeltje schildert zij een
gezicht op het ei. 't Valt lang met mee, want zelfs, haar tong moet er
bij te pas komen. Anneke (links) komt handen tekort. Zij heeft een
echt schilderspalet, in haar rechterhand een penseeltje. Ze zou zo graag
nog een derde hand willen hebben, om haar ei vast te houden. Wat zou
Ada, het matrozenmeisjeop haar ei schilderen? Een zeilboot misschien?
Hedenavond
HILVERSUM I: 19.— Nws., 19.15
Reg. uitzend., 19.30 Pianoorkest,
19.50 Banden die Binden, 20.Nws,
20.05 De gewone man, 20.12 Wie
weet hoe deze plaat heet, 20.30
Lichtbaken, 21.Omroeporkest en
Omroepkoor, 21.30 „Pluvier, knapt
het op", 22.37 Actualiteiten, 23.
Nws. 23.2524.Symphonisch
weekeinde.
HILVERSUM n: 19.— Octet van
Mendelssohn. 19.30 De kerk nu.
20.Nws.. 20.05 Dingen van de dag,
20.15 Socialistisch commentaar,
21.30 Week-end orkest, 22.De
vrouw in de mist (Luisterspel),
22.30 The Ramblers, 23.Nws.,
23.15 Hobby-hoek, 23.30—24.— Me
lodie in sfeer.
Morgen
HILVERSUM 1: 7.30 Paaszang-
dienst; 8.30 Kerkdienst; 9.30 Nws.,
9.45 Gedeelten uit The Messiah,
955 Trio, 10.25 Inleiding Hoogmis,
12.15 Apologie, 12.30 Lunchconc.
12.55 Zonnewijzer, 13.Nws., 13.25
Lunchconc., 13.40 Tito Schipa, 13.55
Vlijt en eendracht, 14.15 Omroep-
kamerork.,15.30 De jongeren en de
politieke activiteit, 15.40 Muzikale
Tombola, 17.Kerkdienst, 18.30
Reg. uitz., 19.Ned. Kamerkoor,
19.30 Nws. en weer, 19.45 Gr. pl.,
19.50 In 't Boeckhuys, 20.05 Gewone
man, 20.12 Licht pianospel, 20.35
London Palladium ork., 20.45 Paas.
poëzie, 21.30 Zilvervloot, 22.07 Ac
tualiteiten, 22.15 Avondgebed, 22.30
Nws, 22.45 Avondconc.
HILVERSUM II: 7.—Domklok
ken luiden het Paasfeest in, 8.
Nws, 8.15 Paasklokken, 8.30 Het is
Pasen, 9.15 Men vraagt, 9.45 Gees
telijk leven, 10.Paasboodjschap,
10.30 Kerkdienst, 11.45 Tussen kerk
en wereld, 12.Muziekcorps, 12.30
Zondagclub, 12.40 Schiedamse
Vrouwenkoor, 13.Nws., 13.15
Virtuoso Sextet, 13.50 Spoorwegen
(Ingezonden mededeling)
Laatst kwam ik
Diogenes tegen.
Met zijn lamp.
overdag in de regen:
„Ik zoek naar een
mens"
Och. man wat een
wens.
Neem 'n TIP. want die
brengt je méér zegen 1
'n TIP VAN BOOTZ
Inz. Hr H. R., Haarlem, ontv. 1 fl. TIP
spreken, 14.Gr. pl., 14.05 Boeken
halfuur. 14.30 Radio Philh.ork., 16.10
Enige potpourri's, 16.30 Reportage-
dienst, 17.Gesprekken met luis.
teraars, 17.20 Een gedicht, 17.30
Avonturen van Ome Keesje, 17.50
Sport, 18.Nws., 18.15 Omroepork.
19.Radiolympus, 19.30 Stradiva
sextet, 20.Nws., 20.05 Reportage-
dienst. 20.15 Fragm uit opera „Ro
meo et Juliette", 21.Voordr. 21.15
Romancers. 21.45 Hoorspel: Kinde
ren van Kapitein Grant, 23.Nws.,
23.15 Gr. pl.
Maandag
(Ingezonden mededeling)
Spit. rheumafiek?
"'n AKKERTJE
Feuilleton
kleine
negertjes
DOOR AGATHA CHRISTIE
24
„Ik zou zo geen verklaring af
kunnen geven. Ik weet niets van de
gezondheidstoestand van haar af."
Vera maakte de opmerking:
„Zij maakte een zenuwachtige in
druk. En zij is gisteravond erg ge
schrokken. Zou het haar hart kunnen
zijn?" opperde Vera.
Dokter Armstrong antwoordde
droog: „Het is zeker, dat haar hart
weigerde maar het is de vraag,
wat daarvan de oorzaak was."
Emily Brent uitte één woord. Het
klonk luid en duidelijk temidden
van het luisterende gezelschap.
„Gewetenswroeging!" zei zij.
Armstrong wendde zich tot haar:
„Wat wilt u daarmee precies zeggen,
juffrouw Brent?"
Emily Brent antwoordde met een
harde en strakke mond: „U hebt
het allen gehoord. Zij en haar man
werden ervan beschuldigd, dat zij
opzettelijk hun vroegere werkgeef
ster een oude dame vermoord
hadden."
„Dus u denkt
„Ik denk", zei Emily Brent. „dat
die beschuldiging waar was. U hebt
haar allen gisteravond gezien. Zij
bezweek, viel zelfs flauw. De schok,
dat haar misdaad toch aan het licht
kwam. was te veel voor haar. Zij
stierf letterlijk van angst."
Dokter Armstrong schudde het
hoofd. „Het is een opvatting", zei
hij, „maar ik kan die niet aanvaar
den, zonder beter van haar gezond
heidstoestand op de hoogte te zijn.
Als zij een zwak hart had."
Emily Brent zei kalm: „U kunt
het de hand Gods noemen, als u dat
verkiest."
Iedereen keek naar haar. Mijn
heer Blore zei onrustig: „U drijft de
zaak een beetje te ver, juffrouw
Brent."
Zij keek hem met glinsterende
ogen aan. Haar kin ging in de hoog
te. Zij antwoordde: „U beschouwt
het als onmogelijk, dat. een zondaar
neergeveld wordt door de toom
Gods! Ik niet!"
De rechter streek langs zijn kin.
Hij mompelde op lichtelijk ironische
toon: „Mijn waarde juffrouw, vol
gens mijn ervaring van misdaden
laat de Voorzienigheid de taak van
het aanklagen en straffen over aan
ons stervelingen en deze taak
gaat dikwijls met moeilijkheden ge
paard Er bestaat geen kortere-weg.'"
Emily Brent haalde haar schou
ders op.
Blore vroeg scherp: „Wat heeft
zij gisteravond gegeten en gedron
ken, nadat zij naar bed is. gegaan?"
Armstrong antwoordde: „Niets."
„Heeft zij niets gebruikt? Geen
kop thee? Geen slokje water? Ik
durf wedden, dat zij een kopje thee
gedronken heeft. Een dergelijk type
doet dat altijd."
„Rogers heeft mij stellig verze
kerd. dat zij niets wat dan ook, ge
bruikt heeft."
„O", zei Blore, „maar misschien
zèet hü dat alleen maar!"
Zijn toon was zo veelbetekenend,
dat de dokter hem scherp aankeek.
Philip Lombard merkte op: „Dus
dat denkt u?"
Blore antwoordde strijdvaardig:
„En waarom niet? Wij hebben gis
teravond allemaal die beschuldiging
gehoord. Natuurlijk kan het een ver.
zinsel zijn pure waanzin! Maar
aan de andere kant is het mogelyk,
dat dat niet het geval is. Laten wij
een ogenblik aannemen, dat het
waar is. Rogers en zijn vrouw heb
ben die oude dame het hoekje om
laten gaan. Nu. wat volgt daaruit? Zij
hebben zich volkomen veilig ge
voeld.
Vera viel hem in de rede. Op
zachte toon zei zij:
„Neen, ik geloof niet, dat me
vrouw Rogers zich veilig voelde."
Blore keek lichtelijk geërgerd
door die onderbreking.
„Echt iets voor een vrouw", gaf
zyn blik te kennen.
Hij hervatte: „Dat kan wel zijn.
In ieder geval bestaat er voor hen
geen direct gevaar voor zover zij
weten. En dan, gisteravond, ver
telt de een of andere onbekende
gek de hele geschiedenis. Wat ge
beurt er? De vrouw houdt het niet
uit haar zenuwen bezwijken. Her
innert u zich hoe haarman om
haar heen ging, toen zij bij kwam.
Dat was niet de zorg van een echt
genoot! Gen sprake van! Hij stond
bij haar, als een kat bij de hete brij.
Hij was doodsbenauwd, dat zij iets
zou bekennen. Zo zit ae zaak in el
kaar! Zij hebben een moord ge
pleegd en zijn niet gesnapt. Maar
als het hele geval nog eens opgera
keld wordt, wat gebeurt er dan?
Ik wil er tien tegen één om wedden,
dat de vrouw de hele zaak zou heb
ben verraden. Zij heeft niet de moed
er tegen in te gaan en de zaak met
brutaliteit te redden. Zij is een le
ven gevaar voor haar man, dat is ze.
Hij kan het aan. Hij kan met een
strak gezicht liegen tot de zaak voor
elkaar is maar hij kan béér niet
vertrouwen! En als haar zenuwen
haar begeven, is zijn leven in ge
vaar! Dus doet hij iets in een kop
thee en verzekert er zich zo van,
dat haar mond voor eeuwig gesloten
wordt."
Armstrong zei langzaam: „Er
stond geen leeg kopje bij haar bed
er stond helemaal niets. Ik heb
gekeken."
Blore gromde minachtend. „Na
tuurlijk niet! Zijn eerste daad, nadat
zij het leeggedronken had. moet
zijn geweest, dat kopje en schotel
tje weg te nemen en zorgvuldig om
te wassen."
Er volgde een korte stilte. Toen
zei generaal Macarthur twijfelend:
„Misschien is het waar. Maar ik zou
menen, dat het nauwelijks mogelijk
is dat een man zijn vrouw zo iets
aandoet!"
Blore liet een kort lachje horen.
„Een man houdt geen rekening met
dergelijke gevoelens, wanneer zijn
leven in gevaar is."
(Wordt vervolgd.)
Ingezonden mededeling
EN NU TTW7
EEN KOPJE
HILVERSUM I: 8— Nws., 8.15
Gr. pl., 8.25 Inleiding Hoogmis, 8.30
Hoogmis, 9.30 Nws., waterst. 9.45
Wognum's zangkoor, 10.Paasdienst
voor buitenkerkelijken, 11.30 Koor,
12.Beiaard conc. 12.15 Concert-
geb. koperkwartet, 12.30 Ens.
Euphonia, 13.Nws., 13.15 Orgel-
conc., 14.Sanghen spel, 14.45
Strararn ork. 15.Zangrecital,
15.30 Sweelinck kwartet, 16.De
Vreemdeling is opgestaan, 16.30
Buschstrijkkwartet, 17.Kleuter
klokje klingelt, 37.15 Vrij en Blij,
17 45 Menuet en serenade, 18.
Kwartet, 18.15 Sport, 18.30 Reg.
uitz. 19.Nws., weer. 19.15 Onder
de leeslamp, 19.30 Actueel geluid,
19.45 Gr. muz., 21.Omroep ork.,
22.— Als de lente komt. 22.30 Nws..
22.45 Avondoverdenk, 23.Bach-
koraal, 23.05 Londens Philh. ork.,
23.35 Slotaccoord.
HILVERSUM II: 8.— Nws., 8.15
Berl. philh. ork., 8.30 Morgenwy-
ding, 8.45 Philh. ork. van Praag,
9.10 Zangklasse Noord, 9.30 Diver
timento orkest, 10.Paasdienst
voor kinderen, 10.45 Kerkdienst,
12.Paasklokken, 12.15 Jacques
Strijkork., 12.30 In 't Spionnetje,
12.35 Orgel. 13.— Nws. 13.15 Rep.
dienst. 13.30 Metropolitan Police
Central band. 14.Don Kozakken-
koor, 14.15 Pasen, 14.30 Zang en
piano, 15.Cabaret de Paashaas,
16.Haags Matrozenkoor, 16 20
Het is Pasen. 17.— Vaudeville strijk
ork., 17.30 Rep. dienst, 18.Nws.,
18.15 Avroleans, 19.Kamerork.,
19.45 Inleiding muziekbegrip, 20.
Nws.. 20.05 Radioscoop, 22.30 Paas
eieren in pastelkleuren, 23.Nws.,
23.15 Rorsey Fans.
DINSDAG 30 MAART 1948
Ochtend- en Middagprogramma
HILVERSUM I: 7.— Nws., 7.15
Gymn., 7 30 Gr. pl., 7.45 Morgenge
bed. 8.Nws., 8.15 Pluk de dag, 9.-
Lichtbaken, 9.30 Ochtendconc., 10.
Wie komt er in mijn hoekje?, 10.15
Gr. pl. 10.40 Voordr., 10.55 Gr. muz.
11.30 Als de ziele luistert, 11.40 Gr.
pl., 12— Angelus, 12.03 Pianoreci
tal, 12.33 Lunchconc. 12,55 Zonne
wijzer, 13.Nws., 13.25 Lunchconc.
13.40 Lichte orkestwerken, 14.
Vocale duetten, 14.30 Onder ons,
15.Gooise kring. 16.Zonne.
bloem, 16.30 Ziekenlof, 17.Na
schooltijd, 17.15 Internationaal Cab.
17.45 Reg. uitz., 18.Vaudeville
strijkork., 18.30 Sport, 18.30 Reg.
uitz.
HILVERSUM II: 7 Nws., 7.15
Gr. pl 7.50 Dagopening, 8.Nws,
8.15 Aubade, 8.45 Eng. Ienteconc.
9.15 Morgenwyding, 9.30 Waterst.,
9.35 Arb vit., 10.30 Voor de vrouw,
10.35 Mandoline, 10.50 Kleutertje
luister, 11.Orgelconc.., 11.45 Uit
de Wereldpers, 12.Lyra trio. 12.30
Weer, 12 33 Platteland. 12.43 Gr. pl.,
13.Nws, 13.15 Skymasters, 13.45
Pierre Palla, 14.-Mevr. de Leeuw
van Rees, 14.30 Radiomatine. 16.25
H. M Grenadier Guards Band, 16.40
Hoorspel: Zo'n domme jongen,
17.Dat kun jij ook, 17.30 The se
ven wings. 18.Nws., 18.15 Tom
Erich, 18.30 R.V.U.
