Omstreeks 1880 stemde Amersfoort
aan de lopende band
CORA MAY
zingt omdat zij er zo'n reusachtig
plezier in heeft
Wat Frieda betreft: ja,
zij mag komen
Tot Maandag
?-puzzle
inzenden
KAMERS
VAN NIEUWKERK
Verkiezing van vijf raadsleden
duurde een half jaar
Vijfmaal ter
stembus
't Is Lente, nu de blokken aan de kant
Pionierster van het moderne
Nederlandse levenslied
Verantwoordelijkheid
Dinsdag 20 April
trekking
„Boys" de tanden
op elkaar
Amersfoort dames
voor zware opgave
DAGBLAD VOOR AMERSFOORT
Zaterdag 10 April 1948
T_TET moge wat ongewoon In onze oren klinken, maar een feit is dat
•*- *- een jaar of zeventig geleden onze Amersfoortse kiezers veel vaker
dan tegenwoordig met Gemeenteraadsverkiezingen werden bezig ge
houden, In onze tüd zijn we gewoon, In één enkele keer Al onze vertrou
wensmannen (en vertrouwensvrouwen!) to kiezen, die gedurende de vier
komende jaren aan het hoofd van Amersfoort zullen staan. In de tijd
waarop \vy thans het oog hebben, koesterde men echter nog met warme
voorliefde hot thans versleten stelsel der continuïteit lil do bestuurs
lichamen, wat met zich meebracht, dat steeds slechts een derde deel van
onzo 15 Vroede Vaderen zich uit de Raadskussens moest verheffen, oni
aan een verkiezing to worden onderworpen. Een gemeenteraadslid werd
In die dagen voor zes jaren gekozen, zodat elke twee jaar werd gestemd
over vyf zetels In de Amersfoortse Raad.
Het oude stadhuis aan de West'
singel te Amersfoort, waar in 1881
-'1882 binnen een half jaar vijf ge'
meenteraadsverkiezingen werden ge-
houden
Kent U
Hiermede vervolgen wij onze
serie artikelen over bekende en
•7P utpI onbekende personen uit ons aller
liV WtJl omgeving.
VOLGENS artikel 7 der toen
tertijd geldende Gemeente
wet moest deze verkiezing op
de derde Dinsdag der maand
Juli plaats vinden, terwijl de
installatie der gekozenen
binnen drie maanden hierna
had te geschieden. Het stem
recht was toen nog een privi
lege van slechts een betrekke
lijk kleine pilnderheid onzer
stadsbevolking en vastgekop
peld aan bezit en hogere inko
mens. Het ..denkend, want be
zittend deel" der bevolking,
aan hetwelk bil uitsluiting het
kiesrecht toeviel, was ongeveer
650 man groot. Maar zelfs niet
deze 650 Amersfoorters kozen
elke twee jaren vilf „treffelix-
ste, bekwaamste" mannen uit
hun midden, want meestal ble
ven een driehonderdtal stadge
noten van de stembus weg.
Het was in die dagen m Amers
foort zo gesteld, dat van meerdere
kanten werd geklaagd over een
diepgaande politieke malaise onder
de kiezers, wel waren er een stuk
of drie plaatselijke kiesverenigin
gen (de liberale „Vooruitgang", de
kleurloze ..Amersfoort" en de
roomskatholieke „Recht voor Al
len") maar de vergaderingen van
deze kiesverenigingen werden veel
al bezocht door 8 k 10 leden, terwijl
volgens bewaardgeblcvcn berichten
over de candidaten-gemeenteraads-
lid werd geklaagd ..dat zil zich in
onze stad te hoog achten voor een
bezoek aan de vergadering der
Kiesvereniging." Politiek was dc
dood in de pot.
Plaats met toekomst
Nu moet men echter niet
denken, dat Amersfoort zich
zulk een politieke malaise en
de-dood-in-de-pot kon veroor
loven. Onze stad was zeventig
jaar geleden een provincie
plaats met toekomst en sinds
kort ontdekt als' ideale woon
stad temidden van een rijkdom
van natuurschoon. Omstreeks
1880 begon Amersfoort uit zijn
middeleeuws keurslijf van sin
gels te barsten en had Paul
Huet ter zijde van de Slijk-
poortsbrug nabil BeeKenstein
het eerste stuk bouwgrond van
de gemeente gekocht als begin
van een reeks van herenhuizen,
die later uit de grond zouden
oprijzen.
De prachtige stadsbezittlngen op
de Amersfoortse Berg 162 hecta
ren van het mooiste vlllatcrrein
dat men zich denken kan waren
enkele jaren tevoren voor een appel
en een ei aan een stel ondernemen
de Amsterdammers overgeleverd,
welke laatsten eeduldig op het vin-
ketouw zaten, zeker van de spoe
dige opbloei van onze stad. Een op
bloei welke zich ook buiten de Klei
ne Koppel aankondigde, waar de
firma Beuker en Van der Valk van
de stalhouder Schimmel een stuk
weiland hadden gekocht, waarop
een half jaar later een lucifersfa
briek werd gebouwd.
Waren enerzijds de perspectieven
voor onze stad gunstig, anderzijds
was het met het leven van alle dag
in Amersfoort niet bijster goed ge
steld. In 1880 lagen Nimmer Dor,
Randenbroek en Zandbergen, de
drie grote landgoederen onder
Amersfoort, geruime tijd onbe
woond en was de vrees groot, dat
zij het lot zouden delen van andere
buitenhuizen en zouden worden ge
sloopt. In hetzelfde jaar werden al
leen al in de omtrek van de Hoge-
weg vijf grote tabaksschuren afge
broken; de Haven verzandde en de
scheepvaartweg de Eem was in een
toestand dat het soms kon gebeu
ren, dat de sterke stoomboot van
de firma Houtzaager op één dag-
meer dan tien schepen van de
zandplaten moest afslepen en naar
Amersfoort brengen.
Met de mindere man was het
nog ellendiger gesteld: als hii
op een zandplaat van ziekte en
werkloosheid strandde, dan was
er geen sterke stoomboot van
sociale maatregelen, die hem
eraf kon slepen. Legio was het
aantal keren, waarbij een be
roep werd gedaan op de lief
dadigheidszin van de Amers
foortse burgerij, hetwelk niet
te verwonderen is, wanneer wo
bedenken, dat het in die tild
helemaal geen zeldzaamheid
was dat een Amersfoortse we
ver met een rijksdaalder week
loon naar huis ging.
Ook in andere lagen der arbei
dende bevolking was nood. De be
delpartijen in de plaatselijke bla
den voor ondersteuning van nage
laten betrekkingen van een aan te
ring overleden onderwijzer en een
herhaalde opwekking aan de Raads
leden (via de krant) om toch voor
al een pensioen toe te kennen
150.- per jaar) aan de weduwe
van de gèmeentebode Stol, spreken
duidelijke taal.
Een candidaat
In deze tild nu van voor velen
grauw en vreugdeloos bestaan
naast een hoopvolle toekomst van
onze stad, in welke tijd door een
vooruitstrevende gemeenteraad
ontzaglijk veel goeds kon worden
verricht, vond op 23 Juli 1881 de
verkiezing van vijf gemeenteraads
leden plaats. Van de 615 kiezers
waren er 388 opgekomen. W. Croo-
ckewit was dc enige candidaat, die
onmiddellijk werd gekozen. 23 an
deren verkregen tussen 187 en 4
stemmen en vele anderen verwier
ven 3 en nog minder stemmen. Er
moest dus een herstemming plaats
grijpen en wel tussen de acht
Amersfoorters die meer dan 1Ü0
stemmen op hun naam hadden ver
enigd: op 2 Augustus werden Van
der Wal Bake, P. A. Huet en mr.
H. Croockewit gekozen, van welke
de laastgenoemde 't raadslidmaat
schap niet mocht aanvaarden, aan
gezien zijn Vader reeds gekozen
was. Na twee stemmingen waren
dus nog slechts drie vacatures ver
vuld en moest een derde stemming
worden gehouden: 19 Augustus gin
gen de kiezers voor de derde keer
naar het Stadhuis.
Het resultaat was nu wel heel
mager: geen van de acht heren,
tussen wie de stemming ging, kon
worden verkozen verklaard. 332
kiezers waren deze keer opgeko
men, de volstrekte meerderheid be
droeg 165 stemmen, maar werd
door geen der candidaten behaald:
Mr. van ZHst 156, mr. Richelle 151,
G. Gerritsen 151, P. Methorst 149,
Baron Nepveu 10. Drijfhout van
Hooff 8. mr. Heyligers 6 en A. Ka
merbeek 3 stemmen.
Vierde maal
tegencandidaat de gewezen Kapi
tein der Artillerie Jhr Calkoen
aanbevolen werd. 17 Januari 18S2
koos men deze laatste met 210 van
de 381 stemmen, maar tegen de
toelating tot raadslid van de uit
verkorene maakte Burgemeester
van Perzijn bezwaar, aangezien
Jhr Calkoen niet de voorgeschre
ven tijd burger van Amersfoort
was. Na veel geschrijf en gewrijf
Op 1 September werd voor de
vierde maal een verkiezing
uitgeschreven, ditmaal tussen
de vier hoogstgeplaatste can
didaten.
Dank zij veel tam-tam kwa
men bij deze herstemming niet
minder dan 410 kiezers in het
geweer. Gerritsen, de voorzit
ter van de pas-opgerichte ver
eniging Schuttevaer, werd ge
kozen met een ruime volstrek
te meerderheid. Mr. van Zijst
bekwam het raadslidmaat
schap op 195 stemmen.
De ploeg was dus eindelijk com
pleet, maar de rust was voor de
kiesgerechtigden niet van lange
duur, want vóór 1381 ten einde
liep, vertrok Jhr. van de Sandheu-
vel uit Amersfoort en was het
weer „Stemmen!", geblazen. De
kiesverenigingen Amersfoort en
Recht voor Allen, hadden als can
didaat de heer A. Kamerbeek ge
steld. tegen welke candidatuur eni
ge kiezers in een „frisse" campag
ne van leer trokken, waarbij als
Belangwekkende film in Grand
Of wij Frieda in ons huis zouden
willen opnemen? Frieda, het goede
Duitse meisje dat niets met de na
zi's te doen wilde hebben, die na
drukkelijk zegt het Duitsland van
Beethoven, Goethe, Heine, Bach,
Mozart lief te hebben.
Och ja, wij zouden Frieda wel in
ons huis willen opnemen, zoals die
Engelse krijgsgevangen officier, die
ze hielp ontvluchten, haar uit dank
baarheid ook in zijn ouderlijk huis
opnam, van haar houden ging en
niets liever deed dan met haar trou
wentotdat die schoft van een
broer van Frieda opduikt, een on
verbeterlijke nazi-beul blijkt te
zijn, die zijn zusje met wellust de
swastika in de hand drukt en de
moeizaam veroverde rust van het
meisje wreed verstoort.
Wij zouden dan, gelijk Robert, de
warmhartige Engelsman, na deze
ervaring waarschijnlijk eveneens
aan het twijfelen gaan of wij er
goed aan hadden gedaan ons over
Frieda te ontfermen. Maar als onze
Frieda, na dit bemerkt te hebben,
in het water gesprongen was, ge
lijk zij in de film doet, zouden wij
haar zeker net als Robert na haar
redding in de armen gedrukt heb
ben en dit door de jaren heen nóg
vele malen hebben herhaald.
Ons antwoord op de boven ge-
en touwtje springen
Het kinderspel is wonderlijk. Zo even
zaten de meisjes nog in huis met pop'
pen te spelen. Plotseling rent een van
hen naar dc schuur en zoekt en rom-
mclt net zo lang totdat zij haar spring-
touw heeft gevonden. Zij wordt, mis
schien door de milde voorjaarsstcm-
mingt gedreven om het huls te verlaten
en dartel te zijn. Zie daar danst zij al
in dc wijde boog van het touw, dat
een zwiepend geluid maakt. Zij blijft
in haar spel niet alleenThuis jenge
len dc kinderen om touwtjes. Zij wil
len ook springen. Dc blijde stemming
stelde vraag blijkt dus tenslotte be
vestigend te zijn.
Zomin het stuk (van Roland Mil
ler) als de door Basil Dearden ge
regisseerde! film van dezelfde naam
geven een oplossing voor het ge
stelde probleem. In de film laat
men ons in .het onzekere ov.er wat
er verder geschiedt, want het ver
haal eindigt met de omhelzing der
gelieven.
Al is „Frieda" dan geen „alge
meen hedendaags" probleem, zoals
de reclame deze reproductie ons wil
suggereren, maar een zuiver indivi
dueel zoals de feiten hier gege
ven Svorden heeft men er een
goede en belangwekkende film van
gemaakt, met sterk spel van David
Farrer als de Engelse officier en
de Zweedse actrice Mai Zetterling
als een innemende Frieda.
of knikkeren
Het spel met de blokken heeft afge
daan. Buiten schijnt de zon zo verlei'
delijk. Vort met dc blokken, de speel-
goedkist in. Met dat Jantje haar dicht
wil klappen, ziet hij zijn beduimelde
knikkerzak. Er zitten nog wat
in. Zou het gat in de stoep voor het
huis van Jansen er nog zijn? Op een
draf loopt Jantje met zijn knikkers naar
buiten. Het gat in de stoep, waarin
zovele kinderhandjes graaiden is er
nog. Jantje is niet lang alleen met zijn
spel. Overal komen kinderen met zak
jes stuiters en pottenbakkers aan. Het
is als bij toverslag knikkertijd.
(Archifoto)
.Rebecca" in City
Voor degenen, die destijds niet in
de gelegenheid waren „Rebecca" te
gaan zien, is thans in het City
Theater gelegenheid dit verzuim in
te halen. Het is de verfilming van
Daphne du Maurier's boek, dat een
wereldvermaardheid heeft gekre
gen.
De inhoud in 't kort: Een jong,
eenvoudig meisje trouwt de we
duwnaar Maxim de Winter, die
haar meevoert naar zijn huis „Man-
derley", waar nog steeds op onheil
spellende wijze de geest van zijn
eerste vrouw Rebecca het
huis regeert, en de superieure, ijs
koude huishoudster, mrs. Danvers,
eens Rebecca's toegewijde Cerberus
de huishouding bestiert. Een hoog
tepunt in de film vormt de scène
in de slaapkamer van Rebecca,
waar mrs. Danvers (uitstekend
vertolkt door Judith Anderson)
Rebecca's opvolgster, op demoni
sche wijze suggereert, zich gewon
nen tè geven.
De belangrijkste afwijking van
het boek is wel, dat Rebecca in hel
filmverhaal aan een ongeval sterft
en niet door Maxim wordt gedood.
Hierdoor verliest achteraf de ob-
cessie, die Maxim tot aan de ontr
knooping van het verhaal beheerst,
aan kracht, evenals de scène, waar
in hij tegenover zijn tweede vrouw
eindelijk tot een verklaring komt.
Wat de spelers betreft, Laurence
Olivier en Joan Fontaine zijn zeer
aannemelijk als Maxim en diens
tweede ecstgenote. De bijrollen
worden uitnemend vertolkt. Wij
noemen Ben, de imbecil uit het bo
tenhuis (Leonard Carey), de zuster
en de zwager van Maxim (Gladys
Cooper en Nigel Bruce), Rebecca's
neef (George Sanders) en Florence
Bates in de rol van mrs. Van Hop
per.
en tussenkomst van Gedeputeerde
Staten werd een nieuwe verkie
zing van oen Raadslid op 3 October
vastgesteld: 400 man van het
murwgestemde kiezerscorps ble
ven lekker thuis en Calkoen werd
met 205 stemmen in de Vroed
schap gekozen.
En een half jaartje later begon
het spel met vijf anderen weer van
voren af aan
IN December van het jaar 1938 werd in de Amersfoortse dag
bladen een van die fameuze Brulboei-feesten aangekondigd,
waarvoor een groot deel van de oudere jeugd uit onze stad en
omgeving in die dagen zo gloeiend enthousiast was. Het pro
gramma vermeldde een keur van Brulboei-artisten, waaronder
Wim Ripken met z'n band „The Harlem Rovers", die het stond
er met grote letters de zangeres Cora May zou begeleiden. Tot
op die dag was Cora May een schuilnaam een onbekend
Amersfoorts meisje, dat trouw de zanglessen van de bekende
zangpaedagoge Jeanne Brussaat had gevolgd, omdat ze van kinds
af plezier had gehad in zingen. Nog geen maand later stond ze
wat zenuwachtig in de A.V.R.O.-studio voor de microfoon, al
lengs ontwikkelde ze zich tot een chansonnière met persoonlijk
heid en vandaag is Cora May een van de erkende pioniersters
van het moderne Nederlandse levenslied.
Bemy Vreden won haar
voor het cabaret
7 e is tenger en klein. Verras-
send klein moeten we consta
teren als we haar in de woonkamer
van haar ouderlijk huis aan het
Julianaplein in Amersfoort opzoe
ken. waar ze ons heeft uitgeno
digd. Diepe fauteuils en een brede
zitbank voor de warme haard, schil
derijen aan de wand. Een piano
staat zwartglimmend in het aan
grenzend vertrek. Joet, de witte
poes aan komen lopen in de hon
gerwinter. zegt onze gastvrouwe
lachend nestelt zich aan de voe
ten van z'n vrouwtje als ze begint te
vertellen. Het wordt een eenvoudig
relaas van een meisje, dat wist wat
ze wilde en daarvoor ook heeft ge
vochten.
Eind 1938 solliciteerde ze bij de
A.V.R.O., die haar schreef dat
ze eens moest komen. En of ze
niet een gramofoonplaat had
waarop haar stem was vastge-.
lcgd. Samen met Wim Ripken
ging ze naar Utrecht om zo'n
plaat te laten maken, die naar
Hilversum werd gezonden. Toen
ze op de vastgestelde dag in de
studio kwam, werd haar ver
teld dat ze de plaat hadden ge
draaid en dat het niet meer
nodig was om proef te zingen.
Cora May was geëngageerd! En op
12 Januari 1939 trad ze voor het
eerst voor de radio op, samen met
Pierre Palla.
Dan komen de albums voor de
dag. Haar eerste recensies, knipsels
uit radio-programma's, foto's en
brieven. Duizend en een prettige
herinneringen binden haar aan die
mooie, eerste dagen van haar car
rière. „Ik kwam toen al gauw in
contact met „De Vagebonden", ver
telt Cora May. „Een fijn ensemble
was dat. De bekende violist Nicolaas
Roth had de leiding en verder werk
ten er Gerard Hengeveld, Constant
Moermans en nog enkele anderen
aan mee. die later helemaal naar de
klassieke muziek overgingen. Vlak
voor de oorlog maakte ik ook deel
uit van het Amabile-sextet, dat na
dc bevrijding weer opdook. We wil
den juist een tournée door België
gaan maken toen de oorlog uit
brak."
Vooral Nederlands
Als we over Benny Vreden gaan
spreken, komt er eerbied in haar
diepe, warme'stem. In de Meimaand
van '40 kwam ze in contact met deze
voorvechter van het moderne Neder
landse cabaretlied Hij schreef tek
sten voor Cora May en zij zong ze,
zoals andere Hollandse chanson-
mères het in geen jaren gedaan had.
den. Eenvoudig, zonder opsmuk,
maar overtuigend. Het Leidseplein
Theater in Amsterdam was keer op
keer stampvol en de toejuichingen
namen stormachtige afmetingen aan.
Proces Rauter
In beide theaters wordt een uit
voerige reportage gedraaid van het
proces tegen Rauter, omlijst, door
gedeelten uit vorige journaals, die
nogmaals zijn wandaden in herin
nering brengen.
VRIJE
WOORDEN
door
IR P. SCHUT
De eerste dag van April is een
belangrijk congres gehouden te
Amsterdam. Een congres waar
verschillende hoogleraren en lera
ren aan middelbare scholen en
gympasia hun mening ten beste
gaven over het ene, centrale onder
werp: „Wat verlangt het Hoger
Onderwijs van de middelbare
scholen?" en „Wat kunnen deze
scholen aan het H.O. geven?" Het
oetrof speciaal
de wiskunde
en de natuur
wetenschap
pen. Niemand
kan ontkennen
dat het hier
inderdaad om
zeer belangrijke kwesties gaat.
Zeer zeker voor ons land waar in
dustrialisatie redding moet bren
gen en een bron van welvaart moet
worden.
Het is dan ook zeer begrijpelijk
dat een der inleiders een warm
pleidooi hield voor de grote taak
die het chemie-onderwijs in deze
tijd heeft te vervullen. Het moet,
zo zeide hij, de wetenschappelijke
belangstelling van de leerlingen
wakker maken, hun technische be
langstelling opwekken en vergro
ten, ons volk moet trachten het
chemie-onderwijs op onze scholen
zoveel mogelijk dienstbaar te ma
ken aan de uiteindelijke sanering
onzer nationale economie.
We zullen inderdaad die kant op
moeten, maar daarnaast alle perso
nen die in deze bedrijven werk
zaam worden gesteld doordringen
van de verantwoordelijkheid voor
wat ze gaan doen. Niet alleen de
technici, ook de beoefenaars van de
„zuivere" wetenschap. Want, zoals
een inleidend hoogleraar zeide: „De
meest abstracte bespiegelingen
over massa en energie bleken neer
te komen op het brengen van dood
en verderf, nu nog van tienduizen
den, straks voor millioenen. Bloei
van de wetenschap, van de tech
niek, best maar alleen als de beoe
fenaars zich van hun verantwoor
delijkheid bewust zijn. Alle beoe
fenaars, van losse^ werklieden tot
en met de leidende topfiguren.
P. S.
Nog steeds bezit het Nederlandse
lied haar hart.
„Er zijn voldoende componisten in
ons land, die inderdaad goede din
gen maken," zegt ze en haar blonde
krullen schuiven grappig over de
eenvoudige bruine japon, als ze haar
bewering met een energieke hoofd
beweging kracht wil bijzetten „Vroe
ger, tot vlak voor de oorlog, was
alleen wat uit het buitenland kwam,
naar de zin van het publiek. In die
tijd zong ik in alle talen. Maar ik
ben er vóór, om ook de Nederlandse
tekstdichters een kans te geven. Ze
maken heus héél veel goede dingen.
Gelukkig is er wat dat betreft ook
bij het publiek een kentering waar
te nemen. Met „Bloesem van Serin
gen". dat Jan Vogel, Han Dunk en
Pi Scheffer maakten, heb ik bijvoor,
beeld veel succes. Er zijn zoveel pri
ma liedjes. Jan Vogel maakt heel
goede!"
Cabaret-artiste
Nadat Benny Vreden Cora May
eenmaal voor het cabaret had ge
wonnen, is ze op de planken geble
ven, hoewel ze tussentijds voor de
radio nog veel optreedt met orkest-
of pianobegeleiding zonder meer.
Behalve voor de AVRO en de KRO
zingt ze nu ook voor de VARA. Ver
der werkt Cora mee aan de cabaret
programma's voor de PCJ-wereld-
omroep. Tussen de bedrijven door is
ze op tournée met het ensemble
Max van Praag, waarin ze dus niet
alleen zingt maar ook acteert.
„Een cabaret-artist moet heel erg
veelzijdig zijn," is haar oordeel. „Je
moet handig zijn, je moet uithou
dingsvermogen bezitten en niet bang
zijn voor een vermoeiende reis."
Nee, in het buitenland is ze nog
niet geweest na de bevrijding. Maar
er wordt aan gewerkt en wellicht
zullen de Belgen binnenkort van
haar zingen kunnen genieten.
Componiste
Behalve zangeres en toneliste is
Cora May ook componiste. Ze
schreef de muziek voor een groot
aantal liedjes, ze maakte teksten en
vond zo een nieuw terrein waarop
ze haar muzikale gaven kon gebrui
ken. Gelukkig bezit ze de wilskracht
het doorzettingsvermogen, die daar
voor nodig zijn.
„Ik geloof, dat veel mensen zich
daarop verkijken," is haar mening.
„Maar er is zoveel moed voor nodig
om iets te bereiken. En nog meer om
je op dat vlak te handhaven."
Maar daarin is het meisje, dat in
de eerste klas van de Lagere School
al werd gekozen om de hoofdrol in
een kinderoperette te spelen en er
nadien permanent voor werd ge
vraagd, dunkt ons, wonderwel ge
slaagd. En dat alles, doordat ze
nog steeds zo'n reuze plezier in
zingen heeft!
Nog steeds blijkt er bij de
Amersfoortse bevolking belang
stelling te bestaan voor onze
vraagtekenpuzzlc. Dc inzending
moet echter' Maandagmorgen
om negen uur beslist worden
gesloten. Op Dinsdag 20 April
om zeven uur zullen op ons kan
toor de prijzen in het openbaar
worden getrokken. De uitslag
wordt in ons blad van Zaterdag
24 April gepubliceerd.
De gelukkigen
Degenen, die deze week een
prijsje uit de bus lootten, zijn:
1. F. G. v. d. Straten, Palmstr.
285; 2. Th. Terbij. L. Brinkweg 74,
Soest; 3. A. de Wilde, Mesdagstr.
4; 4. J. M. de Kogel, Timorstraat
8; 5. J. v. d. Bor, Zwartebroeker-
weg 42 I, Terschuur.
ARNHEMSESTRAAT 20
TELEF. 5781
Gaat HVC bekeren?
Het is opnieuw „Amersfoortse
Boys" dat Zondag a.s. dc grootste
aandacht voor zich opvraagt. De
blauwwitten gaan naar Amsterdam
om tegen Z.S.G.O. de strijd aan te
binden. De Amsterdammers hebben
de steun van een tegen Laren ge
wonnen wedstrijd en ook van de
eigen accomodate. Het zal de
Amersfoorters echter evenmin aan
aanmoedigingen ontbreken, want
een grote schare supporters zal
acte de présence geven. Onze re-
portagedienst gaat ook mee en htt
zal daardoor voor de thuisblijvers
mogelijk zijn, voor ons gebouw aan
de Snouckaertlaan de wedstrijd op
de voet te volgen.
C.D.N. staat voor een kracht
proef. Zij ontvangt Rapiditas uit
Weesp en het is te venvachten, dat
de winnaar van deze wedstrijd
tweede klasser wordt. Z.V.V. ont-'
vangt Schoten en de Zaandammers
zullen beslist moeten winnen, om
nog kans te hebben tweede klasser
te blijven.
R.U.C. zal haar plaats in de der
de klasse moeten verdedigen tegen
Brederodes en S.E.C. Haar eerste
wedstrijd is tegen Brederodes en
wij zijn benieuwd hoe deze eerste
ontmoeting zal aflopen.
In Zeist zullen B.E.V. en En
Avant in een beslissingswedstrijd
moeten uitmaken wie het'volgende
seizoen in de vierde klasse mag uit-
komen. De twee eerste wedstrij
den bleven onbeslist, zodat het niet
aan spanning zal ontbreken.
Stichtse Boys en Saestum gaan
naar Bilthoven. om op het terrein
van B.V.C. te trachten elkaar de
eerste degradatiewedstrijd te gun
nen.
K.N.V.B.-BEKER
Na de goede start van H.V.C. in
de vóorronden voor de bekercom-
petitie, zal het van het resultaat
dat de roodwitten Zondag op Éirk-
hoven tegen S.D.W. behalen, afhan
gen of zij mee zullen „bekeren".
Wij vertrouwen 'dat de punten m
Amersfoort zullen blijven.Vrien
denschaar moet naar Spartaan, een
moeilijke opgave voor de Culembor-
gers.
Aan de Leusdcrweg vindt de in
teressante ontmoeting Amsvorde
A.P.W.C. plaats. Op papier kunnen
de paarsgelen natuurlek makkelijk
winnen, doch wil zijn er van over
tuigd, dat Amsvorde geduchte te
genstand zal bieden. De Zebra's
zal met Actif wel korte metten
maken.
Quick moet naar Voorwaarts en
zal het niet gemakkelijk krijgen.
Toch zit er voor de Amersfoorters
wel winstkans in. In Harderwijk
ontmoeten V.V.O.G. en Zwaluwen
Vooruit elkaar.
Het eerste damesteam van
„Amersfoort" speelt Zondag zijn
laatste wedstrijd in deze competitie
en wel in Amsterdam tegen de
„Voleweykers". Winnen dc Amers
foortse dames deze wedstrijd, dan
zal een beslissingswedstrijd tussen
H.V.B. en „Amersfoort" moeten
uitmaken wie van deze twee ploe
gen de sterkste in de 2e klasse is.
Onze stadgenoten zijn niet kansloos
In Amersfoort sleepten ónze stad
genoten een 22 gelijk spel uit
het vuur, nadat de Amsterdam-
sters met 21 de leiding hadden
gehad. Wanneer er door de Amers
foort dames flink wordt aangepakt,
dan is een kleine zege mogelijk.
Evenals bij voetbal is er ook voor
de handballers een bekercompetitie
ingelast. De indeling hiervan is nog
niet bekend, doch wel is er voor
het eerste herenteam voor a.s. Zon
dag een wedstrijd vastgesteld. Zij
spelen namelijk op eigen terrein te
gen Sport Vereent uit Utrecht.
Deze ploeg speelt in de eerste klas
se. dus kunnen de Amersfoorters
meteen eens laten zien of zij wer
kelijk ook tegen eerste klasse ploe
gen opgewassen zullen zijn.
