AMERIKA is niet het land
van overvloed
MODE
ANNA ELEANOR ROOSEVELT
van
IN PARIJS EN LONDEN
SCHUDT UW
LEVER WAKKER
farineA
Franse radio herdenkt
Willem Pijper
In zijn vaders
voetspoor
Chevalier verlaat in
1951 de planken
Veel veranderd is er niet
r
Een schuw meisje wordt „Koningin der Democratie"
Zaterdag 10 April 1948
Onjuist beeld van „Gods own country'
Het is moeilijk met 50 dollar (f. 132.50)
per week de eindjes aan elkaar te knopen
"Y^/ ANNEER het Amerikaanse Congres in een poging om het door de
oorlog achterop gekomen Europa weer op de been te helpen met
een genereus gebaar enkele milliarden beschikbaar stelt voor het
Marshall-plan, millioenen voteert voor de uitvoering van de Truman-
leer en hulp aan China, blijft Amerika in de gedachten van de gemiddel
de buitenlandse krantenlezer het land van overvloed, „Gods own coun
try", dat onuitputtelijk is en waar ieder burgtr zich in weelde baadt.
Dat dit beeld onjuist is en de gemiddelde Amerikaanse werkman
iedere week een zware dobber heeft om in zijn gezin de eindjes aan
elkaar te knopen, bewijst het huishoudboekje van Louise Decker, de
echtgenote van een 30-jarige werkman, die wekelijks 50 dollar (f 132.50)
delijks f 5.30 contributie aan de
vakbond afgehouden, f 3.25 voor
een levensverzekeringspremie en
f 11.95 voor ziekenhuisverzekering.
Bovendien wordt wekelijks f 1.33
afgetrokken voor sociale verzeke
ring en f 5.30 inkomsten-belasting,
zodat Decker eigenlijk maar
f 119.40 mee naar huis brengt.
Hiervan houdt Decker f 5.30 voor
zichzelf om zijn kopjes koffie te
betalen en om soms een biertje te
nemen.
Mrs. Decker trekt na ontvangst
van de resterende f 114 10 weke-
De huur vergt 20%
van het inkomen
De familie Decker woont in een
appartement van vier kamers in de
industriële wijk van Astoria, Long
Island, aan de overkant van de East
River, gerekend van Manhatten
uit. Zij hebben drie kinderen, Lar
ry, Lorraine en Louis, die nog te
klein zijn om op school te gaan.
's Morgens om zes uur stapt
Louise behoedzaam het bed uit om
haar man niet wakker te maken,
trekt over haar katoenen nacht
hemd een versleten housecoat aan
en gaat naar de keuken om de fles
gereed te maken voor de baby. De
kleine slaapt in een bedje naast
het bed 'van zijn ouders en de twee
andere kinderen slapen in een
apart kamertje. De huur van dit
appartement vergt maandelijks
f 95.40. De vloeren zijn bedekt met
linoleum en de meubels, die het
echtpaar reeds voor hun trouwen
kocht, schreeuwen om hernieu
wing.
Om zeven uur roept de huis
vrouw haar man op, die zijn ont
bijt gebruikt bestaande uit een
sneetje droge toast en een kop
koffie. Koffie is de enige luxe, die
de familie zich permitteert, ze
drinken per week twee pond, het
geen mevr. Decker slechts f 2.45
kost in de filiaalwinkel.
Daarna gaat Decker naar de fa
briek, waar hij controleur isv van
de lopende band. Voor het twaalf
uurtje op de automobielfabriek
Het huishoudboekje
van Louise Decker
(New York)
vertelt mrs. Decker, „doch mijn
kleren moet ik krijgen van een van
mijn zusters. Als de week om is, is
namelijk ook het geld verdwenen.
Over sparen behoeven we niet te
prakkizeren; wij zijn blij als we uit
de schuld blijven".
Daarentegen ziet zij nog kans,
vier maal per jaar een bijdrage
van f 2.75 aan een weeshuis te
geven cn jaarlijks f 5.50 voor haar
Kerkgenootschap te betalen.
De Deckers gaan nooit een
avondje uit, omdat ze niemand
hebben om op de kinderen te pas
sen. Soms loopt een vriend binnen
om eens over politiek te praten of
over de vakbond. Zondags gaan ze
met de kinderen naar een familie
lid op bezoek.
Haar grootste zorg is, dat haar
man ziek wordt, want hij krijgt
loonaftrek voor ieder uur. dat hij
afwezig is en zijn fabriek heeft
geen ziekenfonds, 's Avonds om
tien uür gaat haar man naar bed
en doet zij nog d£ babywas. Dan
kijkt zij even uit over de East River
naar de lichten van Manhatten,
waar zy hoopt, dat haar zoon eens
als dokter werkzaam zal mogen
zijn.
Donderdag 15 April des avonds
van 19.07 tot 20 uur zal de Fran
se Radio (golflengte 431.70 M.) een
uitzending wijden aan de Neder
landse componist Willem Pijper, die
het vorig jaar overleed. Aan dit
concert, dat zal worden ingeleid
door Frank Onnen, werken o m
mede de zangeres Noemi Perugia,
de pianisten Ginette Doyen en He-
lene Plguari en het strijkkwartet
Lespinc.
lijks f 23.85 af voor huur, f 3.20
voor gas en electrisch en 2.92 voor
een verzekering voor de kinderen
Zij hoopt, dat Larry straks van dit
geld voor dokter kan studeren en
dat Lorraine verpleegster kan
worden. Voor de jongste is geen
verzekering omdat het levenson
derhoud te veel vergde om nog
meerdere verzekeringen te kunnen
betalen. Voor*het grootste gedeelte
doet zij de was zelf, doch de grote
stukken gaan de deur uit voor f 7.95
per week.
De rest, f 76.18, wordt gebruikt
voor het huishouden. „Ik kan mijn
eigen schoenen cn kousen kopen",
en dan kijkt zij naar Manhatten
neemt hij enkele broodjes mee en
een ei en neemt in de cantine daar
bij een warme kop koffie vöor vier
dubbeltjes.
De kinderen eten bij het ontbijt
een bord pap en drinken een glas
sinaasappelsap, terwijl zij een bord
pap eet met een kop koffie, 's Mid
dags eet de familie thuis een bord
pakjessoep welke 64 cent kost.
Voordat Decker zijn weekloon aan
zijn vrouw afdraagt wordt maan-
Met dankbaarheid herinneren
velen zich heden ten dage nog het
menslievende werk van Fridtjof
Nansen na de eerste wereldoorlog.
Ongeveer een millioen Oost-Euro
peanen redde hij destijds van de
hongerdood en „Nansen"-paspoor-
ters hebbc t vele statenlozen uit die
tijd een wettelijke status gegeven.
Wat niet iedereen weet, is dat Odd
Nansen, Fridtjofs zoon, hetzelfde
werk op het ogenblik doet in Tsje-
choslowakije, Roemenië, Hongarije
en Polen. Toen hij na de oorlog uit
een Duits concentratiekamp werd
bevrijd, organiseerde hij uitstapjes
naar Noorwegen voor kinderen van
Europese nazi-slachtoffers.
Maurice Chevalier heeft tegen
over William Hawkins van de New
York World Telegram verklaard,
dat hy zijn carrière als Parijs caba
retier in 1951 zal beëindigen. „In
1951 ben ik 50 jaar in het vak en
is het tijd om „merci" tot het pu
bliek te zeggen," aldus Chevalier.
„Ik wil heengaan nu mijn werk nog
goed is. Als men geen succes meer
heeft voelt men zich een kladschil
der."
Radio en film in dienst
van de Wereldraad
Aan de assemblee van de Wereld
raad van Kerken te Amsterdam,
zal door middel van radio, film en
pers grote bekendheid woraen ge
geven. Iedere dag zal cr over de
radio een korte reportage worden
gegeven. Bovendien zullen voor
aanstaande personen op kerkeltik
gebied toespraken houden. Ten ein
de alle aanwezigen volkomen op de
hoogte te brengen van de belang
rijke gebeurtenissen tijdens de bij
eenkomst. zullen er zes afleverin
gen verschijnen van een „Delegatie
Digest", die in het Engels. Frans en
Duits verkrijgbaar zullen zijn.
Voorts zal een geluidsfilm wor
den vervaardigd, die ongeveer een
maand na de assemblee gereed zal
zijn.
In het Concertgebouw zal men op
een tentoonstelling de geschiedenis
en de activiteit van de Wereldraad
van Kerken in ogenschouw kunnen
nemen.
Sp
oorwegreisvereniging
opgericht
Te Utrecht is opgericht de Fede
ratie van Spoonvegreisverenigin-
gen in Nederland, de L.S.R. Deze
L.S.R. stelt zich ten doel de ge
meenschappelijke belangen van de
aangesloten corporaties te bevorde
ren. raad en voorlichting te geven
op het gebied van het reizen cn
verzorging van het contact met de
zusterorganisaties in en buiten Ne
derland. De volgende verenigingen
maken deel uit van de L.S.R.: S.E.
T.A.R. (Utrecht). St. Raphael
(Utrecht). P.C.B. (Zwolle). G.U.N.
I.A. (Enschede). De Unie (Haar
lem) en O.N.S. (Leiden).
(Bijzondere bijdrage)
PARIJS en Londen houden weer
voorjaar a-modeshows, doch denkt
u niet, dat iedereen daar zo maar eens
binnen kan lopen. Voorlopig is er nog
een heel strenge selectie en genieten
buitenlanders de voorkeur. Tja. ook
Frankrijk en Engeland kunnen de de-
viezen goed gebruiken en het uiterlijk
van onze lieve dames pleegt niet de
geringste dcviczenbron te vormen.
Zo op het eerste gezicht is er niet
zo heel veel veranderd, hebben we
kunnen vaststellen. Langer zijn de
rokken in elk geval niet geworden,
al kan op de duur de garderobe van
de vele modelievende Nederlander-
se dames niet meer mee. Kort sa
mengevat zijn de lijnen als volgt:
Voor sport: rokken, mantels, tail
leurs en jurken alles wijd. Geklede
tailleurs, zowel als jurken, of zeer
nauw, of zeer wijd.
De avondkleding brengt geen
sensationele veranderingen. Heel
nieuw was de zig-zaglijn met
schootjes, waérvan men een voor.
beeld ziet in de avondjapon, hierbij
afgedrukt. Het Parijse huis Dior
maakt zeer nauwe rokken bij de
tailleurs, stijve jasjes zijn meestal
van voren rond weggesneden.
Zeer modieus zijn de shantung-
jurken met gekleurde borduursels,
die op de rok bij de- zoom zijn aan
gebracht. Bij zomerjurken ziet men
veel grote Chinese strohoeden. De
imprimé's van de grote huizen to
nen geen helle kleuren, doch voor
al beige, zwart, grijs en grijsblauw,
bruin en grijs, zachtgeel met grijs
enz. Zeer veel ziet men genopte
zijden jurken.
Mantels worden meestal heel
ruim gemaakt, met vooral op de
rug veel ruimte. Ook hier zachte
pastelkleuren, muisgrijs, grijsblauw
en zacht rose. Mantelcostuums wor
den doorgaans gedragen met een
strik onder do kraag.
Verscheidene van de getoonde
modellen zijn voor normale vrou.
wen niet te dragen. De middag
jurken van Pierre Balmain doen
hoogst elegant aan. maar ze zijn
welhaast te nauw om er in te lo
pen. Het zal de dames interesseren,
dat de jurken bijna altijd gedra
peerd worden met het een of ander
soms met een gewoon, langwerpig
stuk stof. (in dezelfde kleur) dat
los wordt omgeworpen.
Op de haarstijl is geen peil te
trekken. Men ziet letterlijk alles.
Het meest omhoog, doch veel ook
kort gekruld. Hetzelfde geldt Voor
de hoeden, alle vormen, allerlei
garneringen, doch ook hier geen
harde kleuren, rose grijs, mari
ne, crème, zachtgroen.
Werk en genade
Ditmaal moet u toch werkelijk uu>
bijbel eens opduikelen en het laat-
stc hoofdstuk van het evangelie
van Johannes opslaan, 'k Wilde u
op een paar détails wijzen, die de
moeite waard zijn.
De discipelen wachten op hun
Heer. die beloofd heeft, te komen.
Om dit wachten tc korten, nemen
ze het oude handwerk weer op.
Maar het lukt niet. In de vroege
morgen komt Jezus, en Hij infor
meert. nog voordat ze Hemher
kend hebben, naar het resultaat. Ze
kunnen Hem niet helpen en moe
ten hun mislukte reis bekennen.
Dan krijgen ze de hele vangst,
zoals ze die nooit tevoren gevan
gen hebben, cadeau. En wanneer ze
aan land komen, blijkt, dat Jezus
reeds brood en vis voor het mor
genmaal op een kolenvuur te roos
teren heeft. Wat zij kunnen mee
brengen. hebben ze cadeau gekre
gen, en nodig is. het eigenlijk
niet. Maar Jezus vraagt hun uit
drukkelijk. toch ook iets van de
door hen gevangen vis mee te
brengen.
Waar haalt iemand de moed
vandaan, om een christen tc durven
heten? Zou dot niet hierdoor z\jn?
Door dc ontdekking: ons werk, ons
leben, met alle moeite en ernst
daarvan, is alleen maar een bezig
zijn, terwijl wc wachten? En het
leven cn dc zorg krijgen daardoor
nooit zulk een klem op ons. dat we
cr ons aan verslaven zouden.
Want dc uitkomst is: genade. Maar
zelfs die genade Is nog surplus.
Want ook als wij van zijn wondere
werk in onze harten niets hadden
beleefd, dan nog zou het door en
voor Hem alles klaar zijn.
Zo is het leven temidden van
alle bindingen niet gebonden, te
midden van alle zonden niet ver
loren. temidden van alle „goede
werken" niet verijdeld. Daar is iets
argeloos' cn kinderlijks in deze aan
vaarding van Zijn brede goedheid.
En dc duivelse begeerte der Ik
zucht. die zelfs in het streven naar
het heil nog een rol speelt, is over
wonnen. wanneer tve zo geleid zijn
tot dc gehoorzaamheid: wat Hij
zegt. mag ik geloven. v. E.
Ingezonden mededeling
en n zult morgen* weer
kiplekker uit bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
in uw ingewanden doen stromen, ander»
verteert uw voedsel niet, hel bederlL U
raakt verstopt, wordt humeurig cn loom.
Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal op te
wekken en uw spijsvertering en stoel
gang op natuurlijke wijze te regelen.
TUINKALENDER
12 APRIL. Dc veelkleurige Viool
tjes of Viola tricolor, die thans zeker
al de grond in kunnen, houden van een
vochtige grond en groeien cn bloeien
zowel in de volle zon als in lichte
schaduw. Als de grond goed vochtig
wordt gehouden eri men steeds de uit
gebloeide bloemen verwijdert, kunnen
ze tot diep in de zomer blijven door-
bloeien. Violen horpn thuis zowel in
perken, borders als m rotstuincn. Wan
neer de grond te droog wordt, is het
meestal direct met dc bloei gedaan.
Een zeer bekend viooltje is ook nog
de Viola cornuta, een vaste plant, die
de gehele zomer voortreffelijke snij
bloemen voortbrengt
(Ingezonden mededeling)
Daadwerkelijke verlichting, ook
bij de hevigste hoofd
pijn door onze van ouds
bekende
HOOfDPIJN POEDERS
5 p*r po»4*r
I 1.10 per doos 25 «t«ki
„Het is, alsof ik haar jaren heb gekend"
„Ik heb het gevoel," zei eens een bejaard politicus nadat hij
met mevrouw Anna Eleanor Roosevelt had kennis gemaakt,
„alsof ik haar al jaren heb gekend." De weduwe van Franklin
Delano Roosevelt, die zonder moeite het spreekgestoelte be
klimt en wier lezingen voor de radio door millioenen Ame
rikanen worden beluisterd, is thans een bekende verschijning.
Op haar rubriek „My Day", die dagelijks in tal van Ameri
kaanse bladen is te vinden, ontvangt zij eiken dag een 300
brieven.
Op de voorgrond van de internationale politiek trad me
vrouw Roosevelt echter eerst, nadat zij op verzoek van
Marshall in de UNO tegen de Russische politiek stelling had
genomeiv en als eerste vrouwelijk lid zitting nam in de Com
missie voor de Rechten van de Mensheid.
Ingezonden mededelingen
Vier beroemde genees
middelen in één tablet.
BH griep, verkoudheid, tegen alle pijnen
enz^ Is CHEFARINE „4" een bijzonder
krachtig maar toch weldadig middel,
want het bevat vier werkzame bestand
delen, stuk voor stuk in de gehele
wereld al beroemd. Eén bestanddeel -
Chefarox - zorgt dat, al is de werking
zeer krachtig, zelfs een gevoelige maag
niet van streek raakt
Prijs f 0.75 per 20 tabletten.
VIT aarom Anton van Duin-
kerken zo denkt, als hij
doet, zou ons onverschillig kun
nen laten, wanneer het hier niet
een schrijver betrof van groot
gezag in eigen kring, gerespec
teerd daarbuiten en wiens per
soonlijke ontwikkeling als ka
tholiek dichter en schrijver zo
nauw verbonden is met de alge
mene ontwikkeling van het ka
tholieke culturele leven in Ne
derland, dat zijn werk daardoor
ongemeen aan belangrijkheid
wint.
Zoals enkele andere schrijvers
heeft ook van Duinkerken de be
hoefte gevoeld de periode 1918
1940 te overzien en samen te vatten
voor zover het zijn eigen aandeel
daaraan betreft. De grote verwach
tingen aan het begin ervan waren
zyn verwachtingen, de enorme te
leurstellingen zijn decepties. In zyn
opstel „De beweging der jongeren"
herleeft veel wat na 1918 werd ge
droomd en gewild, wat tot werke
lijkheid zocht te worden, uiteenviel,
nieuwe krachten opriep en tenslotte
zich trachtte te redden in de cata
strofe van 1939. Maar ook de per
soonlijkheid Anton van Duinkerken
zien we er in zijn groei en eigen
aard. In het begin de Zuidelijke Ne
derlander, de dichter van het Bra
bantse volk, de man die carnaval
hartstochtelijk en cultuurhistorisch
verdedigt, de Grootnederlandse idee
is toegedaan, ijvert \'oor het behoud
van de zuidelijke katholieke levens
sfeer en uiting geeft aan z(jn angst
voor geloofsafval en nieuwe kette
rijen. Hij meent dat de cultuur be
zig is zich te verplaatsen van het
Noorden naar het Zuiden van ons
land.
Maar al te meer wordt zijn werk
Anton van Duinkerken: Waarom
Ik zo denk,Het katholieke
leven van 1918 tot 1940. Het
Spectrum, Utrecht/Brussel 1948.
De schrijver en dichter
Anton v. Duinkerken voor
wie het Katholicisme bij
alle iverkzaamheid op het vy
gebied van cultuur, kunst en politiek een inspiratie
bron is en niet een isolerende kracht.
de barometer, die de stand en
schommelingen aangeeft van de ka
tholieke cultuur in Nederland. Van
Duinkerken wetp)t steeds de vragen
op. waarvoor die cultuur zich ge
steld ziet. Het gaat allereerst om
isolement of gelijkwaardige mede
werking. vervolgens om getals
sterkte of geestkracht, organisatie
of bezieling, normale godsdienstige
plichtsvervulling of mystiek, katho
licisme of reactie op protestants
overwicht of als vanzelfsprekend
Sartner. En hij kiest steeds voor
et laatste, revolterend in eigen
kring tegen verstarring, zelfverhef
fing en isolationisme, een revolte,
die het noodzakelijke complement
is van zyn dogmatische leven- en
wereldbeschouwing maar die ook
ondenkbaar is zonder een actievo
beleving van dit dogma, waardoor
hy wel de keisteenvereerder is,
waarvoor zyn vriend Menno ten
Braak hem uitmaakte maar dan
toch een zeer dynamische keisteen-
vereerder. Meer en meer wordt van
Duinkerken de voorvechter van een
kunst van katholieken inplaats van
een katholieke kunst, een cultuur
van katholieken en niet een katho
lieke cultuur, een politiek van ka
tholieken, geen katholieke politiek.
Het katholicisme is voor hem de
inspiratiebron by alle werkzaam
heid op deze levensgebieden, niet
de isolerende kracht, Hy begrnpt de
waarde van de algemene cultuur
sfeer en dat men deze mede bepaalt
wanneer men er volop aan deel
neemt, levende vanuit een traditie.
ANTON VAN DUINKERKEN
wat ik denk
Vandaar zijn voortdurend pleidooi
terug te grijpen op de middeleeuw
se mystieken, de 17e eeuwse dich
ters der contra-reformatie en Von
del. allen figuren die tot het Ne
derlandse geestelijke leven behoren
Deze trek typeert Van Duinkerken.
Hjj voelt zich nooit de homo novus
die voor z'n rechten en plaats moet
vechten, maar de bezitter van oude
rechten en de bewoners van eigen
erf. In hem is de eeuwenoude ach
teruitzetting der Zuidelijke katho
lieke streken geheel overwonnen.
Er is geen rancune en geen minder
waardigheidsgevoel.
In de literatuur heeft hn het plei
dooi gewonnen. Sinds 1Ó45 zagen
wij wel een enkel katholiek jonge
rentijdschrift verrijzen, maar het
was van weinig belang. De organi
satorische scheiding naar levensbe
schouwing speelt in de huidige lite
ratuur niet meer de invloedrijke rol,
die haar omstreeks 1930 toeviel.
Maar deze tijd heeft van Duinker
ken wel pessimistisch gemaakt. Zijn
terugblik schenkt nem weinig
moed. Eens was er kans op winst,
toen op behoud, tenslotte op verlies.
Eens was hij bedrijvig, toen beducht
en bedreigd, tenslotte bedrogen en
bedroefd. Hoe talrijk zijn de moge
lijkheden tot verval onzer bescha
ving, hoe weinige tot herleving. Van
Duinkerken heeft na de oorlog
op dit punt een belangwekkende ge-
dachtenwisseling gevoerd met dc
Vlaamse schrijver Gerard Walschap
Daarin verheelde hij niet zijn grote
vrees, dat de beschaving: ten onder
gaat in Europa Wordt hjj nu onze
cultuurpessimist, een tweede Hui-
zinga. een man die slechts naar het
verleden kijkt? Het „ter inleiding"
van zijn laatste boek geeft ons op
deze vraag geen antwoord. Het
boek zelf echter is een belangrijke
bijdrage tot de kennis van een sec
tor van ons letterkundig leven in
een periode, die wij als afgesloten
beschouwen, maar waarvan vele
krachten thans nog doorwerken. En
het maakt opnieuw duidelijk dat.
welke levensbeschouwing men ook
is toegedaan, éénzelfde periode m
vele opzichten op dezelfde wyze
wordt ervaren. De jonge katholieke
schrijvers van 1920 deelden hoop en
verwachting met de jonge protes
tantse schrijvers en met de humanis
tische. Later ondergingen allen
lum teleurstellingen. Maar het uit
zicht, het gejoof in nieuwe moge
lijkheden? Nog altijd is Marsman
daarin het boeiendst cn meest over
tuigend geweest, die zijn heimwee
overwon door een nieuwe zekerheid.
J. C. BRANDT CORSTIUS.
Engelse kostschool
Toch v/as Anna Eleanor Roose
velt een schuw jong meisje, toen
zij in 1904, nauwelijks 18 jaar oud,
de Engelse kostschool waar men
haar „the ugly duckling" noemde
verliet. En toen zy op 21 jarige
leeftijd in het huwelijk trad met
haar verre achterneef, waren vele
familieleden meer dan biy.
Wanneer men naar een motief
zoekt voor haar angst om op te
vallen, dan vindt men dit in haar
uiterlijk dat zij zelf niet aantrekke
lijk genoeg vond en het Is dan ook
psychologisch verklaarbaar, dat zü
te lilden had onder een sterk min
derwaardigheidscomplex.
Dit trachtte zil instinctief
te verbergen door uiterst vriende
lijk en hulpvaardig te zijn tegen
over allen, die haar nabil stonden,
om op deze wijze eens een vriende
lijk woord terug te ontvangen.
Maar nadat zij eenmaal het min
derwaardigheidsgevoel had over
wonnen misschien wel haar zwaar
ste strijd) kwam zij met een in
haar kringen ongekende belang
stelling voor dc rechten van het
gehele Amerikaanse volk op. Zij
rustte niet eerder, alvorens zij haar
invalide mart in ecu wagentje naar
het Witte Huis had gereden, om
hier al ziin zorgen te delen. Zij
opende scholen, bezocht weeshul
zen. organiseerde feestjes in zie
kenhuizen en'sprak voor honderden
vrouwenverenigingen. Dat de Ame
rikaanse vrouw van deze tyd een zo
grote zelfstandigheid en een zo
breed vertakte belangstelling heeft
is zeker mede te danken aan het
voorbeeld van mevr. Roosevelt.
Vechtjassen
Dat zij bovendien nog tijd heeft
gevonden haar vijf kinderen vier
zoons en een dochter op te voe
den. mag niet vergeten worden.
Beter dan welk uitvoerig betoog
ook schetst 't briefje, dat generaal
Hugh Johnson van zyn zoon mocht
ontvangen, hoe de jongens zijn
groot gebracht. „Zeg. Dad", schrijft
Johnson Jr., „weet jij dat de Roose
velt boy's rijk zyn? Ik kan het
me haast niet indenken. Ze zijn zul
ke vechtjassseneven als de
ergste bruinspuwers(zoals
de jongens van de minder goed ge
situeerden werden genoemd, omdat
zy tabak kauwden).
Ook na de dood van haar man
op 12 April zal het reeds drie jaar
zijn geleden zette zy haar poli
tieke strijd ter verwezenlijking van
de vier vrijheden Voort Zo kon zy
In Februari 1946 met succe3 de
Russische aanval tegen de sinds
eeuwen bestaande asyl-rechten ver
dedigen. De Sowjets wilden name
lijk, dat gevluchte Russen tegen hun
wil in zouden worden uitgeleverd.
Als een in het middelpunt der
belangstelling staande figuur heeft
zy wij zouden haast zeggen: vaJi^
zelfsprekend ook vijanden.
is haar zelfs <fens kwalijk genomen,
dat zy niet haar vingernagels cn
tenen schildert en dat zy niet mee
doet aan hetgeen koning Mode be
paalt Maar mevrouw Roosevelt
heeft geleerd zich over deze kritiek
heen te zetten en toen eens een
journaliste licht vcrwyteii-schreef,
dat zy zonder hoed was vm win
kelen en by deze gelegenheid zelfs
een japon zonder mouwen had ge
dragen, merkte zij'droog op: „Het
Is maar goed, dat het schepsel niet
heeft geweten, dat ik geen kousen
aan had!"
Mevrouw Roosevelt, die door de
sarcastische Walter Winchell d«
„Koningin der Democratie" werd
genoemd', de voorvechster de> (dea
len, die de geallieerde legers op hun
vaandels hadden geschreven, de
weduwe van F D. R., die niet moe
werd te verkondigen, d<-t „het
ergste, wat wij te vrezen nebben,
de angst is...... heeft thans tijd ge
vonden naar Nederland te komen.
Moge zy gedurende haar kort
verblijf in ons land u er van
kunnen overtuigen, dat héflr stryd
ook de onze is.
BIJ EEN VERZAMELAAR VAN
kunstschatten Is een miniatuur van
Raphael ..De Madonna met het boek"
gestolen.
De waarde van dit kunstwerk, dat
bewaard werd in een koffertje met
het wapen van Paus Leo XIII, die het
aan de prinses van Aragon had ge
schonken, wordt geschat op 50.000.000
lire.
DE VIOLIST JAN KEESSEN EN DE
pianist Gerard Hengevcld, belden van
het Concertgebouw-trio. vertrokken
Woensdag per Constellation naar Ne
derland Dinsdagavond gaven zU ten
paleize Rijswijk nog een concert voor
de lt. G.-G. en diens gasten.
