10
Een slaapkamertje van aluminium
en plastic....
SCHORTJES zonder punten
Perikelen voor Labour
VAN NELLE
Spiegel der wereld
Maar roman die diepgaande ervaringen
uit Wereldoorlog 11 beschrijft
Onze houding tegenover
Kerknieuws
Radio-programma
Dinsdag 27 April 1948
3
„British Industries Fair" de Engelse
Jaarbeurs, van 3 tot 14 Mei
EEN nieuwe lente en een nieuw geluid... Ook Engeland maakt zich
klaar om de wereld te laten zien wat het in het afgelopen jaar op
Industrieel gebied heeft gepresteerd. Het doet dit niet met trompetge
schal en tromgeroffel; geen geruchten over feestelijkheden, over op
tochten en speciale verlichting van de stad bereiken ons oor.
Londen is als de bejaarde moeder van een overgroot gezin, wonend
in een enorm oud huis. Elk harer talrjjke kinderen heeft een eigen lief
hebberij, een eigen werkkring, en wil z\jn speciale vrienden uitnodigen.
zuigt; niet bestemd voor salon of
huiskamer, maar practlsch voor
industriële doeleinden, en over een
kleiner „broertje" dat b.v. twee
spoorwagens tegelijk schoonmaakt.
De Engelse huisvrouwen ln
Birmingham wordt ook het publiek
dagelijks toegelaten zullen zich
hier kunnen verlustigen in de aan
blik van de allernieuwste ge
stroomlijnde wasmachine, agra
riërs aan een melk-koeler, waarbij
de melk van do koe naar de melk
bus wordt overgebracht, zonder
aan de lucht te zijn blootgesteld.
In de afd. Wetenschappelijke In
strumenten te Londen z\jn in totaal
140 firma's vertegenwoordigd. Nog
meer nieuwe geluiden? Hier zijn er
enkele: schaatsen van zeer licht,
roestvrij aluminium; vulpennen be
kleed met krokodillen- of slangen-
leer en andere die men slechts om
de vier jaar ^behoeft te vullen; de
kleinste schrijfmachine ter wereld,
weinig hoger dan een lucifersdoos
je, maar met letters van normale
grootte.
Om het speelgoed niet te verge
ten: het publiek wordt in Londen
slechts op twee of drie speciale
dagen toegelaten. Maar we weten
nog van vorige jaren, dat de kin
deren bij deze aanlokkelijkheden
tóch geen kans hebben.
In dichte massa's verdringen
zich de kopers meestal
heren! om de speelgoed
stands! Verleden jaar was de
voornaamste attractie een sta
len paard dat ging lopen als
het kind zijn voeten op de
stijgbeugels drukte. Dit jaar
zijn er model- racing cars die
km per uur bereiken, en
model speedboats met een snel
heid van 41 km.
Voor meer bescheiden beurzen
zjjn er aantrekkelijke autootjes,
veertig verschillende, o.a. bestel
auto's, vuilniswagens, bussen, ver
kleinde modellen van bestaande
vervoermiddelen, met een sleutel
tje op te winden, enkele centime
ters groot en voor een prjjs van
enkele shillings.
De speelgoedafdeling is belang
rijk uitgebreid. Speelgoed van
„plastics" is er natuurlijk ook in
overvloed; het nieuwste:' een pop
van zacht plastic, zeer realistisch
voor het gezicht niet alleen, maar
ook voor het gevoel.
Bestellingen nu vlotter
afgeleverd
Moeder Londen laat ze rustig
hun gang gaan, is bereid alle gas
ten minzaam te ontvangen, mits
men niet verwacht dat zij voor elke
nieuwe logeerpartij haar gehele
huis met bezemen keert en met
bloemen siert of zichzelf ln feest
gewaad steekt. „Ze moeten ons
maar nemen zoals we zijn", is haai
motto.
Maar haar huis, hoewel iets
ouderwets cn haveloos vooral na
de oorlog is gastvrij en niet on
gezellig, de activiteit van haar kin
deren trekt velen, om diverse re
denen, aan en van Moeder London's
nonchalante gastvrijheid wordt
doorlopend druk gebruik gemaakt.
Zo zien vrij ook nu weer hoe gas
ten uit alle delen der wereld zich
opmaken om van de partij te zijn
als straks, van. 3 tot 14 Mei, het
grote vöorjaars ,,At Home" wordt
gehouden: de British Industries
Fair. Reeds drie maanden voor de
opening waren duizenden invitaties
aangenomen door bezoekers uit Af
ghanistan en de Bahrein Eilanden;
Chili, China en Costarica; Surina
me, de Falkland Eilanden en Guate
mala, Nyasaland, Uruguay en Ve
nezuela. De zonen van Moeder Lon
den, of liever van geheel Groot-
Brittannië, hebben inmiddels niet
stil gezeten. Reeds vóór de jaar
beurs van 1947 ten einde was, had
den vele fabrikanten zich voor die
van 1948 opgegeven. Toen in Sep
tember de lijst gesloten werd bleekj
dat 600 firma's teleurgesteld moes
ten worden.
Op twee plaatsen
De 27e B.I.F. zal weer, evenals
het vorig jaar, gehouden worden in
Castle Bromwich bij Birmingham
en in de tentoonstellingsgebouwen
van Earls Court en Oiympin te
Londen.
In een paar flinke dagniarsen
zou men de 40 km. langs allo stands
kunnen afleggen, maar dat zou niet
veel tijd laten om alles wat er op
de 90.000 vlerkante meter te zien is,
ln ogenschouw te nemen.
Birmingham alleen neemt al een
hele dag in beslag. Hier laten 1121
firma's (74 meer dan verleden
jaar) ons zien wat Engeland maakt
op het gebied van machinerieën en
wat daarmee in verband staat.
Verscheidene „nieuwe geluiden"
hebben ons reeds uit Birmingham
bereikt: over een gigantische stof
zuiger, die per uur 1H ton vuil op-
door dr. C. D. Brandt
In dezo afdeling zullen we ook
het nieuwe type industriële lens
vinden vervaardigd uit methyl me-
thacrylate, een plastisch materiaal,
dat maar half zoveel weegt als
glas.
Een van de ragfijne weefsels die
de B.I.F. ons te zien geeft, is van
gesponnen glas geweven, water
proof, rotproof, onbrandbaar en bij
na onzichtbaar. Een balletje glas
van 15 mm middellijn wordt er voor
uitgetroljken tot een draad van 155
kilometer lengte. Het klinkt als een
sprookje, maar de werkelijkheid is
uiterst zakelijk.
De duizenden gasten, die ln Mei
van Moeder 'London's gastvrijheid
gebruik zullen maken, en die zlcb
zelfs de „ontberingen" van haar
schrale tafel wel willen getroosten
(wat overigens in de practjjk noga)
meevalt), komen niet ln de eerste
plaats om te kijken, maar om te
kopen. En het is daarom verheu
gend te weten, dat dit jaar bestel
lingen vlugger uitgevoerd kunnen
worden dan een jaar geleden.
Moeder Londen's tafel mag
schraal z\jn, haar huis wat ouder
wets en vervallen, haar kindereD
hebben zich flink geweerd. Zij heb
ben, niettegenstaande moeilijkhe
den en schaarste, belangrijke vor
deringen gemaakt op allerlei ge
bied. De B.I.F. hoopt dit aan de ge
hele wereld to tonen.
Mogelijkheden met Plastics
Voor andere voorwerpen en ma
terialen van „Plastics" moet men
naar Earls Court. Hier b.y. zal men
de plastische stof laten zien, die er
uitziet als geborduurd fluweel; en
een slaapkamerameublement van
plastics.
lp EN oude zomerjurk of een overgeschoten
lapje levert het materiaal voor deze ge
zellige schortjes. U ziet hierbij, dat U ook
tweeërlei stof kunt gebruiken, desnoods
maakt 11 langs de onderkant nog een afste
kende rand.
Wilt LI het extra fleurig hebben dan naait
U ingerimpelde strookjes mee 1maal de
lengte). Neemt U de onderkant rond, maak
dan ook ronde zakjes,
Het figuurnaadje in de taille is 16 cm.
lang en in het midden 1M cm. breed.
De schouderbanden, 65 x 4 cm. worden aan
het eind toegespitst en van een knoopsgat
voor zién. Het knoopje is op het knippatroon
aangegeven. De schortban
den zijn 70 x 4 cm. Sluit
het schort precies om de
taille, dan kunt U in plaats
van banden een knoop en
lusje aannaaien.
Op dit thema zijn nog vele
variaties mogelijk, maar we
moeten iets aan li zelf over
laten. vindt U ook niet
ELLA BEZEM ER
Albert Camus: La Peste
HET is een gemeenplaats
te zeggen, dat de grote
roman over de wereldoorlog
1939—1945 nog wel wat op zich
zal laten wachten, omdat daar
voor de rijpe bezonkenheid
wordt vereist, die eerst na jaren
aanwezig geacht kan worden.
En men denkt daarbij aan de
boeken van Remarque, Rena en
Arnold Zweig en meent dat .het
ook ditmaal zo zal gaan.
Niemand kan zeggen, of het in
derdaad zo zal gebeuren. Maar het
staat thans al wel vast dat de
Franse literatuur in „La Peste"
van Albert Camus een roman be
zit, die op een buitengewone wij
ze een aantal diepgaande ervarin
gen van en met de mens beschrijft
uit de jaren van de tweede wereld
oorlog. Het buitengewone schuilt
in het feit, dat Camus een pestepi
demie beschrijft in Oran op de
noordkust van Afrika, waarbij hij
lot in details zijn onderwerp trouw
blijft en tegelijkertijd de waarheid
verhaalt van de oorlog en de be-
DE Italiaanse verkiezingen heb
ben nog een- onverwacht ge
volg voor.... de Labourpartij. Zij
is al in een moeilijk parket ge
bracht door 37 van haar afgevaar
digden in het Lagerhuis, die samen
met de onafhankelijke socialist
Pritt vlak vóór de verkiezingsdag
een telegram aan Nenni hebben ge
zonden om hem een goed succes
toe te wensen. Waar Nenni's partij
niet lang geleden op de socialisti
sche conferentie te Londen uit de
gemeenschap der socialistische par
tijen van W.-Europa is gedreven,
terwijl de groep van Saragat juist
bij diezelfde gelegenheid als de
vertegenwoordiger van het Itali
aanse socialisme in ditzelfde mi
lieu werd opgenomen, ging dit te
legram wel op een bijzonder grap
pende manier dwars tegen de poli
tiek van de Labourpartij in. Ja
men kan gerust nog verder gaan en
constateren, dat deze aanmoedi
ging van Nenni, dat wil in feite
zeggen aan het Volksfront in Italië,
een regelrecht doorkruiser was
van de officiële
politiek van de
Engelse regering,
zelfs van de be
langen van Enge
land. En men
moet zonder meer
vaststellen, dat
dit een vreemd
soortige manier
van doen is van
deze 37 volksver
tegenwoordigers en leden van de
regeringspartij.
Inmiddels hebben twee van de
ondertekenaars Lyall Wilkes en
John Baird meegedeeld, dat zij van
geen telegram aan Nenni wisten en
niemand machtiging hadden gege
ven hun naam hieronder te zetten.
Een derde heeft verklaard, dat hij
begrepen had, dat het telegram
voor Saragat was bedoeld, terwijl
nog twee anderen hebben verze
kerd, dat zij hun handtekening bij
tijds, naar hun mening, hadden
teruggenomen.
J}e vraag is: wat heeft deze on
dertekenaars bezield?
Enkelen hunner zijn wat men in
Engeland noemt fellow-travellers
medereizigers), d.w.z. verkapte
communisten, zoals Platts-Mills, de
ïnan, die de hele zaak op touw
heeft gezet, en de bekende Zillia-
«us. Verschillenden behoren tot de
fen of andere nuance van de lin
kervleugel van de Labourpartij, zij
hebben indertijd ook deel uitge
maakt van de zgn. „rebellen" on
der leiding van Crossman, die al
tijd in de oppositie waren tegen
de buitenlandse politiek van
Bevin. Deze groep, bestaat als zo
danig niet meer. Crossman zelf
b.v. is het tegenwoordig met
Bevins politiek, in grote lijnen al
thans, eens. En tenslotte zijn er
nog een aantal, van wie de motie
ven eigenlijk niet voor de hand
liggen. In een hoofdartikel heeft
de Manchester Guardian deze lie
den, naar de mening wan het blad
de meerderheid, gekwalificeerd als
„The Innocents", wat dan in dit
geval het best kan vertaald worden
ixs 17de eeuwse taal met „De On-
ïiozelen". Want als de Manchester
Guardian gelijk heeft met zijn op
vatting, dat deze heren de portée
van dit telegram niet hebben be
grepen en dat Platts-Mills en Zil—
liacus er hen hebben laten inlopen
erkend dient, dat het voor som
migen van £en al de tweede keer
is, dat ze zo wonderlijk doen
dan gaan hun onschuld en arge
loosheid zover, dat zij de grens van
het loffelijke ver overschrijden.
Inmiddels zit het bestuur van de
Labourpartij voor problemen. Want
wel houdt het niet erg van „zuive
ren" noch van al te strak aanha
len van de partijdiscipline, maar
het spreekt vanzelf, dat het deze
openlijke trotsering of uitdaging
van de partij- en regeringspolitiek
niet zo maar kan laten passeren.
Aan de andere kant heeft het be
stuur ook geen lust om de commu
nisten te versterken met te veel
uitgezuiverden en evenmin om
daardoor bovendien nog tussen
tijdse Lagerhuisverkiezingen nood
zakelijk te maken. De ervaring
heeft bovendien geleerd, dat er een
zeer groot gevaar is, dat op deze
wijze vrijgekomen zetels verloren
gaan voor de partij in kwestie.
Vandaar dat men zich bij deze zui
vering wel tot het minimum zal
beperken. Algemeen wordt ver
wacht, dat de aanstichter van het
hele geval, Platts-Mills, toch wel
uitgestoten zal worden (minder
kan de Labourpartij al moeilijk
doen!), maar dat de rest van het
gezelschap er met een schrobbe
ring, gevolgd misschien door een
belofte van beterschap, zal kun
nen afkomen.
TOT zover kunnen wij de hou
ding van het bestuur van de
Labourpartij begrijpen en billijken;
wij zien ook heel goed hun moei
lijkheden. Maar minder goed kun
nen wij inzien, waarom dit be
stuur van het eerste ogenblik, dat
deze onverkwikkelijke affaire on
der hun aandacht kwam, haar ge
koppeld heeft" aan iets anders, nl.
aan het feit, dat een veertigtal an
dere Lagerhuisleden van Labour
het voornemen heeft, om het in be
gin Mei in Den Haag te houden
Congres voor een Verenigd Europa
te bezoeken, ondanks de omstan
digheid, dat de Labourpartij als
zodanig niet aan dit congres wil
deelnemen. Wij krij"gen de indruk,
dat het Labourbestuur het om re
denen van tactiek noodzakelijk
acht om op het moment dat het
met zekere strengheid tegen de lin
kervleugel van de partij wil op
treden ook tegelijk een tik uit te
delen aan het centrum of aan de
rechtervleugel. Blijkbaar neigt het
er toe om ook het gaan naar het
Haagse Congres te zien als een in
breuk op de partijdiscipline. In
ieder geval heeft het secretariaat
zich gehaast om aan de leden, die
besloten hadden naar Den Haag te
gaan te verzoeken om op hun be
sluit terug te komen. Het lijkt er
het meest op, dat het hierbij uit
gaat van de opvatting: gelijke
monniken, gelijke kappen.
M^AR is dit nu wel juist? c'Nu
willen wij het niet hebben
over de mérites van het besluit
van de Labourpartij ten aanzien
van het Haagse Congres, al moet
het ons wel en passant van het
hart, dat wij deze beslissing
buitengewoon ongeluk-
k i g vinden. Zoals-wij het werke
lijk zeer betreuren, dat de socialis
tische partijen van heel het Westen
de Labourpartij hierin zijn ge
volgd en zich gehaast hebben om
met hun allen een eigen congres
voor een Verenigd Europa te gaan
beleggen.
Doch hier gaat het niet om. Het
komt er maar op aan, of men die
twee dingen, dat telegram aan
Nenni en dat toch gaan naar Den
Haag ook maar in de verste verte
met elkaar gelijk kan stellen. En
dan is onze mening, dat dit abso
luut niet het geval is. Wij kunnen
begrijpen en tot een zekere hoogte
billijken, dat het partijbestuur het
niet prettig vindt, dat er toch leden
zijn, die het Haagse congres gaan
bijwonen, ondanks de officiële af
zijdigheid van hun partij.
Maar dit zijn heel andere gevoe
lens dan die het moet hebben over
dat bedenkelijke telegram aan
Nenni.
Het is intussen wel duidelijk, dat
het bestuur van de Labourpartij
niet bepaald op rozen zit. Zulke
dingen zijn allemaal uitingen van
een zekere onrust in de partij. En
laten wij dan vooral niet vergeten,
dat er in vakverenigingskringen
nog weer een andere onrust is,
over verschillende onderdelen van
de begroting van Sir Stafford
Cripps. Het kan natuurlijk mee
vallen, want de Labourmensen zijn
ook Engelsen daardoor gepraedis-
poneerd voor het compromis, maar
anders zou het op het aanstaande
partijcongres wel eens kunnen
spannen. i
zetting zonder één ogenblik ook
maar het gevoel te geven, dat hij
een intelligente vergelijking heeft
opgezet, die vernuftig tot in alle
onderdelen moet kloppen. „La
Peste" bevat werkelijk de geschie
denis van een epidemie, en het is
óók onze eigen geschiedenis van
1940-1945. En, meer nog, het is het
leven en de wereld zoals zij zijn
ook bulten oorlog en epidemie om.
En vooral dit laatste verleent de
roman een dimensie meer dan een
dergelijk werk gewoonlijk bezit.
Allereerst is er dus die aangrijpen
de geschiedenis van de pest: aan
gekondigd door de afzichtelijke
dood van ontelbare ratten in gan
gen, trappenhuizen en straten; ont
kend eerst en genegeerd; daarna
bestreden zonder succes; de climax,
zijn plotselinge verdwijning en het
herstel van het normale leven.
Camus laat een verteller aan het
woord, die zich tot doel heeft ge
steld niet zozeer eigen beperkte er
varingen, als wel het algemene te
verhalen en die daartoe gebruik
maakt van gegevens van anderen
en er steeds op uit is het leven te
beschrijven van „hos concitovens",
de gemeenschap van hen, die in
ballingschap en afzondering op el
kaar zijn aangewezen (óók een
Huisclos!) en die éénzelfde lot on
dergaan. Men voelt steeds dat ge
mene leven aanwezig rondom de
vier figuren, die meer naar voren
treden in hun samenleving als vrij
willigers van de geneeskundige
dienst.
GEEN ogenblik maakt Camus
van hen de traditionele hel
denfiguren, de unieken, ongelofelij-
ken, de onbereikbare Groten der
pestbestrijding, der illegaliteit, der
mensheid. Hij verleent hun die
eenvoudige, rechtstreekse mense
lijkheid, die ook zo menige Franse
film kenmerkt en die wel het ge
heim der Franse kunstenaars van
deze tijd schijnt te zijn. Daar is
Grand, een simpele ziel, een man
met een ogenschijnlijk belachelijk
ideaal en met een hart vol goed
heid. Hij wil een roman schrijven
en komt nooit verder dan de eerste
zin. Stapels beschreven bladen be
vatten niet anders dan eindeloze
varianten op die ene zin. Maar hij
begrijpt wat de pest van hem eist.
Dan is er Cottard, die een misdaad
op z'n geweten heeft en zich wilde
ophangen. De abnormale omstan
digheden geven hem een onver
wachte vrijheid en de kans z'n leven
opnieuw te beginnen, te bewijzen
dat hij niet zo'n bijzonder slecht
mens is. En Tarron, de man, die
overal ter wereld het onrecht zag
triomferen en voor wie nog slechts
het probleem bestaat hoe men zon
der God een heilige kan worden.
En tenslotte de hoofdpersoon, de
dokter Rioux, die aan het eind zal
blijken de verteller van het verhaal
te zijn geweest. Met hem heeft Ca
mus een zeer bijzondere romanfi
guur geschapen. Hy legt in Rioux
de gedachten en woorden, waarmee
het boek telkens opnieuw te mid
den van de gebeurtenissen stijgt
tot onverwachte hoogten van geest
en van formulering. Want het een-
trale punt van „La Peste" is tevens
de centrale vraag van ons leven:
vanwaar telkens opnieuw de toe
wijding aan de zaak van de ge
meenschap, vanwaar het verzet te
gen terreur, ziekte, misstanden? In
de gesprekken tussen Rioux en
Tarron geeft Camus zijn antwoord.
Voor hem zijn leven, natuur en
wereld niet in zich zelf goed. En
hij meent niet, dat de mens eigen
lijk de zaak steeds weer verknoeit.
Het leven is vol plagen, vol angst
en schrik, dood en verderf, pijn en
ellende. En het is de mens, die
steeds opnieuw tracht ze te boven
te komen. De wereld is niet goed,
maar de mens \vil hem goed ma
ken. En het gaat daarbij niet om
fanfares, heldendom en grote ge
baren of grote woorden. Het gaat
slechts om een bescheiden begin,
waarbij men er wel langzaam ach
ter zal komen, waarom het daar
om gaat. „Ik meen op weg naar de
waarheid te zijn, terwijl ik vecht
tegen de schepping zoals zij is" zegt
Rioux. „Men kan niet tegelijkertijd
genezen en weten. Laten we zo
gauw mogelijk genezen, dat Is 't
meest urgente." En wanneer de
geestelijke Paneloux opmerkt dat
wij misschien moeten liefhebben,
wat we niet begriijien,, antwoordt
Rioux hem, dat hij een andere op
vatting van de liefde heeft en tot
het laatste toe zal weigeren een
schepping lief te hebben, waarin,
kinderen worden gerparteld. Zij
hebben c'an juist gestaan aan het
bed van een jongen, die, onder ver
schrikkelijke verschijnselen .stierf
aan de pest. Wij dragen allen de
pestbacil bij ons zegt Tarron en
hebben de vrede verloren. Ik zoek
baar door te proberen de mensen
te begrijpen en niemand vijandig
te zijn. Men moet alles doen om
geen pestlijder te worden, daarvan
hangt de vrede af. Dat alleen kan
de mensen helpen, het kwaad ver
minderen, het goede een beetje
doen toenemen. Niemand is im
muun tegen de pest. Men moet elke
minuut waakzaam zijn, dat men
een ander niet besmet, want de
microbe is het natuurlijke. En de
„honnête homme" is hij, die bijna
niemand besmet, en die zo waak
zaam mogelijk is. Dat eist wils
kracht en inspanning. Daarom is
d wereld zo vermoeid, want de
hele wereld is bacillendrager.
VOOR Camus is het leven het
hachelijke, blinde, wrede en
gewelddadige. Maar in de mens
heeft hij een groot, oneindig ver
trouwen. Hij idealiseert hem niet,
hij onderschat hem niet. Door hem
alleen wordt het leven misschien
draaglijk, een beetje schuldig. In
de vermogens van zijn hart en
geest en verstand ligt de kans de
pest te overwinnen. En Rioux ein
digt daarom zijn verslag met te
zeggen, dat hij het opschreef „om
te getuigen ten gunste van deze
pestlijders, ten herinnering aan het
onrecht en het geweld die hun
werden aangedaan en om zonder
omslag te zeggen, hoe men in plaag
en catastrofe leert, dat er in de
mensen meer valt te bewonderen,
dan te verachten." Met „La Peste"
heeft Camus een boek geschreven,
dat temidden van zoveel sombere
en wanhoopsliteratuur een verade
ming is, juist omdat hij met de
schrijvers van die literatuur het
uitgangspunt gemeen heeft n.l., dat
het leven een hachelijk bestaan is,
waarin de mens wordt geplaatst,
maar, anders dan zij, laat zien hoe
in het menselijke principieel die
hachelijkheid is overwonnen.
J. C. BRANDT CORSTIUS
IN Finland laten we het rode
speldje dus maar waar het
stond. In Italië schuiven we het
flink naar r^hts, naar het Oos
ten van de kaart. Als er een
staatsgreep komt kan het nog
altijd terug. In Oostenrijk lich
ten we het alvast maar op. Hoe
ver links moet het weer in de
kaart? Dat is het krijgsspel dat
we tegenwoordig allen spelen.
We worden het gewoon. Onze
regeringen doen precies wat Ze
moeten doen. Eigenlijk vooral,
omdat het niet anders kan, en
omdat de kunst van het regeren
voornamelijk bestaat uit roer
geven op een schuit, die toch
vooruit vaart.
Wat niet zo vaat staat, is do wijze
waarop do gebeurtenissen van do
dag zich in do geest der mensen
weerspiegelen Toch komt het daar
ten zeerste op aan. Kunnen we,
wellicht, de gang van zaken niet of
weinig beïnvloeden, dan kunnen we
er ten minste voor zorgen dat zo
ons in de werkelijke zin van hot
woord vrij laten. We spreken, ove
rigens terecht, heel veel óver vril-
heid. De vrijheid wordt belaagd.
Vrije democratie willen we. geen
gebonden „democratie" op zijn Rus
sisch. Goed, maar laten we er dan
voor zorgen, dat we zelf vrij blijven.
Aan do buitenkant van de rode
speldjeslinio bestaat geen vrilheld,
dat weten we al. Daar beslissen de
weinigen, die de macht bezitten. De
rest volgt, aanvaardt, gewoonlijk
met de illusie van vrije overtuiging.
Want ze bezit een leer die vastheid
geeft, die in boekjes to vinden ls.
door
prof. dr. G. J. Renier
Een bijzondere Interpretatie van het
Marxisme, waaruit men toch zoveel
lean halen. Men het Oosten valt
nauwelijks te redeneren. Dat komt
pas weer indien het Oosten gaat In
zien dat zjjn formule verkeerd was,
dat de venvachting van een spoe
dige ineenstorting van ons Westen,
volgens de formule, en de daarop
volgende triumf van het Communis
me, een vergissing was. Zolang de
illusie duurt, blijft het Oosten alle
overeenkomsten met ons behande
len als iets geheel voorlopigs. Iets
dat niet au sérieux hoeft te worden
genomen. Het mooie, het indruk
wekkende van de tegenwoordige
Britse politiek is dat zij zich houdr
alsof ze de domme Oosterse illusie
niet doorziet; dat zü geduld blijft
uitoefenen, dat zü niet zoekt"
en tevens toch zich op het ergste
voorbereidt, hoewel het niets doet
dat een conflict onvermijdelijk
maakt.
Langs de wegen
der kunst
VOOR HET VERFILMEN VAN
de Olympische Zomerspelen te Lon
den is opgericht de „Olympic Ga
mes of 1948 film company Ltd",
waarin de Engelse journaalfabrie-
ken de hoofdrol srpelen.
Het ls de bedoeling dat deze
maatschappii al het materiaal aan
de andere Europese landen ver
strekt. Dit monopolie heeft tot ge
volg dat de Ned. Maatschappij van
Polygoon/Profilti dus geen eig/n
opnamen van Olympische num
mers. waarbij Nederland speciaal Is
betrokken, kan maken. Niet alleen
in Nederland, doch ook in ver
scheidene andere landen heeft het
bericht van het oprichten van eep
monopolistisch bedrijf ontstemming
gewekt. Er z(jn nu stemmen opge
gaan om een gezamenlijk protest te
Londen te deponeren. Mocht deze
actie geen succes opleveren dan ls
de kans groot, dat de landen aan
hun resp. regeringen verzoeken
verbod uit te vaardigen voor de
Olympische film, en de Olympische
journaals, welke van de monopolis
tische instelling afkomstig zjjn.
AAN HET AMSTERDAMS CON-
sorvatorlum ls benoemd tot hoofd-
lerares voor solozang mevrouw An
na El Tour uit Parijs. Mevrouw El
Tour ls sedert vele jaren als lie-
derenzangeres in Holland bekend.
Op verzoek van het bestuur van
het Amsterdams Conservatorium
zal mevr. Berthe Scroen nog enkele
jaren haar functie van hoofdlerares
voor solozang blijven vervullen.
Feuilleton
kleine
negertjes
DOOR AGATHA CHRISTIE
44
Ongelukkig heeft het bij haar dit
effect gehad. Godsdienstwaanzin
denkt, dat zij het werktuig van God
is of iets van die aard! Zij zit op
haar kamer, weet u, en leest de Bij
bel."
Philip Lombard zuchtte en zei:
„Dat zou men nauwelijks als bewijs
voor een verstoorde geestesgesteld
heid kunnen aanvoeren, Blore."
Maar Blore ging door. moeizaam en
onverstoorbaar. „En bovendien was
zij buiten in haar regenjas. Zij
rei, dat zij aan het strand geweest
was om naar de zee te kijken."
De ander schudde zijn hoofd en
merkte op: „Rogers werd vermoord,
toen hij hout aan het hakken was
dat wil zeggen, onmiddellijk, na
dat hij opgestaan was. Juffrouw
Brent had daarvoor niet uren later
buiten rond hoeven te zwerven. Als
je het mij vraagt, zou de moorde
naar van Rogers er heus wel voor
gezorgd hebben om in bed te lig
gen."
Blore zei: „U begrijpt niet, wat ik
bedoel, mijnheer Lombard. Als de
vrouw onschuldig was, zou zij veel
te benauwd zijn om alleen rond te
gaan lopen. Dat zou zij alleen doen
als zij wist, dat zij niets te vrezen
had. Dat wil zeggen, als zij zelf de
misdadigster is."
Philip Lombard overwoog' „Dat
is juistja, daaraan had ik niet
gedacht."
Hij voegde met een flauwe glim
lach hieraan toe: „Ik ben blij, dat je
mij niet meer verdenkt."
Blore zei met een vrij verlegen
gezicht: „Dat dacht ik in het begin
die revolver en dat onwaar
schijnlijke verhaal, dat u vertelde
óf liever niet vertelde. Maar ik heb
nu begrepen, dat het er een beetje
te dik op lag. Ik hoop, dat.u net
zo tegenover mij staat."
Philip zei peinzend: „Ik kan na-
•tuurlijk ongelijk hebben, maar ik
heb zo de indruk, dat je niet genoeg
fantasie bezit voor dit karweitje. Ik
kan alleen maar zeggen, dat. als jij
werkelijk de dader bent. je tevens
een uitstekend toneelspeler bent en
dat ik mijn hoed voor je afneem."
Hij liet zijn stem zakken: „Tussen
ons gezegd en gezwegen, Blore, en
het feit in aanmerking nemend, dat
wij beiden waarschijnlijk voor mor
gen ook om zeep zijn gebracht: die
meineed, dat klopte zeker wel?"
Blore schuifelde onrustig met zijn
voeten. Eindelijk antwoordde hij:
„Het schijnt nu niet veel verschil
meer te maken. Vooruit dan maar,
Landor was inderdaad onschuldig.
De bende had mij schaakmat en sa
men kregen wij hem voor een tijdje
achter slot en grendel. Maar denk
er om. ik zou dit niet zeggen
„Als er getuigen bij waren," maak
te Lombard met een lach de zin af.
„Het is alleen maar onder ons. Nu,
ik hoop, dat je er een aardig som
metje aan verdiend hebt."
„Het bracht niet op. wat het had
moeten doen. Een inhalige bende,
die Purcell-troep. Maar ik maakte
promotie."
„En Landor kreeg dwangarbeid en
stierf in de gevangenis."
„Ik kon niet weten, dat hij dood
zou gaan, wel?", vroeg Blore.
„Neen, dat was je ongeluk."
„Mijn ongeluk? Zijn ongeluk be
doel je."
„Ook het jouwe. Omdat het er op
het ogenblik naar uitziet, dat tenge
volge daarvan je eigen leven op on
aangenaam korte termijn beëindigd
zal worden."
„Ik?" Blore staarde hem aan.
„Denkt u. dat ik Rogers en de ande
ren zal navolgen? Ik niet! Ik kijk
goed uit mijn ogen, dat verzeker
u."
Lombard zei:
„Nu ik houd niet van wedden
En ik zoü bovendien niets krijgen
als ie dood bent."
„Zeg eens, mijnheer Lombard,
wat bedoelt u?"
Philip Lombard glimlachte. Hij
antwoordde: ..Ik bedoel, mijn beste
Blore. dat je naar mijn mening geen
schiin van een kans hebt!"
„Wat?"
„Je gebrek aan fantasieEen
"misdadiger met de verbeeldings
kracht van N. I. Manth kan je tref
fen waneer hij of zij wil."
Het gezicht van Blore werd vuur
rood Hij vroeg nijdig: „En u dan?"
Het gezicht van Philip Lombard
werd hard en gevaarlijk. „Ik heb
zelf een vrij behoorlijke fantasie. Ik
heb vroeger ook wel eens in een
moeilijk parket gezeten en ik ben er
weer uitgeraakt! Ik denk ik wil
alleen maar zeggen, dat ik denk
dat ik er doorheen kom."
De eieren lagen in de koekepan.
Vera roosterde brood en dacht bij
zichzelf: „Waarom heb ik mij zo als
een gek aangesteld? Dat was fout.
Blijf kalm, meisje blijf kalm." Ten
slotte had 7.'lj zich altijd op haar
zelfbeheersing laten voorstaan!
„Juffrouw Claythorne' heeft zich
wonderbaarlijk gedragen zij hield
haar verstand bij elkaar zwom
Cyril onmiddellijk achterna."
Waarom daar nu weer aan te den
ken' Dat was allemaal afgelopen
afgelopen.... Cyril was verdwenen,
lang voor zij bij de rots kwam. Zij
had gevoeld hoe de stroom haar
meesleepte en haar de zee introk.
Zij had zich laten meevoeren
was lustig blijven zwemmen, had
zich laten drijven tot de bont ein
delijk kwam
Zij hadden haar geprezen om haar
moed en haar koelbloedigheid....
Behalve Hugo. Hugo had haar al
leen maar aangekeken
Wat deed dat nog een pijn, zelfs
nu nog, aan Hugo te denken
Waar was hij' Wat deM hij? Was
hü verloofd getrouwd?
Emily Brent zei vinnig: „Vera,
dat brood verbrandt."
„O, neemt u mij niet kwalijk, juf
frouw Brent. Het is zo. Wat dom
van me." Emily Brent wipte het
laatste ei uit het hete vet.
(Wordt vervolgd)
Ingezonden mededeling
EN NU
EEN KOPJE
Maar hoe staat
het nu eigenlijk
in hot Veesten.
Wo zien het con
flict als mogelijk,
maar volstrekt
niet als een z
kerheld. Maar al
weten wo dus
niet of wo vroeg
of laat, weer oorlog krilgen, dit we
ten we, dat we nu al ln een toe
stand van koude oorlog verkeren.
We zijn weer, en wie zal er ons een
verwijt van maken, een gemeen
schap dto een vünnd hooft, cn dlo
hot leven ziet in hot licht van dlo
vijandschap. Wc gaan ons dus gees
telijk vaardig maken, wo willen ons
verdedigen. En hier komt nu m(1n
pleidooi voor hot bewaren en ver
zekeren van onzo vrijheid te pas.
Waarom zouden wil do kous van
ledcro maatstaf aan do togonpartü
ovorlatcn? Waarom zou hot Mosco-
vltlsme onzo geesten vervullen on
eon monopolie van onzo aandacht
gaan bezitten? Wie zich zijn den
kon en zijn voelen laat voorschrij
ven is niet vrij moer.
Zo hoorde ik juist van een vriend
in Nederland, en niet do oersto do
beste, dat het toch niet aangaat om
Spanio nog steeds uit onzo interna
tionale bijeenkomsten to weren.
Gaarne zou ik willen vernemen, wat
cr nu eigenlijk in Spanje anders Is
geworden, omdat de Komlnform
baldadig doot? Zullen we, omdat
een aantal automobilisten woest
rijdt en weinig beter is dan poten
tieel moorddadig, voortaan dieven
cn andere delinquenten 4n do ver
keerspolitie opnemen? Is het leven
zo eenvoudig, dat er enkel zwnrt en
wit bestaat? Het Franco-stelsel la
niet minder dan te voren misdadig,
omdat er ook elders misdadigers uit
de hoek zijn gekomen. Guernica is
geen aards paradijs geworden, al
leen maar omdat er in Rusland sla
venkampen zijn. waarin de tegen
standers -van het reglmo langzaam
worden vermoord.
De geschiedenis van ons volk. de
wereldgeschiedenis in de jongste
oorlog wijzen beide dezelfde rich
ting uit: zij bewijzen dat do recht
vaardigheid een krachtmiddel zon
der weerga ls. Het onzuivere in ons
leidt tot weifelen, en wie weifelt
gaat te gronde. Alleen de overtui
ging dat we eerlijk zijn. en het
goede nastreven, kan ons voor wan
kelen en vallen behocdon. Geen ver
kant fascisme in het zadel om voor
ons tegen het ander extremisme op
kruistocht te trekken! De schapen
die ,.bé" zee-gen als Moskou zijn
vinger opheft, ziin geen groter sla
ven dan de herdershonden dlo kef
fen. Iedere keer dat Moskou zich
roert, en bij geen andere gelegen
heid. Laten we ook in ons hart dc
vrijheid beschermen.
Ncd. ITerv. kerk
Beroepen te Eindhoven (vac. J.
J. H. v. Vree) K. J. H. Burgy te
Rijnsburg: te Zonnemoirc (toez.) S.
P. de Roos te 's-Heer Hendrikskin
deren; te Zuilichem-Nieuwaal J. C.
Hooijkoas te Arnemuiden.
Aangenomen naar Haren (Gr.)
(toez.) (vac. R. Bijl) H. Mondt te
Apeldoorn.
Bedankt voor Loplk D. J. v. d.
Graaf te Vinkcveen; voor Terncu-
zen W. L. Heijmans te Oudelandc.
Gcref. kerken
Beroepen te Oud-Beijcrlnnd J.
Geuzenbroek te Appelscha; tc Ap-
pingedam C. Bouwman te Nijvcrdal;
te Koudekerk (Z) A. Elshout tc
Caoelle a.d. IJSpel
Bedankt voor Rotterdam-Kralin-
gen G. v. Andcl te Dieren.
Chr. Gercf. kerken
Tweetal te Lisse H. W. Eerland te'
Dokkum en B. Nederlof te Eindho
ven; te Urk D. Driessen te Vlaar-
dingen en P. Zwier te Zwaagwest-
einde.
Beroepen te Amsterdam-W.. (2e
pred. pl.) M. W. Nieuwenhuyzo tc
's-Gravenhage.C.
Bedankt voor Papendrecht N.'
Brandsma tc Rijnsburg.
Bapt. gemeenten
Bedankt voor Stadskanaal G. W.
Tij/nan te Utrecht.
Hedenavond
HILVERSUM I: 19— Gr. pl., 19.15
Harp cn viool, 19.45 Rcg. ultz., 20.
Nws., 20.15 Bonte Dlnsdagavondtreln,
21.30 Contact, 22.15 Buitenlands week
overzicht. 22.30 Plano, 23.— Nws., 23.15
Gram. muz.
HILVERSUM II: 19.Nws., v/ecr,
19.15 Planoconcerten van Mozart, 19.45
Kath. Jongeren, 20.— Nws., 20.05 Ge
wone man, 20.12 Komische opera van
Mozart, 22.37 Actualiteiten, 22.45 Avond
gebed, 23.— Nws., 23.15 Gram. muz.
Morgen
HILVERSUM I: 7.— Nws, 7.15 Gymn..
7.30 Gr. pl., 8.Nws, 8.18 Llchto mor-
gcnklankcn, 8 50 Voor dc hulsvrouw,
9-*Gr. pl., 10.Morgenwijding, 10.20
Onze keuken, 10.30 Als de stofzuiger
zwijgt,-11.— Non stop progr., 12.— Car
lo Carcassola, 12.30 Weer, 12.33 Orgel
spel, 13— Nws, 13.15 Kalender, j'3.20
Ramblers, 13.50 Gr. pl., 14.— Gesproken
portretten, 14.15 Jcugdconc.. 15.—
Scheepsjongen van de Bonte koe, 15.20
Lichte muz., 15.30 Roodborstjes, 15.45
Regenboog, 16.15 Vragen staat vrij, 16.45
Het stond ln dc krant, 17.15 Omroepka-
mcrork., 17,30 Wekelijks praatje over
Maatschappelijk werk, 17.35 Omrocpka-
merork., 18.Nws, 18.20 Ronde van
Nederland, 18.30 Reg. uitzending.
HILVERSUM II: 7.— Nws, 7.15 Re
veille, 7.45 Woord voor de dag, 8.
Nws, 8 15 Klelnkoor, 8 30 Morgenconc.
9.Ochtendbezoek, 9.30 Waterst., 9.35
Symph. morgenconc., 10,30 Morgen
dienst, 11.Gedeelt ultz. Nationale
verbondsdag. 12.15 Sangh en spel, 12 30
Weer, 12.33 Sangh en spel, 12 55 Prot.
Interkerk. Thuisfront, 13— Nws, 13.15
Cyclus van Rameau tot Ravcl, 13 55
Knapenork. van Noorwegen, 14.30 Muz
uit Scandinavië. 15.— Orgelconc15.30
Zangrec.. 16.— Voor onze Jeudige post
zegelverzamelaars, 16.15 Voor onze jon
gens en meisjes. 17.30 Conccrtgebouw
Koperkwartet. 17.45 Reg. .ultz., 18.—
Onze Ned Koren en Korpsen, 18 3C
Fluit en harp.
TUINKALENDER
2S APRIL. Ziet U toch in de vogels
trouwe bondgenoten! Bij de bestrijding
yan allerlei schadelijke insecten, lar
ven en rupsen zijn ze onmisbare hel
pers. vooral dc kleine zangvogels
zoals mezen. Uit onderzoekingen is
gebleken dat deze zich voeden met rup
sen, vlinders, plantenluizen, muggen,
vliegen enz. De lijsters en spreeuwen,
die wel eens schadelijk kunnen zijn,
vernietigen in bepaalde tijden van het
jaar ook ontelbare larven en insecten.
Beschermt dus de vogels. Laat ze toch
ongestoord hun eitjes uitbroeden. Pad
den en kikvorsen, die soms ook m Uw
tuin aanwezig zijn. voeden zich uit
sluitend met dierlijk voedsel en zijn dus
eveneens in hoge mate nuttig.
